dag-
Wijde Wereld 1
De dag van morgen.
DE LSNESimi
woeiisf log-prijzen
LOON-OP-ZAND
SLOTACGOORD
WASPIK
UIT DE
6
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 3 NOVEMBER 1952
6
's-HERTOGENBOSCH VROOM DREE§MAM TllBuRGhelmok.
ALLEEN GELDIG
WOENSDAG 5 NOVEMBER
195
Geschiedenis der Koninkl.
Harmonie „Volksvlijt en
Volksvermaak"
te Waspik.
Prachtige pop, met stem
en slaapogen, Q65
in leuk jurkje
Papiermandje, div. dessins,
stevige uitvoering, OC c
handig formaat
Wollen breigaren, in ma
rine, bruin, beige ©CÏC
en groen, 1 00 gr.
Witte katoen, prima
kwaliteit, voor ledikant
lakentjes en sloopjes,
90 cm. breed, m 25
per meter
Chocolade-beestjes,
zeer licht,
200 gram
zeer licht, 90c
Gelderse rookworst,
geurig en smake-
lijk, 100 gram
Damespantoffels, van
stevige vilt, in diverse
kleuren, met prima
rubber zolen.
Maten 36/42
Vol automatische aan
steker, merk „Consul",
sierlijk model, ,a 20
goed werkend
Herenpyama, flanel van
degelijke, warme kwaliteit,
mooie streepdessins,
maten 48 t/m 56 850
Heren handschoenen,
met drukknoop, in mooie
kwaliteit leder, ge
voerd. Alle maten
SCHRIFTELIJKE EN TELEFONISCHE
BESTELLINGEN WORDEN HIEROP
NIET AANGENOMEN
Effen grijze wollen Smyrna tafelkleedje,
deken, 1-persoons, in 5 verschillende Perzi-
120x170 cm., ook zeer sche dessins, aan
geschikt voor tocht- en 2 kanten franje, 4 EOO
autodeken 590 90 x 90 cm. 1 D
Meisjesonderjurkje,
zijde geplatteerd, zalm,
keurige afwerking. Bijzon
der voordelige aanbieding,
4-7 jaar 8-1 2 jaar
Siertrommeltjes, in
Delfts blauw decor, prach
tige uitvoering. Een hoog
en een laag model,
per stel
en !W. die gedaan hadden Konder hoof
delijke stemming aangenomen, echter met
de aantekening dat de heer 'Verdoorn
had tegengestemd.
HAMEREN - HAMEREN.
De rest van de agenda ruim twintig
punten was een kwestie van hameren;
in een van onze vorige nummers hebben
wij uitvoerig de prae-adviezen afgedrukt,
zodat We niet in herhaling hoeven val
len. I
Echter we maken enige uitzonderin
gen, op de eerste plaats voor punt 19,
het voorstel tot verlenging van de pacht,
dat de heer Verdoorn deed vragen, of
het in de toekomst niet mogelijk was de
grond gelegen 'binnen de gemeente te
verpachten aan die grondeigenaren die
door het uitbreidingsplan gedupeerd wa
len.
Deze sympathieke gedachtenging, al
dus de voorzitter, is niet voor "verwezen
lijking vatbaar. Er is nu eenmaal een
pachtrecht dat. uitgaat van het conti-
nuatierecht van de pachters.
De punten 15, 1I6, 17 en 18 die allen
betrekking hadden op grondaankoop,
werden op verzoek gedeeltelijk van de
heer Pullens in geheime vergadering be
handeld, maar later toch algemeen aan
genomen.
Tenslotte werd er nog een punt aan
de agenda toegevoegd, n.l. een voorstel
een crediet te verlenen van 1.123 aan
de R.K, Jongensschool St. Clemens voor
aanschaffing van een klein-beeld-pro-
jector, die ook dienst zou kunnen doen
bij de R.K. (Meisjesschool in de Minis
ter Loeffstraat. j
Hiertegen bestond geen bezwaar. En
zo was dus het vlotte einde van deze
vergadering. I' t I
VilHUMIIMMWii
Het is niet waarschijnlijk dat de pre
sidentsverkiezingen die morgen in de
Verenigde Staten worden gehouden, een
wereldschokkende gebeurtenis worden.
Het lijkt zelfs nauwelijks mogelijk dat ze
verrassend zullen zijn, omdat er niet eens
een favoriet is. Die was er vier jaar ge
leden wel in de persoon van gouverneur
Dewey en de verrassing was er des te
groter om, toen bleek dat de verguisde
Truman zijn tegenstander op overtuigen
de wijze had geslagen. Mogelijk zijn de
opinieonderzoekers door deze averecht
se uitslag van hun onderzoek wat voor
zichtiger geworden. Bovendien wordt het
hun deze keer wel erg moeilijk gemaakt.
Het lijkt alsof de kiezers tot het aller
laatste volkomen hun vrijheid behouden,
althans voor de buitenwereld, al zullen
de meesten morgen wel niet op hun pot
lood bijtend hun knopen staan te tellen
om te beslissen aan wie ze uiteindelijk
hun stem zullen geven.
Voor de candidaten is ondertussen de
grote strijd gestreden en tot morgen
blijft er alleen de spanning over. Slechts
voor één kan die zich oplossen in een
gevoel van triomf. Of voor de ander de
teleurstelling zo groot Zal zijn, blijft een
vraag. Wat niet wil zeggen, dat ze zich
niet tot het uiterste ingespannen hebben
om de gunst van de kiezers te winnen
en Stevenson en Eisenhower hebben ge
lijkelijk in de volksgunst gedeeld, in dit
geval van hun aanhangers. 21e hebben
ook het duel niet geschuwd en men kan
niet zeggen dat er altijd met de fijnste
wapens is gestreden. De manier waar
op in Amerika twee candidaten elkaar
te lijf gaan, kan men natuurlijk open
hartig noemen, maar ons West-Europea
nen doet het soms wat pijnlijk aan.
Als echter de verkiezingen eenmaal
achter de rug zijn, is bij hen alles verge
ven en vergeten, zodat men toch ge
neigd is de scherpte van de wederzijdse
aanvallen toe te schrijven aan het stre
ven de kiezer te laten weten waar hij
aan toe is.
De kaarten zijn dus van beide kanten
op tafel gelegd. Eigenlijk waren het niet
eens de candidaten voor het president
schap die er de aanleiding toe gaven.
De stoot tot de grote onthullingen gaf
de republikeinse candidaat voor het vi-
ce-presidentschap, senator Nixon, die in
discrediet dreigde te raken wegens fi
nanciële manipulaties. De openbare
biechten die daarvan het gevolg waren,
hebben de atmosfeer gezuiverd en deze
kwestie weggewerkt. Maar er bleef nog
genoeg over voor de candidaten om el
kaar in het vaarwater te zitten. Favo
riet is b.v. de te voeren politiek ten op
zichte van Rusland en het communisme.
Opmerkelijk is dat, terwijl de republi
keinse partij steeds een straffere hou
ding tegenover Moskou heeft voorge
staan, haar candidaat werd beschuldigd
van te groot vertrouwen in de 'Sovjet-
regering. Wat overigens weer niet zo
verwonderlijk is, wanneer men bedenkt
dat Eisenhower een tamelijk onpolitiek
verleden achter de rug heeft. Nu zijn
deze zaken voor de kiezers bij het be
palen van hun keuze waarschijnlijk wel
bijkomstigheden. Het is gemakkelijker
achteraf vast te stellen waarop, ze hun
keuze waarschijnlijk gebaseerd zullen
hebben, dan vooraf te speculeren over
de motieven waarop ze hun stem aan
een bepaalde candidaat zullen geven.
Een kiezerscorps is een te logge massa
dan dat men er zich ook maar in grote
lijnen op zou kunnen oriënteren, doch
het is ook weer niet zo onpersoonlijk
dat er uit de stemmenverhouding ach
teraf geen enkele conclusie zou zijn te
trekken. Vooralsnog kan men alleen nog
maar afwachten.
Wel kan men nu al vaststellen dat
politieke factoren een belangrijkere rol
zullen spelen dan aanvankelijk leek.
Toen er voor het eerst sprake van
was dat Eisenhower zich candidaat zou
stellen voor het presidentschap, was zijn
populariteit zo enorm, dat het er de
schijn van had dat elke andere candi
daat wel zou kunnen inpakken. Toen hij
echter in het politieke vaarwater terecht
kwam, bleek zijn onervarenheid in deze
hem geen goed te doen en aanvankelijk
was het zelfs twijfelachtig of hij het wel
tot officieel candidaat zou brengen.
Daarna kreeg hij als tegenstander de
democratische candidaat Stevenson, die
behalve politieke ervaring, ook de gave
van het woord op hem voor had. Het
leek er aanvankelijk op dat zijn kansen
ernstig daalden, maar de generaal heeft
zich in de loop van zijn verkiezings
campagne goed hersteld en de ongerust
heid die hij verwekte bij zijn eerste op
treden voor een goed deel weggenomen.
Het is lang onzeker gebleven wie de
democratische candidaat zou zijn, maar
toen president Truman gouverneur Ste
venson als zodanig had voorgesteld,
bleek hij een goede greep te hebben ge
daan. Stevenson maakt al direct een
goede indruk in zijn speeches en had
bovendien voor dat hij bekend staat als
een ijverig bestrijder van de corruptie,
waarover jn de afgelopen jaren in de
Verenigde Staten heel wat te doen is
geweest. Ondertussen kan van hem
evenmin gezegd worden dat hij onbetwist
favoriet is voor de openvallende zetel
in het Witte Huis. Dat is niet alleen het
gevolg van Eisenhowers herstel, maar
ook van enkele onhandigheden die pre-
sident Truman in zijn verkiezingscam-
pagne voor Stevenson heeft begaan.
I Zo staan twee candidaten met onge
veer gelijke kansen op de drempel van
het Witte Huis. Als we de opinieonder
zoekers mogen geloven ligt Eisenhower
zelfs nog iets voor, maar die voorsprong
is zo miniem, dat in ieder geval nie
mand er hun hard om kan vallen als
de stemmenverhouding nu eens precies
andersom uitvalt of de weifelaars de
balans alsnog in het voordeel van Ste
venson doet doorslaan. Al staan dan Ei
senhower en Stevenson niet zo lijnrecht
tegenover elkaar als de verkiezingscam
pagne soms heeft gesuggereerd, toch
kijkt 'heel de wereld met spanning toe
wie president Truman zal opvolgen
voor de komende vier jaar. Is het Eisen
hower, dan zou 'de republikeinse partij
voor het eerst sinds vele jaren weer de
hoogste post in het land door een van
haar leden bezet zien. Is het Stevenson,
dan zou de bewering als zou het land
het langdurige democratische bewind
moe zijn, niet meer dan een sprookje
zijn. We zullen het gauw weten.
ABONNEERT U
OP DIT BLAD
E. H. B. O.
Jubileumviering - Diplomauitreiking.
In de zaal van de heer G. Wijtvliet
had Woensdagavond te 8 uur de uit
reiking van de diploma's plaats voor de
leden van de gegeven cursus E.H.B.O.
Tevens werd in intieme kring het 10-
jarig bestaansfeest van genoemde ver
eniging gevierd.
In zijn openingswoord memoreerde dè
voorzitter de grote moeilijkheden die de
jonge vereniging voor 10 jaren mee
maakte. Door de voortvarendheid van
de oprichter, de thans ontslapen heer P.
v. Veldhoven, die door de (voorzitter
werd herdacht, gelukte het de vereniging
de kinderziekte waarmee schier iedere
jonge vereniging te kampen heeft te bo
ven te komen. Spr. memoreert verder de
activiteit van de twee eerste voorzitters
der vereniging de heren G. Nijkamp en
C. Michielsen.
Na deze inleiding werd overgegaan
tot uitreiking der diploma's, yvaarbij
dokter Smals, de leider van de E. H.
B. O. de gelegenheid had om het grote
nut, maar ook de grote verantwoorde
lijkheid van de E.H.B.O.-er te schetsen
en tevens ieder gediploimeerde toe te
spreken. Speciaal richte dokter Smals
zich tot de geslaagde cursisten van
Kaatsheuvel, waar thans ook een nieu
we afdeling van de E.H.B.O. is opge
richt. Spreker hoopt dat ook daar het
werk van de E.H.B.O. ingang zal vin
den bij alle lagen 'de,r bevolking zoals
hier ter plaatse.
Dan bood de jongste cursist de heer
v. Onsenoort, dokter Smals bij het einde
van de lessenreeks 1951'52 een weten
schappelijk boekwerk aan. Hulde werd
verder gebracht aan de geestelijk advi
seur der vereniging, Pastoor Schoenma
kers, voor de Wijze adviezen waarmede
deze in de 12J/j jaar de vereniging ter
zijde stond.
Een speciaal woord van hulde werd
gebracht aan de heer J. Torians die thans
sinds 10 jaren de jubilerende vereniging
voorzit en deswege tegelijk met vele
hartelijke woorden van waardering na
mens alle leden door de heer Jos (Boons
een prachtig horloge met inscriptie werd
aangeboden, terwijl Mevrouw Torians
in deze huldiging deelde door de bloe
men die haar werden aangeboden.
De heer A. Oomen, die 10 jaren on
afgebroken lid was der vereniging, werd
eveneens gehuldigd en deswege ee» in
signe uitgereikt als 10 'jarig trouw lid.
Pastoor Schoenmakers sprak 'bij deze
gelegenheid zijn hartelijke wensen uit
tot de jubilarissen en paarde hieraan een
opwekkend woord tot de leden, waarbij
spreker vooral de geestelijke belangen
op de voorgrond plaatste.
EEN VERHAAL VAN
LIEFDE EN MUZIEK
DOOR T. LODEWIJK
12)
Vermoeid viel zijn hoofd terug op
het kussen. De dokter, die in de
hoek van de kamer zat, kwam nu
snel toegelopen en fluisterde iets
tegen vrouw Hardink.
Frits trok zich terug van 't bed,
maar zijn blikken lieten het gezicht
van de oude boer niet los. Hardink,
een stijfkop, maar één van de bes
te. De vader van Siets. Zijn schoon
vader zou hij niet meer zijn. Hij
dacht op dat ogenblik niet aan het
feit, dat hij eindelijk zijn doel had
bereikt en dat een ander doel zo
nabij scheenhij sloeg zijn arm
om Sietske heen en samen staarden
ze naar het gezicht van de oude
man.
Moeder Hardink lag op haar knie-
en bij het bed en streelde zachtjes
de rimpels van het vertrouwde ge
zicht. Nog eenmaal gingen ze open.
Annavrouwwij sa
men. altijd.zo benauwd.
ik kan niethou me vast, Anne,
hou me vast
Toen viel zijn hoofd opzij, en
snikkend boog zich de kleine grijze
figuur over het bed, waarop boer
Hardink van „De Wijde Blik" zo
juist de geest gegeven had.
HOOFDSTUK VI.
In Amsterdam,
Sietske Terlaer zat in de erker
van het Amsterdamse bovenhuis en
keek naar beneden in 'de drukke
straat, waar het fluitsignaal van de
tram bij de halte weerklonk, waar
'n venter zijn waren luidkeels aan
prees, waar auto's snorden, voet
gangers zich haastten over de natte
trottoirtegels. In de winkels aan de
overkant gloeiden de lichten reeds
aan, een felle Neonreclame zette de
erker in een rosse gloed. Sietske
kon hier zitten schemeren en pein
zen.
De overgang was wel heel scherp
en plotseling geweest. Vaders on
geluk, de verzoening, het sterven,
de begrafenis. De bespreking met
de notaris, met moeder en Hanne.
Ook Frits en Harm waren er bij ge
weest. Moeder had de twee schoon-
zoons-in-spé erbij willen hebben.
Het was allemaal heel prettig ge-
gaan.Gelukkig dat Harm en Frits
het zo goed met elkaar konden
hebben, bedacht ze. Geen wrijving,
geen geschillen.
Moeder had gezegd dat Harm en
Hanne nu maar gauw moesten
trouwen. De boerderij moest 'n baas
hebben. Moeder zou er blijven wo
nen. Hanne vond dat heerlijk en
Harm vond het best, hij had een
schoonmoeder uit duizend en zou
met haar nooit ruzie krijgen.
Vader's testament was gelezen.
Wel wonderlijk, had de oude nota
ris gezegd, dat Hardink dat juist
verleden jaar had laten maken.
Sietske had geconcludeerd: dat was
toen het conflict met Frits begon
nen was. Hij had aan de toekomst
lopen denken. Hij had toenral voor
zien dat hij het hoofd zou moeten
buigen. En de notaris had 'n brief
van vader voorgelezen:
Als Sietske gaat trouwen moet ze
er voor zorgen dat ze nooit hele
maal afhankelijk wordt. Ze moet
geld van zichzelf hebben. Ik weet
niet met wie ze gaat trouwen en dat
doet er ook niet toe, maar als ze wil
doen wat haar vader vraagt, dan
trouwt ze op huwelijksvoorwaar
den.
Ze had Frits verlegen aangezien,
maar die had gezegd: Daar ben
ik het goed mee eens. Mijn groot
ste bezwaar is altijd geweest dat
men zou denken dat ik Sietske wil
de om haar geld. Ik zou dat zelf ook
niet anders wensen.
En zo was het gebeurd.
De trouwdag was gekomen. In
alle stilte waren ze gehuwd. Siets
ke was niet in 't wit. In de kerk
was het toch vol geweest, de men
sen hielden van sensatie. En na 't
formulier hadden de leden van
„Zanglust" hen toegezongen
Siets kreeg nog vochtige ogen als
ze aan dat ogenblik dacht, toen ze
daar, hand in hand met Frits, had
geluisterd naar die plechtige klan
ken.
Ze hadden ook afscheid genomen
van het koor. Het was geen dolle
avond geworden, dat paste niet in
deze omstandigheden. Maar Drie
kus Krol was naar voren gekomen
en had een toespraak gehouden, zó,
dat Frits aan het eind alleen maar
heel lang de hand van Driekus had
geschud en gezegd: Dankje, Driekus
dank je wél, man. En dat Frits, die
nooit om een woord verlegen zat
Later op de avond had hij toch
nog gesproken, en de leden aange
maand bij alle drang naar gezellig
heid toch de zangkunst niet te ver
onachtzamen. Een prachtig cadeau
hadden ze gehadeen radio met
pick-up. En de school uit Blijga gaf
een geschenk, waarbij het advies
van het schoolhoofd merkbaar was:
twee albums met gramofoonplaten,
symphonieën van Beethoven
„het begin van je collectie" had de
bovenmeester gezegd.
Neen, ze zou de streek vanwaar
ze kwam niet makkelijk vergeten.
Iedere dag werd ze er aan herin
nerd. De mooie doek die over de
tafel thuis gelegen had, had ze mee
gekregen en prijkte nu op haar ei-
De voorzitter de heer J. Torians
dankte vervolgens voor de woorden van
waardering hier gesproken, tevens voor
het stoffelijk blijk van belangstelling hem
hier aangeboden. Het liefste blijk van
waardering echter zou zijn, zegt spreker,
dat allen die zich voor de lessen bpga-
ven, deze ook metterdaad volgden,
waarmede zij de mensheid in 't algemeen
een groten dienst zouden bewijzen.
Na de officiële viering had een zeer
gulle tractatie plaats. Dat de goede
feeststemming aanwezig was, bleek wel
uit het feit dat er uit de aanwezigen
steeds een of meer „op de planken" wa
ren. Dat het sluitingsuur dan ook weer
te vroeg kwam behoeft nauwelijks ge
zegd.
Tot de geslaagden behoorden de da
mes: Martina Pijnenburg, Lena Pijnen
burg, Anny v. d. Nieuwenboer, Joh. v.
d. Schoor, Nelly v. d. Ven, Jeane Moo-
nen, J. v. d. Ven, iCor Balvers en Tiny
Beerens, de drie laatsten dit Kaatsheuvel.
Verder de heren: B. v. Onsenoord, J. v.
Lier, M. v. d. Nieuwenboer, !W. Vugts
uit Loonopzand; verder P. Hamers uit
St. Joachimsmoer en Lamb. Beerens, Piet
de Kort, N. Tiggelman, Hub. Wijgerde
en Wim Sprangers.
In ons vorig nummer hebben we een
uitvoerig verslag gegeven van de ver
gadering van bovengenoemde harmonie,
in 't kader van hare „koninklijke" onder
scheiding. In dit verslag "was ook de
door de voorzitter de heer P. B.rokx ge
geven geschiedenis dezer harmonie op
genomen. Door gebrek aan plaatsruimte
werd deze geschiedenis slechts in een
gedeelte der oplaag opgenomen; wij ach
ten het voor de Langstraatse lezers van
belang genoeg dit brokje historie nog
maals op te nemen.
Nadat de notulen waren gelezen, gaf
de voorzitter een beknopte uiteenzetting
over het ontstaan en de groei van onze
harmonie. Zevenig jaar geleden namen
enkele vooraanstaande ingezetenen dezer
gemeente het initiatief tot oprichting
ener vereniging, welke ten doel had de
bevordering van volksvlijt en veredeling
van volksvermaak. Daarom werd als
naam van deze vereniging gekozen
„Volksvlijt en Volksvermaak".
De afdeling Volksvlijt beoogde haar
doel te bereiken door het geven van cur
sussen o.a. in bouwkunde en handteke
nen en het houden van tentoonstellingen
gen tafel. Maar inplaats van het
orgel stond nu een mooie piano in
de hoek.haar cadeau aan Frits!
Wat moet ik jóu nu geven?
had hij Verrast en bijna ontroerd
gevraagd.
Jezélf had ze geantwoord.
Het was een ongekende gewaar
wording, Frits iedere dag bij zich
te hebben, 's Morgens het ontbijt.
Hij moest al vroeg weg, want zijn
school was een eind verderop en hij
was er altijd graag op tijd. Maar ze
was altijd present in haar lange
ochtendjas, waaraan ze eerst wel
even had moeten wennen, maar die
ze toch wel makkelijk en heerlijk
warm vond. Dan waren er al de
kleine dingen van het huishouden,
de leveranciers. Graag ging ze zelf
boodschappen doen in de winkels.
Ze bleef gesloten en zei niet veel,
maar waardeerde de gemakkelijke
en hartelijke spraakzaamheid van
de Amsterdammers, die „dat me
vrouwtje" wel mochten, omdat ze
zo weinig pretenties had en zo stipt
contant betaaldedaar scheen
in deze „kouwe-aardappelbuurt"
nog wel eens iets aan te ontbreken.
Ze vond de politiemannen en de
tramconducteurs, wier hulp ze in
de eerste tijd van haar verblijf in
Amsterdam vaak nodig had, aardig
en voorkomend.
(Wordt vervolgd).
en wedstrijden. Volksvermaak legde zich
toe op muziek.
Als eerste voorzitter trad op de Wel-
edelgeleerde heer dokter H. N. Free-
ricks. Nog dat zelfde jaar werd in deze
afdeling opgenomen het bestaande man
nenkoor „Concordia Laeta". Al spoedig
bleek dat de leiding in goede handen
was en mocht de nieuwe vereniging zich
in 'n grote bloei verheugen.
Vooral de afdeling Volksvlijt nam een
grote vlucht en de gehouden tentoon
stelling op het gebied van landbouw,
lederbewerking en scheepsbouw bleek
aller belangstelling te wekken. Tevens
werd tentoongesteld hetgeen de cursisten
in bouwkundig en handtekenen ver
mochten. Echter niet alleen Volksvlijt,
doch ook Volksvermaak, de harmonie,
mocht de sympathie der inwoners weg
dragen en genoot aller steun.
In de loop van het jaar 1882 reeds,
kon de eerste steen gelegd worden voor
een in die tijd' prachtige concertzaal,
waarin de harmonie tot het jaar 1926
zöu zijn gehuisvest.
Deze vereniging bleek dus levensvat
baarheid te bezitten. [Wel heeft zij in
deze 50 jaren, perioden van mindere
bloei moeten doormaken, doch steeds
heeft de harmonie stand kunnen houden
en heeft zij een eervolle plaats pnder ,de
harmonieën kunnen behouden.
Met Volksvlijt is het anders gegaan.
In 1882 werden de eerste leraren der
lekenschool benoemd, nl. de 'heren C. H.
de Bruijn, voor bouwkundig- en A. van
Velthoven voor handtekenen, welke laat
ste in 1891 werd opgevolgd door de
heer J. P. van Velthoven.
Grote lof heeft deze afdeling mogen
oogsten, vooral ook door de opoffering
der leraren. Door het steeds meer voort
gang makende openbaar en bijzonder
vakonderwijs moest Volksvlijt in 1915
haar bemoeiingen staken en zou het be
stuur zich geheel op de muziek instellen.
In het jaar '1920 werd voor de eerste
maal aan een concours te Nijmegen deel
genomen, waar een tweede prijs in de
derde afdeling werd behaald. Van toenaf
ging het opwaarts; er werd in Breda,
Eindhoven, Geertruidenberg aan con
coursen deelgenomen. Zij behaalde in
1928 te Zevenbergen de eerste prijs in
de afdeling Uitmuntendheid.
Ook wat de huisvesting betreft heeft
de harmonie niet te klagen gehad. De in
1882 gebouwde concertzaal met tuin
voldeed aan normale eisen, doch het jaar
1926 bracht ons een geheel naar de eisen
van de moderne tijd ingerichte ruime
zaal, gebouwd aan Jiotel van Iersel.
Eén ding ontbrak echter nog, nl. een
kiosk. Hiervoor werd een beroep gedaan
op de ingezetenen en in 1930 werd de
nieuwe muziekschelp in gebruik geno
men. Men was thans in 'het bezit van
een prachtige gelegenheid voor het ge
ven van concerten.
In 1930 trad de harmonie toe tot de
federatie van harmonieën en nam in '31
deel aan het concours te Beek en Donk,
waar zij in de tweede afdeling een 2e
prijs behaalde. In 1941 werd op het
concours te Eindhoven een eerste prijs
behaald in de 2e afdeling. In Raams-
donksveer in 1948 een Je prijs in de
eerste afdeling. In 1949 behaalde zij in
Bergeijk de eerste prijs in de afdeling
Uitmuntendheid.
Gedurende de oorlogsjaren 1941 tot
1945 konden concerten en repetities geen
doorgang vinden, daar aan de door de
bezetter gestelde eisen, waaronder toe
treding tot de cultuurkamer, niet werd
voldaan.
In 1950 promoveerde zij naar de Ere-
afdeling. Zij had te Vlijmen voor de 2e
keer de eerste prijs behaald in de 'afde
ling Uitmuntendheid.
Als president de,r harmonie hebben de
Volgende heren gefungeerd: Dr. Freerickx
van 1881 tot 1890; W. C. J. Kamp van
1890 tot 1900; P. Klaassen van 1900 tot
1915; J. Brokx van 1915 tot 1922; B. v.
Schijndel van 1922 tot 1947; A. P. Brokx
van 1947 tot 1952. De thans fungeren
de voorzitter de 'heer P. Brokx is de 3e
uit één familie. Dit was de balans van
het verleden; de voorzitter hield vervol
gens een beschouwing over de toekomst.
Er waren 19 jongens aanwezig, die in
Verschillende cursussen onderricht krij
gen in de muziek, gedeeltelijk zelfs reeds
In de instrumentale muziek. Uit hen
moeten de muzikanten dér toekomst ko
men. De vöorzttter had deze jongens
ook uitgenodigd, opdat zij nu reeds zul
len zien bij welke vereniging zij later
kunnen komen. 'Hij spoorde de jongens
aan om goed hun best te doen, omdat
hetgeen nu geleerd wordt een genoegen
zal zijn voor het hele leven.
Vervolgens sprak hij vol lof over onze
drumband en de werkende leden van de
harmonie. Hij moest toch nog even een
teer punt aanraken en de werkende le
den aansporen trouw de repetities te be
zoeken.
