(RKa&aJHJU Öhk&St
)E OPDRACHT
ROBERT MERSHAM
vm
Waalwijk, De Langstraat en het
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 1 MAART 1954
2
BRILLENSPECIALIS T
van het voorschot ex art. 101 der
L.O.-wet aan de besturen van de
Bijzondere Lagere Scholen voor 't
jaar 1954.
Op grond van de verstrekte gege
vens betreffende het aantal leerlin
gen aan genoemde scholen, is het
te verlenen voorschot als volgt te
bepalen: Voor het Bijz. gew. lager
onderwijs 19759.voor het Bij
zonder voortgezet lager onderwijs
1300.en voor het Vakonderwijs
1575.—.
Dan was aan de orde het voorstel
tot beschikbaarstelling van gelden
aan:
a. het bestuur van de Bijzondere
Jongensschool te Elshout voor
de aanschaffing van meubilair
tot een bedrag van ƒ782.85;
b. het bestuur van de Bijzondere
Meisjesschool te Elshout voor
de aanschaffing van nieuwe
banken tot een bedrag van
3890.40.
De raad keurde dit eveneens goed.
Wat betrof de Jongensschool, deze
had pas een uitbreiding ondergaan
van een klaslokaal.
De bedragen waren door de in
spectie goedgekeurd.
Punt 5 van de agenda was 't voor
stel tot toekenning van premie op
de voet van de Premieregeling Wo
ningverbetering 1953 aan J. Vugts,
Mariëndonkstraat; L. van der Lee,
Scheidingstraat; W. A. van Gorp,
Torenstraat ën J. Knippels, Kasteel-
dreef.
De raad hechtte hieraan zijn
goedkeuring.
Vervolgens was aan de orde het
voorstel tot:
a. ontbinding van de bestaande
pachtovereenkomst met L. Pul
lens, A. Lommers, beiden te
Elshout en J. Brok, Wolfshoek;
b. het aangaan van een nieuwe
pachtovereenkomst met J. de
Kort, H. Lommers, C. Brok en
H. Brok.
Met a. ging de raad direct ac-
coord.
Omtrent b. zegt het prae-advies:
Verzoek van J. Brok, Wolfshoek
50, om splitsing en overschrijving
van de op zijn naam staande per
celen gem. grond. Wegens gevor
derde leeftijd is verzoeker voorne
mens zijn landbouwbedrijf te be
ëindigen. Betrokkene heeft 2 zoons,
die beiden landbouwer zijn. Deze
zoons willen een zelfstandig bedrijf
beginnen. Eén van hen is reeds ge
trouwd, terwijl de tweede zo spoe
dig mogelijk hoopt te trouwen.
Naar aanleiding hiervan merkte
de heer v. Sprang op, dat twee jaar
geleden door de raad was besloten
om geen grond te geven aan dege
nen die andere bronnen van inkom
sten zouden hebben. Spreker had
niets tegen de mensen die de grond
kregen, maar met deze toewijzing is
toch weer gebleken dat grond wordt
gegeven aan mensen die nog een
ander middel van bestaan hebben;
zo b.v. Brok die kolenhandelaar is
en dus middenstander. Waar bleef,
aldus de heer v. Sprang, de grens
als de pachtcommissie zo handelt?
Wij ziin hiermee aan hun good will
overgeleverd.
De voorzitter wilde dit toch graag
iets ruimer zien; wat b.v. de kolen
handelaar Brok betrof, als men een
dergelijk geval eens goed zou be
kijken door wat de pachtcommissie
intussen reeds gedaan heeft, dan is
het nog de vraag wat hier wel het
zwaarst weegt: de kolenhandel
waarmee deze man enkele maanden
van het jaar zijn kost verdient, of 't
boerenbedrijf.
Weth. v. d. Wiel, als voorzitter
van de pachtcommissie, wees er op
dat men bij het toewijzen van de
grond niet direct af moet gaan op
zgn. nevenberoepen. De vraag is:
hoe groot zijn deze. Is iemand b.v.
geheel in loondienst, of heeft hij er
b v. een kolenhandeltje of een fiet-
senzaakje bij. Ieder geval op zich
moet bekeken worden, wat de pacht
commissie dan ook steeds doet.
De heer Fortuijn, lid der pacht
commissie, merkte op dat hij in deze
commissie er op had toegezien hoe
er werd gewerkt; spreker was van
mening dat er niet gemakkelijk een
grens gesteld kon worden.
De voorzitter merkte op dat de
pachtcommissie die gekozen was,
door de raad geacht moest worden
't vertrouwen van deze te bezitten.
De raad keurde het voorstel goed
zonder stemming.
Aan de orde was het voorstel tot
voortzetting der pacht van ge
meente-grond aan J. Verdiesen, J.
Timmermans, beiden te Drunen, C.
v. d. Hoven, Wolfshoek en A. van
Huiten te Elshout.
Ook dit keurde de raad goed.
Punt 7 van de agende vermeldde
het voorstel tot toewijzing van en
kele vrijgekomen percelen gemeen
tegrond.
Door opzegging zijn vrijgekomen
de percelen:
a. no. 2a van de 8 percelen tus
sen Zeeg en Sloot Lange Zeeg,
groot 0.47.37 A., pachtprijs ƒ25
per jaar, oude pachter M. van
Drunen, Bosscheweg 47;
b. no. la van de percelen tussen
Dijk en Sloot van de Lange
Zeeg, groot 0.24.00 A., huur
prijs 14 per jaar, oude pach
ter M. v. Drunen, voornoemd.
Voor de beide percelen hebben
zich in totaal 17 gegadigden opge
geven.
Na serieuze bestudering der in
schrijvingen meent het college
de Pachtcommissie gehoord aan
de hand van de bestaaiïae behoefte
de raad een voorstel te moeten doen
tot toewijzing van:
le. het onder a. genoemde perceel
aan G. v. d. Leest, Torenstr. 114;
2e. het onder b. genoemde perceel
aan A. Brands, Kasteeldreef 9.
Een en ander ingaande 11 Nov.
1953, duur der pacht 10 jaren.
Over verschillende aangelegen
heden, betrekking hebbende op de
pacht gemeentegrond, werd nog 't
woord gevoerd door de heren A.
Brok, Pijnenburg en van der Wiel,
speciaal betreffende een toezegging
door de pachter J. v. Wezel in ver
band met mogelijke aanleg van een
nieuw zwembad.
10. Voorstel om de tot dusver
geheven slootgelden in de Voorste
Oudheusdense Weiden op te heffen.
In de Voorste Oudheusdense Wei
den was het gebruikelijk dat de slo
ten door de gemeente werden opge
haald. Wegens een tekort aan ar
beiders echter is de gemeente mo
menteel niet in staat tot het opha
len der sloten over te gaan Van de
zijde der pachters werd reeds ge
vraagd op eigen kosten tot het op
halen der sloten te mogen overgaan.
Gezien de omstandigheden zien B.
en W. tegen inwilliging van 't ver
zoek geen bezwaar.
Het zal vanzelfsprekend nodig
zijn maatregelen te nemen tegen
eventueel nalatigen. De opzet is
jaarlijks omstreeks 1 April schouw
te voeern over de betreffende wa
terlopen. Ditzelfde zou ingevoerd
kunnen worden voor pachters van
de Voorste Oudheusdense Weiden,
die dit liever door de gemeente la
ten doen, met name voor dié pach
ters, die door omstandigheden niet
in de gelegenheid ziin dit zelf of
door hun personeel te laten doen-
De raad keurde dit voorstel goed.
De heer v. Sprang drong er op
aan dat aan een en ander stipt de
hand zal worden gehouden.
Punt 11 van de agenda was het
voorstel tot beschikbaarstelling van
een crediet voor verbetering van de
Mariëndonkstraat.
Hierover zegt het Prae-advies:
Zoals bekend, bestaan reeds lang
plannen tot verbetering van de Ma
riëndonkstraat. Indertijd werd reeds
een aanvang gemaakt met de ver
betering van het Oostelijk gedeelte
van deze straat. Deze werd op ad
vies van de Cultuurtechnische
Dienst vooralsnog niet voltooid,
aangezien het betrokken gebied ge
legen was in een ruilverkavelings
plan en deze weg ingevolge dit plan
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden'
VAN
door Martin Verduyn.
40).
Helmut Lingen was een goed sol
daat. Niet voor niets, hadden zij
ook hem voor deze expeditie uit
gekozen. Hij was 'n prima scherp
schutter en hij was blij dat hij zo
dichtbij een vijand in het vizier
kreeg. Terwijl hij richtte op een
kleine aanstormende figuur hoor
de hij vlak achter zich een ver
schrikte stem: „Niet doen, niet
schieten", maar de woorden waren
nog niet uitgesproken of 't nóod-
lot had zich voltrokken. De in ar
geloosheid afgeschoten kogel sloeg
in Nichols' schedel en vernietigde
in een fractie van een seconde het
brein waarin de ondergang van de
beschaafde wereld besloten lag.
Noch de nazi's, noch de geallieer
den zouden ook maar enig voor
deel van Nichols' kennis kunnen
hebben. Het spel was uit en ande
ren zouden het verder moeten spe
len.
Met de grootste ontzetting en do
delijke schrik zag de anders onder
alle omstandigheden ijzige Oberts
Handorff de tragedie aan. Als com
manderend officier, belast met de
overbrenging van prof. Nichols,
wist hjj dat hij evenals zijn voor
ganger, majoor Schroder, gefaald
had in de belangrijkste opdracht
van de duitse oorlogsvoering. Hij
was het die te laat Nichols had op
gemerkt en soldaat Lingen toege-
^chreehvd had niet te schieten.
In dat ondeelbare ogenblik werd
over het lot van millioenen be
slist. Het was de ironie van het
lot, dat de duitse spion door een
duits soldaat werd gedood. In een
aan waanzin grenzende wanhoop
trok Oberts Handorff zijn pistool.
Hij schoot soldaat Lingen dood,
vóórdat deze had begrepen wat
hij misdreven had en richtte daar
na het pistool op zichzelf. Het
schot waardoor Oberst Handorff
zelfmoord pleeede, ging verloren
in het felle vuren, dat nu van alle
zijden klonk.
Nichols' dood was door geen van
Desmond's mannen opgemerkt. Het
enige wat zij tot hun grote verba
zing zagen, was een dolle vlucht
van de vijand, een aftocht, die door
niets gerechtvaardigd scheen. Doch
de Duitse parachutisten waren op
het zien van de zelfmoord van hun
verafgode en gevreesde comman
dant met verbijstering geslagen,
daar zij zelfs de oorzaak van het
drama niet vermoedden.
zou moeten worden omgelegd. Naar
Naar thans bekend is zal aan dit
ruilverkavelingsplan de eerste ja
ren geen uitvoering kunnen worden
gegeven. In verband hiermee heb
ben B. en W. een plan doen opma
ken om thans definitief tot verbe
tering over te gaan.
Het te verharden gedeelte beslaat
een lengte van pl.m. 900 meter. De
uit te voeren werkzaamheden zul
len o.a. bestaan uit het grondig
i schoonmaken van de bestaande
puinverharding, het aanbrengen van
een laag ëshalite-beton ter dikte
van 4% cm., het aanbrengen van 'n
dichtingslaag e.d.. De totale kosten
hiervoor zullen blijkens opgemaak-
begroting pl.m. 11.000.bedragen.
Het Westelijk gedeelte van de be
treffende weg, ter lengte van pl.m.
600 meter, is momenteel nog voor
zien van klinkers. Ook hierin dient
verbetering gebracht te worden. Het
lijkt B. en W. gewenst dit gedeelte
te herstraten. De kosten van deze
herstrating zullen vermoedelijk
kunnen worden gefinancierd met 't
overschot van de normale onder-
houdspost van de dienst 1953.
De heer Pijnenburg vroeg of het
niet mogelijk was om nabij de Wiel
de bocht uit deze weg te halen en
hem dus recht door over de Ge
dempte Wiel te leggen.
De voorzitter antwoordde dat dit
reeds was bekeken, maar de bodem
leek niet geschikt.
De heer v. Sprang vroeg de aan
dacht voor de waterafvoer.
De voorzitter beloofde een en an
der na te zullen gaan en beloofde
een goede uitvoering.
Trottoir.
Punt 12 hield in het voorstel tot
beschikbaarstelling van een crediet
voor de aanleg van een voetpad
(trottoir) met riolering aan de Zuid
zijde van de Grotestraat.
Het nieuwe plan omvat een be
tegeld (verhoogd) trottoir met een
breedte van 2 meter. Naast 't hui
dige rijwielpad komt een afvoer
goot voor water, ter breedte van 30
centimeter. Hierop sluit direct het
trottoir aan. Het is uiteraard nodig
speciale voorzieningen te maken
voor de afvoer van het hemelwater.
Daartoe zal het nodig zijn een re
genwaterriool onder het pad aan te
leggenDit riool loost zijn water
vervolgens op verschillende punten
in de ten Zuiden van de Grotestraat
gelegen sloten.
In de toekomst zal ongetwijfeld
ook een voorziening moeten wor
den getroffen voor de afvoer van 't
hemelwater voor wat de Noordzijde
van de Grotestraat betreft. Alsdan
kan door 't aanbrengen van klein
formaat buizen onder de Grotestraat
door gebruik gemaakt worden van
de aan de Zuidzijde aan te leggen
riolering. Deze laatste krijgt een
doorsnede van 30 en 40 cm.
Er is reeds enkele malen in de
vergaderingen van de raad gespro
ken over de aanleg van een riole
ring, waarmee o.m. bedoeld werd
een riolering waarop elke particu
lier kan aansluiten. Ter oriëntatie
zij meegedeeld, dat, ook al zou
laatstgenoemde riolering tot stand
komen, het tóch gewenst is een af
zonderlijke afvoergelegenheid voor
hemelwater aan te leggen. Immers,
de afvoer van de toekomstige grote
riolering zal na enige vóórzuivering
plaats moeten hebben op het Ka
naal. Waar dit deel der gemeente
hoog gelegen is, zal gebruik moeten
worden gemaakt van een pomp-
installatie. Zou ook het hemelwater
door de grote riolering worden af
gevoerd, dan heeft dit tot gevolg
dat de installatie een hogere capa
citeit moet hebben, wat uiteindelijk
steeds terugkomende hogere kosten
betekent.
Tot slot zij nog vermeld, dat de Pro
vinciale Waterstaat zich thans volledig
accoord kan verklaren met het nieuwe
pan.
De heer Lommers juichte het plan van
rioleringen zeer toe, maar zag graag de
grote riolering zeer spoedig uitgevoerd.
De heer Fortuijn zag gaarne beide ge
lijktijdig uitgevoerd.
De voorzitter wees er op dat dit twee
werken waren, die geheel los van elkaar
stonden en zou men het een op het an
der laten wachten, dan kon het nog wel
enkele jaren duren eer het trottoir met
de riolering voor hemelwater er. was. De
aanleg van de grote riolering is in stu
die, wanneer deze gereed is moet deze
nog tal van instanties passeren, die dit
geval moeten subsidiëren. Spreker was
ei niet voor het een op het ander te
laten wachten.
De heer Lommers drong wat de grote
riolering betrof ook op spoed aan.
De heer Pijnenburg juichte de aanleg
van een trottoir zeer toe.
De raad keurde het voorstel goed en
aan de orde was verder:
Voorstel tot benoeming van 5 be
stuursleden voor de gemeentelijke instel
ling voor Maatschappelijke Zorg.
Gekozen werden: A. van de Wiel met
5 stemmen, A. Muskens met 9, M. van
Huiten met 11, H. Brok met 6 en Th.
Molenbrugge met 9 stemmen.
Bij de verkiezing van A. v. d. Wiel
stemde deze zelf niet mee; uitgebracht
werden toen maar 6 geldige stemmen.
Verder was aan de orde:
Schrijven van Gedeputeerde Staten
met verzoek mede te delen of t.a.v. de
gemeente Drunen termen aanwezig te
achten zijn tot buitenwerkingstelling van
de Woonruimtewet in haar geheel of ten
dele.
Daar in Drunen nog pl.m. 200 woning
zoekenden staan ingeschreven, achtte de
voorzitter geen termen aanwezig om de
Woonruimtewet buiten werking te stel
len. De raad deelde deze mening.
Aan de orde was verder het voorstel
tot verhoging-van de presentiegelden.
Hierover zegt het prae-advies
Door het raadslid W. C. van Sprang
is een verzoek ingediend om verhoging
van de presentiegelden voor de verga
deringen van Uw Raad. Momenteel be
draagt dit presentiegeld f 4.— per bijge
woonde vergadering. Gevraagd wordt
U GAAT TOCH OOK HAAR....
DEN BOSCH
VUGHTERSTR. 25
TILBURG
MARKT 32
een voorstel te doen tot verhoging en
wel itot f 6.Bij voorbaat zij opge
merkt, dat B en W, gezien de steeds toe
nemende verantwoordelijkheid en de zich
steeds uitbreidende bemoeiingen van Uw
Raad, er van overtuigd zijn, dat een ver
hoging alleszins billijk en redelijk is te
noemen.
i Naar aanleiding hiervan, alsmede op
grond van de zich meer en meer uitbrei-
dende overheidsbemoeiingen, hebben B.
en W. de eer de raad voor te stellen
het presentiegeld te verhogen tot f 5.
per vergadering.
Van deze gelegenheid maken B. en W.
tevens gebruik een voorstel te doen tot
verhoging der presentiegelden voor het
bijwonen van vergaderingen van raads-
commiessies. Het presentiegeld hiervan
bedroeg tot op heden f 2.per verga
dering.
Opgemerkt zij, dat het presentiegeld
voor de raadscommissies niet gelijk mag
zijn aan dat voor de raadsvergaderingen,
doch dat hiervoor lagere normen gelden.
In verband hiermede stellen B. en W.
voor de presentiegelden voor de raads
commissies vast te stellen op f 3.50 per
vergadering.
De raad keurde dit goed.
Aan de orde was verder.
De aankoop van grond.
Zoals bekend is heeft onze gemeen-
Ook de officieren onder hen wa
ren niet in staat zichzelf te blijven.
De catastrophe was volkomen. Al
leen in de lucht boden de Duitsers
nog tegenstand.
Was het toeval dat sergeant Dun-
well, die een deel van Desmond's
troepen aanvoerde, op Nichols' lijk
stootte? Zelfs Sam voelde zich een
ogenblik draaierig worden. Zijn
mannen zagen hem verwcnderd aan
dat hun sergeant zich ze druk maak
te om een dode. Er lagen er tien
tallen in de omtrek.
„Die komt mij erg bekend voor",
teemde hij eindelijk, en om zijn ont
roering te verbergen brulde hij
„Sta hier niet te gapen, achtervolg
die vluchtende kerels en jaag ze op
naar ons kamp". Hij wenkte een
drietal soldaten en beval hen de
kleine dode op te nemen. Schouder
ophalend en niets vermoedend van
de identiteit van hun dode last,
droegen zij het lijk achter Dun well
aan. De taaie kleine sergeant was
reeds over zijn ontsteltenis heen.
Hij had nooit anders gewild dan Ni
chols zo gauw mogelijk dood te
schieten, maar hij wist dat Mers-
ham hem tot elke prijs levend in
handen had willen hebben.
„De Duitsers hebben 'm in ieder
geval ook niet", bedacht hij grim
mig. Als Mersham nu maar niet zou
denken dat de professor door zijn,
Dunwell's mannen, neergeschoten
was.
Beantwoordend aan een impuls,
schreeuwde hij naar de radioman:
„Zoek contact met de commandant",
maakte hij de man in slecht Frans
duidelijk.
Het gevecht om het kamp was in
volle gang, toen een doodsbleke or-
donnance Mersham's tent binnen
stormde. Hij drukte Mersham een
vodje papier in de hand. Deze las
het bericht en bleef als verstard
staan.
„Wat is er?" vroeg Desmond ver
wonderd, ,,'t gaat toch goed?"
„Te goed", antwoordde Mersham
langzaam, na een pauze. „Wat mij
betreft is de actie geëindigd".
„Wat?"
„Nichols is dood", was het kort
afgebeten antwoord.
Jules Desmond floot tussen de
tanden.
„Dat betekent geen atoombom
voor de Duitsers, tenminste een be
langrijk uitstel".
„Ook voor ons", antwoordde Mers
ham. Hij wist zich te herstellen en
dacht snel na.
„Dat betekent, dat miss Andrews
nu van de grootste waarde is voor
de vijand", zei hij.
„Ik zal zelf verbinding met Flan
ders opnemen", vervolgde hij. Hij
sprong uit de tent en snelde naar
de radioman. „Probeer of je ser
geant Flanders kunt bereiken", riep
hij. Vol ongeduld wachtte hij af.
Flanders kreeg het bericht van
te een groot bosbezit De gemeente is in
deze altijd actief geweest en heeft ge
tracht dit bezit zoveel mogelijk uit te
breiden. Als gevolg van omstandigheden
bestaat er thans gelegenheid tot aankoop
.van een complex gronden ter grootte van
19,18,30 ha., gelegen nabij de Pessaert.
De voorzitter, achte het grondbezit
daar ter plaatse belangrijk, omdat dit de
mogelijkheid biedt voor het eventueel
stichten van een recreatieoord, waardoor
de gemeente dit door grondbezit in eigen
hand heeft. Spreker wees op de gevaren
van het stichten van recreatieoorden
door derden, wanneer de overheid geen
zeggingschap heeft.
De heer Lamb, van Drunen vond de
ligging niet erg gunstig.
De voorzitter was van mening dat dit
niet het geval was. Dit eventueel te
stichten recreatieoord had niets te ma
ken met dat waarover in de Stichting
Kinderdorp wordt gesproken. Degenen
die straks eventueel dit recreatieoord
zouden gaan bezoeken, willen buiten zijn.
De heer Pijnenburg was van mening
dat men deze kans, nu men een goed
aaneen gesloten stuk kan krijgen, niet
voorbij moet laten gaan.
De raad keurde dit voorstel dan ook
goed.
Hierna sluiting.
Het is moeilijk een reden te vin
den voor het verminderen van de
goede verstandhouding die er aan
vankelijk bestond tussen de ge
meente Waalwijk, of liever en be
ter gezegd het Waalwijkse publiek
en Het Brabants Orkest.
We herinneren ons avond^a dat
Het Brabants Orkest naar Waalwijk
kwam en daar enthousiast werd be
groet door een uitverkochte Musis
Sacrum-zaal, die haar gevoelens
voor deze musici niet onder de stoe
len stak,maar op een zodanige ma
nier van haar bewondering getuig
de, dat wij dachten een meer dan
gewone verstandhouding te zien
groeien tussen het Waalwijkse pu
bliek en dit regionale orkest.
Is 't bij een bevlieging gebleven,
we weten het niet; maar wel con
stateren we de laatste tijd dat de
verhouding aan het verkoelen is,
dat geen enkele keer meer een vol
le zaal op het orkest wacht, wan
neer het naar Waalwijk komt.
Daar is in dit blad al uiteengezet-
welke belangen op het spel ston
den: Het Brabants Orkest zal zijn
overbezet concertpogamma een wei
nig moeten gaan beperken, en wat
is dan meer voor de hand liggend
dan dat zij de minst druk bezochte
concerten het eerst van de lijst
voert?
De Waalwijkse Kring voor Kunst
en Wetenschap was er in geslaagd
twee maal per seizoen Het Brabants
Orkest naar Waalwijk uit te nodi
gen, maar men heeft het Bestuur
van de Kring reeds laten wetejr dat
dit getal van twee niet gehandhaafd
kon blijven, wanneer de belangstel
ling niet groter was.
Dit was het Waalwijkse muziek-
nubliek bekend, maar nog was de
Musis Sacrum-zaal Donderdagavond
niet vol, toen het orkest daar weer
optrad. Tot wie moeten we onze
verwijten richten? En kan men ie
mand wel verwijten dat hij bij een
bepaalde vorm van kunst in welk
kader de smaak zo'n beslissende
factor is minder is geïnteres
seerd? We kunnen in eik geval onze
verwondering uitsnreken over het
feit dat zovele actieve Waalwiikse
en Langstraat-se (want dienden deze
concerten eigenlijk niet voor de ge
hele Langstraat, waar in geen en
kele andere Dlaats door het volledig
orkest wordt geconcerteerd?) mu
ziekbeoefenaars. leden van zangver
enigingen en harmonieën, geen in
teresse blijken te hebben in het
musiceren van deze uitermate des
kundige musici, dat deze muziek
beoefenaars van Waalwiik en de
Langstraat het „onbemind" niet on
gedaan wensen te maken, daar zii
„onbekend" wensen te bliiven met
de verrichtingen van dit ensemble.
En dan zien wij hoe Het Brabants
Orkest steeds meer het rijke bezit
gaat worden van onze provincie,
hoe allerwege in onze Provincie de
belangsteling er voor groeiende is,
hoe overal „vrienden" en „bescher
mers" het orkest grotelijks aan zich
verplichten, terwijl Waalwijk en de
Langstraat zich meer en meer te
rugtrekken buiten de actie-radius
Mersham over Nichols' dood door
van de piloot van het vliegtuig,
waarmee hij nog juist achter het ge
vechtsterrein was geland. Hij zei
nog niets tegen Marion, die bleek
en nerveus het vuur zag naderen
en de gevechten gadesloeg.
„Houd het contact met kapitein
Mersham vast", zei hij tot de piloot.
„Laat mij met 'm spreken". On
danks alles een schok voor Flan
ders toen hij Mersham's stem hoor
de. Die stem was zakelijk en op een
afstand als altijd, maar er lag een
onmiskenbaar element van achting
en bewondering in. Mersham viel
met de deur in huis. „Nu Nichols
dood is, sergeant Flanders, zullen
de Duitsers alles doen om miss An
drews in handen te krijgen. De af
deling waarmee sergeant Dunwell
slaags raakte is wel op de vlucht
geslagen, maar het wemelt overal
van vijandelijke parachutisten en
agenten. Begrijp je me?"
„Uitstekend, kapitein", antwoord
de Flanders laconiek.
„De lucht is nu vrijwel gezuiverd,
maar terugvliegen naar Leopplds-
ville is toch te riskant. Daarom zal
ik Dunwell en zijn manschappen
naar je toe sturen. Je moet wach
ten tot Sam je bereikt heeft. Dan
gaan miss Andrews en jij met hem
mee".
„Waarheen, kapitein?" vroeg
Flanders, even vertoornd over deze
commando's, nu hij zich door eigen
van het Orkest, terwijl hier toch ei-,
genlijk zulke grote mogelijkheden
voor dat concert liggen; we denken
aan de schoolconcerten in verband
met de vele onderwijsinstituten, we
denken aan het streven van de uit
voering der Matthauspassion, bege
leid door Het Brabants Orkest in de
Ned. Herv. Kerk aan de Haven, een
traditie te maken, we denken aan
de banden die er bestaan tussen het
jonge, maar niet te min enthousias
te Waalwijkse Orkest en Het Bra
bants Orkest, en last not least den
ken we aan de Kunstkring die zo
vaak het Orkest naar Waalwijk uit
nodigde.
Maar wat willen we met deze mo
gelijkheden wanneer het Waalwijk
se publiek en het publiek uit geheel
de Langstraat zich onverschillig
blijft tonen.
Al is aan vele voorwaarden vol
daan, wat heeft het Orkest hieraan
wanneer aan de grote voorwaarde,
van de weldoende publieke belang
stelling, niet voldaan kan worden.
We vinden dit zeer jammer en we
zouden het Waalwijkse publiek op
het hart willen drukken, te zorgen
dat het bezit van zo'n goed provin
ciaal orkest voor Waalwijk en de
Langstraat geen fictie wordt.
EEN STRALEND CONCERT.
De Donderdagavond niet geheel
gevulde zaal heeft de musici van
Het Brabants Orkest niet gedepri
meerd, verre van dat. Het werd
een stralend concert, waarvan de
aanwezigen zeer genoten en waar
over ze zeer enthousiast waren; het
applaus wilde als het ware Hein
Jordans en zijn orkest overtuigen
van het feit dat er in Waalwijk en
omgeving toch nog wel personen
zijn die hun optreden zeer waarde
ren.
Na een vlot voorspel tot de 3e
Acte van „Lohengrin" van Richard
Wagner, hoorden we het Cello-con
cert van b kl t van Antonin Dvorak,
waarin de solo-cellis van het Or
kest Arpad Szomoru de solo-partij
speelde. We hebben zeer genoten
van deze ondanks alles zeer interes
sante muziek, we hebben bewon
dering voor de manier waarop de
opvallende orkestpartij en de even
zeer de aandacht opeisende solo-par
tij versmolten werden, tot 'n spran
kelend geheel. Boeiend is voor ons
de manier waarop Dvorak zijn vaak
fascinerende thema's od alle moge
lijke manieren en in alle ongelijke
instrumentengroepen (denken we
aan de blazers, die Donderdag tot
opmerkelijke prestaties kwamen)
laat doorwerken. Arpad Szomoru
interpreteerde oo lovenswaardige
wijze de solo-partij; hij weet zijn in
strument een rijke klank te geven
en met flair de moeilijkheden die de
partituur inhoudt te overwinnen;
bewonderenswaardig van twee zij
den was het samenspel tussen hét
solo-instrument en de fluit en le
viool.
De 5e Symphonie van Tschai-
kowsky is een werk, dat als men
de beeldspraak voor lief wil nemen
heel wat steviger op zijn poten
staat dan Dvorak's cello-concert,
initiatief zo prachtig door talloze
moeilijkheden had heengeslagen.
„Naar onze basis, waar ik op het
ogenblik ben".
„Met Marion.... met miss An
drews door de vijandelijke linie?"
vroeg Flanders.
„Wou je soms door de brand
gaan", snauwde Mersham. „Waar je
nu bent, kun je geïsoleerd worden.
Ik wil dat miss Andrews hier op de
basis is. Er is overigens geen vijan
delijke linie. Het zijn verspreide
patrouilles. Dunwell loodst jullie er
wel doorheen".
„Eigenwijze kerel", mopperde
Flanders binnensmonds.
„Waar had je het over?" vroeg
Mersham geprikkeld. „Dat 't niet
mee zal vallen om de bosbrand heen
j te marcheren. Nog een klein kwar
tier en het vuur heeft ons bereikt"
„Dunwell is binnen tien minuten
bij je. Mocht 't vuur je voor die tijd
bereikt hebben, of komen er vijan
den op jullie af, dan ga je natuurlijk
de lucht in en wacht nadere in
structies af".
„En de andere vliegtuigen die hier
geland zijn?" merkte Flanders op.
„Die zijn toch bezig de lucht van
vijanden te zuiveren?" zei Mersham.
Flanders zuchtte. „Ja, maar zij zijn
zo goed als klaar. Er is geen nazi
meer in de lucht. Ze landen hier en
worden verbrand; kunnen ze niet
naar de basis vliegen?"
Wordt vervolgd.
