Kampioen „Coicordia" streeft naai 't hoogste
OCEAANUEFDE
RODENT doodt
WR1GLËY
MSB
Op 22 Augustus in Kerkrade
DE GROTE KRACHTMETING.
luni Vaderdag.
Sn ft a1- Z0nda«' is "«de?
genééstï
<eTïfi.ris™ede de h008S"!
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 18 JUNI 1954
Om Zuurbrand te blussen
Eén of twee Rennies - Maarï
En op 't zelfde moment.
Het was een grote eensgezinde
in LOONOPZAND reünie hield.
familie, die Maandagavond
Voor top-prestaties
r?rh°°9t bii 'Port
Uith°"din
IEDER SUCCES BRENGT
VERPLICHTINGEN MEE.
De kinder 26 heel iets anders-
kinderen, zo redeneren Hp
Jl SasasaiiiUSiMDHBI
RAT en MUi$
Een andere misvatting zou zijn te
denken, dat Nederlands Fabrikaat alleen
fabrikantenbelangen dient. In de samen
stelling van dit lichaam komt het tegen
deel uit; daarin werken 20 van de groot
ste bonden en organisaties samen welke
in Nederland bestaan, sommige met
enorme ledencijfers. En hier kunt ge nu
zien wat wij in het begin zeiden: op het
eerste oog groepen met tegengestelde
belangen, die toch voor dit doel een
drachtig samenwerken. De drie grootste
organisaties van werkgevers, maar even
zeer de drie belangrijkste vakbonden.
Middenstand en evenzeer de Raad voor
't Groot-winkelbedrijf. Dan nog de Ver-
enjging van Nederlandse huisvrouwen en
de Nederlandse Bond van Plattelands
vrouwen. Als het bestuur van Neder
lands Fabrikaat in Den Haag vergadert,
dan is dat niet in een zakelijke zaal,
maar in een hartelijke huiskamer. Vader
Staat, Moeder Maatschappij en alle kin
deren. (Met de zelfde zorgen om de eind
jes aan elkaar te knopen als er voorko
men in de huiskamers waar deze artike
len worden gelezen. Wat wij u te zeg
gen hebben is géén propaganda; het is
gezonde gezinszorg om te maken dat wij
samen, Neerlands volk, ons nationale
huis weer schoon en bewoonbaar krijgen
zoals het met inspanning van aller krach
ten is geschied in het rampgebied van
vorig jaar.
(Nadruk verboden).
Da s een extra voordeel met Rennies.
U hoeft nooit af te wachten of 't helpt.
Rennies helpen altijd, iedereen. En
ondervindt dat op 't moment dat ge ze
inneemt. Inderdaad, 't is net of tl de
brand uitblaast. Floep weg! Rennies
gebruikt U volkomen onopvallend. Wa
ter of wat ook komt er niet aan te pas.
En ze zijn één voor één verpakt
practisch en hygiënisch. U kunt ze zó
bij U steken en hebt ze dan simpelweg
voor t grijpen. Bij de eerste aanwijzing.
„Concordia res parvae crescunt" zeiden de Ouden door
eendracht, door saamhorigheid worden kleine dingen
groot, deze zinvolle spreuk speelde ons gedurig door het
hootd, toen we Maandagavond opgenomen waren in de
uitgebreide familie, die 't Loonopzandse keurkorps, dat
omringt met Krote zorg en warme belangstelling
!W##hi®Mben yo?r, de Z0VeeIste maal genoten van de voor-
tretfelyke muziek die deze harmonie maakt, en ons afge
vraagd hoe het mogelijk is dat een betrekkelijk kleine
gemeenschap als Loonopzand in staat is er twee harmo
nieën op na te houden, die tot de beste van het land gere
gend kunnen worden. s
Nu, na Maandagavond, denken wy het te weten. Naast de
ltea die er tussen de twee korpsen bestaat,
moet het de eendracht, de saamhorigheid zijn, die deze
beide harmonieën naar de top stuwt, de eendracht die we
Maandagavond voortreffelijk gedemonstreerd zagen toen
het de grote dag was voor Concordia, zoals voorzitter van
Hoorn zei toen Burgemeester Dr. Sweens als voorzitter
van de R.K. Federatie van Harmonie- en Fanfaregezel
schappen de purperen wimpel aan kampioen Concordia
uitreikte, toen vele ere-donateurs uit alle streken van ons
land, uit het buitenland zelfs, ervoeren hoe voortreffelijke
gastheren de Concordia-bestuurderen zijn en ho.e goed het
is in deze familiekring te vertoeven.
De hele Concordia-zaal schrok
op toen met een vol fortissimo Di
recteur van Abeelen zijn mannen
en jongens de eerste maat van
Starke's With Sword and Lance
liet spelen. Het was het begin van
een prachtig concert, met als piè-
ces de resistance de nummers
waarmee Concordia de wimpel
van de Federatie had veroverd en
het verplichte nummer, waarmee
de harmonie op het Internationaal
Concours in Kerkrade de gooi naar
het hoogste wil doen.
In de zaal zagen we temidden
van de vele ere-donateurs (nog
nooit in de 8 jaren dat dit schone
gebruik bestaat, hadden zoveel
ere-donateurs gevolg gegeven aan
de uitnodiging) Burgemeester Dr.
Sweens van Dongen, de voorzitter
van de R.K. Federatie, met enkele
bestuursleden, afgevaardigden van
de Diocesane Bond, loco-burge
meester wethouder J. Beerens en de
gemeentesecretaris de heer van
Nieuwstadt, de Beschermheer van
Concordia, de heer Gerard Ver-
wiel uit Waalwijk en vele anderen
die het wel menen met deze voor
treffelijke harmonie.
Inderdaad voortreffelijk, het
concert dat de Feestavond open
de, bewees dit weer eens te meer.
De wat te kleine zaal werd ber
stens vol schoon igeluid gespeeld.
Vaardige vingers streelden de in
strumenten, krachtige longen blie
zen stromen parelende muziek de
zaal in en we konden slechts gis
sen naar de grote toewijding, de
geweldige ijver, de alles gevende
liefde voor de muziek, die de uit
voering van dit programma deed
vermoeden.
Men speelde de Siciliaanse Ves
pers van Verdi, zoals Desprey die
voor Harmonie-orkest bewerkte,
muziek die (men vergeve ons de
ietwat rare beeldspraak) stevig op
haar poten staat en die ieder korps
de gelegenheid biedt de volle maat
van zijn kunnen te tonen. Verzorgd
werd er ook gespeeld in la deuxiè-
me Suite d'Orchestre van J. Moe
renhout, een voortreffelijk siuk
muziek, dat na in de twee eerste
delen op gang te zijn gekomen, cul
mineert in het derde deel wan
neer de componist in een even
wichtige bewerking van enige
volksliederen ons obsedeert door
een frapperend ritme en een
buitengewoon edele klankenrijk
dom.
Met Carnaval Romain van Hec
tor Berlioz, een wel zeer dankbaar
werk voor een harmonie-orkest,
zijn dit de drie werken, waarmee
Concordia de kampioenswimpel
veroverde en het is niet verwon
derlijk, dat het korps met 327 pun
ten alle mededingers ver achter
zich liet.
„Het Daghet in den Oosten" van
D'Hayer is het werk dat Concor
dia op het Internationaal Con
cours te Kerkrade zal uitvoeren.
Het is een lyrische paraphrase van
de schone middelnederlandse bal
lade, zeer muzikaal is het thema
doorgecomponeerd in de variaties
voor solo-instrumenten en instru
mentengroepen. Concordia gaf er
een goede vertolking van, maar
nog geen concoursvertolking, er
moet nog wat geslepen worden
voordat deze diamant in al ziin
schoonheid schittert. Maar de mo
gelijkheden zijn er, het daghet in
clen Oosten voor deze harmonie
even zagen we de zon van het suc
ces al een bescheiden straaltje
over de horizon van de toekomst
priemen. Zal deze zon in alle gul
heid stralen, straks, op 22 Augus
tus Het is de vraag die iedereen,
die tot de grote Concordia-familie
gerekend kan worden, en dat zijn
er zeer velen, obsedeert.
EEN TOPZWARE VAAN.
Dan was het ogenblik aangebro
ken waarop burgemeester Sweens
ae kampioenswimpel zou overhan
digen. Onze vaan wordt topzwaar,
zei de heer E. van Hoorn, de emi
nente voorzitter van Concordia, de
joviale gastheer van deze avond
de Federatie zou er een vaan bii
moeten geven, 't hangt nu allemael
op en over elkaar. In een hoek bij
het podium stond de vaan, een stil
bewijs voor de roem die dit corps
zich verwierf.
Drie maanden is het geleden, zei
burgemeester Sweens, dat Concor
dia de hoogste lauweren heeft ge-
,oogst, toen zij met 327 punten het
hoogste aantal, de kampiocnsprijs
van onze Federatie in de afdeling
Harmonie in de wacht sleepte
Graag wens ik bestuur, directeur
en leden hiermee geluk, omdat ik
die prestatie met genoegen heb
aanhoord, t was werkelijk su
bliem. En er is maar één conclusie
mogelijk, namelijk dat er een bui
tengewone harmonie is tussen di
recteur en leden, tussen directeur
en bestuur, en dat er bij de leden
moed, ijver en wilskracht is om
dergelijker prestaties te leveren.
Vijf jaren, zei de federatie
voorzitter, heb ik Concordia
meegemaakt en nog nooit heb ik
haar zien verslaan, en daarom
heb ik de moed gehad Concordia
te stuwen naar de hoogste pres
tatie in Kerkrade, waar het zal
gaan, ik zou haast zeggen, om
een wereldkampioenschap; denkt
U zich dat eens in, een wereld
kampioenschap in Loonopzand.
Er zal nog geschaafd moeten
worden, daar zal het van afhan
gen maar na een laatste in
spanning hebt U een kans. En
als het zou lukken dan zou mijn
Brabantse hart helemaal open
gaan, want ik ben niet alleen
Federatievoorzitter, maar dan
vooral volbloed Brabander.
En met hartelijke woorden van
gelukwens overhandigt hij dan de
purperen wimpel aan voorzitter
van Hoorn. We zullen trots en ijve
rig de wimpel verdedigen, zegt
hij, dat garandeer ik U. De zware
opgaaf in Kerkrade willen we
trotseren. We houden er niet van
te zwetsen, we zijn ook niet ver
waand, maar we zullen de Fede
ratie in Kerkrade vertegenwoordi
gen en als het enigszins kan met
grote lauweren uit de strijd te
voorschijn komen.
Heren, Uw succes is groot, maar
\eigeet niet dat er aan elk succes
een verplichting vastzit, dat elk
succes de verantwoordelijkheid
groter maakt. Als U opgaat naar
Kerkrade, onderschat 't dan niet
en verflauw niet in Uw yver, Uw
saamhorigheid en werklust.
Wie hier in de eerste plaats te
complimenteren vroeg de heer
Ver wiel zich af. Natuurlijk, de
werkende leden voeren het uit, de
directeur stimuleert en brengt 't
er in, maar èn werkende leden èn
directeur zouden niet zoveel be
reiken zonder het bestuur en voor
al de voorzitter. Zoals zij samen
leven en samenwerken voor de
prestaties van de harmonie, ik ge
loof dat dit een unicum is in Ne
derland.
Spant allen samen, zegt de heer
Verwiel, doet zoals in het verleden
gedaan is en gaat op deze weg
door, dan zijn er kansen wegge
legd in Kerkrade. Dat mijn beste
wensen U daarheen vergezellen is
vanzelfsprekend.
Maar, vervolgde hij, als ik zeg
dat de samenwerking van de ge
noemde krachten deze prestaties
hebben geleverd, dan ben ik niet
volledig en hij doelde op de ere-
donateurs, die grotelijks de har
monie steunen, vooral moreel. Na
tuurlijk, de financiën horen er nu
eenmaal bij, maar als we de zaak
goed bezien, is 't de morele steun,
die zich manifesteert in Uw aan
wezigheid hier, die de grootste sti
mulans is voor Concordia. Blijf
Uw morele steun geven, dan komt
de financiële vanzelf en dan zal
Concordia groeien en bloeien, wat
ik wens en namens U uitspreek.
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden".
32)
In opperste verbazing keek Gor
don de beide personen'beurtelings
aan. „Ingebroken?" vroeg hij. „Wat
betekent dit nu weer?" Het was
inderdaad vreemd.
„Ja, ingebroken", antwoordde
mrs. Tequita O'Connell. „En ik
vraag mij af wat de toezegging van
de kapitein, dat het schip in 't ver
volg onder scherpe bewaking zou
staan, inhoudt. Hoe kan zoiets ge
beuren als er een bewaking aan
boord is?"
„Dit is absurd, inderdaad", ant
woordde de kapitein. „Ik begrijp
niet hoe het mogelijk is. Wat ver
mist u?"
„Ik heb het nog niet precies ge
controleerd, maar ik mis tot nu toe
enkele kostbare sieraden en boven
dien is er in de papieren van mijn
man gesnuffeld. Ik mis daarin en
kele bundels brieven, die ik als
zeer kostbaar beschouw. Wat de
dief daarin denkt te vinden, is mij
niet duidelijk. Zij zijn privé en
hebben voor een vreemde geen
waarde."
„Zonderling, zonderling", mom
pelde de kapitein, en ook Gordon
stond hier voor een raadsel. „We
zullen eens een kijkje gaan nemen.
Permitteert u ons
Mrs. O'Connell knikte koel. In
haar hele houding lag een zekere
minachting, die Gordon bovenma
te irriteerde. In haar hut heerste
een chaos. Laden waren half uit
getrokken, de inhoud dooreenge-
worpen en de vloer lag bezaaid
met papieren.
Gordon bleef een ogenblik in de
deuropening staan om de ravage
in ogenschouw te nemen. De dief
had kennelijk niet veel tijd gehad,
want alles was slordig doorzocht.
Verschillende kostbaarheden, die
voor het grijpen lagen, had hij over
het hoofd gezien. Van Tequita
hoorde hij het volgende: Na de
maaltijd had zij nog even staan
praten met een der passagiers.
Daarna was zij naar haar hut te
ruggegaan en had haar gevonden
zoals zij nu was. Van haar toilet
tafel was een bijouteriedoosje ver
dwenen, waarin zich enkele sleek-
spelden bevonden. Uit haar bureau
waren een aantal pakketjes gebun
delde brieven verdwenen. De in
houd van deze brieven kende zij
niet, doch haar echtgenoot had ze
altijd als zeer kostbaar beschouwd.
Het was een raadsel. De dief
was gestoord bij zijn werk. Van
daar de verschillende kostbaarhe-
Ik moet oppassen niet in herha
ling te vallen, zei de heer Gerard
Verwiel, beschermheer van de ver
eniging, want bij het behalen van
de kampioenswimpel heb ik mijn
idee al gezegd, en dat was Mijne
den, die onaangeroerd op hun
plaats stonden. Verder vonden
Gordon noch de kapitein enige
sporen, die in een bepaalde rich
ting wezen. Na de vrouw de ver
zekering te hebben gegeven dat zij
hun best zouden doen haar bezit
weer terug te vinden, begaven de
officieren zich weer terug naar de
kapiteinshut.
„Laten we nu de hele zaak nog
eens nagaan, Gordon. Alles wat we
nu weten", begon de kapitein. „We
moeten vinden wat dit nu weer be
tekent."
„Dan zal ik eerst mijn aanteke
ningen in mijn hut moeten gaan
halen", zei Gordon. „Een ogenblik
alstublieft." Hij verwijderde zich.
In zijn hut wachtte hem 'n nieuwe
verrassing. Op de tafel lag 'n witte
enveloppe, die aan hem geadres
seerd was. Nieuwsgierig opende hij
haar en hij las de zich daarin be
vindende brief.
Geachte stuurman,
Mijn doel is bereikt. Ik heb
thans, wat ik hebben wilde. Ik
zal u verder niet meer lastig val
len, doch verwacht ook van u,
dat u de zaak verder laat rusten.
Ik herinner u slechts aan hetgeen
Pete O'Connell overkomen is. Be
schouw dit als 'n ernstige waar
schuwing.
In stomme verbazing had Gordon
SUBSIDIEREGELING
VOORZAG NIET IN
DIT SUCCES.
Namens het gemeentebestuur
sprak wethouder J. Beerens en hij
uitte zijn grote waardering voor
Concordia. We hebben grote be
langstelling, zei hij, voor dergelij
ke prestaties van grote culturele
waarde, anders zouden we in on
ze taak te kort schieten. Enkele
jaren geleden heeft de gemeente
een progressieve subsidieregeling
in het leven geroepen, maar Uw
prestaties zijn zo groot geworden,
dat de regeling er niet meer in
voorziet. Maar mogelijk zal er
straks wel een dergelijke voorzie
ning te treffen zijn. Mijn persoon
lijke mening is, dat die zeker op
zijn plaats zou zijn.
KAPERS OP DE KUST.
Bij ontstentenis van voorzitter
en secretaris sprak de heer van
der Meer namens de Diocesane
Bond woorden van hartelijke ge
lukwens. Waaraan is dit succes te
danken vroeg ook hij zich af, en
hij meende het antwoord gevonden
te hebben in de eigen naam Con
cordia, de eensgezindheid, die
zich ook volledig manifesteerde in
de Bossche Bond, die Concordia
mee tot bloei heeft gebracht en
waarvoor het bestuur het korps
zeer erkentelijk is, een eensgezind
heid, die ook in de Federatie Con
cordia een hechte steunpilaar deed
zijn.
Maar, waarschuwde hij, intussen
zijn er andere verenigingen geko
men, die U concurrentie gaan aan
doen, er zijn kapers op de kust,
maar met Uw eensgezindheid kunt
U ze allen verslaan.
En een fikse mars klaterde weer
op, als welsprekend afscheid van
het korps. En waar eerst het hele
korps gezeten was, zagen we nu
nog maar enkele leden zitten, maar
hun keurige muziek had al heel
weinig tijd nodig om de benen van
deg rond te krijgen. Ondertussen
gingen zwart gejaste obers en lief
tallige Loonse doclïteren weldoen
de grond te krygen. Ondertussen
zijn het Loonopzandse Concor
dia weet zijn gasten op waardige,
feestelijke en gezellige wijze te
ontvangen. Na ons eerst te
hebben laten genieten van schone
muziek, bood men ons thans het
goede der aarde te genieten aan
het is een goed land waar dit in
voortreffelijke harmonie kan sa
mengaan. De sfeer was feestelijk
er is veel gedanst, veel gepraat
over „ons" harmonie, zoals de ere-
donateurs, waar 'ze ook vandaan
komen, Concordia noemen en veel
glazen werden geheven op het suc
ces van die harmonie
het gelezen. Het epistel was niet
ondertekend. Hij greep in wanhoop
naar zijn hoofd. Het was wel een
dag vol verrassingen. De ene na de
andere. Hy nam 't schryven mee,
pakte ook zijn aantekeningen en
begaf zich weer naar de hut, waar
de kapitein hem wachtte. Hy over
handigde het schrijven zwjjgend
aan zijn gezagvoerder.
De kapitein las het en keek Gor
don daarna aan. Op zijn gezicht
was een mengeling van wanhoop,
verbazing en ongeloof te lezen.
„Ik geloof dat ik gek word, als
dit nog langer zo doorgaat" barstte
hij uit. „Grote goedheid, wanneer
houdt al dat gedoe eens op". Hy
steunde zijn hoofd in zyn handen
en zweeg een tijd lang. „Wat een
reis, wat een reis", mompelde hij.
Gordon was in een stoel gaan
zitten. Ook hij zei niets, doch las
in zijn aantekeningen. Dan nam hij
het woord. „Het is een hopeloze
taak voor een leek. Ik kan er niet
uitkomen. Aan alle kanten loop ik
vast."
„Er is hier nog iemand aan boord
die iets over misdaad weet. Giste
ren heb ik hem ontmoet. Hy lijkt
me zeer vertrouwd. Kunnen we
hem er niet eens in mengen? Ro
driguez is zyn naam. Hij is direc
teur van een filmmaatschappij",
opperde de gezagvoerder.
„Rodriguez?" vroeg Gordon ver-
Z. K. H. Prins Bernhard heeft te
Vlaardingen de nieuwe Cincina-
tieNederland Fabriek officieel
geopend. Door met een goede
sleutel de straal van een foto-
electrische cel te verbreken, wer
den de deuren van de fabriek op
200 meter afstand automatisch
geopend.
„WE KWAMEN NIETS
MEER TE KORT".
Het moet, zei de heer Jacques
hpykerman uit Waalwijk, toen
voorzitter van Hoorn hem vroeg
namens de ere-donateurs 't woord
te voeren, wat hij een grote eer
vond, het moet voor U wel een
buitengewone voldoening zijn, dat
<er vanavond zo'n volle zaal is zo
druk is het nog nooit geweest. De
reden hiervan is, dat het korps vol
.muziek is en ook dat U deze avond
zo volledig kunt verzorgen, vanaf
het moment dat we binnen kwa
men, kwamen we niets meer te
kort.
De heer Spijkerman zei niet zo
heel veel te weten van muziek,
maar, ging hy verder, aan de ge
zichten te beoordelen hebt U van
avond iets bewonderenswaardigs
naar voren gebracht. Hij sprak zyn
bewondering uit voor dit corps
van leden, die niet alleen hun
groot muzikaal talent wisten uit te
buiten, maar die ook een grote of
fervaardigheid wisten op te bren
gen.
Ik ben zelf verenigingsman, zei
hy, ik vind het prachtig dat hier
zoveel wordt bereikt.
We zyn, ik ben ongetwijfeld de
tolk van alle ere-donateurs, erg
dankbaar voor het muzikaal genot
en het prettige samenzijn en steeds
liever zullen we naar deze avon
den komen.
Ongetwijfeld zijn deze woorden
nog wel eens enkele keren her
haald die avond, want naarmate 't
uur vorderde steeg de stemming
en dat maakte de banden tussen
de harmonie en de ere-donateurs
nog hechter. Aan beide zyden was
grote voldoening, aan de kant van
de harmonie om het feit, dat zij
zich mag verheugen in de belang
stelling van zoveel personen uit 't
helel and, maar vooral uit de we
reld van schoenen en lederaan
de zijde van de donateurs, dat zij
We gaan vader verwennen.
is het v«f ^'eken ge-
Irn t u moeder eens extra ver
troeteld werd en nu gaan we al
echT ,denken' hoe we vader een:s
v n kunnen verrassen. Want on
aan de beurt om de blijken van
toegenegenheid en liefde' van ziin
ónderen in ontvangst te nemern
zyn vrouwen die zeggen dat
*e vaderdag maar onzin^vTnden
aan u kinderen op moederdag
whzen 1 a°eder een attentie be-
vee|U^n8n' hangen immers alty'd
vader En mn f10"'61" dan aan
aaer. En moeder heeft toch
heel andere betekenis voor
ïan°hPtdfa u ?der' Afgezien
tikkeIRp n dat deze redenatie
het vaak a/Unst riekt> al zyn
dfe zoiets hngCtr0Uwde vrouwen
n Pt uif8, beZeren' geloven
een
het
no g
een
we
vaderdag 'te ió'gezin"
n waar de kinderen niet zo naar
paodoerdtrekk?' m0ete» aa"ge-
spoord worden, vader een echte
verbonden is dl'SeE'"»,™!
kwMiikenteZO denken> is ze vaak niet
™yk te nemen. Ze zien vader
gensZymZn!f' T"* hij gaat s mor-
dag uit Hp Ur Uit' is de hele
en kómt °"eü van de kinderen
enkeleer™ het;algemeen eerst
enkele uren voor het kroost onder
heel^erk?*' T"' thuis- Het is ook
ren li aar dat de kinde-
heb'ben ninm*1 lemand hulp nodig
i v moeder roenen
buurt. hebbCn ZC Vader vlak ff*;
va?mhdaÓ „Vader, echter zoveel mist
een me gezinsleven, is vaderdag
een mooie gelegenheid, om hem
gezin Te mV nnddelpunt van het
0m hem eens he-
temiÓtaÓna!ÓpVader a-n de kinderen
ie laten zien, en niet als de man
nlua;,.?6 ki"d.*»« altijd
moeid lijkt, omdat hy zo hard moet
zwoegen en ploeteren om vrlw
en kinderen alles te kunnen geven
mÓltZe lg hebben. De kinderen
moeten nu ns denken aan de klei-
NÓtenua PoHemonnaie het toe
laat, de grote wensen van vader
Want op vaderdag moeten we va
der bly en gelukkig zien met de
bewyzen van liefde en waarderin»
hh anZH n werken, waardoor
hy anderen zo vaak bly en geluk
kig doet zyn. 1 K
schaafivonclen, schrammen, ontvellingen i
(Uitsluitend b
en Drogisten
zich verbonden weten met een ver-
Tot aan de „klein uurkes" en
nog langer heeft het feest geduurd.
Hió mf waardering voor Concor-
i haar feest is des te groter
spnH We Zjker weten> dat de vol
gende avond in veel Loonse hui
zen het instrument weer aan de
mond is gebracht en vaardige vin-
vÓ„S v^eer hebben geoefend
Kerkrade op 22 Augustus. En
avond aan avond zal dit gebeuren,
want Concordia is in het stadium
gekomen, dat het corps naar het
allerhoogste mag streven. We vin
den dit bewonderenswaardig en
ook wij zullen met grote interesse
de verrichtingen van dat groepje
Loonse muzikanten in het inter
nationale milieu van Kerkrade
gade slaan.
Sempre Crescendo, Concordia 1
doos 90 ct
kansd- .'Die heb ik ook ontmoet.
Y\e hebben een lang gesprek gehad
over misdaad en ook die moord op
O Lonnell bespraken we."
„Ik zal hem vragen zyn gedach
ten eens over dit probleem te la
ten gaan. Misschien ziet hij iets
wat wy over het hoofd gezien heb
ben. Ineens weer ontwaakt uit
zyn apathische houding, riep de
kapitein een steward en beval hem
aan mr. Rodriguez te vragen even
in zyn hut te komen. Zwijgend
wachtten zjj zyn komst af. Hy liet
een kwartiertje op zich wachten,
doch verscheen toen. „Wat is er
van uw dienst, heren?" vroeg hij.
„Gaat u zitten, mr. Rodriguez",
verzocht de kapitein hem. „Giste
ren hebben wij een tijdje gespro
ken over misdaad. Herinnert u
zich dat nog?"
„Ja, het was een zeer interessant
gesprek. Is het niet, mr. Jenkins?"
Gordon knikte bevestigend.
„Juist", zei de kapitein. „Dat ver
telde hij mij. Wel, mr. Rodriguez,
zoals u wel zult weten, zijn er in de
laatste dagen vreemde dingen hier
aan boord gebeurd. Mijn stuurman
en ik hebben daar vergeefs ons
hoofd over gebroken, doch we kun
nen geen oplossing vinden. Mis
schien kunt u dat als buitenstaan
der wel. Mr Jenkins zal u precies
vertellen wat er zoal gebeurd is.
Zou u ons dat genoegen willen
doen?"
„Als ik u helpen kan", begon mr
Rodriguez aarzelend. „U moet goed
begrijpen dat dit voor mij ook maar
een hobby is. Ik ben geen specia
list. Dus
„Dat begrijpen wij ook wel", zo
haastte de kapitein zich op te mer
ken. „Maar misschien kunt u ons
toch helpen. Voelt u er iets voor?"
„Als ik kan, zal ik u helpen", be
loofde mr. Rodriguez.
„Welaan, start je verhaal, Gor
don". Zich nauwkeurig aan de fei
ten houdend, bracht Gordon een
voor een alle feiten naar voren. Hij
toonde Rodriguez het bewijsmate-
riaal, het mes en de beide brieven
Rodriguez onderwierp alles aan 'n
nauwgezet onderzoek. Zwijgend za
gen de officieren toe.
Rodriguez tikte met zijn wijsvin
ger op de tafel. „Ik moet zeggen dat
u de zaak juist aangepakt hebt, he
ren. En ik kan me nu heel goed be
grijpen, dat u er niet uit kon ko
men. Ik zie ook zo zonder meer geen
oplossing. U zult toch wel een the
orie hebben gevormd
„Er zyn verschillende theorieën
op te bouwen antwoordde Gor
don, maar geen van hen geeft een
oplossing".
„Hoe luiden Uw theorieën in
formeerde Rodriguez.
(Wordt vervolgd)