n
De avonturen van BIM en BAM
POPENT "°°DT
HET WAPEN
BREECK
Sir Rodney en de Pinksterblom-Maagd.
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 22 MEI 1953
Jos. v. d. Lee en Zn.
VLUCHTELING UIT BREDA
GEARRESTEERD.
„DE ECHO"
Een leerzame vertelling
In het wetsontwerp betreffende
de financiering wordt de omvang
van de schade op basis van de'her-
stelkosten als volgt geraamd
Landbouw (voorraden,
gewaden, vee, boom
gaarden en inventaris
sen
Woningen, boerderijen
en andere gebouwen
Cultuurgrond, dijken,
wegen, enz.
Schade bedrijfsleven
Hulp aan evacué's
140 min.
160 min.
400 min.
120 min.
40 min.
Totaal 860 min.
Van dit totaal wordt thans 400
millioen. budgetair verantwoord op
de begroting voor 1953.
TELEVISIE WORDT
BEËINDIGD.
Als regeringsbijdrage uitblijft.
De televisie-uitzendingen zullen
op 1 October a.s. beëindigd moe
ten worden, wanneer er geen po
sitieve beslissing is genomen om
trent een regeringsbijdrage, zo
heeft hét bestuur van dé Neder
landse Televisiestichting ver
klaard. De omroepverenigingen
zien zich namelijk geplaatst voor
het feit, dat de bijdrage die zij uit
eigen middelen voor bet televisie
experiment beschikbaar hebben ge
steld, groot 1.200.000, bet maxi
mum is wat in bet licht van hun
werk op omroepgebied verant
woord moet worden geacht.
Het bestuur van de Nederlandse
Televisiestichting beeft er bij de
regering bij voortduring op aan
gedrongen zeer spoedig haar be
slissing omtrent de al of niet voort
zetting van de televisie kenbaar te
maken en het verwacht dat, zo de
regering tot voortzetting mocht
besluiten, de regering de middelen
beschikbaar zal stellen waaruit de
televisie zal worden gefinancierd.
Depót-agent Langstraat e.o. 7
Grootestraat 200A, Waalwijk, Tel. 2971
Tien-jarenplan van de overheid.
Naar de Volkskrant meedeelt, is
men in regeringskringen van me
ning, dat een eigen televisiestelsel
voor'Nederland van groot cultureel
belang is en dat door het gebrek
aan mogelijkheden bij de omroep
verenigingen de Staat de financie
ring daarvan op zich zal moeten
nemen. Men wijst er op, dat de te
levisie onder de huidige omstan
digheden weliswaar zal moeten
steunen op de zuilen der geeste
lijke stromingen in het volk, maar
dat er toch een hechtere concen
tratie moet worden gevonden dan
bij de radio het geval is. Volgens
de gereed liggende plannen zou de
regering 25 millioen gulden voor
de komende periode van 10 jaar
beschikbaar stellen, terwijl 15 mil
lioen gulden uit de kijkgelden
dient te komen Dit betekent dat
de televisie in haar geheel door de
Nederlandse belastingbetaler moet
worden gefinancierd. Bovendien
zal Nederland vermoedelijk nim
mer beschikken over meer dan één
grote televisiezender. De keuze
van de Nederlandse kijker blijft
dus beperkt, zodat het karakter
der programma's in hun geheel zo
algemeen mogelijk moet zijn.
De omroepverenigingen zouden
met het samenstellen van hun
programma's daarmee al rekening
moeten houden, maar daarnaast
acht men het in overheidskringen
gewenst dat er een Centrale Stich
ting komt, welke kan optreden
naast de omroepverenigingen. Ook
uit hoofde van de internationale
samenwerking wordt centralisatie
gewenst geacht.
T"ÏTET¥7" Niet krabben. De helder
1 I 14 vloeibare D. D. D. kal-
(JJÉjU meert de jeuk In enkele
seconden, doodt de ziektekiemen en ge
neest tot diep in de huidporien.
GENEESMIDDEL TEGEN "Wft ITft fffe
g B P. JJr. w W'
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden'
VAN
26).
Maar hij kon het toch niet
helpen verdedigde Marian de
chauffeur.
Helpen of niet, hij heeft te
zorgen dat de wagen in orde is.
Enfin, zodra het klaar is, komt
hij hier voor. We zitten hier ge
lukkig niet in een regenbui.
Ober
Marian gaf aarzelend haar be
stelling op. Het geval had haar
verontrust. Wie weet hoe lang
het duren kon. En ze wou hier
graag weg. Zou ze 'Sartorius vra
gen ergens anders met haar heen
te gaan Ze zag hem kijken naar
een acrobatische danseres, die een
wirwar van armen en benen de
monstreerde en meer op haar
hoofd dan op haar voeten scheen
te staan.
De blik waarmee Sartorius naar
't uitbundig dansende meisje keek,
leverde hem volkomen uit. Plotse
ling zag Marian door heel het mas
ker van beminnelijke jovialiteit
CONSUMPTIEPEIL
HERSTELDE ZICH IN MAART.
Na de grote daling, die geduren,
de Februari in de consumptieve
uitgaven van de Nederlandse bevol
king viel te constateren, geeft de
maand Maart een belangrijk her
stel te zien. De waarde van de to
tale consumptie (basis 1949 100)
steeg met 14 tot 114. Het prijsin
dexcijfer verminderde met 1 tot
119. Het hoeveelheidsindexcijfer
steeg dus van 83 tot 95. Dit is per
hoofd van de bevolking van 79
tot 90.
De sector van de duurzame con
sumptiegoederen, die in Februari
het sterkst gedaald was, geeft
thans ook de grootste stijging te
zien.
KARDINAAL VAN ROEY
OP BEZOEK BIJ DB KONINGIN.
Maandagochtend om elf uur heeft
Kardinaal van 'Roey, Aartbisschop van
Mechelen en Pauselijk Legaat bij de
eeuwfeestviering der Bisschoppelijke
Hiërarchie in Nederland, een bezoek ge
bracht aan Koningin Juliana. Hare 'Ma
jesteit ontving de Belgische Primaat in
de 'Waterloo-zaal van het Paleis Soest-
dijk, welke zaal haar naam ontleent aan
het schilderij van de Slag bij Waterloo,
dat een gehele muur beslaat. Na een on
geveer twintig minuten durend onder
houd^ tijdens welke door lakeien koffie
werd geserveerd, stelde de Kardinaal de
leden van zijn gevolg, voorMgr. L. v.
d. Eijnde, Huisprelaat van 'Z. H. de
Paus en Vicaris-Generaal van Meche
len, Mgr. E. Leclef, Geheim Kamerheer
van Z. H. de Paus en secretaris van
Kardinaal van Roey, en Graaf Willem
Dreesmann, Geheim Kamerheer van Z,
H. de Paus met kap en degen.
Bij zijn aankomst werd de Kardinaal
ontvangen door Mr. J. C. Baron Baud,
Groot-Officier in speciale dienst en Ka
merheer van H. M. de Koningin, en door
Majoor Mr. R. J. E. M. van Zinnicq
Bergmann, hofmaarschalk van H. M. de
Koningin. Voor Kardinaal van Roey zich
naar de Waterloozaal begaf, begroette
hij de Katholieke personeelsleden van het
paleis Soestdijk, die zich verzameld had
den in de Stuc-zaal, en wisselde enkele
hartelijke woorden met hen.
TWEE NEDERLANDSE
VLIEGERS OMGEKOMEN.
In de omgeving van Ahydwen
(Noord-Wales) zijn twee eenper
soonsvliegtuigen van de Neder
landse marineluchtvaartdienst in
de lucht met elkaar in botsing ge
komen. De twee piloten kwamen
om het leven.
Hef ongeluk gebeurde Dinsdag
avond, toen de toestellen, die te
zamen met een derde vliegtuig van
de marineluchtvaartdienst in for
matie vlogen, op weg waren van
een basis van de Britse Marine in
Noord-West Engeland naar 'n Brits
vliegdekschip in de Ierse Zee, ten
einde zich daar in het maken van
deklandingen te oefenen. De pilo
ten, beide officieren, zijn geïden
tificeerd.
STRAALJAGER
VERONGELUKT.
Een Cloister Meteor 4 straaljager
van de jachtvliegschool Twenthe
is Maandagmiddag even na drie
uur in de gemeente Weerselo ver
ongelukt. De piloot, de 23-jarige
sergeant-vlieger S. I. J. M. Abel uit
Botterdam, was bezig zich te oefe
nen in het doorstarten. Juist toen
hij de machine wilde optrekken,
zwenkte de jager af en stortte even
daarna op een ontbost terrein
neer. De piloot overleed op slag.
Het ongeluk gebeurde juist buiten
i de rand van de vliegbasis. Hei toe-
stel is totaal vernield. Er is geen
brand uitgebroken.
Willem Polak, een van de zeven
Nederlandse oorlogsmisdadigers,
die met de Kerstdagen uit de ge
vangenis van Breda ontvlucht zijn,
is Zaterdag te Hannover gearres
teerd. Volgens de politie was hij
in het bezit van valse papieren.
Polak is de vierde van de zeven
vluchtelingen, die in Duitsland is
opgespoord en in hechtenis is ge
nomen. Alle vier worden vastge
houden in afwachting van een be
slissing over uitlevering of uitwij-
heen. Haar hart begon sneller te
kloppen.
Het applaus stierf weg, bonkend
begon de jazzband. Er waren nu
méér mensen binnengekomen, het
werd drukker op de dansvloer. Het
rhythme werd nu ook wilder.
Nu gaan we toch zeker sa
men inviteerde Sartorius en
stond op. Marian durfde niet wei
geren. Hij leidde haar over de glad
de vloer, maakte de ingewikkeldste
figuren. Ze volgde hem gewillig.
Ze zou het heerlijk gevonden heb
ben. met Harm. Nu was ze niet
op haar gemak.
Sartorius zei geen woord terwijl
ze dansten, maar zijn houding sprak
duidelijker dan woorden. En toen
ze weer aan hun tafeltje terug wa
ren en Sartorius champagne be
stelde, verborg Marian haar onrust
onder een welwillend, maar wat
vermoeid uiterlijk.
Ik ben moe zei ze 't was
ook zo druk vandaag. Ik hoop dat
het mankement aan de wagen gauw
opgehelderd is.
O, dat kan nog wel even du
ren verklaarde Sartorius opge
wekt en ik vind het helemaal
nieterg. Integendeel. Een kwade
wind die niemand iets goeds toe
waait. Nu kan ik zoveel langer van
je gezelschap genieten, Marian.
275 Copyjiflbi
Bira en Bam zijn aan het vlinders van
gen. Ze hebben het erg druk ze vinden
het heerlijk en hebben reuze veel ple
zier totdat er plotseling een heel gro
te man achter hen staat met een groot
net. In een oogwenk zitten ze gevan
gen. Het helpt niets of ze al tegenstrib
belen of schreeuwen in het net; de man
neemt hen mee naar huis, gooit wat
aether over hen heen en speldt hen op
een stuk karton, net zoals zij doen met
echte vlinders. Daar liggen ze nu, ieder
een speld door hun buik. Gelukkig wor
den Bim en Bam nu wakker en merken
dat ze rustig in hun eigen bed liggen.
Gelukkig, dat het maar een droom was.
„Zeg Bam", zegt Bim, „Ik zal mijn hele
leven geen vlinders meer vangen „Ik
ook niet", zegt Bam. „We moesten ons
ook eigenlijk schamen om die arme
kleine diertjes op te prikken."
EEN ONTSNAPTE WEER IN
NEDERLANDSE GEVANGENIS.
De op 26 December j.l. uit dc
strafgevangenis te Breda ontvluch
te politieke delinquent Jacob dc
Jonge is wederom in een strafge
vangenis hier te lande opgesloten,
n.l. in de strafgevangenis te Sche-
veningen.
Nadat hij enige tijd geleden in
Duitsland was aangetroffen en al
daar in verzekerde bewaring was
gesteld, heeft de bevoegde Duitse
rechter op 16 Mei 1.1. beslist dat
het Nederlandse uitleveringsver
zoek niet kon worden ingewilligd,
waarop hij werd overgegeven aan
de Britse bezettingsautoriteiten,
die hem als ongewenste vreemde
ling op 18 Mei 1.1. hebben overge
geven aan de Nederlandse grens-
autoriteiten.
DOODSLAG IN WOON
WAGENKAMP GRAVE.
In het woonwagenkamp van de
gemeente Grave is Maandagavond
tussen twee families, waarvan de
gezinshoofden 's middags „gezellig
uit" waren geweest, om een klei
nigheid hooglopende ruzie ont
staan. De twist werd kracht bijge
zet 'door slag- en steekwapenen
(o.a. een zware ijzeren staaf). De
30-jarige A. L., vader van vier kin
deren, werd zo ernstig gewond,
dat hij vrijwel onmiddellijk over
leed. Zijn vrouw werd ernstig aan
de arm gewond. De Rijkspolitie
heeft in verband met deze dood
slag nog dezelfde avond 3 kamp
bewoners in verzekerde bewaring
gesteld.
ERNSTIGE ONLUSTEN IN
NIGERIA.
Reeds 52 doden, 200 gewonden.
Bij onlusten in Kano, de grootste
stad in het Noorden van Nigeria,
zijn in de afgelopen dagen 52 per-
teonen gedood en ruim 200 gewond.
De ongeregeldheden schijnen te zijn
begonnen, toen aan de voormalige
minister van Arbeid, Akintola, toe
stemming werd geweigerd om sa
men met enkele medewerkers een
massavergadering ie organiseren.
In de Noordelijke provincies
van Nigeria is de uitzonderings
toestand afgekondigd. Akintola en
de zijnen zijn met een vliegutig van
de regering overgebracht naar La
gos.
TWEE DEENSE „METEORS"
IN BOTSING.
Beide piloten gedood.
Dinsdagochtend zijn twee Deense
„Meteor" straaljagers op 'n hoogte
van 3000 meter met elkaar in bot
sing gekomen. Beide piloten kwa
men om het leven. Het ongeluk ge
schiedde in de Grote Belt tussen
de eilanden Fünen en Langeland.
De „Meteors" escorteerden en
kele marinevaartuigen, die voor
oefeningen op weg waren naar de
Oostzee.
AMERIKA EN SPANJE.
Binnenkort zal een Spaans-Ameri
kaanse overeenkomst worden gesloten,
waarbij de V. S. het recht zullen krij
gen als gast gebruik te maken van
Spaanse bases, terwijl Spanje in ruil
daarvoor financiële, economische en mi
litaire hulp uit Amerika zal ontvangen.
De Amerikaanse ambassadeur in Mad
rid, James Dunn, heeft Vrijdag na zijn
terugkeer uit Washington, waar hij op
hoog niveau besprekingen heeft gevoerd,
aan de Spaanse minister van Buitenland
se Zaken, Artago, medegedeeld, dat
Spanje 125 millioen dollar zal ontvangen
aan extra-militaire hulp. Voorts wordt
gemeld dat de Amerikaanse regering het
Congres wil vragen dit bedrag te ver
dubbelen en nog een aanvullend bedrag
aan gewone hulp ter beschikking te wil
len stellen.
gteit II voor Waalwijk
Kaatshauvel en da Lang*
straat DE BESTE
RECLAME.
Door S. GRAHAM.
U zult 's morgens „kiplekker"
uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal ln
uw ingewanden doen stromen, anders ver
teert uw voedsel niet, het bederft. U raakt
verstopt, wordt humeurig en loom Neem
de plantaardige CARTER'S LEVERPIL
LETJES om die liter gal op te wekken en
uw spijsvertering en stoelgang op natuur
lijke wijze te regelen. Een plantaardig zacht
middel, onovertroffen om de gal te doen
stromen. Eist Carter's Leverpilletjes,
Weet je dat je verrukkelijk danst?
Hij zag haar aan met onnatuurlijk
schitterende ogen, zijn glimlach had
iets van een roofdier. Ze was bang
voor hem, maar beheerste zich dap
per. Alleenstraks de weg te
rug. Met hem samen in die auto
langs de stille nachtelijke wegen
Ik weet alleen dat ik bang ben
zei ze dat vader straks onge
makkelijk te keer zal gaan als ik
zo laat thuis kom,
Laat dat maar aan mij over
zei hij met een vreemde, bijna in
drukwekkende waardigheid. Ze
merkte dat hij te veel gedronken
had.
Laat dat maar aan mij over.
Eén woord van mij, en je vader is
als een lam.
Plotseling schoot haar het eigen
lijke doel van de tocht te binnen.
Ze besloot van zijn stemming ge
bruik te maken.
Nu, dan hebt u een wonder
verricht glimlachte ze ik heb
hem nooit als een lam gekend. Hij
is niet makkelijk.
Je vader en ik zijn het goed
eens met elkaar zei Sartorius
met glimlachende vertrouwelijk
heid. En we zullen het nog wel
veel méér eens worden. Ik heb je
vader al verscheidene malen gehol
pen en ik wil het nog vaker doen.
^ir Roderick Pokerstone, heer en
mejester van de lieflijke bezitting,
Pojcerstone Mansions, lag landerig!
achterover in z'n fauteuil en gaapte
als; een mijnschacht. „Het leven
voor een adellijke man op jaren in
de Engelse lente", mijmerde Sir
Rodney zwartgallig, „is net als een
interlandwedstrijd met het Neder
landse elftal: zonder enige verras
singNa welke diepzinnige
conclusie hij verveeld de hand uit
strekte naar de schel en langdurig
het oproepsignaal voor z'n butler
Hargraves klingelde.
Nu kon het beslist niet aan de
bel liggen, deze was duidelijk ge
noeg, maar na het vierde vergeefse
gebelletrek verhief zich een tot het
uiterste geprikkelde edelman uit z n
fauteuil en begaf zich, luidop mop
perend, op zoek door de erfgoede
ren. Trekken van diepgaande ver
bazing tekenden zich weldra af on
der Sir Rodney's knevel, want twee
vertrekken verder, in de biblio
theek, zag hij iets, dat zijn aanvan
kelijke gramstorigheid in één klap
deed omslaan in een waarlijk devo
te verbazing.
Daar, gezeten op de bovenste
sport van een ladder, een grote
stofdoek om de oren geknoopt, zat
Hargraves,-het hoofd in de handen,
en op dat hoofd een uitdrukking
van intense vreugde. Op z'n schoot
lag een oude, in leer gebonden foli
ant uit Sir Rodney's bo^kenrij.
U vader geholpen?
Sartorius werd praatlustig en wil
de indruk op het meisje maken.
Ja, dat had je niet gedacht hè?
van een vent als ik. Maar zo ben ik.
En ik wil nog wel veel verder gaan.
Als jij me maar een handje helpt,
brengen we je vader wel tot rede.
Want wij verstaan elkaar wel, Ma
rian, heb ik gemerkt. Je bent een
meisje van achttien karaat, 'n echt
raspaardje.
Ga me nu niet met een paard
vergelijken coquetteerde Marian,
maar in haar hart had ze hem
graag een oorveeg gegevendat
was niet voor de eerste keer, be
dacht ze. Nu toonde Sartorius zijn
ware aard.
Trek je van je vader maar
niets aan ging de ander door
zolang wij het samen eens zijn,
vindt hij alles goed. En wij tweeën
spreken elkaar nog wel eens, Ma
rian. Dezer dagen moet je eens bij
me thuis komen kijken, dan kun
nen we zien hoe alles moet worden.
Nou, meiske, moet je nog een glas
champagne? Kom, dan verdwijnen
de zorgen, we maken er een gezel
lige avond van, laat die wagen de
pip krijgen, voor mijn part blijft ie
de hele nacht onder water. Wij ver
velen elkaar nog niet, wat?
Marian sloeg nu de schrik om 't
Nauwelijks echter had Hargraves
ontdekt dat hij niet meer alleen in
de bibliotheek vertoefde, of hij
kreeg een ziekelijk blosje op z'n
perkamenten gezicht. Met een paar
hartende bewegingen probeerde hij
tegelijk het boek weg te moffelen,
de stofdoek af te trekken en van de
ladder te klimmen.... Uiteindelijk
had alleen het laatste enig succes,
d.w.z. met boek, doek en al tuimel
de de knecht hals over kop van de
ladder voor de voeten van Sir Rod
ney.
Na een vakkundig derde-graads-
verhoor was Sir Rodney weldra
achter de waarmeid. Hargraves, die
de boeken aan 't afstoffen was ge
weest (vandaar de doek om het
hoofd voor 't stof), was al poetsen
de en snuffelende opeens beland bij
een oud uit elkaar hangend leren
werk, waarin een kennelijk avon
tuurlijk aangelegd auteur 'n reeks
oude Pinkstergebruiken uit de
streek rond Pokerstone Mansions
had opgetekend.
„Maar wat voor den hier- en
daarzo Is dat een reden om mij
vier keer voor lauw te laten bellen?
Wat is er in vredesnaam nou voor
boeiends te lezen in zo'n overspan
nen leuterboek van 't jaar nul",
brieste Sir Rodney.
„Bladzij 118, sir", sprak Hargra
ves op geheimzinnige toon, „blad
zijde 118 is de kentering in ons le
ven". Met een medelijdend lachje
wierp Sir Rodney een welwillende
blik op de pagina. (Kleine kinderen
en oude butlers moet je zo nu en
dan eens een plezier doen), doch
toentoen was het ook meteen
uit met de rust, waarmee hij enige
minuten geleden nog had kunnen
spreken over het saaie leven van 'n
oud man in de lente, want ach,
vrienden, wat las hij daar
„In manelicht gae hij of sij,
Naer waer eens stont die Growns
Abdij. Hij soukt de Pinksterblom
aldaer, Doch hoede sich voor 't
graauw gevaer! Hij die het vindt,
hij krijgt de Maeght, Hij sal
slechts winnen, mits hij waeght!"
„Hargraves", sprak Sir Rodney
zwaar ademend, „vanavond is het
volle maanLaad mijn jachtge
weer ennebreng de logeerka
mer op orde voor de maagdIk,
Roderick Pokerstone, ZAL het wa
gen en dus
Maar zover was het voorlopig nog
niet! Degene die toevallig die avond
langs de verlaten plek moest, waar
vroeger de Crowns Abdij gestaan
had, zou getuige zijn geweest van
een alleszins merkwaardig schouw
spel. Hij zou daar, temidden van de
ruïnes, twee op handen en voeten
kruipende figuren bespeurd hebben
die met geagiteerde, rood aangelo
pen hoofden moeizaam voortkro-
pen. „Sir", hijgde de magerste der
twee figuren, „ik geloof dat ik het
heb!" Waarna de twee gestalten met
een paar tijgerachtige sprongen el-
kaars gezelschap zochten en bij het
flakkerend licht van een oude
stormlantaarn zich over 'n plant-
kundeboek bogen om de nieuwe
vondst te bestuderen.
Uit het moedeloos geknor van de
kleinste der twee obscure luyden
kon echter worden opgemaakt dat
het ook ditmaal mis was: „Nee Har
graves, dit is volgens de schrijver
van dit werk een Callobagnium
Appracticum Scalongnium ofwel
het Ratelend Reutelkruid, bloeit al
leen onder oude stenen en in eiken
hakhoutgut, gut, wat een dol
zinnig karwei.maar wat voor
denwat is dat voor een behen
dig plantje daar? Wacht 'es effe..
gauw!"
Het bleek een polletje brandne
tels. „Sorry Sir", mompelde Har
graves, meelevend met de misgreep
van zijn patroon, daarna echter loei
end omhoogschietend omdat hij in
een kikker greep. Na dit korte in
termezzo begaf men zich weer vre
dig kruipend op zoek, zodat een
nietsvermoedend voorbijganger in
hen beslist een koppel grazende
koeien had herkend.
Dit waren kennelijk ook de mo
tieven geweest die de stier, welke
zich in het aangrenzenzde weiland
bevond, er toe brachten om met
jeugdig elan door het hek te breken
om eens poolshoogte te gaan nemen
bij zijn twee veronderstelde nieuwe
buurmeisjes. De twee „buurmeis
jes" intussen stieten allerlei, rare
kreetjes uit, waarin een mensenoor
zonder twijfel de woorden: „Einde
lijk, dit zijn pinksterbloemen" her
kend had, doch die de stier prikkel
den tot nog groter nieuwsgierig
heid. „Dag!" bromde hij vriendelijk
en tikte geruststellend met 'n hoef
tegen e ender twee donkere massa's
voor hem.
„Hullep!" gilden de massa's, „het
graauwe gevaer!" en ze verhieven
zich op hun achterpoten en zetten
het op een hoogst onorthodoxe wij
ze op een lopen. Dit bracht de stier
geheel van zijn stuk. Veel had hij
meegemaakt, maar dit.... nee! Dit
betekende een rechtstreekse aantas
ting van zijn eergevoel. „Zeker im
portkoeien", dacht hij, „die hebben
allemaal van die rare fratsen. Daar
laatst die ene preutse van de markt
ook. Bah! Maar ik zal ze leren!!"
En hij zette er een afschuwelijke
sprint in
hart. Wat was hij van plan, wat be
zielde hem? De correcte, beleefde
Sartorius van vanmorgen was ver
dwenen, hier zat ze met een Lebe -
mann die een avondje uit was met
een aardig meisje en probeerde
waar voor zijn geld te krijgen.
Ze slaagde er in haar gezicht
vriendelijk glimlachend te houden.
Excuseer me een ogenblik zei
ze. Hij glimlachte vader lijk-welwil
lend en schonk zich nog eens in.
Marian haastte zich naar het toi
let, de enige plaats hier, veronder
stelde ze, waar het rustig was en ze
een ogenblik kon denken. Ze liep
achteloos langs de toilet juffrouw,
die met een witte jas aan als een
boeddhabeeld gedoken zat achter
'n schoteltje met een tienfranc-
stuk er op.
Ze hoorde de verbaasde, halfge
smoorde uitroep van de vrouw en
keek op. Ze staarde in het gezicht
van Marie Gort, die jarenlang
werkster in Het Wapen was ge
weest, voor ze met haar man naar
Amsterdam vertrok.
Juffrouw Marian -zei de
vrouw verbaasd wat doet u hier
en toen, opeens denkend aan
haar positie neem me niet kwa
lijk, ik was zo verbaasd u hier te
zien. Ze dacht aan de „regels
van het huis" klanten werden
hier gekend noch herkend, je ner
gens mee bemoeien, mondje dicht.
Als juffrouw Marian....
Maar Marian was veel te blij
dat ze in deze onbekende vijandige
wereld een vertrouwd gezicht zag.
- Marie! zei ze verrast
wat doe jij hier? Ja, dat kan ik jou
ook wel vragen
Marie Gort legde haastig uit.
Haar man was gestorven. Dooreen
kennis had ze dit baantje gekre
gen. Niet slecht. Maar een hele
overgang met Het Wapen zei
ze vertrouwelijk. Neem me als
tublieft niet kwalijk, juffrouw Ma
rian, maar u had ik hier niet ver
wacht.
Ik ben hiermet een ken,
nis Zei Marian, en legde snel uit
hoe de situatie zat. Marie liet veel
betekenend haar wenkbrauw zak
ken.
Defect aan de wagen, hè
zei ze op schampere toon. Als
't niet te astrant is, juffrouw, hoe
heet die kennis
Sartorius antwoordde Ma
rian hij woont in Breeck, op
die witte villa, weet je wel, waar
vroeger meneer Goudeket woonde.
Wordt vervolgd.
