MAIWYR
Be
grote
Speurder
De avonturen van BIM en BAM
POPENT00001 «1™:^
GEZ. V. D. HEIKANT
SHOWDEN^BREIMODELLEN
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 25 SEPTEMBER 1953
2
Paradijs voor breisterren
22).
UITBREIDING
N.V. NEDERL. SCHOENENUNIE
BLOCH EN STIBBE-BOLLANDIA.
Ten behoeve van een belangrijke uit
breiding van het bedrijf van de N.V.
Nederl. Schoenenunie Bloch en Stibbe-
Hollandia moet de N.V. op korte ter
mijn enkele in de nabijheid van dat be
drijf gelegen panden voor de afbraak in
eigendom verkrijgen.
De gemeente Waalwijk heeft hiervoor,
gelet op de grote belangen welke daar
mede worden gediend, haar medewerking
verleend, in dier voege, dat aan de eige
naren van bedoelde panden compensatie
is verleend door het verkrijgen in eigen
dom van andere woningen der gemeente.
In zijn op 17 'September j.l. gehouden
vergadering besloot de raad tot verkoop
van de percelen Putstraat 82 en 94 en
Laageinde 14 aan resp. de Wed. W. 'Ha
mers-van Zummeren, M. Heijnen en L.
J. Moonen, allen te Waalwijk.
De vrijgekomen voor afbraak bestem
de gemeentewoningen in de Putstraat 95
t.m, 101 zijn voorshands voor de huis
vesting van de diverse gezinnen aange
wend. t
JAARVERGADERING K.A.B.
AFD. WAALWIJK.
Waar verzocht was om de pers
niet aanwezig te doen zijn op de
Jaarvergadering van de K.A.B., die
1.1. Maandag 21 September werd
gehouden, daar hierop punten aan
de orde zouden komen, die niet di
rect voor publiciteit in de pers ge
schikt waren, verzoekt het bestuur
van de K.A.B. ons opname van het
volgende uittreksel uit deze verga
dering
De voorzitter opent deze belang
rijke vergadering met een woord
van welkom tot de leden en in het
bijzonder tot de Eerw. adviseur,
kapelaan Wassenberg, de diocesa
ne Bondsvoorzitter P. Vriens en de
dictrictisbestuurder J. Handgraaf.
Hij brengt een woord van dank aan
zijn medeleden van het Dag. Be
stuur, die dit jaar, het eerste jaar
van zijn voorzitterschap, liem op
voorbeeldige wijze terzijde hebben
gestaan. Verder dankt hij Credo
Pugno, die het bestuur veel werk
uit' de handen heeft genomen, als
ook het comité voor Herwonnen
Levenskracht, liet Kanunnik van
Schaikfonds, het Bouwfondscomité
-en de toneelvereniging D.V.S.V.
Hij verzoekt verder aller mede
werking om deze vergadering zo
vlot mogelijk te doen verlopen.
Dc 2e secretaris leest daarop de
notulen der vorige vergadering-
voor, welke na een kleine opmer
king van de heer A. Stokwielder
onveranderd worden goedgekeurd
cn vastgesteld.
Uit het jaarverslag van de secre
taris bleek dat het ledental he. af
gelopen jaar met 227 was terugge
lopen en nu bedroeg 765.
Na enkele kleine opmerkingen
werd het jaarverslag goedgekeurd
onder dankzegging aan de secre
taris.
Het jaarverslag van de penning
meester liet een somber geluid ho
ren en hieruit bleek maar al te dui
delijk dat het met de K.A.B. ge
leidelijk bergafwaarts gaat. De be
groting voor 1953 wordt zonder
op- of' aanmerkingen goedgekeurd.
De voorzitter brengt de penning
meester een woord van dank voor
zijn uitgebreid verslag.
De heer W. Bruurmijn brengt
verslag uit namens de controle
commissie en zegt dat de boeken
en bescheiden van de penning-
TÏTÏTT7" Niet krabben. De helder
1 1" i 1 Ha vloeibare D. D. D. kal-
(J Jj U JX meert de jeuk in enkele
seconden, doodt de ziektekiemen en ge
neest tot diep in de huidporiën.
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
huidponen.
i meester in de beste orde zijn be
vonden.
De bestuursverkiezing heeft tot
resultaat dat de aftredenden Jac.
Didden en C. Krol met meerder
heid van stemmen worden herko
zen en in de vacature v. Seters
wordt deze wederom in 't bestuur
gekozen.
Hierna stelt de voorzitter aan de
orde de bespreking over de exploi
tatie van het gebouw van de K.A.B.
Uit zijn uiteenzetting blijkt dat het
op deze manier niet langer meer
kan gaan en er andere maatregelen
genomen zullen moeten worden.
Verschillende leden geven hierover
hun zienswijze te kennen en zeggen
hei te zullen betreuren indien het
gebouw in andere handen zou
moeten overgaan. Zij dringen er
dan ook op aan om te proberen zo
lang mogelijk het eigen gebouw' te
behouden.
De heer J. Handgraaf zet een en
ander op duidelijke wijze uiteen en
dringt er bij de leden op aan om 't
bestuur volmacht te verlenen de
zaken zo goed mogelijk te beharti
gen. Ook de heer P. Vriens, als
mede kapelaan Wassenberg drin
gen er bij de leden op aan niet hun
gevoelsargumenten te laten spre
ken, maar de verstandigste weg te
bewandelen.
Na een langdurige discussie
wordt besloten een commissie van
vijf personen te benoemen, die met
het bestuur zullen trachten uit de
huidige moeilijkheden te komen.
Binnen vier weken zal weer een
algemene vergadering worden ge
houden, waarin de resultaten van
de besprekingen met de commissie
zullen worden medegedeeld.
De heer P. Brouwer wordt be
noemd als lid van de controlecom
missie.
De voorzitter deelt hierna mede
dat er deze winter weer een zestal
ontwikkelingsavonden zullen wor
den gehouden.
Een vraag van de zijde van de
toneelvereniging D.V.S.V. om de
dames als lid der vereniging toe te
laten, zal door de bondsvoorzitter
aan het bestuur worden beant
woord.
Hierna wordt deze belangrijke
vergadering gesloten.
EEN WAALWIJKER OP
NIEUW-GUINEA.
Wij ontvingen een brief van sol
daat J. M. van Delft, die vorig jaar
op 6 Augustus naar Nieuw-Guinea
is vertrokken en die het een en an
der vertelt over het land daar. Hij
zit in Ifar, een plaats die op een
goede 40 kilometer van Hollandia
het binnenland in ligt. Kort bij Ifar
ligt een meer, dat 40 kilometer
lang is en 200 m. boven de zee
spiegel ligt.
Het wordt onder andere bevolk!
door krokodillen en zwaardvissen
en volgens de verhalen zijn er ook
spoken. In het meer liggen veel ei
landjes, die druk bewoond zijn.
Trouwens, heel de bevolking leeft
daar boven, in en rond het water.
Het regent er veel en af en toe ko
men er aardschokken voor.
Het land is rijk aan mineralen,
terwijl men er b.v. marmer voor 't
grijpen heeft.
Nieuw-Guinea is niet zo modern
als Indonesië, maar onze schrijver
had het zich blijkbaar erger voor
gesteld dan het was, want het viel
hem mee.
Manokwari, een buitenpost aan
zee twee dagreizen met de boot van
Hollandia, voorspelt hij een goede
toekomst: hel is er een vruchtbare
streek en er wonen de beste werk
krachten van Nieuw-Guinea. Men
vindt er al asfaltwegen.
Hout, groenten en fruit komen er
vooral voor en de stad telt twee
Copyright P. I. B. Box 6 Copenhagen
291).
Vlak voor de vacantie hebben Bim
en Bam samen een zomerhuisje ge
maakt. Wat een plezier zullen ze
daar van hebben. En het mooiste
is, dat er zoveel stukken goed hout
zijn overgebleven, dat ze best nog
iets anders kunnen maken Ze be
sluiten dan ook om wat tuinmeube
len te maken; als het dan vacantie
is, kunnen de andere dieren eens
op bezoek komen en fijn met het
hele slel in de tuin zitten. Voor de
giraffe maken ze een heel hoge ta
fel. Als hij nu limonade drinkt,
hoeft hij tenminste geen kramp in
z'n lange nek te krijgen, omdat de
tafel te laag is. En ze maken nog
meer. Kijk maar, voor het luipaard
een sterke tafel en stoel omdat hij
zo zwaar is, voor de schildpad een
klein tafeltje en voor de ooievaar
een stok met een tafeltje er aan
vast. Nee, ze hebben niemand ver,
geten hoor en iedereen heeft reuze
veel plezier
electrische eentrales, vier houtza
gerijen, een hervormde en een ka
tholieke school, zeven voetbalclubs,
.maar de export wordt tegengehou
den door gebrek aan scheepsruim-
te. De auto's die men er rijdt, zijn
door de Japanners onder de oorlog
achtergelaten, luxe zit er dus niet
veel aan.
Tien maanden is soldaat v. Delit
in Manokwari geweest, daarna
werd hij overgeplaatst naar Ifar,
waarheen hij weer met de boot ge
bracht werd. De havenplaats Se-
roei, die hij onderweg passeerde,
leek veel op een Hollands stadje,
schrjjft hij, met stenen huizen in
Hollandse stijl. In de haven lagen
wel honderd prauwen, allemaal be
mand met vrouwen, dat schijnt
daar de gewoonte te zijn.
Hollandia neeft een flinke haven
met grote opslagplaatsen, want het
is het centrum van de handel van
Nieuw-Guinea. Toch is alles nog
in het beginstadium, maar er wordt
hard gewerkt aan de opbouw van
het land.
Dit waren zo enkele interessante
bizonderheden uit de brief van
soldaat J. M. van Delft.
INSCHRIJVING.
Bij de Woensdag gehouden inschrijving
voor 't buitenverlwerk der Nijverheids
school voor Waalwijk Omstreken
werd ingeschreven als volgt
C. A. Mol Zn., Waalwijk 7432
Fa W. Hens Zn., Waalwijk 7400
P. A. Dekkers, Waalwijk 'f 6875
L. Bijnen, Waalwijk 6570
G. Hens Zn., Waalwijk 6540
Behoudens goedkeuring van 't depar
tement van O. K. W. gegund aan de
laagste inschrijfster de fa. G. Hens Zn.
alhier.
t
AANBESTEDING.
Dinsdagmorgen had op het gemeente
huis de aanbesteding plaats voor het
leggen van een riolering in de Eerste
Zeine (Oost). Er werd ingeschreven als
volgt:
Fa. H. Timminga, Vught 57.800
Fa. Gebrs. Oomen, Raamsdonk 55.400
J. H. Galjard, Oss 53.400
Fa. Oosthoek, Uden 53.290
Fa. A. de Brouwer en Zn.,
Tilburg 52.900
Corn. Verwaal, Tilburg 52.840
J. Verwater Co., Made 52.300
Fa. Johan v. d. Ven, Tilburg 52.200
Vissers Wegenbouw, Drunen 51.600
C. A. van Strien, Udenhout 51.400
Fa. De Veer Schellekens,
Heusden 51.200
Fa. P. van Oort Zn.,
Raamsdonk 50.888
Fa. Schapers De Bont,
RaamsdonkEindhoven 50.640
Fa. P. Schellekens, Vught 50.280
Fa. Elshout De Bont,
Raamsdonk 49.990
AANBESTEDING.
w-
Woensdagmorgen had op het Gemeen
tehuis de aanbesteding plaats van 8 wo
ningwetwoningen aan de Baardwijkse-
straat en van 2 woningwetwoningen aan
de Akkersteeg. Er werd ingeschreven als
volgt
2 woningen
8 woningen
Massa
van Brunschot A.
30.900
98.200
129.100
Fitters, Wed. L.
31.000
108.800
van Hest, P.
27.594
96.564
Kleijngeld, M.
29.900
127.400
Kleijngeld,
129.700
Kooien, 'L.
28.480
- -
Kramer, P.
J j
96.666
van Lieshout, J.
28.970
97.000
van Nieuwenhuijzen, J.
29.999
98.888
Roosenbrand, A.
28.966
Vermeer, A.
30.814
97.510
128.324
Wijnands, N.
30.900
109.200
140.000
Herrijgers, Drunen
97.597
Onze lezeressen zullen van ons geen uiteenzetting verwach
ten over de technische kant van de show van breimodellcn
die de Gez. v. d. Hejjkant Dinsdagmiddag en -avond in zaal
Thalia gaven. Recht en averecht is niet het gebied waar wij
ons het best thuisvoelen, al wordt ge gedurende zo'n hele
avond in de breiwereld wel zo ingeburgerd, dat ge er in
grote lijnen achter komt uit welke hoek de wind waait. Het
wordt in ieder geval duidelijk dat een breishow heel iets
anders is dan een gewone modeshow, want doet de laatste
in haar gevolgen meestal vooral een aanslag op de porte-
monnaie, de eerste doet meer een beroep op de vingervaar
digheid van de belangstellende vrouw.
EENVOUDIG EN SMAAKVOL.
Dat wij hierboven schreven dat
het in Thalia de muze van de
dans schijnt zich fe gaan heroriën
teren op de mode een paradijs
voor breisterren was, wil niet zeg
gen dat hetgeen er getoond werd,
taboe zou zijn voor de minder ge
niale amateur-breisler. Het ken-
hierkende en prettige van deze
show was juist (meer deskundige
personen dan wij verzekerden het
óns) dat de getoonde modellen en
patronen eenvoudig waren en toch
smaakvol; dat laatste kunt ge zelf
constateren. Er schijnt toch wel
iets in te zitten in het gezegde, dat
eenvoud het kenmerk van het ware
is en dikwijls ook nog van het
smaakvolle. De bezoeksters van de
show hoefden zich dus niet te zit
ten vergapen aan iets dat wel char
mant en elegant, maar helaas onbe
reikbaar was, want de patronen
zijn alle in drie maten verkrijg
baar. En men kreeg de indruk dat
er wel belangstelling voor was,
niet alleen uit de volledig bezette
zaal, maar ook uit de manier waar
op de show werd gevolgd. De toe
lichting van mej. Hans Boers maak
te de dames wegwijs in de techni
sche problemen van de verschil
lende modellen, zodat het nuttige
met het aangename werd verenigd.
De leek krijgt op het eerste ge
zicht de indruk dat de mode in het
breiwerk niet zo oppermachtig
heerst als in de confectie, maar bij
nader inzien blijkt die indruk toch
vals. De modellen verschillen dit
seizoen aanmerkelijk met die van
het vorige. Ze zijn wat men zou
kunnen noemen minder „slobbe
rig'' en mogen we zeggen daardoor
eleganter geworden. De mouw
wordt aanmerkelijk hoger aange
breid en komt niet verder dan 25
cm. onder liet armsgat, zodat de
modellen niet meer zo'n vleermuis-
idee geven, al zijn ze nog ruim ge
noeg.
Ge krijgt natuurlijk op zo'n show
allerlei soorten modellen te zien en
het hangt van veel onberekenbare
factoren af waarom iemand aan
het ene de voorkeur geeft boven
het andere. De een zal zich beter
thuis voelen in een exclusieve jum
per, terwijl een ander zich veiliger
voelt in iels wat iedereen kan dra
gen. Zij allen kwamen aan hun
trekken. Het is ondoenlijk om alle
jumpers, blouses enz. te gaan be
spreken, want het waren er vele.
Zo werd er een model getoond dat
José heette en dat zie boven
eenvoudig maar mooi was. Het zou
interessant zijn het verband na te
gaan tussen de naam en het voor
werp dat die draagt. In ieder geval
was Loek een sportieve jumper
met een hoge boord, die meer dan
een van de aanwezige dames onge
twijfeld graag zouden gedragen
hebben. Hetzelfde zal het geval ge
weest zijn met de geel-zwarte blou
se Imelda. Het was trouwens niet
allemaal voor grote dames bestemd
wat er werd getoond, want 'n korte
en een lange broek voor kinderen
genoten grote belangstelling, even
als een jongensvestje, dat heel par
mantig en argeloos werd gedragen.
Ook waren er modelletjes voor
meisjes voor een jaar of twaalf.
Het is overigens frappant wat met
breien - bereikt kan worden, want
soms zou men het betwijfelen of
iets gebreid is, maar dat neemt
men dan weer op gezag aan en
wellicht zullen een aantal dames
gedacht hebben dat dit werk voor
hen niet is weggelegd. Behalve
jumpers en blouses zag men er ook
rokken, shawls, vestjes, mutsjes en
handschoenen. Ook een shawltje,
dat als mutsje kon worden gedra
gen en dat tesamen met een he
melsblauwe sportjumper een zeer
charmante indruk maakte.
Dat blouses en jasjes, die door
iedereen gedragen kunnen worden,
ook door grote maten, even goed
smaakvol kunnen zijn, bleek wel op
deze show. We zagen o.m. een
dwars gestreept in drie tinten,
met een moderne mouw, gedeelte
lijk ingezet en gedeeltelijk aange
breid. Voorts een shawl en hand
schoenen, tegengevoerd met wol in
een afstekende tint, wat een aardig
effect gaf. Merkbaar was de be
wondering voor Phil, een jumper,
kwars gestreept in drie tinten,
grijs, wit ,en blauw. Tot slot werd
een avondjumper gedragen, die
voor verschillende gelegenheden
dienst kan doen.
Wij hebben wat voor u gegras
duind in de breimodellenshow,
waarin waarschijnlijk verscheide
ne dames weer ideeën hebben op
gedaan voor hun kleding geduren
de de aanstaande winter en. om
hun avonden nuttig door te bren
gen. De mogelijkheid tot breien èn
praten schijnt voor een vrouw toch
altijd nog aantrekkelijk te zijn.
- OF TE WEL
DE WONDERLIJKE
BELEVENISSEN VAN
P1ETER BAKKER.
HOOFDSTUK IX.
P1ETER BAKKER EN DE
KATANGA COPPER.
Het was niet Pieter's schuld. De wat
armelijk geklede, bruingebrande jonge
man liep zó diep in gedachten en stak
zó onverwacht over, dat zelfs snel rem
men met kon verhoeden, dat hij door de
auto werd gegrepen.
Hij hees zichzelf moeizaam op van de
stoffige straat, nerveus, geassisteerd door
Pieter, die zich weldra omgeven zag
door een menigte Amsterdammers, die
als vliegen op de stroop op ieder op
stootje plegen af te komen.
Dat reest en dat rost maar sprak
een grote kerel kwaad en rijdt arme
mensen maar van de sokken!
Zo'n wegpiraat! zei een slagers
jongen, die zelf niet zonder levensgevaar
plotseling was gestopt om het zijne van
de zaak te weten te komen.
De jongeman keek Pieter verontschul
digend aan. Neem me niet kwalijk
sorak hij zwak het was mijn eigen
schuld
Stapt u in noodde Pieter dan
kunnen we u thuis een beetje opknappen.
U zit onder 't stof. En als er soms iets
gebroken is of zo, kunnen we een dokter
bellen. Hier, met al die mensen
-Ja, alstublieft de jongeman stap
te moeilijk in, Pieter startte de motor, de
mensen maakten aarzelend ruim baan.
De slagersjongen riep nog Lefgoser!
maar daar was 't mee uit.
Op Pieters kamer bleek de schade
nogal mee te vallen. Met de borstel was
het grotendeels verholpen. De jongeman
bleek nogal geschrokken, hij zag er wa»
suffig uit. Een goed glas wijn verleven
digde echter zijn geest genoegzaam.
Ik heb altijd pech stelde hij
eenvoudig vast.
't Is anders nogal goed afgelopen
- bemoedigde Pieter, die zijn gast be
langstellend opnam. Die bruine tint wees
op zonniger streken dan Nederland. Hij
zat netjes, maar vrij sjofel in de kleren,
hij had iets van een buitenlander.
U zit me zo aan te kijken zei
de jongeman ik mag me wel even
voorstellen. Mijn naam is Anton Stee-
vens, en ik kom zo juist uit Katanga.
Katanga?
- Ja, in de Congo,, u weet wel, de
kopermijnen...
Da's een eind weg wist Pieter.
'Hier, drink nog een glas, het doet u
blijkbaar goed, en vertel, als u de tijd
heeft, eens wat van die streek daar...
Dat deed Anton Steevens.
Hij was, zonder vooruitzichten hier,
als mijnbouwkundig ingenieur naar de
Congo gegaan en was daar in dienst ge
komen van een maatschappij, de Katan
ga Copper Union.
Er waren honderdduizenden besteed om
daar de nodige installaties heen te sle
pen, maar 't had allemaal tot niets ge
diend. Wat er aan koper gevonden werd,
maakte nauwelijks de kosten goed. Ein
delijk was er geen geld meer om de lo
nen uit te betalen, enfin, meneer zou er
wel van gelezen hebben, de krach Van
de Katanga Copper
Pieter knikte. Hij hoorde voor het
eerst van de Katanga Copper, maar je
moest nooit laten merken dat je iets niet
wist, dan werd je vanzelf wijzer.
Eindelijk, zo vervolgde de jongeman,
die nu weer geheel op krachten was ge
komen, zijn verhaal, kon de maatschap
pij hem ook niet langer handhaven. Hij
had nog een vordering wegens achter
stallig loon, en ze betaalden hem (hier
werd zijn stem bitter) met een pak waar
deloze aandelen. 'De mijn werd gesloten.
Hij stond voor de keus, naar huis gaan
of in Afrika blijven. Hij besloot te blij
ven. Verschillende materialen waren nog
achtergebleven, het kostte teveel om ze
te transporteren. Op eigen houtje
ging hij op onderzoek. Soms had hij nau
welijks te eten. Een oude kaffer hielp
hem. En toen was hij tot de conclusie
gekomen, dat de mijn voortijdig gesloten
wasEen diepe, rijke koperader lag
in het concessiegebied van de Katanga
Copper Union
Stelt u zich mijn positie voor, me
neer betoogde de jonge man, langza
merhand in vuur geraakt. Wat moest
ik doen? De aandeelhouders taiichten?
Diezelfde aandeelhouders die me zo ge
meen hadden behandeld, me met een pak
ket van, naar ze dachten, waardeloos
papier hadden afgescheept en me in
Afrika laten zitten, inplaats van m'n loon
en m'n terugreis te betalen? Ik dacht er
niet over, trouwens, ik was zelf een van
de voornaamste aandeelhouders gewor
den hij lachte bitter. Proberen
nieuw kapitaal te interesseren? Wie zou
me geloven, na de krach van de Katan
ga Copper? Enik heb geen relaties.
Nu ligt daar een mijn, een rijke koper
mijn
Ik heb het rapport in mijn zak, ge
waarmerkt door een Congoleese autori
teit, ik heb vijfhonderd aandelenen
geen rooie cent!
Hoe bent U teruggekomen? vroeg
Pieter ter afleiding.
Gezantschap antwoordde de jon
geman kort. Weet u, dat heb ik u
nog niet verteldmaar ik ben meer
dan m'n geld kwijt geraakt daarginds.
Dat mijnstofenfin, nog een paar
jaar en ik ben er geweest. Daarvoor heb
ik me daar ginds uitgesloofden
hij sloeg zich met de gebalde vuist voor
het voorhoofd.
Mag ik dat rapport eens zien?
vroeg Pieter. i
De jongeman overhandigde het hem.
Zeven dichtbetikte vellen in het Engels.
Cijfers, cijfers, geometrische figuren, be
rekeningen, kaartjes, en daaronder een
norse handtekening: Steevens. Nog lager
een niet te ontcijferen stempel met een
leeuw er op, waarschijnlijk van het Bel
gische gouvernement, en een andere
handtekening, een Franse naam.
Dat is de magistraat legde de
jongeman uit die de verklaring heeft
eh... geautoriseerd. U ziet wel, alles is
in orde. Alleen ik niet... hij hoestte,
drukte zich de zakdoek voor de mond,
greep toen snel naar het wijnglas.
Snel gingen Pieters gedachten. Afri
ka! Leeuwen en tijgers, kamelen en gi
raffen! Een tocht per kano, voortgestuwd
door eentonig zingende inlanders over
een tropische rivier. Hij zag duizenden
gespierde zwarte gedaanten als mieren
werken in een reusachtige mijnkrater. Hij
zag zichzelf in blinkend wit, de tropen
helm op het hoofd, in een grote limousi
ne stappen, eerbiedig gegroet door het
werkvolk. De eigenaar van de Katanga
Copper. Hij zag zijn kaartje: P. Bakker,
en in een hoekje: Dir. Katanga Copper
Union Ltd.
En wat gaat u nu doen?
Uitkijken antwoordde de jonge
man bruusk naar de een of andere
gek die me tien mille geven wil in ruil
voor m'n aandelen. Misschien loop ik te
gen zo'n vent op... die mij natuurlijk la
ter een driedubbel overgehaalde idioot
vindt, omdat ik hem voor tien mille heb
verkocht wat millioenen waard is. Maar
wat kunnen mij millioenen schelen, me
neer? Ik heb nog een paar jaar te leven.
Als ik die kan doorbrengen ergens waar
het zonnig is, en m'n natje en droogje
op m'n tijd heb, dan kunnen mij alle
kopermijnen ter wereld en alle millioenen
bovendien gestolen worden. Hij wond
zich teveel op, weer hoestte hij, een
droge, scheurende hoest.
Pieter Bakker rekende snel. Maar zijn
berekeningen liepen in de war. Hij kon
het zo gauw niet bijhouden.
Vijfhonderd aandelen peinsde Pie
ter hardop is dat alles?
Het is de helft antwoordde de
jongeman de andere helft is in han
den van die bloedzuiger, die Düsseldorff,
u hebt misschien wel van hem gehoord.
Herman Düsseldorff, kantoor in de Vij
zelstraat. Nou, die zal er ook wel van
afwillen, want hij heeft geen tijd om naar
de Congo te gaan. Maar daar heb ik
niets mee te maken. Mij gaat het alleen
maar om mijn eigen pakket.
Pieter dacht na. De kans was te
schoon om ze te laten glippen, maar
aan de andere kanttienduizend gul
den, het was geen kleinigheid. Hij moest
toch eerst eens een nachtje over die uit
gave slapen. Tenslotte zat er een com
plete emigratie aan vast. Van Holland
naar de Congo... geen kleinigheid: een
nieuw leven!
Ik zal eens wat zeggen sprak
hij toen, langzaam kom overmorgen
bij me terug. Hier is honderd gulden..,
pak aan... voor de schrik van de aan
rijding, en als een soort eh... handgeld,
dat u met niemand over die aandelen
spreekt, voor u bij mij geweest bent.
Misschien kan ik eh... een paar relaties
interesseren.
Het gezicht van de jongeman kreeg
opeens een andere uitdrukking.
[(Wordt vervolgd).