RODENT
ZfrERMQCÈNf
De avonturen van BIM en BAM.
KLEURRIJKE OPERASTAALKAART.
SLOTACCOORD
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
p
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 14 NOVEMBER 1952
,,100 Jaar Kromstaf" Uit de provincie
Operastichting Waalwijk bracht
Luisterrijke Gouden Bruiloft
Het echtpaar
Chr. van Engelen - Korthout
in de bloemen.
doos a 75 ct
Nationale collecte voor geschenk
aan bisschoppen.
Winnende Parochies voor de K.R.O.
Volgend jaar Mei wordt met grote
feestelijkheden, waaraan geheel Katho
liek Nederland deel zal hebben, te
Utrecht het eeuwfeest gevierd van het
herstel der hiërarchie in Nederland. Deze
plechtige viering, waarbij de Katholie
ken zich met hun bisschoppen blijde ver
enigen in de herdenking van een tijdperk
van groots Katholiek herstel, zou geen
zin hebben, indien de Katholieken van
Nederland geen uitdrukking gaven aan
hun dankbaarheid voor hetgeen de laat
ste eeuw aan zegeningen heeft gebracht.
Dit is de grondgedachte van de nationale
inzamelingsactie, die de Stichting 1853
1953 deze stichting is door de bis
schoppen met de organisatie van de
feestelijkheden belast van Kerstmis
1952 tot Pasen 1953 gaat ontplooien,
parochiegewijs en met medewerking van
de K.R.O.
De per parochie ingezamelde gelden
kunnen ineens of in gedeelten per post
wissel worden overgemaakt aan de
Stichting 1853-1953. Zolang de actie
duurt zal iedere week op Zaterdag
middag na 12 uur worden uitgemaakt,
welke parochie in elk der vijf bisdom
men het hoogste bedrag heeft overge
maakt van de parochies, die in die week
bedragen inzonden. Elke week zijn er
dus vijf winnende parochies, waarvan de
namen nog diezelfde Zaterdagavond en
de Zondagavond daarop bekend zullen
worden gemaakt in het programma van
de K.R.O. Deze winnende parochies krij
gen elk een wisselvlag van het diocees,
waartoe zij behoren. Doch daarbij mo
gen deze winnende parochies de daarop
volgende week optreden voor de K.R.O.
met haar zangkoor, harmonie, fanfare of
toneelvereniging. Zij stellen zelf het pro
gramma samen en voeren dit programma
zelf uit. Zij krijgen in de K.R.O.-studio
dus de vrije hand. Het technisch per
soneel van de K.R.O. zal daarbij alleen
de helpende hand bieden. Van de vin
dingrijkheid van de winnende parochies
zal het dus afhangen of het programma
slaagt of niet, doch de K.R.O. is niet
bang, dat het zal mislukken.
De laatste uitzending in deze actie op
Paaszaterdag 1953 zal een bijzonder fees
telijk karakter dragen en gereserveerd
blijven voor de vijf parochies met het
hoogste gemiddelde. Op Zondag 16 No
vember van 12.40 tot 13.uur luidt de
K.R.O. de huldeblijkactie in.
Wat zullen de bisschoppen
met geschenk doen?
Geheel Katholiek Nederland zal dus
meedoen aan het geschenk voor de bis
schoppen, die op hun beurt het geld zul
len besteden ten bate van Katholiek Ne
derland. Het episcopaat zal dit geld na
melijk besteden voor de voltooiing van
de medische faculteit van de Katholieke
Universiteit van Nijmegen. De emanci
patie van de Katholieken op wetenschap
pelijk gebied is namelijk nog lang niet
voltooid. Duidelijker wordt dit aange
toond door het feit, dat van het totaal
aantal artsen in Nederland slechts 20
Katholiek is; een grote en onwaarschijn
lijke achterstónd dus. De mentaliteit van
de arts heeft grote invloed op de gees
telijke en lichamelijke gezondheid van
ons volk én wel in het bijzonder op het
gezinsleven. Daarom is een principiële
vorming van artsen hard nodig, temeer
wanneer men de ontwikkeling van de
medische wetenschap beziet.
Wij maken U er echter wel op attent,
dat de actie van de Stichting 18531953
niet verward mag worden met de jaar
lijkse inzameling van de Katholieke Uni-
versiteit-comité's in de parochies. Deze
inzameling is namelijk bestemd voor de
gehele universiteit, terwijl het geschenk
bij gelegenheid van de eeuwherdenking
in 1953 alléén bestemd is voor de af
bouw van de medische faculteit.
De actie van de Stichting heeft tot
eerste doel: door een blijvend geschenk
onze dank te vertolken aan onze bis
schoppen voor het enorme werk, dat
sinds het herstel der kerkelijke hiërarchie
in 1853 gedaan is tot zegen van het Ka
tholieke volksdeel.
KOU GEVAT...
Bedek keel en borst met de
pijnstillende Thermogènede
weldadige warmte verjaagt ver
koudheid.
KAMER VAN KOOPHANDEL
TE TILBURG.
Nadat de begroting voor 1953 was
goedgekeurd, bracht de secretaris, de
heer mr. B. van Spaendonck verslag uit
over de voorbereidende bespreking met
de commissaris der Kóningin inzake het
ondernemers-aspect van het dezer dagen
verschenen welvaartsplan.
Het gaat er vooral om, nieuwe be
drijfstakken aan te trekken en de scho
ling te bevorderen. In dit verband noem
de spreker de vestiging van een 2e Tech
nische Hogeschool in Eindhoven en een
M.T.S. te Tilburg.
Een vraagstuk van zeer bizondere be
tekenis, waarover echter niet in het
rapport wordt gesproken, achtte Mr. v.
Spaendonck, de verkeers-geografische
ontsluiting, waartoe hij o.a. rekende de
verbetering van de weg TilburgEind
hoven en voor de openstelling van de
Langstraat de brug over de Merwede,
En voorts de aanleg van een weg Eind
hovenAntwerpen ten einde het ver
keer met België in betere banen te leiden,
Teleurstellend vond spr. het, dat de ge
meente Tilburg geen industrie-terrein
voor iets grotere bedrijven ter onmid
dellijke beschikking heeft.
Tenslotte het allerbelangrijkste pro
bleem dat niet aan de orde is gesteld:
het scheppen van een behoorlijk fiscaal
klimaat, waardoor bedrijfsinvesteringen
weer een redelijke kans krijgen.
Mr. A. STEINKüHLER
OVERLEDEN.
In 't St. Jozef ziekenhuis te Eind
hoven is op 52-jarige leeftijd over
leden mr. A. M. C. J. Steinkühler
lid van de Eerste Kamer en voor
zitter van -de Nederlandse R.K. ver
eniging van sigarenfabrikanten.
De heer Steinkühler was voorts
o.m. secretaris van de Kamer van
Koophandel en Fabrieken voor Oos
telijk Noord-Brabant; voorzitter
van de vakgroep sigarenindustrie;
bestuurslid van de Kath. Werkge
versvereniging in het diocees Den
Bosch en lid van de electriciteits
raad.
Voor benoeming tot lid der Eer
ste Kamer in de vacature, ontstaan
door het overlijden van de heer
Steinkühler, komt thans in aanmer
king de heer A. J. de Goey te Mont-
foort.
De verdiensten van mr. Stein
kühler vonden waardering in zijn
benoeming tot ridder in de kroon
orde van België, tot officier in de
orde van Oranje Nassau, tot ridder
in de orde van St. Gregorius en tot
ridder in de orde van de Nederl.
Leeuw.
K.V.P.-BESTUUR DEN BOSCH
UITGEBREID.
De voorzitter van de Statenkies-
kring Den Bosch van de K.V.P., de
heer Loeffen, deelde op de Zater
dag gehouden vergadering van deze
statenkring mede, dat de nieuwe
vier-jarige periode een grote poli
tieke activiteit van de K.V.P. vra
gen zal. De zo noodzakelijke eens
gezindheid zal versterkt moeten
worden, omdat in de eenheid de
kracht ligt.
In de gemeenten,, behorende tot
de Statenkieskring, moet het mo
gelijk zijn het aantal K.V.P.-leden
aanmerkelijk op te voeren, omdat
er nu slechts 7096 leden op de pl.m.
40.000 uitgebrachte K.V.P.-stemmen
zijn. Een vruchtbaar werkterrein
ligt hier open.
De contributie is zeker niet te
hoog, in vergelijking met hetgeen
andere politieke partijen aan con
tributie van hun leden vragen.
Het is wenselijk gebleken 't be
stuur een veelzijdiger samenstelling
te geven, zodat het van zeven op
negen leden dient te worden ge
bracht. Na gehouden verkiezing
werd het bestuur geformeerd door
de heren Loeffen, Van den Eeren-
beemt, drs. König, Van Osch, Cre-
bolder, Vierkuijlen, Arts en Van
Roosmalen, alsmede door mej. A.
Tilman. De afgevaardigden en hun
plaatsvervangers naar de Rijkskies-
kringvergadering werden eveneens
aangewezen. Om de kringbestuur
ders voor de toekomst meer met 't
practische politieke werk vertrouwd
te jrnaken, zullen voortaan ook de
plaatsvervangers naar de kringver
gaderingen worden opgeroepen.
Copyright P. I. B. Box 6 Copenhagen
250)
„Heb je ooit zo veel bananen
gezien roept Bim. „Stel je voor,
we kunnen zoveel eten als we wil
len, en ze kosten geen cent En
ze beginnen te eten, een grote tros
bananen verdwnijt in Bim en
Bam's magen en zij worden steeds
dikker, zij zien er uit alsof ze zul
len ploffen. Op 't laatst kunnen ze
geen banaan meer eten, ze voelen
zich erg slaperig en gaan naar huis.
Maar helaas Zij hebben zo veel
gegeten dat ze te dik zjjn gewor
den om nog door hun eigen deur
naar binnen te kunnen. Er is niets
aan te doen, ze moeten buiten blij
ven en op de grond gaan slapen.
Met meer dan gewone belangstelling
togen wij Dinsdagavond naar „Musis
Sacrum Enerzijds waren onze ver
wachtingen hoog gespannen na wat wij
al hadden gehoord over de voorberei
dingen van de opera-avond door de
Opera-stichting Waalwijk, anderzijds
vroegen wij ons af of we in onze ver
wachtingen niet teleurgesteld zouden
worden, wat ons een enigszins afwach
tende houding deed aannemen.
Het trof door omstandigheden dat wij
juist onder de eerste scène, het spin-
kwartet uit „Martha" binnenkwamen en
we vielen dus om zo te zeggen met de
deur in huis. En het was aanstonds al
een prettige kennismaking. Niet alleen
dat er aardig werd geacteerd en ver
dienstelijk gezongen, maar uit de hele
sfeer bleek dat deze amateurs niet pre
tendeerden meer te willen geven dan Ze
konden. Dat was niet een kwestie van
onbeholpenheid of dilettantisme in de on
gunstige zin van het woord, eerder iets
„on ne sait quoi", dat u onmiddellijk in
nam voor degenen die op het toneel
stonden en hen die erachter stonden.
Zonder u geweld aan te doen kunt ge
dan de verrichtingen van zangers en
spelers met een ruim hart beoordelen en
ge zijt licht geneigd een en ander, waar
van ge weet dat het toe te schrijven is
aan onervarenheid of premièrekoorts,
door de vingers te zien. Er was dus zeer
veel waardeerlijks in deze uitvoering, die
bovenal kleurrijk was en getuigde van
veel smaak en fantasie.
Al van tevoren hadden we bij onszelf
vastgesteld dat het een buitengewoon
aardig idee was om nu eens niet een
volledige opera te brengen, maar eens
een bloemlezing te geven uit enkele van
de grootste successen. De uitkomst be-
vestigde dit. Het had voordelen, maar
maakte de uitvoering niet in alle opzich
ten gemakkelijker. Het is niet altijd even
gemakkelijk om zo maar ergens een scè
ne uit een opera goed op poten te zet
ten en de gestalten leven te geven. Over
het algemeen had de regisseuse de
U zult 's morgens „kiplekker"
uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal
in uw ingewanden doen stromen, anders
verteert uw voedsel niet, het bederft.
U raakt verstopt, wordt humeurig en
loom. Neem de plantaardige CARTER'S
LEVERPILLETJES om die liter gal
op te wekken en uw spijsvertering en
stoelgang op natuurlijke wijze te regelen.
Een plantaardig zacht middel, onover
troffen om de gal te doen stromen.
Eist Carter's Leverpilletjes,
moeilijkheden die dit meebrengt goed
ondervangen, mede- dank zij de toewij
ding van haar medewerk(st)ers, en voor
de bezoekers maakten de heldere inlei
dingen van Willem van der Mee het ge
makkelijk zich in de voorgestelde situa
tie te verplaatsen.
Het is moeilijk in het algemeen te
zeggen waarin de kwaliteiten van de uit
voering precies lagen. Het materiaal was
daarvoor te ongelijksoortig. Men kan bij
een gezelschap als het onderhavige niet
verwachten dat twaalf solisten even zo
veel eerste klas zangeressen of zangers
zijn,-al waren er die wel bij. Het leuke
evenwel was dat, wanneer een stem eens
tekort schoot, altijd aankleding en'spel
de scène goed staande hielden. Ontstond
er zo al niet steeds een eenheid in
een opera toch moeilijk te bereiken
leven zat er altijd in en dat is een van
de eerste en voornaamste voorwaarden
voor een goede en succesvolle uitvoering.
Wann.eer we (enkele namen noemen,
moge voorop gaan die van Alda van
Boort, de ziel van alles. Wij hebben een
oprechte bewondering voor wat zij heeft
bereikt met haar troep. We zoeken
waarschijnlijk niet te ver als we in haar
de bron menen ontdekt te hebben van
het enthousiasme dat het meest eervolle
kenmerk is van de hele uitvoering. Wat
niet wil zeggen dat het daarbij is geble
ven, want uit de prestaties sprak even
zeer dat er iemand achter zat die weet
wat zij wil en die doelbewust de geest
drift in de banen van een weloverwogen
plan hield en daardoor een resultaat be
reikte dat, ondanks de verscheidenheid
van het gebodene, toch niet de indruk
gaf van verbrokkeldheid. Bovendien
weet Alda van Boort blijkbaar van elk
van haar medewerksters en medewer
kers wat ze waard zijn en ze geeft hun
dan ook een plaats of een rol waar ze
altijd in een of ander opzicht tot hun
recht komen.
Voegen we daar nog bij enkele staal
tjes van voortreffelijke acteerkurist die
zij ten -beste gaf, dan is wel duidelijk dat
een groot deel van het succes 'aan haar
is te danken.
Het muzikale hoogtepunt van de avond
hadden we ook deze keer aan Nel Du-
pont te danken. Werkelijk verrukkelijk
was haar aria „Un bel di vedremo" uit
„Butterfly" van Puccini. Hierin schitter
de haar vocaal talent op zijn mooist,
terwijl haar voordracht hartveroverend
was. Haar optreden in „Der Waffen-
schmied" en „Faust" was nauwelijks
minder; men kent het. In dezelfde hoge
sferen lag de Marguerite van Jetty van
Laarhoven-De Kort in „Faust", vooral
in haar acteren. Haar juwelenaria was
een doorslaand bewijs dat er ook ama
teurs zijn die zang en spel tot een een
heid weten te combineren. En over ac
teertalent gesproken, men herinnere zich
Rie van den Broek als Irmentraut in
„Der Waffenschmied" en men zal over
tuigd zijn dat zelfs in een opera de stem
niet alles doet.
Van de heren had Rinus Hesselberth
enkele niet gemakkelijke partijen voor
zijn rekening gekregen en we kregen dan
ook de indruk dat de Don Ottavio uit
„Don Giovanni van Mozart soms wel
wat veel Van z'n krachten vergde. Maar
z'n heldere stem is nog steeds vooruit
gaande en hij gaf dan ook in „II Trova-
to,re" en „Carmen" enkele sprekende
staaltjes van voortreffelijke zangkunst.
Hoge verwachtingen wekt Johan van de
Griendt met zijn soepel stemgeluid en
we hadden hem graag in een belangrij
kere rol gehoord. De Mephisto van Har
ry Vesters muntte uit door z'n bekende
bravour en Kees van Iersel maakte een
goede indruk als de Graaf von Liebenau
in „Der Waffenschmied".
Het was jammer dat Gerard* van Hui
ten als Faust in zijn grote -aria blijkbaar
last had met zijn zenuwen bij zijn eerste
optreden; hij heeft echter een stem met
goede kwaliteiten. Toegegeven moet
trouwens worden dat deze aria ook om
te spelen allerminst gemakkelijk is.
Het is niet doenlijk alle medewerken
den apart te bespreken £n daarom noe
men we in één adem de dames Jo Oos-
telbos en Cis van de Griendt, een aardig
duo in „Martha", Peter van de Griendt
die met Gerard van Huiten vooral van
uiterlijk een rassmokkelaar was in „Car
men" en blijk gaf van acteertalent, even
als Frans Snels. Corry van den Berg
danste La Falanga in „Carmen" met
veel overgave en goed succes.
Tenslotte een opmerking over een
scène. Jammer dat die uit „Orpheus"
van Gluck als geheel piet zo slaagde.
Ze was dan ook beslist erg moeilijk; het
vertoonde maakte soms eerder een me
lodramatische dan een ontroerende in
druk.
Voegen we hier nog aan toe dat de
dames Riet Verhoef, Jetty van Laarho
ven-De Kort en Nel Nijman zeef con
sciëntieus en goed begeleidden; ze wer
den terecht in het applaus betrokken.
Costumering en grime waren keurig
verzorgd, maar het decor was wat kleur
loos, overigens niet zeer hinderlijk.
We gingen in een tevreden stemming
huiswaarts, want we hadden een uit
voering gezien waaraan met toewijding
en talent was gewerkt met een in veel
opzichten daaraan evenredig resultaat.
We wensen de Opera-stichting dan
ook van ganser harte nog veel be
langstelling voor haar uitvoering van
a.s. Zondag en bevelen die met een ge
rust geweten bij onze lezers aan; ze zul
len er geen spijt van hebben.
Op de eerste avond gaven de burge
meester en zijn echtgenote, de beide wet
houders en de secretaris blijk van hun
belangstelling.
Het applaus van de goed gevulde zaal
getuigde ondubbelzinnig van instemming
en voor de dames waren er bloemen.
Voormalig Besoijen heeft Woensdag
op ondubbelzinnige manier zijn sympa
thie laten blijken voor het gouden paar
Christ van Engelen en Helena Korthout;
een actief buurtcomité onder voorzitter
schap van de heer A. Teurlings, geassis
teerd door een ijverig damescomité had
alles keurig voor elkaar gebracht.
t Toen de gouden bruid en bruidegom
s morgens naar de kerk geleid moesten
worden, gebeurde dit in een heel mooie
stoet met veel bruidjes en een bruidspaar
in de dop, ter\$ijl het bruidspaar onder
een kroon liep die door vier bruidjes
werd gedragen en vooraf werd gegaan
door maagdekens die het symbool van
de twee ineen gevlochten ringen op
smetteloos witte bloemen met zich droe
gen.
In de kerk droeg de ZeerEerw. Heer
Pastoor Verbiesen een plechtige H. Mis
op, tot intentie van het bruidspaar en in
een mooie predicatie sprak hij hen toe.
In het café Leenheers, waarvan de
entree smaakvol was versierd en waar
de vele familieleden zich aan de feest
tafel hadden geschaard vond om goed
twaalf uur de huldiging door de buurt
plaats.
En het werd inderdaad een ware hul
diging; op het podium stonden de bruid
jes die zongen en een mooie toespraak
hielden en toen kwamen er Roodkapje en
enkele kabouters die een bloemenmand
aanboden, terwijl zij een aardig toneel
stukje speelden. Werkelijk, de dames
die hiervoor de zorg hadden, hebben $lle
eer van hun werk".
Namens de buurtgenoten bood toen de
heer A. Teurlings het cadeau aan; in
een mooie, geestige toespraak wenste hij
het gouden paar oprecht geluk en hoop
te hij het beste voor hun toekomst. 'Een
prachtige hangklok en een wekker zul
len voor het gouden paar in de toe
komst de tastbare blijken zijn van het
sympathieke medeleven der buurtgeno
ten.
Ook burgemeester Teijssen voerde bij
deze huldiging het woord, en ook zijn
gelukwensen waren warm en hartelijk.
En onder degenen die hierna het paar
kwamen gelukwensen zagen we o.m. de
Zeereerw. Heer Pastoor Verbiesen en
leden van 't Kerkbestuur, de Weled.
Zeergel. heer Dr. H. Langemeijer Sr. en
de heren van het comité Ouden van Da
gen, dat. het echtpaar van Engelen
steeds als een welkome gast op de jaar
lijkse autotocht heeft begroet, boden
met hun gelukwensen de gebruikelijke
taart aan.
s Avonds kwamen de Harmonie St.
Crispijn en de Chr. Zangvereniging Hal
lelujah nog hun muzikale gelukwensen
aanbieden en over en weer werden er
hartelijke en van dank getuigende woor
den gesproken.
Het is een schone dag geweest voor
Christ van Engelen en zijn vrouw en we
spreken met onze gelukwensen, heel
graag de hoop uit, dat het hun gegeven
moge zijn, nog veel jaren in goede ge
zondheid en met Gods beste zegen sa
men te leven.
„DE MOETTE NOU NIE
ZEGGEN NIE".
Onder deze titel zal in het Voorjaar
door leden van de sportvereniging R. K.
C. een revue worden opgevoerd, bij ge
legenheid vail het 12J^-jarig bestaan
van R.K.C., dat in Januari valt.
Deze revue is geschreven door de he
ren C. v. d. Meydenberg en Piet Mul
ders.
Voor een bespreking omtrent deze re
vue worden alle senioren-leden van de
voetbalvereniging, zowel als van de ta
feltennis- en athletiekafdeling verzocht
voor een vergadering bijeen te komen op
Dinsdag 18 November om. half 9 in het
K.J.C. gebouw in de Stationsstraat.
Aller opkomst is dringend gewenst.
■"TW
EEN VERHAAL VAN
LIEFDE EN MUZIEK
DOOR T. LODEWIJK
16)
Ach welnee kerel, wees toch
niet zo g§uw aangebrand. Je zou
wel een hele grote sufferd moeten
zijn als je zo'n prachtvrouw als
Sietske liet schieten voorja,
voor wie dan ook. Man, als ik nog
jong genoeg was, zou ik er de reis
naar het eind van de wereld voor
over gehad hebben om me zo'n
vrouw te halen.
Zo denk ik er ook over zei
Frits. Maar ik wou alleen we
ten
Nu ja, je wilt natuurlijk wat
weten over Ada. Verwondert me
niks. Ze is bepaald een opvallende
persoonlijkheid. Haar stem is
nou ja, middelmatig, technisch wel
goed. Ze heeft veel lessen gehad.
Ze kan 't betalen.
Is ze rijk?
Prima familie en genoeg slap
pe was. Ik snap eigenlijk niet waar
om ze nog op Pro Musica blijft han
gen.
Ik wel zei Frits gevat ze
is liever de eerste onder de graven
dan de laatste onder de hertogen.
Hè? vroeg Brederode o,
ik snap je. Ja, hier valt ze op, in
een andere omgeving zou ze mis
schien verbleken tegen nog grotere
sterren. Ja, hier is ze zo'n beetje
de baas. Ze ringeloort het hele be
stuur, en ze laten zich graag rin
geloren. Verschillende dames mogen
haar niet, maar daar zit natuurlijk
een hoop jaloezie bij. Het is een be
gaafd, een zeer begaafd meisje.
En nóg steeds niet
Nee, nog steeds geen kapers
op de kust. Zijn er wel geweest,
maar met bebloede koppen afge-
deinsd. Ze is veeleisend en grillig
en ze hoeft het om 't geld niet te
doen. Ze zou, wanneer ze dat zou
willen, met een arme slokker kun
nen trouwen, maar welke arme
slokker zou zijn ogen durven op
heffen naar die mooie vlinder?
Nou, ik zou wel durven
schertste Frits.
Ik geloof antwoordde Bre
derode peinzend dat je misschien
nog niet eens zo'n slechte kans zou
maken. Maar goed dat je veilig ge
trouwd bent, Frits.
Toen stonden ze in het portaal.
De deur ging open en boven aan de
strap stond Sietske. Stralend ver
welkomde ze de beide mannen.
Frits keek zijn vrouw aan. Knap
was ze, en lief, o, veel knapper en
liever dan duizend Ada's. En ont-
stuimig omhelsde hij haar en zei:
Lieve schat, wat bij ik vreselijk
blij dat ik je weer zie!
Het liep alles „volgens de plan
nen" die de oude Brederode in stil
te had gesmeed.
De pianist van Pro Musica had
longontsteking, die zich verergerde
tot pleuris. Deze was voorlopig nog
niet terug. En Frits zat iedere week
achter de piano in het repetitie
lokaal en kende weldra het werk
van buiten. Soms hij kon de aan
drang niet weerstaan wanneer
hij een ogenblik alleen was, nam
hij de partituur voor zich en ver
beeldde zich dat hij daar zou staan
voor het koor en het met beheerste
gebaren leidde.
Toen kwam de morgen waarop
hij een kort briefje van Brederode
vond:
Moet voor twee dagen de stad
uit. Kan dus niet repeteren. Neem
jij het deze keer waar. Ada zal
wel begeleiden. Groeten aan
Sietske. b.
Frits' handen beefden, toen hij 't
briefje aan zijn vrouw liet zien.
Frits! zei ze moet jij dat
koor leiden? Dat grote koor? Hoe
veel zijn er wel?
Honderd of zo zei Frits
kwasi achteloos en het is maar
voor één keertje!
Nou maar, jongen, dat neem
je toch zeker waar. En peinzend
voegde ze er achter Brederode
wordt oud. Wie weet?
Jij plannenmaakster! schert
ste Frits. Wou jij al een tweede
Mengelberg van me maken? Jij
hebt 't te hoog in 't hoofd, meisje.
En wie moet nu begeleiden?
O wacht, hij schrijft: Adawie
is dat?
Dat is de secretaresse, juf
frouw Siccama antwoordde Frits
kort ze speelt heel aardig.
Ozei Sietske je had
nooit iets over haar verteld.
Frits voelde zich ongemakkelijk.
Neen, hij had nooit met Sietske
over Ada Siccama gepraat. En dat,
terwijl hij in deze weken toch vrij
veel met Ada in aanraking geko
men was. Vanzelf, natuurlijk.
Waarom had hij nooit met Sietske
over haar gesproken?
Is ze aardig? informeerde
Sietske.
Och ja, dat gaat wel. Beetje
geëxalteerd, heel grote ringen in
d'r oren en zo.
Hij vond het misselijk van zich
zelf dat hij zulk een onverschillig
en bijna minachtend oordeel liet
horen over Ada Siccama, die hij
toch waarlijk niet minder achtte,
integendeel.
Zal ik ook ringen in m'n oren
gaan dragen? vroeg Sietske met
een halve glimlach.
Alsjeblieft niet! antwoord
de hij kwaad Je bent mijzó
goed genoeg. Maar zegdan wil
ik toch even de partituur doorne
men. Kunnen we met een kwar
tiertje al eten?
Ik zal er voor zorgen mijnheer
zei Sietske kwasi-nederig en
verdween, een beetje trager dan
anders, naar de keuken. Frits keek
haar na. Het zou wel gauw gebeu
ren nu. Een kind! Een zoon mis
schien! Nou ja, een dochter was
ook leuk, die waren altijd liever,
zei men. Misschien was 't een twee
ling; kom, hij moest die malle ge
dachten uit z'n hoofd zetten. Hier
is de partituur. Tja dan moet Ada....
hé, alwéér Ada. Nu javoor
uit maar
Toen hij die avond binnenstapte,
kwam Ada Siccama hem met lichte
passen tegemoet.
Zo, meneer Terlaer, dat zullen
we vanavond samen moeten doen,
niet?
Het gaf hem een prettige, kame
raadschappelijke gewaarwording,
dat „samen". Ja, het was toch wel
leuk wanneer je zoiets samen deed,
samen er voor zorgen kon dat iets
een succes werd. Hij op 't podium,
zij achter het klavier.
We rooien het wel zei hij,
en drukte haar hand. Maar ik
reken op U, juffrouw Siccama.
Dat kunt ualtijd zei ze
en gaf hem weer die raadselachtige
glimlach, die hem verwarde en ver
warmde tegelijk.
Er was geroezemoes onder de le
den van Pro Musica, toen niet de
grijze gestalte van Brederode, maar
de jonge energieke figuur van „de
nieuwe pianist" achter de katheder
verscheen.
Dames en heren zei Frits
rustig menneer Brederode heeft
me gevraagd voor vanavond de lei
ding van hem over te nemen. Hij
moest plotseling de stad uit. Ik vind
het een zware opgaaf en ik zal mijn
best doen deze taak zo goed moge
lijk te vervullen, maar dat kan ik
alleen als u me daarbij allemaal
wilt helpen.
Ik begin u zo'n beetje te kennen
en daarom durf ik het vanavond
aan. Mag ik op u allemaal rekenen?
(Wordt vervolgd)
