VALDA
r
^2
De avonturen van BIM en BAM
OE OPDRACHT
POPENT °oop'
BIOSGOQP-PROGRAMMA.
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 11 DECEMBER 1953
2
PIET VRIENS over:
Internationale samenwerking en de
konsekwenties voor de katholieken.
BIJ GRIEP
PASTILLES
VALDAM1LD
De ValkVeloc
TOP—Wilhelmina
RAC—Rood Wit W.
TerneuzenAlliance
DOSKOMOC '39
MiddelburgVlissingen
InternosTSC
GoesBaronie
UITSLAGEN VAN
ZONDAG 6 DECEMBER 1953.
Res. 3e klas B.
Hieronymus 2OJC 2 22
i TOP 2—Cone. SVD 2 9—0
WSC 2—RKC 2 1—4
BW 4—SI. Michielsgestel 2 2—1
DESK 2—ODC 2 2—4
PROGRAMMA VOOR
ZONDAG 13 DECEMBER 1953.
Ie klas A.
HeraclesRCH
NEC—Elinkwijk
AjaxZwolse Boys
LeeuwardenDWS
StormvogelsHaarlem
Ensch. BoysBe Quick Gr.
WageningenOosterparkers
Haarlem 10 6 3 1 15 237
NEC 10 0 3 1 15 24—10
Ajax 10 (5 2 2 14 22—11
DWS
Wageningen
Leeuwarden
Stormvogels
Elinkwijk
Ensch. Boys
Heracles
Be Quick
Oosterp.
Zwolse Boys
RCH
le klas B.
Heerenveen't Gooi
EnschedeVSV
De VolewijckersRigtersbleek
EDO—Blauw Wit
DOSVitesse
Go Ahead—AGOVV
GVAVSneek
VSV 10 7 1 2 15 24— 7
EDO 10 0 3 1 15 16—10
Rigtersbleek 10 5 2 3 12 2522
Go Ahead 10 5 2 3 12 1817
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden".
DOS
Blauw Wit
AGOVV
Volewijckers
Sneek
GVAV
Vitesse
Heerenveen
't Gooi
Enschede
10
10
10
4 3
4 2
4 2
10
10
10 2 3
4
4
3
5
10 2 2 6
le klas C.
XerxesVVV
HBS Bleijerheide
SVV—LONGA
BrabantiaEmma
WH '16—PSV
NACSittardia
BWSparta
Emma
VVV
SVV
PSV
Sparta
Xerxes
RVV
I-onga
Bleijerheid
WH '16
Sittardia
Brabantia
NAC
HBS
FeijenoordEindhoven
Willem IILimburgia
EBOH—DHC
BBCHerines-DVS
JulianaADO
NO AD—MVV
MauritsExcelsior
EBOH
Willem II
Eindhoven
Excelsior
Hermes-DVS
MVV
Feijenoord
ADO
RBC
Limburgia
Juliana
NOAD
Maurits
DHC
2e klas A.
SchijndelO SS '20
HelmondiaHelmond
11 22—15
10 20—15
10 20—17
10 21—24
9 19—26
8 14—18
8 12—17
7 21—28
7 11—20
6 14—21
7 3
3e klas B.
HeusdenSt. Michielsgestel
RWBBaard wij k
GudokConcordia SVD
HieronymusOJC
Doof dat zuurbranden
op Uw maag.
3e klas C.
SCOHero
DHVRoosendaal
ZierikzeeBSC
Dongen—VES '35
VirtusWVO
Wit Zwart—Zaltbommel
GWVlijmense Boys
RKJVV
-Raamsdonk
DESO
Nieuwkuijk
GW
Vlijm. Boys
HVCH
RKJVV
Haarsteeg
Deso
Zaltbommel
Nieuwkuijk
Wit Zwart
Raamsdonk
8 6 11
7 6 0
8 4 2
7 3
3
4
2
2
8
7
7
7
7 10 6
8 0 17
13
12
10
(Wordt vervolgd).
Maandagavond werd de tweede ont-
wikkeiingsavond van de K.A.B. in dit
seizoen gehouden. Het was nu niet direct
een demonstratie van de leergierigheid
van de leden der K.A.B., terwijl van de
aanwezigen zeker drie kwart tot de ou
dere garde behoorde. Speciaal met be
trekking tot dit onderwerp was het jam
mer dat de jongeren zo ernstig verstek
lieten gaan.
De diocesane bondsvoorzitter, de heer
Piet Vriens, was de spreker en hij werd
ingeleid door de afdelingsvoorzitter, de
heer C. A. van Mosselveld, die de alge
mene probleemstelling gaf.
De heer Vriens betoogde dat het on
derhavige een van de moeilijkste onder
werpen was van het hele ontwikkelings
program. Als er gesproken wordt over
internationale samenwerking, hebben de
meeste mensen altijd gedacht aan iets
heel vers, waar ze weinig mee te maken
hadden.
Het is dan ook iets van betrekkelijk
recente datum. Vroeger streefde men
naar eenmaking door verovering, hetzij
uit heerszucht, hetzij uit noodzaak. De
vrijwillige internationale samenwerking is
iets van de twintigste eeuw. Een van de
eerste voorbeelden noemde de heer
Vriens, de volkenbond, die wel niet
slaagde, maar waaraan toch de gedachte
ten grondslag lag. 'Hij heeft een zeker
internationaal besef gekweekt.
De laatste jaren vooral na de twee
de wereldoorlog is het internationale
beeld weer grondig gewijzigd. Aan de
ene kant staat Amerika, aan de andere
kant Rusland als tegenpool en daartus
senin ligt Europa, dat moet zorgen tus
sen die twee polen niet doodgedrukt te
worden. Afzonderlijk staan in Azië de
snel opkomende staten India én China,
terwijl ook Afrika aan het ontwaken is.
Al deze staten zijn verenigd in de Ver
enigde Naties en vormen daar een zeer
gevarieerd gezelschap, met eigen karak
ter, eigen opvattingen, hun eigen pro
blemen. Hoe verschillend de leden van
de V. N. ook zijn, het feit van hun ver
eniging is echter van niet te onderschat
ten betekenis.
De praktische uitwerking van.deze sa-
PROGRAMMA MUSIS SACRUM.
Storm oyer Haïti.
Tegen tie achtergrond van de he
vige gevechten, die de nationalis
ten van Haïti onder aanvoering
van de inboorling King Dick voe
ren tegen de Franse overheersers,
schildert deze film ons het verhaal
van de Amerikaanse advocaat
Hamlin (Dale Robertson) en de
trotse en ongenaakbare Lydia Bai
ley (Anne Francis). Hamlin moet
Lydia op dit eiland vol moorden
en gevechten zoeken in verband
met een erfenis die haar ten deel is
gevallen; hij sympathiseert met de
nationalisten die hij helpt, terwijl
Lydia zorgt voor het zoontje van
een van Napoleons agenten en ver
loochent haar Amerikaanse natio
naliteit, wanneer Hamlin haar ont
moet.
Ondertussen woedt de strijd voort
en Hamlin steunt King Dick op al
le mogelijke manieren; als tenslot
te ook Lydia's leven wordt be
dreigd, weet zij tenslotte niet beter
te doen dan bescherming te zoeken
in de armen van de enige man die
zij als haar meerdere erkent en die
haar bevrijdt uit de hel van bloed
en vlammen, Hamlin.
Deze film wordt in Musis ge
draaid van Vrijdag t.m. Zaterdag.
menwerking is echter moeilijk en het is
nog niet te zeggen of de huidige vorm
vast is. De ideeën moeten in ieder geval
in brede kring ingang vinden, niet alleen
bij staatshoofden, regeringen en parle
menten, maar ook bij de bevolkingen.
In de internationale samenwerking im
mers, betoogde de heer Vriens, weegt de
politiek niet het zwaarste, de voornaam
ste problemen liggen op ekonomisch, so
ciaal en cultureel terrein, waarmee ieder
een te maken heeft. Hij noemde enkele
van de voornaamstede herverdeling
van de landbouwgronden, die twee der
den van het gehele oppervlak van de
aarde uitmaken, de werkgelegenheid, de
ontwikkeling van de achtergebleven ge
bieden, waar 85 procent van de mens
heid moet leven van 15 procent van wat
de aarde voortbrengt, terwijl de overige
15 procent van de mensheid 85 procent
van de opbrengst tot haar beschikking
heeft, en de bescherming van de rechten
van de mens.
De spreker wees op de snelle ontwik
keling in deze tijd en stelde de vraag
welke de houding van de katholiek daar
tegenover moet zijn. Hij moet de konse
kwenties aanvaarden en zorgen voorbe
reid te zijn op zijn taak, die anders
wordt en veelal moeilijker. Het is voorts
noodzakelijk dat in het algemeen de
christelijke invloed op internationaal ter
rein wordt bewaard en vergroot en dat
er internationale contacten worden ge
legd en relaties worden gemaakt.
Nog vele andere aspecten die min of
meer met zijn onderwerp samenhingen
behandelde de heer Vriens, maar daar
door hield hij de lijn van zijn betoog
niet zo strak meer vast. Een onafgebro
ken woordenstroom van bijna twee uur
is ook voor de goedwillende hoorder op
den duur te veel en een wijze beperking
of een verdeling van dit uitgebreide on
derwerp over 2 avonden, was ongetwij
feld nuttig geweest. Nu nog moesten ver
schillende punten blijven rusten of met
een vluchtige aanduiding tevreden zijn.
Toch had men graag gezien, dat meer
leden deze ontwikkelingsavond hadden
bijgewoond. Het onderwerp is te be
langrijk en te weinig gekend.
de"zachUte
I
De Ellendigen.
Onder deze titel is de beroemde
roman van Vicior Hugo „Les Mise-
rab'.es" verfilmd. Het is het aan
grijpend drama van Jean Valjean,
die wegens diefstal van een brood
wordt veroordeeld tot de galeien.
Tien jaar brengt hij in die ver
schrikkingen door en als hij weer
vrij is, irekt hij als een opgejaagd
dier door het land, ondervindt de
weldoende bescherming van een
bisschop, die hem voor een nog
ergere veroordeling behoedt, redt
een kind van een zekere dood en
door de vader daartoe in de gele
genheid gesteld, vestig! hij zich on
der een onbekende naam als pot
tenbakker in een dorp, waar hij al-
der achting geniet, zo dat hij zelfs
tot burgemeester wordt benoemd.
Maar telkens achervolgt hem de fi
guur van Javert, de gewetenloze
commandant van zijn galei, die
tenslotte zelfs politieofficier wordt
in de gemeente waar Valjean bur
gemeester is. Het verdere verloop
van het verhaal is een aanhoudend
beklemmende stille strijd tussen
deze twee figuren, die tenslotte uit
loopt op een openlijke achtervol
ging ten tijde van de Franse Revo
lutie waarbij de aangenomen doch
ter van Valjean, Cosette, ook een
grote rol speelt.
Een boeiende film, die zijn grote
waarde ontleent aan de meesterlij
ke figuren die Victor Hugo wist ie
scheppen.
Ir TEPPEMA VOOR N.C.B.
Voor de leden van de afdeling
Waalwijk van de N.C.B. zal Ir Tep-
pema volgende week Woensdag 16
December spreken over het onder-
lU'h,
Copyright P. I. B Bo* 6 Copenhogen
Wilhelmina
10 7
1
2
15
15— 9
Helmondia
9 5
3
1
13
18— 9
Sarto
9 5
2
2
12
12— 9
SET
10 5
2
3
12
24—24
Helmond
8 4
2
2
10
13— 6
De Valk
9 4
2
3
10
22—17
OSS
9 4
1
4
9
12—15
Veloc
10 3
3
4
9
14—12
TOP
8 3
1
4
7
15—20
Kolping
9 3
0
6
6
1115
DESK
10 1
2
7
4
10—19
Schijndel
9 1
1
6
3
9—20
2e
klas
B.
303).
Wat zouden Birn en Bam van plan
zijn? Ze staan voor de spiegel,
haarkammen, brillantine er in, en
kijk nou toch, daar zijn ze ook nog
bezig om parfum te gebruiken. En
daar gaan ze, helemaal opgetuigd.
Ze gaan aan mijnheer Olifant vra
gen of ze mogen gaan wandelen
met zijn twee aardige dochtertjes.
Mijnheer Olifant snuift eens aan ze
en zegt? „Wandel eerst maar eens
een eindje met mij". Dan stopt hij
hen allebei in de vijver 'tot er geen
parfum meer is te ruiken. „Zo",
zegt mijnheer Olifant, „en ga nou
maar wandelen hoor met m'n doch
ters."
werp „Grond en Pachtzaken".
De bijeenkomst vindt plaats in
café Frans van Helvoirt.
ERNSTIGE CRITIEK OP PROVIN
CIALE WATERSTAAT
IN BRABANT.
Leiding in gebreke gesteld.
In alle afdelingen hebben Provinciale
Staten van Noord-Brabant als hun ziens
wijze tot uiting gebracht dat de Prov.
Waterstaat niet bevredigend function-
neert. Zij vreesden dat de leiding van
deze belangrijke dienst niet krachtig ge
noeg is en in breedheid van visie en di
rigerend vermogen aan hogere eisen kon
voldoen. De dienst zou ook te veel de
taillistisch werken. Vele leden vroegen
zich af of Noord-Brabant niet achter
raakt op het punt van de waterstaat in
vergelijking met andere provincies.
Jaar na jaar moet met teleurstelling
■jvorden vastgesteld dat diverse water
staatswerken, waarvoor in de begroting
gelden gevoteerd zijn, zonder meer nie!
worden uitgevoerd. Dit heeft tot gevolg
dat de Staten het beleid op dit stuk ten
slotte dus niet meer bepalen, doch dal
door Ged. Staten of wellicht door de
Prov. Waterstaat een keuze wordt ge
daan uit de objecten, die in de begroting
vermeld zijn.
Het karakter van het begrotingsrecht
wordt daardoor ernstig aangetast en af
breuk wordt gedaan aan der Staten com
petentie om door middel van de begro
ting het beleid te traceren, waarnaar
Ged. Staten en alle provinciale diensten
zich hebben te richten.
Voor 1954 dringen de Statenleden der
halve aan op een werk- en tijdschema.
In elk geval wenste men de figuur dat
sommige werken soms vijf achtereenvol
gende jaren op de begroting geraamd
worden zonder dat deze werken ook
maar een begin van uitvoering krijgen,
om verschillende redenen niet langer te
accepteren.
10
5
2
3
12
17—13
10
4
3
3
11
20—15
10
5
1
4
11
19—16
10
5
1
4
11
16—15
10
4
3
3
11
14—15
10
3
4
3
10
16-—11
10
2
4
4
8
13—15
10
3
5
7
15—29
10
3
1
6
7
7—20
10
1
3
6
5
4—21
10
0
3
7
3
6—18
VAN
door Martin Verduvn.
17)
Als vijand heb ik bezwaar tegen die
opdracht, maar tegen u persoonlijk
heb ik niets. Wees dus verstandig
en beantwoord mijn vragen, opdat
ik u als normale krijgsgevangenen
behandelen kan; u begrijpt waar 't
om gaat".
De officier kwam achter de tafel
vandaan en wandelde voor Mers-
ham en Dunwell met arrogante pas
jes heen en weer. Geen van beide
begreep nog wat de Duitser van hen
wilde weten. Waar dienden zij an
ders voor, dan om zo spoedig mo
gelijk „geliquideerd" te worden?
De man werd echter poeslief en
wendde zich nu alleen tot Mersham.
„U bent de commandant-officier.
Als officier en man van eer weet u,
wanneer u verloren hebt. Laten wij
als mannen onder elkander deze
zaak bekijken". De officier staakte
zijn wandeling en zag Mersham
strak aan.
„Wat heeft prof. Nichols' assisten
te u verteld?"
„Ah", dacht Mersham, hij tracht-
i te snel en helder te denken, „daar
j gaat het dus om. Zij weten niet of
Marion na het verraad van haar
l chef méé om zal zwaaien of zich
1
aan onze zijde schaart. Dat betekent
dus, dat zij inderdaad niet met het
verraad op de hoogte was en te goe-
j der trouw, maar dat betekent ook
dat zij zich voordoet alsof zij Ni-
chól's zijde kiest". Een warm gevoel
van bewondering voor Marion An
drews doorstroomde hem op dat
moment. Zij had zich prachtig we
ten te beheersen en speelde een rol
die hem en de goede zaak slechts
konden dienen. Inderdaad, alleen
op deze wijze zou zij hun leven mis
schien nog kunnen rekken. Verder
durfde Mersham nauwelijks den
ken. De tijd die hij nodig had om te
denken werd door de Duitser zeer
goed opgemerkt.
„Ik begrijp uw aarzeling", zei hij
honingzoet, „als man van eer moet
het u moeilijk vallen iets ten nadele
van miss Andrews te zeggen".
„Helaas moet ik dat tóch", ant
woordde Mersham gevat, "zij heeft
haar land en volk schandelijk ver
raden".
De officier begreep het eerst niet,
maar toen ging hem een licht op.
„Ah. ja, natuurlijk. U beschouwt
dit als een diskwalificatie van miss
Andrews. Natuurlijk denk ik er an
ders over".
„Mij dunkt dat iedere officier
verraad te allen tijde moet verach
ten, ook al is het in het voordeel
van zijn land", speelde Mersham 't
spel handig verder.
„Dat hangt af van de zaak die
men dient", antwoordde de nazi
officier trots, „het verheugt mij dat
miss Andrews de moed heeft gehad
over nationale beperkingen heen de
internationale belangen te beharti
gen. Men zal haar weten te be
lonen".
Hij begon weer te ijsberen en
stond plotseling stil.
„Weet u wel heel zeker dat miss
Andrews zich in een voor ons gun
stige zin heeft uitgelaten?" vroeg
hij, terwijl nu alle kwasi-sympathie
uit zijn stem geweken was.
Mersham begon iets te begrijpen
van de subtiel-wrede methodes dei-
nazi's om hun slachtoffers te onder
vragen. De officier had hem even
werkelijk de illusie gegeven dat hij
hem geloofde. Nu bleek het wel
anders.
„Als man van eer", herhaalde
Mersham, terwijl hij een sarcasti
sche nadruk op het woord „eer"
niet verhinderen kon, „kan ik
slechts herhalen wat ik gezegd heb".
„Goed, goed", antwoordde de of-
i ficier, schijnbaar tevreden gesteld.
Hij ging weer achter zijn bureau
10 2 6 2
10 3
10 2
1
2
10
7 2
1
16 26—19
10
4 6
0
14 24—16
10
6 1
3
13 26—16
10
5 2
3
12 23—17
10
5 1
4
11 20—15
10
5 1
4
11 17—17
10
4 2
4
10 24—19
10
3 3
4
9 18—19
10
3 3
4
9 13—18
10
4 1
5
9 20—30
10
4 0
6
8 19—22
10
3 2
5
8 14—19
10
3 1
6
7 18—17
10
1 1
8
3 16—34
le klas D.
10
0
17 19—10
10
8
0
2
16 37—10
10
6
2
2
14 28—13
10
5
4
1
14 22—11
10
6
2
2
14 20—13
10
5
1
4
11 22—15
10
5
1
4
11 15—10
10
4
1
5
9 15—16
10
2
3
5
7 13—22
10
2
2
6
6 13—26
10
2
2
6
6 10—23
10
1
4
5
6 9—23
10
1
3
6
5 7—24
10
0
4
6
4 14—28
DOSKO
9
7
1
1
15
32-
-15
Internos
9
6
1
2
13
27—
-18
TSC
9
4
3
2
11
14—10
Baronie
9
5
1
3
11
23-
-17
Vlissingen
9
4
1
4
9
23-
-15
RAC
9
3
3
3
9
22-
-19
Alliance
8
4
0
4
8
13-
-15
MOC
8
2
3
3
7
10-
-14
Goes
9
3
1
5
7
16-
-19
Terneuzen
9
3
1
5
7
17-
-31
Rood Wit
9
3
0
6
6
17-
-20
Midelburg
9
1
1
7
3
8—29
Gudök
9
8
1
0
17
22—
- 5
RKDVC
10
5
3
2
13
27-
-14
Heusden
9
5
1
3
11
17—
-16
Conc. SVD
9
5
1
3
11
18—17
Hieronymus
9
4
3
2
11
14—16
Baardwijk
9
4
2
3
10
1815
St. M.-Gestel
9
3
4
2
10
18—18
Uno Animo
10
4
1
5
9
22-
-17
RKTVV
10
2
5
3
9
16-
-16
RWB
9
2
1
6
5
7—
-16
Zwaluw VFC
10
0
4
6
4
15-
-27
OJC
9
0
2
7
2
10—27
Neem een of twee Rennies als er van
Uw maal eens iets „verkeerd gevallen"
is. Rennies blussen dat auurbranden. da
delijk. Een smakelijk middel, onfeilbaar
in zijn werking en... onopvallend in te
nemen. Iedere Rennie hygiënisch ver
pakt—-éénvooréén.
Roosendaal
9
8
1
0
17 26—10
WSC
10
6
1
3
13.22—11
WVO
10
5
2
3
12 19—15
Hero
9
5
2
2
12 19—17
Dongen
9
5
1
3
11 20—13
Virtus
9
5
1
3
11 16—12
BSC
9
4
1
4
9 26—21
DHV
9
2
5
2
9 11—10
VES
9
4
1
4
9 22—18
SCO
10
2
2
6
6 18—20
RKC
10
0
2
8
2 14—31
Zierikzee
9
0
1
8
1 7—31
4e klas D.
8
8
8
7
5
2
1
29—11
21— 7
20—17
21—12
18—16
23—23
19—14
11—18
7—28
10—33
zitten en dronk langzaam zijn kopje
leeg.
Hij zette het kopje neer en stak
een sigaret op, zonder Mersham te
presenteren.
„Natuurlijk moet ik volkomen ze
kerheid hebben", zei hij zacht voor
zich heen. „U begrijpthet is
oorlogu mag tenslotte liegen".
Mersham voelde iets langs zijn
rugegraat omhoog kruipen. Hij zag
even terzijde naar Dunwell, die met
een pijnlijk vertrokken gelaat naar
zijn gewonde arm staarde. Hij wist
nu wat hem te wachten stond. Hij
wist ook hoe de Duitser zou begin
nen. Het zou in een hysterische aan
val van woede zijn, gespeelde, op
gefokte woede, daar hij anders zijn
gedrag niet voor zichzelf zou kun
nen rechtvaardigen. Het was won
derlijk hoe rustig en bijna met de
koele interesse van een psychiater
Mersham het omschakelingsproces
van vriendelijke ondervraging naar
de torture volgde. Hoe zou die ke
rel het nu klaarspelen van vriende
lijke hoffelijkheid over te springen
naar barbaarse wreedheid?
Inderdaad zat de man zich nu de
hoeveelheid verontwaardiging en
woede in te pompen die vereist zijn
om de zweep te kunnen hanteren.
„Bij nader inzien geloof ik toch
dat u mij voorliegt", zei de officier,
iets heftiger. „Ik heb u vriendelijk
te woord gestaan, het zou me spij
ten andere middelen te moeten ge
bruiken".
Mersham zweeg en glimlachte.
Hij nam zelfs niet de moeite om
zijn woorden te herhalen, het de
man op deze wijze nog moeilijker
makend om zijn toekomstige beuls-
houding bij voorbaat te rechtvaar-
digën.
„Verstaat u mij niet?" riep de of
ficier nu.
Hij wierp zijn sigaret op de grond
en verzamelde woede. ,,U durft mij
te negeren", schreeuwde hij nu, na
derbij komend. Hij blies op een
fluitje. Bijna onmiddellijk versche
nen twee zwaargebouwde soldaten
aan de tent-ingang.
„Haal miss Andrews", gebood hij
de een, en tegen de ander: bind de
gevangenen ieder aan een stoel".
Er voor wakende dat zijn kunst
matige woede zou zakken, bulderde
de officier: „Ik geef u nog één kans
de waarheid te zeggen, voor ik u
confronteer met prof. Nichols' as
sistente".
„Hoe kunt u zo plotseling bewij
zen dat ik gelogen heb?" vroeg
Mersham, terwijl hij stevig op een
veldstoel gebonden werd.
„Juist omdat ik die bewijzen
reeds bezit, weet ik dat u liegt",
antwoordde Helmut Schroder.
Hij stapte nu driftig op en neer
en tikte met zijn karwats op het
tafelblad. Inmiddels werd het mus
kietennet weggeschoven en stond
Marion Andrews in de opening.
Mersham gevoelde zich een ogen
blik dankbaar, dat hij niet om kon
kijken; misschien zou het meisje
zich niet tijdig hebben kunnen her
stellen van de schok van deze ont
moeting. Nu zij langzaam naar vo
ren trad en op verzoek van Schro
der rechts aan de tafel ging zitten,
toonde haar gelaat geen spoor van
emotie. Maar Mersham wist hoe zij
zich moest beheersen en een wan
hopig verlangen ging door hem
heen, ver weg van deze ellende met
haar alleen te zijn. Maar hij wist
dat hij een van de zwaarste uren en
misschien het laatste uur van zijn
leven tegemoet ging. Hij doorgrond
de reeds de opzet van zijn genade
loze vijand. Niet hem, maar Marion
zouden ze de waarheid pogen te
ontwringen.
Natuurlijk kon een vrouw, die 'n
belangrijk aandeel had in de pro
ductie van een demonisch wapen
en niet voor hoogverraad was terug
geschrokken, de marteling van een
vijand aanzien. Kon zij dat niet, dan
heulde zij met die vijand, was de
eenvoudige psychologie van een
man als Schroder.
