Waallij! Iiait iai langstraat, tereeht
ook ciitiu dei schosnindustrie
Waalwijkse en Langsiraatse Courant
Ameriko en de Amerikanen.
BOEKBESPREKING
Ere-Metaal bij N.V. Van Schijndel
Ds. W. JENS over:
Met 12 pCt. der totale productie:
Per jaar 1800 km. schoenen of van hier naar Sicilië
1
Mevrouw Dorgelo-Bakker enige vrouw in
Waalwijk met Koninklijke Onderscheiding.
VRIJDAG 2 OCTOBER 1953.
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week
N HET ZUIDEN
76e JAARGANG No. 79
Abonnement
18 cent per week
2.35 per kwartaal
2.60 franco p. p.
Advertentieprijs
10 cent per mm.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
Bureaux: GROTE STRAAT 205, WAALWIJK
TEL. 2621. OPGERICHT 1878. Dr van BEURDENSTRAAT 8, KAATSHEUVEL, TEL. 2002.
TELEGR--ADRES „ECHO"
INDRUKKEN VAN ZIJN R^IS DIE HIJ ALS PREDIKANT
EN ALS LECTOR MET 800 AMERIKAANSE STUDENTEN
MAAKTE.
De WelEerw. Heer Ds. W. Jens, die onlangs terugkeerde
van zijn reis naar Amerika, waarheen hij 800 studenten be-
creleidde als predikant en als lector, hiertoe uitgenodigd
door het Nederlands Bureau voor Buitenlandse Studenten
betrekkingen, heeft ons het een en ander van z«n ervarin
gen met deze studenten en van zijn indrukken tijdens een
kort verbliif in Amerika verteld.
Ds. Jens bleek ons een uiterst scherp waarnemer en we wil
len dan ook hetgeen hij ons in dit gesprek over zijn in
drukken en zijn ervaringen meedeelde, onze lezers niet
onthouden, overtuigd als wij zijn, een grote waarde aan
zijn oordeel te kunneri hechten.
A lovely colourful country.
„Ze zijn iets kleiner
teruggekeerd".
Ze zijn nogal „Amerikaans" naar
Europa gekomen, zegt Ds. Jens,
maar ze zijn iets kleiner terugge
keerd, overweldigd als ze waren
door de geschiedenis en de traditie
van de Europese landen, door de
culturele en historische achter
gronden van Europa en daarover
hebben wij, de staf van het schip,
voornamelijk hun gesproken. Drie
maanden hebben deze studenten
door Europa gezworven, individu
eel of in groepen; of, zoals de
groep „experimental of internatio
nal living'' hebben zij zich op een
bepaalde plaats voor langere tijd
gevestigd, om zodoende intensief
door te dringen in de aard en het
karakter, de gewoonte en de le
venswijze van een bepaald volk.
Uit heel het uitgestrekte Amerika
waren deze studenten afkomstig
het geld voor de overtoch, die door
verschillende bureaux voor Buiten
landse Studentenbetrekkingen in
de verschillende landen, met rege
ringssubsidie ook gedeeltelijk ge
financierd werd, hebben de stu
denten in vorige vacanties zelf ver
diend. En zo zijn er dit jaar een
kleine 3000 Amerikaanse studenten
in totaal naar Europa gekomen,
terwijl omgekeerd Europese stu
denten naar Amerika gingen.
Op de overtocht werden ze ver
gezeld van hoogleraren, kunste
naars, journalisten, paters en do-
miné's, die hun vertelden van de
landen die ze gingen bezoeken. En
zo maakte de Waalwijkse dominee
W. Jens deel uit van de staf op de
terugreis; deze staf bestond o.a. uit
twee Franse hoogleraren, 'n Fran
se pianiste,..een Amerikaanse diri
gent, een Duitse pn een Zwitserse
journalist, een pater en de dominé.
Ds. Jens liet zijn lectures, zijn le
zingen, speciaal bewegen op histo
risch godsdienstig gebied en op
het vlak van de diverse godsdien
stige stromingen in Nederland, ter
wijl hij ook de kerkdiensten voor
de protestante militairen leidde.
Er bestond een grote belangstel
ling voor mijn lectures, aldus Ds.
Jens, zoals voor alle lezingen, maar
kerkelijk christendom vond ik on
der deze studenten, tijdens hun
verblijf aan boord, heel weinig.
Het Amerikaanse godsdienstige le
ven is ook heel anders gericht,
meer op het sociale dan op het
godsdienstige. Ze vinden elkaar in
allerlei activiteiten en verenigin
gen. Het gezelligheidsleven in Ame
rika blijkt zich'veel meer te bewe
gen rond de kerk dan hier. De
kerk heefi er een grote sociale
functie; zijn er bepaalde noden,
dan komt de kerk in actie.
Hem was bij zijn lezingen opge
vallen dat er grote belangstelling
bij de studenten bestond, een wer
kelijk serieus gemeende belangstel
ling, die zich uitte in zeer interes
sante vragen, die gesteld werden.
Het grootste discussiepunt vorm
de het verschil tussen de Europese
en de Amerikaanse cultuur, en het
bleek, dat de Amerikaanse cultuur
zeer pragmatisch is, zeer utilis
tisch, in tegenstelling tot de Euro
pese cultuur, die meer gericht is op
de innerlijke waarde. De Ameri
kaan denkt in getallen en statistie
ken en als Ds. Jens spreekt over
Waalwijk, dan vragen ze meteen:
hoe groot is Waalwijk, hoeveel fa
brieken zijn er en hoeveel mensen
werken er in totaal, hoeveel ver
dienen zij in totaal, enz.
De studenten bleken een schema
tische kennis te hebben van de Eu
ropese cultuur, wat niet wil zeg
den dat deze kennis bepaald opper
vlakkig was. Het l'art pour l'art, de
kunst om de kunst is hen totaal
vreemd; ze zeggen: l'art must pay
en ze vragen hoeveel kan ik er mee
verdienen.
We vroegen Ds. Jens hoe zijn in
druk was over de algemene menta
liteit van de studenten; zij zijn
sportief, zegt hij, er is een vrije
omgang tussen de jongens en de
meisjes, vooral ook door de grote
re emancipatie van de vrouw; hun
omgang kenmerkt zich door een
vrije frisse geest. We hoefden geen
controle uit te oefenen op hun doen
en laten, we hoefden hen in hun
hutten niet na te gaan, daar was
niets zwoels in hun omgang. Met
Nederlandset studenten zouden we
het niet zo gemakkelijk gehad heb
ben.
We vroegen de dominé ook hoe
de Amerikaanse jongelui over het
algemeen over ons land dachten.
De opinie over Nederland, zei hij,
was over het algemeen zeer gun
stig; Nederland heeft op hen een
voorkomende vriendelijke indruk
gemaakt. Ze noemden ons land een
„lovely colourful country" en het
ivolk was een „friendly and nice
people" en daar waren natuurlijk
de bekende lofzangen op de pro
perheid en de netheid en de goed
onderhouden tuintjes.
Ds. Jens heeft ook een tijdje in
Amerika vertoeft, in de stad New-
York en Connecticut, bij vrienden.
Over het leven in New-York zei hij
heel kort en bondig: je ben er een
exemplaar van het massaproduct
mens.
Over het algemeen is het leven
in Amerika heel pragmatisch inge
licht, alles moet er practisch zijn.
Dat wil niet zeggen dat de Amen-
moeten nog steeds velen die zich
in Waalwijk willen vestigen, te
leurgesteld worden. Voor de bedrij
ven betekent dit niet alleen een
voortzetting van kostbare reisver-
goedingen, doch vooral blijft hier
door het probleem van de tekorten
aan vrouwelijk jeugdig personeel
onopgelost. Bij vestiging van gezin
nen komen voor de bedrijven en
diensten immers ook een aantal
jongere arbeidskrachten beschik
baar, die nu in eigen woonplaats
blijven.
Zoals we reeds zagen gaf na de
daling van de werkgelegenheid als
reactie op de Korea-periode 1952
wederom herstel van de conjunc
tuur in de schoen- en lederbranche
te zien. Hier kwam niet alleen een
verbetering in de afzet in het bin
nenland, doch vooral de export
■steeg tot ongekende hoogte. Hierbij
dient te worden opgemerkt, dat
door afspraken, gemaakt op de
laatste Beneluxconferentie in Ne
derland, de belangrijke export van
verlaten neen. i schoenen naar België ^moeilijkhe-
bibliotheken en dergelij- I den dreigt te ondervinden
1. „Uil- Lnri f\'
kaan niet gesteld is op gezelligheid
en huiselijkheid. Hun huiselijk le
ven echter is bezigheid, terwijl wij
graag bij elkaar zitten en wat pra
ten; zij doen liever samen iets, sa
men de borden wassen, samen de
kamer doen of samen een braad-
feest aanrichten, waarbij iedereen
zijn eigen gerechten klaar maakt
boven open vuurtjes in de tuin.
Natuurlijk heeft de dominé ook
zijn hart kunnen ophalen aan de
tlevisie, die aan één stuk door
gaat daar, behalve van 2 tot 5 uur
's nachts. Hij heeft tijdens zijn ver
blijf daar het gehele vacantie-week-
end van president Eisenhower via
de televisie kunnen volgen. Walge
lijk vond hij het veelvuldige optre
den van kinderen van 4 tot 14 jaar
voor de televisie. Als volwassen
mensen spelen deze meisjes en kna
pen complete love-scènes, zij croo
nen met het meest ernstige gezicht
en het meest tragische gebaar dat
zij het liefste meisje ter wereld
verloren hebben, of dat de knapste
man hen verlaten heeft.
Waren bibliotheken t
ke instellingen aanvankelijk bang
dat met de verbreiding der televi
sie ook de belangstelling van het
publiek voor lectuur verloren zou
gaan thans blijkt echter, dat de
belangstelling en leergierigheid
van het pubiek juist door de tele
visie is toegenomen.
We hebben met Ds. Jens heel in
teressant zitten praten over zijn
verblijf in Amerika, over zijn 0111-
oang met de bekende tekendar
Sewell van de Saturday Evening
Post, over zijn bijwonen van de
«peningszitiing van de Verenigde
Naties en over alles wat hij in zijn
korte verblijf en gedurende zijn
reis heeft meegemaakt en over de
vele ervaringen die hij rijker werd
en waarvan we er enkele l niet
wilden onthouden.
In „Het Huisgezin" lezen we on
derstaand interessant artikel
De cijfers van het Centraal Bu
reau voor de Statistiek wijzen het
duidelijk uit. Ziet U maar Drie
kwart van de Nederlandse produc
tie van schoenen, laarzen en pan
toffels worden in Noord-Brabant
vervaardigd. Meer dan de helft van
de Nederlandse schoenfabrieken
zijn gevestigd in de Langstraat en
van de gemeenten in ons land die
de meeste schoenen en pantoffels
produceren, staat Waalwijk boven
aan met 12 procent van de totale
productie, een percentage, dat
door geen enkele andere gemeente
wordt bereikt. Met recht dus „Cen
trum der Schoenindustrie".
Waalwijk, is tevens ook „Centrum
van de Langstraat", niet alleen wat
geografische ligging aangaat, maar
ook als industriegemeente die werk
verschaft aan vele arbeiders uit de
omliggende plaatsen. Van buiten
Waalwijk komen dagelijks met de
bus of per fiets meer dan 1700 ar
beiders uit liefst 40 verschillende
gemeenten op Waalwijkse bedrij
ven werken
Totaal 3800 personen in
schoen- en lederindustrie
werkzaam.
De oorspronkelijke handwerkbe-
drijven uit vroegere tijden zijn in
Waalwijk uitgegroeid tot machtige
fabriekscomplexen. De mechanisa
tie heeft hiertoe de grote stoot ge-
creven. Dg 'eerste stikmachine deed
m I860 voor het eerste haar intre
de in Waalwijk. Eind vorige eeuw
werd in de pas jubilerende ge
meente de eerste stoomsclioenfa-
briek opgericht. Het aantal onder
nemingen dat schoenen en pantof-
fels fabriceert, is tot op heden uit
gegroeid tot 45. Op deze fabrieken
werden jaarlijks in toiaal twee en
een half millioen paren vervaar
digd. In de „Gids van Waalwijk
heeft men voorgerekend, dat met
de jaarproductie van de Waalwijk
se schoenfabrieken een lengte ver
kregen wordt van 1800 km. schoe
nen, ofwel de afstand van hier tot
Sicilië.
Het aantal personen dat in de
Waalwijkse sclioenbedrijven werk
zaam is, is 2500 (16 procent van
Nederland).
Vergelijking van de productiecij
fers over 1951 met die van voor
baande jaren toont aan, dat de pro
ductie van de Langstraat in verge
lijking met de totale Ned. produc
tie ook over 1950 belangrijk is te
ruggelopen. Volgens gegevens van
de Kamer van Koophandel vertoont
ook de productie van de industrie
Andere industrieën-
Het is begrijpelijk dat zich in de
loop der jaren, naast de overwe
gend deel uitmakende schoen- en
lederbedrijven, aan deze industrie
ën aanverwante bedrijven werden
gevestigd. Zo kent Waalwijk 'n uit
gebreide Agentuur- en Commissie
handel, Schoenhandel, Fournitu-
renhandel, Lederhandel (jaaromzet
40 millioen gulden ondernemin
gen op het gebied van huiden en
looistoffen; cartonnagefabriek,
chemische bedrijven en metaalwa
renindustrie.
Waalwijk bezit verder een fabriek
van electro-technische apparaten,
enige meubelfabrieken, twee kou-
senfabrieken, twee confectiefabrie
ken, 'n meel- en veevoederfabriek,
een melkfabriek, wasserijen en ver
verijen, een groot levensmiddelen-
bedrijf,' een carosseriebedrijf, 20
bouwbedrijven, circa 20 auto- en
transportondernemingen en diver
se bank- en verzekerings-maat-
schappijen.
Burgemeester d'Aillv schrijft in
zijn voorwoord: Gelukkig het volk
dat zó met zijn vorstenhuis ver
bonden is- Moge de bewijzen van
zijn aanhankelijkheid een bron van
vreugde zijn voor onze Koningin,
Haar man en Haar kinderen! Mo
gen zij bijdragen tot Hun geluk en
de kracht geven Hun zware, maar
schone taak voor Zichzelf en ons
volk ten zegen te doen zijn
PERIODIEKEN VOOR DE
JEUGD.
Nederlands eerste katholiek jeugd
tijdschrift is op 1 October zijn 65e
jaargang ingegaan; dit is een feit,
dat wel even gememoreerd mag
worden, om de zeldzaamheid van
het gebeuren en om het tijdschrift
zelf, dat zo'n grote invloed heefi
uitgeoefend, ongetwijfeld, op de
vorming der katholieke jeugd.
We doelen hier op „De Engelbe
waarder", jarenlang een vertrouw
de verschijning in onze katholieke
gezinnen en jarenlang ook een
goede vriend van onze kathoiieKe
jeugd.
Ergens in onze boekenkast heb
ben wij kleine in rode band gebon
den jaargangen van dit tijdschrift,
dat ons bij tijd en wijle terugvoert
naar een gelukkige jeugd, toen we
ons volkomen genoegen beleefden
aan dit jeugdblad.
In de loop der jaren heeft de En
gelbewaarder grote veranderingen
ondergaan; het kleine, vergeelde
blaadje uit onze boekenkast blijkt,
nu we enkele nieuwe exemplaren
krijgen toegezonden, veranderd in
een fris, aantrekkelijk, kleurrijk
blad, dat ondanks zijn hoge ouder
dom, toch zo een jeugdige vorm
blijft behouden. Nu blijkt, dat niet
alleen de opmaak en de verzorging
fris en jeugdig is gebleven, maar
ook de 'inhoud, die aangepast is
aan en zijn grondslagen vindt in de
bevindingen van de hedendaagse
psychologie en in de vernieuwin
gen, die ook het onderwijs mee
maakt de laatste jaren.
Bovendien heeft de Engelbe
waarder zich uitgebreid; aan deze
oude siam zijn twee nieuwe loten
gegroeid; naast de Engelbewaarder
voor de allerkleinsten, die nauwe
lijks kunnen lezen, kennen we nu
een aparte uitgave voor de verdere
klassen van de lagere school, ook
een veertiendaags blad, modern en
degelijk.
En dan het Engelbewaarderblad
dat onder de subtitel „De Gouden
Wiek" het hart van de jeugd na de
lagere school heeft veroverd. Dit
blad vinden wij, na beschouwing
van enkele exemplaren, zeer ge
schikt voor de jeugd van 't voort
gezet lager onderwijs. Het is zeer
aantrekkelijk van vorm en volko
men up-to-date van inhoud.
„De Engelbewaarder"-boom mo
ge verder groeien en hoger en on
der zijn takken de gehele katholie
ke jeugd van Nederland verzame
len en ze beschermen tegen de ver
vlakkende invloed van een gehaas
te en oppervlakkige samenleving.
Dat wensen wij van harte.
1953"
in het district van de Kamer te Til
burg over 1950 n ernstige daling.
Daar de totale productie in Noord-
Brabant in 1950 slechts in gerin-
gere mate verminderde t.o.v. 1949,
is dus de daling in de Langstraat
en Tilburg vrijwel geheel opgevan
gen door de industrie in het ove
rige gedeelte van Noord-Brabant.
Gunstigere productie- en vesti
gingsvoorwaarden zullen hieraan
zeker wat de Langstraat betreft
wel niet vreemd zijn. De schoen
productie in 1952 steekt gunstig af
tegen de productie van 1951. Voor
al tegen 't einde van 1953 werd de
verkoop in de overeenkomstige pe
riode van 1951 ver overtroffen.
Van de 26 grote ondernemingen
in de Ledernijverheid in de Lang
straat telt Waalwijk er 9 met een
totaal van 700 arbeiders.
Toename werkgelegenheid
In de Schoen-en Lederindustrie
tezamen zijn ruim 3800 mannen en
vrouwen (stiksters) in Waalwijk
werkzaam. De Lederwarenindus-
trie geeft aan 500 arbeiders in
Waalwijk werk.
Wilt U nog meer cijfers Hier
zijn ze
In Industrie en Ambacht werken
in Waalwijk 4077 mannen (76%
van de beroepsbevolking in Waal
wijk werkend) en 1155 vrouwen
(56% van de beroepsbevolking!
Zeiden we reeds dat meer dan 1700
arbeiders van elders in aalwijk
hun werkkring vinden, dan staat
daar tegenover dat slechts 450
Waalwijkse mannen en vrouwen
buiten hun gemeente werken.
Volgens inlichtingen die men ons
op het Gewestelijk Arbeidsbureau
te Waalwijk verstrekte, was de
toename van de werkgelegenheid
in 1952 groot genoeg om de aan
was van de beroepsbevolking op te
vangen en de werkloosheid aan
zienlijk te verminderen. De toena
me van de werkgelegenheid betrof
uitsluitend uitbreiding van bestaan
de bedrijven, nieuwe vestigingen
van enige betekenis kwamen m
1952 niet voor.
Dat liet werkloosheidscijfer in
Waalwijk gunstig is, blijkt uit on
derstaande cijfers. In pro nulles
van de mannelijke beroepsbevoi-
i king waren er werkloos
In Waalwijk 18
In Noord-Brabant 67
In Nederland 54
Het tekort aan vrouwelijk perso
neel blijft nog voortduren. Via cur-
sussen in het sclioenstikken op de
R.K. Huishoud- en industrieschool
te Waalwijk tracht men hierin ver
betering te brengen.
Door het tekort aan woonruimte
.JULIANA REGINA 1948
Nadat we enkele weken geleden
een bespreking hebben gewijd aan
het foto-album Juliana Regina 1953
ontvingen we thans van de Uitge
verij en Drukkerij Hollandia te
Baarn het grote album „Juliana Re
gina" 1948—1953. Een zeer fraai
uitgegeven boekwerk, dat in woord
en beeld een overzicht geeft van
de eerste vijf jaren van de rege
ringsperiode van Hare Majesteit
Koningin Juliana.
De uiterlijke vorm van het boek
laat weinig te wensen over; het is
in goudstempelband, ontworpen
door S. Hartz, gebonden en speci
aal de foto's zijn met grote zorg
gekozen en met even grote zorg,
zoals blijkt, gereproduceerd.
Het betreft hier niet alleen reeds
eerder gereproduceerde foto's uit
kranten en iijdschriften, niet alleen
de foto's, die anderszins onder ons
volk zijn verspreid, maar daarnaast
treffen we veel foto's aan uit de
privé-albums van ons vorstenhuis;
ongekunstelde opnamen van het
Koninklijk gezin in zijn dagelijkse
doen. En juist deze foto's, die met
de weergave zijn van ons vorstelijk
gezin op plechtige momenten, maar
die ons hen doet zien als gewone
mensen, met hun gewone vreugden
en ook soms met hun eigen mense
lijk leed, deze foto's zijn het die
het album zijn bijzondere waarde
geven.
De tekst die de foto's inleidt en
verduidelijkt, is ook van een bij
zonder goed gehalte. Hij is niet
ellenlang, n,iet opgeblazen, maar
weet de juiste toon te treffen en de
juiste sfeer te scheppen, waarin de
foto's het meest te genieten zijn.
Bijzonder kunnen wij het waar
deren dat ook fragmenten uit de
vele redevoeringen van onze ge
liefde koningin in dit boek zijn op-
gennomen. Met deze redevoerin-
j gen steeg zij in de achting van het
eigen en van het buitenland, uit
deze redevoeringen, gehouden bij
talloze zeer verscheidene gelegen
heden, leren wij onze vorsiin ken
nen als een wijze sterke vrouw,
wier hoge positie „als een uitkijk
toren", zoals ze zelf laatst zei,
haar de gelegenheid geeft, bijzon
dere toestanden en bijzondere ge
beurlijkheden waar te nemen. En
zij grijpt deze gelegenheden ook
aan, zij toont zo een warme belang
stelling voor alles wat haar eigen
land betreft en haar eigen volk
niet alleen, maar ook voor al het
wel en het wee van de grote we
reld en haar gehele bevolking.
Wij kunnen niet anders doen dan
het gedenkboek Juliana Regina,
dat uitgegeven werd door de uit
geverij en drukkerij Hollandia te
Baarn, gelijk we zeiden, van harte
aanbevelen. Onze liefde voor
de Koningin en haar gezin, onze
waardering en ons respect voor
hen zulen er slechts door toene-
I men.
Ten kantore van de N.V. Stoomschoenfabriek A. H. van Schijndel vond
Dinsdagmorgen de plechtige huldiging plaats van twee werknemers onder
het personeel, behorende tot de grote groep van zilveren jubilarissen, die
dit bedrijf reeds onder zijn arbeiders telt.
Het waren Mevr. Dorgelo-Bakker en de heer J. Harmeling, die resp. als
plakster en als zolenronder het feit vierden, dat zij veertig jaren geleden
in dienst traden van de fa. van Schijndel.
Bij deze gelegenheid deelde Burgemeester Teijssen hun mee, dat het H.M.
de Koningin had behaagd hen te begiftigen met de ere-medaille in brons
verbonden aan de Orde van Oranje Nassau en als bijzonderheid kan hier
bij nog worden aangetekend, dat Mevr. Dorgelo-Bakker de enige vrouw
in Waalwijk is die thans dit ere-metaal draagt.
Bij deze bijzondere gelegenheden wer
den de jubilarissen met hun echtgenoten
om 11 uur ten kantore van de directie
feestelijk ontvangen, terwijl ook Burge
meester Teijssen door zijn aanwezigheid
blijk gaf van zijn waardering voor hun
bijzondere prestaties.
Nadat de directeur de heer C. Pullens
allen verwelkomd had, gaf hij graag het
woord aan de burgemeester, die in een
hartelijke toespraak Mej. Bakker en de
heer Harmeling geluk wenste met hun
jubileum. De directie van het bedrijf fe
liciteerde hij met de eer, dat wederom
twee jubilarissen hun tweede mijlpaal
hadden bereikt. Dit was voor hem een
bewijs van de goede verstandhouding
1 tussen werkgever en werknemer en de
prettige geest die er moest heersen on
der het personeel van deze fabriek.
Mevr. Dorgelo-Bakker.
Zijn aanwezigheid had echter nog een
ander doel, dan een enkelvoudige felici
tatie, want het had, zoals hij meedeelde,
H.M. de Koningin behaagd de beide ju
bilarissen de ere-medaille van de Orde
van Oranje Nassau toe te kennen, voor
de grote verdiensten, die zij zich in hun
werkkring verworven hadden. De bur
gemeester noemde het dan ook een ver
heugende taak, waarvan hij zich thans
te kwijten had, om mej. Bakker en de
heer Harmeling het ere-teken op de
borst te spelden. Dit geschiedde onder
luid applaus van de aanwezigen en de
burgemeester besloot zijn rede met nog
een speciale gelukwens aan de beide ju
bilarissen en hun echtgenoten, daarbij
de hoop uitsprekend, dat zij beiden nog
vele jaren een prettige herinnering aan
deze dag zouden bewaren.
Vervolgens nam de directeur de heer
C. W. Pullens weer het woord. Hij be
tuigde zijn oprechte dank aan de burge
meester voor de grote eer, die de firma
door Hare Majesteit de Koningin was be
reid, nu zij wederom aan twee van haar
werknemers de ere-medaille van de Orde
van Oranje Nassau had toegekend. Zich
richtend tot de jubilarissen, feüciteerde
hij hen erg hartelijk met deze hoge on
derscheiding en hij wenste hen geluk met
hun bijzonder jubileum. Speciaal bracht
hij nog eens tot uiting, hoe Mej. Bakker
op 13-jarige leeftijd in de fabriek was
gekomen, hoeveel zij steeds voor het be
drijf had gedaan en met hoeveel ijver en
opoffering zij zich steeds was blijven
geven aan haar werk, en hoeveel zij zich
ook voor haar man had getroost. Het
waren zeer bijzondere omstandigheden
dat zij later als gehuwde vrouw zolang
in de fabriek moest blijven en de taak
overnam van haar echtgenoot die wegens
ziekte niet in staat was zijn werkzaam
heden te verrichten.
Is deze opoffering, aldus de heer Pul
lens, reeds prijzenswaardig op zich, meer
nog was dit het voorbeeldig gedrag en
de wijze waarop zij haar werk verrichtte
en met haar mede-arbeidsters wist om te
gaan.
Hij dankte de beide jubilarissen voor
hun trouwe plichtsbetrachting en betoon-
j de ijver en bood hun een gesloten cou-
vert aan. Bovendien presenteerde hij de
i beide dames een doos bonbons en dé he-
ren een kistje sigaren,
i De heer P, van Schijndel, die natuur-
I lijk bij deze gelegenheid niet wilde ont-
breken, bracht als oud-directeur nog eens
i in herinnering, hoe hij van de 55 jaren
I dat hijzelf in zijn bedrijf had gewerkt,
daarvan 40 jaren met hun beiden had
j samengewerkt. Hij feliciteerde beiden met
I de onderscheiding en hij sprak als zijn
vermoeden uit, dat Mevr. Dorgelo-Bak-
ker, waarschijnlijk wel de enige vrouw in
Waalwijk zou zijn, die begiftigd was met
deze Koninklijke onderscheiding. En dit
vermoeden van de heer van iSchijndel
bleek uit onze inlichtingen inderdaad
juist te zijn.
Hij wenste de beide jubilarissen ten
slotte geluk met hun jubileum en dankte
persoonlijk nog voor het vele, dat zij al
die jaren voor de firma hadden gepres
teerd.
In aansluiting op de felicitatie en de
zeer waarderende woorden van de di
rectie, was de procuratiehouder de heei
A. J. Mahieu de tolk van het personeel,
toen hij namens de arbeiders, de chefs
en de administratie aan de gedecoreerde
jubilarissen zijn gelukwensen aanbood.
Hij prees hen om hun voorbeeldige trouw
aan de firma, hun collegialiteit en hun
werklust, waarmee overigens alle werk
nemers in de fabriek bezield waren.
Daarom Was het voor allen zo'n grote
eer, dat nu weer twee van hun mede
arbeiders met de ere-medaille gesierd
werden en hij hoopte, dat ze nog vele
jaren hun beste krachten zouden kunnen
blijven geven aan de zaak waaraan ze
zo hecht verbonden waren.
Als stoffelijk blijk van meeleven bood
hij namens het gezamenlijk personeel mej.
Bakker een doublé polshorloge aan en
aan de heer Harmeling een ruststoel, met
de wens dat ze nog vele jaren in de
beste gezondheid plezier daarvan zouden
hebben. Ook de echtgenoten van de ju
bilarissen feliciteerde hij met dit jubi
leum.
HoeweLzeer onder de indruk van de
verkregen onderscheiding en de spon
tane gelukwensen was Mej. Bakker zo
flink om mede namens haar collega een
dankwoord te spreken. Op de eerste
plaats dankte zij de burgemeester voor de
eer, dat hij hen de medaille had opge-