Kampioen „Coicordia" streeft naai 't hoogste OCEAANUEFDE RODENT doodt WR1GLËY MSB Op 22 Augustus in Kerkrade DE GROTE KRACHTMETING. luni Vaderdag. Sn ft a1- Z0nda«' is "«de? genééstï <eTïfi.ris™ede de h008S"! DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 18 JUNI 1954 Om Zuurbrand te blussen Eén of twee Rennies - Maarï En op 't zelfde moment. Het was een grote eensgezinde in LOONOPZAND reünie hield. familie, die Maandagavond Voor top-prestaties r?rh°°9t bii 'Port Uith°"din IEDER SUCCES BRENGT VERPLICHTINGEN MEE. De kinder 26 heel iets anders- kinderen, zo redeneren Hp Jl SasasaiiiUSiMDHBI RAT en MUi$ Een andere misvatting zou zijn te denken, dat Nederlands Fabrikaat alleen fabrikantenbelangen dient. In de samen stelling van dit lichaam komt het tegen deel uit; daarin werken 20 van de groot ste bonden en organisaties samen welke in Nederland bestaan, sommige met enorme ledencijfers. En hier kunt ge nu zien wat wij in het begin zeiden: op het eerste oog groepen met tegengestelde belangen, die toch voor dit doel een drachtig samenwerken. De drie grootste organisaties van werkgevers, maar even zeer de drie belangrijkste vakbonden. Middenstand en evenzeer de Raad voor 't Groot-winkelbedrijf. Dan nog de Ver- enjging van Nederlandse huisvrouwen en de Nederlandse Bond van Plattelands vrouwen. Als het bestuur van Neder lands Fabrikaat in Den Haag vergadert, dan is dat niet in een zakelijke zaal, maar in een hartelijke huiskamer. Vader Staat, Moeder Maatschappij en alle kin deren. (Met de zelfde zorgen om de eind jes aan elkaar te knopen als er voorko men in de huiskamers waar deze artike len worden gelezen. Wat wij u te zeg gen hebben is géén propaganda; het is gezonde gezinszorg om te maken dat wij samen, Neerlands volk, ons nationale huis weer schoon en bewoonbaar krijgen zoals het met inspanning van aller krach ten is geschied in het rampgebied van vorig jaar. (Nadruk verboden). Da s een extra voordeel met Rennies. U hoeft nooit af te wachten of 't helpt. Rennies helpen altijd, iedereen. En ondervindt dat op 't moment dat ge ze inneemt. Inderdaad, 't is net of tl de brand uitblaast. Floep weg! Rennies gebruikt U volkomen onopvallend. Wa ter of wat ook komt er niet aan te pas. En ze zijn één voor één verpakt practisch en hygiënisch. U kunt ze zó bij U steken en hebt ze dan simpelweg voor t grijpen. Bij de eerste aanwijzing. „Concordia res parvae crescunt" zeiden de Ouden door eendracht, door saamhorigheid worden kleine dingen groot, deze zinvolle spreuk speelde ons gedurig door het hootd, toen we Maandagavond opgenomen waren in de uitgebreide familie, die 't Loonopzandse keurkorps, dat omringt met Krote zorg en warme belangstelling !W##hi®Mben yo?r, de Z0VeeIste maal genoten van de voor- tretfelyke muziek die deze harmonie maakt, en ons afge vraagd hoe het mogelijk is dat een betrekkelijk kleine gemeenschap als Loonopzand in staat is er twee harmo nieën op na te houden, die tot de beste van het land gere gend kunnen worden. s Nu, na Maandagavond, denken wy het te weten. Naast de ltea die er tussen de twee korpsen bestaat, moet het de eendracht, de saamhorigheid zijn, die deze beide harmonieën naar de top stuwt, de eendracht die we Maandagavond voortreffelijk gedemonstreerd zagen toen het de grote dag was voor Concordia, zoals voorzitter van Hoorn zei toen Burgemeester Dr. Sweens als voorzitter van de R.K. Federatie van Harmonie- en Fanfaregezel schappen de purperen wimpel aan kampioen Concordia uitreikte, toen vele ere-donateurs uit alle streken van ons land, uit het buitenland zelfs, ervoeren hoe voortreffelijke gastheren de Concordia-bestuurderen zijn en ho.e goed het is in deze familiekring te vertoeven. De hele Concordia-zaal schrok op toen met een vol fortissimo Di recteur van Abeelen zijn mannen en jongens de eerste maat van Starke's With Sword and Lance liet spelen. Het was het begin van een prachtig concert, met als piè- ces de resistance de nummers waarmee Concordia de wimpel van de Federatie had veroverd en het verplichte nummer, waarmee de harmonie op het Internationaal Concours in Kerkrade de gooi naar het hoogste wil doen. In de zaal zagen we temidden van de vele ere-donateurs (nog nooit in de 8 jaren dat dit schone gebruik bestaat, hadden zoveel ere-donateurs gevolg gegeven aan de uitnodiging) Burgemeester Dr. Sweens van Dongen, de voorzitter van de R.K. Federatie, met enkele bestuursleden, afgevaardigden van de Diocesane Bond, loco-burge meester wethouder J. Beerens en de gemeentesecretaris de heer van Nieuwstadt, de Beschermheer van Concordia, de heer Gerard Ver- wiel uit Waalwijk en vele anderen die het wel menen met deze voor treffelijke harmonie. Inderdaad voortreffelijk, het concert dat de Feestavond open de, bewees dit weer eens te meer. De wat te kleine zaal werd ber stens vol schoon igeluid gespeeld. Vaardige vingers streelden de in strumenten, krachtige longen blie zen stromen parelende muziek de zaal in en we konden slechts gis sen naar de grote toewijding, de geweldige ijver, de alles gevende liefde voor de muziek, die de uit voering van dit programma deed vermoeden. Men speelde de Siciliaanse Ves pers van Verdi, zoals Desprey die voor Harmonie-orkest bewerkte, muziek die (men vergeve ons de ietwat rare beeldspraak) stevig op haar poten staat en die ieder korps de gelegenheid biedt de volle maat van zijn kunnen te tonen. Verzorgd werd er ook gespeeld in la deuxiè- me Suite d'Orchestre van J. Moe renhout, een voortreffelijk siuk muziek, dat na in de twee eerste delen op gang te zijn gekomen, cul mineert in het derde deel wan neer de componist in een even wichtige bewerking van enige volksliederen ons obsedeert door een frapperend ritme en een buitengewoon edele klankenrijk dom. Met Carnaval Romain van Hec tor Berlioz, een wel zeer dankbaar werk voor een harmonie-orkest, zijn dit de drie werken, waarmee Concordia de kampioenswimpel veroverde en het is niet verwon derlijk, dat het korps met 327 pun ten alle mededingers ver achter zich liet. „Het Daghet in den Oosten" van D'Hayer is het werk dat Concor dia op het Internationaal Con cours te Kerkrade zal uitvoeren. Het is een lyrische paraphrase van de schone middelnederlandse bal lade, zeer muzikaal is het thema doorgecomponeerd in de variaties voor solo-instrumenten en instru mentengroepen. Concordia gaf er een goede vertolking van, maar nog geen concoursvertolking, er moet nog wat geslepen worden voordat deze diamant in al ziin schoonheid schittert. Maar de mo gelijkheden zijn er, het daghet in clen Oosten voor deze harmonie even zagen we de zon van het suc ces al een bescheiden straaltje over de horizon van de toekomst priemen. Zal deze zon in alle gul heid stralen, straks, op 22 Augus tus Het is de vraag die iedereen, die tot de grote Concordia-familie gerekend kan worden, en dat zijn er zeer velen, obsedeert. EEN TOPZWARE VAAN. Dan was het ogenblik aangebro ken waarop burgemeester Sweens ae kampioenswimpel zou overhan digen. Onze vaan wordt topzwaar, zei de heer E. van Hoorn, de emi nente voorzitter van Concordia, de joviale gastheer van deze avond de Federatie zou er een vaan bii moeten geven, 't hangt nu allemael op en over elkaar. In een hoek bij het podium stond de vaan, een stil bewijs voor de roem die dit corps zich verwierf. Drie maanden is het geleden, zei burgemeester Sweens, dat Concor dia de hoogste lauweren heeft ge- ,oogst, toen zij met 327 punten het hoogste aantal, de kampiocnsprijs van onze Federatie in de afdeling Harmonie in de wacht sleepte Graag wens ik bestuur, directeur en leden hiermee geluk, omdat ik die prestatie met genoegen heb aanhoord, t was werkelijk su bliem. En er is maar één conclusie mogelijk, namelijk dat er een bui tengewone harmonie is tussen di recteur en leden, tussen directeur en bestuur, en dat er bij de leden moed, ijver en wilskracht is om dergelijker prestaties te leveren. Vijf jaren, zei de federatie voorzitter, heb ik Concordia meegemaakt en nog nooit heb ik haar zien verslaan, en daarom heb ik de moed gehad Concordia te stuwen naar de hoogste pres tatie in Kerkrade, waar het zal gaan, ik zou haast zeggen, om een wereldkampioenschap; denkt U zich dat eens in, een wereld kampioenschap in Loonopzand. Er zal nog geschaafd moeten worden, daar zal het van afhan gen maar na een laatste in spanning hebt U een kans. En als het zou lukken dan zou mijn Brabantse hart helemaal open gaan, want ik ben niet alleen Federatievoorzitter, maar dan vooral volbloed Brabander. En met hartelijke woorden van gelukwens overhandigt hij dan de purperen wimpel aan voorzitter van Hoorn. We zullen trots en ijve rig de wimpel verdedigen, zegt hij, dat garandeer ik U. De zware opgaaf in Kerkrade willen we trotseren. We houden er niet van te zwetsen, we zijn ook niet ver waand, maar we zullen de Fede ratie in Kerkrade vertegenwoordi gen en als het enigszins kan met grote lauweren uit de strijd te voorschijn komen. Heren, Uw succes is groot, maar \eigeet niet dat er aan elk succes een verplichting vastzit, dat elk succes de verantwoordelijkheid groter maakt. Als U opgaat naar Kerkrade, onderschat 't dan niet en verflauw niet in Uw yver, Uw saamhorigheid en werklust. Wie hier in de eerste plaats te complimenteren vroeg de heer Ver wiel zich af. Natuurlijk, de werkende leden voeren het uit, de directeur stimuleert en brengt 't er in, maar èn werkende leden èn directeur zouden niet zoveel be reiken zonder het bestuur en voor al de voorzitter. Zoals zij samen leven en samenwerken voor de prestaties van de harmonie, ik ge loof dat dit een unicum is in Ne derland. Spant allen samen, zegt de heer Verwiel, doet zoals in het verleden gedaan is en gaat op deze weg door, dan zijn er kansen wegge legd in Kerkrade. Dat mijn beste wensen U daarheen vergezellen is vanzelfsprekend. Maar, vervolgde hij, als ik zeg dat de samenwerking van de ge noemde krachten deze prestaties hebben geleverd, dan ben ik niet volledig en hij doelde op de ere- donateurs, die grotelijks de har monie steunen, vooral moreel. Na tuurlijk, de financiën horen er nu eenmaal bij, maar als we de zaak goed bezien, is 't de morele steun, die zich manifesteert in Uw aan wezigheid hier, die de grootste sti mulans is voor Concordia. Blijf Uw morele steun geven, dan komt de financiële vanzelf en dan zal Concordia groeien en bloeien, wat ik wens en namens U uitspreek. FEUILLETON van „De Echo van het Zuiden". 32) In opperste verbazing keek Gor don de beide personen'beurtelings aan. „Ingebroken?" vroeg hij. „Wat betekent dit nu weer?" Het was inderdaad vreemd. „Ja, ingebroken", antwoordde mrs. Tequita O'Connell. „En ik vraag mij af wat de toezegging van de kapitein, dat het schip in 't ver volg onder scherpe bewaking zou staan, inhoudt. Hoe kan zoiets ge beuren als er een bewaking aan boord is?" „Dit is absurd, inderdaad", ant woordde de kapitein. „Ik begrijp niet hoe het mogelijk is. Wat ver mist u?" „Ik heb het nog niet precies ge controleerd, maar ik mis tot nu toe enkele kostbare sieraden en boven dien is er in de papieren van mijn man gesnuffeld. Ik mis daarin en kele bundels brieven, die ik als zeer kostbaar beschouw. Wat de dief daarin denkt te vinden, is mij niet duidelijk. Zij zijn privé en hebben voor een vreemde geen waarde." „Zonderling, zonderling", mom pelde de kapitein, en ook Gordon stond hier voor een raadsel. „We zullen eens een kijkje gaan nemen. Permitteert u ons Mrs. O'Connell knikte koel. In haar hele houding lag een zekere minachting, die Gordon bovenma te irriteerde. In haar hut heerste een chaos. Laden waren half uit getrokken, de inhoud dooreenge- worpen en de vloer lag bezaaid met papieren. Gordon bleef een ogenblik in de deuropening staan om de ravage in ogenschouw te nemen. De dief had kennelijk niet veel tijd gehad, want alles was slordig doorzocht. Verschillende kostbaarheden, die voor het grijpen lagen, had hij over het hoofd gezien. Van Tequita hoorde hij het volgende: Na de maaltijd had zij nog even staan praten met een der passagiers. Daarna was zij naar haar hut te ruggegaan en had haar gevonden zoals zij nu was. Van haar toilet tafel was een bijouteriedoosje ver dwenen, waarin zich enkele sleek- spelden bevonden. Uit haar bureau waren een aantal pakketjes gebun delde brieven verdwenen. De in houd van deze brieven kende zij niet, doch haar echtgenoot had ze altijd als zeer kostbaar beschouwd. Het was een raadsel. De dief was gestoord bij zijn werk. Van daar de verschillende kostbaarhe- Ik moet oppassen niet in herha ling te vallen, zei de heer Gerard Verwiel, beschermheer van de ver eniging, want bij het behalen van de kampioenswimpel heb ik mijn idee al gezegd, en dat was Mijne den, die onaangeroerd op hun plaats stonden. Verder vonden Gordon noch de kapitein enige sporen, die in een bepaalde rich ting wezen. Na de vrouw de ver zekering te hebben gegeven dat zij hun best zouden doen haar bezit weer terug te vinden, begaven de officieren zich weer terug naar de kapiteinshut. „Laten we nu de hele zaak nog eens nagaan, Gordon. Alles wat we nu weten", begon de kapitein. „We moeten vinden wat dit nu weer be tekent." „Dan zal ik eerst mijn aanteke ningen in mijn hut moeten gaan halen", zei Gordon. „Een ogenblik alstublieft." Hij verwijderde zich. In zijn hut wachtte hem 'n nieuwe verrassing. Op de tafel lag 'n witte enveloppe, die aan hem geadres seerd was. Nieuwsgierig opende hij haar en hij las de zich daarin be vindende brief. Geachte stuurman, Mijn doel is bereikt. Ik heb thans, wat ik hebben wilde. Ik zal u verder niet meer lastig val len, doch verwacht ook van u, dat u de zaak verder laat rusten. Ik herinner u slechts aan hetgeen Pete O'Connell overkomen is. Be schouw dit als 'n ernstige waar schuwing. In stomme verbazing had Gordon SUBSIDIEREGELING VOORZAG NIET IN DIT SUCCES. Namens het gemeentebestuur sprak wethouder J. Beerens en hij uitte zijn grote waardering voor Concordia. We hebben grote be langstelling, zei hij, voor dergelij ke prestaties van grote culturele waarde, anders zouden we in on ze taak te kort schieten. Enkele jaren geleden heeft de gemeente een progressieve subsidieregeling in het leven geroepen, maar Uw prestaties zijn zo groot geworden, dat de regeling er niet meer in voorziet. Maar mogelijk zal er straks wel een dergelijke voorzie ning te treffen zijn. Mijn persoon lijke mening is, dat die zeker op zijn plaats zou zijn. KAPERS OP DE KUST. Bij ontstentenis van voorzitter en secretaris sprak de heer van der Meer namens de Diocesane Bond woorden van hartelijke ge lukwens. Waaraan is dit succes te danken vroeg ook hij zich af, en hij meende het antwoord gevonden te hebben in de eigen naam Con cordia, de eensgezindheid, die zich ook volledig manifesteerde in de Bossche Bond, die Concordia mee tot bloei heeft gebracht en waarvoor het bestuur het korps zeer erkentelijk is, een eensgezind heid, die ook in de Federatie Con cordia een hechte steunpilaar deed zijn. Maar, waarschuwde hij, intussen zijn er andere verenigingen geko men, die U concurrentie gaan aan doen, er zijn kapers op de kust, maar met Uw eensgezindheid kunt U ze allen verslaan. En een fikse mars klaterde weer op, als welsprekend afscheid van het korps. En waar eerst het hele korps gezeten was, zagen we nu nog maar enkele leden zitten, maar hun keurige muziek had al heel weinig tijd nodig om de benen van deg rond te krijgen. Ondertussen gingen zwart gejaste obers en lief tallige Loonse doclïteren weldoen de grond te krygen. Ondertussen zijn het Loonopzandse Concor dia weet zijn gasten op waardige, feestelijke en gezellige wijze te ontvangen. Na ons eerst te hebben laten genieten van schone muziek, bood men ons thans het goede der aarde te genieten aan het is een goed land waar dit in voortreffelijke harmonie kan sa mengaan. De sfeer was feestelijk er is veel gedanst, veel gepraat over „ons" harmonie, zoals de ere- donateurs, waar 'ze ook vandaan komen, Concordia noemen en veel glazen werden geheven op het suc ces van die harmonie het gelezen. Het epistel was niet ondertekend. Hij greep in wanhoop naar zijn hoofd. Het was wel een dag vol verrassingen. De ene na de andere. Hy nam 't schryven mee, pakte ook zijn aantekeningen en begaf zich weer naar de hut, waar de kapitein hem wachtte. Hy over handigde het schrijven zwjjgend aan zijn gezagvoerder. De kapitein las het en keek Gor don daarna aan. Op zijn gezicht was een mengeling van wanhoop, verbazing en ongeloof te lezen. „Ik geloof dat ik gek word, als dit nog langer zo doorgaat" barstte hij uit. „Grote goedheid, wanneer houdt al dat gedoe eens op". Hy steunde zijn hoofd in zyn handen en zweeg een tijd lang. „Wat een reis, wat een reis", mompelde hij. Gordon was in een stoel gaan zitten. Ook hij zei niets, doch las in zijn aantekeningen. Dan nam hij het woord. „Het is een hopeloze taak voor een leek. Ik kan er niet uitkomen. Aan alle kanten loop ik vast." „Er is hier nog iemand aan boord die iets over misdaad weet. Giste ren heb ik hem ontmoet. Hy lijkt me zeer vertrouwd. Kunnen we hem er niet eens in mengen? Ro driguez is zyn naam. Hij is direc teur van een filmmaatschappij", opperde de gezagvoerder. „Rodriguez?" vroeg Gordon ver- Z. K. H. Prins Bernhard heeft te Vlaardingen de nieuwe Cincina- tieNederland Fabriek officieel geopend. Door met een goede sleutel de straal van een foto- electrische cel te verbreken, wer den de deuren van de fabriek op 200 meter afstand automatisch geopend. „WE KWAMEN NIETS MEER TE KORT". Het moet, zei de heer Jacques hpykerman uit Waalwijk, toen voorzitter van Hoorn hem vroeg namens de ere-donateurs 't woord te voeren, wat hij een grote eer vond, het moet voor U wel een buitengewone voldoening zijn, dat <er vanavond zo'n volle zaal is zo druk is het nog nooit geweest. De reden hiervan is, dat het korps vol .muziek is en ook dat U deze avond zo volledig kunt verzorgen, vanaf het moment dat we binnen kwa men, kwamen we niets meer te kort. De heer Spijkerman zei niet zo heel veel te weten van muziek, maar, ging hy verder, aan de ge zichten te beoordelen hebt U van avond iets bewonderenswaardigs naar voren gebracht. Hij sprak zyn bewondering uit voor dit corps van leden, die niet alleen hun groot muzikaal talent wisten uit te buiten, maar die ook een grote of fervaardigheid wisten op te bren gen. Ik ben zelf verenigingsman, zei hy, ik vind het prachtig dat hier zoveel wordt bereikt. We zyn, ik ben ongetwijfeld de tolk van alle ere-donateurs, erg dankbaar voor het muzikaal genot en het prettige samenzijn en steeds liever zullen we naar deze avon den komen. Ongetwijfeld zijn deze woorden nog wel eens enkele keren her haald die avond, want naarmate 't uur vorderde steeg de stemming en dat maakte de banden tussen de harmonie en de ere-donateurs nog hechter. Aan beide zyden was grote voldoening, aan de kant van de harmonie om het feit, dat zij zich mag verheugen in de belang stelling van zoveel personen uit 't helel and, maar vooral uit de we reld van schoenen en lederaan de zijde van de donateurs, dat zij We gaan vader verwennen. is het v«f ^'eken ge- Irn t u moeder eens extra ver troeteld werd en nu gaan we al echT ,denken' hoe we vader een:s v n kunnen verrassen. Want on aan de beurt om de blijken van toegenegenheid en liefde' van ziin ónderen in ontvangst te nemern zyn vrouwen die zeggen dat *e vaderdag maar onzin^vTnden aan u kinderen op moederdag whzen 1 a°eder een attentie be- vee|U^n8n' hangen immers alty'd vader En mn f10"'61" dan aan aaer. En moeder heeft toch heel andere betekenis voor ïan°hPtdfa u ?der' Afgezien tikkeIRp n dat deze redenatie het vaak a/Unst riekt> al zyn dfe zoiets hngCtr0Uwde vrouwen n Pt uif8, beZeren' geloven een het no g een we vaderdag 'te ió'gezin" n waar de kinderen niet zo naar paodoerdtrekk?' m0ete» aa"ge- spoord worden, vader een echte verbonden is dl'SeE'"»,™! kwMiikenteZO denken> is ze vaak niet ™yk te nemen. Ze zien vader gensZymZn!f' T"* hij gaat s mor- dag uit Hp Ur Uit' is de hele en kómt °"eü van de kinderen enkeleer™ het;algemeen eerst enkele uren voor het kroost onder heel^erk?*' T"' thuis- Het is ook ren li aar dat de kinde- heb'ben ninm*1 lemand hulp nodig i v moeder roenen buurt. hebbCn ZC Vader vlak ff*; va?mhdaÓ „Vader, echter zoveel mist een me gezinsleven, is vaderdag een mooie gelegenheid, om hem gezin Te mV nnddelpunt van het 0m hem eens he- temiÓtaÓna!ÓpVader a-n de kinderen ie laten zien, en niet als de man nlua;,.?6 ki"d.*»« altijd moeid lijkt, omdat hy zo hard moet zwoegen en ploeteren om vrlw en kinderen alles te kunnen geven mÓltZe lg hebben. De kinderen moeten nu ns denken aan de klei- NÓtenua PoHemonnaie het toe laat, de grote wensen van vader Want op vaderdag moeten we va der bly en gelukkig zien met de bewyzen van liefde en waarderin» hh anZH n werken, waardoor hy anderen zo vaak bly en geluk kig doet zyn. 1 K schaafivonclen, schrammen, ontvellingen i (Uitsluitend b en Drogisten zich verbonden weten met een ver- Tot aan de „klein uurkes" en nog langer heeft het feest geduurd. Hió mf waardering voor Concor- i haar feest is des te groter spnH We Zjker weten> dat de vol gende avond in veel Loonse hui zen het instrument weer aan de mond is gebracht en vaardige vin- vÓ„S v^eer hebben geoefend Kerkrade op 22 Augustus. En avond aan avond zal dit gebeuren, want Concordia is in het stadium gekomen, dat het corps naar het allerhoogste mag streven. We vin den dit bewonderenswaardig en ook wij zullen met grote interesse de verrichtingen van dat groepje Loonse muzikanten in het inter nationale milieu van Kerkrade gade slaan. Sempre Crescendo, Concordia 1 doos 90 ct kansd- .'Die heb ik ook ontmoet. Y\e hebben een lang gesprek gehad over misdaad en ook die moord op O Lonnell bespraken we." „Ik zal hem vragen zyn gedach ten eens over dit probleem te la ten gaan. Misschien ziet hij iets wat wy over het hoofd gezien heb ben. Ineens weer ontwaakt uit zyn apathische houding, riep de kapitein een steward en beval hem aan mr. Rodriguez te vragen even in zyn hut te komen. Zwijgend wachtten zjj zyn komst af. Hy liet een kwartiertje op zich wachten, doch verscheen toen. „Wat is er van uw dienst, heren?" vroeg hij. „Gaat u zitten, mr. Rodriguez", verzocht de kapitein hem. „Giste ren hebben wij een tijdje gespro ken over misdaad. Herinnert u zich dat nog?" „Ja, het was een zeer interessant gesprek. Is het niet, mr. Jenkins?" Gordon knikte bevestigend. „Juist", zei de kapitein. „Dat ver telde hij mij. Wel, mr. Rodriguez, zoals u wel zult weten, zijn er in de laatste dagen vreemde dingen hier aan boord gebeurd. Mijn stuurman en ik hebben daar vergeefs ons hoofd over gebroken, doch we kun nen geen oplossing vinden. Mis schien kunt u dat als buitenstaan der wel. Mr Jenkins zal u precies vertellen wat er zoal gebeurd is. Zou u ons dat genoegen willen doen?" „Als ik u helpen kan", begon mr Rodriguez aarzelend. „U moet goed begrijpen dat dit voor mij ook maar een hobby is. Ik ben geen specia list. Dus „Dat begrijpen wij ook wel", zo haastte de kapitein zich op te mer ken. „Maar misschien kunt u ons toch helpen. Voelt u er iets voor?" „Als ik kan, zal ik u helpen", be loofde mr. Rodriguez. „Welaan, start je verhaal, Gor don". Zich nauwkeurig aan de fei ten houdend, bracht Gordon een voor een alle feiten naar voren. Hij toonde Rodriguez het bewijsmate- riaal, het mes en de beide brieven Rodriguez onderwierp alles aan 'n nauwgezet onderzoek. Zwijgend za gen de officieren toe. Rodriguez tikte met zijn wijsvin ger op de tafel. „Ik moet zeggen dat u de zaak juist aangepakt hebt, he ren. En ik kan me nu heel goed be grijpen, dat u er niet uit kon ko men. Ik zie ook zo zonder meer geen oplossing. U zult toch wel een the orie hebben gevormd „Er zyn verschillende theorieën op te bouwen antwoordde Gor don, maar geen van hen geeft een oplossing". „Hoe luiden Uw theorieën in formeerde Rodriguez. (Wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1954 | | pagina 2