W&2LWÏR
)E OPDRACHT
ROBERT MERSHAM
mm
„VOOR ORDE EN VREDE"
JÊ
PSBS
s«» fJW
-
2'
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 16 NOVEMBER 1953
2
Waalwijkse militairen ontvingen
MIDDENSTANDS-BORGSTEL
LINGSFONDS VOOR DE LANG
STRAAT EN HET LAND VAN
HEUSDEN EN ALTENA.
Maak U los
uit de greep
van Rheumatische Pijnen.
M
WOLLEN HERENVESTEN
grote keuze, met
en zonder mouwen
J. HOENOERVANGERS
nastiekzaal werd in twee leslokalen ver
deeld.
In 1947 waren de 4 klaslokalen volle
dig gerepareerd en in 1949 werden er 3
nieuwe lokalen aanbesteed; in Januari
1950 waren ze gereed. Toen kon ook de
gymnastiekzaal weer als zodanig wor
den ingericht en dit werk was in '1951
klaar.
Had het heel wat voeten in de aarde
voor de school er was, de laatste perio
de van het 25 jarig bestaan was wel het
zwaarst van alles; maar de zusters van
O.L. Vrouw van het H. Hart en het
schoolbestuur hebben energiek de vele
moeilijkheden en problemen onder ogen
gezien en tot een oplossing weten te
brengen. En daarom is er, dunkt ons, te
meer reden om het moeizaam bereikte
25-jarig bestaan te herdenken, hetgeen
dan ook zal geschieden, op Zaterdag 21
November a.s., wanneer er o.m. in de
kerk van St. Antonius een plechtige H.
Mis uit dankbaarheid zal worden opge
dragen.
Natuurlijk zullen de meisjes van de
school ook delen in de feestvreugde,
terwijl zij ook actief deze feestvreugde
willen bevorderen, wanneer zij in een
revue de wederwaardigheden van het
schoolleven in de voorbije 25 jaren weer
tot leven zullen brengen en bovendien
een kinderoperette zullen opvoeren.
Bij dit 25-jarig jubileum past het ons
een hartelijk woord van gelukwens te
richten tot de eerw. Zusters van O. L.
Vrouw van het H. Hart die met zo veel
zorg en ijver de belangen der school
hebben behartigd, tot het kerk- en school
bestuur van St. Antonius, tot de kinde
ren, en vooral ook tot de ouders, die hun
kinderen veilig en in goede handen we
ten op de St. Antoniusschool.
Moge met de uitbreiding van de St.
Antoniusparochie ook de uitbreiding van
de school, gelijke tred houden en moge
bèk het peil van het katholieke onder
wijs, zoals dat op deze school werd ge
geven, zo mogelijk naar een nog grotere
hoogte stijgen dan waarop het zich nu
reeds beweegt.
Burgemeester Teijssen; Dit ere-teken zal U nog eens op
nieuw overtuigen dat ook hier in
liet Vaderland altijd een dank
bare herinnering blijft aan de
voortreffelijke wijze waarop gij
in Indië Uw plicht hebt vervuld.
Aan 32 Waalwijkse militairen die een gedeelte van liun diensttijd
hebben doorgebracht in Indië, heeft burgemeester J. Teijssen Don:
derdagavond in de trouwzaal van het gemeentehuis het ere-teken
uitgereikt, behorende bij de onderscheiding „Voor orde en vrede".
De burgemeester sprak hen toe in hartelijke woorden die van een
zeer grote waardering getuigden voor het goede werk dat door de
militairen in Indië werd verricht, voor de manier waarop zij hun
plicht deden.
kweekt in lengten van dagen ten
goede zullen komen aan het maat
schappelijk leven in ons vaderland,
dan zult gij zijn wat gij waart: de
beste burgers van ons vaderland.
Hartelijk dank voor alles wat gij
voor Koningin en Vaderland hebt
gedaan.
DE GEDECOREERDEN.
Het gemeentebestuur stelt het op
hoge prijs, zei de burgemeester toen
hij hen begroette, dat U gevolg hebt
willen geven aan onze uitnodiging
hier te verschijnen, omdat 'wij het
als een vreugde beschouwen U in
het bezit te kunnen stellen van het
certificaat en het ere-teken, dat U
is toegekend door de minister .van
oorlog, omdat wij op deze wijze 't
best tot uitdrukking kunnen bren-
Aan de volgende personen over-
gen onze waardering voor Uw per- j handigde burgemeester Teijssen 't
soon, Uw werk, Uw toewijding en
de andere goede eigenschappen, die
gij gedurende Uw diensttijd hebt
getoond.
Graag benutten wij de gelegen
heid, zei de burgemeester, die ver
gezeld was van de beide wethouders
en de gemeente-secretaris, te memo
reren, welk een betekenend, welk
een verreikend offer van U ge
vraagd werd. Gij had banden die U
bonden, familie die U dierbaar was,
veel moest gij achterlaten om naar
ginds te gaan, waar een toekomst,
die misschien veel onheil in zich
borg, U tegemoet kwam. Gij zijt te
ruggekomen met vele en velerlei
indrukken; deze jaren zullen niet
meer uit Uw herinnering verdwij
nen, al kan het zijn dat de herinne
ring met de jaren wat zal vervagen.
Ik hoop dat gij voor U zelf de
overtuiging hebt dat gij daar goed
werk hebt verricht, dat gij tot de
conclusie gekomen zijt: ik heb het
gedaan zoals ik het diende te doen,
zoals de Koningin en de regering
het van mij verlangden.
Dit ere-teken zal U nog eens op
nieuw overtuigen dat ook hier in 't
vaderland altijd een dankbare her
innering blijft aan de voortreffelij
ke wijze waarop gij daar Uw plicht
vervuld hebt, een plicht, die door
het wereldgebeuren van U gevergd
moest worden en die voor ons in
menig opzicht niet onbetekenend is
geweest. Ik hoop dat gij aan dit
teken de bedoeling toekent die de
regering er aan heeft willen geven
en dat de ervaring daar verkregen,
de levenswijsheid daar verworven,
het saamhorigheidsgevoel daar ge-
certificaat en 't ere-kruis: P. Dem-
mers, G. Hamers, A. Maas, H. Maas,
C. v. d. Berg (Nieuw-Zeeland), A.
v. d. Meerakker, A. Schoondermark,
A. Spijkerman, J. v. Beurden, M.
Vissers, J. Kavelaars, J. v. Hooff,
L. v. Gelder, W. Bakkers, Q. Kuis,
L. v. Mier, M. Schoep, C. Hobbelen,
J. Kuysten, H. Didden, J. v. Delft,
P. v. d. Griendt, A. v. d. Heuvel,
J. v. Huiten, A, Kolsteren, G. v. d.
Lee, P. Lenglet, C. Verhagen, P.
Vos, A. v. Assen, A. v. Wees (Au
stralië) en A. Rijken.
Ik hoop, zei de burgemeester ten
slotte, dat het U gegeven zal zijn in
Uw verdere leven veel voorspoed te
ontmoeten en dat het voorts zo zal
zijn dat gij zult tonen in Uw werk,
in Uw werkkring, dezelfde te zijn
gebleven die gij waart toen gij als
militair op uitnemende wijze Uw
taak verrichtte.
Dokter P. Lenglet, die ook tot de
onderscheiden militairen behoorde,
dankte namens alle oud-Indië-men-
sen het gemeentebestuur, dat op
deze manier hun de onderscheiding
had willen uitreiken; de onderschei
ding kreeg er ontegenzeggelijk meer
waarde door. Dat deze plechtigheid
plaats vond in de trouwzaal, mocht
een symbool zijn van hun trouw aan
Koningin en Vaderland, aldus dok
ter Lenglet.
Met een heildronk op de Konin
gin en een even onder elkaar ver
toeven, werd deze plechtigheid be
sloten.
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden".
VAN
door Martin Verduyn.
10).
Mersham knikte. „Ja, zo is het,
u moest professor Nichols natuur
lijk vergezellen, want u wist te
veel. Hun opzet is tot nu toe mis
lukt. Nichols nam vannacht de be
nen om zich bij de vijand aan te
sluiten en hen bij ons te brengen.
Was hij bij ons gebleven, dan had
hij het risico gelopen toch in Leo-
poldsville te arriveren, waarmee
de kans op verdwijning en bekend
making van zijn kennis aan de na
zi's voorlopig verkeken geweest
zou zijn. Ik veronderstel tenmin
ste, dat mondeling overleg met de
Duitsers noodzakelijk is om tot de
constructie van het wapen te ko
men
„Ja, dat is juist", antwoordde
Marion. Willen de nazi's 't atoom,
wapen construeren, dan moet dat
onder zijn persoonlijke leiding ge
beuren. Het overseinen van 'n for.
De heer Jan Tielen te Waalwijk,
die met 1 Januari a.s. aan de beurt
van aftreden is als lid van het Da
gelijks Bestuur en algemeen voor
zitter van het Middenstands-Borg
stellingsfonds voor de Langstraat
en het Land van Heusden en Alte-
na, gevestigd te Waalwijk, heeft
aan de Kamer van Koophandel en
Fabrieken, door welke hij voor deze
functie was aangewezen, meege
deeld dat hij voor een eventuele
herbenoeming niet meer in aanmer
king wenst te komen, met 'n dank
woord voor het zovele jaren-in hem
gestelde vertrouwen.
De heer Tielen heeft de functie
van lid van het Dagelijks Bestuur
en algemeen voorzitter onafgebro
ken bekleed vanaf de oprichting
van het fonds door de K. v. K. in
1936, dus ruim 17 jaar.
Doe een bloedzuiverende kuur
met Kruschen.
Zuiver bloed, dat is het geheim om vrij
te blijven van scheuten en steken en die
stramme pijn in ledematen en gewrich
ten. Daarom kunnen mannen noch
vrouwen op rijpere leeftijd zonder Kru
schen Salts. De zes minerale zouten die
Kruschen bevat, sporen lever, nieren en
ingewanden aan tot krachtiger wer
king. Onzuiverheden in het bloed kun
nen zich dan niet vastzetten en pijn
verwekken, maar worden afgevoerd
langs natuurlijke weg. Dat is het hele
geheim van Kruschen en zo werd de
kleine dagelijkse dosis tot heil van tien
duizenden lijders aan rheumatische
pijnen.
DE MARTELGANG VAN
KROMME LINDERT.
Er was vrij grote belangstelling
voor het optreden van Het Volks
toneel Donderdagavond in Musis
Sacrum. Dit gezelschap, dat zich
op ons vragen een beroepsgezel
schap noemde, bracht ten tonele
een bewerking van A. M. de Jong's
bekende roman ,,De Martelgang
van Kromme Lindert", welke be
werking de roman veel recht liet
wedervaren, maar het toneel in
veel opzichten tekort deed. Een
spreekster sprak grote gedeelten
uit de roman, die dienden om 11
taferelen aan elkaar te verbinden.
Mahr deze verbindende tekst was
zo nodig, dat men zonder meer de
taferelen niet zou hebben kunnen
spelen, hetgeen bewijst, dat men
hier niet te doen had met een to
neelstuk, dat stelt geheel andere
eisen, maar met een illustratie van
de romantekst, die te veel hoofd
zaak was.
In vele opzichten echter kon het
vertoonde spel onze bewondering
hebben; regisseur Nico Steenber
gen, die de hoofdrol van de Krom
me speelde, is een goed acteur, die
in momenten van grote naar bui
ten tredende ontroering (en dat
waren er veel, eigenlijk een beetje
te veel) een beheerst talent aan de
dag legde. Zijn opvatting van de
rol van Kromme Lindert kan men
vrij goed noemen, al hadden wij
graag af en toe de nadruk minder
gelegd willen zien op de „goeie
sukkel" en meer op het buiten en
vooral het tegenover de samenle
ving staan van deze gemartelde fi
guur.
De overige speelsters en spelers
legden een aangename gemakke
lijkheid van spelen aan de dag,
waaruit bleek, dat ze het (voor de
hoeveelste maal vertoonde stuk
degelijk beheersten.
We hebben echter een erg groot
bezwaar, dat ons het genieten van
dit stuk volkomen onmogelijk
maakte; dit bezwaar geldt 't taaltje
dat alle speelsters en spelers uit
kraamden. Het was wel een zeer
schamele poging het West-Bra
bantse dialect te spreken, dat bij
een poging bleef. De vele lie's,
meestal nog misvormd tot hè's,
(maakten deze poging allerminst
aanvaardbaar; liet had veel weg
van een verfomfaaid Amsterdams
achtertUiurüentaaltjeAnneke's moe
der slaagde nog het best in het
spreken van Het West-Brabants,
terwijl de hoofdrolvertolker ook 'n
beetje in de goede richting ging,
maar een harde „Hollandse" (i
stond hier ieder goed resultaat in
de weg.
Eerlijk, wij vonden het soms ver
schrikkelijk om aan te horen.
Het was jammer dat dit en het
schromelijk in gebreke blijven van
de bewerking, die geen toneel was
en geheel verkeerde accenten leg
de op de Jong's roman, onze totaal
indruk van hetgeen we zagen, niet
zo gunstig maken.
PROPAGANDA-SAMENKOMST
C. N. V.
Chr. Besturenbond Waalwijk,
Donderdag 19 November a.s. om
half 8 zal in het gebouw Chr, Be
langen, Besoyensestraat, de propa-
ganda-samenkomst gehouden wor
den, uitgaande van het Chr. Nat.
Vakverbond.
In het programma is een wijzi
ging gekomen; de heer Braspenning
is verhinderd op deze avond het
woord te voeren. Als sprekers ho
pen nu op te treden de heren J. M.
Harthoorn, Utrecht, penningmees
ter Ned. Chr. Beambtenbond en H.
Oudekerk, secretaris van de Ned.
Chr. Landarbeidersbond. Onderwer
pen zijn: „Een vraag" en „Uw ant
woord". De heer Oudekerk spreekt
die avond eerst in Sprang. Het slot
woord wordt gesproken door de
Weleerw. Heer Ds. M. Verweij.
Men verzuime deze belangrijke
vergadering niet. Ook voor de on
georganiseerden is dit een mooie
gelegenheid om eens kennis te ma
ken met de Christelijke Vakbewe
ging.
CONCERT
OEFENING EN VERMAAK
MET MIMI AARDEN.
Het concert dat op 19 November
a.s. door Oefening en Vermaak in
Musis Sacrum wordt gegeven, en
waaraan, zoals wij feeds berichtten,
medewerking wordt verleend door
de zangeres Mimi Aarden, is be
doeld als een volksconcert. De keu
ze van de nummers is dus zodanig
met zorg gekozen, dat voor „elck
wat wils" te genieten valt.
Als opening staan op het program
twee klassieke werken die wel bij
uitstek „populair" genoemd mogen
worden, en wel het „Lentekoor"
uit „die Jahreszeiten" van Haydn
en het niet minder bekende „Halle
luja" uit „der Messias" van Handel.
De soliste, Mimi Aarden, laat zich
voor de pauze horen in een aria uit
„Samson et Dalila" (mon coeur
s'ouvre a ta voix) en een aria uit
„II Trovatore" van Verdi, terwijl 't
programma voor de pauze besloten
wordt met het prachtige koor „Je
rusalem" uit „I Lombardi" van Ver
di. Na de pauze wordt geopend met
koren uit „Faust" van Gounod
(wals) en uit „Mephistopheles" van
Boito (Ave Signor). Mimi Aarden
brengt dan ten gehore de „Segue-
dille" uit „Carmen" en de aria „O
don fatale" uit „Don Carlo" van
Verdi, waarmee zij in het voorjaar
met Het Brabants Orkest in Waal
wijk zo'n uitbundig succes oogstte.
Het Mannenkoor van Oefening en
Vermaak zal nog optreden met het
brillante openingskoor uit „Ernani"
van Verdi, terwijl als sluitstuk op
het programma voorkomt 't „Kerk
koor" uit „Cavalleria Rusticana"
van Mascagni. Al met al dus een
zeer aantrekkelijk programma ,dat
zeker veel muziekliefhebbers uit
Waalwijk en omtrek naar Musis Sa
crum zal trekken.
„J U D O".
JUDOCLUB WAALWIJK WINT
DE LAUWEREN.
Bovengenoemde Judoclub heeft
haar eerste deelname aan een grote
wedstrijd met succes volbracht,
t.w. te Rotterdam, waar ter gele
genheid van het 12J^-jarig bestaan
van Sportinstituut René Hulsker in
jZ. - -v
gebouw Emporium een groot Judo-
tournooi werd gehouden.
Nadat in de voorronde met 43
van „De Maasstad" werd gewon
nen, verloren zij de eerste ronde
van Yu Wa Den Haag en werden
hierdoor in de verliezersronde ge
plaatst. Door een mooie overwin
ning op Gouda wisten zij de finale
der verliezersronde te bereiken te
gen hun oude tegenstanders „De
Maasstad" die inmiddels van West-
land had gewonnen. In een harde
wedstrijd, die gelijk opging, wist
Waalwijk de lauweren te oogsten,
die aan de teamleider werden uit
gereikt.
AANKOOP VAN KUNSTWERKEN
DOOR DE PROVINCIE.
Gedeputeerde staten van Noord-
Brabant hebben in hun vergadering
van 11 November 1953 besloten tot
de aankoop van een 5-tal werken
uit de inzendingen voor de Provin
ciale Prijs voor Schone Kunsten
(in 1953: Beeldende Kunsten), n.l.
een beeldhouwwerk en een 4-tal
schilderwerken:
K. Bastiaans te Mill, Trouwpartij.
N. Molenkamp te Tilburg, Ker-
mispaard.
J. Nies te Deurne, Bloemen.
J. Verschuuren te Vught, Nature
Morte.
F. Verhaak te Breda, Statuette.
Over de aankoop van één schil
derij wordt nog nader overleg ge
pleegd.
ASPIRANT EMIGRANTEN
NAAR THALIA.
Zij, uit dc Langstraat en
omgeving, die voornemens
zijn te emigreren en zij, die
er ook al wel eens aan ge
dacht hebben en ook zij,
die wel eens graag iets
over de emigratie en haar
mogelijkheden zouden wil
len weten, moeten niet ver
zuimen Donderdag 19 No
vember a.s. om 8.30 uur
naar Thalia te gaan, waar
door het Gewestelijke Ar
beidsbureau te Waalwijk
een Emigratie voorlich
tingsavond wordt gehou
den.
Het is allerminst de bedoeling
van het Arbeidsbureau propaganda
te maken voor de emigratie, maar
gezien de grote belangstelling die
er in onze omgeving voor de emi-
grtie bestaat, wil het arbeidsbureau
in deze voorlichting geven; wil het
de candidaten op alle mogelijke
manieren van dienst zijn.
Inderdaad is in de Langstraat
steeds een reatief grote belang
stelling geweest voor de emigratie
en gelijk de directeur van bet ar
beidsbureau ons verzekerde, de
emigranten zijn steeds van een zeer
goed gehalte gebleken, want prac-
tisch geen van die vertrokken zijn
in de loop der jaren is terugge
keerd, terwijl er nagenoeg geen
mislukkingen zijn geconstateerd.
Daar deze belangstelling voor de
emigratie de laatste tijd weer gro
ter vormen aan gaat nemen, be
sloot het Bureau in groter verband
van advies te dienen en daarom
wordt op Donderdag 19 November
a.s. in Thalia een emigratie voor
lichtingsavond georganiseerd.
Op deze avond zal allereerst de
directeur van het Arbeidsbureau
Waalwijk, de heer H. J. van Hest,
een inleiding houden, waarna het
woord is aan de heer M. A. Krens;
de heer Krens gaat door voor een
deskundige op emigratiegebied, die
een jarenlange ervaring heeft, ten
eerste als emigratie-ambtenaar van
het Gewestelijk Arbeidsbureau te
Den Bosch en tCn tweede als deel
uitmakend van de Ned. Emigratie-
dienst.
Grotestraat 1 55
Filiaaihoudster: M.v. d.BRAND-HENS
Ook de heer J. N. A. Brugmans,
emigratie-ambtenaar van het G.A.B.
te Eindhoven, zal spreken op deze
avond. Dit is een van de eerste
ambtenaren, die een reis met emi
granten naar Australië meemaakte
en die enkele maanden onder de
reeds gevestigde emigranten in dat
.werelddeel heeft vertoefd. Zijn uit
eenzetting en zijn aanwijzingen
zullen dus wel heel waardevol zijn.
Films zullen op deze avond hei
gesproken woord verduidelijken,
terwijl de aanwezigen volop de ge
legenheid hebben tot vragen stel
len, zodat niemand oningelicht van
deze bijeenkomst behoeft terug te
keren.
Ongetwijfeld zullen vele candi-
daat-emigranten van deze mooie
gelegenheid gebruik maken, om
hun licht eens te gaan opsteken
omtrent de mogelijkheden die emi
gratie voor iedereen biedt.
mule is in dit geval niet voldoende
en bovendien te riskant.
Mersham liet een tevreden ge
brom horen.
„Het is dus noodzakelijk dat Ni
chols persoonlijk naar Duitsland
gaat, willen zij iets bereiken
„Inderdaad", zo interrumpeerde
Crane somber. „Dat verklaart dus
bovendien waarom de prof. zoge
naamd wilde verdwijnen. Vanuit
Londen of welk punt van de be
schaafde wereld dan ook zou een
man als professor Nichols, bewaakt
door tientallen geheime agenten,
nooit in Duitsland gekomen zijn.
Van hieruit is dat gemakkelijker en
zou het verborgen kunnen blijven.
De geallieerde autoriteiten weten
nu trouwens al niet beter of Ni
chols en zijn assistente zijn veron
gelukt. Want de DC II had al 6 uur
geleden in Leopoldsville moeten
arriveren."
„Daar had ik nog niet eens aan
gedacht", zei het meisje opgewon
den. „Dat kan misschien onze red.
ding zijn. Men zal toch zeker op
onderzoek uitgaan
Mersham glimlachte een beetje
wrang.
„Na de Noord-Afrikaanse kust
hebbij wij om veiligheidsredenen
geen berichten meer uitgezonden.
Men zal dus niet alleen het Congo-
gebied, maar ook onze Sahara-rou
te moeten afzoeken. Ik behoef u
wel niet te vertellen wat dat beie
gent. Nee, wij zullen zelf onze no
ten moeten kraken en ze zullen ver
duiveld hard zijn, dat verzeker ik
u. Temeer daar het van ons afhangt
of de nazi's in het bezit komen van
het atoomwapen. Wij moeten pro
fessor Nichols achterhalen of de ge
volgen zijn niet te overzien".
„Als het de Duitsers gelukt pro
fessor Nichols in Duitsland te krij
gen, zullen zij de oorlog winnen",
verklaarde Marion met grote zeker
heid.
De doden waren begraven. Het
wrak van de bommenwerper zou
wel tot het einde der dagen in een
zaamheid blijven liggen. In ganzen
mars drongen de overgeblevenen
door de jungle. Mersham voorop,
achter hem majoor Crane en Brent,
Marion in het midden, vervolgens
Hartley, terwijl Sam en Flanders
de achterhoede vormden. De enige
bagage bestond uit blikken water
en munitie, gebundeld in een groot
zeildoek, hun enige bescherming in
de nachten. Sam had berekend dat
zij er een soort tent van konden
maken. De schotwond veroorzaakte
hem veel pijn, maar scheen wonder
lijk genoeg snel te genezen.
Kwellende gedachten joegen in
Mersham's brein rond. Was 't geen
krankzinnige onderneming? Dit in
de blinde zoeken naar Nichols? Er
was geen spoor van de verrader te
vinden. Iedere stap die zij moeizaam
deden kon verder van de professor
afleiden en waren zij bij toeval toch
op het goede pad, dan liepen zij er
gens in handen van de nazi's. Mers
ham dacht verbitterd na. Was hij
dan óók een stompzinnig kuddedier,
een automaat die een opdracht con
sequent uitvoerde, ook al was er
geen schijn van kans op een positief
resultaat. En dan bedacht hij weer
wat het zou zijn als hij niet alles
deed om te verhinderen dat de ver
raderlijke atoomgeleerde naar
Duitsland zou ontkomen. Het meest
kwelde hem de aanwezigheid van 't
meisje. Haar geleerdheid en de
naam die zij in de wetenschappelij
ke wereld genoot, waren hier niets.
Het legde geen gram gewicht in de
schaal. Zij was nu een jonge vrouw
in ellendige omstandigheden, met
gescheurde kleren en gezwollen voe
ten, struikelend en strompelend,
moedig en taai, ja dat wel, maar
toch een sta-in-de-weg, een bron
van zorg en zelfverwijt. Woede
steeg in hem op als hij dacht aan de
koele zakelijkheid waarmee de he
ren in Londen een jonge vrouw als
een bijna zekere dood inzonden en
vragen rezen in hem op, die niet te
beantwoorden waren. De hitte leg
de zich als een knellende band om
zijn slapen. Onder zijn tropenhelm
scheen zich een horde duivels ver
zameld te hebben, die ijverig gaten
in zijn schedeldak trachtten te bo
ren. Wreed was het leven zoals zij
hier nu zinloos voortstrompelden en
ver daarbuiten millioenen elkaar
afslachtten. De atoomgeleerde was
misschien al lang op weg naar een
zakelijk scherp belijnde kamer, er-
gens in Berlijn. Daar zou hij zich
tevreden over zijn sik aaien en met
andere geleerden een bespreking
hebben. De dood van nieuwe mil
lioenen, van hele steden tegelijk,
zou het onderwerp uitmaken en
lange getallenreeksen, magische te
kens, zouden zich aaneenrij den tot
een plan, doodgewoon een werk
schema op zoveel vellen dood pa
pier. Even wetmatig en onverschil
lig zouden vlugge handen de din
gen, die op papier stonden gaan rea
liseren en vermaterialiseren. Grote
donkere fabrieken verrezen, om
heind door hoge muren. Daarbin
nen werd de dood geschapen, een,
die alles verre overtrpf in sterkte
en afgrijselijkheid. En dan zou de
professor op een gegeven dag ko
men kijken. Hij boog zich met een
gematigde interesse over het eind-
product heen. „Hm, uitstekend", zou
hij zeggen en een verse sigaar aan
steken. En de mannen om hem heen
wisten zich de zwetende schedels
af. Het was gelukt. De arbeiders, de
onwetende schare, gingen gewoon
door met handgrepen doen en in
pakken en zij zongen daarbij de
laatste straatdeun. Zonder dat zij 't
wisten, werkten zij alweer aan de
volgende. Begin noch eind van het
productieproces was hun bekend,
interesseerde hun ook niet.
's Avonds werd er in intieme kring
een feestje gegeven. Alleen de al-
lerhoogsten waren er bij, gezellig
om een tafel met veel bloemen en
zilvergerei. Zij dronken en hielden
korte speeches, alles heel zakelijk.
Aan het eind van de maaltijd nam
de allerhoogste een mooie ronde
appel uit de dessertschaal. Hij grin
nikte even en hield de appel op.
„We zullen het eens even proberen"
zegt hij rustig. De heren volgen hem
belangstellend naar het open ven
ster. Achteloos gboit de man de ap
pel weg, heel ver weg, tot daar waar
de grote stad leeft. Er is even een
helle flits, een enorme wolk stijgt
op en dan is er alleen nog maar een
zwart berookt gat. De dames en he
ren drukken de professor de hand
en wensen hem geluk. „Werkelijk
een pracht-resultaat, professor.
(Wordt vervolgd).
