"VROOM DREE8UANN
De grote
Speurder
woeiis
prijzen
(M&'\
Heusden sluit aan op het mijngasnet
Belangwekkende proef
in de schoennijverheid
FEUILLETON
Gemeenteraad HEUSDEN
VERHOGING VAN DE VOORTBRENGING
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 27 JULI 1953.
■■■Min "'li ini
ALLEEN GELDiG
WOENSDAG 29 JULI
's-HERTOGENBOSCH
TILBURG - HELMOND
SCHRIFTELIJKE EN TELEFONISCHE
BESTELLINGEN WORDEN HIEROP
NIET AANGENOMEN
Alka Synckro-box met
aansluiting voor flitslicht,
8 opnamen 6x9, 4 4
met 2 j. garantie II»™
Badmuts in wit, rood,
groen, geel en blauw Zeer
elastische kwaliteit, goed
afsluitend model 35
Badtas, extra ruim model
met vierkante bodem, 6
koperen ringen met stevig
koord. In blauw, 60
rood en geel plastic
Voor bad en strand.
Multicolor streepbaddoek,
zware kwaliteit indanthren
kleuren, grote maat O 25
50 x 1 00 cm
Damescosy pantoffels,
leder in div. kleu- ^15
ren, maten 36 42
Pracht zonnebril in div.
kleuren groot model 7 9C
Plastic limonaderietjes in
div. kleuren, per
pakje a 50 stuks
Voor trekkers en kam
peerders: Plastic verband-
zakje met inhoud 50
Limonadesiroop in *Jc
div. smaken, grote fl.
Vacantiepet, leuk model,
in geel, groen, wit en beige
Tot maat 54 0.95 1 0
statie Grotere maten
Boterhamworst, eerste
kwaliteit, 200 gram 49c
Jongensoverhemd van
prachtige kwaliteit in 5
mooie kleuren, 750
leeftijd 1 1 t/m 1 6 j.
Prachtpop met stem en
slaapogen, flinke maat en
leuk gekleed 98
Sandalen, vacantie aan
biedingsandalen met prima
rubber zolen, mooie kleur
tan, maten 20-21
22-23 2.95 x
24-27 3.45 28-31 3.95
32-35 4.45 36-39 4.95
Donderdag 23 Juli kwam de Raad der
gemeente Heusden in openbare verga
dering bijeen. Afwezig was met kennis
geving de heer Dekkers.
De notulen van de vorige vergadering
werden onveranderd goedgekeurd en de
ingekomen stukken werden voor kennis
geving aangenomen.
Op het verzoek van de Bond van
Mobilisatie-invaliden en de Stichting
„De Nederlandse Soldaat" om subsidie,
werd afwijzend beschikt.
De punten 5 en 6 gingen zonder meer 5
onder de hamer door.
Punt 7. De overname van de gasfa
briek en de aansluiting op het mijngas
net.
Nadat de voorzitter over dit agenda
punt een korte toelichting had gegeven,
waarin hij o.a. mededeelde dat het tijd
stip van overname was vastgesteld op 31
October a.s. des nachts 12 uur, wilde
de heer Verschuur weten of op dat tijd
stip ook de levering van mijngas zou
beginnen. Dit zal volgens de voorzitter
nog wel ongeveer een half jaar duren.
Op vragen van de heer Verschuur, ant
woordde de voorzitter verder, dat de
levering van gas door de gasfabriek nor
maal door zal gaan, totdat de aanslui
ting op het mijngasnet gereed zal zijn,;
alleen zal na 31 October '53 deze leve
ring op risico van de gemeente Heusden
gaan; eventuele verliezen b.v. zullen door
de gemeente moeten worden gedragen.
Wat de distributie van mijngas betreft,
hiervoor had de N.V. waarvan de gas
fabriek eigendom is, geen interesse; dit
zou voor de gemeente gemakkelijker ge
weest zijn. De heer Wiechman, die thans
bedrijfsleider is van de gasfabriek komt
vanaf 1 Nov. 1953 in gemeentedienst.
Deze zal dan behalve voor het gasbe
drijf tevens worden ingeschakeld voor t j
rioolgemaal en voor openbare werken
(straten en plantsoenen).
De heer van Herpt zei, met 'belangstel
ling kennis te hebben genomen van het
rapport van de heer Ir. Oosterholt, om
trent deze gaskwestie, maar hij had zich
daarbij wel eens afgevraagd of dat alles,
zoals pijpleidingen e.d. wel correspon
deert op het mijngas. Volgens zijn me
ning was het misschien wenselijker dat
de gehele inrichting ineens in haar ge
heel in aanpassing gemaakt werd voor
het mijngas, dit zou naar sprekers me
ning in verloop van jaren voordeliger
zijn dan dat er van tijd tot tijd nieuwe
gedeelten ingelast moeten worden en men
voorkomt, volgens spreker, daardoor ook
dat Heusdens straten niet iedere keer
opnieuw opengebroken behoeven te wor
den, hetgeen voor velen een grote last is.
De heer Verschuur kwam nog even
terug op het tijdstip van overname van
de gasfabriek en vroeg of het niet mo
gelijk is dat de N.V. de fabriek zelf nog
enkele maanden zou exploiteren, totdat
de aansluiting op het mijngasnet gereed
zou zijn. De voorzitter zei met genoegen
te willen proberen of de N.V. hiertoe
bereid is.
Nadat de heren te Vruchte en van
Bladel nog enkele vragen hierover ge
steld hadden, besloot de raad tot over
name van de gasfabriek over te gaan
en tot aansluiting op het mijngasnet.
Punt 8. Invoering schooltandverzor-
ging. De heer Verschuur merkte hierbij
op dat ongeveer 80 van de bevolking
van Heusden aangesloten is bij een zie
kenfonds. zodat een geregelde controle
van de kinderen bij een tandarts voor de
ouders geen financiële moeilijkheden zou
opleveren, wanneer de ouders hun kin
deren geregeld zouden laten controleren
zou deze schooltandverzorging overbo
dig zijn.
Van een geregelde controle van huis
uit komt volgens de voorzitter meestal
weinig terecht, een geregelde controle op
de scholen zal zeer zeker betere resul
taten afwerpen. De raad besloot hierop
tot deze invoering over te gaan.
Punt 9. De aanleg, verbetering en on
derhoud van rijwielpaden in Brabants
Centrum. Hiervoor wordt van alle ge
meenten in Brabants Centrum een bijdra
ge gevraagd en wel voor gemeenten
zonder rijwielpaden 0.20 per inwoner,
voor gemeenten met max. 10 km. rijwiel
pad 0.15 per inwoner en voor gemeen
ten met méér dan 10 km. rijwielpad 0.10
per inwoner. Voor de gemeente Heusden,
die geen rijwielpaden bezit, komt dit op
een bedrag van 640.per jaar. De
voorzitter meent dat wanneer in Bra
bants Centrum goede rijwielpaden wor
den nog steeds niet op alle daarvoor in
of andere manier tot voordeel van de
gemeente Heusden zou strekken. De heer
van Herpt merkte hierbij op (in vooraf
gaande vergaderingen heeft hij daar al
meer op gehamerd) dat de naam Heus
den /nog steeds niet op alle daarvoor in
aanmerking komende „paddestoelen" van
de A.N.W.B. voorkomt. De heer Ver
schuur stemde hiermede in, vooral in
Oisterwijk zag hij gaarne de naam Heus
den op de paddestoelen vermeld, dit uit
historisch oogpunt, daar bestaat volgens
spreker toch immers nog altijd de Heus-
dense baan, hetwelk in prae-historische
tijd de verbinding was van Heusden met
het Zuiden via de Drunense duinen. Spr.
had dan ook met leedwezen gezien dat
de gemeente Drunen de Heusdense weg,
die ook nog zijn naam daaraan ontleen
de; omdoopte in Badhuisstraat. De heer
van Herpt zag gaarne dat Heusden ook
in aanmerking zou komen voor het aan
leggen van een rijwielpad en wel via
Herptseveld naar de overweg in Dru
nen; hier zou dan voor het tourisme
mooi natuurschoon te bezichtigen zijn.
De Voorzitter verzoekt de heer van
Herpt opgave te willen doen van die
paddestoelen welke naar zijn mening nog
in aanmerking moeten komen voor de
aanduiding Heusden en een situatieteke
ning te willen maken voor het door hen
uitgedachte rijwielpad, dan zou de voor
zitter proberen of deze plannen verwe
zenlijkt zouden kunnen worden. Hierna
besloot de raad hieraan een bijdrage te
leveren.
Punt 10. De raad besloot over te gaan
tot aankoop van het perceel kad. bekend
gemeente Heusden, Sectie A no. 1645,
thans in eigendom van Mevr. de Wed.
Chr. Merx-Verhoeven, voor de prijs van
7500.—
Punt 11. Rekening Godshuizen,
Hiervoor werd een commissie van on
derzoek aangezocht en wel de heren te
Vruchte, van Herpt en Verschuur, wel
ke hun benoeming aannamen.
Punt 12. Een kleine wijziging in de
rioolbelasting werd door de raad aan
genomen.
Hierna volgde sluiting door de voor
zitter.
EEN LENINGSFONDS MET 26 MILLIOEN FRANK IN BELGIft
Wij lezen in het „Laatste Nieuws" te Brussel het volgende artikel:
In samenwerking met het Centrum voor Onderzoek van het Le
der, waarbij alle Belgische schoenbedrijven aangesloten zijn, heeft
de Dienst voor Opvoering vart de Productiviteit besloten iri een
tiental fabrieken een proefneming te doen. Deze moet uitwijzen in
welke mate de voortbrenging kan verhoogd of verbeterd worden.
Hiervoor zijn 16 millioen francs voorzien. Daarbij zal 'n zich steeds
vernieuwend leningsfonds opge richt worden, dat met een kapitaal
van 25 millioen fr. leningen op korte termijn zal verstrekken aan
de nijveraars, die zich tot de proeflening lenen.
630 andere schoenbedrijven vrij de
tien proefbedrijven te bezoeken en
er de nodige aanduidingen voor ver
betering van hun eigen bedrijf uit
te halen.
Men hoopt, dat de ondervinding,
opgedaan in de schoennijverheid,
ook andere nijverheidstakken zal
ten goede komen.
Wat beoogd wordt.
Bij de proefneming komt het »er
niet alleen op aan schoenen te fa
briceren, maar ook hun verkoop te
verzekeren. In België koopt een
persoon jaarlijks twee paar schoe
nen, tegen vier paar in de Verenig
de Staten. Door de vraag te verho
gen, kan de voortbrenging opge
voerd worden, wat tenslotte, ten
goede komt aan alle arbeiders en
nijveraars, vermits de levensstan
daard, die rechtstreeks verband
houdt met de productiviteit, er door
vefhoogd wordt.
Ook de verdelers, in dit geval de
schoenwinkels, zullen een inspan
ning moeten doen. Indien meer ge
produceerd wordt, kan de prijs ver
laagd worden of de kwaliteit ver
beterd.
Belgische en buitenlandse des
kundigen zullen tijdens de proef
periode de tien uitgekozen schoen-
bedrijven bezoeken en raad ver
strekken. Films zullen afgerold wor
den over de schoennijverheid in de
Verenigde Staten.
Verder en vooral zal de nadruk
gelegd worden op de „menselijke
betrekkingen" in het bedrijf, want
goede verhoudingen tussen nijver
aars en werknemers werken aan
zienlijk de voortbrenging in de
hand.
Tenslotte zal ook nog aan markt-
studie gedaan worden.
Het staat de bedrijfsleiders uit de
van „De Echo van het Zuiden".
OF TE WEL
DE WONDERLIJKE
BELEVENISSEN VAN
P1ETER BAKKER.
4).
De heer Dikmans was een man
van grote zelfbeheersing, als het zo
te pas kwam, maar hij merkte toch
dat zijn handen en knieën trilden,
toen Pieter, na enig onhandig frum
melen in zijn binnenzak, 't cheque
boek te voorschijn haalde. Pieter
zag dit document nu met geheel an
dere ogen aan, dank zij de overre
dende taal van zijn patroon, en be
greep dat het voor hem het pas
poort was naar de grote wereld,
waarnaar hij in stoutmoedige, maar
meteen als onwerkelijk verworpen
fantasieën zo vaak had verlangd.
Zeg maar hoeveel daagde
hij grinnikend uit en Dikmans
moest zichzelf bedwingen om maar
niet meteen de hele ton, waarover
Pieter bij de bank kon beschikken,
op te vragen.
Voorlopig zijn we klaar met
vijftig mille, stelde hij schijnbaar
kalm-zakelijk vast. Dan hebben
we de zaak, zoals ze reilt en zeilt.
Er zal later nog wel wat nodig zijn
voor verschillende moderniserin
gen, maar je moet eerst maar eens
gaan kijken en zelf oordelen. Je
moet nooit geld betalen waar
schuwde hij driest voor je weet
waarvoor het is. Eerst kijken, en
dan kopen.
Het drong tot Pieters min of meer
benevelde brein niet door dat hij
momenteel juist deed, wat de heer
Dikmans hem zo sterk afried. Hij
legde het chequeboek op tafel en
zocht naar zijn vulpen. De heer Dik
mans bood hem de zijne reeds aan.
Een beetje moeizaam vulde Pie
ter de cheque in, schreef trots het
getal 50.000. Sjonge, wat een nul
len. En dan nog eens in letters.
Vijftigduizend gulden. Hij had ze
nog nooit bij elkaar gezien. Van
morgen was hij als een arme kan
toorbediende de zaak binnenge
stapt, bang voor een standje van
zijn patroon. Nu zat hij met die
zelfde patroon als de ene zakenman
met de andere te dineren, sprak
over belangrijke projecten en
schreef zo maar even of het niets
was een cheque van vijftigduizend
gulden uit.
De cheque was klaar. Nu nog de
handtekening. De heer Dikmans zat
op hete kolen, één oog op de klok.
Als die dooie visjesvreter nu maar
opschoot, dan kon hij nog net met
een taxi op tijd bij de bank zijn.
Pieter aarzelde even met de hand
tekening. Hij dacht aan de manier
waarop hij voorheen altijd tekende,
netjes, in een schoolse hand, P. Bak
ker, zonder tierelatijnen, beschei
den en onaanzienlijk. Met die Pieter
Bakker had hij afgedaan. Hier zat
een nieuwe Pieter Bakker, een
groot zakenman, 'n industrieel, bij
na een millionnair, straks helemaal.
En zijn hand werd vast en met
zwier schreef hijPieter Bakker,
zette er een forse streep onder e»
reikte de cheque glimlachend over
aan de heer Dikmans, die 't groene
papiertje met bevende hand in ont
vangst nam.
Hij keek op de klok.
Beste kerel, ik moet er nu
meteen op af, anders is de zaak ons
nog door de neus geboord. Morgen
praten we verder. Ik moet trouwens
nog gauw een advertentie opgeven
voor een bediende, want jij bent
natuurlijk van de kaart, hahaha!
Nee, laat mij de rekening betalen,
ik zei je al, ik heb nog een en ander
goed te maken, en dit is nog maar
een begin, hahaha! Hij lachte
recht hartelijk, die meneer Dik-
De keuze.
Slechts een tiental schoenbedrij
ven van de 640 in België kunnen in
aanmerking komen voor de proef.
Er moest dus een keuze gedaan
worden. Op verzoek van de Belgi
sche Dienst voor Opvoering van de
productiviteit werd door het Cen
trum voor Onderzoek van het Leder
in Januari en Februari aan alle
schoenbedrijven gevraagd, of zij
zich wilden lenen tot de proefne-
I ming.
Onder de binnengekomen ant
woorden werd een schifting gedaan
en 35 bedrijven kwamen in aanmer
king. Van de 35 bedrijven zullen er
tenslotte een 10-tal uitgekozen wor
den na studievergaderingen te La-
roche, waarop hun bedrijfsleiders
ondervraagd worden over hun be
roepsbekwaamheid. Ook hun gees
teshouding wordt nagegaan. Een
eerste groep is reeds aan de beurt.
De tweede volgt in Augustus, de 3e
1 in September.
Van waar het geld komt.
De „Mutual Security Agency" of
Dienst voor Wederzijdse Veiligheid
is het organisme, dat in feite de taak
van de „Economic Cooperation Ad
ministration" of Dienst voor Eco
nomische Samenwerking voortzet.
Deze laatste was belast met de
uitvoering van het Marshall-plan.
In 1947 werd ondersteld, dat Eu
ropa, na afloop van het Marshall
plan, geen Amerikaanse hulp meer
zou nodig hebben. Einde 1951 noch
tans bleek de voortzetting van het
Marshall-plan wenselijk. Men
vreesde namelijk voor een beper
king van de uitvoeroverschotten
van de Verenigde Staten met het
oog op de weerslag van de bedrij
vigheid aldaar.
Sinds de toespitsing van de Ameri
kaans-Russische betrekkingen werd
de eigenlijke economische hulp aan
Europa op 31 December 1951 ge
staakt en vervangen door leverin
gen en schenkingen om de weer
baarheid van Europa te verhogen.
De Dienst voor Wederzijdse Veilig
heid hield zich echter niet alleen
bezig met de herbewapening, maar
zou tevens steun verlenen bij de
vorming van de Europese eenheid
en de opvoering van de voortbren
ging, wat zou leiden naar een ho
gere levensstandaard en een ont
zenuwing van het communisme.
Van de 50 millioen fr., een bijzon
der crediet dat aan België werd
toegezegd op grond van het Moody-
amendement op de Amerikaanse
wet voor hulpverlening aan 't bui
tenland, worden 9 millioen afgehou
den, die dienen voor 't beheer van
de Belgische Dienst voor Opvoering
van de Productiviteit.
Deze dienst een vereniging zonder
winstoogmerken, mag steun verle
nen waar hij het wenselijk acht.
Er bleef dus nog 41 millioen fr.
te besteden. Zestien er van zullen
dienen voor de eigenlijke proefne
ming in de schoennijverheid. Een
zich steeds vernieuwend lening
fonds, wat de Amerikanen noemen
een „Revolving Loan Fund", zal na
de proefneming 25 millioen fr. le
ningen op korte termijn verstrek
ken aan de schoenbedrijven waar
de proefnemingen gedaan worden.
Waarom in de schoennijverheid?
Het betreft hier allerminst een
hulplening, die speciaal de schoen
nijverheid ten goede komt. In een
zekere zin is het zelfs toevallig, dat
voor de proefneming de schoennij
verheid werd uitgekozen.
Door de Dienst voor Opvoering
van de Productiviteit worden gere
geld zendingen, bestaande uit nij
veraars, arbeiders en vakbondlei
ders naar de Verenigde Staten ge
stuurd om er het economisch leven
te bestuderen. Toen in de Verenig
de Staten beslist werd een millioen
dollar of 50 millioen fr. ter beschik
king van België te stellen, was juist
een zending teruggekeerd, die be
langwekkende verslagen had mee
gebracht over de schoennijverheid
in de Verenigde Staten.
Anderzijds wenste men in de Ver
enigde Staten, dat de verstrekte
hulp zou belegd worden in niet al
te grote bedrijven, die verbruiks-
goederen voortbrengen. De schoen
nijverheid in België telt enkele gro
te bedrijven, veel middelgrote en
tal van kleine bedrijven, zodat de
proefneming in een zeer gescha
keerd arbeidsveld kon gedaan wor
den.
Dit was de reden waarom de
schoennijverheid uitgekozen werd
en niet, zoals wel eens beweerd
werd, om deze nijverheidstak te
helpen de Nederlandse mededinging
uit te schakelen.
P. Lenain.
BENELUX-OVEREENKOMST.
Vrijdagavond is de conferentie
van Benelux-ministers, die in Den
Haag gehouden werd, beëindigd,
en alle sombere vooruitzichten ten
spijt, is het resultaat succesvol.
Er is overeenstemming bereikt
over de beginselen van een coördi
natie in de economische en sociale
politiek. Bovendien kwam men
overeen tijdelijke veiligheidsmaat
regelen te treffen in geval van ern
stige industriële moeilijkheden en
de criteria zijn bepaald, aan de
hand waarvan moet blijken, of er
inderdaad moeilijkheden bestaan.
Kan er ten aanzien van deze maat
regelen geen accoord worden be
reikt, dan kan arbitrage worden
ingeroepen; dit is een nieuw ele
ment in de Benelux. Tenslotte werd
besloten oin in het begin van Oc
tober weer bijeen te komen om de
economische politiek in oepaalde
opzichten te coördineren. De vei
ligheidsmaatregelen, die we zojuist
nbemden, treden in werking wan
neer de productie in een van de
landen met 15 is gedaald in de
loop van een half jaar, vergeleken
met de overeenkomstige termijn in
twee voorafgaande jaren, en deze
productievermindering wordt voor
meer dan 75 procent veroorzaakt
door een toenemende invoer uit
een van de partnerlanden; wan
neer de invoer van een der part
ners in de andere landen merkbaar
gestegen is, en wel met 60 en
dat nog onder bepaalde voorwaar
den; en tenslotte, wanneer in eer.
sector van een der deelnemende
landen een ernstige crisis aan het
licht is getreden, zonder dat de
beide normen gehanteerd kunnen
worden
Men moet deze veiligheidsmaat
regelen zien als uitzonderingsmaat
regelen; normaliter komt het be
drijfsleven zelf in geval van moei
lijkheden tot accoorden. De be
drijfstakken die onder de bescher
mende maatregelen vallen, zijn
charmeuse-industrie, emaillewaren,
rayon-weefselindustrie, handbrei
garens, lederen schoenenbeschuit
industrie. De maatregelen beogen
dus, export in dit geval uit ons
land af te remmen, hetzij via
contingentering, prijsafspraken, in
voerbeperkingen of heffingen
mans, en hij lachte nog toen hij in
de taxi zat die hem vliegensvlug
door het drukke verkeer naar het
kantoor van de Bank voerde.
Die avond zat Pieter op zijn ka
mer. Zijn onthutste hospita had
„haar meneer" zien thuiskomen in
een toestand van blijde opgewon
denheid, had hem verward horen
babbelen over een erfenis en grote
zaken, en niet beter weten te doen
dan hem een kop zeer sterke koffie
te offreren Haar man zaliger had
zich daar altijd heel best bij bevon
den.
En enige uren later zat Pieter in
de enige makkelijke stoel van zijn
bescheiden kamer, en overdacht
wat hij had gedaan. De roes, de ver
dwazing, het onwerkelijk gevoel
waren langzaam naar de achter
grond gegleden, de realiteit begon
het te winnen.
Nog twijfelde hij niet aan de be
trouwbaarheid van de joviale heer
Dikmans, maar wel begon hij zich
af te vragen of zijn ideaal nu wer
kelijk was: eigenaar te worden van
een importbedrijf, zelfs met 'n mooi
kantoor, een schone secretaresse en
een auto. Twintig jaren had hij op
een kantoor gezeten en nooit met
veel arbeidsvreugde. Goedbe
schouwd interesseerde de handel
hem geen snars. Zyn oog gleed over
zijn schaars voorziene boekenkast,
en toen opeens wist hij, in een flits,
wat zijn ideaal was en altijd was
geweest.
Hij wilde detective worden!
Pieter Bakker, ofschoon men het
hem niet zou aanzien, was een on
verzadigbaar verslinder van detec
tive-verhalen. Hij haalde uit de bi
bliotheek om de hoek iedere Zater
dag wel vier, vijf boeken tegelijk.
Zijn flaporen gloeiden wanneer hij
las van de avonturen der beroemde
speurders, die .zich waagden in het
hol van de leeuw, die bungelden
aan dakgoten en sprongen op rijden
de auto's. Hij vond dat allemaal wel
griezelig en geloofde niet dat hij
zich zelf ooit op een dak zou durven
wagen, maar zo ver behoefte het
ook niet te komen. Het vak kende
wel fijnere knepen. Dat was zijn
ideaal: het kwaad ontmaskeren en
de gerechtigheid dienen, misdadi
gers overleveren aan de sterke arm,
en schone dames, bedreigd door ge
weld of chantage, als een held in
blinkende wapenrusting te hulp ko
men. Pieter was ongeneeslijk ro
mantisch en het feit dat hij die
dorst naar romantiek gedurende de
zes en dertig jaren van zijn vrijge-
zellenleven gestadig had moeten
begraven, veranderde daaraan niets.
Nu was hij een vrij man, een
man in bonis. Hij kon met zijn geld
doen wat hij wou. De wereld stond
voor hem open. Dikmans had het
hem allemaal zelf verteld
Dikmansgoed beschouwd had
die vent hem toch die twintig jaar
honds behandeld, en nu was hij op
eens zo vriendelijk. Het was me 'n
salto geweest, die zijn ex-patroon
deze dag gemaakt hadPieter
kreeg een ongemakkelijk gevoel.
Hij stond op uit zijn stoel en daal
de voorzichtig de trap af, klopte
deemoedig aan de kamerdeur van
zijn hospita en vroeg bescheiden:
Als het niet te veel moeite is, juf
frouw Mannekus, zou ik dan nog
zo'n kopje koffie van u kunnen krij
gen?
De weduwe Mannekus knikte be
grijpend en voldaan. Ze wist 't wel.
Haar meneer had een opknappertje
nodig, al was het voor het eerst in
de vijftien jaar dat hij nu bij haar
woonde. „Gaat u maar weer naar
boven, meneer", zei ze goedhartig,
„ik zal het u wel even komen bren
gen". Ze hoopte meteen uit Pieters
mond iets te horen van de omstan
digheden die hem tot zulk een uit
spatting hadden geleid. „Menneer
heeft zeker salarisverhoging gehad"
viste ze lachend, toen ze hem vijf
minuten later 't hete vocht over
reikte. (Wordt vervolgd).
v
