Waalwijkse en Langstraaise Courant I Wijde Wereld VfRlGLEY WMLWYR ft oud paaKd deec> UIT DE ïhtekauwgw" BOEKBESPREKING Een nieuwe reeks Prisma-boeken HET FIETSPADENPLAN VOOR MIDDEN-BRABANT. MAANDAG 1 JUNI 1953. Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij ANTOON TIELEN Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week DC Ed m HEI ZUIDEN V - 76e JAARGANG No. 44 Abonnement 18 cent per week 2.35 per kwartaal 2.60 franco p. p. Advertentieprijs 10 cent per m jn. Contract-advertenties speciaal tarief. Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621. OPGERICHT 1878.SCHOOLSTRAAT 11, KAATSHEUVEL, TEL. 2121 TELEGR.-ADRES „ECHO" 1 Senator Taft heeft weer eens van zich doen spreken en niet op een manier die de voorstanders van n zo groot mogelijke samenwerking van alle landen enthousiast kan stemmen. Hij heeft namelijk een oud paard van stal gehaald, dat in de loop van de Amerikaanse ge schiedenis al heel wat gedraafd heeft en dat Taft herhaaldelijk weer op de weg tracht te brengen. Dat paard heet isolationisme. Wie mocht menen dat het al lang dood was, vergist zich, maar men zou toch menen dat het te afgeleefd was om nog mee te doen. Voor senator Taft blijkbaar niet. In een redevoering te Cincinati heeft hij verklaard, dat de Verenig de Staten zich van alle onderhan delingen in Korea moet terugtrek ken als de huidige gesprekken in Pan moen jon mislukken. Amerika moest de Verenigde Naties, althans wat de oorlog in Korea betreft, maar vergeten, vond hij. Hij is van oordeel dat de gunstige wapenstil standsvoorwaarden onder de hui dige omstandigheden onbevredi gend moeten blijven, omdat zij Ko rea in twee onnatuurlijke delen splitsen en daardoor een grondslag leggen waaruit ieder ogenblik an dermaal een oorlog kan. ontstaan. Er zouden millioenen Chinëse sol daten vrijkomen om elders te wor den ingezet tegen Tsjang kai sjek of tegen de Fransen in Indo-Chin- na. De U.N.O. had van het begin af aan moeten aandringen op een vre desregeling voor heel Zuid-Oost- Azië. Als er eenmaal een wapen stilstand is gesloten, zijn verdere besprekingen over het herstel van de eenheid van Korea even waarde loos als het spreken over de een heid van Duitsland. Ook Taft ge looft nog wel in de Verenigde Na ties, maar niet als een instelling die agressie kan voorkomen. Tot zover de mening van Taft over Korea. Men kan er over twis ten of het opportuum is om die in dit stadium van de onderhandelin gen zo ten beste te geven, want Amerikaanse autoriteiten vreesden al dat Taft wellicht alle kansen op een wapenstilstand in Korea had getorpedeerd, maar men kan niet zeggen dat ze van alle realiteitszin is verstoken. Waarschijnlijk zal er niemand in de hele wereld Zijn die van een wapenstilstand onder de huidige omstandigheden, de ideale oplossing verwacht. Daarvoor wordt die teveel een compromis. Even min zullen er velen zijn die zich illusies maken over het herstel van de eenheid van Noord- en Zuid- Korea. Maar houdt dat in dat alles maar van de baan moet worden ge schoven? Dat alles vergeefs is ge weest? Dat de U.N.O. de commu nisten maar hun gang had moeten laten gaan? Er van afgezien dat die millioenen Chinese soldaten menselijkerwijs gesproken dan al lang voor elders beschikbaar zou den zijn geweest, bestaat er ook nog zo iets als van twee kwaden het minste te kiezen. Als Taft niet ge looft in de U.N.O. als een instituut om agressie te bestrijden, kan nie- man,d hem met feiten bewijzen wat er zou gebeurd zijn als zij er niet was geweest. Toch is het de moeite waard zich af te vragen voor welke onheilen het ingrijpen van de Ver enigde Naties in Korea de wereld, en speciaal Zuid-Oost-Azië, heeft gespaard. Ongetwijfeld heeft het zware ofers gekost, op de eerste plaats Amerika, en op het eerste gezicht lijkt het bereikte niet in verhouding te staan tot die offers. Wie zal het zeggen? Sinds Korea echter heeft het communisme ech ter r,ergens meer pogingen gedaan zich gewapenderhand uit te brei den en waarom zouden we dit niet toeschrijven aan de resoluutheid waarmee de Verenigde Naties ge tracht heeft, in ieder geval met ge deeltelijk succes, aan de eerste po ging paal en perk te stellen. Men kan slechts hopen dat ze deze po litiek, indien het nodig mocht zijn, konsekwent doorzetten. President Eisenhower heeft zich trouwens duidelijk genoeg gedistanciëerd van de verklaring van Taft, toen hij op zijn wekelijkse persconferentie met nadruk zei dat hij het met diens verklaring helemaal niet eens was. Voorts heeft de republikeinse senator gesproken, over de NATO in die zin, dat hij verklaarde steeds twijfelachtig gestemd te zijn ge weest over het militaire nut er van. Hij had nog nooit een argument ge hoord dat hem er van overtuigde dat Amerikaanse grondstrijdkrach ten Europa metterdaad zouden kun nen verdedigen. West-Europa moet worden verdedigd door strijdkrach ten, samengesteld uit West-Euro peanen, Tenslotte, aldus Taft, zijn er minstens 225 millioen West-Eu ropeanen, wat anderhalf maal zo veel is als het aantal inwoners van de Verenigde Staten. Waarop dan nog een sneer volgt aan het adres van Engeland en Frankrijk, die zich tezeer zouden beijveren om met Rusland op goede voet te blij ven. Enigszins merkwaardig zijn deze uitspraken wel, terwijl ze boven dien een nogal sterk isolationistisch tintje- hebben. Op de eerste plaats is het ongetwijfeld niet de bedoe ling dat de Amerikaanse grond strijdkrachten West-Europa alleen verdedigen, en als de West-Euro peanen zeker op den duur 't leeu wenaandeel voor zich moeten ne men, wil dat niet zeggen dat de Amerikanen bij de verdediging van West-Europa maar zo weinig be lang hebben dat ook zij hun aan deel niet hoeven blijven leveren. Amerika heeft dat in de afgelopen jaren ruimschoots gedaan en meer dan dat, doch zou dat een reden zijn om zich terug te trekken uit een zaak die ook de hunne is? Wel kan men uit de woorden van Taft de aansporing halen om zich zo spoedig mogelijk te verenigen, op dat wij in plaats van het veelkleu rige samenstel van landen dat Eu ropa vormt, spoedig een waarlijk één West-Europa krijgen met 255 mill, mensen met 'n reële gezamen lijke macht, die het met zo min mogelijk hulp van buiten kan. Ove rigens hoeven we voorlopig waar schijnlijk niet bang te zijn voor de isolationistische uitspraken, want de Verenigde 'Staten zullen zich niet terugtrekken uit onze verdedi ging die ook de hunne is, als wij ons maar inspannen het zoveel mo gelijk zglf te doen. Ondertussen kunnen we ons meer bezorgd ma ken over de houding van een Taft dan over die van Engeland en Frankrijk, want de eerste doet meer afbreuk aan de goede zaak door 'n oud stokpaardje te berijden dat vol komen uit de tijd is. EISENHOWER IS HET NIET EENS MET TAFT INZAKE KOREA. Op zijn wekelijkse persconferen tie heeft president Eisenhower ver klaard het niet eens te zijn met de opvatting van senator Taft, die Woensdag als zijn mening heeft ge geven dat de Ver. Staten „de Ver. Naties maar moesten vergeten voor zover het Korea betreft". Eisenho wer sprak de waarschuwing uit dat „geen enkel vrij land alleen kan leven". Volgens hem konden de Ver. Staten niet kiezen op welke plaatsen in de wereld zij alleen wil den optreden en op welke zij te zamen met bondgenoten en vrien den wensen te handelen. STRIJD IN KOREA HEFTIG OPGELAAID. Dertienduizend Chinezen hebben zich over een frontbreedte van acht kilometer onverwacht op de stra tegische heuvelstellingen geworpen die de weg naar Seoel bewaken. Na zware gevechten, die voor 'n groot gedeelte met de bajonet werden gevoerd, hebben zij Amerikaanse en Turkse troepen uit twee buiten posten gedrongen. Een Brits regi ment, dat zich rond de veelomstre den „Hoek" 18 km. van Pan moen jon heeft ingegraven, heeft stand kunnen houden tegen een overmachtige vijand. Er zijn hoge verliezen aan beide zijden. VERLIEZEN IN KOREA. Uit officiële en geraamde verlies cijfers blijkt, dat het totale verlies cijfer in Korea zowel van de UNO-legers als de communistische troepen reeds 2 millioen 303.542 bedraagt. TERECHTSTELLING ROSENBERG'S OP 18 JUNI IN SING SING. De terechtstelling van Julius Ro senberg en zijn vrouw Ethel is thans vastgesteld op een dag in de week van de 15de Juni. Dit is de vierde maal dat het tijdstip van de voltrekking van het doodvonnis werd bepaald. De Rosenberg's heb ben atoomgeheimen aan Rusland uitgeleverd. VOORTAAN 50.— IN BUITENLAND BESTEDEN. De Staatscourant bevat een aan tal bekendmakingen met betrek king tot de in- en uitvoer door rei zigers van deviezen en binnen landse betaalmiddelen. Een en an der is o.m. van betekenis voor de uitvoering van het verdrag tot li beralisatie van het Nederlands-Bel gisch kleingrensverkeer, dat met ingang van 26 Mei j.l. van kracht is geworden. Door wijziging van een aantal be palingen van de deviezen,reisbe- schikking 1949 is het voor Neder landse ingezetenen, die in het be zit zijn van een paspoort (in het rei zigersverkeer met België een be wijs van Nederlanderschap), nu mogelijk 50.mee op reis te ne men naar het buitenland en dit be drag daar te besteden voor reis- en verblijfkosten. Tot voor kort moch ten binnenlandse betaalmiddelen alleen worden meegenomen met 't oog op eventuele kosten, die na af loop van de reis bij terugkeer in Nederland moesten worden ge maakt. Dezelfde faciliteiten gelden thans ook voor een houder van een pas voor grensverkeer, die tot voor kort slechts 10.voor reis- en verblijf kosten in het buitenland mocht ge bruiken. AUSTRALISCHE BOEREN BEWONDERDEN NEDERLAND. Een groep van 28 vooraanstaande Australische boeren, die op een wereldreis is, heeft een vijfdaags bezoek aan Nederland gebracht. Men heeft tot dusverre in Europa. Italië, Frankrijk, Denemarken, Zwitserland en Duitsland bezocht. „Onze indrukken van de Euro pese landbouw zijn in Nederland verreweg het beste", aldus zeide de druk zal worden behandeld door Prof. Dr. W. Heere. Hiervoor is de voormiddag van 10.15 tot 12.30 uur gereserveerd. Om 14.00 uur zal Mr. E. Sassen de concrete situatie behandelen en de maatregelen, die genomen wer den of genomen dienen te worden. Na de discussies zal Dr. J. de Quay, Commissaris der Koningin in de provincie Noord-Brabant, een samenvattend woord spreken. Door middel van dit Congres wordt een beroep gedaan op de overheid, op de ondernemers, op allen die het vraagstuk ter harte gaat, om alle krachten te mobili seren en paraat te zijn waar dit vereist wordt. De ernst van het vraagstuk eist, dat men zich herhaaldelijk bezint op deze problemen. Het is ook ze ker niet ongewenst om de indus trialisatie-aspecten vanuit geweste lijk standpunt nader te bezien. Verwacht wordt dat de deelname aan dit Congres groot zal zijn. Vele autoriteiten hebben reeds hun deel name toegezegd. De toegang is ove rigens vrij voor belangstellenden, mits voorzien van toegangskaart. Aanvragen daartoe kunnen gericht worden aan het secretariaat van Brabantia Nostra, Wilhelminapark 143, Tilburg. C heer John Lokie, die als woord voerder van de groep aan het ein de van de Nederlandse reis optrad. „Wij gaan ook nog naar de Ver enigde Staten, doch zullen in dat reusachtige land Nederland zeker niet vergeten". Over de algemene indrukken van de Nederlandse landbouw zeide de heer Lokie, dat men vooral veel bewondering heeft voor onze intensieve cultuur, het gebruik van de grond, de mogelijk heden tot verdere activering van de grond om de opbrengst te vergro ten, de mechanisatie en over het' algemeen genomen het hoge peil van land- en tuinbouw. „Wij hebben", aldus spreker, „uw veefokkerij en het vee zelve bewon derd, maar soms zelfs benijd. Uw veefokkerij is een kunst geworden, u bent altijd bezig met verbeterin gen en nooit tevreden met de be reikte resultaten". Van de zuivelindustrie heeft men ook een voortreffelijke indruk ge kregen, speciaal ook wat betreft 't machinepark en de efficiënte en goed doordachte aan- en afvoer en verbetering, die een snelle en ze kere weg van koe tot consument mogelijk maakt. HET INDUSTRIALISATIE CONGRES VAN BRABANTIA NOSTRA. Voor het Industrialisatie-Congres van Brabantia Nostra, op 5 Juni a.s. te 's-Bosch in de Schouwburg „Casino" te houder., zijn een groot aantal uitnodigingen verzonden aan de autoriteiten binnen en buiten de provincie. De minister A. C. de Bruyn, Mr. F. J. van Thiel en Ir. H. Witte heb ben reeds toegezegd op dit Congres aanwezig te zijn. Het probleem van de bevolkings- VOOR RAMPGEBIED 400 MILLIOEN UIT TEGENWAARDEREKENING. De missie van het Amerikaanse bureau voor wederzijdse beveili ging in, Den Haag heeft haar goed keuring gehecht aan de Nederland se voorstellen om 400 millioen gul den uit de Marshall-tegenwaarde rekening te gebruiken voor herstel van de watersnoodschade. De goed keuring van de Amerikaanse rege ring voor het gebruik van, deze gel den uit de tegenwaarderekening voor de Amerikaanse economische hulp van 1948 tot 1951, kan, naar een welingelichte woordvoerder meedeelde, elke dag verwacht wor den. MOORDENAAR VAN LIJNTJE HUIZER BEKENT. Dezer dagen is in de Gerststraat te Rotterdam het lijk opgegraven van een 7-jarig meisje, dat in 1937 spoorloos was verdwenen. Hoewel de politie destijds de meest uitge breide pogingen in 't werk stelde klaarheid in de zaak te brengen, kon deze tot dusver niet worden ontraadseld. De opgraving van enkele dagen geleden is het gevolg van de ar restatie van de 43-jarige A. W., woonachtig in Rotterdam-Zuid, naar aanleiding van een kort ge leden gepleegd misdrijf (geen ze dendelict). De onderzoeksambtena- ren koesterden evenwel tegen W. ook verdenking met betrekking tot de zaak Lijntje Huizer. Tenslotte heeft W., na aanvankelijk ontkend te hebben, toegegeven het meisje vermoord te hebben. Hij zal voor dit feit ter beschikking van de Jus titie gesteld worden. De uitgeverij „Het Spectrum" deed de laatste weken weer een aantal boeken het licht zien in haar bekende Prisma reeks, en ook met deze boeken bleef zij haar doelstelling- getrouw: het goede boek te brengen binnen ieders bereik. Het is een serie vol verscheidenheid, die wij hieronder even zullen bespreken, maar één kenmerk hebben al deze boe ken gemeen dat zij behoren tot het gezonde, goede soort lectuur, waaraan wij zo'n grote behoefte hebben. Theo Thijssen HET TAAIE ONGERIEF. Voor wie de tijd dat hij een kind was, nog niet lang voorbij is, of voor degene, die nog heel goed weet hoe hij een kind was, hebben de boeken van de bekende Amster damse auteur Theo Thijssen een bijzondere betekenis, omdat hij in deze boeken zichzelf terug vindt, Thijssen begrijpt namelijk het kind zo goed, hij kan het zo observeren in al zijn uitingen en het resultaat van deze observatie kan hij zo g,oed weergeven, dat men, wanneer men hem leest, ieder ogenblik zichzelf terugkent als kind, met al de typi sche algemeen kinderlijke hoeda nigheden en eigenaardigheden. Le vend temidden der jeugd heeft Thijssen herhaaldelijk over de jeugd geschreven met een grote be grijpende liefde. Na „Kees de jongen" verscheen nu „Het taaie ongerief" in de Pris ma-reeks; één grote uiting van kin- Theo Thijssen over zijn eigen jeugd in Amsterdam te horen vertellen, te zien hoe buitengewoon raak hij die jochies van Amsterdam tekent en hoe grote liefdevolle aandacht hij heeft voor hun kleine proble men. Francois Mauriac DE ADDERKLUWEN. Op buitengewoon fascinerende wijze heeft Frangois Mauriac, de bekende katholieke Franse auteur, die vorig jaar de Nobelprijs voor literatuur won, in zijn boek „De Adderkluwen'' het beeld getekend van een man, die volkomen levend in en voor zichzelf, alle goeds en liefs uit zijn leven heeft gebannen, die niet de geringste intimiteit kent, voor wie zijn vrouw niets be tekent en zijn kinderen al heel wei nig, die zijn talenten als advocaat slechts heeft aangewend om zijn bezit te vergroten en die tenslotte, totaal vereenzaamd en totaal ver bitterd, half invalide zijn levensda gen slijt in 'n sombere kamer, ter wijl hij zich omgeven weet door zijn kinderen en kleinkinderen, als gieren azend op de rijke prooi van zijn bezit. Een laatste poging om zijn geld, dat hij niet wil zien in de handen van zijn nakomeling schap, te vermaken aan zijn on wettige zoon, die een groot misluk keling is en in wie hij zichzelf pijnlijk duidelijk terugkent, mis lukt. Dan sterft zijn vrouw en staande bij het ontzielde lichaam van haar die godsdienstig was en die in alles gedreven werd door 'n grote liefde voor haar kinderen, wordt hij langzaam een licht in hem gewaar; dan gaat hij de im mense leegte in hem schrijnend voelen, dan gaat de donkerte en de kilheid in zijn hart hem zeer be nauwen. Dan weet hij ook dat in hem het verlangen naar liefde leef de, maar het werd verstikt door zijn zelfzucht en zijn haat. Voor het gebaar van zijn verzoe ning met het leven is voltooid, sterft hij. Mauriac heeft op fascinerende indringende wijze van dit gedoem de leven verteld, ons de vreselijke uitzichtsloosheid van dit donkere hart getekend. Hij grijpt het leven vaak in zijn meest duistere ver schijningsvormen, maar nooit zon, der dat doorheen die duisternis het licht blinkt van het betere le ven in vertrouwen op Christus. Evenals bij Graham Greene, die in veel op deze Franse meester lijkt, raken ook bij Mauriac soms de grenzen van zondigheid en heilig heid elkaar. Bruce Marshall RODE DONAU. Nadat zijn boeken ,,De Vliegen de Danstent" en „Werkers van het Elfde Uur" reeds in de Prisma- reeks verschenen, is thans weer 'n ander boek van de bekende en veelgelezen schrijver Bruce Mars hal] in deze reeks uitgegeven Ro„ de Donau. Dit reeds zeer bekende boek handelt over de toestand zoals die was in het pas bevrijde Weenen, dat door de vier mogendheden be zet was. We maken kennis met ko lonel Nicobar, een in-goeie idea listische kerel, met Audrey Quail, een vrouwelijke luitenant, erg op pervlakkig en uitstekend de kunst van het flirten beheersend; we zien ook de nonnetjes van 't kloos ter waar de militairen zijn inge kwartierd, vroom en wereldvreemd met hun prachtige waarde moeder die naar de Paus gaat; we treffen in dat klooster aan Maria Biihlen, een Russische Volksduit se, wier uitlevering door de Russen werd geëist en die als het zover dreigt te komen, de hand aan zichzelf slaat; we leren de Russische kolo nel kennen, toch ook wel een no bel iemand. En rond deze mensen beweegt zich het leven van het be vrijde Weenen, de zwaar gehaven de stad, die echter haar eeuwig glimlachen niet verleert. Bruce Marshall heeft hier op de bekende luchtige manier over ge schreven; inderdaad een heerlijk luchtige manier, maar dat wil niet zeggen: oppervlakkig, want we weten dat er veel schuil gaat ach ter die vlotte regels, gedachten vooral over de taak en de moge lijkheid v'an het christendom in deze tijd, gedachten over het vele wat de volken scheidt en over het weinige dat hen zou kunnen sa menbinden. Het is een sympathiek boek. HET NIEUWE TESTAMENT. Speciaal voor de katholieke le zers heeft het Spectrum een reeks in het leven geroepen, die de naam zal dragen van „Posthoorn-boe ken"; deze uitgave streeft hetzelf de'doel na als de Prisma-reeks, die echter meer gericht is op de lezerskring in het algemeen, ter wijl de nieuwe serie een specifiek katholiek karakter zal dragen. Als zeer gelukkig begin voor deze boe ken gaf men uit „Het Nieuwe Tes tament", vertaling uit de grond tekst met aantekeningen in op dracht van de apologetische vere niging „Petrus Canisius", onder nomen met goedkeuring van de Hoogwaardige Bisschoppen van Nederland, Al lang heeft men gevoeld en al vaak is het gezegd, hoezeer er be hoefte aan bestond, dat de Neder landse katholieken meer en meer gebruik zouden maken van de Bij bel; thans krijgt iedereen de gele genheid zich zo'n klein handig formaat van deze Posthoorn-bijbel aan te schaffen. Moge ook deze se rie een groot succes worden. der- en jonge-mensenverdriet om de kleding; om de gekke schort, gemaakt van een schort van moe der; om de meisjeslaarzen die jon gensbenen omsloten, om die vrese lijke broek uit een oude jas van opoe; en we horen weer de spot lach van onze vriendjes, wanneer een kledingstuk ons niet al te zeer flatteerde, we proeven weer de bit tere smaak van het diepe, maar niet al te lange kinderverdriet, en ja, we krijgen weer de aandrift in woede uit te barsten tegen die wre de vader en moeder, die hun jon gen in zoiets lieten rondlopen. Maar bij dat alles glimlachen we toch ook; we hebben de betrekke lijkheid van dat alles leren inzien en we krijgen steeds meer respect voor die vaders en moeders, die er dan toch maar in slaagden hun kinderen netjes op straat te sturen, al was de kledij niet steeds even modieus en al had vader of grote broer er het beste al afgehaald. Het is een onverdeeld genoegen CONGRES OP DE „S.L.E.M." De Ned. Bond van gemechani seerde Schoenreparatiebedrijven zal zijn congres houden op de tentoon stelling „Slem" op 27 Augustus a.s. Het fietspadenplan, zoals dat is ontworpen door de commissie van de StreekVVV „Brabants Centrum" en de Prov. Planologische Dienst en zoals dat reeds is besproken in dit blad het vorige jaar, zal op het Tilburgse Paleis-Raadhuis op 2 Ju ni aan de burgemeesters van 20 be trokken Brabantse gemeenten wor den voorgelegd. Dit plan, dat de ontsluiting be oogt van het Midden-Brabantse Na- tuurschoon-gebied en een verbin ding tot stand wil brengen tussen de hoofdverkeersaders, zal een be drag vragen van 1.600.000.hier van wordt 50% gedragen door het Rijk als DUW-subsidie, 25% door de provincie en 25% door de be langhebbende Brabantse gemeen ten. Het bedrag dat door iedere ge meente moet worden betaald, wordt bepaald door het aantal inwoners dier gemeente en het aantal kilo meters van de fietspaden die over het grondgebied van die gemeente lopen. De aan te leggen paden zullen Vh meter breed worden en bestaan uit asphalt-betonzij zullen de gro te recreatie-terreinen doorkruisen, zoals wij dat indertijd al onder Uw aandacht hebben gebracht. Zo be staan er o.m. plannen zo een fiets pad aan te leggen van de Roestel- berg naar Bos en Duin; ook het fietspad door de Drunense Duinen van Giersbergen naar de Rustende Jager te Udenhout zal een dergelijk verhard pad worden; ook zal er een fietspad komen van de IJzeren-Man naar de Rustende Jager, zoals er 'n gehele Oost-Westverbinding tot stand zal komen. Het is ongetwijfeld veler harte- wens dat de gemeenteraden, wan neer zij de plannen krijgen voorge legd het belang hiervan inzien en overeenkomstig zullen handelen. Al te lang hebben we er reeds naar uitgezien en het strekt de Streek- V.V.V. „Brabants Centrum" dit le vende verlangen tot uitvoerbare realiteit te hebben gemaakt. EVA SCHARINGER EN JOH. VERHOEVEN VERZORGDEN PIANO-AVOND. Van harte hadden wij de Salz- burgse pianiste-studente Eva Scha- ringer en de Waalwijkse pianist Jo- han Verhoeven, toen zij Donderdag avond een recital gaven in Musis Sacrum, wat meer belangstelling gegund; en die belangstelling zou ook ongetwijfeld groter zijn ge weest wanneer er niet diezelfde avond een reeds veel eerder aange kondigd concert werd gegeven in Den Bosch, waar Het Brabants Or kest en de gezamenlijke Bossche koren onder leiding van Hein Jor- dans voor het eerst in onze provin cie Beethoven's 9e Symphonie uit voerden. Deze grotere belangstelling was de piano-avond ongetwijfeld waard, want, hoewel nog jeugdig, is Eva Scharinger reeds een zeer begaafde pianiste naar wie het 'n genoegen is te luisteren, terwijl we eigenlijk al te weinig in de ge legenheid zijn het klavierspel van Johan Verhoeven te genieten. Er is wel enig verschil in stijl tussen de beide optredenden; Jo han Verhoeven speelt overtuigen der met meer elan, heeft een be tere voordracht, terwijl de Salz- burgse gaste daarentegen zich npg niet steeds ten volle weet te geven en ten volle weet in te leven in het te spelen werk. Dit had ongetwijfeld zijn invloed op de vertolking der werken voor twee klavieren; met name de sonate in G groot van Johan Christiaan

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1953 | | pagina 5