WBALWYK
Een aanval op Influenza
in Nederland ingezet.
SLOTACGOORD
BOEKBESPREKING
voor JONGENS en MEISJES
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 1 DECEMBER 1952
Proef-injecties op grote schaal.
Wij ontlenen aan „Brabants
Nieuwsblak"
Taai en fel is de strijd die de we
tenschap voert tegen de ziekten,
welke de mensheid bedreigen. De
geleerden, medici en de onderzoe
kers in de laboratoria vechten ver
beten, want het gaat om mensen
levens. Op 15 November nu is in
Nederland als eerste land in Eu
ropa een aanval op grote schaal
ingezet tegen de verwekker van de
influenza. Onder leiding van Prof.
dr J. D. Verlinde, Directeur van 't
Instituut voor Preventieve Genees
kunde te Leiden, is op die datum
een begin gemaakt met een massa
le inenting tegen griep.
Het gaat hier om een proef, die
vanwege haar karakter en omvang
uniek is in de geschiedenis. Talrij
ke bedrijven nemen aan de proef
deel, door hun personeel in de ge
legenheid te stellen zich te laten
inenten. Het vaccin, waarmee men
de influenza te lijf gaat, wordt in
een Nederlandse chemische indus
trie (Philips Roxane te Weesp) ver
vaardigd.
De gevaccineerde personen zullen
nauwkeurig door de betrokken art
sen worden gecontroleerd, zodat
men later uit de opgemaakte rap
porten en na vergelijking met het
ziekteverloop van hen, die niet zijn
ingeënt, kan nagaan, of de weten
schap er inderdaad in geslaagd is,
de influenza een gevoelige slag toe
te brengen. Men hoopt met dit anti-
griep-vaccin de mens voor een be
paalde periode immuum te maken.
Voor dit groots opgezette onderzoek
dat medio December wordt geëin
digd, is uit de tegenwaarde-reke
ning van de Marshallhulp 200.000
gulden vrijgegeven.
Griep geduchte vijand.
Influenza (griep) is een geduch
te vijand van de mens. In de winT
termaanden veroorzaakt zij talrijke
zieken, hetgeen zeer nadelig is voor
het economische leven. In de win
ter van 19481949 waren er alleen
als gevolg van griep ruim 600.000
ziektemeldingen. Het kostte het be
drijfsleven en de overheid o.a. aan
ziekteuitkeringen millioenen gul
dens. De ziekte, die vaak optreedt
in min of meer onschuldige vor
men, kan ook zeer gevaarlijk wor
den, bovenal door haar besmette
lijk karakter. Berucht is de griep
epidemie van 1918—1919, toen de
namen van bijna twintig millioen
mannen, vrouwen en kinderen op
de dodenlijst voorkwamen. Hieruit
blijkt wel duidelijk, dat men de in
fluenza, zonder zich bij voorbaat
erg te verontrusten, in geen geval
mag onderschatten.
Virus contra antistof.
De verwekker van griep is een
virus, dat het lichaam binnendringt
en zich daar snel vermenigvuldigt.
Het lichaam reageert hierop door
specifieke „antistoffen" te produ
ceren, die de ziekteverwekkers on
schadelijk maken. Vermenigvuldi
gen de indringers zich nu in een
sneller tempo dan de antistoffen,
dan winnen zij het. In het omge
keerde geval wint de patiënt het en
geneest hij. Bezit een mens echter
voor 't binnendringen van de ziek-
men" van virussen. Zo heeft men
influenza-A-virus, influenza-A'-vi-
rus.en influenza-B-virus.
Het ei en het virus.
Het heeft de geleerden heel wat
hoofdbrekens gekost voordat zij ten
eerste de ziekteverwekker (virus)
konden isoleren, hetgeen in 1933
gelukte aan de Engelse onderzoe
kers Smith, Andrews and Laidlaw
en ten tweede een enigszins snelle
en betrouwbare methode hadden
gevonden voor het op grote schaal
bereiden van het virus-vaccin. In
ons land volgt men, op enige kleine
veranderingen na, de bereidingsme
thode, die in Amerika, waar men
zich reeds ongeveer tien jaar met
de griepbestrijding bezig houdt, is
ontwikkeld. Eén van de grote moei
lijkheden vormde het zoeken naar
een geschikte voedingsbodem voor
het virus, dat zich alleen maar in
levend weefsel vermenigvuldigt.
Tenslotte kwam men op het voor
treffelijke idee om hiervoor een be
broed kippenei te gebruiken.
Het vaccin.
Populair omschreven komt de be
reiding van het vaccin hierop neer:
Nadat de eieren eerst tien dagen
kunstmatig zijn voorbebroed, wordt
in de vloeistof, die in het ei de kiem
en dooier omgeeft met een injectie
spuit het virus gespoten, dat zich
daar in twee dagen tijd ongeveer
100.000 maal vermenigvuldigt. Tij
dens het gehele proces worden de
eieren, die reeds zorgvuldig zijn ge
selecteerd, verscheidene malen „ge
schouwd", d.w.z. in een sterke licht
bundel van een kwiklamp bekeken
om vast te stellen of men inderdaad
te doen heeft met een bevrucht ei,
want dit is noodzakelijk. Na de 2
dagen, waarin het virus zich heeft
kunnen vermenigvuldigen, gaan de
eieren in de koelkast, waardoor de
kiem sterft. Vervolgens wordt van
elk ei het kapje boven de luchtzak
afgeslagen, zonder dat de ei-inhoud
wordt beschadigd. Met een pipet
wordt dan de vloeistof, waarin zich
de virussen bevinden, „geoogst" en
vervolgens via een ingewikkelde en
nauwkeurige behandeling voor ge
bruik gereed gemaakt.
Indien men weet dat voor elke
hoeveelheid, nodig om een persoon
in te enten, één a twee eieren no
dig zijn, begrijpt men wat er komt
kijfcen om bijv. de gehele bevolking
van Nederland te vaccineren. Hoe
het ook zij, Nederland heeft de lei
ding bij een onderzoek, dat in
dien de uitslag gunstig is van 't
grootste belang zal zijn voor de ge
hele mensheid.
De Uitgeverij Kluitman te Alkmaar zond ons een aantal boeken
toe, bestemd voor jongens en meisjes, voor kinderen of voor
oudere meisjes, die we graag aan een bespreking onderwerpen;
de Uitgeverij immers heeft zich op het gebied van jeugdboeken
een goede naam verworven.
„Als ratten in de val"; onder deze
titel schreef Pieter Nierop, die met
zijn boeken het hart van menige
jongen gestolen heeft, voor jongens
tussen de 12 en 16 jaren een zeer
spannend' verhaal rond een geheim
zinnig pakje met even geheimzin
nige formules die atoomgeheimen
schijnen te bevatten. De politie
meent aanvankelijk te doen te heb
ben met onnozele cijfers, waarmee
grappenmakers 1 April willen vie
ren, maar twee pientere jongens
weten wel beter en er zijn nog an
deren ook die meer waarde hechten
aan de formules, dan de politie. Er
ontwikkelt zich dan een jacht op
de begeerde becijferingen en hoe
deze verloopt en hoe deze eindigt
wordt de jeugdige lezer wel duide
lijk, als hij dit spannende en goed
geschreven -jongensboek onder ogen
krijgt.
.Veedieven van de Diablo"; dit
boek van Theo Frank, prettig en
leerzaam geschreven, zal menige
jongen geboeid houden. Reeds de
titel verraadt de sfeer waarin het
verhaal zich afspeelt, de sfeer na
melijk van moedige en vechtlustige
veedieven, de sfeer van de harde
Western, waar moed en behendig
heid, kracht en list even deugdelij
ke wapens zijn als een zoevende
lasso of een krakende revolver. In
deze sfeer nu vertelt de schrijver
zijn jeugdige lezer van twee jon
gens die vriendschap sluiten met
direct de recherche te waarschu
wen. Ze willen namelijk op eigen
houtje de daders zien te ontmaske
ren; maar natuurlijk zijn de twee
onervaren jongens, ondanks hun
pienterheid, geen partij voor de ge
slepen boeven. Op het kantje af
komt dan nog alles terecht.
„Als blijde nachtegaaltjes" noemde
Annie de Man het ^boekje dat zij
voor meisjes tussen 8 en 12 jaar
schreef over twee meisjes, vrien
dinnetjes, wier grootste genoegen 't
is samen te zingen en die het zo
ver brengen dat ze zelfs op con
certen mogen optreden. De jeugdi
ge lezersjes zullen ook genieten
van de wandeltochten die de wan
delclub maakt en zullen het fijn
vinden dat de meisjes hun zangta
lent ook gebruiken om de zieken
vreugde te brengen.
„Morgen is alles anders"; een ro
man voor oudere meisjes van L.
v. d. Meer-Prins. Op sympathieke
wijze wordt ons hier Anke geschil
derd, het natuurlijk-spontane meis
je, dat een moeilijke jeugd achter
de rug heeft en wier droom het is
eenmaal vrouwe te worden op een
boerderij. Nu werkt zij nog als
meisje op de boerderij en het is
daar dat wij haar moeilijke leven
zien herbeginnen wanneer de eer
ste liefde in haar leven komt, wel
ke liefde echter overschaduwd
wordt door de onredelijkheid van
de grote afstand die er bestaat tus
sen haar en de toekomstige inge
nieur.
Ontstellend is het voor 't meisje,
te vernemen dat deze liefde immers
nooit door de jonge intellectueel be
antwoord zal worden en er is een
ongeluk nodig voor de berusting
komt in haar werkzaam leven,
dat tenslotte toch de bekroning
vindt in een gelukkig huwelijk met
een sympathieke jonge boer, welk
huwelijk aanvankelijk voor haar
een, wel blij gebracht, offer was.
„En in die sneeuwbal zit ik": een
zeer leesbaar en zeer aantrekkelijk
geschreven boek is deze penne-
vrucht van de geroutineerde Willy
Corsari, die heus wel weet hoe zij
het oudere meisje moet boeien en
die ook wel weet wat er in het ou
dere meisje leeft.
Dit boek is vooral zo leesbaar om
dat het een goed gevonden mixture
is van een vlotte humor, die echter
nooit leeg wordt en een weldadige
ernst, die echter nooit de grenzen
van het tragische overschrijdt. Het
is de geschiedenis van een jongen
en een meisje, van meerdere jon
gens en meerdere meisjes, die in
eikaars leven een rol spelen, of er
een, en meestal de grootste, gaan
spelen.
Hierover vertelt Willy Corsari zeer
onderhoudend en iedereen zal ge
noegen beleven aan haar vertelling.
Tenslotte vragen wij nog Uw aan
dacht voor een tweetal boekjes van
Douwe Helder, namelijk: „Koning
Bastiaan in Tetterdorp" en „De
Avonturen van Baron van Tette
ren"; een tweetal leuke boekjes,
aardig geïllustreerd door R. Wes-
tra, die zich zeer goed lenen om
aan kinderen van rond 6 jaar te
worden voorgelezen. We twijfelen
er geen ogenblik aan, of de kinde
ren zullen genieten van deze histo
ries.
teverwe^r f Vam •JZlek" I een jonSe Indiaan die ..lachende
cifieke antistoffen ZwI morgenzon" heet> en die me* hun
da.n heeft hij n j drieën in staat blijken te zijn een
voorsprong, die hem betere kansen
biedt om te winnen; de mens is dan
m meerdere of mindere mate „im
muun".
Wat betreft de bestrijding van in
fluenza, hoopt men de mens voor
een bepaalde tijd immuun te ma
ken door hem in te spuiten met een
vaccin, dit is een praeparaat van
niet-active ziekte-verwekkers (vi-
russen), die zich in het lichaam
echter niet vermenigvuldigen, maar
wel het vermogen bezitten om de
productie van antistoffen te veroor
zaken.
Talrijke onderzoekingen "hebben
uitgewezen dat bij griep niet sprake
is van één enkele soort virus, doch
van een aantal verschillende „stam-
i bende veedieven te ontmaskeren
en op het laatste moment hun plan-
nen te verijdelen.
Voor oudere jongens ongetwijfeld
een goed boek.
„De verdwenen Rembrandt"; in dit
boek voor oudere jongens vertelt
Ivo Groothedde hoe twee doortas
tende jongens getuige zijn van de
diefstal van een bekend sehilderij
van Rembrandt uit het museum. De
politie tast in het duister, van de
daders ontbreekt elk spoor, maar
de jongens hebben hun vermoe
dens; ze komen in een warwinkel
van vreemde gebeurtenissen te
recht, vinden bij toeval het vermist
doek en begaan de domme fout niet
GESLAAGD.
I De heer Blokland, leraar aan de
Protestants-Christelijke H.B.S. al
hier, slaagde dezer dagen aan de
Rijksuniversiteit te Utrecht voor 't
doctoraal examen Nederlandse taai
en letterkunde.
WAALWIJKS BELANG.
De algemene najaarsvergadering
van Waalwij ks Belang zal gehouden
worden op Woensdag 19 December
's avonds om 8 uur in „De Twee
Kolommen".
FEEST BIJ DE H.K.W.
In de vergadering die de Han
dels-, Kantoor- en Winkelbedien
den j.l. Donderdag in zaal Thalia
hield, werd het hoogtepunt ge
vormd door de huldiging van een
tweetal jubilarissen, te weten de
heren G. Duyvelaar en H. van Hel
den, die vijf en twintig jaren lid
waren van de organisatie. Maar
voor men hieraan toe was, werden
er eerst enkele huishoudelijke
aangelegenheden behandeld. Zo
had de voorzitter een aantal me
dedelingen te jloen, o.m. betref-
feilde een besluit van de Christelij
ke organisaties te komen tot een
fusie van verschillende honden en
over te gaan tot een Beambten-
bond. Hierdoor zou de mogelijk
heid Worden geschapen voor een
betere vertegenwoordiging in de
bedrijfsschappen. Hoewel er in het
katholieke kamp bezwaren werden
geuit tegen deze gedachte, was de
H.K.W, er toch een voorstander
van. De voorzitter kon voorts ook
meedelen, dat de werkgevers in de
Schoen- en Lederindustrie beslo
ten hadden, in de ondernemingsra
den alleen vertegenwoordigers van
het personeel op te nemen, die lid
waren van een erkende organisatie.
Dit in tegenstelling tot de textiel
branche, waar in de onderne
mingsraden ook plaatsen werden
opengehouden voor vertegenwoor
digers van de niet georganiseerde
arbeiders.
Dè heer H. v. Helden stelde een
vraag omtrent de positie van de
'H.K.W.ers t.o.v. de in de laatste
dagen veel ter sprake gebrachte
middengroepen.
Deze vraag werd beantwoord
door de districtsbestuurder, de
heer Loomans, die een uitvoerig
exposé gaf van het rapport, waar
in geadviseerd werd de salarissen
van de middengroepen in vier ja
ren tijds met 30% op te trekken,
Waarbij gedacht werd aan o.a. een
vergrote progressiviteit in de kin
derbijslag, belastingverlaging, ge
hele of gedeeltelijke opheffing van
het schoolgeld. Ten aanzien van
dil punt echter was het noodzake
lijk dat men zich goed organiseer
de, want ongetwijfeld zou dit voor
stel een ernstige tegenstand wach
ten.
De voordelen van een grote be-
ambtenbond werden ook door
de districtsbestuurder besproken,
waarna hij toe was aan het eigen
lijke onderwerp van deze avond
de betekenis van de onlangs inge
stelde wachtgeld- en werkloos
heidsverzekering.
Toen kwam het hoogtepunt van
de avond in de vorm van de huldi
ging der twee zilveren pubilaris-
sen, de heren Duyvelaar en van
Helden, terwijl de heer Tonnaer,
die hetzelfde jubileum vierde, door
ziekte verhinderd was op de bij
eenkomst aanwezig te zijn.
De voorzitter, de heer v. Broek
hoven, sprak welgekozen woorden
van huldiging en hij noemde de
feestelingen „werkers van het eer
ste uur", die, toen de organisatie
vaak nog wanbegrip ontmoette,
dapper hebben volgehouden en
aan wie het te danken is, dat de
bond tocli is blijven bestaan en
veel voor zijn leden heeft weten te
bereiken. Ook de dames der jubi
larissen betrok spreker in zijn
huldigings- en dankwoord. En na
dat hij de jongeren had aange
spoord aan de jubilarissen van
vandaag een voorbeeld te nemen,
reikte hij de twee heren de zilve
ren bondsinsignes uit met bijbe
horende bul, terwijl hij de dames
een boeket aanbood.
Ook de districtsbestuurderf de
heer Loomans, bood namens het
bondsbestuur zijn gelukwensen
aan, terwijl hij tevens'van de ge
degenheid gebruik- maakte allen
■nog eens te wijzen op de grote be
tekenis van bet lidmaatschap.
Beide jubilarissen dankten har
telijk voor de huldiging die hun
'ten deel was gevallen, waarna men
nog enige tijd geiioegelijk bij el
kander bleef.
AANBESTEDING.
Woensdagavond had de aanbe
steding plaats van een woonhuis
aan de Floris V-laan voor reke
ning van de heer M. J. Esch-van
Loon te Waalwijk. Architect is de
heer A. van Huiten Jr.
De inschrijving was als volgt
A. v. Hult en-v. Bladel,
Waalwijk 28.590.
Fa. Ad, Kleyngeld,
Kaatsheuvel 28.436.
Fa. H. Maas, Waalwijk 28.600.
J. Nieuwenhuizen,
Sprang 28.300.-—
Kleyngeld, Waalwijk 28.000.—
Gebr. de Wit, Drunen 27,590.
Fa. G. Merks, Drunen 27.560.
L. Kooien, Waalwijk 27.100.
H. Kramer, Waalwijk 27.000.
Wed. F. Fitters,
Waspik 26.810.
A. Vermeer, Waalwijk 26.723.
Fa. Chr. Treffers,
Waalwijk 26.450.
M. Wijnands, Waalwijk 26.290.—
Wed. J. van Heesch,
Waalwijk 26.250.
P. v. Hilst^ Waalwijk 26.225.
H.B.S.-ers SPEELDEN TONEEL.
Leerlingen van de R.K. H.B.S.
en M.M.S. hebben Donderdagmid
dag in Musis Sacrum zich ge
schaard in de lange rij van de ve
len die Gheon gespeeld hebben en
nog spelen en zijn zeer bekende
„La Farce du pendu dépendu"
weer lot leven gewekt Tot een
sprankelend en springlevend le
ven, want wat de M.M.S.-er en de
H.B.S.ers aan spel lieten zien, was
zeer te waarderen.
Maa van Vliet, Hans Vergouwen,
Kees Robben, Ad Bienert, Josef
Adriaanse en Huub van Laarho
ven vormden (een gebrek aan rol-
vastheid in het laatste bedrijf bij
de Benjamin buiten beschouwing
gelaten) een hecht team, dat geen
enkele storende plek vertoonde.
Sommigen van hen mogen inder
daad wat meer aandacht besteden
aar. hun uitspraak, maar hier
stond weer tegenover het grote ge
mak waarmee men zich in de
meeste gevallen over hei toneel
bewoog er waren er zelfs bij, die
een zeer goed en levendig gebaar
•hebben en een talentvolle manier
•van spelen.
Regisseur Drs A. Vossen heeft
zijn jeugdige actrice en acteurs al
ver weten te brengen,
Leraren, leraressen en leerlin
gen hebben deze middag ongetwij
feld zeer mooi gevonden en zeer
gewaardeerd, evenals wij.
TILBURG HEEFT NIEUWE
LAGERE TEXTIELSCHOOL.
De inspecteur-generaal van het
Nijverheidsonderwijs, mr ir Goote,
heeft namens de minister van O.,
K, en W. de nieuwe R.K. Lagere
Textielschool te Tilburg officieel
geopend.
Tijdens een plechtige zitting in
het nieuwe gebouw aan de Fa-
brieksstraat, overhandigde de bur
gemeester van Tilburg, mr E. H. J.
baron van Voorst tot Voorst, aan
de voorzitter van het Stichtingsbe
stuur, de heer H. G. M. Broekho
ven, als blijk van waardering van
het stadsbestuur de medaille van
de stad Tilburg.
Ir Goote wees er in zijn toe
spraak op, dat hij het eigenlijk be
treurde, dat deze school slechts
■een opleiding van twee jaren geeft.
Liever had hij gezien, dat de cur
sus gesteld was op drie of zelfs
vier jaren, omdat z.i. ook grote
aandacht besteed zal moeten wor
den aan de vorming van de per
soon van de jonge arbeider en niet
alleen aan kennis en kunde.
De burgemeester van Tilburg
vestigde de aandacht nog eens op
het feit, dat in Tilburg jaarlijks
alleen in de textielindustrie van
deze stad 350 arbeiders vervangen
moeten worden. Een school voor
700 leerlingen, i.v.m. de twee-ja
rige cursus - zoals het oorspron
kelijke plan luidde, zou dan in de
behoefte hebben kunnen voorzien.
Thans heeft men het echter op be
scheiden schaal, namelijk 220 leer
lingen, kunnen uitvoeren.
Nog tal van sprekers voerden
hierna het woord ö.a. de directeur
van de school, de heer P. Maer-
tens, die het bestuur een thee-ser-
'vies en een documentaire album
aanbood.
R.K.-MTS TE BREDA GEOPEND.
Donderdagmiddag is door dr G. J. M.
Veldkamp, staatssecretaris voor de mid
denstand, namens de minister van O., K.
en W„ het nieuwe gebouw van de R.K.
Middelbaar Technische School „St. Vir-
gilius" te Breda geopend. Nadat. mgr.
Jos. Baeten, bisschop van Breda, de ge
bouwen had ingezegend, heeft hij met
een kort woord gewezen op de nood
zaak van katholiek onderwijs in de tech
nische bedrijfsvakken. Eveneens sprak 't
lid van gedeputeerde staten drs. A. van
der Poel, die deze nieuwe 'M.T.S. be
langrijk achtte in verband met de indus
trialisatie in Noord-Brabant en een warm
pleidooi hield voor de inpoldering van
de Biesbosch. Verder waren aanwezig
de burgemeester van Breda, mr dr C.
Kortmann, alle wethouders van de ge
meente Breda, de vicaris-generaal van 't
Bredase bisdom, mgr. dr J. Koenraadt,
de heer J. Smits van Waesberghe, die
tegenwoordig was namens de Bredase
industrie en de standsorganisaties.
PROVINCIE NEEMT
WEGGEDEELTEN OVER.
Ged. Staten stellen aan de Prov.
Staten voor enkele weggedeelten
onder Geertruidenberg in beheer
en onderhoud van de N. S. over te
nemen. Het betreft hier een belang
rijke verbinding voor doorgaand
verkeer, gelegen tussen wegvakken
die de provincie onderhoudt, n.l. in
de weg van Raamsdonksveer over
Geertruidenberg naar Made. Be
doeld zijn het Stationsplein, de Em-
maweg en de spoorwegovergang.
De overneming zal ingaan op 1 Juli
1953. De N. S. zullen hiervoor aan
de provincie ƒ35.000 betalen.
EEN VERHAAL VAN
LIEFDE EN MUZIEK.
DOOR T. LODEWIJK
21)
Marijke, zo zou de kleine heten
naar Frits' gestorven moeder, die
hij maar zo kort had gekend. Zijn
vader was even geweest, ze waren
bijna van elkaar vervreemd, en toen
Frits de snel ouder wordende man
daar onhandig en wat verlegen zich
had zien buigen over 't Wiegje van
z'n kleinkind, was een ogenblik een
pijn door zijn hart gegaan. Hoe ver
stond z'n vader, na zijn tweede hu
welijk, van hem, Frits, af. Zou er
later ook zo'n kloof zijn tussen hem
en dat lieve kleine wezentje daar
in de wieg, zijn dochter Marijke?
Er was een prachtige taart geko
men van het koor en op het kaartje
dat er bij was had hij Ada's hand
schrift herkend. Adaja, die
zou daar wel om gedacht hebben.
Aardig van haar. Hij stond nu op
eens veel verder van Ada af. Ze
was niet meer dan een toevallige
kennis. Alles draaide nu om Siets-
ke en Marijke.
En toen stond daar opens Hanne
voor de deur, zijn schoonzuster,
Hanne, blozend, blond en fris, de
luister van het land in haar ogen
en in haar gestalte. De beide zus
ters hadden elkaar zo hartelijk om
helsd als hadden ze elkander in
geen eeuwen gezien, en weer zag
Frits de tranen, die in deze dagen
zo vlug kwamen bij Sietske.
Je bent toch niet verdrietig?
vroeg de ontstelde Hanne.
O, nee kind, ik huil van blijd
schap lachte Sietske en Frits leg
de haar uit dat de geboorte van de
ze nieuwe wereldburgeres een to
tale ommekeer had tot stand ge
bracht.
Het was weldadig, Hanne daar te
zien zitten en te horen praten. Ge
lukkig was Sietske snel herstellend,
ze moest nu alleen nog maar 's mid
dags wat rusten. Ze vroeg honderd
uit en Hanne moest maar vertellen
van het dorp en de boerderij, van
Harm en moeder Anne en Driekus
en Annie en het koor en de nieuwe
dirigent.
De vólgende dag moest Hanne
weer terug. Frits bracht haar naar
de trein en hij constateerde met ge
noegen, dat vele ogen zagen naar
z'n knappe schoonzuster. Ze was 'n
landelijke schone, dat was duide
lijk, maar ze maakte hier in Am
sterdam een niet geringe propagan
da voor het platteland. Ze was dan
ook een en al lof over de conduc
teurs die haar als een koningin be
handelden, en de politiemannen die
met vaderlijke vriendelijkheid alle
gewenste en zelfs ongewenste in
lichtingen gaven.
Sietske had haar maar node zien
gaan. Maar ze hadden afgesproken
dat Sietske zo gauw mogelijk veer
tien dagen op de boerderij zou ko
men logeren, met de baby natuur
lijk. Frits moest zich maar zolang
redden. Moeder Anne kon haar on
geduld bijna niet bedwingen om
haar kleinkind te zien, en Sietske
beloofde.
Maar het leven keerde zo zoetjes
aan weer tot normale proporties te-
ïug, al was er blijvend iets veran
derd in den huize Terlaer. Alles
werd geregeld naar de wensen en
behoeften van de kleine Marijke.
Maar Frits was toch blij dat alles
weer normaal ging, blij ook toen
hij weer de zaal binnenstapte waar
de leden van Pro Musica hem met
een donderend hoera begroetten. In
de pauze zorgde hij dat er bij de
thee vele beschuiten met muisjes
waren, en met een gelukkig gezicht
aanvaardde hij talrijke gelukwen
sen.
Ja, voelde hij, hier was hij thuis-
geraakt. Hij hield van deze mensen,
deze Amsterdammers, goedmoedig,
gezellig, hartelijk onder al hun
schijnbare onverschilligheid.
Hij zag de brede, vaderlijke glim
lach van Brederode, hij zag de la
chende ogen en voelde de kame-
Ada. Kom je eens naar de baby
kijken? vroeg hij stoutmoedig,
raadschappelijke handdruk van
en ze beloofde vlot. Ze spraken
meteen af: morgenmiddag. Dan was
't, toch Woensdag.
Die middag hoorde hij 't portier
van de auto dichtklappen. Sietske
keek door de vitrage.
r Is ze dat, Frits?
Ja, dat is ze.
Het leek of er één ogenblik be
zorgdheid was in de ogen van Siets
ke, maar die verdween toen Ada
binnentrad en heel rustig en vrien
delijk kennis maakte met Frits'
vrouw. Frits zag verbaasd toe. Zo
als die zich ook in iedere situatie
verplaatsen kon. Niets was er meer
over van de uitdagende bohémien
ne uit American. Daar stond ze in
een onberispelijke tailleur, klein en
tenger, rustig en beheerst, een da
me op en top. En toch zo gewoon en
genoeglijk, dat Sietske onbevangen
en met moederlijke trots haar met
een meetroonde naar de wieg waar
de kleine Marijke lag te slapen.
Frits zag de beide vrouwen gebogen
over het kind. Sietske, kind van het
land ,en Ada, product van de stad.
Sietske, die rustig haar eigen leven
leefde, onberoerd door alles wat
rondom haar gebeurde, die strikt
genomen nog precies dezelfde was
als toen ze op de boerderij op het
orgel speelde, en Ada, die ongetwij
feld nu reeds een interessante ro
man over haar eigen belevenissen
zou kunnen -schrijven, een pikante
roman wellicht
Ada dronk thee en vroeg Sietske
honderd uit naar het leven op de
boerderij, waarvan ze de meest zon
derlinge voorstellingen had. Siets
ke vermaakte zich over haar grap
pige reacties, maar Frits kon de ge
dachte niet van zich afzetten dat
Ada toch een weinig toneelspeelde.
Ze wilde een goede indruk maken,
ze wilde Sietske geruststellen, ie
der wantrouwen dat er mocht zijn,
bij Voorbaat wegnemen. Frits voel
de dit alles aan, hoewel hij het nim
mer onder woorden zou kunnen
brengen. Hij keek van de elegante
Ada naar Sietske, die daar zo ver
trouwelijk en gezellig te keuvelen
zat. Hij was blij toen Ada wegging.
Hoe vond je de secretaresse
van Pro Musica? vroeg hij Siets
ke.
t— Tja.wat zal ik zeggen
aarzelde die, en haar blik vertroe
belde zich een ogenblik. Ze is
heel anders dan wijdan ik, be
doel ik. Want jij gaat met die men
sen toch maar gewoon om. Jullie
zeggen jij en jou tegen elkaar. Jij
ze lachte jij weet ook met ie
dereen om te springen. Jij bent zo
makkelijk en vlot. Frits, ik geloof
dat jij voor de Koningin nog niet
verlegen zou zijn.
De Koningin is een vrouw en
een moeder, net als jij glimlach
te Frits en dat zou ik nooit kun
nen vergeten. Maar ik vond anders
dat jullie erg vlot met elkaar op
schoten. O, ja zei Sietske, en ze
zuchtte even dat ging best hoor.
Ze is zo gewóón, en bepaald geestig
af en toe. Vind jij haar leuk, Frits?
Ik mag haar wel.
Zou je niet liever zo'n vrouw
hebben dan.mij?
Een ogenblik klemde Frits de lip
pen opeen. Maar dan zag hij Sietske
aan. Een prachtvrouw, een schat,
de moeder van zijn dochter.
Er is niet één vrouw die het
tegen jou kan opnemen! zei hij en
sloot haar in zijn armen.
Gelukkig maar zuchtte ze
want zie je.... als ik jou riiet
meer had, Frits, dan was ik liever
dood
(Wordt vervolgd)
