Waalwijkse en Langstraatse Courant
Als vrolijke jongelui
VffiALWYK
De heer Odekerken verliet de R.K.H.B.S.
gingen ze naar Oirschot
van Loon-Schrauwers
HET AFSCHEID VAN EEN BEMIND LERAAR
Als ze maar een kilometer van huis zijn
hebben de Waalwijkse oudjes al plezier
9 Gereserveerde dessins
9 Mooi en apart
BIJ
VRIJDAG 10 JULI 1953.
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
ANTOON XIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week
76e JAARGANG No. 55
Abonnement
18 cent per week
2.35 per kwartaal
2.60 franco p. p.
Advertentieprijs
10 cent per m.m.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621. OPGERICHT 1878. Dr van BEURDENSTRAAT 8, KAATSHEUVEL, TEL. 2002.
TELEGR.-ADRES „ECHO"
De H.B.S. heeft Woensdag een erg groot verlies geleden; veel hartelijk
heid, veel beminnelijkheid, veel goedheid is daar verdwenen, sinds de le
raren en de jongens afscheid hebben genomen van de leraar Duits de
heer Odekerken, die beschaafde edele mens, die hartelijke, vriendelijke,
meelevende leraar, die 37 jaren lang, vanaf de oprichting der school,
daaraan zijn krachten, zijn talenten, al de mooie trekken van zijn karak
ter, heeft gegeven met een nooit aflatende ijver en grote liefde voor de
jongens die hij op te leiden en te vormen kreeg.
Mijnheer Odekerken is vertrokken, maar verschillende sprekers hebben in
zeer waarderende en zeer sympathieke woorden een monument voor hem
opgericht, en mèt het monument dat zijn beminnelijkheid oprichtte in de
harten van honderden jongens, zal dit gedenkteken de lof blijven vertolken
van deze laatste vertegenwoordiger van een edel en voornaam leraren-
geslacht.
De bijnaam die de jongens hem ga-
IN 37 JAREN MET DE SCHOOL
VERGROEID.
In Musis Sacrum heeft het afscheid
van de heer Odekerken plaats gehad.
Woensdagmorgen, in aanwezigheid van
de heren van het plaatselijk bestuur, de
directeur en de heren leraren met hun
dames, de leerlingen en verscheidene
oud-leerlingen van de R.K. H.B.S.
De bijeenkomst werd door de voor
zitter van het plaatselijk bestuur de heer
jan Tielen geopend Het feit, aldus de
heer Tielen, dat op mijn verzoek dit af
scheid een dag vroeger is gesteld, omdat
ik anders verhinderd zou zijn geweest,
bewijst voldoende dat ik er hoge prijs
ap stel, dit afscheid bij te wonen. Het
geldt hier het afscheid van de heer Ode
kerken, de laatste leraar van de feerste
ure, die vanaf het begin, dus 'omstreeks
37 jaar, het lief en leed met onze school
heeft meegemaakt, die haar heeft zien
groeien van Middelbare Handelsschool,
naar Hogere en verder tot H.B.S. a en
b en M.M.S. en die op eenvoudige en
sympathieke wijze zijn beste krachten
heeft gegeven om de belangen onzer
school en der jeugd te dienen.
Met voorbeeldige ijver, vervolgde de
heer Tielen, en met grote stiptheid heeft
hij zijn leraarschap waargenomen, met
het éne doel de jongelui zo goed moge
lijk voor te bereiden voor hun examen
en hun toekomstige taak in de maat
schappij.
Namens het plaatselijk bestuur en het
Hoofdbestuur van O.M.O. dankte de
voorzitter de scheidende leraar, voor al
les wat hij in al die jaren voor de school
en het onderwijs had gedaan en voor de
wijze waarop hij zijn taak had opgevat.
Als blijk van waardering bood de
voorzitter namens plaatselijk en hoofd
bestuur de heer Odekerken een geschenk
onder couvert aan.
EEN LERAAR MET EEN
GOED HAPT.
Dit is natuurlijk niet in alle opzichten
voor U een heel prettige dag, aldus be
gon de directeur van de school, Dr. Ir.
van Laarhoven zijn afscheidswoord. En
kele maanden geleden, toen wij Uw 65e
verjaardag vierden, heeft U duidelijk
laten blijken, dat U het veel prettiger
gevonden zou hebben wanneer U Uw
50e verjaardag had kunnen vieren.
Maar toch moet het voor U een vol
doening zijn, dat U hier nog zo fris en
zo jeugdig aanwezig bent.
Sprekend over de heer Odekerken als
Leraar, wees de directeur er op, dat de
scheidende leraar op de eindexamens
met zijn leerlingen steeds de beste resul
taten voor Duits wist te behalen; de
jongens haalden steeds behoorlijke en
soms zelfs zeer goede cijfers.
De hoogachting en sympathie heeft
hij van heel veel wijze en bezadigde
mannen, die wel niet altijd zo bezadigd
zullen zijn geweest. En de directeur zei,
dat de oud-leerlingen een actie-comité
hadden opgericht, dat nog wel van zich
zou laten horen.
Niemand vulde meer gewetensvol de
rapporten in, dan de Heer Odekerken;
U bent een eerlijk, gewetensvol mens, al
dus de directeur, met een goed hart,
daarom had U het wel eens moeilijk.
Maar ge zult er geen spijt van hebben,
dat ge in al die jaren meer je goede
hart hebt laten spreken dan de strikte
rechtvaardigheid.
En de directeur besloot: Ik hoop dat
U nog heel lang in Uw dierbare Limburg
zult genieten van jaren van welverdien
de rust. We hebben U allemaal een
goede, een beste Mijnheer Odekerken
gevonden.
„DE JONKER".
Namens de collega's voerde de heer
van Well het woord en hij ontleedde het
begrip collega en zegde de kenmerken
van een collega, die alle de heer Ode
kerken tot een goed collega maakten. In
een kenmerk echter blonk de heer Ode
kerken uit, dat was door zijn grote liefde
tot de stof die de leraren ter bewerking
was gegeven, door een grote liefde tot
de onbezonnen, frisse, daadkrachtige
jeugd. U was steeds bereid voor de leer
lingen alles te doen, aldus de heer van
Well. i
In meer dingen had de heer Odeker
ken uitgeblonken, zo was hij de enige
vrijgezel onder de oudere leraren, zoals
hij ook jarenlang de enige leraar voor
Duits was geweest. Duits en Odekerken
waren op de school zo sterk vergroeid,
dat ze alleen uit elkaar te halen waren
door een van hen met pensioen te stu
ren. Een jaar of tien geleden had men
dat geprobeerd met het Duits, dat is
niet gelukt; thans ging de heer Odeker
ken met pensioen. Maar het Duits dat
op de HBS gegeven zou worden zou niet
het Duits van Mijnheer Odekerken zijn
en de Schwere "Wörter die geleerd zou
den worden niet de Schwere Wörter
van de heer Odekerken.
De echte Duitse geest had de heer
Odekerken nooit bezeten; eigenlijk had
hij engels moeten doceren dan had men
bij hem kunnen spreken van laat-victo-
riaanse stijl.
ven, getuigde van weinig geest bij de
naamgever, meer zei de naam „jonker
zoals de leraren onder elkaar hem
noemden. Inderdaad was de heer Ode
kerken een ridder in aanleg, een edel
man in hart en ziel.
De heer van Well had het gevoel,
dat men met het heengaan van de heer
Odekerken overstapte in een nieuwe
periode; het was alsof hij nu weigerde
de volgende stap te doen, nadat hij eerst
van het oude patriciërshuis was overge
gaan naar het gebouw in de Mr. van
Coothstraat.
De heer van Well besloot: Keer terug
naar Uw Limburg en neem de allerbeste
wensen mee van Uw collega's. Uw le
ven zal grotendeels bestaan uit bidden
en rusten, denk bij beide aan Uw col
lega's.
Als herinnering aan de collega's bood
hij hem boeken aan.
De heer Kouters las hierna een brief
voor van de oud-collega Drs. van Im-
beeck die verhinderd was aanwezig te
zijn. In zijn typische stijl schrijft Drs. v.
Imbeeck over zijn oude vriendschap met
de jonker, in een prachtige sympathieke
toon, wees hij op alles wat hun bond,
ondanks de elkaar vijandige vakken die
zij doceerden.
„U BENT DE
POSITIEVE POOL".
Namens de leerlingen sprak Hans
Vergouwen de heer Odekerken toe; deze
had de laatste lessen herhaaldelijk ge
zegd, dat hij het niet begrijpen kon, dat
hij nu de school ging verlaten. „Wij
kunnen dat ook niet begrijpen, wij kun
nen ons de school niet zonder U den
ken. U hebt ons meer geleerd dan Duits,
U hebt ons lessen gegeven voor het
latere leven, ons de weg gewezen die
we als katholieke jongens moeten gaan.
U was de positieve pool, wij de nega
tieve elementen, die van die pool een
positief element kregen.
Inderdaad, partir eest mourir un peu,
ook de leerlingen voelden dat er iets
weggenomen werd.
Hans Vergouwen besloot: We heb
ben U erg gewaardeerd, we hebben in
U gezien een goed mens die we moeten
trachten na te volgen.
Enkele boeken over Limburg zullen de
heer Odekerken steeds aan de leerlingen
blijven herinneren.
WOORDEN VAN GROTE DANK.
Er zijn in het leven van iedere mens,
begon de heer Odekerken zijn dank
woord, ogenblikken waarop men graag
zou uiten wat er in hem omgaat, maar
tevergeefs zoekt naar woorden. Zo ook
nu.
Als hij keek naar de jaren die achter
hem lagen, dan was hij grote dank ver
schuldigd aan Dr Moller die de school
had opgericht en ook aan allen die hem
bij zijn 25-jarig jubileum, dat in intieme
kring gevierd moest worden, hun be
langstelling hadden getoond.
Wanneer hij dan de verschillende
sprekers beantwoordt, dan vertelt hij,
zich tot de heer Jan Tielen richtend, hoe
hij lang geleden eens thuis kwam en op
zijn lessenaar een brief vond, waarin de
heer Tielen hem geluk wenste met zijn
12J^-jarig jubileum, waaraan niemand
had gedacht, ook hij zelf niet, alleen de
heer Tielen. De heer Odekerken had dit
altijd onthouden en hij dankte de heer
Tielen voor alle goeds dat hij van hem
ondervonden had en speciaal voor zijn
woorden van waardering en het ge
schenk.
Zich wendend tot de directeur ver
klaarde de heer Odekerken dat hij zich
toen de heer van Laarhoven als direc
teur werd ingehuldigd, hij enkele woor
den had mogen spreken, waarin hij de
wens uitsprak dat er een hechte colle
giale samenwerking zou zijn. Die was er
inderdaad. Het was hem voorts een ge
noegen te mogen verklaren, dat er nooit
een onaangenaam woord was geweest
tussen de directeur en hem.
Tot de leraren namens wie de heer
van Well gesproken had, zei hij, hen
dankend en ook het feestcomité dankend:
schrap mijn naam maar, maar schrap
niet de mooie intieme sfeer die altijd op
de leraarskamer was, die moet je mee
nemen naar de prachtige kamer van het
Dr. Mollercollege.
Nadat de scheidende leraar er zijn
spijt over had betuigd dat de heer van
Imbeeck niet aanwezig kon zijn, met wie
hij en ook met de heer van Delft steeds
prettige collega's was geweest, richtte
hij zich tot de jongens.
NIET GEMAKKELIJK.
Jongens, jullie hebt 't mij niet gemak
kelijk gemaakt. Het kruis dat ik te dra
gen had was niet licht, maar ook niet te
zwaar. Ik denk, dat het precies op mijn
schouders paste. Temidden van jullie
voelde ik me jong, de jeugd deed mij mijn
leeftijd vergeten. Hoe zal het nu zijn,
wanneer ik jullie moet missen?! Ik dank
jullie en ik hoop dat jullie veel succes
zult hebben in de toekomst.
Dan haalde hij een Duits schrijver
aan, wanneer hij zei: iemand die met
pensioen gaat meent dat hij een para
dijs binnengaat, maar och arme, dat is
niet zo; hij verlaat een paradijs, waarin
hij graag weer zou terugkeren.
Boven elk afscheid, aldus meende de
scheidende leraar, hangen sombere wol
ken. U bent in staat geweest deze voor
enige ogenblikken te doen vergeten.
Allen zonder uitzondering mijn harte
lijke dank.
Er was voorts ook nog een deputatie
van oud-leerlingen, waarvan de heer
Arnold Verwiel meedeelde, dat de oud
leerlingen de heer Odekerken gaarne als
gast in hun midden zouden hebben rond
de opening van de nieuwe school.
De voorzitter dankte tenslotte allen
voor hun aanwezigheid, waarna hij de
bijeenkomst ophief. 1
De leerlingen kregen hierna gelegen
heid hun leraar een hand te drukken ten
afscheid.
Ook wij scharen ons graag in deze rij,
om de heer Odekerken 'n prachtige tijd
toe te wensen in zijn Zuid-Limburg.
Wie praat er eigenlijk nog over ouden van dagen? Zeker
niet wij, die Dinsdagmiddag weer met hen op stap geweest
zyn naar Oirschot, en ook de burgemeester van Óirschot
niet, en niemand die hen daar in dat vriendelijke, gastvrije
dorp heeft bezig gezien. Dat zijn geen ouden van dagen, dat
zijn, zei burgemeester Steger, een stel jonge frisse kerels
en aardige meiden.
t Is typisch, maar we hebben inderdaad geen moment het
idee gehad, met ouden van dagen op stap te zijn geweest;
het was zo'n vrolijk stel, zo vol leven en zo vol plezier, dat
wij, al waren de meesten 3 keer zo oud als wij. er ons vol
komen bij thuis voelden.
Ze hebben gelachen en gezongenen ze hebben d'r bor
reltje gedronken het manvolk, al was het dan onder het
waakzaam oog van moeder de vrouw; wie zei toch ook
„Ge magt zo veel drinken as ge wilt, Tinus, mar as ge zat
bent dan zet ik m'n benen achter den boom en ik ga zelf
lopen
„Zo reden wij allemaal samen
„op Oirschot aan
Oirschot („de parel van Brabant"
zei onze onvolprezen Drik v. En
gelen en de burgemeester stak van
instemming z'n armen in de lucht)
is een veel bezongen, een veel ge
prezen, een veel bezocht Brabants
dorp. In het liedje van Hertog Jan,
de vader van die ons stadsrechten
gaf, zingen we
„Ze reden allemaal samen
„Op Oirschot aan,
„Door een canidassenlaan,
„En Jan riep In Godsna'me
„Hier heb ik meer gestaan
waarmee de dichter een beetje on
deugend wilde zeggen, dat zelfs
Hertog Jan wel eens met 'n schoon
Oirschots meideke (en schoon zijn
ze, nietwaar chauffeurs?!) in zo'n
canidassenlaan heeft gestaan..
Enfin, we zijn mee z'n allen op
Oirschot aangereden Dinsdagmid
dag; ge hebt ons wel zien vertrek
ken met 70 luxe wagens, een rij van
heb ik me jou daar. Op de gezich
ten langs de straat lazen we blij
meeleven en buiten Waalwijk ook
wel stomme verbazing; dat er in
Waalwijk zoveel auto's waren.
De jeep en de motor van de
Waalwijkse verkeersbrigade brach
ten ons veilig naar Cromvoirt; toen
moest de motor het voort alleen
doen, want uitgerekend de politie-
jeep kreeg natuurlijk pech.
Brabant is schoon rond Oirschot;
hoge buigende canidassenbomen en
golvende korenvelden en een over
daad van groen in alle schakerin
gen; daar doorheen voerde de weg
van Boxtel naar Oirschot, waar we
kwart voor drie aankwamen.
In de Beurs.
In de schaduw van de Oirschotse
kerk, waar zulke heilige heiligen
op de biechtstoel staan, dat ge alles
vertelt (weer iets van Drik van En
gelen) staat „De Beurs" met zijn
ruime feestzaal, waar de tafels wit
gedekt staan met bloemen er op en
heel gauw alle soorten glaswerk,
dat nodig was om dorstige kelen te
laven en om bezieling te geven aan
een prachtige middag.
Want 't is een schone middag ge
worden onder de bezielende lei
ding van Drik van Engelen, met
medewerking van de kleinkunst-
artisten van het grote gezelschap
en vooral door de goede zorgen van
het comité.
Namens dit comité sprak de heer
Harry Bergmans, omdat voorzitter
Meijs verhinderd was, een hartelijk
woord van welkom tot de burge
meester van Oirschot en zijn echt
genote, die de meeste Waalwijkers
nog wel zouden kennen.
Het bestuur, zei de heer Berg
mans, was eigenlijk van plan een
heel andere dag te organiseren;
men dacht oorspronkelijk dat het
650-jarig bestaan van de stad Waal
wijk aanleiding zou zijn daar iets
anders bij te organiseren; men
dacht aan een bijeenkomst tijdens
de Stadsfeesten of tijdens de SLEM.
Maar men had zijn oren te luiste
ren gelegd en het bleek dat de
meesten een uitstapje prefereer
den. Door bijzondere omstandig
heden waren ze thans in Oirschot
terecht gekomen en ze zouden daar
geen spijt van hebben.
De heer Bergmans sprak vervol
gens woorden van dank tot de
Waalwijkse bevolking, die zo vrij
gevig was geweest; tot de Waal
wijkse autobezitters, die niet min
der dan 70 wagens hadden afge
staan, die met elkaar 6000 ki
lometer moesten rijden deze mid
dag en 1000 liter benzine verbruik-
Grotestraat 282 - Waalwijk
De zaak voor de betere textiel
De gehele kermlxweek Is onze zaak
GEOPEND.
ten; tot de verkeersbrigade van de
Waalwijkse politie, het Rode Kruis,
de Coöperatie en Jan v. Boxtel, die
,zeer vrijgevig waren geweest.
En toen kreeg Drik van Engelen
het woord 't Gaat er niet om, zei
die, om een grote tocht te maken;
als de Waalwijkse ouden van dagen
maar 'ne kilometer van huis zijn,
dan kunnen ze al volop plezier ma
ken; het gaat om het samenzijn, om
het feest.
En hij liet het gezelschap hoera
roepen voor het comité en voor de
burgemeester en hij liet Marietje
zingen van Muziek en Zang en Han
nes zong een Duits ding „Still ist
die Nacht", Simon Versteeg zong
„Mijne Moedertaal".
Nog meer artisten meldden zich
aan en de burgemeester kreeg am
per gelegenheid 0111 een woordje te
zeggen.
Jonge kerels en
aardige meiden.
Als ik deze vrolijke jonge lieden
voor me zie, zei hij, dan kan ik
niet tegen u zeggen; beminde ou
den van dagen. De vrolijkheid op
uw gezichten geeft me de overtui
ging, dat ik sta tegenover een ge
zelschap jonge frisse kerels en aar
dige meiden.
En omdat gullie uit Waalwijk
komt, zal ik me nu de ambtsketen
omhangen en jullie van harte ver
welkomen in Oirschot. Dierbare
jongelui, Waalwijk en Oirschot zijn
sinds drie jaren nauwer met el
kaar verbonden, sinds ik op 14 No
vember 1950 het 'schoonste duifje
dat in Waalwijk rondfladderde, uit
het nestje heb gepikt.
In deze geest sprak de burge
meester over zijn „zeer dierbare"
en toen beging hij een grote fout,
waar hem wel op gewezen is ook:
Hij zei, Oirschot is na Waalwijk het
schoonste dorp van Brabant.
In Waalwijk zitten ook kerels
met initiatieven, denk maar aan de
SLEM; reken maar dat wij uit Oir
schot daar aanwezig zullen zijn.
En toen de burgemeester uitge
sproken was, werd het program
weer voortgezet en Thomas van
Leent liet ons allemaal zingen van
„En ons konijntje hee gejongd",
voordat de voorzitter van de Bond
van Ouden van Dagen, Dorus van
Eggelen, die juist de dag tevoren
zijn verjaardag had gevierd met 'n
druk bezochte receptie, het woord
kreeg en allen hartelijk bedankte,
die hadden meegewerkt aan deze
mooie dag. Sinds ik een leidende
functie heb, aldus de voorzitter, in
de Bond voor Ouden van agen,
weet ik, wat voor moeite en zorgen
dit werk meebrengt. Het comité
verlangt niet anders dan tevreden
heid, maar er waren er steeds nog,
hoewel slechts een klein percenta
ge, die kankerden. Maar we hoeven
ons iq_ Waalwijk helemaal niet te
beklagen: we hebben een prachtig
lokaal, er kan geen circus komen
of we hebben gratis toegang, op
alle voetbalvelden mogen we voor
niks op, bij alle wielercriteriums
en ook de aanstaande tentoonstel
ling zien we met vertrouwen tege
moet, de autoriteiten zullen best 'ns
een middag de ouden van dagen
uitnodigen.
De voorzitter bracht ook nog
hartelijk dank aan de heer v. Ber-
kel voor de gratis film, die hij
laatst had aangeboden, terwijl ook
a.s. Vrijdagmiddag de ouden van
dagen weer konden genieten van
de Engelse kroningsfilm.
En maar feesten.
En onderwijl ging 't feest maar
door, de lieve Oirschotse schonen
liepen af en aan, het glaswerk bleef
niet lang leeg staan, daar waren
koeken en sigaren, daar was plei-
zier en leut. En Drik van Engelen,
die ook wel een extra compliment
heeft verdiend, zong weer van bij
die molen en hij bleek weer een
gevat improviseur. En voor dat we
er erg in hadden, was het tijd om
de koffietafel klaar te gaan maken.
Het grote gezelschap verspreidde
zich over de prachtige Oirschotse
markt, waar de mooie kerk staat
en nog diverse café's zijn. Maar
daar was nog meer, daar waren
nog de meiskes van de reidansclub
Oirschot, die voor de gasten uit
Waalwijk hun zwierige volksdan
sen hebben uitgevoerd en dat stel
den zij zeer op prijs natuurlijk.
Evengoed als de smakelijke brood
jes, die hun weg wel vonden en als
de stromen koffie, die de blonde
serveerster ons bijna in de mou
wen goot, toen kop en schotel al
vol waren.
D'r is flink gegeten, maar ge
moet niet denken dat dit de feest
vreugde doofde, integendeel: nau
welijks had hij het brood door de
keel, of Corstanje stond op 't po
dium en zong van het Gla-haas-je,
terwijl hij in een eigen lied zong
van: en we blijven nog jaren zoals
nu, in blijde goede geest. Toen
kwam Janus van Breugel nog met
een lieke en Jacq. Henkelman sloot
de rij.
En het feest duurde maar voort
en de stemming was zoals we die
nog nooit hebben meegemaakt op
een uitstapje van de ouden van da
gen; en wie we ook spraken, ze wa
ren allemaal ontzettend voldaan en
ze hadden het nog nooit zo goed
getroffen als dit jaar.
Al te gauw klonk de stem van de
heer Bergmans weer door de mi
crofoon, die kwam zeggen dat het
hoge tijd was om weg te rijden,
maar hij vond toch nog even de
gelegenheid om de eigenaar, de
heer Elshof, hartelijk te bedanken
voor de gastvrijheid en speciaal
ook de lieve serveersters.
Het einde naderde.
Het einde van deze mooie dag
kwam al nader; de zaal, waar we
enkele uren zo prettig hadden
doorgebracht, verlieten we om bui
ten nog getuige te zijn van enkele
opwindende taferelen, toen de uit
gelaten lieftalligheid der serveer
sters op de foto vereeuwigd moest
worden. Een voor een kwamen de
auto's weer voor en de oudjes be
hoefden maar in te stappen.
Na een claxon-serenade onder de
groene linden op het marktveld,
verlieten we Oirschot, maar graag,
denken we, zullen de meeste oud
jes er nog eens terugkeren, waar
toe de burgemeester hen reeds har
telijk had uitgenodigd.
Via Moergestel en Oisterwjjk ging
het op Waalwijk aan, waar precies
op het afgesproken tijdstip de lan
ge stoet van 70 auto's arriveerde
om een triomftocht te beginnen met
de harmonie St. Crispijn voorop.
Heel groot was de belang
stelling, maar niet groter dan
het genoegen dat de Waalwijkse
ouden van dagen deze middag
weer hadden beleefd, en niet gro
ter dan het pleizier dat ze er nog
aan zullen beleven, een heel jaar
lang.
Bij de markt werd de stoet ont
bonden en de gasten van het co
mité werden naar hun woonsteden
gereden of naar bepaalde andere
plaatsen, want er waren oudjes die
er niet genoeg van konden krijgen
en die het feest graag nog voort
zetten. En waarom ook niet op de
ze ene dag in het jaar, deze feest
dag, waarop zij zich weer zo heel
jong voelen en zo levenslustig en
vitaal; dit werd het best getypeerd
door een zekere Alessie, ge kent
hem toch wel, die zee, toen ze 'm
vroegen of ie al 70 was Bende gek,
m'n vrouw en ik zijn samen zeu-
ventig
Dank en hulde aan 't comité, dat
zich ook voor dit uitstapje ontzag
lijk veel moeite heeft getroost.
40-JARIG AMBTSJUBILEUM.
De heer J. den Burger, wonende
alhier, voorheen Ontvanger van
's Rijks Belastingen te Waalwijk,
thans belast met het beheer van 't
kantoor der Invoerrechten en Ac
cijnzen te 's-Hertogenbosch, hoopt
16 Juli a.s. zijn 40-jarig ambtsjubi
leum te herdenken.
25-JARIG KLOOSTERFEEST.
Op 16 Juli a.s. hoopt de Eerw.
Zuster Sr. Marie Allegonda (in de
wereld Augustina Mahieu) haar
25-jarig Kloosterfeest te vieren in
het klooster Mariënburg te 's-Her
togenbosch.
GESLAAGD.
Op het alhier op 1 Juli gehouden
examen door de R.K. Vereniging
tot bevordering van Industrie- en
Huishoudonderwüjs voor Meisjes
„St. Anna" te 's-Hertogenbosch,
slaagde voor het diploma Lingerie:
Betsie v. d. Laarakker, Cisca v.
Iersel, Annie Rensen, Mieke Buikse,
Francien v. Daelen en Adri Buys,
allen uit Waalwijk, en Corrie Klijn
uit Kaatsheuvel.
Voor Costumière slaagden:
Ria v. Dijk, Adri de Rooy en
Leontine Duyvekam uit Waalwijk
en Betsie Moonen uit Sprang.
Zij genoten hun opleiding bij de
Dochters van O. L. Vrouw van het
H. Hart in de St. Antoniusparochie
alhier.
SLEM.
Naar wij vernemen ligt het in 't
voornemen van een aantal Deense
schoenfabrikanten en schoenwinke
liers, die einde Augustus een reis
per autobus maken naar Parijs, hun
reis te Tilburg te onderbreken om
een twee-daags bezoek te brengen
aan de SLEM te Waalwijk.
De Commissie van Advies van
de SLEM, bestaande uit een 12-tal
vooraanstaande fabrikanten, han
delaren e.d. uit de Schoen- en Le
derindustrie, is door het dagelijks
bestuur uitgenodigd tot een bijeen
komst alhier teneinde haar op de
hoogte te stellen van de gang van
zaken betrefende de SLEM, met
haar te beraadslagen over verschil
lende zaken en een bezoek te bren
gen aan terreinen en gebouwen.
De vergadering heeft plaats in 't
gemeentehuis, terwijl na 't bezoek
aan het tentoonstellingsterrein, dat
in elk opzicht schitterend belooft te
worden, een Brabantse koffietafel
zal worden aangeboden.
De Vereniging van Groot-
Winkelbedrijven in Schoenen heeft
haar wens te kennen gegeven haar
jaarvergadering te houden tijdens
de SLEM alhier. Die zal nu plaats
hebben op Vrijdag 28 Augustus a.s.
SEIZOEN 1953—1954
WAALWIJKSE KRING VOOR
KUNST EN WETENSCHAP.
Het bestuur van de Kunstkring
heeft haar vrienden het programma
aangeboden voor 't 8e Kunstkring
seizoen 19531954, een programma
dat wederom gehoord en gezien mag
worden en dat zeker iedereen zal
voldoen.
Het luidt als volgt:
Donderdag 17 September:
Het Vrije Toneel (Ruys-ensemble)
in het successtuk „Engelen zonder
Vleugels".
Dinsdag 6 October:
Het Nederlands Kamerkoor o.l.v.
Felix de Nobel,
een begrip op zichzelf. In Novem
ber volgt een groert tournee in Span
je, na successen in Duitsland, Zwit
serland, Frankrijk, Italië, Engeland.
Donderdag 29 October:
Het Rotterdams Toneel o.l.v Ko
Arnoldi.
Dinsdag 10 November:
Het Brabants Orkest o.l.v. Hein
Jordans, m.m.v. Theo Olof of Her
mans Krebbers viool.
Dinsdag 24 November:
Mr Drs Th. Regout vertoont zijn
nieuwe kleurenfilm „Afrikaans
Avontuur".
Donderdag 10 December:
Kleinkunst ensemble „Arabesque",
Cruys Voorbergh, Hetty Blok, Cor
Lemaire met hun programma: „Van
snotneus tot Neon".
Dinsdag 22 December:
Filmavond.
Donderdag 14 Januari:
Theo Bruins piano. „In de Mozart-
zaal beleefde men na 30 jaar een
herhaling van 't pianistische won
der Walter Gieseking (Morgenpost-
Hamburg).
Vrijdag 5 Februari:
De Nederlandse Comedie.
Donderdag 25 Februari:
Het Brabants Orkest m.m.v. Arpad
Szomoru, cello.
Lezing of filmavond.
(24) Maart:
Uitvoering Matthaus Passion.
22 April:
Filmavond.
Mei:
Toneelavond.
Men zal goed doen zijn bijdragen
als lid zo spoedig mogelijk te stor
ten, of zich op te geven als lid,
want mooiere en betere avonden
zal men nergens kunnen meemaken.
STOPPLAATSEN B.B.A.,
Vanaf gisteren tot Woensdag na
de kermisweek zullen de bussen van
de B.B.A. gewoon door de Grote
straat rijden, maar in plaats van
aan de Markt zullen ze stoppen bij
sigarenmagazijn Van Boxtel-Pulles
bij de Mr v. Coothstraat en bij de
Showroom van de fa. Piet Klerkx,
tegenover de Wilhelminastraat. Dit
deelt de B.B.A. ons mee.