VROOM Si DREESMAM ünigJi&Ke*i. Scholing voor emigranten. SLOTACCOORD 368 5 68 42s ALLEEN GELDIG SU npSSwn», SCHRIFTELIJKE EN TELEFONISCHE WOENSDAG 28 JANUARI M OCIlfc "1*1 IJ#©I1 BESTELL.NGE^WOIRMN MIROP 's-HERTOGENBOSCH TILBURG - HELMOND (Wordt vervolgd). Jaeger- of breiwol voor sportkousen en sokken, zeer voordelig. Met nylon 4 78 versterkt, 100 gram Zuiver wollen Franse herenalpino in marine en donkerbruin. 85 Alle maten 20-21 298 28-31 498 22-23 32-35 Bruine kindermolières met prima crêpe of vorm- rubber zolen, maten 24-27 Damespyama van prima keperflanel in geel, groen, bois de rose en lila. Met contrastkleuren gebiesd. Keurige afwerking^ Q88 Zware Engelse wollen damespantalon met 2 steekzakken en ritssluiting. In marine en bruin. 4 >&80 Maten 34 t/m 48 Getekend dekservet met 4 strengen borduurgaren (kleuren naar keuze). 48 Leuke tekeningen Bitterkoekjes, >$,Skc heerlijk taai 250 g. Appelmoes van goudrei- netten, prima gesuikerd, nieuwe oogst, grote pot inhoud 730 gram 15 ct. statiegeld Japonstof in geruit en fan tasie, mooie kwaliteit, groot assortiment, 90 cm. <718 breed, per meter Mooie volle scheerkwast in handige plastic koker m. dikke staaf scheer- 4 48 zeep, samen voor Plastic tafelkleed in wit en champagnekleur, fraai damastpatroon, 1 25 x 160 cm. Zeer practisch ^98 in het gebruik Schemerlampje, glasvoet met chique kapje. Compl. gemonteerd met >188 snoer en stekker Katoenen theedoek, ruit- dessin, flinke maat 65 x 65 cm. Prima dobby washandjes met leuke randdes- 7)P^C sins, grote maat dit mijn richtsnoer zijn en ik zal blijven trachten de belangen der gemeente Was- pig naar best vermogen voor te staan en te behartigen, zoveel in mijn vermo gen ligt. I Woningbouw i In de eerste helft van 1952 liet de toestand zich zeer somber aanzien. De onmogelijkheid om financieringsmiddelen aan te trekken, stagneerde de uitvoering van het bouwprogram 1951/1953 ten getale van 45 woningen. Dank zij de maatregelen van de regering, is het mo gelijk gebleken in 1952 te komen tot de aanbesteding van 18 woningen, terwijl naar ik hoop binnen zeer afzienbare tijd nog 24 woningen aanbesteed zullen wor den, zodat dan op 3 woningen na, die voor particulieren zijn gereserveerd, het bouwprogramma 1951/1953 zal zijn ge realiseerd. Het behoeft wel geen betoog, dat dit grote aantal woningen een grote ver lichting zal geven i'n het zo moeilijke woningprobleem. Het zal dit jaar zelfs mogelijk en nodig zijn aandacht te be steden aan woningsanering. In 1952 is één aanvraag tot woning splitsing ingediend, waarop gunstig werd beschikt tot een bedrag van 2.100. Voor een premie voor treffen van voorzieningen bij vrijwillige beschikbaar stelling van woonruimte werden 2 aan vragen ingediend en gunstig ingewil ligd tot een bedrag van 800. Met toepassing van de E.W.P.-rege- ling werd één woning weer verbeterd, waarvoor een premie werd verleend van 600.—. In de laatste helft van dit jaar werd de mogelijkheid weer geopend tot ver betering van woningen met behulp van premies uit het z.g. Terlingenfonds. Er werden bereids 5 aanvragen hier voor ingediend waarvan er intussen 2 werden ingewilligd, tot een bedrag van 3.800.terwijl nog 3 aanvragen in behandeling zijn met een totaal bedrag aan premie van 4.650.Er bestaat goede hoop, dat ook op deze aanvragen gunstig zal worden beschikt. Het aantal ingeschreven woningzoe kenden is vrijwel stabiel gebleven en be loopt nog 70 gegadigden. De Commissie van Advies heeft 10 maal vergaderd. Er werden 45 adviezen aan Burgemeester en Wethouders uit gebracht. Slechts in 2 gevallen zijn bur gemeester en wethouders afgeweken van de door de commissie gegeven adviezen. Een lang gekoesterde wens, zowel van mij als hoofd van de brandweer als van Commandant en leden onzer vrijwillige brandweer, ging in 1952 in vervulling, n.l. de ingebruikneming van een nieuwe eenvoudig van opzet maar toch modern en goed geouttilleerde brandweergarage. Zonder kans op tegenspraak mag ik van deze plaats af een bijzonder woord van lof toezwaaien aan Commandant en leden. Bij iedere gelegenheid blijkt hun activiteit, hun paraatheid en geoefend heid. Onze gemeente mag trots zijn op zo'n korps. Economisch overzicht. Sprekend over de economische toe stand, zei de burgemeester vervolgens Als gevolg van de op 1 Juli 1952 in werking getreden Werkloosheidswet is de bemoeienis van de gemeente m.b.t. de zorg van werkloosheid aanmerkelijk verminderd. In totaal waren in 1952 opgenomen in en werd uitbetaald wegens: I. de Overbruggings- en Sociale Bij standsregeling in de eerste twee kwarta len resp. 86 en 32 is totaal 94 personen en werd uitgekeerd een bruto-bedrag (inclusief kinderbijslag) resp. 12224.89 en 3358.72, of totaal 15585.61 II. Sociale voorzieningsregelingen, in het 3e en 4e kwartaal resp. 7 en 3, to taal 8 personen en werd uitgekeerd resp. 1512.en 581.75 of totaal 2093.74. „Degradatie van de Langstraat". Meer en meer blijkt, dat de opheffing van het trein-verkeer een degradatie van de Langstraat betekent. De verklaring van de Minister van Verkeer en Wa terstaat op de vragen, die in de 2e Ka mer zijn gesteld om eventueel herstel van de treinverbinding, ontneemt de Langstraatse-burger dan ook alle hoop. Ongetwijfeld zal de vooruitgang van deze streek hierdoor worden tegengehou den, zo niet erger. Ook het antwoord van 'Gedeputeerde Staten dezer provin cie op de te dezer zake in de Provin ciale Staten gestelde vragen is. zeer te leurstellend. De zonder enige nadere motivering geuite bewering van de heer President-directeur der Ned. Spoorwe gen, dat hij gelooft, dat ten aanzien van de Langstraat de juiste beslissing is ge nomen, is vrij goedkoop en in lijnrechte tegenspraak met de meningen van de Kamer van Koophandel, de gemeentebe sturen, de burgemeesters en Staten-leden, die vermoedelijk meer en beter tot oor delen bevoegd zijn, dan de President der Ned. Spoorwegen. Busverbindingen op korte trajecten is zeker verantwoord, misschien zelfs op lange trajecten als 's-BoschLage-Zwa- luwe, maar dan toch alleen op groot verkeer berekende brede en rechte we gen, maar zeer zeker niet in de Lang straat met zijn zeer smalle en bochtige wegen. Hier zijn de bussen een gevaar op de weg en een temptatie voor de rei zigers, in het bijzonder de reizigers, die dag in dag uit, uitsluitend op dit ver voermiddel zijn aangewezen. Ik beklaag die reizigers wel. Ik wil dan nog verder maar niet spreken over de meer dan overvolle bussen; het laten staan van reizigers; het zich niet houden aan de dienstregeling en de officiële stopplaat sen, terwijl lijn 22 inplaats van de oor spronkelijke opzet van een „doorgaande dienst" geworden is een stopdienst c.q. volgdienst van lijn 36, maar alles ten nadele van de reizigers, die uitsluitend op het vervoer met lijn 22 zijn aange wezen. Met alle respect voor de pogingen, die gedaan worden om te trachten de vervoerdienst per bus zo goed mogelijk te doen functioneren, staat het vast, dat deze wijze van vervoer ook een grote handicap is voor de vooruitgang en uit groei van onze streek, temeer waar de Langstraat niet beschikt over grote ver bindingswegen. Laten we hopen, dat de autoriteiten, die in deze een beslissing kunnen nemen dan wel deze kunnen bevorderen, nog eens tot een ander inzicht zullen komen, vóór het te laat is en ook de Langstraat de zo hoog nodige aandacht krijgt, die zij verdient. Zolang de spoorlijn moet blijven lig gen is in ieder geval herstel mogelijk. De burgemeester besloot zijn nieuw jaarsrede Laten we gezamenlijk trachten de krachten en middelen te vinden om de belangen van onze burgers zo goed mo gelijk te behartigen en laten wij aldus onze gezamenlijke verantwoordelijkheid naar eer en geweten dragen, en zo in goede samenwerking, met waardering voor ieders bijdrage, daartoe met moed en vertrouwen, maar bovenal met Gods hulp, onze taak in 1953 voortzetten, op dat 1953 voor onze gemeente ook een „Voorspoedig Jaar" moge zijn. AGENDA Na het uitspreken van deze rede stel de de burgemeester de agenda-punten aan de orde, met betrekking tot welke het volgende diene De notulen der vorige vergadering werden ongewijzigd gearresteerd. De ingekomen stukken werden ter ken nisgeving aangenomen. Punt 3 van de agenda betrof de ver koop van grond aan de heren L. Pols, G. Verschuren en J. P. van den Broek. In het kader van de bebouwing van het uitbreidingsplan Waspik-Boven wer den in 1947 verschillende percelen grond aangekocht. Nu de bebouwing' van de percelen verwezenlijkt is en de onder havige percelen zijn verkaveld, is het mogelijk geworden de door de verkave ling overgebleven perceelsgedeelten te verkopen. Overeenkomstig het voorstel van B. en W. werd besloten deze per ceelsgedeelten aan de gebruikers te ver kopen tegen een koopprijs van 2200.; per H.A. 1. de heer L. Pols pl.m. 1030 m2 2. de heer G. Verschuren pl.m. 1015 m2 3. de heer J. P. v. d. Broek pl.m. 730 m2 Ter consolidatie van kapitaalsuitgaven werd besloten met de N.V. Bank voor Nederlandsche Gemeenten een lening aan te gaan ten bedrage van 24.000, tegen een koers van 100 De looptijd van deze lening is gesteld op 6 jaren, een rente van 2J4 en 6 jaarlijkse af lossingen van 4000 te beginnen op 1 Februari 1954. Punt 5 van de agenda betrof het ver zoek van de toneelvereniging „Concor dia" om terugbetaling van vermakelijk heidsbelasting. De voorzitter verklaarde dat door ziekte van het personeel der afdeling Fi nanciën in 1952 de afdoening van dit verzoek vertraging heeft ondervonden. Voorts merkte de voorzitter op dat de toneelvereniging Concordia sinds Decem ber 1949 niet meer naar buiten is opge treden en naar het college van B. en W. ter ore is gekomen op het tijdstip van indiening van het onderhavige verzoek niet meer bestond. De betreffende uitvoering was naar de mening van het voormalige bestuur de- zer vereniging nakoming van een morele Verplichting t.o.v. de leden en sluitstuk van de geliquideerde vereniging. Op artikel 6 sub k der Belastingver- o rdening op vermakelijkheden kan naar de overtuiging van het college van B. en W. derhalve geen beroep worden ge daan, omdat op het tijdstip der aanvra ge de vereniging niet meer bestond. De enige mogelijkheid zou zijn ge weest, dat adressanten op grond van artikel 300 der gemeentewet binnen 2 maanden na de belasting-aanslag 'bij de Raad hiertegen bezwaar hadden inge bracht. Dit had dan evenwel vóór 17 April 1952 moeten zijn gebeurd, terwijl het onderhavige verzoek op 5 Mei 1952 is ingekomen. Wegens overschrijding van de wettelijk gestelde beroepstermijn moeten adressanten derhalve in hun be roep „niet ontvankelijk" worden ver klaard. Om de mogelijkheid van restitutie der betaalde belasting niet definitief uit te sluiten, werd besloten het verzoek ter afdoening in handen van he College van B. en W. te stellen, dat zal onderzoeken of de vereniging niet zou hebben opge houden te bestaan, in welk geval dit college de toepassing van punt k van art. 6 der Belastingverordening alsnog in overweging kan nemen. Verder werd besloten tot enige be grotingswijzigingen, welke van adminis tratieve aard zijn. Tijdens de rondvraag dankte de heer Zijlmans voor de woorden van de voor zitter in zijn nieuwjaarsrede uitgespro ken en feliciteerde hij de voorz. met zijn herbenoeming als burgemeester van Waspik. Hij wenste de voorzitter nog vele jaren toe. Gaarne geven wij een korte toe lichting op de kosteloze scholing van aspirant-emigranten in de voornaamste beroepen in metaal-, industrie- en bouwvakken. In de eerste plaats: deze nieuwe regeling' betekent voor velen een verruiming van de mogelijkheid om te emigreren. Daarvoor is zij ook bedoeld! Maar dat wil niet zeggen dat iedereen die tot dus verre niet voor emigratie in aan merking kwam, zich nu maar zon der meer kan laten omscholen en vervolgens naar het land van zijn voorkeur kan vertrekken, 't Spreekt wel vanzelf dat er in de practijk een aantal beperkingen zijn. Dit staat voorop: men moet de algemene geschikheid als emigrant bezitten. Emigreren is te beschou wen als een „vak op zichzelf". Men moet er lichamelijk en geestelijk geschikt voor zijn en men moet bereid en in staat zijn zich aan te passen bij totaal andere levensom standigheden. Hebt u deze geschikt heid van nature niet, dan kunnen al onze Rijkswerkplaatsen bij el kaar U niet omscholen tot een goede emigrant. Punt twee is, dat U aanleg dient te hebben voor het vak, waarin U wenst te worden geschoold. Van kantoorbediende naar machine bankwerker bijvoorbeeld is 'n hele stap. Denk vooral niet, dat zo'n vak maar .iedereen aanwaait! En ie mand die nog nooit een hamer ge hanteerd heeft en nu denkt wel in een paar maanden timmerman te kunnen worden, zou wel eens tot zijn schrik kunnen bemerken dat hij niet in staat is spijkers met koppen te slaan. Met anderewoor den, hij slaat de plank mis als hij denkt nu wel gauw te kunnen emi greren. Om teleurstelling te voor komen, dient hij zich dan ook eerst te onderwerpen aan een psycho technisch onderzoek. Blijkt hij on geschikt, dan wordt hij niet tot de scholing toegelaten. Zodra Uw aanmelding als gega digde voor een scholingscursus binnen is, wordt Uw geval voor gelegd aan de immigratiedienst van het land van Uw voorkeur. Al leen wanneer men daar beslist dat U als emigrant kunt worden aan vaard, nadat U de cursus met goed resultaat hebt gevolgd, kunt U op de Rijkswerkplaats worden toege laten. Uw vertrek is dan verzekerd, mits U natuurlijk ook voldoet aan de vereisten van goede gezondheid, goed gedrag en betrouwbaarheid, die aan elke emigrant worden ge steld. Kunt U na de scholing op de Rijkswerkplaats in aanmerking komen voor emigratie naar ieder land, zoals Australië, Nieuw-Zee- |and, Canada en Zuid-Afrika In hel algemeen is het zo, dat deze landen vrij hoge eisen stellen aan vakbekwaamheid, ervaring en ar beidsverleden van de geschoolde arbeider. Goede kansen voor emi granten met een opleiding op de Rijkswerkplaats biedt Brazilië. Met de Braziliaanse regering heeft ons land onlangs een over eenkomst gesloten, waardoor het mogelijk is dat ook de cursisten van de Rijkswerkplaatsen die men „pasgeboren" vaklui zou kun nen noemen naar Brazilië kun nen vertrekken. Zij zullen daar aan werk worden geholpen in het be roep, dat zij zo pas op de Rijks werkplaats hebben geleerd. De Braziliaanse regering verleent ook medewerking bij de overtocht en tijdens de eerste moeilijke maand in het nieuwe land. Voorlopig komen voor Brazilië alleen in aanmerking vrijgezellen en echtparen zonder kinderen of met één kind. Grotere gezinnen dus nog niet, want daarvoor zijn er nog te veel huisvestingsproble men. Een grote moeilijkheid in Brazilië is de taal. Men spreekt daar n.l. Portugees en dat is voor ons Nederlanders niet zo eenvou dig. De emigrant die uit het goede hout is gesneden, overwint echter alle moeilijkheden, dus ook die van de Portugese taal. Tijdens de opleiding wordt een vergoeding verleend voor loonder ving. ARBEIDSBUREAU WAALWIJK. WORDEN GEVRAAGD Schoen en Leder. Handzwikkers. Machine-overhaler. Machine-gradeerder. lvantenschrooiers. Afmakers. Aanklopper. Mannel. schoenstikkers. Jeugdigen ter opleiding in de schoen- en lederwarenindustrie. Schoenstiksters (fabriek). Plaksters. Schuurder. Slijper. K leding-reiniging. L.l. naaister. Voeding en genot. Slagersleerling. Vrije beroepen. Boekhouder M.Ó. Pers. in alg. dienst. Loopknecht voor een cartonna- gefabriek. Dagmeisje. BIEDEN ZICH AAN Bouwnijverheid. Timmerlieden. Schilders. L.l. schilders. Grondwerkers. Schoen en Leder. Modelmaker. Maatschoenmaker (thuiswerker). Snijmeester. Sjouwers looierij. Metaalnijverheid. Mach. bankwerkers. Metaaldraaier. 2e Automonteur. Voeding en genot. Slagersknechten. Broodbakker. Verkeer. Tuinbouwknecliten. Verkeer. Div. chauffeurs. Bezorgers. Vrije beroepen. Mannel. kantoorbedienden. Pers. in alg. dienst. Magazijnbediende mnl. Aanmelden dagelijks tussen 9 en 12 uur v.m. op het Arbeidsbureau te Waalwijk, Grotestraat 339, Tele foon 2131. EEN VERHAAL VAN LIEFDE EN MUZIEK door T. Lodewijk 28) Goed, Luuk was bij de padvinderij. Hopman of zoiets. Ik voelde er niks voor, voor die knopencultus. Het inte resseerde me niet. Ik liet hem rustig trekken. Tot ik op een goeie dag opmerkzaam werd, dat hij het heel druk had over ene Akeela... dat, is een welpenleidster, dat weet je misschien. Dat was toch zo'n goeie Akeela, een beste kameraad en wat die klaarmaakte, nee, daar stond je van te kijken. En die Akeela kwam telkens in de conversatie terug. En Luuk wijdde zich steeds hartstochtelijker aan de padvinderij. Nu was het een kamp, dan was het een speurtocht, dan weer een koempoelan of zoiets. En toen ik eens gelegenheid had met die beroemde Akee la kennis te maken, begreep ik al gauw waar de markt was. Ik zag hoe ze naar hem keek, ik zag hoe hij naar haar keek, en ik dacht: Mientje, als je niet oppast kun je straks een advertentie zetten voor een nieuwe vrijer Mien! Sietske leek geschokt, maar haar ogen lachten. Tja, zo was het toch. En toen dacht ik, net als jij: Laat ze hem dan nemen. Laat hem gelukkig zijn met haar, als ze beter is dan ik. Maar, dacht ik daarna, is ze meer of beter dan ik? Kan zij Luuk gelukkiger maken? En wil ik Luuk kwijt? En toen? Toen begon het gevecht. Ik ging padvinderen. Nu lachte Sietske hardop. Ze hoorde het zelf en bemerkte met 'n ontzaglijke opluchting, dat die beangstigende be klemming onder het gebabbel van Mieen langzaam maar zeker begon te wijken. Jij padvinderen? Tja... ik las er alles over, ik hoor de Luuk uit. En binnen drie maanden was ik Bagheera... da's net zoiets. Bij hem? In zijn groep, bedoel je? O nee, ik keek wel uit. Er was een andere groeps leider, een verbazend aardige vent, en die zat broodverlegen om een goeie leid ster. Nu, dat was ik, dat beloof ik je, Siets. Die kleine apen liepen heus hoog met me weg en de groepsleider prees me tot in de wolken. En toen hebben we een padvindersrevue in elkaar gezet... Wie we? Hij en ik. We werkten heel prettig samen. Hij vond me wel erg aardig, ge loof ik, maar ik dacht aan Luuk. Ik had ook niet zoveel tijd meer voor Luuk. Nu was er eens een kamp, dan, weer 'n speurtocht, dan weer een koempoelan... Hij kreeg een koekje van eigen deeg constateerde Sietske, helemaal opgaand in het verhaal. Precies. En bij die revue was hij ook. Mèt zijn Akeela. Hij was opgeto gen. Hij straalde van trots. Hij zocht me op maar ik had natuurlijk geen tijd, die revue moest lopen, vat je? En die Akeela keek niets vrolijk. Nu, ik zoveel te meer. Ja, dat kan ik me zo denken zei Sietske geanimeerd. Luuk moest ook zo'n revue. Hij sprak er over met zijn Akeela. Die voel de er alles voor. Maar... hij sprak er ook over met mij. Ik gaf hem tips, ik gaf hem idee- en ging Mien voort ik snap nog niet waar ik toen de inspiratie vandaan haalde. Of liever, ik snap het heel goed. Het gevecht was in volle gang en ik was van het defensief in het offensief gekomen. Luuk vond mijn ideeën beter dan die van zijn Akeela, en die nam dat niet. Het werd ruzie, de Akeela ging er uit... En jij er in. Precies. Maar in die tussentijd had ik toch leren begrijpen dat Luuk zich hiervoor interesseren kon. Ik vond het niet gek meer, ik deed zelf mee. Van nu af deden we het.samen. En toch had ik er nooit iets voor gevoeld, en zou er misschien ook nooit iets voor gevoeld hebben, maar omdat het Luuk z n lief hebberij was, ging ik er tenslotte ook in op. Je hebt onzQ trouwfoto nooit gezien, hé? Met die hele haag welpen langs de trap van het stadshuis? Die afscheids avond van de troep vergeet ik van m n leven niet. Mien zweeg, haar gedachten ver terug in het verleden. Sietske keek naar haar, zoals ze daar zat. Kleine, strijdbare vrouw. Sportief, hartelijk, gezellig. Daar zat ze met een eenvoudig grijs truitje boven een gladde grijze rok, de stevige benen gestoken in onberispelijke zijden kousen en een paar leuke, sportieve schoenen, het korte blonde haar als een krans om haar blozend gezicht. Heel eenvoudig, maar het stond haar goed. Mien wist wat ze dragen moest. On willekeurig gleden Sietske's blikken over haar eigen gesatlte, haar keurige, maar stijve japon, de keurige, maar fantasie loze schoentjes; dacht ze aan haar stijf gepermanente haar. Het was of Mien haar gedachten ge raden had. Je moet de strijd voeren op alle fronten, Siets. Je moet ook aan je uiter lijk denken. Die Ada is niets knapper dan jij, maar ze weet er meer van te maken. En jij kunt haar gemakkelijk baas, maar tja... Zou jij me.zou jij me willen hel pen? Het kostte Sietske meer moeite dan ze dacht, dit beroep op haar vrien din. I Helpen? Lieve meid, ik doe 't voor de sport. Geef me de kans, alsjeblieft! Siets, je hoeft gelukkig op een paar cen ten niet te kijken, toe, neem mij in dienst als eh... adviseur. Laten we samen dit varkentje eens wassen. Ik durf alles verwedden op je succes. Toe Siets, ga niet zitten treuren en kwijnen, maar neem de handschoen op. Je zult Frits eens zien kijken naar je, net zo verliefd als vroeger, let op mijn woorden.' Sietske staarde strak voor zich uit. Haar vermoeide, desolate stemming was verdwenen. Inplaats daarvan was een strijdbaar vuur gekomen, verontwaardi ging, de begeerte om die ander te ver jagen van haar domein, om Frits weer te weten haar man, haar geliefde. Goed zei ze. Mien... je hebt me, nu, vanavond, véél meer geholpen dan je wel weet. En ik ben je nu al veel dankbaarder dan je wel weet. Ik doe het. Ik waag het erop. Maar... het blijft hélemaal, hélemaal tussen ons, niet? Nu, ik dacht er nog één in 't com plot te nemen. Luuk? Nee.Brederode. Siets dacht gespannen na. Alles in haar verzette zich er tegen, nog een an der van haar ellende te vertellen. Maar, schoot het haar opeens te binnen. Bre derode wist. Dat kon niet anders. De hele avond had hij een spelletje gespeeld om ervoor te zorgen dat zij niets mer ken zou. Vroeg of laat zou hij er over beginnen... en misschien wel met Frits. En dat mocht niet, dat mocht nóóit. Accoord zei ze vastbesloten. Ze had de strijd aanvaard. En Mien, opgestaan ook, zag met verwondering naar dat vastberaden, fiere gezicht. Zo'n vrouw dacht ze welke man zou daar niet trots op zijn? Welke man zou daar niet van houdën? O... mannen... ach, als een vrouw ze niet in de hand nam en hield, wat zou er dan van terechtkomen? En ze dacht met een plotseling ver tederde glimlach aan haar Luuk, die vanavond naar een vergadering van de vakorganisatie was getogen, en die ze innig gelukkig kegelend wist met een paar ouwe schoolmakkers... De volgende dag kwam Brederode op het thee-uur binnenvallen. Sietske, die na een grotendeels doorwaakte nacht al had ze zich toen Frits thuis kwam slapend gehouden en een moeizaam ontbijt waarbij ze zich wegens hoofd pijn verontschuldigde voor haar weinige spraakzaamheid nu stillekens in haar stoel zat, alleen met haar sombere ge dachten, veerde plotseling op en haar gevoel voor humor sprong onweerstaan baar naar voren, toen ze gewaar werd hoeveel moeite Brederode had met zich een houding te geven. De oude musicus deed alsof er geen vuiltje aan de lucht was, en toch was hij, wist Sietske, ge komen om haar met alle omzichtigheid in te lichten, een taak waartegen hij uiteraard opzag als tegen een berg. Hij kon niet weten, dat Sietske volledig op de hoogte was en met een glimlach zag ze aan hoe druk en schutterig hij deed, steeds het fatale ogenblik uitstellend. Eindelijk besloot ze hem te hulp te komen. Meneer Brederode zei ze weet U precies wat er aan de hand is met Frits en Ada Siccama? Hij was volkomen verrast door deze onverwachte aanval. Ja... nee stotterde hij verward ik zag ze gisteren zitten bij American. Ik ook.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1953 | | pagina 6