„ROSAGAARDE"
De
grote
Speurder
popent
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
Plannen voor een belangrijke uitbreiding
der Nijverheidsschool zijn ingediend.
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 2 OCTOBER 1953
2
EEN PARADIJS VOOR OUDEN VAN DAGEN
nadert zijn voltooiing
Al die vriendelijke huisjes zijn verhuurd I
Stille hoop, dat het schooljaar 1954 begonnen kan
worden in een fraai nieuw gebouw van Ir. Geenen.
doodt bat en m^/$
Wat is er de laatste jarenyveel veranderd voor de ouden van da
gen! Men kan- het zich bijna niet meer voorstellen, hoe deze, vaak
moegeleefde en moegezorgde, mensen vroeger als het ware maar
aan hun lot werden overgelaten, terwijl nu op alle mogelijke gebied
hun levensavond wordt mogelijk gemaakt en veraangenaamd, ter
wijl zij nu Worden gesteund en de waardering genieten voor een
lang leven van werken en zorgen.
Wie, zoals wij, naar het Kaatsheuvelse Rosagaarde, het tehuis voor
Ouden van Dagen, gaat kijken, wordt er meer dan waar ook over
tuigd van deze waarheid. Dit complex, weinig minder dan een pa
radijs voor de oudjes, zal zoals de verwachtingen thans zijn, einde
October worden geopend; nog slechts enkele werkzaamheden moe
ten worden verricht en dit machtige, gedurfde complex zal vol
tooid zijn.
NIETS IS ACHTERWEGE
GELATEN.
De lezers hebben in onze verslagen
van de Loonopzandse raadsvergaderin
gen meermalen kunnen lezen van een
aanvullend crediet dat verstrekt werd
aan de stichting Rosagaarde; de raads
leden zagen het totale bedrag dat met
de bouw van dit grote project was ge
moeid geleidelijk oplopen naar het mil-
lioen. Al deze hernieuwde aanvragen
echter kwamen voort uit het streven van
het Stichtingsbestuur de inrichting van
het tehuis zo compleet en zo deugdelijk
mogelijk te maken; meteen aan alle voor
waarden die maar enigszins aan de in
richting gesteld kunnen worden, te vol
doen.
Inderdaad, we hebben het dezer dagen
nog eens gezien, niets is achterwege ge
laten, letterlijk aan alles is gedacht bij de
inrichting, Vooral van het hoofdgebouw.
We kwamen in de lichte ruime hall
van dit gebouw en daar troffen wij de
zeereerw. Heer Pastoor Rietra, de ziel
van Veel groots dat in Kaatsheuvel reeds
werd tot stand gebracht, (we noemen
slechts „de Efteling"!) en ijverig be
stuurslid ook van de stichting Rosagaar
de; hij was in gezelschap van de heer
Luxemburg, die samen met zijn broer de
plannen van Prof. Holt uitvoerbaar
maakte en met de andere Kaatsheuvelse
aannemers de fa. van den Hoven en
Brekelmans dit grote project op vlotte en
deugdelijke wijze uitvoerde.
Deze twee hebben ons bij ons herhaald
bezoek aan Rosagaarde rondgeleid. Rond
geleid door 'het rijk ingerichte Hoofdge
bouw, ons in de hall de kamers gewezen
van directie en administratie, de be
stuurskamer, het heldere restaurant met
zijn eigen keuken, waarin een der meest
moderne bordenspoelmachines en een
warmtekast de taak van het bedienend
personeel zeer vergemakkelijken.
Ze hebben ons de kamers laten zien
van de pensiongasten die ondergebracht
zijn in dit hoofdgebouw; ruime, doelmatig
ingerichte kamers. Beneden is ook de
ontspanningszaal, waaraan de laatste
hand werd gelegd, een mooie ruime en
lichte zaal, waar de oudjes overdag kun
nen vertoeven en zich kunnen bezig hou
den met het een en ander.
Op de eerste verdieping vinden we ook
nog kamers voor pensiongasten; en daar
is ook de mooie moderne kapel, die nog
ingericht moet worden; we bewonderen
daar de lichte trappenhallen en de rus
tige zitjes op de kleine balcons, de prach
tige heldere badkamers. Op de zolder
verdieping zijn logeerkamers en de ka
mers voor het personeel.
HET HART VAN
ROSAGAARDE.
Het hart van Rosagaarde, de centrale
van het grote bedieningsapparaat, vinden
we in het sousterrain. Daar is een fiet
senruimte, een knutselkamer, daar is de
„machinekamer", waar grote ketels en
boilers voor de warmwatervoorziening
van geheel Rosagaarde, ook van alle af
zonderlijke huisjes zorgen, waar de cen
trale verwarmings-apparaten zijn onder
gebracht om de bewoners te beschermen
tegen de koude; we hebben gezien hoe
de temperatuur van het water in de toe
voer- en de retourleidingen nagenoeg ge
lijk was en zo hebben we ons overtuigd
van de deugdelijkheid van dit apparaat
en de nauwgezetheid waarmee het was
aangebracht.
Daar, in dat sousterrain, is ook een
modern ingerichte keuken; overtuigde ons
de inventaris, waaronder een geweldig
fornuis, een braadpan, waarin de gehele
dagproductie van een uitgebreide kippen
ren in eens tot een smakelijke ommelet
kan worden bereid, de grote ijskast, de
diepvriesmachine, de mengmachine enz.
enz., al niet van de voortreffelijkheid
dezer keuken, dan deden dat toch de
heerlijke geuren die de soeppan en het
wafelijzer verspreidden. Het is geen won
der dat de bewoners het eten zo roemen.
We zijn vervolgens naar de wasserij
gegaan, waar de was van de Rosagaar-
de-bewoners gereinigd en bewerkt wordt
als in de beste wasserij. Een moderne
centrifuge, een droogtumbler en een au
tomatische mangel verlichten de taak
van het wasserij-personeel aanmerkelijk.
OP HUISBEZOEK.
Toen zijn we op huisbezoek gegaan
in enkele van de huisjes, die allemaal
verhuurd zijn en bijna allemaal al be
woond. Uit alle delen van het land komen
de bewoners en, wie we ook spraken,
iedereen was even enthousiast; enthousi
ast over de ligging der gebouwtjes, over
de ruimte daarin, over de accomodatie;
kortom, ons bleek, hoe deze behuizing
voor de bejaarden de ideale behuizing is.
In een twee-persoonswoning daar
woont de fam. N. Hendriks-Trimbach uit
Waalwijk; Mevrouw Hendriks ontving
ons erg vriendelijk en toonde met een ge
rechtvaardigde trots haar huisje, dat zij
keurig had ingericht en waarin nog zo
veel plaats bleek voor alle mogelijke
voorwerpen die haar haar hele leven
lang dierbaar waren geweest. „We kun
nen het niet beter wensen", zei mevrouw
Hendriks, „we hebben het hier goed naar
onze zin". Evenals alle andere bewoners
van de afzonderlijke huizen kookt Me
vrouw Hendriks haar eigen potje; „na
tuurlijk, zegt ze, als ge heel de dag niets
gaat zitten doen bent ge zo oud!" Ze
heeft-twee mooie kamers, die ruim ge
noeg zijn, een vriendelijk keukentje en n
practische douchecel.
Mevrouw Driessen, die laatstelijk in
Tilburg woonde, woont met haar man in
een driepersoonswoning. Zij beschikt
over een woonkamer, een slaapkamer,
een kleinere slaapkamer, een keuken en
een badgelegenheid.
„Ik heb al jaren in Tilburg gewoond
zegt Mevrouw Driessen, maar ik heb
nooit geweten dat het hier overal zo
mooi was; de natuur is hier zo ongerept
en zo vol variaties' Inderdaad, Me
vrouw Driessen, zal op haar palet geen
kleuren genoeg hebben om de herfst-
pracht van de bossen te schilderen, want
zij is een zeer verdienstelijke artiste. En
haar trots was verantwoord en zeer be
grijpelijk, toen zij ons haar werk, gesig
neerd met Anny van Leeuwen, toonde;
rustige stillevens, in rijke kleuren, met
een beschaafde toon en gaaf van teke
ning. Zij heeft er haar huisje mooi en
vriendelijk mee gemaakt en de stille
rustige sfeer van Rosagaarde is haar wel
kom bij het schilderen, dat haar nog
steeds zo'n grote voldoening geeft.
Juffrouw Brekelmans was de laatste
Rosagaardebewoonster die we met ons
bezoek „vereerden". Ze bewoont een
één-persoonswoning, bestaande uit een
ruime zit-slaapkamer, een keuken en een
douchecel. En hier trof ons weer, even
OF TE WEL
DE WONDERLIJKE
BELEVENISSEN VAN
PIETER BAKKER.
24)
Goed zei Pieter besloten,
en stapte naar binnen. Een won
derlijk gevoel beving hem toen hij
de maar al te bekende omgeving
rondkeek. Daar stond de stoel,
waarop hij zovele jaren gezeten
hadde afgerammelde schrijf
machine in de hoek.de boeken
kast
Hebt u voor mij al een ander?
grapte hij, in een behoefte om
de beklemming te verbreken. Want
hij voelde zich beklemd. Hier stond
hij, goed gekleed, een man in bo
nus door een draai van het wiel
van fortuin. En de omgeving hier
ademdearmoede. Hij keek Dik
mans eens aan. Die was magerder
geworden, zijn boord was schoon,
maar begon een tikje te rafelen, de
jas was niet nieuw. Het ging zijn
oude patroon blijkbaar niet best.
Dikmans zag zijn blik en ver
stond.
Het kan er niet meer af
als bij de andere woningen, hoe smaak
vol en hoe gerieflijk de bewoners ze héb
ben ingericht, hoe gezellig zij hun, waar
schijnlijk, laatste aardse verblijf hebben
weten te maken.
Binnenkort zal begonnen worden met
de parkaanleg in en rond Rosagaarde,
zoals men ons verzekerde, het geheel zal
er door aan vriendelijkheid en schoon
heid winnen en dit bejaarden-tehuis, zal
ook wat dit betreft een paradijs zijn.
85 WOONRUIMTEN.
Rosagaarde bestaat uit 20 3-persoons-
woningen 22 2-persoons, en 10 één
persoons, terwijl er in het Hoofdgebouw
nog 33 kamers zijn voor de pensiongas
ten, wier verzorging geheel door het te
huis geschiedt; dus wier eten e.d. ook
door Rosagaarde wordt bereid.
In een gesprek dat wij tenslotte nog
hadden met Pastoor Rietra en Mej. Ma
ria Rubbens (geboren iWaalwijkse) de
directrice van het gebouw, waarbij we
koffie dronken uit het fraaie eigen Rosa-
gaarde-servies, werd ons meegedeeld,
dat de huisjes allemaal verhuurd zijn,
terwijl er nog dagelijks uit alle delen van
het land nieuwe aanmeldingen binnen
komen.
De belangstelling voor Rosagaarde
blijkt dus, alle pessimisme van sommige
zijtien ten spijt, zeer groot te zijn. Zo
groot dat we al gesproken hebben over
een mogelijke uitbreiding van het aan
tal huizen. Met welke uitbreiding inder
daad rekening is gehouden; het terrein is
er groot genoeg voor en de centrale ver
warming bijvoorbeeld kan nog 25 huis
jes meer voorzien.
In tegenstelling tot de huisjes zijn de
kamers in het hoofdgebouw, voor de
pensiongasten dus, nog niet allemaal
verhuurd. Maar ook hiervoor bestaat
een vrij grote belangstelling en Pastoor
Rietra zei; Schrijf maar1 dat de mensen
die hier graag komen zich moeten haas
ten, anders vissen ze achter het net.
GEESTELIJKE EN LICHAME
LIJKE VERZORGING
We hebben in het bovenstaande ge
zien hoe er op alle mogelijke manieren
voor de bewoners van het grote complex
wordt zorg gedragen; we hebben gezien
hoe hun eten wordt bereid en hoe hun
was wordt gedaan. Maar ook geestelijk
voedsel zal hun bereid worden en hun
geestelijke was zal worden gedaan, wan
neer de kapel, met de inrichting waar
van zo gauw als mogelijk is zal worden
begonnen (professoren laten nog al eens
lang op zich wachten!). Dan zal een
vaste rector worden benoemd voor Ro
sagaarde en iedere morgen zullen er de
bewoners de Heilige Mis bij kunnen
wonen.
En voor hun lichamelijke gezondheid
zorgt een verpleegster, die ook tot de
staf van het tehuis behoort.
Zo wordt er voor hun op alle gebieden
gezorgd en als eenmaal in de chapel
ardente van Rosagaarde de kaarsen voor
hen branden en alles met zwart om
floerst zal zijn, dan zijn zij uit hun
laatste aardse verblijf naar hun eeuwige
woning gegaan; maar als getrouwe
dienstknechten hebben zij dan ook reeds
tijdens hun leven hier, de beloning en
de waardering voor hun lang leven van
werken en zorgen ontvangen.
U zult 'b morgens „kiplekker"
uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal in
uw ingewanden doen stromen, anders ver
teert uw voedsel niet, het bederft. U raakt
verstopt, wordt humeurig ren jloom. Neem
de plantaardige CARTER'S LEVERPIL
LETJES om die liter gal op te wekken en
„Als we binnenkort maar zo ver zijn, dat we alle jongelui, die zich
„aanmelden en geschikt blijken, kunnen aannemen, dan zijn we
„waar we wezen moeten. "Wij hebben thans een prachtig plan van
„uitbreiding van Ir Geenen ir. Den Haag ingediend. We hebben de
„stille hoop, dat we binnen niet al te lange tijd tot aanbesteding
„kunnen overgaan en dat wc het schooljaar 1954 kunnen beginnen
„in een fraai nieuw gebouw".
'Deze hoopvolle woorden sprak de heer Jan Tielen, voorzitter van
de Nijverheidsschool voor Waalwijk en Omstreken bij de uitreiking
van de diploma's aan de geslaagden voor de diverse cursussen,
welke plechtigheid Dinsdagmiddag in de cantine van het schoolge
bouw plaats vond.
En laten we hopen dat het ijverige bestuur niet teleurgesteld zal
worden in zijn verwachtingen, want het is van zeer groot belang
voor het nijverheidsonderwijs en daardoor voor ons industrie-ge
bied, dat zo spoedig mogelijk de school wordt uitgebreid. Nu moe
ten er nog te veel jongens teleurgesteld worden en nu moet men
zich met de ruimte nog te zeer behelpen.
BELANGSTELLING VOOR DE
SCHOOL GROEIT NOG STEEDS.
Toen de heer Jan Tielen deze bijeen
komst, waar we de leerlingen van de
meeste klassen, de heren leraren en het
bestuur bij tegenwoordig zagen, opende,
achtte hij zich ontslagen van de taak,
die hij anders steeds vervulde, te wijzen
op de belangrijkheid van goed vakonder
wijs, zo kort na de SLEM.
Juist op de SLEM, aldus de heer Tie
len, die ge allen zeker een of meermalen
hebt bezocht, hebt ge kunnen zien en er
varen, wat vakonderwijs, het begin van
goed vakmanschap, betekent. Ge hebt
daar zeker de prachtige producten van de
industrie bewonderd en bij jullie is zeker
de wens opgekomen: dat zou ik ook wil
len kunnen; welnu, jongelui, als ge dat
wilt, dan bent ge hier aan het goede
kantoor, dan kunt ge hier daarvoor de
grondslag leggen en in het belang van
Uw eigen toekomst, maar niet minder in
het belang van de industrialisatie van
ons land. Die industrialisatie, die, zoals
een der autoriteiten, die ik het voorrecht
had op de SLEM rond te leiden zei, het
best wordt gediend door een tentoon
stelling als deze, waar voor binnen- en
buitenland duidelijk wordt gedemon
streerd wat de Ned. Industrie vermag,
hoe hoog die staat en wat vakmanschap
en vernuft presteren.
De SLEM, ging de heer Tielen verder,
heeft ons nog iets geleerd, n.l. de grote
belangstelling voor het vakonderwijs, er
is zeker geen stand die drukker werd be
zocht dan die van het vakonderwijs in al
zijn geledingen; de mooie stands deden
de ontwerpers, de uitvoerders, maar ook
de directies, leraren en jongelui alle eer
aan.
Dan nam de voorzitter de school in
het afgelopen cursusjaar even onder de
loupe en hij verklaarde; we kunnen meer
dan tevreden zijn; de aanmeldingen gaan
steeds crescendo en de belangstelling van
ouders en anderen wordt steeds groter.
Als we nu binnenkort maar zover zijn,
dat we alle jongelui die zich aanmelden
en geschikt blijken, kunnen aannemen,
dan zijn we waar we wezen moeten. We
hebben thans een prachtig plan van uit-
breiding van Ir Geenen in den Haag in-
i gediend; de gehele nieuwbouw is be-
I stemd voor theorie en het bestaande ge-
I bouw voor praktijk. Deze uitbreiding
zal een waar sieraad voor onze gemeente
betekenen. We koesteren de stille hoop
dat we binnen niet al te lange tijd tot
aanbesteding kunnen overgaan en dat we
het schooljaar 1954 kunnen beginnen in
een fraai nieuw gebouw.
Nadat de heer Tielen vervolgens di
recteur, leraren en personeel had bedankt
voor hun goede zorgen en opnieuw hun
de zorg voor de discipelen had aanbevo
len, bracht hij een speciaal woord van
dank aan de weleerw. Heer Kapelaan
van den Heuvel, die de school had moe
ten verlaten en die op zo n voortreffe
lijke wijze zijn lessen gaf en het juiste
contact met de jongens onderhield. Hier
na ging hij over tot het uitreiken der
zuchtte hij. Pieter, jongen on
willekeurig verviel hij weer in de
oude gemeenzaamheid het gaat
me niet zo best als jou. Niet dat ik
het je'misgun voegde hij er
haastig aan toe maar het valt
niet mee de eindjes aan elkaar te
knopen. Maar laten we even door
lopen naarhij aarzelde voor
het grote woord 't privé
Even later zaten ze elkaar aan te
kijken.
Dikmans hervond 't eerste zijn
natuurlijke houding. Hij vertelde.
Het ging niet best met de zaken.
Het ging zelfs slecht. Een bediende
kon er niet meer af, hij deed alles
zelf. De vroegere zaakjes werden
hem, nu hij wat ouder werd, te ge
waagd, een mazzeltje was niet te
maken zonder groot, tè groot risico.
En op een andere manier aan de
kost te komen viel niet mee
Pieter luisterde. Het was vreemd,
de oude antipathie tegen de bulle
bak versmolt, nu hij tegenover het
zorgelijke zakenmannetje Dikmans
zat. Toen, als in een flits, kreeg hij
een idee.
Luister eens, meneer Dikmans
zei hij u bent bekend op de
beurs, is 't niet
Nou, wat dacht je antwoord
de Dikmans, ook weer oplevend
alsof ik er geboren was.
de plantaardige CARTER'S LEVERPIL
LETJES om die liter gal op te wekken en
uw spijsvertering en stoelgang op natuur
lijke wijze te regelen. Een plantaardig zacht
middel, onovertroffen om de gal te doen
stromen. Eist Carter's LeverpiUetj;
U bent ook bekend met eh.
laten we zeggen incourante fond
sen
Tja.... Dikmans aarzelde.
Daar viel zo veel onder.
Wel eens van Katanga Copper
Union gehoord
KatangaUnion Minière de
Haute Katanga.... ja, dat zijn so
lide aandelen
Nee, Katanga Copper Union.
De heer Dikmans dacht inge
spannen na. Toen begon hij te glim
lachen.
'Als je van plan bent ze te ko
pen zei hij blijf er dan af en
brand je vingers niet. Die tip krijg
je gratis uit ehouwe vriend
schap.
Pieter schoot in een lach en Dik
mans lachte mee.
Ik ga ze kopen annonceer
de hij toen weer ernstig.
De ander keek hem onderzoe
kend aan.
Zeg, je bent toch niet.op
je hoofd gevallen
Ik wil een ander op z'n hoofd
laten vallen
Weer z^g Dikmans hem aan. Toen
daagde er opeens een vreemd licht
in zijn ogen.
Ik geloof dat jij hoog spel gaat
spelen, Pieter. Durf je dat aan
Ik heb u nodig zei Pieter
diploma's.
DE GESLAAGDEN.
De volgende geslaagden werden ver
blijd met het getuigschrift
Electriciens
1. Gerrit Cornelisse, Waalwijk;
Johannes Coensen, Vlijmen;
trouwhartig en wanneer u me.
helpt, meneer Dikmans, en ik op
u kan vertrouwennou, dan
dan heb ik nog wel allerlei zaken
te doen waar voor u wat aan te
verdienen valt, en dan begint het
hier misschien weer een beetje te
lopen
Verschrikt hield hij op. Dikmans'
handen begonnen te beven, zijn kin
trilde en zijn ogen deden raar. Hij
sloeg de handen voor het gezicht.
Verbaasd keek Pieter toe. Zo had
hij zijn bulderende patroon nog
nooit gezien.
Dikmans had in enkele ogenblik
ken zijn zelfbeheersing herkregen.
Man stamelde hij je
komt als door de hemel gezonden.
Ik ben ten einde raad. Ik wou het
je niet zeggen, ik wou me groot
houden. Ik zie er geen gat meer in.
Misschien kan ik 't nog een paar
weken uithouden, en dandan
gaat de boel aan de paal. En wat
moet ik dan beginnen
Nou, nou troostte Pieter
geschokt, omdat de bordjes zo
wreed verhangen waren zo'n
vaart loopt het nog niet. In ieder
geval kunt u al wel een voorschot
krijgen op uw commissie, en over
een paar dagen praten we eens.
Wie weet, wat er nog aan te doen
]s. Maar maak u geen zorgen, me-
3. Sjef van den Donk, Heusden;
4. André van Gelder, Waalwijk;
5. Johannes van Gelder, Waalwijk;
6. Adrianus van Delft, Waalwijk;
7. Bastiaan de Jong, Waalwijk;
8. Lambert van Kessel, Vlijmen;
9. Wilhelmus Lamoen, Vlijmen;
10. Jacob Meiresonne, Genderen;
11. Johannes v. Mierlo, Kaatsheu
vel; 12. Laurentius van Mierlo,
Waalwijk; 13. Hendrikus Moonen,
Waalwijk; 14. Theo v. Oyen, Haar
steeg; 15. Johannes van den Ni'èu-
wenhuizen, Raamsdonk; 10. Ge
rard Proveniers, Kaatsheuvel; 17.
Reinier van Broekhoven, Kaatsheu
vel (in mil. dienst).
Niet gediplomeerd 5.
Schilders
1. Cornells van Dongen, Vrijh.-
Capelle; 2. Aart Duister, Vrijh.-Ca-
pelle; 3. Bernard Klerks, Waal
wijk; 4. Mart. Klomp, Vlijmen;
5. Dingeman Klootwijk, Kaatsheu
vel; 6. Adrianus Leijtens, Waal
wijk; 7. Gerardus van Loon, Loon-
opzand; 8. Petrus v. Noort Drunen.
Niet gediplomeerd 1.
Schoenmakers
1. Jan Bertens, Kaatsheuvel;
2. Martinus Brekelmans, Kaatsheu
vel; 3. Cqrnelis Ebbing, Kaatsheu
vel; 4. Laurentius van den Houdt,
Waalwijk; 5. Gerrit Kleijberg,
Waalwijk; 6. Cornelis Klijsen,
Kaatsheuvel; 7. Johannes Kouwen-
berg, Waalwijk; 8. Antonius Melis,
Drunen; 9. Willy van Osch, Kaats
heuvel; 10. Michiel v. d. Sanden,
Loonopzand; 11. Piet Schellekens,
Waspik; 12. Petrus van Veldhoven,
Waalwijk; 13. Jos Verhoeven,
Kaatsheuvel; 14. Frans Verwey,
Loonopzand; 15. Herman Vos,
Drimjnelen.
Niet gediplomeerd 1.
Smeden-bankwerkers
1. Johannes Aarts, Loonopzand;
2. Jan Bakkers, Waalwijk; 3. Jo
hannes Beerens, Loonopzand; 4.
Franciscus Boom, Vlijmen; 5. Cor
nelis van der Dussen, 's-Grave-
moer; 6. Michiel van Helvoirt, Vlij
men; 7. Marius van Herpt, Drunen;
8. Gerrit Hollemans, Waalwijk;
9'. Henk van Iersel, Waalwijk;
1().Gerrit van Kapel, Wijk; 11. Jos
Kljjn Kaatsheuvel; 12. Adriaan
Korevaar, Aalburg; 13. Willy van
Laarhoven, Kaatsheuvel; 14. Nor-
bertus Merks, Waalwijk; 15. Petrus
Nannes, Kaatsheuvel; 16. Francis
cus van Ravestein, Waalwijk; 17.
Petrus Schellekens, St. Joachims-
moer; 18. Johannes van der Velden
Drunen; 19. Marius Verkuil, Dru
nen; 20. Willem Vos, Waalwijk;
21. Gerardus de Wert, Waalwijk;
22. Jan van Zeist, Waalwijk; 23
Adrianus van Zundert, Waalwijk.
Niet gediplomeerd 2.
Timmeren
1. Johannes Biemans, Kaatsheu
vel; 2. Gerardus Brekelmans Kaats
heuvel; 3. Josephus Brok, Waal
wijk; 4. Antonius Broos, Vlijmen;
5. Josephus Couwenberg, Kaats
heuvel; 6. Johannes Duister, Wijk
en Aalburg; 7. Gerardus van Enge
len, Vlijmen; 8. Hubertus van der
Heijden, Drunen; 9. Antonie de
Jong, Sprang; 10. Godefridus Krol,
Drunen; 11. Jan Mahuiette, Vught
(woonoord Lunetten); 12. Cornells
Moonen, Vrijh.-Capelle; 13. Hen
drikus van Osch, Kaatsheuvel; 14.
Adrianus Pullen, Nieuwkuijk; 15.
Johannes Verboven, Kaatsheuvel;
16. Jan Vermeulen, Waspik.
Niet gediplomeerd 3.
De voorzitter zei hierna, dat het voor
het bestuur zeer verheugend was, dat
wederom een 80 jongens met het diplo
ma konden worden verrast. Hij felici
teerde hen hartelijk en hij verzekerde hen
dat hun, wanneer ze een goed gebruik
maakten van dit diploma, een mooie
toekomst wachtte. Het diploma van de
Waalwijkse Nijverheidsschool was een
goede introductie. Hij vroeg hun zich
steeds waardige leerlingen te tonen van
de school.
EXTRA PRIJZEN VOOR
DE UITBLINKERS.
Zoals steeds waren er ook thans ex
tra prijzen voor de jongens die uitgeblon
ken hadden en de voorzitter richtte een
hartelijk woord van gelukwens tot dezen
en hoopte, dat hun voorbeeld aansteke
lijk zou werken op de anderen.
De gelukkigen waren
Electriciens
le prijs: Johannes van Mierlo,
Kaatsheuvel; 2e prijs Laurens van
Mierlo, Waalwijk; 3e prijs Sjef van
der Donk, Heusden.
Extra prijs voor bijz. verdiensten
Beinier van Broekhoven, Kaatsheu
vel, die wegens militaire dienst
verhinderd was aan het gehele exa
men deel te nemen, maar die op
grond van zijn prestaties, zijn ge
drag en zijn ijver, niet alleen het
/diploma toch ontving, maar boven
dien begiftigd werd met een extra-
prijs.
Schilders
le prijs: Gerardus van Loon,
Loonopzand.
Schoenmakers
le prijs; Cornelis Klijsen, Kaats
heuvel; 2e prijs: Willy van Osch,
Kaatsheuvel; 3e prijs Antonius Me
lis, Drunen.
Smeden-bankwerkers
le prijs: G. van Kapel, Wijk;
2e prijs: G. Hollemans, Waalwijk;
3e prijs: Michiel v. Helvoirt Vlij
men.
Timmeren
le prijs: Johannes Duister, Wijk
en Aalburg.
De heer Tielen vond hierna nog gele
genheid er op te wijzen, dat deze Nij
verheidsschool vooral beschouwd 'kon
worden als een streekschool, wanneer
men zag in welke plaatsen uit de wijde
omtrek de leerlingen afkomstig waren.
WAARDE VAN NIJVERHEIDS
ONDERWIJS NIET VOL- I
'DOENDE BEGREPEN.
In zijn toespraak drukte de directeur de
jongens vervolgens op het hart, dat het
volle leven, dat ze nu binnen gingen, hun
algehele toewijding vroeg, om hun taak
zo goed mogelijk te vervullen. Er wordt
te weinig gedacht aan het zich zelf ge
ven, aan het dienen van de belangen der
gemeenschap: men wil alleen maar zo
gauw mogelijk klaar zijn en zo veel mo
gelijk verdienen.
Toon je waard, aldus de directeur, af
gestudeerden van deze school te zijn,
toon dat door je dankbaarheid, door de
lessen in praktijk te brengen, door de
voorbeelden van je leraren na te volgen
doos a 90 ct
neer Dikmans, houd er de moed in,
en bepaal nu eens al uw gedachten
op mijn plan.
Dikmans stond op en stak Pieter
de hand toe.
Ik moet jou wel excuus vra
gen zei hij jij bent een nette
vent en ik was een ploert, toen.
Ach weerde Pieter af
laten we over tóen niet meer pra
ten. In zijn hart was hij blij om
de ingeving die hem naar Dikmans
gedreven had en instinctief wist
hij, dat hij- zich in deze ogenblikken
een bondgenoot gemaakt had, op
wie hij, ondanks alles wat hij van
hem wist, kon vertrouwen.
En toen vertelde hij zijn plan.
Dikmans luisterde, knikkend,
\fragend, bezwaren opwerpend, mo
gelijkheden opsommend. Hij was er
helemaal in, merkte Pieter, zo'n
zaakje leek de oude vos. Want dit
was een zaak van de bedrieger be
drogen, en voor zulk bedrog wilde
Dikmans zich graag lenen. Een
beetje handigheid, een beetje slim
migheid ah, hij voelde 't bloed
weer door zijn aderen stromen.
Nu zouden we eigenlijk samen
wat moeten gaan eten zei Pieter
aan het einde van het gesprek
maar dat is niet verstandig. Wij
moeten samen niet gezien worden.
Hier, meneer Dikmans hij
schreef een chèque en deed dat niet
zonder een glimlach, want hij dacht
aan de eerste chèque die hij voor
Dikmans uitgeschreven had haal
dit aan de Bank. Voor verschotten
en voorschot commissie. De an
der staarde naar de chèque, keek
toen Pieter aan en zijns ondanks
vertrok zijn gezicht tot een grimas.
Het is toch de goeie handteke
ning wel informeerde hij droog
jes.
Toen wist Pieter dat hij op Dik
mans rekenen kon.
HOOFDSTUK X.
Afrekening.
De heer Herman Düsselhoff zat
in zijn boudoir.
Want zo mocht men het weelde
rig ingerichte privé-kantoor gerust
noemen.
Het was geheel in zachte pastel
tinten gehouden. Een fraaie Pers
lag op de vloer. Diverse schemer
lampen waren in de hoeken opge
steld. Mollige fauteuils nodigden
tot zitten rond een fraai rookta
feltje, waarop een grote zilveren
sigarendoos prijkte naast 'n reus
achtige aansteker, eveneens van
zilver. In de hoek was een soort
buffet, waarop verschillende dran
ken prijkten.
(Wordt vervolgd).
