Puistjes]
VAL DA
X&D.1B
IE OPDRACHT
ROBERT MERSHAM
Geen drie wethouders
in Loon op Zand?
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
„DE ECHO"
ook UW blad
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VRIJDAG 13 NOVEMBER 1953
2
Loco-burgemeester Beerens: Van geruchten omtrent
Rosagaerde is niets waar.
9).
„U spreekt over een theorie
TEGEN HOEST
PASTI LLES
DE°ZACHTE VALDAMILD
(Wordt vervolgd).
AUTO-RIJSCHOOL
J. C. Vossen A. Co.
jaarsvergadering, welk verslag in dank
door de voorzitter werd aanvaard en
door de leden werd goedgekeurd, bracht
de penningmeester een kort financieel
verslag uit, waaruit bleek, dat dit jaar
een batig saldo kende van 1411.43. De
stadsfeesten en de SLEM hadden de ac
tiviteiten van de vereniging onnodig ge
maakt, vandaar dit batig saldo, waarmee
men echter, aldus de penningmeester, niet
al te royaal om moest springen. Hadden
dit jaar de onkosten ongeveer 800.
bedragen, andere normale jaren bedroeg
dit bedrag plm. 2000.terwijl het
zeer nuttig was wanneer de vereniging
eens over enige reserve beschikte, want
meermalen had men goede vruchtbare
voorstellen moeten afwijzen bij gebrek
aan middelen.
HET GESCHENK.
Nadat de heren Roelof Heyrmans en
van Laarhoven de kasbescheiden van de
penningmeester aan een onderzoek had
den onderworpen, en alles in de beste
orde hadden bevonden, stelde de voor
zitter het belangrijkste agendapunt aan
de orde: het aanbieden van een geschenk
aan de gemeente door de burgerij als
herinnering aan stadsfeesten en Slem.
Enkele maanden geleden, lichtte de
voorzitter dit punt toe, diende in de raad
een voorstel, dat door B. en W. werd
teruggenomen, en waarin aan de raad
een subsidie werd gevraagd voor het
aankopen en doen aanbrengen van een
plaquette van H. M. de Koningin. In de
raadsvergadering waren echter stemmen
opgegaan, dat dit eigenlijk komen moest
van andere zijde, namelijk van de zijde
der burgerij; B. en W. waren het hier
mee eens en namen het voorstel terug.
Toen het bestuur van W.B. dit las,
stelde men zich de vraag of het initiatief
hiertoe niet lag op de weg van de ver
eniging en vooral dit te zien, in het licht
van de prima geslaagde feesten, die juist
zo uitstekend geslaagd waren door de
bijzondere prestaties van de burgemees
ter en de administratieve en technische
diensten der gemeente; wat speciaal de
technische diensten gepresteerd hadden,
kon het bestuur van Waalwijks Belang,
dat de voorbereidingen voor stadsfeesten
en Slem van nabij had meegemaakt, ten
volle waarderen en bewonderen. Daar
om kwam bij ons, aldus de voorzitter, de
gedachte op, om een plaquette of wat het
zijn zal namens de burgerij aan de ge
meente aan te bieden, als waardering
voor en'herinnering aan de stadsfeesten
en de SLEM.
Het bestuur had zich beraden over de
mogelijkheden die er bestonden te dien
aanzien. Het was van mening geweest,
dat dit natuurlijk opgedragen moest wor
den aan de stadgenoot de heer Theo v.
Delft en met hem en de burgemeester
waren de diverse mogelijkheden bekeken.
Een schilderij in de raadzaal was uitge
sloten, de zaal noch de meubilering, noch
de aanwezige plaquette van Prinses Wil-
helmina leenden zich hiertoe. Het ge
schenk zou zich moeten bepalen tot een
plaquette in zandsteen, zoais die van de
vorige koningin of in de vorm van een
buste op een piëdestal.
Sprekend over de kosten die met dit
geschenk gemoeid zouden zijn, deelde de
voorzitter mee, dat een plaquette in zand
steen van dezelfde grootte als de aan
wezige 1800.zou kosten. Een buste
in steen zou een bedrag vergen van
2000.en een in brons een bedrag
van 1600.
De heer Bossaerts miste in een beeld
van de koningin de symboliek van het
650-jarig bestaan en van de SLEM; hij
zou het in een andere vorm gezocht heb
ben, bijvoorbeeld in een gebrandschilderd
of in een glasinlood-raam, waarin het
feit van de stadsfeesten en van de ten
toonstelling symbolisch werd voorgesteld,
terwijl de gemeente dan zelf voor de
beeltenis van de koningin zou zorgen.
We zijn uitgegaan, antwoordde de
voorzitter, van het verlangen van het
gemeentebestuur naar een beeltenis van
de Koningin. Ik ben het wel met li eens
dat een afbeelding van de Koningin wei
nig te maken heeft met de voorbije fees
ten, maar gegeven was het verlangen
van het gemeentebestuur.
De heer Meys wees erop, dat men
niet te veel de nadruk moest leggen op
de tentoonstelling, men moest zich meer
bepalen tot het 650-jarig bestaan. Een
tentoonstelling zou er nog wel eens meer
plaats vinden, dat was niet zo'n bijzon
der en uitzonderlijk feit als het 650-jarig
bestaan. De gemeente moet zich zelf geen
cadeau gaan kopen, maar dit moet wor
den aangeboden van de zijde der burge
rij, zo is dit indertijd in de raad gesteld
en het gemeentebestuur was zeer met de
ze gedachte ingenomen.
Zuiver en ontsmet
'uw huid met de hel-
i der vloeibare D.D.D.
De jeuk bedaart, de
ziektekiemen worden gedood en de huid
geneest.
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
Nadat de heer Roelof Heyrmans het
bestuur er op gewezen had dat zandsteen
niet meer verwerkt mocht worden, zodat
dus eigenlijk de plaquette van de baan
was, vroeg de heer J. van Laarhoven of
het niet mogelijk was een combinatie van
de beeltenis en de herinnering aan de
feesten tot stand te brengen in de vorm
van een glas-in-lood-raam. Maar de
voorzitter wees er nogmaals op, dat het
verlangen van de gemeente uitging naar
een beeltenis der Koningin, en dat hij
bovendien geen geschikte plaats zou we
ten voor zo een raam.
DE FINANCIËLE ZIJDE.
Sprekend vervolgens over de finan
ciële kant van het vraagstuk kon de
voorzitter de vergadering de verheugen
de mededeling doen, dat de redactie
van ons blad haar kolommen had open
gesteld voor een inschrijving. Regelmatig
zouden in ons blad de binnengekomen
giften worden gepubliceerd en verant
woord, zodat de aandacht van 't Waal-
wijkse publiek steeds op de inzameling
werd gericht. Dit plan vond algemene
instemming, vooral ook omdat andere
methoden, zoals bijvoorbeeld het rond
zenden van circulaires, kostbaar waren
en lang niet zo effectief. K
De heer Dirks opperde nog de sugges
tie om diverse verenigingen aan te schrij
ven om hen onder hun leden een actie
voor het plan te laten voeren, zodat
ieder lid een kleinigheid kon offeren
voor dit mooide doel.
Het bestuur nam gaarne deze suggestie
over.
En nadat meegedeeld was dat W.B.
natuurlijk de rij van schenkers zou ope
nen, maar dat het bestuur zich nog moest
beraden over de grootte van de gift, ver
klaarden alle aanwezigen zich met het
bestuursvoorstel accoord.
Bij de mededelingen kon de voorzitter in
verband met de reeds gesignaleerde en
verklaarde geringere activiteit van de ver
eniging weinig meer meedelen dan de ge
bruikelijke evenementen, waarbij hij er
zijn vreugde over uitsprak, dat de Do
denherdenking steeds beter en steeds al
gemener wordt, vooral ook dank zij de
herdenking door de liedertafel met Mo-
zarts Requiem.
De vereniging had nog eens een re
quest geschreven over de verharding van
het fietspad langs de weg naar Tilburg,
waardoor op deze weg zoveel ongeluk
ken gebeuren, terwijl zij ook doorgegaan
was op de suggestie door de heer van
Oostrum in de vorige vergadering ge
daan, om meer te doen voor de lichame
lijke opvoeding in de gemeente. Over
dit punt had het bestuur een bespreking
gehad met de burgemeester, en deze had
meegedeeld, dat de Rijksconsulent voor
het gymnastiekwezen had verklaard, dat
het ideaal zou zijn, wanneer het gym
nastiekonderwijs op de verschillende
scholen, zou worden geconcentreerd, ter
wijl dan ook de diverse gymnastiekver
enigingen hiervan mee zouden kunnen
profiteren. Een oplossing van dit vraag
stuk was dus in wording.
In de vorige vergadering was ook ge
suggereerd enkele banken te plaatsen op
het Vredesplein en ook dit punt was
met het gemeentebestuur besproken, maar
dat was van mening, dat er in ons mooie
stadspark banken genoeg wafen. Het
Vredesplein met zijn gebrek aan natuur
schoon en groen, bood weinig gelegen
heid tot rust en verpozing.
De rondvraag gaf de vergadering ge
legenheid nog even te spreken over „het
spoor", waaromtrent nog niets bekend
was sinds de onlangs gehouden hearing,
alleen dat het rapport hiervan is inge
diend.
Tenslotte sloot de voorzitter de verga
dering met de hoop uit te spreken dat de
actie voor het geschenk tot een goed en
succesvol einde gevoerd mocht worden.
Het was niet zo'n erg belangrijke agenda die de gemeenteraad
van Loonopzand Dinsdagavond te behandelen voorgelegd kreeg en
de meeste punten waren dan ook spoedig afgehandeld. Alleen het
schrijven van Ged. Staten waarin zij adviseerden het besluit een
derde wethouder te benoemen ongedaan te maken, en dat B. en
W. voorstelden aan te houden tot een volgende vergadering bracht
de heren van Kuiken Grootswagers in de oppositie, terwijl de heer
Grootswagers hoewel niet met name, minder fraaie dingen zei van
Rosagaerde, waarin loco-burgemeester J. Beërens, die als voorzitter
optrad, wegens ziekte van burgemeester van der Heijden, hem ech
ter geen gelijk kon geven.
kennisgeving te worden aangenomen,
maar het was nu niet aan de orde te
spreken over een door de raad zelf im
mers reeds goedgekeurde verordening.
De heer van Kuik bleef echter bezwa
ren maken in die zin, dat de raad des
tijds niet alles besloten had waf in deze
verordening stond. Hij was tegen deze
verordening en wenste hiervan aanteke
ning. En hij adviseerde de mensen die
een dergelijke aanslag thuis kregen de
belasting niet te betalen.
„Dus U, als raadslid, adviseert de
mensen geen belasting te betalen aan de
gemeente?", vroeg hem de voorzitter. „Ja,
mijnheer de voorzitter", zei de heer van
Kuik.
De heer Grootswagers had ook wel
enkele bezwaren, in zoverre hij, een te-
gespraak meende te bespeuren met een
ander door de raad genomen besluit.
De voorzitter echter bleef er aan her
inneren, dat de raad de verordening een
maal had vastgesteld, en dat hier alleen
aan de orde was het voor kennisgeving
aannemen. Hadden er enkele leden be
zwaren, dan moesten ze daar te zijner
tijd, bijvoorbeeld bij de behandeling van
de begroting maar mee voor de dag ko-
OUD-BURGEMEESTER MALLENS
HERDACHT.
Nadat wethouder Beerens de vergade
ring, waarbij de heren Bossers, v. Laar
hoven en v. Noye afwezig waren, ge
opend had, verzocht hij de raad even te
blijven staan ter herdenking van het
overleden raadslid, oud-burgemeester J. A.
F. Mallens, van wiens overlijden men na
de laatste raadsvergadering kennis ge
nomen had. Niemand vermoedde toen,
aldus de heer Beerens, dat de dood zo
spoedig een einde zou maken aan dit
werkzame leven.
Van 1934 tot 1948 was de heer Mal
lens burgemeester geweest van de ge
meente en in die jaren had hij zich doen
kennen als een man van rijke ervaring
en grote gaven. Speciaal roemde hij de
houding en het werken van burgemeester
Mallens tijdens de dertiger crisisjaren en
tijdens de bezetting.
In 1949 werd hij door een groot aan
tal kiezers tot lid van de gemeenteraad
gekozen en dit jaar zag hij, wederom
door een groot aantal kiezers, zijn man
daat vernieuwd. Hij bracht hem hulde
en dank voor het vele goede dat hij
voor de gemeente deed. Men zou zijn
markante figuur in de raad, waarin hij
streed met op ervaring berustende over
tuiging, missen. Tenslotte getuigde de
voorzitter van zijn meeleven met de
echtgenote en kinderen die in hem een
zorgzaam man en vader hadden verloren.
Overgegaan tot de gewone orde, stel
de de raad vervolgens de notulen van de
vorige vergadering ongewijzigd vast.
Bij de Ingekomen Stukken, maakte de
heer van Kuik, naar aanleiding van de
van G.S. ontvangen goedkeuring op de
verordening tot heffing van een electri-
ficatiebaatbelasting, bezwaar tegen deze
verordening. Hij zou wensen dat ver
schillende artikelen werden voorgelezen,
want daar stonden bezwaarlijke dingen
in.
De voorzitter wees er echter op, dat
de verordening destijds door de raad was
goedgekeurd en thans was goedgekeurd
door G.S.; het stuk diende gewoon voor
Naar aanleiding van diverse rapporten
van kasopneming en controle uitgebracht
door het desbetreffende bureau van de
Vereniging van Ned. gemeenten, vestig
de de heer Grootswagers er de aandacht
op, dat de boekhouding der drainagevel-
den en van de gasfabriek prima in orde
U zult 's morgens „kiplekker"
uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal in
uw ingewanden doen stromen, anders ver
teert uw voedsel niet, het bederft. U raakt
verstopt, wordt humeurig en loom. Neem
de plantaardige CARTER'S LEVERPIL-
LETJES om die liter gal op te wekken en
uw spijsvertering en stoelgang op natuur
lijke wijze te regelen. Een plantaardig zacht
middel, onovertroffen om de gal te doen
stromen. Eist Carter's Leverpilletjes.
was en dat die een pluimpje had gekre
gen; anders echter was het gesteld met
de secretarie, hier waren verschillende
bemerkingen op de gang van zaken en
de heer Grootswagers hoopte dat het col
lege van B. en W. er ter dege kennis
van zou nemen en maatregelen zou tref
fen.
De voorzitter kon hem echter de ver
zekering geven dat dit reeds was ge
beurd.
Toen agendapunt 3, een voorstel om de
toelage 1953 voor het rijkspersoneel ook
aan het gemeentepersoneel te geven, aan
de orde kwam, verzocht de heer Groot
swagers eerst punt 7, de geloofsbrieven
van het nieuwe raadslid te onderzoeken,
in behandeling te nemen, hetgeen de
voorzitter weigerde. Punt 3 was hierna
een hamerpunt.
,OU GSVAT
3edek keel en borst met de
Pijnstillende Thermogènede
weldadige warmte verjaagt ver
koudheid.
Evenals de voorstellen om medewer
king te verlenen aan de St. Jansschool te
Kaatsheuvel en tot het aangaan van een
vaste geldlening van 600.000.
In verband met een voorstel tot aan
koop van de woning Berndijksestraat 34,
met bijbehorende grond, vroeg de heer
Grootswagers, na zijn ingenomenheid met
dit punt tot uitdrukking te hebben ge
bracht, of door het gemeentebestuur po
gingen waren aangewend om de wonin
gen van de kinderen v. d. Louw ook in
eigendom te krijgen.
Inderdaad waren pogingen in deze
richting aangewend, antwoordde de voor
zitter, maar toen men stappen deed,
bleek de woning al verkocht te zijn. Nu
was men in onderhandeling met de nieu
we eigenaar.
De heren Broeders, Grootswagers en
Wennekes vormden de commissie die de
geloofsbrieven van het nieuwe raadslid,
A. P. Snoeren, onderzocht en in orde be
vond.
Het voorstel tot aan- en verkoop van
perceelsgedeelten aan de Hoge Steenweg
te Loonopzand ging vlot onder de ha
mer door en zulks deed ook het voorstel
om medewerking te verlenen aan de R.K.
Stichting voor L.O., St. Jozefparochie.
Toen het voorstel aan de orde was tot
verkoop van een perceel bouwgrond aan
W. J. Vloemans, welk perceel gelegen
was aan een weg ten oosten van de
Parkstraat, antwoordde de voorzitter de
heer Grootswagers die een opmerking
maakte aangaande de prijs, dat de prijs
voor dit bouwterrein op dezelfde basis
was vastgesteld, als die gold voor de
grond langs de Parkstraat.
De goedkeuring van de op 3.40 per
m2 vastgestelde prijs door het Prijzen-
bureau was echter nog niet verkregen,
maar niettemin stelden B. en (W. voor
dit voorstel aan te nemen, onder voorbe
houd dat de prijs zou gelden, zoals die
door het prijzenbureau werd vastgesteld.
Als de prijs lager zou zijn, dan de
door B. en W. geraamde, dan maakte de
heer Elshout toch wel bezwaar tegen dit
voorstel. Maar de voorzitter antwoordde
hem, dat men zich in wezen toch neer
moest leggen bij de vastgestelde prijs. Bo
vendien zou die niet veel schelen met
deze.
De raad ging er toen mee accoord en
ook met de 19e en 20e wijziging van de
begroting.
GEEN DERDE WETHOUDER?
Op de aanvulling van de agenda stond
vervolgens als ingekomen stuk vermeld
een schrijven van Ged. Staten, waarbij
bezwaar gemaakt werd tegen het raads
besluit tot uitbreiding van het aantal
wethouders. B. en W. stelden voor dit
stuk aan te houden tot het college in
voltallige vergadering hierover kon be
slissen, terwijl naar de voorzitter op
merkte het ook beter was om te wach
ten tot de raad weer voltallig was.
De heer van Kuik stelde de vraag,
waarom dit stuk niet tegelijkertijd met de
agenda ter kennis van de raad was ge
bracht; het was toch al op 7 October
gedateerd.
Voorts had hij bij geruchte vernomen,
dat de derde wethouder al buiten zijn
boekje was gegaan, daar hij al een man
daat getekend zou hebben. Hij vroeg een
onderzoek hiernaar.
En tenslotte vroeg hij zich af waarom
men dit stuk zou aanhouden; hier zag hij
het nut niet van in.
Is het zo heel erg, vroeg de voorzitter,
wanneer dit stuk niet op de gewone
agenda stond, maar op de aanvullende.
In het college was het schrijven van
Ged. Staten besproken en toen was de
wenselijkheid naar voren gekomen het
aan te houden; daarom ook had men ver-
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden".
VAN
door Martin Verduyn.
Hier beluisterde Mersham de taal
van de geleerde Marion Andrews
en een vreemde ontroering ging
door hem heen, nu hij geconfron
teerd werd met deze zijde van haar
persoonlijkheid. Wat was zij eigen
lijk een prachtvrouw, bedacht hij;
zwak in haar vrouwelijk sentiment
en toch zo sterk in haar strijd voor
het behoud van vrijheid en recht.
Hij raadpleegde zijn horloge, het
was negen uur in de morgen. Als
er, zoals hij verwachtte, een of
meer nazi-benden in de buurt wa
ren, zouden deze reeds druk bezig
zijn met het systematisch uitkam
men van de jungle. En de enige
kans die zij hadden, was in een vol
komen onbekend gebied met een
moordend klimaat door een van
die kammen heen te glippen. Die
ene kans werd echter practisch te
niet gedaan door de noodzaak Ni
chols te zoeken. Hun groepje was
te klein om te splitsen en verder
gaan zonder de professor was vol
komen zinloos.
Niet als het er over ging het vege
lijf te redden, maar voor Mersham
was de in Engeland ontvangen op
dracht van onverminderde beteke
nis, ook in deze wanhopige situa
tie.
Het was alsof Marion zijn ge
dachten raadde.
„Mag ik uw plannen weten, ka
pitein?" vroeg zij.
„Als professor Nichols alleen
maar bezeten is geweest van angst,
en in een soorl tropenkolder ge
schoten heeft en de jungle in ge
vlucht is, is hij ons theoretisch zes
uur vooruit", antwoordde Mersham
langzaam.
„Practisch kan hij niet ver geko
men zijn zonder water, en moet hij
hier ergens rondzwerven. Het lijkt
mij echter niet zo waarschijnlijk
dat een man als Nichols in 't stik
donker de jungle in springt, of hij
moet een bepaald doel hebben en
de weg weten".
„Maar er is hier geen weg en wat
zou Nichols in deze verlaten wil
dernis zoeken?"
„Als je een doel weet, is er al
tijd een weg."
„Wat bedoelt u precies
,,Er kan maar één doel zijn be
halve wij", zuchtte Mersham.
Afschuw trok over Marion's
bleek gelaat. Zij sprong op van de
kist waarop zij zat.
,,Als het waar is", sprak zij ge
jaagd.
,,Ik twijfel er ook niet aan of
Nichols wilde zich hier in verbin
ding stellen met de nazi's", vulde
Crane aan. „En de opzet is geweest
u mee te nemen".
„De vijand heeft verwacht, dat
Nichols' activiteit mij wel zou over
donderd hebben en ik op zijn ver
langen toesterhming zou gegeven
hebben om te springen. In dat ge
val zou u zich nu in handen van de
nazi's bevonden hebben."
„Maar waarom riep Marion
angstig uit.
„Daarvoor heb ik maar één ver
klaring", was Mersham's grimmige
antwoord. „Nichols werkt voor de
nazi's."
„En ik ben zjjn secretaresse",
stamelde Marion. Het bloed vloog
haar naar het gelaat. „U gelooft
toch niet dat ik.... Wij werken
voor de geallieerden. Ik verzond
zelf de rapporten", stamelde zij.
Mersham keek naar de grond en
zweeg.
„Ik ben er van overtuigd dat u
volmaakt onschuldig bent. Offici
eel staat u natuurlijk onder verden
king, maar u zult wel niet trachten
te ontsnappen", zei Crane vriende
lijk.
„Nichols werkte inderdaad voor
ons, maar gaf de meest waardevol
le inlichtingen aan de Duitsers.
Zijn onderzoekingen voor de geal
lieerden waren de mooiste camou
flage en de beste gelegenheid, die
men zich denken kan. In het licht
van kapitein Mersham's theorie
over Nichols wordt hetgeen u ver
teld heeft, volkomen duidelijk."
„Zeker, de andere mogelijkheid,
tropenkolder ,of krankzinnigheid
tengevolge van de doorgemaakte
spanningen."
Er viel een beklemmende stilte.
Marion wist heel goed dat de man
tegenover haar reeds overtuigd
was van professor Nichols' verra-
zuimd het bij de overige ingekomen stuk
ken te vermelden; hetgeen men nu in de
ze vorm herstelde.
Het was inderdaad mogelijk, dat de
3e wethouder reeds als zodanig had ge
tekend. Maar op 1 September had de
wethoudersverkiezing plaats gehad en op
7 October kwam pas de goedkeuring van
Gedep. Staten. En bovendien de andere
wethouders hadden toch ook getekend,
zonder dat hun benoeming door G. S.
was gesanctionneerd.
De heer van Kuik merkte echter op
dat bij de keuze van de wethouders uit
drukkelijk was gezegd, dat de benoeming
van de derde wethouder pas in zou
gaan, wanneer de goedkeuring van G.S.
verkregen was. Dat die andere wethou
ders tekenden was niet meer dan nor
maal.
De voorzitt$ï> betoogde dat alles uit
eindelijk toch maar neer kwam op een
formaliteit; het was de heer van Kuik
maar te doen om wat bezwaren te ma
ken.
Maar, zei de heer van Kuik, mij is nog
meer ter ore gekomen, namelijk dat er
door B. en W. naar gevist is, hoe het
eigenlijk uitgelekt is, dat G. S. de derde
wethouder geweigerd hebben. Waren B.
en W. soms aanvankelijk van plan de
zaak maar in de doofpot te houden?
Wanneer de heer van Kuik het colle
ge niet meer vertrouwde, aldus de voor
zitter, dan zou hij het zwijgen er maar
toe doen.
De heer Grootswagers' sloot zich aan
bij de heer van Kuik; inderdaad was in
dertijd gezegd, dat de benoeming pas van
kracht zou worden wanneer G.S. ze
goedkeurden.
Uit het schrijven bleek, dat G.S- de
raad adviseerden het genomen besluit
maar in te trekken, m.a.w. hou de eer
aan U zelf, anders doen wij het. Hij
zag niet in dat er nog een mogelijkheid
was om de benoeming goedgekeurd te
krijgen en wilde daarom de zaak maar
ineens ongedaan maken. De zaak was
vorige keer al genoeg in het belachelijke
getrokken; het was maar een middel om
een bepaalde groep zoet te houden, deze
3e wethouder.
De heer de Cock stelde hier tegenover
dat de raad indertijd met grote meerder
heid besloten had een derde wethouder
te kiezen. Hij stelde voor om het stuk
aan te houden tot de volgende vergade
ring; wanneer de burgemeester terug was,
zou die misschien nog kunnen bewerken
dat de benoeming werd gesanctionneerd.
De voorzitter bracht hierna het voor
stel om het schrijven aan te houden in
stemming en met 8 stemmen tegen vier
werd het aangenomen. Tegen stemden de
heren Grootswagers, van Kuik, Elshout
en Snaphaan.
WAAROM NIET OP AGENDA?
Op de aanvullende agenda stond
voorts nog een voorstel tot verkoop van
een bouwterrein aan de Parkstraat aan
A. H. Aussems en de heer van Kuik in
formeerde weer waarom dit voorstel ook
niet op de gewone agenda stond. Te elf
der ure, antwoordde de voorzitter, was
het bouwplan van de heer Aussems ge
reed gekomen en B. en W. hadden be
sloten dit nog af te werken, zodat de be
trokkene voor 1 Januari aan de gang
kon.
Het laatste voorstel tot voorlopige
vaststelling van de bedragen bedoeld in
art. 55ter van de L.O. wet, deed de heer
van Kuik weer vragen waarom het niet
op de gewone agenda stond; maar nu
schoof hij een beetje uit, want dit voor
stel was de raad wel degelijk met de ge
wone agenda gestuurd, zij het dan dat
het op een afzonderlijk vel stond.
GERUCHTEN OMTRENT
ROSAGAERDE,
De heer Grootswagers was de eerste
die gebruik maakte van de rondvraag,
toen hij vroeg, welk verband er bestond
tussen Rosagaerde en het gemeentebe
stuur. Had het gemeentebestuur recht de
boeken en bescheiden in te zien? Hij zou
het zeer op prijs stellen, wanneer de ver
houding op dezelfde wijze geregeld was
als bij het Sportpark, want wat hem over
Rosagaerde ter ore was gekomen was
verre van fraai. Als het waar is, wat hij
vernomen had, en hij had geen reden om
hieraan te twijfelen, dan werd het tijd,
dat er eens met de harde bezem onder
werd geslagen.
De voorzitter vond het verre van fraai,
dat de heer Grootswagers op zo'n ma
nier het stichtingsbestuur in opspraak
bracht. De gemeente verhuurde het ge
bouw aan de stichting, maar overigens
was hem niets bekend van verantwoor-
dersrol. Voor haar, tfce veel met
hem samen had gewerkt, was het
moeilijk te aanvaarden. Maar de
feiten getuigden tegen hem. Toch
waren er nog hiaten in Mersham's
berekening. Waarom waren zij
aangevallen door de Duitsers, als
Nichols voor hen werkte? Zij stel
de de vraag aan Mersham.
„Daar heb ik over nagedacht",
antwoordde hij. „En als mijn ver
klaring juist is, is Nichols' vlucht
de grootste ramp voor de gealli
eerden in deze oorlog."
Het intelligente meisje begreep
hem onmiddellijk.
„U bedoelt, dat Nichols slechts
zo lang voor de geallieerden werk
te als hij nodig had om tot resulta
ten voor de nazi's te komen
„Juist, hij heeft het atoomwapen
uitgevonden en wacht slechts op 'n
geschikte gelegenheid om te ver
dwijnen zonder verdenking op zich
te laden." „En de door hem zelf
geopperde reis naar Leopoldsville
was die gelegenheid", vulde het
meisje aan. „De verdwijning van
professor Nichols en zijn assistente
zou natuurlijk op zo'n uiterst ge
vaarlijke reis geen verdenking
wekken', besloot zij bitter.
ding of iets dergelijks, die de stichting
aan het gemeentebestuur schuldig zou
zijn.
Als geldschieter kon de gemeente na
tuurlijk wel bepaalde rechten laten gel
den. Maar het was in alle opzichten be
ter als de heer Grootswagers feiten, geen
geruchten ter kennis bracht van het ge
meentebestuur. De voorzitter dacht wel
te weten waarop de heer Grootswagers
doelde en persoonlijk had hij hiernaar
geïnformeerd en het was gebleken dat 't
alles bij elkaar niets om het lijf had. Het
zou wel gaan, dacht hij, over de oprui
ming van oud goed van enkele in Rosa
gaerde ondergebrachte dames; maar hij
verzekerde dat hiermee niets bijzonders
aan de hand was.
De heer Grootswagers echter ver
wachtte van het gemeentebestuur dat het
in overleg zou treden met het gehele
stichtingsbestuur, 't Zou hem de moeite
sparen om eens een openbare raadsver
gadering hierover bijeen te roepen.
Als het gemeentebestuur het nodig
oordeelt, antwoordde de voorzitter, dan
zal het in overleg treden.
Namens het bestuur van Rosagaerde
verklaarde de heer de Cock, dat er re
gelmatig contact bestond tussen het
stichtingsbestuur en het gemeentebestuur.
Als er moeilijkheden bestaan, dan alleen
op het gebied van de financiën, zolang
de lening nog niet door Ged. Staten is
goedgekeurd. Ik zou me niet op geruch
ten af laten gaan.
Ik ga niet op geruchten af, zei de heer
Grootswagers, ik heb hier de schrifte
lijke bewijzen, en uit zijn zak haalde hij
een bundel papieren. Ik zal er echter
geen gebruik van maken, wanneer ik
van het gemeentebestuur de toezegging
krijg, dat zij in overleg zullen treden
met Rosagaerde.
De voorzitter achtte dit nog niet no-
dig, en hiermee was de zaak afgedaan.
De heer IJpelaar informeerde of er
geen schrijven binnen was gekomen van
de bewoners van de Hilsestraat, waarin
verbetering van hun straat werd ge
vraagd. Inderdaad was dit binnengeko
men, zei de voorzitter, maar het vraag
stuk zou ter sprake gebracht worden
wanneer een nieuw wegenplan voor de
omgeving daar behandeld werd. De zaak
had wel degelijk de aandacht van B. en
W.
De heer IJpelaar vestigde voorts de
aandacht van B. en W. op het feit dat
in de Hilsestraat nog steeds 2 huisgezin
nen verstoken waren van electriciteit. Hij
vond dit een toestand die niet door de
beugel kon en de voorzitter gaf hem in
deze gelijk. Nogmaals zou men de zaak
eens bespreken met de PNEM; er was al
meer de aandacht op gevestigd.
Nadat de heer IJpelaar nog geïnfor
meerd had, naar de rechttrekking van de
percelen in de Tramlaan en de voorzitter
hierop geantwoord had dat dit niet zo
eenvoudig was en dat er meer bij te pas
scheen te komen, dan alleen het college,
begon de heer Elshout over de straat-
namengeschiedenis.
Kaatsheuvel
Tel. 2486
VERMINKTE STRAATNAMEN.
Het werd tijd, dat deze geschiedenis,
waarover hij al meer gepraat had, eens
tot een goed einde werd gebracht. Wan
neer kwamen de goede namen, nog
steeds prijkten de verminkte namen op
veel bordjes; de ene naam werd gewel
dig bekort, de andere zoveel mogelijk
uitgerekt. De Parklaan heette Parkstraat,
hij wilde niet de puntjes op de i zetten,
maar wel op de es en de o's; het was
niet Ariensplein en Finantien; er was
een Sprangse weg, maar een Dongensche
straat, enz.
Daar waren inderdaad enkele foutjes
gaf de voorzitter toe; het oude, en zeker
niet het nieuwe college, had hier nog
geen aandacht aan besteed. De zaak was
niet zo urgent dat men er allo, platen
weer af zou gaan halen, tenzij de be
treffende firma aansprakelijk kon worden
gesteld.
Als de commissie indertijd had kunnen
voorzien welke ver strekkende gevolgen
hun plan zou gehad hebben, dan hadden
zij zich misschien nog wel eens bedacht.
.Er zou echter wel eens naar omgezien
worden.
Het had de heer Elshout bevreemd,
dat er weer zo weinig raadsvergaderin
gen waren.
U kent mijn persoonlijk standpunt,
antwoordde de voorzitter; ik zelf heb
hier ook altijd op gewezen. We zullen
zien, of we er iets aan kunnen doen.
WONINGCOMMISSIE
MET TWEE KAMERS.
De heer van Kuik vroeg de voorzitter
waarom er nog geen nieuwe woning
commissie was benoemd. Omdat men nog
niet klaar was met het aanzoeken van
de nodige mensen, antwoordde de voor
zitter.
Hij voegde hier aan toe, dat de taak
van de commissie zou worden uitgebreid;
de commissie zou voortaan niet alleen
belast worden met het vorderen van
woonruimte, maar zou ook een advise
rende taak krijgen. Zij zou in het vervolg
bestaan uit twee kamers, een voor Kaats
heuvel en een voor Loonopzand. Het
was de bedoeling dat de twee kamers
van de commissie regelmatig zitting
hielden in de beide kerkdorpen, zodat de
leden van de commissie niet meer zo ver
hoefden te gaan, of de mensen niet meer
zo ver hoefden te komen.
Waarom benoemde men niet een com
missie waarin zitting had een inwoner
van Loonopzand, een van Kaatsheuvel,
een van Berndijk en een vertegenwoor
diger van de protestantse gemeente; uit
de Moer was er geen nodig, daar krui
pen ze er toch wel in, zei de heer van
Kuik.
De voorzitter gaf de raad de verzeke
ring, dat hij gerust kon zijn te dien aan
zien.
Toen liet de voorzitter voor het laatst
de hamer, die hij gedurende heel de ver
gadering met tact en bekwaamheid had
gehanteerd, vallen en was de vergadering
geëindigd.
