Waalwijkse en Langstraatse Courant Als vrolijke jongelui VffiALWYK De heer Odekerken verliet de R.K.H.B.S. gingen ze naar Oirschot van Loon-Schrauwers HET AFSCHEID VAN EEN BEMIND LERAAR Als ze maar een kilometer van huis zijn hebben de Waalwijkse oudjes al plezier 9 Gereserveerde dessins 9 Mooi en apart BIJ VRIJDAG 10 JULI 1953. Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij ANTOON XIELEN Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week 76e JAARGANG No. 55 Abonnement 18 cent per week 2.35 per kwartaal 2.60 franco p. p. Advertentieprijs 10 cent per m.m. Contract-advertenties speciaal tarief. Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621. OPGERICHT 1878. Dr van BEURDENSTRAAT 8, KAATSHEUVEL, TEL. 2002. TELEGR.-ADRES „ECHO" De H.B.S. heeft Woensdag een erg groot verlies geleden; veel hartelijk heid, veel beminnelijkheid, veel goedheid is daar verdwenen, sinds de le raren en de jongens afscheid hebben genomen van de leraar Duits de heer Odekerken, die beschaafde edele mens, die hartelijke, vriendelijke, meelevende leraar, die 37 jaren lang, vanaf de oprichting der school, daaraan zijn krachten, zijn talenten, al de mooie trekken van zijn karak ter, heeft gegeven met een nooit aflatende ijver en grote liefde voor de jongens die hij op te leiden en te vormen kreeg. Mijnheer Odekerken is vertrokken, maar verschillende sprekers hebben in zeer waarderende en zeer sympathieke woorden een monument voor hem opgericht, en mèt het monument dat zijn beminnelijkheid oprichtte in de harten van honderden jongens, zal dit gedenkteken de lof blijven vertolken van deze laatste vertegenwoordiger van een edel en voornaam leraren- geslacht. De bijnaam die de jongens hem ga- IN 37 JAREN MET DE SCHOOL VERGROEID. In Musis Sacrum heeft het afscheid van de heer Odekerken plaats gehad. Woensdagmorgen, in aanwezigheid van de heren van het plaatselijk bestuur, de directeur en de heren leraren met hun dames, de leerlingen en verscheidene oud-leerlingen van de R.K. H.B.S. De bijeenkomst werd door de voor zitter van het plaatselijk bestuur de heer jan Tielen geopend Het feit, aldus de heer Tielen, dat op mijn verzoek dit af scheid een dag vroeger is gesteld, omdat ik anders verhinderd zou zijn geweest, bewijst voldoende dat ik er hoge prijs ap stel, dit afscheid bij te wonen. Het geldt hier het afscheid van de heer Ode kerken, de laatste leraar van de feerste ure, die vanaf het begin, dus 'omstreeks 37 jaar, het lief en leed met onze school heeft meegemaakt, die haar heeft zien groeien van Middelbare Handelsschool, naar Hogere en verder tot H.B.S. a en b en M.M.S. en die op eenvoudige en sympathieke wijze zijn beste krachten heeft gegeven om de belangen onzer school en der jeugd te dienen. Met voorbeeldige ijver, vervolgde de heer Tielen, en met grote stiptheid heeft hij zijn leraarschap waargenomen, met het éne doel de jongelui zo goed moge lijk voor te bereiden voor hun examen en hun toekomstige taak in de maat schappij. Namens het plaatselijk bestuur en het Hoofdbestuur van O.M.O. dankte de voorzitter de scheidende leraar, voor al les wat hij in al die jaren voor de school en het onderwijs had gedaan en voor de wijze waarop hij zijn taak had opgevat. Als blijk van waardering bood de voorzitter namens plaatselijk en hoofd bestuur de heer Odekerken een geschenk onder couvert aan. EEN LERAAR MET EEN GOED HAPT. Dit is natuurlijk niet in alle opzichten voor U een heel prettige dag, aldus be gon de directeur van de school, Dr. Ir. van Laarhoven zijn afscheidswoord. En kele maanden geleden, toen wij Uw 65e verjaardag vierden, heeft U duidelijk laten blijken, dat U het veel prettiger gevonden zou hebben wanneer U Uw 50e verjaardag had kunnen vieren. Maar toch moet het voor U een vol doening zijn, dat U hier nog zo fris en zo jeugdig aanwezig bent. Sprekend over de heer Odekerken als Leraar, wees de directeur er op, dat de scheidende leraar op de eindexamens met zijn leerlingen steeds de beste resul taten voor Duits wist te behalen; de jongens haalden steeds behoorlijke en soms zelfs zeer goede cijfers. De hoogachting en sympathie heeft hij van heel veel wijze en bezadigde mannen, die wel niet altijd zo bezadigd zullen zijn geweest. En de directeur zei, dat de oud-leerlingen een actie-comité hadden opgericht, dat nog wel van zich zou laten horen. Niemand vulde meer gewetensvol de rapporten in, dan de Heer Odekerken; U bent een eerlijk, gewetensvol mens, al dus de directeur, met een goed hart, daarom had U het wel eens moeilijk. Maar ge zult er geen spijt van hebben, dat ge in al die jaren meer je goede hart hebt laten spreken dan de strikte rechtvaardigheid. En de directeur besloot: Ik hoop dat U nog heel lang in Uw dierbare Limburg zult genieten van jaren van welverdien de rust. We hebben U allemaal een goede, een beste Mijnheer Odekerken gevonden. „DE JONKER". Namens de collega's voerde de heer van Well het woord en hij ontleedde het begrip collega en zegde de kenmerken van een collega, die alle de heer Ode kerken tot een goed collega maakten. In een kenmerk echter blonk de heer Ode kerken uit, dat was door zijn grote liefde tot de stof die de leraren ter bewerking was gegeven, door een grote liefde tot de onbezonnen, frisse, daadkrachtige jeugd. U was steeds bereid voor de leer lingen alles te doen, aldus de heer van Well. i In meer dingen had de heer Odeker ken uitgeblonken, zo was hij de enige vrijgezel onder de oudere leraren, zoals hij ook jarenlang de enige leraar voor Duits was geweest. Duits en Odekerken waren op de school zo sterk vergroeid, dat ze alleen uit elkaar te halen waren door een van hen met pensioen te stu ren. Een jaar of tien geleden had men dat geprobeerd met het Duits, dat is niet gelukt; thans ging de heer Odeker ken met pensioen. Maar het Duits dat op de HBS gegeven zou worden zou niet het Duits van Mijnheer Odekerken zijn en de Schwere "Wörter die geleerd zou den worden niet de Schwere Wörter van de heer Odekerken. De echte Duitse geest had de heer Odekerken nooit bezeten; eigenlijk had hij engels moeten doceren dan had men bij hem kunnen spreken van laat-victo- riaanse stijl. ven, getuigde van weinig geest bij de naamgever, meer zei de naam „jonker zoals de leraren onder elkaar hem noemden. Inderdaad was de heer Ode kerken een ridder in aanleg, een edel man in hart en ziel. De heer van Well had het gevoel, dat men met het heengaan van de heer Odekerken overstapte in een nieuwe periode; het was alsof hij nu weigerde de volgende stap te doen, nadat hij eerst van het oude patriciërshuis was overge gaan naar het gebouw in de Mr. van Coothstraat. De heer van Well besloot: Keer terug naar Uw Limburg en neem de allerbeste wensen mee van Uw collega's. Uw le ven zal grotendeels bestaan uit bidden en rusten, denk bij beide aan Uw col lega's. Als herinnering aan de collega's bood hij hem boeken aan. De heer Kouters las hierna een brief voor van de oud-collega Drs. van Im- beeck die verhinderd was aanwezig te zijn. In zijn typische stijl schrijft Drs. v. Imbeeck over zijn oude vriendschap met de jonker, in een prachtige sympathieke toon, wees hij op alles wat hun bond, ondanks de elkaar vijandige vakken die zij doceerden. „U BENT DE POSITIEVE POOL". Namens de leerlingen sprak Hans Vergouwen de heer Odekerken toe; deze had de laatste lessen herhaaldelijk ge zegd, dat hij het niet begrijpen kon, dat hij nu de school ging verlaten. „Wij kunnen dat ook niet begrijpen, wij kun nen ons de school niet zonder U den ken. U hebt ons meer geleerd dan Duits, U hebt ons lessen gegeven voor het latere leven, ons de weg gewezen die we als katholieke jongens moeten gaan. U was de positieve pool, wij de nega tieve elementen, die van die pool een positief element kregen. Inderdaad, partir eest mourir un peu, ook de leerlingen voelden dat er iets weggenomen werd. Hans Vergouwen besloot: We heb ben U erg gewaardeerd, we hebben in U gezien een goed mens die we moeten trachten na te volgen. Enkele boeken over Limburg zullen de heer Odekerken steeds aan de leerlingen blijven herinneren. WOORDEN VAN GROTE DANK. Er zijn in het leven van iedere mens, begon de heer Odekerken zijn dank woord, ogenblikken waarop men graag zou uiten wat er in hem omgaat, maar tevergeefs zoekt naar woorden. Zo ook nu. Als hij keek naar de jaren die achter hem lagen, dan was hij grote dank ver schuldigd aan Dr Moller die de school had opgericht en ook aan allen die hem bij zijn 25-jarig jubileum, dat in intieme kring gevierd moest worden, hun be langstelling hadden getoond. Wanneer hij dan de verschillende sprekers beantwoordt, dan vertelt hij, zich tot de heer Jan Tielen richtend, hoe hij lang geleden eens thuis kwam en op zijn lessenaar een brief vond, waarin de heer Tielen hem geluk wenste met zijn 12J^-jarig jubileum, waaraan niemand had gedacht, ook hij zelf niet, alleen de heer Tielen. De heer Odekerken had dit altijd onthouden en hij dankte de heer Tielen voor alle goeds dat hij van hem ondervonden had en speciaal voor zijn woorden van waardering en het ge schenk. Zich wendend tot de directeur ver klaarde de heer Odekerken dat hij zich toen de heer van Laarhoven als direc teur werd ingehuldigd, hij enkele woor den had mogen spreken, waarin hij de wens uitsprak dat er een hechte colle giale samenwerking zou zijn. Die was er inderdaad. Het was hem voorts een ge noegen te mogen verklaren, dat er nooit een onaangenaam woord was geweest tussen de directeur en hem. Tot de leraren namens wie de heer van Well gesproken had, zei hij, hen dankend en ook het feestcomité dankend: schrap mijn naam maar, maar schrap niet de mooie intieme sfeer die altijd op de leraarskamer was, die moet je mee nemen naar de prachtige kamer van het Dr. Mollercollege. Nadat de scheidende leraar er zijn spijt over had betuigd dat de heer van Imbeeck niet aanwezig kon zijn, met wie hij en ook met de heer van Delft steeds prettige collega's was geweest, richtte hij zich tot de jongens. NIET GEMAKKELIJK. Jongens, jullie hebt 't mij niet gemak kelijk gemaakt. Het kruis dat ik te dra gen had was niet licht, maar ook niet te zwaar. Ik denk, dat het precies op mijn schouders paste. Temidden van jullie voelde ik me jong, de jeugd deed mij mijn leeftijd vergeten. Hoe zal het nu zijn, wanneer ik jullie moet missen?! Ik dank jullie en ik hoop dat jullie veel succes zult hebben in de toekomst. Dan haalde hij een Duits schrijver aan, wanneer hij zei: iemand die met pensioen gaat meent dat hij een para dijs binnengaat, maar och arme, dat is niet zo; hij verlaat een paradijs, waarin hij graag weer zou terugkeren. Boven elk afscheid, aldus meende de scheidende leraar, hangen sombere wol ken. U bent in staat geweest deze voor enige ogenblikken te doen vergeten. Allen zonder uitzondering mijn harte lijke dank. Er was voorts ook nog een deputatie van oud-leerlingen, waarvan de heer Arnold Verwiel meedeelde, dat de oud leerlingen de heer Odekerken gaarne als gast in hun midden zouden hebben rond de opening van de nieuwe school. De voorzitter dankte tenslotte allen voor hun aanwezigheid, waarna hij de bijeenkomst ophief. 1 De leerlingen kregen hierna gelegen heid hun leraar een hand te drukken ten afscheid. Ook wij scharen ons graag in deze rij, om de heer Odekerken 'n prachtige tijd toe te wensen in zijn Zuid-Limburg. Wie praat er eigenlijk nog over ouden van dagen? Zeker niet wij, die Dinsdagmiddag weer met hen op stap geweest zyn naar Oirschot, en ook de burgemeester van Óirschot niet, en niemand die hen daar in dat vriendelijke, gastvrije dorp heeft bezig gezien. Dat zijn geen ouden van dagen, dat zijn, zei burgemeester Steger, een stel jonge frisse kerels en aardige meiden. t Is typisch, maar we hebben inderdaad geen moment het idee gehad, met ouden van dagen op stap te zijn geweest; het was zo'n vrolijk stel, zo vol leven en zo vol plezier, dat wij, al waren de meesten 3 keer zo oud als wij. er ons vol komen bij thuis voelden. Ze hebben gelachen en gezongenen ze hebben d'r bor reltje gedronken het manvolk, al was het dan onder het waakzaam oog van moeder de vrouw; wie zei toch ook „Ge magt zo veel drinken as ge wilt, Tinus, mar as ge zat bent dan zet ik m'n benen achter den boom en ik ga zelf lopen „Zo reden wij allemaal samen „op Oirschot aan Oirschot („de parel van Brabant" zei onze onvolprezen Drik v. En gelen en de burgemeester stak van instemming z'n armen in de lucht) is een veel bezongen, een veel ge prezen, een veel bezocht Brabants dorp. In het liedje van Hertog Jan, de vader van die ons stadsrechten gaf, zingen we „Ze reden allemaal samen „Op Oirschot aan, „Door een canidassenlaan, „En Jan riep In Godsna'me „Hier heb ik meer gestaan waarmee de dichter een beetje on deugend wilde zeggen, dat zelfs Hertog Jan wel eens met 'n schoon Oirschots meideke (en schoon zijn ze, nietwaar chauffeurs?!) in zo'n canidassenlaan heeft gestaan.. Enfin, we zijn mee z'n allen op Oirschot aangereden Dinsdagmid dag; ge hebt ons wel zien vertrek ken met 70 luxe wagens, een rij van heb ik me jou daar. Op de gezich ten langs de straat lazen we blij meeleven en buiten Waalwijk ook wel stomme verbazing; dat er in Waalwijk zoveel auto's waren. De jeep en de motor van de Waalwijkse verkeersbrigade brach ten ons veilig naar Cromvoirt; toen moest de motor het voort alleen doen, want uitgerekend de politie- jeep kreeg natuurlijk pech. Brabant is schoon rond Oirschot; hoge buigende canidassenbomen en golvende korenvelden en een over daad van groen in alle schakerin gen; daar doorheen voerde de weg van Boxtel naar Oirschot, waar we kwart voor drie aankwamen. In de Beurs. In de schaduw van de Oirschotse kerk, waar zulke heilige heiligen op de biechtstoel staan, dat ge alles vertelt (weer iets van Drik van En gelen) staat „De Beurs" met zijn ruime feestzaal, waar de tafels wit gedekt staan met bloemen er op en heel gauw alle soorten glaswerk, dat nodig was om dorstige kelen te laven en om bezieling te geven aan een prachtige middag. Want 't is een schone middag ge worden onder de bezielende lei ding van Drik van Engelen, met medewerking van de kleinkunst- artisten van het grote gezelschap en vooral door de goede zorgen van het comité. Namens dit comité sprak de heer Harry Bergmans, omdat voorzitter Meijs verhinderd was, een hartelijk woord van welkom tot de burge meester van Oirschot en zijn echt genote, die de meeste Waalwijkers nog wel zouden kennen. Het bestuur, zei de heer Berg mans, was eigenlijk van plan een heel andere dag te organiseren; men dacht oorspronkelijk dat het 650-jarig bestaan van de stad Waal wijk aanleiding zou zijn daar iets anders bij te organiseren; men dacht aan een bijeenkomst tijdens de Stadsfeesten of tijdens de SLEM. Maar men had zijn oren te luiste ren gelegd en het bleek dat de meesten een uitstapje prefereer den. Door bijzondere omstandig heden waren ze thans in Oirschot terecht gekomen en ze zouden daar geen spijt van hebben. De heer Bergmans sprak vervol gens woorden van dank tot de Waalwijkse bevolking, die zo vrij gevig was geweest; tot de Waal wijkse autobezitters, die niet min der dan 70 wagens hadden afge staan, die met elkaar 6000 ki lometer moesten rijden deze mid dag en 1000 liter benzine verbruik- Grotestraat 282 - Waalwijk De zaak voor de betere textiel De gehele kermlxweek Is onze zaak GEOPEND. ten; tot de verkeersbrigade van de Waalwijkse politie, het Rode Kruis, de Coöperatie en Jan v. Boxtel, die ,zeer vrijgevig waren geweest. En toen kreeg Drik van Engelen het woord 't Gaat er niet om, zei die, om een grote tocht te maken; als de Waalwijkse ouden van dagen maar 'ne kilometer van huis zijn, dan kunnen ze al volop plezier ma ken; het gaat om het samenzijn, om het feest. En hij liet het gezelschap hoera roepen voor het comité en voor de burgemeester en hij liet Marietje zingen van Muziek en Zang en Han nes zong een Duits ding „Still ist die Nacht", Simon Versteeg zong „Mijne Moedertaal". Nog meer artisten meldden zich aan en de burgemeester kreeg am per gelegenheid 0111 een woordje te zeggen. Jonge kerels en aardige meiden. Als ik deze vrolijke jonge lieden voor me zie, zei hij, dan kan ik niet tegen u zeggen; beminde ou den van dagen. De vrolijkheid op uw gezichten geeft me de overtui ging, dat ik sta tegenover een ge zelschap jonge frisse kerels en aar dige meiden. En omdat gullie uit Waalwijk komt, zal ik me nu de ambtsketen omhangen en jullie van harte ver welkomen in Oirschot. Dierbare jongelui, Waalwijk en Oirschot zijn sinds drie jaren nauwer met el kaar verbonden, sinds ik op 14 No vember 1950 het 'schoonste duifje dat in Waalwijk rondfladderde, uit het nestje heb gepikt. In deze geest sprak de burge meester over zijn „zeer dierbare" en toen beging hij een grote fout, waar hem wel op gewezen is ook: Hij zei, Oirschot is na Waalwijk het schoonste dorp van Brabant. In Waalwijk zitten ook kerels met initiatieven, denk maar aan de SLEM; reken maar dat wij uit Oir schot daar aanwezig zullen zijn. En toen de burgemeester uitge sproken was, werd het program weer voortgezet en Thomas van Leent liet ons allemaal zingen van „En ons konijntje hee gejongd", voordat de voorzitter van de Bond van Ouden van Dagen, Dorus van Eggelen, die juist de dag tevoren zijn verjaardag had gevierd met 'n druk bezochte receptie, het woord kreeg en allen hartelijk bedankte, die hadden meegewerkt aan deze mooie dag. Sinds ik een leidende functie heb, aldus de voorzitter, in de Bond voor Ouden van agen, weet ik, wat voor moeite en zorgen dit werk meebrengt. Het comité verlangt niet anders dan tevreden heid, maar er waren er steeds nog, hoewel slechts een klein percenta ge, die kankerden. Maar we hoeven ons iq_ Waalwijk helemaal niet te beklagen: we hebben een prachtig lokaal, er kan geen circus komen of we hebben gratis toegang, op alle voetbalvelden mogen we voor niks op, bij alle wielercriteriums en ook de aanstaande tentoonstel ling zien we met vertrouwen tege moet, de autoriteiten zullen best 'ns een middag de ouden van dagen uitnodigen. De voorzitter bracht ook nog hartelijk dank aan de heer v. Ber- kel voor de gratis film, die hij laatst had aangeboden, terwijl ook a.s. Vrijdagmiddag de ouden van dagen weer konden genieten van de Engelse kroningsfilm. En maar feesten. En onderwijl ging 't feest maar door, de lieve Oirschotse schonen liepen af en aan, het glaswerk bleef niet lang leeg staan, daar waren koeken en sigaren, daar was plei- zier en leut. En Drik van Engelen, die ook wel een extra compliment heeft verdiend, zong weer van bij die molen en hij bleek weer een gevat improviseur. En voor dat we er erg in hadden, was het tijd om de koffietafel klaar te gaan maken. Het grote gezelschap verspreidde zich over de prachtige Oirschotse markt, waar de mooie kerk staat en nog diverse café's zijn. Maar daar was nog meer, daar waren nog de meiskes van de reidansclub Oirschot, die voor de gasten uit Waalwijk hun zwierige volksdan sen hebben uitgevoerd en dat stel den zij zeer op prijs natuurlijk. Evengoed als de smakelijke brood jes, die hun weg wel vonden en als de stromen koffie, die de blonde serveerster ons bijna in de mou wen goot, toen kop en schotel al vol waren. D'r is flink gegeten, maar ge moet niet denken dat dit de feest vreugde doofde, integendeel: nau welijks had hij het brood door de keel, of Corstanje stond op 't po dium en zong van het Gla-haas-je, terwijl hij in een eigen lied zong van: en we blijven nog jaren zoals nu, in blijde goede geest. Toen kwam Janus van Breugel nog met een lieke en Jacq. Henkelman sloot de rij. En het feest duurde maar voort en de stemming was zoals we die nog nooit hebben meegemaakt op een uitstapje van de ouden van da gen; en wie we ook spraken, ze wa ren allemaal ontzettend voldaan en ze hadden het nog nooit zo goed getroffen als dit jaar. Al te gauw klonk de stem van de heer Bergmans weer door de mi crofoon, die kwam zeggen dat het hoge tijd was om weg te rijden, maar hij vond toch nog even de gelegenheid om de eigenaar, de heer Elshof, hartelijk te bedanken voor de gastvrijheid en speciaal ook de lieve serveersters. Het einde naderde. Het einde van deze mooie dag kwam al nader; de zaal, waar we enkele uren zo prettig hadden doorgebracht, verlieten we om bui ten nog getuige te zijn van enkele opwindende taferelen, toen de uit gelaten lieftalligheid der serveer sters op de foto vereeuwigd moest worden. Een voor een kwamen de auto's weer voor en de oudjes be hoefden maar in te stappen. Na een claxon-serenade onder de groene linden op het marktveld, verlieten we Oirschot, maar graag, denken we, zullen de meeste oud jes er nog eens terugkeren, waar toe de burgemeester hen reeds har telijk had uitgenodigd. Via Moergestel en Oisterwjjk ging het op Waalwijk aan, waar precies op het afgesproken tijdstip de lan ge stoet van 70 auto's arriveerde om een triomftocht te beginnen met de harmonie St. Crispijn voorop. Heel groot was de belang stelling, maar niet groter dan het genoegen dat de Waalwijkse ouden van dagen deze middag weer hadden beleefd, en niet gro ter dan het pleizier dat ze er nog aan zullen beleven, een heel jaar lang. Bij de markt werd de stoet ont bonden en de gasten van het co mité werden naar hun woonsteden gereden of naar bepaalde andere plaatsen, want er waren oudjes die er niet genoeg van konden krijgen en die het feest graag nog voort zetten. En waarom ook niet op de ze ene dag in het jaar, deze feest dag, waarop zij zich weer zo heel jong voelen en zo levenslustig en vitaal; dit werd het best getypeerd door een zekere Alessie, ge kent hem toch wel, die zee, toen ze 'm vroegen of ie al 70 was Bende gek, m'n vrouw en ik zijn samen zeu- ventig Dank en hulde aan 't comité, dat zich ook voor dit uitstapje ontzag lijk veel moeite heeft getroost. 40-JARIG AMBTSJUBILEUM. De heer J. den Burger, wonende alhier, voorheen Ontvanger van 's Rijks Belastingen te Waalwijk, thans belast met het beheer van 't kantoor der Invoerrechten en Ac cijnzen te 's-Hertogenbosch, hoopt 16 Juli a.s. zijn 40-jarig ambtsjubi leum te herdenken. 25-JARIG KLOOSTERFEEST. Op 16 Juli a.s. hoopt de Eerw. Zuster Sr. Marie Allegonda (in de wereld Augustina Mahieu) haar 25-jarig Kloosterfeest te vieren in het klooster Mariënburg te 's-Her togenbosch. GESLAAGD. Op het alhier op 1 Juli gehouden examen door de R.K. Vereniging tot bevordering van Industrie- en Huishoudonderwüjs voor Meisjes „St. Anna" te 's-Hertogenbosch, slaagde voor het diploma Lingerie: Betsie v. d. Laarakker, Cisca v. Iersel, Annie Rensen, Mieke Buikse, Francien v. Daelen en Adri Buys, allen uit Waalwijk, en Corrie Klijn uit Kaatsheuvel. Voor Costumière slaagden: Ria v. Dijk, Adri de Rooy en Leontine Duyvekam uit Waalwijk en Betsie Moonen uit Sprang. Zij genoten hun opleiding bij de Dochters van O. L. Vrouw van het H. Hart in de St. Antoniusparochie alhier. SLEM. Naar wij vernemen ligt het in 't voornemen van een aantal Deense schoenfabrikanten en schoenwinke liers, die einde Augustus een reis per autobus maken naar Parijs, hun reis te Tilburg te onderbreken om een twee-daags bezoek te brengen aan de SLEM te Waalwijk. De Commissie van Advies van de SLEM, bestaande uit een 12-tal vooraanstaande fabrikanten, han delaren e.d. uit de Schoen- en Le derindustrie, is door het dagelijks bestuur uitgenodigd tot een bijeen komst alhier teneinde haar op de hoogte te stellen van de gang van zaken betrefende de SLEM, met haar te beraadslagen over verschil lende zaken en een bezoek te bren gen aan terreinen en gebouwen. De vergadering heeft plaats in 't gemeentehuis, terwijl na 't bezoek aan het tentoonstellingsterrein, dat in elk opzicht schitterend belooft te worden, een Brabantse koffietafel zal worden aangeboden. De Vereniging van Groot- Winkelbedrijven in Schoenen heeft haar wens te kennen gegeven haar jaarvergadering te houden tijdens de SLEM alhier. Die zal nu plaats hebben op Vrijdag 28 Augustus a.s. SEIZOEN 1953—1954 WAALWIJKSE KRING VOOR KUNST EN WETENSCHAP. Het bestuur van de Kunstkring heeft haar vrienden het programma aangeboden voor 't 8e Kunstkring seizoen 19531954, een programma dat wederom gehoord en gezien mag worden en dat zeker iedereen zal voldoen. Het luidt als volgt: Donderdag 17 September: Het Vrije Toneel (Ruys-ensemble) in het successtuk „Engelen zonder Vleugels". Dinsdag 6 October: Het Nederlands Kamerkoor o.l.v. Felix de Nobel, een begrip op zichzelf. In Novem ber volgt een groert tournee in Span je, na successen in Duitsland, Zwit serland, Frankrijk, Italië, Engeland. Donderdag 29 October: Het Rotterdams Toneel o.l.v Ko Arnoldi. Dinsdag 10 November: Het Brabants Orkest o.l.v. Hein Jordans, m.m.v. Theo Olof of Her mans Krebbers viool. Dinsdag 24 November: Mr Drs Th. Regout vertoont zijn nieuwe kleurenfilm „Afrikaans Avontuur". Donderdag 10 December: Kleinkunst ensemble „Arabesque", Cruys Voorbergh, Hetty Blok, Cor Lemaire met hun programma: „Van snotneus tot Neon". Dinsdag 22 December: Filmavond. Donderdag 14 Januari: Theo Bruins piano. „In de Mozart- zaal beleefde men na 30 jaar een herhaling van 't pianistische won der Walter Gieseking (Morgenpost- Hamburg). Vrijdag 5 Februari: De Nederlandse Comedie. Donderdag 25 Februari: Het Brabants Orkest m.m.v. Arpad Szomoru, cello. Lezing of filmavond. (24) Maart: Uitvoering Matthaus Passion. 22 April: Filmavond. Mei: Toneelavond. Men zal goed doen zijn bijdragen als lid zo spoedig mogelijk te stor ten, of zich op te geven als lid, want mooiere en betere avonden zal men nergens kunnen meemaken. STOPPLAATSEN B.B.A., Vanaf gisteren tot Woensdag na de kermisweek zullen de bussen van de B.B.A. gewoon door de Grote straat rijden, maar in plaats van aan de Markt zullen ze stoppen bij sigarenmagazijn Van Boxtel-Pulles bij de Mr v. Coothstraat en bij de Showroom van de fa. Piet Klerkx, tegenover de Wilhelminastraat. Dit deelt de B.B.A. ons mee.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1953 | | pagina 5