dag-
VROOM DREESMANN
woeiis
HET WAPEN
DRUNEN
prijzen
BREEGK
6
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 13 APRIL 1953
6
s
c
ALLEEN GELDIG
WOENSDAG 15 APRIL
i
's-HERTOGENBOSCH
TILBURG - HELMOND
HUUB BROKKEN
25 jaar op het toneel.
DONATEURS- EN OUDERSAVOND
L
C
H
D
P
N
S
J
J
A
P
E
S
I
J
Charmeuse onderjurken
met schouderbandjes, zeer
mooie kwaliteit m broderie
of satinpas, in zalm, «340
bleu en wit
SCHRIFTELIJKE EN TELEFONISCHE
BESTELLINGEN WORDEN HIEROP
NIET AANGENOMEN
Herenanklets in ringel-
dessin, sterke fil d'ecosse
in diverse mooie 105
kleuren
Vistra carré in moderne
fantasiedessins en frisse
voorjaarskleuren, mooie
kwaliteit, 4 95
flinke maat
Vulpenhouder met vul
potlood in luxe plastic
doos. Vulpenhouder m. 1 4
krt. gouden pen, 1 j. vol
ledige gar., in div. A 25
kleuren leverbaar
Haircord met leuke fan
tasie randdessins, buiten
gewoon geschikt voor kin
derjurkjes, 70 cm. 4 75
breed, per meter
Culotte met elastiek in de
band en omgeslagen zoom,
prima jeans, in 5 kleuren.
Leeftijd 5-15 jaar. ^50
Leeftijd 5 jaar
25 ct. stijging per maat
Moltondweil.prima A Cc
kwal., 50 x 50 cm. ^«7
Linnen knopen op kaart
van 36 stuks in OQc
4 maten w <7
Pindabrokken, een ware
lekkernij, 200 gram 45c
Lunchworst, fijne M
kwaliteit, 200 gram
Voor fiets en bromfiets.
Fietstas, zware waterproof,
dubbele tassen, geh. com
pleet met lederen riemen,
35 -J 50 40 ©90
cm. cm.
Fluitketel,aluminium,11/2
liter inhoud, speciaal mo
del waardoor ruime 4 35
gasbesparing
Smyrna tapijtje,
hoogpolig, 50 x 90 cm.,
met franje, in vier ver
schillende dessins 90
Haardfauteuil, old-finish,
rug en zitting gestoffeerd
met prima terra O O 75
epingléstof A X
B. Willigenburg, Sprang en Ch. J.
V. v. Oosterhout, Tilburg.
De examencommissie oestond uit
de heren W. v. d. Hammen, voorz.,
W. Wouters, Secr., J. van Huiten,
J. de Jong en Th. van Barkel.
De voorzitter reikte de diploma's
en prijzen uit. De prijswinnaars
kregen behalve een boek, een waar
debon van 10.—, die ze konden
gebruiken als vergoeding van de
onkosten voor het examen gezel,
dit ter stimulering van verdere ont
wikkeling.
De heer F. Couwenberg sprak
namens de afdeling Waalwijk van
de R.K. en Chr. Bond van Bouwpa-
troons een woord van dank aan de
commissieleden en spoorde de leer
lingen aan verder te gaan. Boven
dien wees hij op de wenselijkheid
en noodzakelijkheid, dat er een
cursus voor metselen zou komen.
Ook de heer Wouters spoorde de
geslaagden aan door te zetten en
door te gaan. Hij dankte voorts al
len die het mogelijk haden gemaakt
dat de examens in de Nijverheids
school gehouden konden worden.
Persoonlijke jubilea in de wereld van
het amateurtoneel zijn zeldzaam. Er zijn
talenten, er is gewoonlijk in het begin
wel ambitie, maar de tijd doodt die dik
wijls en zo ziet men menig talentvol
amateur na enige jaren min of meer
succesvol toneelspelen ondergaan in de
massa van passieve liefhebbers, om de
eenvoudige reden dat hem de tijd ont
breekt zich verder actief aan zijn lief
hebberij te wijden.
Enkelen zijn er evenwel voor wie het
toneelspel meer is dan liefhebberij in de
gangbare betekenis van het woord, wier
grote liefde het is, die ze trouw blijven
omdat ze zonder haar iets zouden mis
sen wat hun tot een tweede natuur is
geworden. Hun talent is hun zoveel
waard, hun ambitie is zo sterk, dat ze
wat men noemt tijd maken als ze geen
tijd hebben en daarmee leggen ze de
grondslag voor een langduriger toneel
loopbaan dan de meeste amateurs is be
schoren.
Het gaat; natuurlijk niet om het jubi
leum dat ze dan mogelijk bereiken. Voor
henzelf is het eerder de voltooiing van
wat men als een soort roeping
zou mogen beschouwen, terwijl ze bo
vendien een sociale en culturele functie
vervullen die meer wordt onderschat
dan overschat. Al teveel wordt het ama
teurtoneel uitsluitend als een vorm1 van
tijdverdrijf gezien, waarbij men vergeet
voor hoevelen het praktisch de enige
vorm van hogere cultuur is waarmee ze
in aanraking komen, als het tenminste
verantwoord amateurtoneel is.
Het is geen wonder als" we in dit ver
band O.O.G. en Huub Brokken in één
adem noemen. En deze keer vooral Huub
Brokken, want hij is een van die zeld
zame gevallen die als amateur een zil
veren toneeljubileum vieren. Als hij op
Zaterdag 18 April a.s. als Heathcliff uit
„De Woeste Hoogte'' op de planken
staat, zal het namelijk 25 jaar geleden
zijn dat hij zijn eerste rol speelde. Hij
bewijst daardoor dat de liefde van het
begin af aan diep heeft gezeten en dat
ze zich in de loop der jaren vaster heeft
geworteld. Daaruit zijn de talrijke rollen
die hij heeft vervuld, voortgekomen, die
van edelen en schooiers, van fabrikanten
en werklui, ernstige geleerden of zwie
rige losbollen. Een buitenstaander kan
zich moeilijk voorstellen wat dat bete
kent, maar hij moet kunnen begrijpen dat
er groot talent en een sterke ambitie
moeten zijn om zoveel uiteenlopende
creaties aanvaardbaar te maken. Hon
derden zijn er herhaaldelijk getuige van
geweest dat Huub Brokken dat vermo
gen bezit en het feit dat hij in 1935 op
het toneelconcours te Zeelst de publieks
prijs als beste speler van het bele con
cours behaalde, bewijst dat zijn presta
ties in wijde kring werden gewaardeerd.
Dat hij een aanbod kreeg om de toen
malige Amsterdamse filmschool te vol
gen zegt ook wel iets. Zes maanden
volgde hij er de lessen en dat hij het
instituut toen wegens geldgebrek vaar
wel moest zeggen, kan ons misschien
dankbaar stemmen dat hij geen filmster
is geworden, maar sindsdien weer de
volle maat van zijn talent aan O.O.G.
en het Waalwijks amateurtoneel heeft
gegeven.
Men kan gerust veronderstellen dat
O.O.G. en Huub Brokken veel aan el
kaar en dat ons amateurtoneel niet min
der aan beide heeft te danken. Zij heb
ben het peil aanzienlijk omhoog gebracht
en de keuze stukken in de naoorlogse
periode alleen al spreekt voor zichzelf.
Daar zijn werken bij als „Sonna",
„Onder een dak" en „De 'Dorpsdokter"
van Johan Fabricius, „De Privésecreta-
resse" van A. den Hertog, „De Martel
gang van kromme Lindert" van A. M.
de Jong, „En waar de ster bleef stille
staan" van Felix Timmermans, „De
Spooktrein" van Ridley, „Van Ander
Ras" van d'Usseau en Gow, en laatste
lijk, maar zeker niet op de laatste plaats,
„De dood van een handelsreiziger" van
Arthur Miller, dat een grotendeels ge
slaagde gooi betekende naar een hoogte
als waar maar weinig toneelverenigingen
mogen mikken. Bij al die namen bewaart
men de herinnering aan een creatie van
Huub Brokken die er zijn mocht, waar
door hij een belangrijk aandeel leverde in
de hoge kwaliteit van de uitvoeringen
van O.O.G. Men kan zich voorstellen
dat de jubilaris met bizondere voorliefde
en zorg de rol van Heathcliff zal spe-
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden"
VAN
14).
Je schijnt er nogal op gebrand
te zijn.
Daar kom ik rond voor uit, dat
ben ik ook. Ik wil die zaak zien, he
lemaal. Ik wil wel eens weten wat
die Verdonck er van gemaakt heeft,
al was het alleen maar uit vakbe
langstelling. En u wilt het ook wel
weten, vader, maar u bent te trots
om er te gaan kijken natuurlijk. Ik
geloof dat ik niet anders ben, maar
zoals de zaken nu staan, kan ik het
me veroorloven er heen te gaan.
Nou ja, je doet maar zei
Korstiaan mat. Zijn dochter liep
niet in zeven sloten tegelijk, en hij
was toch ook wel nieuwsgierig hoe
De Gouden Leeuw er uitzag. Hij
wou het alleen niet horen van klets
grage klanten, maar van zijn eigen
dochter. Dat was zo pijnlijk niet
Toen Marian binnen stapte, vlak
achter wethouder Hij zeiendoorn,
die haar verwonderd en toch ap
preciërend groette, zag ze Harm al
bij de deur staan. Ze zag aan zijn
gezicht dat hij naar haar uitgeke
ken had en het deed haar oneindig
goed, hier „in 't hol van de leeuw",
zoals ze bij zichzelf spotte, het ge
zicht te ontdekken, dat haar zo
langzamerhand zo vertrouwd, zo
lief geworden was. Ze had 'n hoge
kleur, die haar heel goed stond,
toen ze op hem toestapte, en haar
ogen schitterden van ingehouden
pleizier om de kleine comedie die
ze gingen opvoeren.
Ik ben Marian, van Vueren
zei ze de dochter van de eigenaar
van Het Wapen van Breeck.
Harm Verdonck hij boog
plechtstatig en kon zijn glimlach
maar met moeite verbergen dat
vind ik aardig, juffrouw van Vue
ren, dat u gekomen bent. Mag ik u
even aan m'n vacler voorstellen
Hij loodste haar door 't gedrang
van de vele gasten van binnen en
buiten de stad, en blies haar in het
oor: „Schat, wat anig dat je er
bent!" Ze maakte een grimas en
trok toen weer een plechtstatig ge
zicht. Ze voelde zach terug in haar
schooljaren, wanneer ze in de klas
een streek uithaalden.
Plotseling stond ze voor de heer
Verdonck, die juist met enkele op
gewekte woorden, afscheid nam van
een leverancier, He hem kwam feli
citeren.
len, niet alleen om het karakter ervan,
maar ook omdat het zijn jubileumrol is,
de waardige bekroning van een lange
reeks, die voorlopig nog geen einde mo
ge nemen. Men kan Huub Brokken en
O.O.G. niets beters toewensen dan dat
de komende uitvoeringen een groot suc
ces worden voor een grote schare to
neelvrienden die zij zich in de loop der
jaren hebben gemaakt.
En voor de restad muitos annos
VERKEERSPROBLEMEN.
Voor Donderdagavond had de Alge
mene Verladers en Eigen Vervoerders
Organisatie, district Noord-Brabant, in
Hotel De Twee Kolommen een bijeen
komst belegd, waarop de heer D. M. de
Jaeger, inspecteur van politie te Eindho
ven, een causerie hield over „De Auto
mobilisten in het moderne verkeer".
De secretaris van de organisatie, de
heer H. W. Inklaar, sprak een inlei
dend woord, waarin hij wees op: het be
lang van avonden als hier gehouden met
de bedoeling de kosten van het eigen
vervoer verlaagd te krijgen. De heer In
klaar onderscheidde de belastingen en
de kosten aan het beheer van de ver
voermiddelen verbonden. Met betrekking
tot de eerste zei hij dat de lasten op
het autovervoer met de helft zouden
kunnen worden verlaagd, terwijl er dan
toch genoeg geld voor verzorging der
wegen zou overblijven. Voor de tweede
wees hij op de chauffeurscursus der
E.V.O.
Inspecteur De Jaeger schetste in zijn
causerie, vervolgens eerst in grote trek
ken de ontwikkeling van het verkeer. De
grootste omwenteling werd veroorzaakt
door de stoomwagens, niet zozeer als
middel van vervoer, maar eerder als
voorloper van de auto. Deze laatste
werd voor het eerst in Wenen gedemon
streerd door Siegfried Markus en later
door Karl Bentz en Daimler opnieuw en
voorgoed op de voorgrond geschoven.
Eind vorige eeuw verscheen de eerste
auto vanuit Duitsland in Nederland.
De eerste bepalingen die werden vast
gesteld in verband met het autoverkeer
golden niet de veiligheid van de wegge
bruikers, maar waren er op gericht de
wegen voor beschadiging te vrijwaren.
In 1905 kwam de eerste motor- en rij-
wielwet tot stand, maar eerst in de twin
tiger jaren nam het gemotoriseerde ver
keer zijn grote vlucht. In 1925 werden
dan ook de eerste rijbewijzen uitgegeven,
er werden reglementen en beschikkingen
vastgesteld, doch pas in 1934 werd een
definitieve Wegenverkeerswet afgekon
digd, die echter in die vorm nooit in
werking is getreden. Tijdens de bezetting
werd de Wegenverkeersregeling afge
kondigd en op 1 Januari 4951 trad een
nieuwe Wegenverkeerswet in werking.
In het vervolg van zijn causerie sprak
inspecteur De Jaeger niet zozeer over de
lasten die op het wegverkeer drukken, al
vond ook hij die hoog, ais wel over de
gevaren op de weg. Cijfers van 100 mil-
lioen gulden per jaar aan materiële scha
de in Nederland en in Amerika SJ/j mil
liard dollar noemend, betoogde hij dat er
bezuinigd moet worden op de schade, die
uiteindelijk niet alleen door de verzeke
ringen maar door iedereen betaald moet
worden. En met cijfers als 60.000 ver
keersongelukken per jaar met 1000 do
den en verschillende keren zoveel ge
wonden toonde hij aan dat er ook iets
gedaan moet worden aan de verkeers
ongelukken. Hiertoe deed hij een beroep
op de weggebruikers, die door kennis te
vergaren en deze in praktijk te brengen,
aan de oplossing van deze problemen
zouden kunnen meewerken.
Na een pauze kregen de aanwezigen
gelegenheid om vragen te stellen.
UITREIKING
ONDERSCHEIDINGEN.
Woensdagavond werden in de zaal
van Th. Elshout de onderscheidingen
voor Orde en Vrede uitgereikt pan mi
litairen die in Indonesië tijdens hun
dienst hebben deelgenomen aan acties en
een tweetal Oorlogsherinneringskruizen
aan militairen die in de Mei-dagen van
1940 hun plicht hebben gedaan.
Voor deze plechtigheid bestond zeer
veel belangstelling. Onder de aanwezi
gen merkten wij op het voltallige ge
meentebestuur, de Hoogeerw. heer Deken
Rooij ackers, Dominee Hoffmans, Pastoor
Versteeg, Kap. van Erp (namens het
Thuisfront), Kol. Vorselaars, de Bond
van Oudstrijders afd. Drunen en zeer
vele ouders en verloofden van jongens
die werden onderscheiden.
De Burgemeester die als eerste het
woord nam zeide zeer gaarne de ver
erende taak te verrichten om deze on
derscheidingen uit te reiken. Spr. ver
zocht allereerst met één minuut stilte
de gevallenen te herdenken. Hierna ging
spreker uitvoerig in op de betekenis van
deze onderscheiding, speciaal die van
Orde en Vrede, die door het Ministerie
gegeven wordt voor allen die in de
moeilijke jaren in Indonesië hun plicht
deden om orde en vrede te brengen in
dit land. Een taak die heus niet gemak
kelijk was, maar die men met grote ver
antwoordelijkheid en plichtsbetrachting
heeft volbracht. Ook wees spreker op
de betekenis van het Mobilisatiekruis.
Spreker wenste hen die deze onder
scheidingen kregen geluk en sprak de
hoop uit dat men ze met gepaste trots
zouden dragen. Tot slot sprak de Bur
gemeester nog een woord van dank aan
de ouders, de echtgenoten en verloofden
en allen, het Thuisfront met name ge
noemd, die in de moeilijke tijden hun mo
rele of financiële steun hebben gegeven.
Hierna werd aan de volgende perso
nen het ereteken voor Orde en Vrede
uitgereikt:
A. G. Aerts, F. P. Klerkx, P. Lommers,
J. W. van Wijk, G. van Son, H. Velt-
huisen, A. F. Brok, A. A. Cales, C. J.
C. van Loon, J. A. de Vaan, A. C. v.
d. Aa, G. C. J. v. d. Aa, M. H. Aerts,
M. C. M. v. Balen, A. Brok, A. Brok, J.
C. Brok, A. v. Delft, J. C. v. Delft, L.
van Delft, H. L. J. v. Dommelen, G. H.
van Gorcum, A. M. Jansen, W. M.
Klerkx, F C. J. Klerkx, C. J. Knippels,
J. M. v. d. Krabben, P. M. de Leur, B.
P. T. van 'Lier, G. H van der Linde,
A. F. van Logten, J. T. Van Loon, H.
J. Merkx, H. Mimpen, J. F. M. Mimpen,
A. W. Musch, W. Nelis, C. A. Pulles,
F. A. Pulles, J. A. van Son, T. A. van
Son, D. C. Verhoeven, A. G. Vermeu
len, T. van Weert, J. C. v. d. Wiel, W.
J. v. d. Wiel.
Het Mobilisatiekruis werd uitgereikt
aan: M. A. K. Muskens en J. A. C. Stip
hout.
Hierna speelde de Kon. Erk. Harmo
nie De Volharding het Wilhelmus.
Op deze avond sprak ook Kol. Vorse
laars die een propagandistisch woordje
kwam zeggen over de Ned. Bond van
Oudstrijders en de doelstellingen van
deze vereniging uiteenzette. Spr. wenste
ook en wel op de eerste plaats de ge
decoreerden geluk met hun onderschei
ding. Spr. hoopte ook dat velen zouden
toetreden tot de Bond van Oudstrijders,
die zulk een mooi doel nastreeft. Het
eerste punt van het programma van deze
vereniging is immers te zorgen voor de
nagelaten betrekkingen van gesneuvelden
en voor de invalide militairen.
Het woord werd ook nog gevoerd
door de voorzitter van de Bond van Oud
strijders afdeling Drunen, de heer Th. v.
Son. Deze dankte speciaal Burgemeester
Snels die het erevoorzitterschap van de
bond heeft willen aanvaarden en sprak,
nadat ook hij de gedecoreerden had ge
lukgewenst de hoop uit dat de afd. Dru
nen zal mogen groeien en bloeien.
Men bleef de verdere avond nog lan
ge tijd in gezellig samenzijn bijeen.
WERKMEESTERSBOND.
De Werkmeestersbond hield Donder
dagavond in het K.A.B.-zaaltje een alge
mene ledenvergadering. Aanwezig was
ook een lid van het hoofdbestuur, de
heer Kee. Het voornaamste van de agen
da was wel: verkiezingen en bespreking
door de hoofdbestuurder.
Het bestuur der afdeling werd met
twee leden uitgebreid, n.l. de heren van
Velthoven en Weyters. De heer P. Ver
hulst werd als voorzitter herkozen.
Er werden twee afgevaardigden aan
gewezen voor het komende jubileum
congres en twee voor de Verbondsver
gadering.
De heer Kee gaf hierna een zeer
boeiende uiteenzetting van het doel en
de noodzakelijkheid van de bond. Hier
uit ontspon zich later een breedvoerig
debat, dat tot laat in de avond duurde.
DANSAVOND.
De Ned. Bond van Oudstrijders afde
ling Drunen heeft voor Zondag 19 April
a.s. een dansavond georganiseerd, waar
van de opbrengst ten goede komt van
de bond.
EERSTE STEENLEGGING.
Op Maandag 20 April a.s. zal naar
wij vernemen de plechtige eerste steen
legging plaats vinden van de nieuwe
kerk. Programma hierover volgt nog.
EERSTE H. MIS.
De Eerw. Pater Sixtus Verdiesen van
de Orde der Capucijnen, zal op 15 Aug.
1953; in de parochiekerk alhier zijn eer
ste plechtige H. Mis opdragen. Op 16
Aug. 1953 zal de eerw. Pater de Hart
van de Orde der Cisterciënsers zijn eer
ste plechtige H. Mis opdragen.
DE MOLEN BLIJFT BEHOUDEN.
Zoals bekend bestonden er plannen
om de Drunense molen te slopen. De
vereniging „De Nederlandse Molen"
heeft echter pogingen gedaan om deze
molen te behouden ...en met succes.
Met steun van de overheid zal de Dru-
nuense molen thans geheel worden ge
restaureerd.
De gymnastiekvereniging S. Herman
Jozef zal naar wij vernemen op 18 en
19 April a.s. in de gymnastiekzaal een
oudersavond en donateursavond geven.
Voor deze twee avonden zal zeer ze
ker veel belangstelling bestaan.
CANDIDAATSTELLING
GEMEENTERAADSVERKIEZING.
Op Dinsdag 14 April a.s. kunnen van
9 t.m. 5 uur de candidatenlijsten voor de
komende gemeenteraadsverkiezing wor
den ingeleverd ten gemeentehuize.
STRUMABESTRIJDING.
Bij beschikking van het Ministerie van
Sociale Zaken afd. Volksgezondheid is
de gemeente Drunen aangewezen voor
strumabestrijding. Deze bestrijding ge
schiedt door het verwerken van jodïurn-
houdend zout in de broodbereiding.
TWEE MENSEN DOOR GAS OM
HET LEVEN GEKOMEN.
Naar thans pas is gebleken, zijn
vermoedelijk reeds in de nacht van
Dinsdag op Woensdag in Stadska
naal de 68-jarige scheepsbevrachter
W. Höhenstein en zijn huishoudster
mej. Haandrikman, door gasverstik-
king om 't leven gekomen. Woens
dag kregen verschillende leveran
ciers aan de woning geen gehoor en
toen daarin Donderdag geen veran
dering gekomen was, wercl de poli
tie gewaarschuwd. Deze verschafte
zich toegang tot de woning, die vol
gas bleek te staan. De heer H. en
zijn huishoudster werden dood in
hun slaapvertrekken aangetroffen.
Bij onderzoek bleek dat men waar
schijnlijk bij het uitdraaien van 'n
gaslamp de kraan niet geheel had
gesloten voordat men zich ter ruste
begaf.
RAMPENFONDS
NU 102.1 MILLIOEN.
In het Nationaal Rampenfonds is tot
Vrijdag een bedrag gestort van 102,1
millioen gulden. Sinds Donderdag is er
dus weer 400.000 bijgekomen.
De minister van Buitenlandse Zaken
van Venezuela, heeft dezer dagen 30.000
dollars voor het Rampenfonds overhan
digd als bijdrage voor de getroffenen.
Reeds eerder was uit Venezuela een
bedrag overgemaakt van 538.000,
waarvan meer dan de helft was bijeen
gebracht door de bevolking van Vene
zuela en de rest door daar woonachtige
Nederlanders.
Een Franse fosfaatfabriek schonk
13.500.
Vader zei Harm en zijn stem
trilde een beetje dit is juffrouw
Van Vueren uit „Het Wapen van
Breeck".
Marian keek naar de grote man
met het al grijzende haar, de grijze,
doordringende ogen achter 'n dikke
hoornen bril. Die ogen namen haar
op, dat zag ze, maar ze sloeg de ha
re niet neer. Nogal een geweldenaar
zo te zien, die meneer Verdonck.
Harm zou er geen gemakkelijke va
der aan hebben.
Zo juffrouw Van Vueren
baste zijn zware stem dat u ge
komen bent vind ik bijzonder aar
dig. Ik was al bang en ik zei al te
gen Harm, m'n zoon hier (Harm
knipoogde) als meneer Van Vueren
die uitnodiging nu maar opvat als
het bewijs dat ik graag met alle col
lega's in prettige verstandhouding
leven wil. We zitten hier zo vlak
over elkaar.... maar daarom ben
ik erg blij dat u er bent.
Hij schudde haar hartelijk de
hand. U loopt toch nog niet met
een weer weg? Harm, weet je wat
jij moest doen? Jij moest juffrouw
Van Vueren de zaak eens laten zien
als het u interesseert, natuur
lijk
O, maar.dat wel verze
kerde Marian.
Nou, kijk es an.we zien el
kaar straks nog welen hij
wendde zich tot de gemeentesecre
taris die ook even kwam feliciteren.
't Lijkt wel een Amerikaan,
die vader van jou zei Marian te
gen Harm.
Hij doet wel graag wat Ameri
kaans, de oude heer glimlachte
de zoon maar wat zakendoen be
treft hoeven de Amerikanen hem
niet veel meer te leren.
Ik vind het tenminste nogal 'n
onderneming, hier in Breeck zoiets
op te zetten meende Marian.
Ja kijk es antwoordde Harm
vertrouwelijk eigenlijk is de oor
zaak een andere. Moeder moet in 'n
andere omgeving, daar in Rotter
dam kwijnde ze weg. Daarom is va
der hierheen getrokken. En nu
maakt hij er ook wat van. En ik ge
loof dat hij het redt ook!
Hij ziet er naar uit peinsde
Marian. Ze keek naar de moderne,
smaakvolle inrichting van 't nieuwe
restaurant, naar de kegelbaan, waar
de burgemeester al een pracht van
een poedel bewerkstelligde, ze be
wonderde de grote zaal met 't fraaie
toneel en alle snufjes, die Harm
haar trots liet zien, de eenvoudige,
maar keurig ingerichte hotelkamers
met warm en koud water, en ze
dacht aan de wasstellen thuis
als vader maar niet zo stijfkoppig
was.... en toen zei Harm: Nu
wou ik je nog iets laten zien.
Wat dan
Ga maar mee.
Ze gingen een trap af en kwamen
terecht op een corridor, waar het
rumoer vanuit de zalen slechts vaag
doordrong. Hij tikte tegen 'n deur.
Van binnen klonk 'n zacht geluid
Enkele ogenblikken later stond
Marian in een kamer, rustig en met
smaak gemeubileerd, heel licht en
zonnig. Eh bij het raam zat een
vrouw met reeds geheel grijs haar,
maar een nog wonderlijk jong ge
zicht, in een makkelijke stoel.
Moeder zei Harm met on
vaste stem ik zou erg graag wil
len dat u even kennis maakte met
juffrouw Van Vueren, onze over
buurvrouw.
Mevrouw Verdonck glimlachte en
haag ogen kregen een ondeugende
schittering.
Ik kan niet opstaan zei ze
verontschuldigend, toen Marian
naar haar toekwam. Ze greep de
hand van het meisje en trok haar
zachtjes naar 'n stoeltje dat vlak bij
haar leunstiel stond.
Ga even zitten, juffrouw Van
Vueren.... of mag ik Marian zeg
gen
Marian kleurde tot onder haar
haarwortels en toen ze naar Harm
keek, bemerkte ze dat die er niet
veel beter aan toe was. Plotseling
begreep ze, dat deze vrouw wist.
Dan moest Harm het haar verteld
hebben.
Een ogenblik was ze in tweestrijd
of ze boos op hem moest zijn of niet.
Maar dan begreep ze hoe goed het
was, dat hij zijn moeder in vertrou
wen genomen had. Dat pleitte voor
hem.... en dat pleitte voor zijn
moeder. In haar kwam opeens een
wondere blijdschapnu waren
er twéé mensen die zich om haar
bekommerden, want de hartelijk
heid waarmee mevrouw Verdonck
haar tegenlachte, maakte haar dui
delijk dat ze hier welkom, was.
Ik was zó verschrikkelijk
nieuwsgierig bekende ze aan
Marian, die nog niet helemaal op
haar gemak was hoe je er uit
zou .zien. Harm had me wel van
alles verteld, en ik verwachtte iets
dat het midden hield tussen de
Venus van Milo en iDorothy La-
mour. Die jongens zijn altijd zo
overdreven. Harm, jongen, wil jij
even een kopje thee inschenken
voor Marian?
(Wordt vervolgd).
