MAIWYR Be grote Speurder De avonturen van BIM en BAM POPENT00001 «1™:^ GEZ. V. D. HEIKANT SHOWDEN^BREIMODELLEN 2 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 25 SEPTEMBER 1953 2 Paradijs voor breisterren 22). UITBREIDING N.V. NEDERL. SCHOENENUNIE BLOCH EN STIBBE-BOLLANDIA. Ten behoeve van een belangrijke uit breiding van het bedrijf van de N.V. Nederl. Schoenenunie Bloch en Stibbe- Hollandia moet de N.V. op korte ter mijn enkele in de nabijheid van dat be drijf gelegen panden voor de afbraak in eigendom verkrijgen. De gemeente Waalwijk heeft hiervoor, gelet op de grote belangen welke daar mede worden gediend, haar medewerking verleend, in dier voege, dat aan de eige naren van bedoelde panden compensatie is verleend door het verkrijgen in eigen dom van andere woningen der gemeente. In zijn op 17 'September j.l. gehouden vergadering besloot de raad tot verkoop van de percelen Putstraat 82 en 94 en Laageinde 14 aan resp. de Wed. W. 'Ha mers-van Zummeren, M. Heijnen en L. J. Moonen, allen te Waalwijk. De vrijgekomen voor afbraak bestem de gemeentewoningen in de Putstraat 95 t.m, 101 zijn voorshands voor de huis vesting van de diverse gezinnen aange wend. t JAARVERGADERING K.A.B. AFD. WAALWIJK. Waar verzocht was om de pers niet aanwezig te doen zijn op de Jaarvergadering van de K.A.B., die 1.1. Maandag 21 September werd gehouden, daar hierop punten aan de orde zouden komen, die niet di rect voor publiciteit in de pers ge schikt waren, verzoekt het bestuur van de K.A.B. ons opname van het volgende uittreksel uit deze verga dering De voorzitter opent deze belang rijke vergadering met een woord van welkom tot de leden en in het bijzonder tot de Eerw. adviseur, kapelaan Wassenberg, de diocesa ne Bondsvoorzitter P. Vriens en de dictrictisbestuurder J. Handgraaf. Hij brengt een woord van dank aan zijn medeleden van het Dag. Be stuur, die dit jaar, het eerste jaar van zijn voorzitterschap, liem op voorbeeldige wijze terzijde hebben gestaan. Verder dankt hij Credo Pugno, die het bestuur veel werk uit' de handen heeft genomen, als ook het comité voor Herwonnen Levenskracht, liet Kanunnik van Schaikfonds, het Bouwfondscomité -en de toneelvereniging D.V.S.V. Hij verzoekt verder aller mede werking om deze vergadering zo vlot mogelijk te doen verlopen. Dc 2e secretaris leest daarop de notulen der vorige vergadering- voor, welke na een kleine opmer king van de heer A. Stokwielder onveranderd worden goedgekeurd cn vastgesteld. Uit het jaarverslag van de secre taris bleek dat het ledental he. af gelopen jaar met 227 was terugge lopen en nu bedroeg 765. Na enkele kleine opmerkingen werd het jaarverslag goedgekeurd onder dankzegging aan de secre taris. Het jaarverslag van de penning meester liet een somber geluid ho ren en hieruit bleek maar al te dui delijk dat het met de K.A.B. ge leidelijk bergafwaarts gaat. De be groting voor 1953 wordt zonder op- of' aanmerkingen goedgekeurd. De voorzitter brengt de penning meester een woord van dank voor zijn uitgebreid verslag. De heer W. Bruurmijn brengt verslag uit namens de controle commissie en zegt dat de boeken en bescheiden van de penning- TÏTÏTT7" Niet krabben. De helder 1 1" i 1 Ha vloeibare D. D. D. kal- (J Jj U JX meert de jeuk in enkele seconden, doodt de ziektekiemen en ge neest tot diep in de huidporiën. GENEESMIDDEL TEGEN HUIDAANDOENINGEN huidponen. i meester in de beste orde zijn be vonden. De bestuursverkiezing heeft tot resultaat dat de aftredenden Jac. Didden en C. Krol met meerder heid van stemmen worden herko zen en in de vacature v. Seters wordt deze wederom in 't bestuur gekozen. Hierna stelt de voorzitter aan de orde de bespreking over de exploi tatie van het gebouw van de K.A.B. Uit zijn uiteenzetting blijkt dat het op deze manier niet langer meer kan gaan en er andere maatregelen genomen zullen moeten worden. Verschillende leden geven hierover hun zienswijze te kennen en zeggen hei te zullen betreuren indien het gebouw in andere handen zou moeten overgaan. Zij dringen er dan ook op aan om te proberen zo lang mogelijk het eigen gebouw' te behouden. De heer J. Handgraaf zet een en ander op duidelijke wijze uiteen en dringt er bij de leden op aan om 't bestuur volmacht te verlenen de zaken zo goed mogelijk te beharti gen. Ook de heer P. Vriens, als mede kapelaan Wassenberg drin gen er bij de leden op aan niet hun gevoelsargumenten te laten spre ken, maar de verstandigste weg te bewandelen. Na een langdurige discussie wordt besloten een commissie van vijf personen te benoemen, die met het bestuur zullen trachten uit de huidige moeilijkheden te komen. Binnen vier weken zal weer een algemene vergadering worden ge houden, waarin de resultaten van de besprekingen met de commissie zullen worden medegedeeld. De heer P. Brouwer wordt be noemd als lid van de controlecom missie. De voorzitter deelt hierna mede dat er deze winter weer een zestal ontwikkelingsavonden zullen wor den gehouden. Een vraag van de zijde van de toneelvereniging D.V.S.V. om de dames als lid der vereniging toe te laten, zal door de bondsvoorzitter aan het bestuur worden beant woord. Hierna wordt deze belangrijke vergadering gesloten. EEN WAALWIJKER OP NIEUW-GUINEA. Wij ontvingen een brief van sol daat J. M. van Delft, die vorig jaar op 6 Augustus naar Nieuw-Guinea is vertrokken en die het een en an der vertelt over het land daar. Hij zit in Ifar, een plaats die op een goede 40 kilometer van Hollandia het binnenland in ligt. Kort bij Ifar ligt een meer, dat 40 kilometer lang is en 200 m. boven de zee spiegel ligt. Het wordt onder andere bevolk! door krokodillen en zwaardvissen en volgens de verhalen zijn er ook spoken. In het meer liggen veel ei landjes, die druk bewoond zijn. Trouwens, heel de bevolking leeft daar boven, in en rond het water. Het regent er veel en af en toe ko men er aardschokken voor. Het land is rijk aan mineralen, terwijl men er b.v. marmer voor 't grijpen heeft. Nieuw-Guinea is niet zo modern als Indonesië, maar onze schrijver had het zich blijkbaar erger voor gesteld dan het was, want het viel hem mee. Manokwari, een buitenpost aan zee twee dagreizen met de boot van Hollandia, voorspelt hij een goede toekomst: hel is er een vruchtbare streek en er wonen de beste werk krachten van Nieuw-Guinea. Men vindt er al asfaltwegen. Hout, groenten en fruit komen er vooral voor en de stad telt twee Copyright P. I. B. Box 6 Copenhagen 291). Vlak voor de vacantie hebben Bim en Bam samen een zomerhuisje ge maakt. Wat een plezier zullen ze daar van hebben. En het mooiste is, dat er zoveel stukken goed hout zijn overgebleven, dat ze best nog iets anders kunnen maken Ze be sluiten dan ook om wat tuinmeube len te maken; als het dan vacantie is, kunnen de andere dieren eens op bezoek komen en fijn met het hele slel in de tuin zitten. Voor de giraffe maken ze een heel hoge ta fel. Als hij nu limonade drinkt, hoeft hij tenminste geen kramp in z'n lange nek te krijgen, omdat de tafel te laag is. En ze maken nog meer. Kijk maar, voor het luipaard een sterke tafel en stoel omdat hij zo zwaar is, voor de schildpad een klein tafeltje en voor de ooievaar een stok met een tafeltje er aan vast. Nee, ze hebben niemand ver, geten hoor en iedereen heeft reuze veel plezier electrische eentrales, vier houtza gerijen, een hervormde en een ka tholieke school, zeven voetbalclubs, .maar de export wordt tegengehou den door gebrek aan scheepsruim- te. De auto's die men er rijdt, zijn door de Japanners onder de oorlog achtergelaten, luxe zit er dus niet veel aan. Tien maanden is soldaat v. Delit in Manokwari geweest, daarna werd hij overgeplaatst naar Ifar, waarheen hij weer met de boot ge bracht werd. De havenplaats Se- roei, die hij onderweg passeerde, leek veel op een Hollands stadje, schrjjft hij, met stenen huizen in Hollandse stijl. In de haven lagen wel honderd prauwen, allemaal be mand met vrouwen, dat schijnt daar de gewoonte te zijn. Hollandia neeft een flinke haven met grote opslagplaatsen, want het is het centrum van de handel van Nieuw-Guinea. Toch is alles nog in het beginstadium, maar er wordt hard gewerkt aan de opbouw van het land. Dit waren zo enkele interessante bizonderheden uit de brief van soldaat J. M. van Delft. INSCHRIJVING. Bij de Woensdag gehouden inschrijving voor 't buitenverlwerk der Nijverheids school voor Waalwijk Omstreken werd ingeschreven als volgt C. A. Mol Zn., Waalwijk 7432 Fa W. Hens Zn., Waalwijk 7400 P. A. Dekkers, Waalwijk 'f 6875 L. Bijnen, Waalwijk 6570 G. Hens Zn., Waalwijk 6540 Behoudens goedkeuring van 't depar tement van O. K. W. gegund aan de laagste inschrijfster de fa. G. Hens Zn. alhier. t AANBESTEDING. Dinsdagmorgen had op het gemeente huis de aanbesteding plaats voor het leggen van een riolering in de Eerste Zeine (Oost). Er werd ingeschreven als volgt: Fa. H. Timminga, Vught 57.800 Fa. Gebrs. Oomen, Raamsdonk 55.400 J. H. Galjard, Oss 53.400 Fa. Oosthoek, Uden 53.290 Fa. A. de Brouwer en Zn., Tilburg 52.900 Corn. Verwaal, Tilburg 52.840 J. Verwater Co., Made 52.300 Fa. Johan v. d. Ven, Tilburg 52.200 Vissers Wegenbouw, Drunen 51.600 C. A. van Strien, Udenhout 51.400 Fa. De Veer Schellekens, Heusden 51.200 Fa. P. van Oort Zn., Raamsdonk 50.888 Fa. Schapers De Bont, RaamsdonkEindhoven 50.640 Fa. P. Schellekens, Vught 50.280 Fa. Elshout De Bont, Raamsdonk 49.990 AANBESTEDING. w- Woensdagmorgen had op het Gemeen tehuis de aanbesteding plaats van 8 wo ningwetwoningen aan de Baardwijkse- straat en van 2 woningwetwoningen aan de Akkersteeg. Er werd ingeschreven als volgt 2 woningen 8 woningen Massa van Brunschot A. 30.900 98.200 129.100 Fitters, Wed. L. 31.000 108.800 van Hest, P. 27.594 96.564 Kleijngeld, M. 29.900 127.400 Kleijngeld, 129.700 Kooien, 'L. 28.480 - - Kramer, P. J j 96.666 van Lieshout, J. 28.970 97.000 van Nieuwenhuijzen, J. 29.999 98.888 Roosenbrand, A. 28.966 Vermeer, A. 30.814 97.510 128.324 Wijnands, N. 30.900 109.200 140.000 Herrijgers, Drunen 97.597 Onze lezeressen zullen van ons geen uiteenzetting verwach ten over de technische kant van de show van breimodellcn die de Gez. v. d. Hejjkant Dinsdagmiddag en -avond in zaal Thalia gaven. Recht en averecht is niet het gebied waar wij ons het best thuisvoelen, al wordt ge gedurende zo'n hele avond in de breiwereld wel zo ingeburgerd, dat ge er in grote lijnen achter komt uit welke hoek de wind waait. Het wordt in ieder geval duidelijk dat een breishow heel iets anders is dan een gewone modeshow, want doet de laatste in haar gevolgen meestal vooral een aanslag op de porte- monnaie, de eerste doet meer een beroep op de vingervaar digheid van de belangstellende vrouw. EENVOUDIG EN SMAAKVOL. Dat wij hierboven schreven dat het in Thalia de muze van de dans schijnt zich fe gaan heroriën teren op de mode een paradijs voor breisterren was, wil niet zeg gen dat hetgeen er getoond werd, taboe zou zijn voor de minder ge niale amateur-breisler. Het ken- hierkende en prettige van deze show was juist (meer deskundige personen dan wij verzekerden het óns) dat de getoonde modellen en patronen eenvoudig waren en toch smaakvol; dat laatste kunt ge zelf constateren. Er schijnt toch wel iets in te zitten in het gezegde, dat eenvoud het kenmerk van het ware is en dikwijls ook nog van het smaakvolle. De bezoeksters van de show hoefden zich dus niet te zit ten vergapen aan iets dat wel char mant en elegant, maar helaas onbe reikbaar was, want de patronen zijn alle in drie maten verkrijg baar. En men kreeg de indruk dat er wel belangstelling voor was, niet alleen uit de volledig bezette zaal, maar ook uit de manier waar op de show werd gevolgd. De toe lichting van mej. Hans Boers maak te de dames wegwijs in de techni sche problemen van de verschil lende modellen, zodat het nuttige met het aangename werd verenigd. De leek krijgt op het eerste ge zicht de indruk dat de mode in het breiwerk niet zo oppermachtig heerst als in de confectie, maar bij nader inzien blijkt die indruk toch vals. De modellen verschillen dit seizoen aanmerkelijk met die van het vorige. Ze zijn wat men zou kunnen noemen minder „slobbe rig'' en mogen we zeggen daardoor eleganter geworden. De mouw wordt aanmerkelijk hoger aange breid en komt niet verder dan 25 cm. onder liet armsgat, zodat de modellen niet meer zo'n vleermuis- idee geven, al zijn ze nog ruim ge noeg. Ge krijgt natuurlijk op zo'n show allerlei soorten modellen te zien en het hangt van veel onberekenbare factoren af waarom iemand aan het ene de voorkeur geeft boven het andere. De een zal zich beter thuis voelen in een exclusieve jum per, terwijl een ander zich veiliger voelt in iels wat iedereen kan dra gen. Zij allen kwamen aan hun trekken. Het is ondoenlijk om alle jumpers, blouses enz. te gaan be spreken, want het waren er vele. Zo werd er een model getoond dat José heette en dat zie boven eenvoudig maar mooi was. Het zou interessant zijn het verband na te gaan tussen de naam en het voor werp dat die draagt. In ieder geval was Loek een sportieve jumper met een hoge boord, die meer dan een van de aanwezige dames onge twijfeld graag zouden gedragen hebben. Hetzelfde zal het geval ge weest zijn met de geel-zwarte blou se Imelda. Het was trouwens niet allemaal voor grote dames bestemd wat er werd getoond, want 'n korte en een lange broek voor kinderen genoten grote belangstelling, even als een jongensvestje, dat heel par mantig en argeloos werd gedragen. Ook waren er modelletjes voor meisjes voor een jaar of twaalf. Het is overigens frappant wat met breien - bereikt kan worden, want soms zou men het betwijfelen of iets gebreid is, maar dat neemt men dan weer op gezag aan en wellicht zullen een aantal dames gedacht hebben dat dit werk voor hen niet is weggelegd. Behalve jumpers en blouses zag men er ook rokken, shawls, vestjes, mutsjes en handschoenen. Ook een shawltje, dat als mutsje kon worden gedra gen en dat tesamen met een he melsblauwe sportjumper een zeer charmante indruk maakte. Dat blouses en jasjes, die door iedereen gedragen kunnen worden, ook door grote maten, even goed smaakvol kunnen zijn, bleek wel op deze show. We zagen o.m. een dwars gestreept in drie tinten, met een moderne mouw, gedeelte lijk ingezet en gedeeltelijk aange breid. Voorts een shawl en hand schoenen, tegengevoerd met wol in een afstekende tint, wat een aardig effect gaf. Merkbaar was de be wondering voor Phil, een jumper, kwars gestreept in drie tinten, grijs, wit ,en blauw. Tot slot werd een avondjumper gedragen, die voor verschillende gelegenheden dienst kan doen. Wij hebben wat voor u gegras duind in de breimodellenshow, waarin waarschijnlijk verscheide ne dames weer ideeën hebben op gedaan voor hun kleding geduren de de aanstaande winter en. om hun avonden nuttig door te bren gen. De mogelijkheid tot breien èn praten schijnt voor een vrouw toch altijd nog aantrekkelijk te zijn. - OF TE WEL DE WONDERLIJKE BELEVENISSEN VAN P1ETER BAKKER. HOOFDSTUK IX. P1ETER BAKKER EN DE KATANGA COPPER. Het was niet Pieter's schuld. De wat armelijk geklede, bruingebrande jonge man liep zó diep in gedachten en stak zó onverwacht over, dat zelfs snel rem men met kon verhoeden, dat hij door de auto werd gegrepen. Hij hees zichzelf moeizaam op van de stoffige straat, nerveus, geassisteerd door Pieter, die zich weldra omgeven zag door een menigte Amsterdammers, die als vliegen op de stroop op ieder op stootje plegen af te komen. Dat reest en dat rost maar sprak een grote kerel kwaad en rijdt arme mensen maar van de sokken! Zo'n wegpiraat! zei een slagers jongen, die zelf niet zonder levensgevaar plotseling was gestopt om het zijne van de zaak te weten te komen. De jongeman keek Pieter verontschul digend aan. Neem me niet kwalijk sorak hij zwak het was mijn eigen schuld Stapt u in noodde Pieter dan kunnen we u thuis een beetje opknappen. U zit onder 't stof. En als er soms iets gebroken is of zo, kunnen we een dokter bellen. Hier, met al die mensen -Ja, alstublieft de jongeman stap te moeilijk in, Pieter startte de motor, de mensen maakten aarzelend ruim baan. De slagersjongen riep nog Lefgoser! maar daar was 't mee uit. Op Pieters kamer bleek de schade nogal mee te vallen. Met de borstel was het grotendeels verholpen. De jongeman bleek nogal geschrokken, hij zag er wa» suffig uit. Een goed glas wijn verleven digde echter zijn geest genoegzaam. Ik heb altijd pech stelde hij eenvoudig vast. 't Is anders nogal goed afgelopen - bemoedigde Pieter, die zijn gast be langstellend opnam. Die bruine tint wees op zonniger streken dan Nederland. Hij zat netjes, maar vrij sjofel in de kleren, hij had iets van een buitenlander. U zit me zo aan te kijken zei de jongeman ik mag me wel even voorstellen. Mijn naam is Anton Stee- vens, en ik kom zo juist uit Katanga. Katanga? - Ja, in de Congo,, u weet wel, de kopermijnen... Da's een eind weg wist Pieter. 'Hier, drink nog een glas, het doet u blijkbaar goed, en vertel, als u de tijd heeft, eens wat van die streek daar... Dat deed Anton Steevens. Hij was, zonder vooruitzichten hier, als mijnbouwkundig ingenieur naar de Congo gegaan en was daar in dienst ge komen van een maatschappij, de Katan ga Copper Union. Er waren honderdduizenden besteed om daar de nodige installaties heen te sle pen, maar 't had allemaal tot niets ge diend. Wat er aan koper gevonden werd, maakte nauwelijks de kosten goed. Ein delijk was er geen geld meer om de lo nen uit te betalen, enfin, meneer zou er wel van gelezen hebben, de krach Van de Katanga Copper Pieter knikte. Hij hoorde voor het eerst van de Katanga Copper, maar je moest nooit laten merken dat je iets niet wist, dan werd je vanzelf wijzer. Eindelijk, zo vervolgde de jongeman, die nu weer geheel op krachten was ge komen, zijn verhaal, kon de maatschap pij hem ook niet langer handhaven. Hij had nog een vordering wegens achter stallig loon, en ze betaalden hem (hier werd zijn stem bitter) met een pak waar deloze aandelen. 'De mijn werd gesloten. Hij stond voor de keus, naar huis gaan of in Afrika blijven. Hij besloot te blij ven. Verschillende materialen waren nog achtergebleven, het kostte teveel om ze te transporteren. Op eigen houtje ging hij op onderzoek. Soms had hij nau welijks te eten. Een oude kaffer hielp hem. En toen was hij tot de conclusie gekomen, dat de mijn voortijdig gesloten wasEen diepe, rijke koperader lag in het concessiegebied van de Katanga Copper Union Stelt u zich mijn positie voor, me neer betoogde de jonge man, langza merhand in vuur geraakt. Wat moest ik doen? De aandeelhouders taiichten? Diezelfde aandeelhouders die me zo ge meen hadden behandeld, me met een pak ket van, naar ze dachten, waardeloos papier hadden afgescheept en me in Afrika laten zitten, inplaats van m'n loon en m'n terugreis te betalen? Ik dacht er niet over, trouwens, ik was zelf een van de voornaamste aandeelhouders gewor den hij lachte bitter. Proberen nieuw kapitaal te interesseren? Wie zou me geloven, na de krach van de Katan ga Copper? Enik heb geen relaties. Nu ligt daar een mijn, een rijke koper mijn Ik heb het rapport in mijn zak, ge waarmerkt door een Congoleese autori teit, ik heb vijfhonderd aandelenen geen rooie cent! Hoe bent U teruggekomen? vroeg Pieter ter afleiding. Gezantschap antwoordde de jon geman kort. Weet u, dat heb ik u nog niet verteldmaar ik ben meer dan m'n geld kwijt geraakt daarginds. Dat mijnstofenfin, nog een paar jaar en ik ben er geweest. Daarvoor heb ik me daar ginds uitgesloofden hij sloeg zich met de gebalde vuist voor het voorhoofd. Mag ik dat rapport eens zien? vroeg Pieter. i De jongeman overhandigde het hem. Zeven dichtbetikte vellen in het Engels. Cijfers, cijfers, geometrische figuren, be rekeningen, kaartjes, en daaronder een norse handtekening: Steevens. Nog lager een niet te ontcijferen stempel met een leeuw er op, waarschijnlijk van het Bel gische gouvernement, en een andere handtekening, een Franse naam. Dat is de magistraat legde de jongeman uit die de verklaring heeft eh... geautoriseerd. U ziet wel, alles is in orde. Alleen ik niet... hij hoestte, drukte zich de zakdoek voor de mond, greep toen snel naar het wijnglas. Snel gingen Pieters gedachten. Afri ka! Leeuwen en tijgers, kamelen en gi raffen! Een tocht per kano, voortgestuwd door eentonig zingende inlanders over een tropische rivier. Hij zag duizenden gespierde zwarte gedaanten als mieren werken in een reusachtige mijnkrater. Hij zag zichzelf in blinkend wit, de tropen helm op het hoofd, in een grote limousi ne stappen, eerbiedig gegroet door het werkvolk. De eigenaar van de Katanga Copper. Hij zag zijn kaartje: P. Bakker, en in een hoekje: Dir. Katanga Copper Union Ltd. En wat gaat u nu doen? Uitkijken antwoordde de jonge man bruusk naar de een of andere gek die me tien mille geven wil in ruil voor m'n aandelen. Misschien loop ik te gen zo'n vent op... die mij natuurlijk la ter een driedubbel overgehaalde idioot vindt, omdat ik hem voor tien mille heb verkocht wat millioenen waard is. Maar wat kunnen mij millioenen schelen, me neer? Ik heb nog een paar jaar te leven. Als ik die kan doorbrengen ergens waar het zonnig is, en m'n natje en droogje op m'n tijd heb, dan kunnen mij alle kopermijnen ter wereld en alle millioenen bovendien gestolen worden. Hij wond zich teveel op, weer hoestte hij, een droge, scheurende hoest. Pieter Bakker rekende snel. Maar zijn berekeningen liepen in de war. Hij kon het zo gauw niet bijhouden. Vijfhonderd aandelen peinsde Pie ter hardop is dat alles? Het is de helft antwoordde de jongeman de andere helft is in han den van die bloedzuiger, die Düsseldorff, u hebt misschien wel van hem gehoord. Herman Düsseldorff, kantoor in de Vij zelstraat. Nou, die zal er ook wel van afwillen, want hij heeft geen tijd om naar de Congo te gaan. Maar daar heb ik niets mee te maken. Mij gaat het alleen maar om mijn eigen pakket. Pieter dacht na. De kans was te schoon om ze te laten glippen, maar aan de andere kanttienduizend gul den, het was geen kleinigheid. Hij moest toch eerst eens een nachtje over die uit gave slapen. Tenslotte zat er een com plete emigratie aan vast. Van Holland naar de Congo... geen kleinigheid: een nieuw leven! Ik zal eens wat zeggen sprak hij toen, langzaam kom overmorgen bij me terug. Hier is honderd gulden.., pak aan... voor de schrik van de aan rijding, en als een soort eh... handgeld, dat u met niemand over die aandelen spreekt, voor u bij mij geweest bent. Misschien kan ik eh... een paar relaties interesseren. Het gezicht van de jongeman kreeg opeens een andere uitdrukking. [(Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1953 | | pagina 2