Waalwijkse en Langstraatse Courant van de wereld ligt in Indo-China Vandaag wordt de laatste gaslantaarn in Waalwijk gedoofd MODERN, CHARMANT en NIET DUUR MAANDAG 29 MAART 1954. Uitgever Waalwjjkse Stoomdrukkerij Aritoon Tielen Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week 11e JAARGANG No. 26 Abonnement 19 cent per week 2.45 per kwartaal 2.70 franco p. p. Advertentieprijs 10 cent per m.m. Contract-advertenties speciaal tarief. Bureaux: GROTESTRAAT 205, WAALWIJK - TEL. 2621 - Dr van BEURDENSTRAAT 8, KAATSHEUVEL - TEL. 2002. OPGERICHT 1878 TELEGR.-ADRES: „ECHO" Een Babylonische spraakverwarring in beide legers Hier vechten alle nationalHeiten I Tijdperk der romantiek afgesloten Binnen een jaar nog 200 electrische lichtpunten Fa. Cunen showde nieuwe modellen Werkgelegenhied voor jonge agrariërs in het Groothertog dom Luxemburg Zelden zal men in een land een verwarder toestand aantreffen dan in Indo-China. Hier woedt een oorlog, waarvan de betekenis ver uitgaat boven het conflict tussen Frankrijk en de Vietminh. Bovendien is het niet één land, dat ten strijde trekt. Er zijn tenminste drie landen en nog meer volken, die de wapens opgenomen hebben tegen .Frankrijk en tegen elkaar. Er woedt een directe strijd van Viet minh tegen de Fransen, voor zover de Vietnamezen niet loyaal staan tegenover het Franse bewind. Daarnaast kan men Tonkin noemen als een afzonderlijk ge vechtsterrein met veel Chinese infiltratie. Ook in Cambodja is het niet pluis. Veel nationalisten steunen hier Ho Chi Minh, de gevreesde leider van alle rebellen, die van rood China uit veel steun ontvangt aan wapens en materieel. Echter ook onderling voeren de ver schillende volken weer strijd tegen el kaar. Iedere grgep ziet de toekomstige verdeling Van Indo-China weer anders. Daarom zijn vele rebellerende groepen ook wel bereid elkaar te bestrijden. Temidden van deze mengelmoes van nationaliteiten en belangengroepen staat het leger van de Franse Unie. Ook daar kan men geen homogene strijdmacht vinden. Er vechten Fransen, maar hun getal is in de minderheid. Men schat ze ongeveer op 60.000 man sterk. Zij wor den gesteund door 80,000 loyale Viet- mansoldaten. Verder zijn er 40.000 Ma rokkanen, Tunesiërs en Senegalezen in de strijd geworpen. Tenslotte wordt het leger gecompleteerd door het Vreemde lingenlegioen, dat vermoedelijk 20.000 man sterk is. Een mengeling van natio naliteiten, een 'bont mozaïk van culturen en sentimenten, waar het Franse opper bevel een eenheid van moet maken, dat geheel Indo-China van de rode bedrei ging zal bevrijden. Een niet geringe op dracht. Guerilla in het groot. De strijdmethoden in dit land zijn slechts vormen van een guerilla-oorlog. Het oerwoud zit dicht en biedt bescher ming aan allen, die er in thuis zijn. De wegen zijn slecht. Gevechten vinden steeds plaats in en om de rijstvelden, omdat deze de basis vormen voor het leven van de inwoners. Wie de rijst heeft, heeft het land. Daarom baggeren soldaten en opstande lingen voortdurend tot aan hun middel door de modder.Uitgestrekte gebieden zijn geïsoleerd en kunnen bij een plotselinge opstand slechts bedwongen worden door parachutisten, waarvan men aan Franse zijde een druk gebruik maakt. Wanneer men even zijn neus mag steken in de keuken van deze oorlog be- arijpt men, waarom de Fransen op de ene dag nog een gebied vast in handen kunnen hebben, terwijl zij een etmaal later voor een catestrofe staan. De ze nuw van de strijd ligt in de wapens. Zij komen voor de Vietminh uit China, Rus land, Tsjecho-Slowakije en worden via de noordgrens in het land gebracht. Aller lei vervoermiddelen worden daarvoor gebruikt. Verraderlijk volk. De wapens gaan van hand tot hand en vele kleine boertjes verbergen machi negeweren in hun schamele hutten of tussen de struiken. Op de beslissende dag of in de nacht verenigen zij zich in groepen en bezetten de strategische pun ten. De wakende Fransen worden ver moord. Men bespringt ze, men schiet ze geluidloos neer met giftige pijlen. Komt er een Franse strijdmacht, dan vefbergt men snel de wapens en gaat men druk aan 't werk op de rijstvelden. Bij aankomst treffen de Fransen slechts een „vreedzame bevolking. En dan wacht men weer op de volgende kans. Zeer zelden komt het tot een grote slag. De loyale bevolking wordt door de opstandelingen onder druk gezet of ge plunderd. Men durft hun daarom geen steun te weigeren. Anderzijds keert men de Fransen ook niet openlijk de rug toe. Wie een streek volkomen beheerst, heeft dê bevolking achter zich. Er zijn Indo chinezen, die vandaag hun mitrailleur op het Vreemdelingenlegioen richten en er de volgende dag voor vechten. Het eni ge wat hun interesseert, is er het levend af te brengen en hun bezittingen zoveel mogelijk te sparen. De soldaten van het Vreemdelingen legioen zijn ook niet steeds te vertrou wen. Men vindt er allerlei elementen on der. Velen van hen handelen in wapens, waarvoor hoge prijzen betaald worden. Vele talen. Temidden van de moordende strijd in de jungle vindt de tragedie van deze eeuw haar hoogtepunt. Hier klinken Duit se bevelen en Tsjechische antwoorden, gemengd met angstkreten in het Pools, Grieks of Roemeens. Er zijn mannen bij, die in hun leven nog niets anders deden dan vechten. Men vindt er Tsjechen, die sinds Hit- Ier hun land binnen viel, zich bezig ge houden hebben met onderduiken, onder grondse wapenhandel en aanvallen op convooien. Zij zijn verdreven uit Euro pa na over het gehele continent te heb ben gezworven. Zij hebben nooit anders gekend dan de hel van de oorlog en een leven temidden van verraad en vijanden. Zij zijn uitstekend geoefend en gehard, maar hebben geen ideaal meer 'of vader land. Zij vechten, omdat zij niet anders meer kunnen. Aan welke zijde zij strij den, interesseert hun niet meer. Wie de beste omstandigheden om te leven biedt, kan over hun vechtlust beschikken. Er zijn mannen bij die meer dan 15 jaar, zonder onderbreking, aan de fronten van de wereld hebben gestaan. Een bijzondere categorie onder hen vormen de Duitsers. Velen van hen zijn in het Hitler-Duitsland van weleer van de schoolbanken af geoefend in oorlog voeren. Zij streden in Polen, Italië, aan het Russische front en kwamen tenslotte via het Afrika-corps en gevangenschap in Tunesië in het Franse vreemdelingen legioen terecht, dat hierdoor ongetwij feld de beschikking kreeg over verschil lende eenheden goed geoefende soldaten. Deze mannen wilden na de oorlog in Europa niet naar Duitsland terug. Zij voelen zich ongeschikt voor de burger maatschappij en de meesten van hen ko men er ook nooit terug. De regimenten, die na de ineenstorting van Rommel's glorie in Afrika volledig naar Indo-Chi na gingen, zijn reeds aanzienlijk inge krompen. De desillusie van Hitler's keur troepen moet groot zijn nu zij gesmoord worden in de modder van Azië's rijstvel den in plaats van parade te kunnen houden in Europa's hoofdsteden. De 100.000 voor een mortier. De organisatie van de strijd in Indo- China kost bijzonder veel hoofdbrekens. Het materiaal slijt er sneller dan anders door de temperatuurswisseling en de slechte toestand van de wegen. De dief stal en de handel in wapens is enorm. Het aantal overlopers naar beide par tijen is groot. Wie overloopt met een wapen, krijgt een flinke premie uitbe taald: voor een geweer 10.000 tot 12.000 piaster, voor een mitrailleur 25,000 pias ter en wie kans ziet om een mortier mee te slepen, kan op 100.000 piaster reke nen. 1 Door die handel in materiaal en dat overlopen naar beide zijden van de strijdenden, heerst er in beide legers dikwijls een babylonische spraakverwar ring. Men hoort in het Franse leger Duit se en Poolse bevelen, maar de opstande lingen beschikken ook over soldaten en officieren van die nationaliteiten. Er wordt eveneens Italiaans, Roemeens, Tsjechisch, Russisch en Chinees gespro ken en zelfs zijn er Nederlanders onder de strijdenden, om over het aantal Ja panners nog maar te zwijgen. Het is een wonderlijke speling van de geschiedenis. In Indo-China vechten al len tegen allen met de bedoeling aan al len vrede te geven. Dat die vrede nog ver is in Azië daarover is ieder het eens, die het twijfelachtige genoegen heeft in deze smeltkroes van de wereld te moe ten leven. Wie ooit behoefte heeft ge voeld om een enigszins realistische voor stelling te verkrijgen van een hel op aar de, hij kan in Indo-China aan de fron ten terecht. Daar loert het verraad, het bedrog, de intrige en daar levert men een strijd van man tegen man met alle middelen zonder pardon. De varliezen zijn groot. Hier bloedt de wereld uit een gevaarlijke rode wond, die nog geheel open is. Vandaag wordt in Waalwijk een tijdperk afgesloten, dat volgens de boeken al lang tot het verleden behoort, name lijk dat der romantiek. Dit zal zonder feestelijkheden en dergelijke gebeuren, maar alleen door het doven van de laatste gaslantaarn. De omwenteling is dus minder revo- lutionnair dan men op het eerste gezicht zou denken, maar het feit is toch wel zo opmerkelijk dat het zin heeft er een ogenblik bij stil te staan. Want wat -wij in plaats van het romantisch licht hebhen gekregen is wel zakelijker en daardoor misschien minder poëtisch, maar in ieder geval ook beter. En irt dit opzicht moet men met zijn tijd mee gaan. 200 plus 200 Instanties als de Gemeentebe drijven verkeren in de ondankbare posiiie, dat hun werk in de ge- meen'.e heel weinig belangstelling en betrekkelijk weinig waardering geniet. Men heeft daar wel enkele redenen voor gevonden. Op de eerste plaats is daar het feil dat tachtig procent van wai de Ge meentebedrijven presteren, onder (Ie grond gebeurt en op de tweede plaats is het een menselijke hebbe lijkheid over het algemeen niets ie laten horen wanneer alles goed gaat, maar fors op zijn poot te spelen wanneer er een kleinigheid haperl. Men is daar niet bedroefd over, want men is er aan gewend geraakt. De nieuwe straatverlichting waar op 20 Mei van het vorig jaar aan is begonnen heeft in ieder geval in één opzicht een kentering gebracht. Want dit spectaculaire werk wordt allerwegen met de grootste belangstelling gevolgd en ïle tevredenheidsbetuigingen zijn legio. Ook dat is niet verwonder lijk, want die nieuwe straat verlichting mag er inderdaad zijn en er zal wel heel weinig gerouwd worden om het doven van die laatste gaslantaarn hedenavond, zelfs door de vele romantische zie len die ook onze zakelijke wereld onder bepaalde omstandigheden nog kent. 134 gaslantaarns zul len dan zijn omgebouwd tot elec trische. Deze mijlpaal want evengoed is het iets als men goed nagaat, het definitieve afscheid van de gaslantaarn bracht ons dezer dagen bij de directeur der gemeen tebedrijven, de lieer P. G. v. Vliet, die ons heel wat wist te vertellen over de straatverlichting, wat ook onze lezers zal interesseren. Waarom zo'n licht Op de eerste plaats werd ons verteld welke uitgangspunten de basis vormen waarop de inrichiing van de straatverlichting is ge grondvest. Daartoe wordt het we gennet van een gemeente in vier categoriën verdeeld op de eerste plaats winkelstraten, waar mins tens 50 procent van de huizen uit winkels bestaat, vervolgens wijk- hoofdwegen, in lekentaal vertaald: verkeerswegen binnen de gemeen te, ten derde woonstraten en ten slotte toegangswegen tot de ge meente. Volgens deze verdeling krijgen alle straten hun verlichting. De eerste categorie lijkt wat hetero geen, maar doorda zowel winkel straten als parken specifieke wan delplaatsen zijn, zijn ze ook weer niet zo verwonderd zich in één adem genoemd te zien. Bij voor keur wordt daarvoor T.L. verlich ting gebruikl, omdat die zowel prettig alls doelmatig is. De ver keerswegen in de gemeente wor den voorzien van een H.P.L. ver lichting, dat is kwikverlichiing met een kleurcorrigerende ballon, want kwikverlichting is op zich zelf rood. De woonstraten worden voorzien van gloeilampen en voor de toegangswegen geeft men nog de voorkeur aan natriumverlich- ting, ofschoon men daarvan begint terug te komen wegens haar hoogst onaangename kleur. Daarom brengt de gemeente Waalwijk op de toegangswegen ook kwikver- lich'ing aan. En om dan nog een technische bizonderehied te geven, de afstand tussen de lichtmasten 'verhouden zich lot hun hoog.e als 1 tot 4 of 5. Aan de hand van bovenstaande gegevens kan dus iedere Waalwij ken uitmaken in wat voor een straat hij geacht wordt: te wonen, althans voorzover de verlichting klaar is. De Grotestraat en de Sta tionsstraat zijn onze winkelstra- en. Het Park heeft: uiteraard geen verlichting nodig zolang dal voor zonsondergang ontruimd moe: zijn en het Hertog Janpark wordt be schenen dooi- de „dames onder de j lantaarnpalen", zoals prof. Holt ze indertijd he.eft betiteld. Tot de verkeerswegen in de ge meente wordt gerekend de rest van de Langstraat in Waalwijk, zodat van net Westeinde lot het Vooreinde kwikverlichting zal worden aangebracht in Baard wijk ongeveer 43 en in Besoijen ongeveer 27, die 8 meter boven de begane grond zullen komen. Hier toe behoren ook de Besoijense straat (17), de Baardwijksestraat (20), de Wilhelminastraat (18), de Zomerdijkweg, de St. Antonius- islraat met hel Si. Antoniusplein (20) en de Klooserweg (2'0), bo vendien de verbinding van de Be- soijensestraat met het Laageinde, die loopt via de Tolstraat, de nieu we straat die daar aansluit, de Burg. Moonenlaan,- de Juliana- riraat, de Bernhardstraat, Victo riestraat, Mgr. Zwijsenstraat en Thorbeckelaan. De bewoners van al deze straten die nog niet zover zijn, kunnen gerust alle vrees voor hun verlichting tegenover die van het Centrum laten varen. Trou wens ook de bewoners van alle andere straten, want die wonen in de woonstraten, waar gloeilampen zijn of worden aangebracht. Hoe het er dan uit zal zien, kan men bijvoorbeeld in de Mr. van Cootli- straat gaan bekijken, die ook een woonstraat is. Zo zijn er nu in de nieuwe wijk in de St. Antonius- parochie 9 lantaarns geplaatst, maar mettertijd zal er om de 22 meter een komen te staan op een mast van 4 meter hoog. Het nieu we licht zal dus overal gaan schij nen. Midden volgend jaar klaar. De heer Van Vliet vertelde ons dat men verleden jaar op 26 Mei aan de nieuwe verlichting is be gonnen, met de bedoeling dat het hele werk binnen twee jaar vol tooid zou zijn, du's midden 1955. En het opmerkelijk feit doet zich voor dat men nu, eind Maart 1954, de laatste gaslantaarn op ver scheiden staat, praktisch op de helft is. Er. zijn 261) electrische lantaarns geplaatst ter vervanging van 134 gaslantaarns en er zullen in totaal nog 200 bijkomen. Niet alleen is het aantal belangrijk ho ger dan dat van de gaslantaarns, maar ook is de capaciteit belang rijk hoger, zodat men mag rekenen dat de 200 electrische lantaarns ongeveer drie keer zoveel licht geven dan de 134 gaslampen. Hier mee is een kleine 6 kilometer straatlengte van nieuwe verlich ting voorzien. Hiervan afgeschei den zijn nog 20 oude lantaarns vervangen door 54 nieuwe, heizij als nieuw, hetzij ter vergroting van capaciteit. Het begint er nu al aardig op te lijken, maar zeker wanneer al de vierhonderd lichtpunten zullen zijn aangebracht, zal Waalwijk overal een verlichting hebben die aan zeer hoge eisen voldoet en waarin het ook grotere plaatsen glansrijk evenaart. Dat hebben we dan te danken aan de voortvarend heid van het gemeentebestuur en de ijver der Gemeentebedrijven on der leiding van de heer van Vliet, die 'n groot aandeel hebben gehad in de uitwerking der plannen en '1 werk uitvoeren. Van het stukje 19e eeuw, dat de gaslantaarn tot vandaag vertegenwoordigt, doen we dan maar blijmoedig afstand. Toen Uw verslaggever zich zette om verslag te doen van de mode show die de firma Cunen Donderdagavond in Hotel „De Twee Ko lommen" gaf, moest hij eerst enige tijd zijn gedachten ordenen om een overzicht te krijgen van wat hij had gezien. Want in een mannenbrein wordt zo'n veelheid van modellen, waarvan hij uiteraard geen speciale studie heeft gemaakt, licht een beschei den chaosje, zodat hij na drie uur swaggers, deux en trois pièces, toppers, jurkjes, japonnen, blouses, rokken enzovoorts enzovoorts aanschouwd te hebben, een min of meer onrustige slaap genoot, waarin de hele stoet nogmaals in een bonte mengeling aan zijn ge sloten ogen voorbijtrok. Ook voor grotere maten,, En dan heeft hij nog niet gespro ken over kamgaren, Zwitserse ka toen, popelin, linnen, wol en meer dergelijks, om helemaal maar te zwijgen van de hoedjes, handschoe nen en bijouterieën die de toiletten completeerden. Niet dat die geen woord waard zouden zijn, integen deel, het was bijna allemaal even charmant, zoals wij hierboven al schreven en daaraan kan ook, mis schien juist een mannenoog te gast gaan, al is het dan niet zó deskun dig. En Uw verslaggever zou onge twijfeld nog meer genoten hebben, als hij een iets gemakkelijkere hou ding had kunnen aannemen dan half staande en half hangende, maar dames gaan nu eenmaal voor en er was verschrikkelijk veel belangstel ling van de vrouwelijke kant, zodat er voor de mannequins nog maar nauwelijks ruimte over was om te lopen. Het zal overigens ook wei om andere redenen wel goed ge weest zijn dat er niet zoveel heren der schepping waren, want de vrou wen des huises zouden vast de char mes van mannequins en modellen we zeggen niet ten onrechte op zichzelf toegepast hebben en hèm (wellicht tientallen keren) in zijn oor gefluisterd hebben: „Het is niet eens duur, hè?" Dat laatste woordje doet het hem natuurlijk en laat het over het algemeen nog waar geweest zijn ook! Ze zullen er daarom toch wel aan moeten ge loven Ja, wat moeten we U dan nog verder vertellen? We hebben niet geteld, want we hadden veel te kij ken, maar in ieder geval hebben we een zeer groot aantal modellen ge zien en dat maakt het voor ons moeilijk een keus te maken om er Uw aandacht op te vestigen. Dat zal mogelijk niet eens nodig zijn. Laten we nu eens beginnen met er op te wijzen dat de grote maten dit seizoen zeer wel aan hun trekken komen, niet met acceptabele mo dellen, maar zelfs met zeer fraaie. We herinneren ons bijvoorbeeld een mooie linnen lichtblauwe damesja- pon en vooral een prachtige swag ger van wollen piqué in een grijze ruit. waarbij vooral de aandacht werd gevestigd en terecht op de mouw-inzet en de sjieke kraag. Daarvan hebben zeker speciaal de oudere dames genoten. Daar bleef het overigens niet bij, maar wij kunnen bezwaarlijk ailes gaan be spreken. Daar wacht, om in het andere ui terste te vallen, de kindermode, door een klein mannequintje heel bevallig voorgedragen en waarvan we noemen een meisjesswagger in birdseye met fluwelen kraagje en nog wel een origineel Frans model. De moeders kunnen er van over tuigd zijn dat ze hun kleine meiskes heel modieus en lief kunnen aan kleden, zonder dat ze over het al gemeen zo gek diep in hun zak moeten tasten. Zo was er nog een leuk overgooiertje voor meisjes, terwijl ook het communicantje niet vergeten was; daarvoor kon men terecht in wit en blauw, wel de ideale kleuren voor deze gelegen heid. Maar het leeuwendeel van de show was natuurlijk gereserveerd voor de middenmoot, als we zo on eerbiedig de dames mogen betitelen die het voorrecht genieten met een ideaal figuur door het leven te gaan. Voor deze noteerden wij jurk jes van Zwitserse katoen met apar- te dessins, die blijkbaar zeer in trek zijn. Daarnaast was er ook een jurkje in Franse katoen met een sjiek Grieks dessin. De grote Parij- se mode was o.m. vertegenwoordigd door de matrozenkraag, waarvan we een model zagen in een sjieke cog- nactint. Voorts bleek er een voor keur voor mantelpakjes met los hangend jasje, ook door verschil lende modellen vertegenwoordigd. Voor mantelpakjes is trouwens jer sey zeer in trek; we merkten er een op in zeer fraai blauw. Als U de prinsesselijn draagt, bent U ook zeer. modern, liet de firma Cunen Zien, en als garnering wordt er veel raffia gebruikt. Nog meer moder niteiten toonde men ons, zoals een topper met doorgestikte rand, die Zeer sjiek aandoet, evenals voor de komende zomer katoenen piqué in Wit-zwart. Hoewel de hoedjes van "Maison Van der Sanden zeer be scheiden waren, merkte men wel een voorliefde voor sprekende com binaties van mantels met hoed en handschoenen, die het heel goed deden. Wanneer uwe voor U zo nog eens grasduinen in de getoonde collec ties, dan kunnen we nog noemen een voorname popelin combinatie van gele blouse en zwarte rok, of een sjieke swagger van Italiaanse tweed, een mantel van zuiver wol len linnen-imitatie die een origineel model van Schiaparelli was, een izijden jurkje in heel aparte kleu ren, waarvan we zo uit ons hoofd kunnen noemen rood, geel en grijs, een katoenen japonnetje in marine- wit let U daarop! en zo zou den we kunnen doorgaan. Daar was trouwens nog meer wat het vrou wenhart kan verrukken. Zelfs in regenkleding. Het wordt U tegen woordig heel gemakkelijk gemaakt met regenmantels, want ze zijn veelal tweezijdig draagbaar, zoals ook hier in popelin en gloriazijde. Zo bent U in het geel en zo in het zwart. En dan zo'n regenpakje, be staande uit een wikkelrok, kort jasje en baret, ook al tweezijdig draagbaar. Wie doet U iets op de fiets. Er werd opgemerkt dat men zelfs naast een vrouw in regenkle ding de man niet eens meer ziet! Daar gaan we. En op het slot van de avond ko men daar dan de feeën binnenge- zweefd, zoals men ze gemeenlijk al leen in zijn dromen ziet: in een wolk van tule, die blijkbarar het voorrecht is van avondjurken. We wagen ons niet aan een verdere be schrijving, maar het was uitermate sjiek. De stoet van modellen werd gesloten door een bruidstoilet en daarna verenigden de gratieën zich on het podium om een verdiend ap plaus van het ongetwijfeld zeer vol dane publiek in ontvangst te nemen. Rest ons nog te vermelden dat de hoedjes van de Gez. v. d. Sanden het zeer goed deden. Men houdt te genwoordig kennelijk niet meer van „hoeden als oorlogsschepen", zoals we het ooit eens hebben horen uit drukken, maar ze zijn er niet min der sjiek op geworden, m.a.w. het was een zeer gedistingeerde keus. De bijouterieën van de firma Wil- lemse droegen ook het hunne bij tot de sfeer van de show en de fir ma v. Dongen had 't bruidsboeket geleverd. De heer Winterink be steedde alle zorg aan zijn gasten. Alles bijeen kunnen we besluiten dat de firma Cunen een groot suc ces heeft geoogst met haar tweede modeshow, die keurig verzorgd was. Teneinde meer inzicht te krijgen in de mogelijkheden, welke de agrarische sec tor in het Groot-Hertogdom biedt, werd door een viertal ambtenaren van het Rijksarbeidsbureau, n.l. de landbouwbe- middelaars van de Gewestelijke Arbeids- bureau's Alkmaar, Leeuwarden, Nijme gen en Veghel een bezoek gebracht aan Luxemburg. Als leider van de groep trad op de heer Hylarides uit 's-Graven- hage, Hoofd van de Afdeling Landbouw van het Rijksarbeidsbureau. Van Luxemburgse zijde werden aan de groep toegevoegd de heren Feiten van de Luxemburgse Dienst voor Arbeids bemiddeling, Hansen van de Boerenorga- nisatie en de heer Poncin van het Mi nisterie van Landbouw. In het gehele land werd een aantal bedrijven bezocht, waarbij terdege aan dacht werd besteed aan alle factoren, welke i.v.m. de bemiddeling van land- atbeiders van belang geacht moeten wor den In gesprekken met Luxemburgse land bouwers bleek, dat men de komst van Nederlandse arbeidskrachten met groot verlangen tegemoet ziet. Dit is ook zeer begrijpelijk, als men weet, dat reeds on geveer tachtig Nederlandse jonge boe ren en landarbeiders in het Groot-Her togdom werkzaam zijn, tot zeer grote tevredenheid van hun werkgevers. In het algemeen bleken ook de Neder landse jongelui zeer tevreden te zijn met het werk, de beloning en de behandeling. Er heerst een goede verstandhouding tus sen de boeren en hun personeel. Waar, zoals overal elders, wel eens moeilijkhe den opduiken, tracht men deze in on derling overleg te regelen, hetgeen meestal ook gelukt. De mogelijkheid tot arbeid in een land, dat in historisch opzicht, zowel profaan als op kerkelijk gebied, zo nauw ver want is aan Nederland, mag zeker in een gebied als NoorcLBrabant, waar een belangrijk arbeidsoverschot is in de ag rarische sector, in de belangstelling wor den aanbevolen. Het is stellig verantwoord, dat jonge energieke kerels die hun hart aan het landbouwbedrijf verpand hebben, de mo gelijkheden, die Luxemburg biedt, be nutten. De Luxemburgse landbouw heeft o.a. tengevolge van de industriële bedrijvig heid in het Zuiden van het land een ontstellend gebrek aan arbeidskrachten. Degenen, die zich voor deze werkge legenheid interesseren, kunnen er op re kenen, dat zij via de Nederlandse en Luxemburgse Arbeidsbureau s naar goe de werkgevers zullen worden bemiddeld. Voor belangstellenden volgt hier een beknopte beschrijving van het land. De totale oppervlakte bedraagt onge veer 2600 km2; aantal inwoners onge veer 297,000. Bodem en klimaat verto nen een duidelijk verschil tussen bet Zuiden en het Noorden. De bodem in het Zuiden is vruchtbaarder, terwij! het klimaat er aangenamer is: warmere zo mers en zachtere winters. In dit deel van het land treft men wijnbouw aan; vooral na de oorlog is de Luxemburgse wijn in het buitenland sterk in aanzien gestegen. De beroepsbevolking is voor 45 werkzaam in de industrie, 17 A leeft van de handel, toerisme e.d., 20 be hoort tot de agrarische sector en de res terende 18 moet worden toegeschre ven aan de vrije beroepen e.d. De industrie heeft vooral de laatste jaren veel personen aan de landbouw onttrokken. Het Groot-Hertogdom Luxemburg telt ongeveer 18000 landbouwbedrijven. De ze bedrijven zijn overwegend van het gemengde type, zodat men er veel rund vee (veeal geïmporteerd uit Nederland) aantreft. Vele Luxemburgse veehouders zijn jaarlijks bezoekers van de grote fok- veedagen te Cuyk, Leeuwaren, etc. Door gebrek aan arbeidskrachten wordt veelal electrisch gemolken. Wat de akkerbouw betreft, door de zelfde oorzaak geschiedt deze vrij exten- sief. Op practisch alle bedrijven worden nog paarden gebruikt, hoewel men hier naast dikwijls een tractor aantreft en een jeep. De grondsoort varieert van zware ro de tot gele en bruine klei. Bij droog weer kan deze zeer hard worden. Nadere inlichtingen te bekomen bij de Gewestelijke Arbeidsbureau s. ENGELAND EN DE E.D G. De Britse regering is bereid strijdkrachten ter beschikking: te •stellen en deze te plaatsen onder bet opperbevel van de nog te vor men Europese Defensiegemeen schap. Zij is tevens bereid de ver- plichling aan te gaan deze strijd krachten niet terug te roepen op eigen gezag alleen. Als tegenpres tatie verlangt de Bri.se regering medezeggenschap in de beraadsla gingen van het comité van minis ters" van de Europese Defensiege meenschap. WATER IN IRAK BLIJFT STIJGEN. De nog steeds stijgende rivier Tigris vormt met het uur een gro tere bedreiging voor de hoofdstad van Irak, Bagdad. Vrijdagmiddag zfjn op nog twee plaatsen de dij ken doorgebroken om de druk van het water te verminderen, maar inmiddels staat reeds een deel van de stad blank. Het koninklijk paleis en de re geringsgebouwen op de Oostelijke Oever staan in het water. Uit de laagliggende gebieden rond de hoofdstad zijn 80.000 mensen ge ëvacueerd. De schade wordt tot nu toe op 20 millioen gulden ge raamd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1954 | | pagina 3