H00GENB0SCH
Vlijmense Woningcommissie
wordt ook Adviescommissie
VIJF DAGEN
NAAR PARIJS
Vlijmense gemeentesecretaris jubileerde
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 18 OCTOBER 1954
2
9 Nieuwe 10-klassige Meisjesschool
9 Nieuwe straatverlichting
FEUILLETON
M. Achten 25 jaar in gemeentelijke] dienst.
SCHOENEN
maand
OCTOBER
maand
tnaabcCcut
&c/u>e4te4t
WAALWIJK - MARKT 2
TEL. 2817
Technisch deskundige H. de Wit.
F. Elshout als vertegenwoordiger
van de huiseigenaren.
Verder was aan de orde het voor
stel tot aankoop van grond in de
Braken.
De heer v. Sprang vroeg in dit
verband of men nog woningwetwo
ningen kon zetten.
De voorzitter deelde mede dat
men hiermede zou moeten wachten
tot het volgende jaar.
De heer v. d. Veer vroeg hoeveel
urgente gevallen er nog waren en
drong met klem aan op het bouwen
van woningwetwoningen in ruime
re mate als thans het geval is. Als
men kijkt naar andere plaatsen,
waar men de huizen uit de grond
stampt, dan gebeurt hier te weinig.
De heer v. d. Veer wist dat de voor
zitter wel zou zeggen dat, waar de
particulier wil bouwen, men dat
moet laten doen. Maar spreker was
van mening dat voor hen, die om
een of andere reden niet konden
bouwen, de gemeente een taak had.
De voorzitter was het hier in gro
te trekken mee eens, alleen wist hij
bij ondervinding dat men met het
bouwen van woningwetwoningen
de noodgevallen altijd nog niet op
lost.
De heer v. d. Veer zei dat men in
Den Haag eens moest gaan praten
om meer woonruimte voor een ge
meente als Drunen.
De heer Ploegmakers vroeg hoe
het stond met de grondprijs en de
taxatie.
De voorzitter antwoordde dat men
tevreden was. Wat de prijzenver-
goeding betreft, die ligt overal ver
schillend.
De heer v. Drunen was voorstan
der van goed betalen en rond werk
maken, niet zoals in de Burgemees
ter v. d. Heij denstraat.
De heer de Veer was ook voor
stander van goede prijzen en scha
deloosstelling, als dit straks de
huurprijs niet zou opvoeren voor
arbeiderswoningen.
De voorzitter stelde hem op dit
punt gerust; er was voldoende ver
scheidenheid.
De raad keurde het voorstel goed.
Hierna ging de raad over in ge
heime zitting, in welke zitting werd
besproken het voorstel tot onder
handse aanbesteding van het ma
ken van rioleringswerken en het
aanleggen van trottoirs in de Gro
testraat.
De kosten van aanleg bedragen
rond 10.000.waaronder niet is
begrepen verplanten van heggen en
bronbemalingen.
B. en W. werden gemachtigd tot
gunning van het werk aan Vissers'
Wegenbouw N.V.
In deze geheime vergadering wer
den tevens mededelingen gedaan
aangaande de benoeming van ge-
meentepersoneel.
Tot opzichter-voorwerker werd
per 1 November 1954 door de raad
benoemd de heer Th. van Son.
Dit was het laatste wat op de
agenda voorkwam.
De Vlijmense gemeenteraad heeft Vrijdag weer een vruchtbare ver
gadering gehouden, waarin enkele belangrijke besluiten werden' ge
nomen. Zo besloot de raad een crediet beschikbaar te stellen voor
een nieuwe straatverlichting, grond over te dragen aan het R.K.
Kerkbestuur voor de bouw van een 10-klassige meisjesschool, ter
wijl in deze vergadering ook de begroting 1955 werd aangeboden.
Lang is er ook gepraat over de Woningcommissie, die de laatste
jaren geen enkele keer bij elkaar was gekomen, gezien zij haar taak
beperkt zag tot het vorderen van woonruimte. De raad was unaniem
van mening dat de commissie inderdaad ook haar in de wet om
schreven adviserende taak moest gaan uitoefenen, en ook B. en W.
zouden dit een welkome steun vinden.
Bij de ingekomen stukken was
o.m. een schrijven van dhr Hens-
kens, die de raad vroeg bouwgrond
aan hem te verkopen in de Cathari-
nastraat; daar was echter niets meer
voorhanden.
De heer Wijkmans echter wilde
hem toch terwille zijn; nu was hij
in staat te bouwen. Misschien kon
men hem elders grond verkopen,
dan was men van hem af; de kwes
tie was al vervelend genoeg ge
weest.
De voorzitter was niet onwillig
dit te bekijken.
Op een vraag van de heer Wijk
mans deelde hij mee, dat de heer
Henkens absoluut hem eerder in de
Catharinastraat aangeboden grond
geweigerd had, al zei hij zelf dan
van niet.
De .heer v. Overdijk was dezelfde
mening toegedaan als de heer Wijk
mans; nu had de verzoeker geld en
de dubbele woning die hij wilde
zetten zou een aanwinst voor de ge
meente zijn.
De voorz. antwoordde nogmaals
dat er indertijd ook aan alle voor
waarden was voldaan, en dat hij
toen weigerde. Het was eigenlijk
beneden de waardigheid van de
raad hier nog op in te gaan. Maar
enfin, hij wilde de suggestie van de
heren Henskens elders grond te
verkopen, eens bekijken.
Nadat punt 2 de kwalificatie ha
merstuk kreeg, betrof punt 3 een
wijziging in een eerder genomen
raadsbesluit de heer Hub. Boom
een perceel bouwgrond toe te wij
zen. Door Ged. Staten was er na
melijk bezwaar tegen gemaakt dat
de heer Boom vóór zijn café een
terras kreeg dat viel buiten 't her
verkavelingsplan.
B. en W. echter wilden de heer
Boom toch toestemming geven om
voor zijn zaak in de zomermaanden
tafeltjes en stoeltjes te plaatsen te
gen een zeer geringe vergoeding.
Het was echter niet toegestaan om
vaste obstakels aan te brengen.
Op suggestie van de heer v. d.
Meerendonk besloot men de heer
Hub Boom een schriftelijke garantie
te geven.
De heer v. Bokhoven kon er zich
niet mee verenigen; hij vond het
verschrikkelijk dat de heer Boom,
die altijd die grond had gehad en
er altijd op had gezeten, er nu van
werd verjaagd. Wie er op tegen
was wist hij niet, maar waren Ged.
Staten wel goed ingelicht? vroeg
hij.
Hierop kon de voorz. slechts be
vestigend antwoorden. En de heer
v. d. Meerendonk deelde mee dat
de heer Boom er helemaal geen be
zwaar tegen had, mits hij maar het
recht kreeg in de zomermaanden
zijn tafeltjes en stoeltjes te plaat
sen.
Nadat de raad rente en aflossing
hadden gegarandeerd van geldle
ningen, aan een tweetal ingezete
nen verstrekt, werd besloten de
woning v. Kesselstraat 6 toe te wij
zen aan M. L. v. Overdijk, nadat de
heer Vorstenbosch op zijn vraag
had gehoord dat de heer v. Overdijk
nooit iets was toegewezen, nocht 'n
woning van de heer v. Stokkum,
noch een van Wolfs. De heren v. d.
Meerendonk en Dekkers drongen er
op aan de kwestie met de woningen
van Wolfs in orde te maken.
Een aantal stroken grond in Pas
toor v. Aken- en Grotestraat wer
den om niet gekocht voor de aan
leg van een trottoir, waarna in de
Commissie van Onderzoek van de
gemeente, van het Woningbedrijf en
van de gemeentelijke instelling van
Maatschappelijke Zorg de heren v.
d. Meerendonk, Samuels en De
Vaan door B. en W. werden voorge
steld. Maar de heer v. d. Meeren
donk verzette zich er tegen; hij had
het nu al 20 jaar gedaan, nu moest
het maar eens een ander doen. Doch
hiertegen verzetten zich de andere
raadsleden weer.
Het slot was dat de heren Vor
stenbosch, Samuels en De Vaan
werden benoemd, terwijl de heer
v. d. Meerendonk als adviserend lid
aan de commissie werd toegevoegd.
En toen werden de begrotingen
van de gemeente, van het Woning
bedrijf en van de gemeentelijke in
stelling van Maatschappelijke Zorg
voor het dienstjaar 1955 aangebo
den. De volgende week zouden de
leden de hele begroting thuis ge
stuurd krijgen.
Nadat de begroting 1954 gewijzigd
was, stelden B. en W. voor een aan
tal percelen grond te kopen met op
stallen, tot verwezenlijking van 't
uitbreidingsplan „Vliedberg". Maar
op -verzoek van de heer v. d. Mee
rendonk zou dit punt in geheime
vergadering worden behandeld.
En nogmaals greep de heer v. d.
Meerendonk de gelegenheid aan B.
en W. te verzoeken geen te grote
agenda's samen te stellen. De leden
hadden nu onmogelijk de gelegen
heid de stukken rustig te bestude
ren.
Als U maar bedenken wilt, ant
woordde de voorz., dat de agenda
punten steeds zullen toenemen. Nu
al ligt er weer een agenda klaar
van 13 punten. En dit is nog slechts
een preludium op de grote ontwik
keling in onze gemeente.
Wordt het geen tijd, vroeg de heer
Wijkmans, dat we een verhoging
krijgen, en eentje van meer dan
zes procent.
WONINGPERIKELEN.
B. en W. stelden vervolgens voor
de woningen Meerdijk 14 en Karre-
straat 2 onbewoonbaar te verklaren.
De heer v. d. Ven vond dit best,
maar werd het geen tijd, vroeg hij,
al de noodwoningen onbewoonbaar
te verklaren. In Den Bosch werden
alle noodwoningen al afgebrdken.
Waarom kan daar nu allemaal wat
hier niet kan?
De voorz. betoogde dat men de
problemen van nood- en krotwo
ningen goed uit elkaar diende te
houden. De provinciale directie
maakte uit welke noodwoningen
niet meer bruikbaar waren, voor die
kreeg men dan extra woningen;
maar dit had niets te maken met
krotopruiming. Hiervoor had de ge
meente 9 woningen toegewezen ge
kregen.
De heer Wijkmans betoogde dat
er meer waren die onbewoonbaar
verklaard diende te worden en hij
haalde een voorbeeld op de Wolput
aan.
De voorz. deelde mee dat vorig
jaar een huis-aan-huis onderzoek
was ingesteld en dat men geleide
lijk aan te werk zou gaan. Dit. moest
noodzakelijkerwijs enige tijd kos
ten voor alles klaar was.
In de Catharinastraat, aldus dhr
Vorstenbosch, zijn vijf woningen
toegewezen aan niet-Vlijmenaren;
zou de voorzitter eens uiteen willen
zetten hoe dit in elkaar zat, want er
werd flink over gekankerd.
De economische positie van de ge
meente, aldus de voorz., is zodanig,
dat we, als we hier ter plaatse
werkgelegenheid kunnen krijgen,
we dit zoveel mogelijk tegemoet
moeten komen. Wanneer zich hier
een industrie komt vestigen moet
die haar vaste kern van vaklui mee
kunnen brengen, en als we geen be
paald aantal woningen kunnen ga
randeren, dan gaan ze onze ge
meente voorbij. Voor de industrie
vestiging, aldus de voorz., moeten
we offers weten te brengen.
Een toename van de bevolking
bovendien, was een van de gronden
waarop men een groter contingent
woningen zou toegewezen krijgen.
De heer v. d. Meerendonk ver
zocht het gemeentebestuur met de
zelfde ijver te zorgen voor de be
staande industrie, die heeft ook ge
schoolde krachten nodig van buiten
de gemeente. Ook die moeten de
zekerheid hebben dat ze op een be
paalde termijn woningen kunnen
krijgen, en dat was in het verleden
niet altijd gebeurd.
Volkomen was het de voorzitter
hiermee eens, maar toch moest men j
trachten dit probleem in groot ver- j
band te zien.
Nogmaals betoogde de heer v. d. i
Ven dat het woningcontingent on-
rechtvaardig werd verdeeld; hij
tartte iedereen te bewijzen dat het
rechtvaardig was dat Den Bosch
zo maar woningen af kon breken
om er een groot PNSM-gebouw te
zetten en daar achter elkaar nieu
we woningen voor kreeg, terwijl de
kleinere gemeente bijna niets kre
gen.
Dat had de voorzitter ook al wel
eens gezegd, maar dan was de boot
aan, zei hij.
In elk geval, het gemeentebestuur
was dag en nacht bezig er uit te
halen wat er in zat.
De volgende voorstellen van B.
en W. werden zonder meer aange
nomen.
UITBREIDIN GSTRAAT-
VERLICHTING.
En dan vroegen zij aan de raad
een crediet van 154.265.voor
uitbreiding en verbetering van de
straatverlichting. De P.N.E.M. had
een plan opgesteld dat de hele
lichtvoorziening in de gemeente zou
herzien.
De heer Samuels was er als de
kippen bij, natuurlijk om ook de
aandacht te vragen voor de wonin
gen bij het zwembad, maar de na
dere detaillering van het plan, al
dus de voorz., zou nog komen.
De heer v. d. Meerendonk had
met genoegen van dit voorstel ken
nis genomen, maar hij vroeg in dit
verband de aandacht van het col
lege voor de straten die door de
nieuwe lampen zouden worden be
schenen.
Maar de Hoeve is nu in orde, kon
de heer v. Oijen met voldoening
vaststellen, niet zo de heer v. d. Ven
ten aanzien van de Achtersteeg en
de heer v. Overdijk ten aanzien van
weer een andere weg.
De voorz. antwoordde hierop dat
men ten aanzien van de verbete
ring van de straten wachtte tot de
rioleringswerkzaamheden waren
uitgevoerd. Intussen werd het stra
tenplan „panklaor" gemaakt.
Geen bezwaar had de raad tegen
de herbenoeming van de leraren
aan de gemeentelijke avondteken-
school, maar wel merkte de heer
Vorstenbosch op dat het aantal leer
lingen van 14 verschrikkelijk wei
nig was. De voorzitter plaatste hier
tegenover dat het nog maar een
proefneming was met alleen een
cursus bouwvakken.
WONINGCOMMISSIE.
Dan was aan de orde de herbe
noeming van de leden van de com
missie van advies ingevolge de
woonruimtewet. In de oude com
missie hadden zitting Mej. Paarde-
koper en de heren N. de Bont, L.
v. Overdijk, M. v. Wagenberg en
J. Wijkmans. De eerste stelde zich
niet meer herkiesbaar.
De heer v. d. Meerendonk betoog
de naar aanleiding van deze benoe
ming dat de commissie nooit advies
uitbracht, alleen bij vorderingen
werd zij gehoord, en dat gebeurde
eens in de twee jaar. Hij drong er
met klem op aan de commissie
werkelijk aan haar bedoeling te la
ten beantwoorden en haar ook ad
viezen te laten geven. Zoals ze nu
was, was een dergelijke commissie j
een wassen neus. Bovendien zouden
B. en W. er een behoorlijke steun
aan hebben, dan behoefden ze nog
niet altijd gebruik te maken van
die adviezen.
Wethouder Berkelmans merkte j
op dat hij deze week in de college- j
vergadering op hetzelfde had aan- j
gedrongen. Iedere aanvraag zou
eerst door de commissie behandeld
moeten worden.
De geboorte van deze commissie,
aldus de voorzitter, was alleen te
danken aan het feit dat zij gehoord
moest worden bij vorderingen. Wil
de zij ook advies uitbrengen, dan
zouden B. en W. hier dankbaar voor
zijn, maar het behoorde strikt ge-
door Tom Lodewijk.
Haar man is zeker weer za
ken doen smaalde Els, die het
niet erg begrepen had op de cor
recte, zwijgzame en nogal geheim
zinnige Jacques.
Voor hem is het maar 'n halve
vacan'tie wis:t Carla. Meta
heeft me verteld dat hij alleen is
meegegaan op voorwaarde, dat hij
er tussen door wat kon doen, en
niet heel de dag winkel in en win
kel uit zou moeten. Dat heeft ze
hem genadig toegestaan, in rujil
voor een zeer behoorlijk bedrag
aan francs, waarmee zij dan in
haar eentje winkel in winkel uit
gaat. Want die lui hebben 'n aar
dig centje meegenomenof ze
hadden hier in Parijs, geld op de
bank of zo. Anders weet ik niet
waar ze 't van betalen.
Snap jij, dat zulke mensen
met een reisgezelschap meegaan
vroeg Els.
Meta vindt het interessant
vertelde Carla en heel goedkoop
ook. Ze zegt, dat het leven hier
verschrikkelijk duur is en dat ze
het geld liever besteedt aan een
mooie jurk dan aan een hotel of
restaurant.
Verstandig oordeelde Els
en toen stokte het gesprek, want
de elegante mevrouw Perland had
het luierend tweetal op het terras
in 't oog gekregen en ze wuifde
met de hand. Carla wenkte haar.
Ze is toch correct, dacht Carla bij
zichzelf, ze zal vast niet uit zich
zelf bij ons komen zitten. Ze dringt
zich niet op. Want Meta Perland
toonde duidelijk, dat ze het bar ge
zellig vond, de twee vriendinnen
daar te zien zitten en hen tot ge
zelschap te hebben.
Ik wou net ergens gaan zitten
vertelde ze en ik vond het
eigenlijk vervelend dat Jacques er
niet was, want zo alleen op een
terras, daar is niets aan. Toen zag
ik jullie. Leuk zegal inkopen
gedaan
De kellner interrumpeerde en
nam de bestellingen op.
Nee, antwoordde Carla toen
we hebben niet zo bar veel geld
meegenomen, dat we dat er op
over kunnen houden.
O, mevrouw Perland zei
Els geestdriftig daar aan de
overkant hebben ze een japonne
tjenee, beeldig gewoon, dat is
voor Carla gemaakt. Lamé. Ze
zou er als een koningin mee uit-
zien. Maar al leggen we botje bij
botje, we houden geen negen en
een half duizend francs over, wat
jou, Carla 1
Als ik ze had bekende Car
la zou ik werkelijk dom zijn, die
jurk kopen en verder gaan bede
len. Eerlijk Meta sinds die mid
dag in het warenhuis tutoyeerden
ze elkaar ik ben niet zo gauw
wég van kleren, maar hier zou ik er
iets doms voor doen. Zoiets heb ik
in Amsterdam of Den Haag nog
niet gezien.
Ik wil die pracht ook wel 'ns
zien zei Meta Perland geïnteres
seerd.
Ja, we gaan direct eens kij
ken viel Els haar bij ik ben
benieuwd of u er net zo over denkt
als ik. Meta Perland, dacht ze
met haar elegance en onfeilbare
smaak, was wel dè arbiter in dit
geval.
Zo zaten ze en zonden zich op de
Champs Elysées, tot Els op haar
horloge keek. Half twaalf! Men
sen, we moeten eens weg zei ze.
Carla betaalde de kellner en bij 't
grabbelen in haar portemonnaie
viel er een klein sleuteltje uit.
O, de sleutel van m'n koffer!
zei ze verschrikt veronder
stel dat ik het niet gemerkt had,
dan had ik het ding moeten open
breken!
Doe jij je koffer dan op slot
vroeg Els verwonderd.
Ze is heel verstandig als ze
dat doet zei Meta Perland veel
betekenend. Carla keek haar aan.
Plotseling schoot het voorval van
die morgen haar weer te binnen.
Een ondeelbaar ogenblik stond ze
op het punt Meta Perland te ver
tellen, wat ze had gezien. Maar
meteen bedacht ze zich. Ze wist 't
niet zeker. Ze zou iemand, mis
schien ten onrechte, in verdenking
brengen.
Meta Perland sprak verder geen
woord over de koffer, maar uit haar
blik wist Carla met onfeilbare ze-
keheid, dat ook zij wist, dat afslui
ten van de koffer nodig was.
Weldra stonden ze weer voor het
grote winkelraam. Els wees Meta
naar de jurk. Die keurde zwijgend.
Carla zei ze gedecideerd dit
is inderdaad een vondst, kind.
Zou ik hem niet kunnen laten
namaken, in Holland? weifelde
Carla.
Zal niet meevallen wist Me
ta. Hoe kom je aan die stof?
want dat is iets bijzonders. Ik vind
die jurk trouwens schandalig goed-
nomen niet tot haar taak.
En hij meende dat de geest van
de commissie zodanig was, dat zij
het niet zo zeer op prijs zou stellen
zich met alle woningaangelegenhe
den te bemoeien. Wilde zij advies
uitbrengen, dan graag en dan mocht
ze nog op de stoelen van B. en W.
gaan zitten ook.
Maar achter elkaar verklaarde de
heer Wijkmans zich dan uit de
commissie terug te trekken.
Als ik niet mocht adviseren, zei
de heer v. d. Meerendonk, zou ik
niet in zo'n commissie willen zitten
en de heer v. d. Ven was van me
ning dat er geen raadsleden in zit
ting moesten nemen, terwijl de heer
v. d. Meerendonk juist de tegen
overgestelde mening was toegedaan.
En toen de heer Berkelmans sug
gereerde bijvoorbeeld de heer v. d.
Meerendonk in de commissie te be
noemen, zei deze er niet voor terug
te schrikken.
En in tegenstelling tot de mening
van de heer v. Bokhoven, meende
de heer Dekkers dat, als men eer
lijk en objectief zijn werk deed, het
wel mee viel.
Men ging tot stemming over en
de uitslag hiervan was:
1. Vacature N. de Bont: de Bont
10 stemmen, v. d. Meerendonk 3;
2. Vacature L. v. Overdijk: van
Overdijk 11 st., v. d. Meerendonk 1,
Vorstenbosch 1;
3. Vacature M. v. Wagenberg: v.
Wagenberg 11 st., v. d. Meeren
donk 2;
4. Vacature J. Wijkmans, die zich
niet meer herkiesbaar stelde: v. d.
Meerendonk 5, Vorstenbosch 7, de
Vaan 1;
5. Vacature Mej. Paardekoper, die
zich eveneens niet meer herkiesbaar
stelde en in de voorziening waar
van door B. en W. als candidaat
voor Haarsteeg T. de Vaan werd ge
steld: de Vaan 6, v. d. Meerendonk
6, v. Helvoirt 1; 2e vrije stemming:
de Vaan 7, v. d. Meerendonk 6.
In geheime vergadering werd ver
volgens besloten tot aankoop van
diverse percelen grond in het uit
breidingsplan „de Vliedberg" en tot
overdracht van grond voor de bouw
van een 10-klassige meisjesschool.
In de rondvraag tenslotte werden
nog enkele kleinere dingetjes be
handeld, waarna men zich gereed
maakte voor een feestelijke gebeur
tenis, waarover U elders lezen kunt.
Na de raadsvergadering van Vrijdagavond in Vlijmen, bleven
de leden heel rustig op hun zetels zitten, terwijl er nog meer
stoelen werden aangedragen, want er zou een feestelijke ge
beurtenis plaats hebben nog. De huldiging namelijk van de
heer M. Achten, gemeente-secretaris, die vijfentwintig jaar in
gemeentelijke dienst was.
Al eerder was hij gehuldigd door het secretarie-personeel,
maar thans wilde de raad zijn secretaris nogmaals een harte
lijke huldiging bereiden, een huldiging waarbij het gezin van
de secretaris, enkele van zijn collega's uit de Langstraat en 't
gehele secretarie-personeel aanwezig waren.
zijn temperament, twee polen die
elkaar in evenwicht houden.
Namens de raad bood hij hem
een geschenk aan in de vorm van
een prachtige tafelaansteker en zijn
uitroep „leve de secretaris" werd
door allen enthousiast beantwoord
met een hoera.
EEN STUWENDE KRACHT.
Burgemeester v. Hout heette de
gasten hartelijk welkom en schetste
in welgekozen woorden hoe er, toen
men tot de conclusie kwam dat de
secretaris medio September 25 jaar
in gemeentedienst was, spontaan bij
de ambtenaren, in het college, in de
raad en ook onder de collega's de
idee naar voren kwam dat men
deze gelegenheid niet zonder meer
mocht laten voorbij gaan.
Vijfentwintig jaar, zei de burge
meester, hebt gij de gemeente ge
diend, en het was een dienen in de
ware zin des woords.
Gij zijt opgeklommen van een
eenvoudige jongen van de secreta
rie tot hoofd van de administratie,
een taak die zwaar is, maar mooi.
Nu staat ge midden in de activiteit
van onze gemeente, met het volste
vertrouwen van ons allemaal, want
nooit is U iets te'veel. Thorbecke
ziet de secretaris als de eerste mi
nister, dat is U volkomen geweest.
We stellen Uw adviezen zeer op
prijs, omdat ze komen uit een hart
dat warm klopt voor de gemeente
belangen en gegeven worden met
een juiste opvatting van Uw plaats
in het college en in de raad.
Het verlangen om U te huldigen
was niet plichtmatig, het is spon
taan omhoog gekomen uit het hart,
omdat ze U allemaal zo graag mo
gen, omdat U 't hebt verdiend.
Dankbaar was de burgemeester
ook voor de steun die hij persoon
lijk van de secretaris mocht ont
vangen; als de gezondheid een beet
je wankel was, kwam hij dagelijks
naar hem toe en was hij zijn stut
en steun.
Ook de echtgenote en de kinde
ren liet de burgemeester delen in
de hulde die man en vader werd
gebracht. Gelukkig gezin, zei hij,
dat zo'n vader mag bezitten.
God behoede en geleide U, sterke
U naar geest en lichaam, opdat we
U lang mogen behouden als een on
misbaar element in het raderwerk
dat onze gemeente opstuwt naar 'n
steeds hoger niveau.
Sprekend over de vriendschap
tussen hem en de secretaris, zei de
burgemeester, dat ze steeds zo uit
stekend hadden samengewerkt, de
secretaris rustig en kalm, hij met
BESCHEIDEN EN EERLIJK.
Als oudst zittend raadslid sprak
de heer v. d. Meerendonk, die uit
de krant van dit jubileum had moe
ten vernemen, en aanstonds aan de
burgemeester had gevraagd: Horen
we er weer niet bij? Waarop de bur
gemeester antwoordde dat de klei
ne huldiging slechts een preludium
was geweest, de opera moest nog
komen. Dat was dan nu, en de heer
v. d. Meerendonk wilde graag van
deze gelegenheid gebruik maken de
secretaris geluk te wensen, daarbij
maar niet in herhaling vallend.
Twee eigenschappen noemde hij die
hem steeds bijzonder in de jubilaris
hadden getroffen, dat waren zijn
bescheidenheid en zijn eerlijkheid;
met deze eigenschappen mocht hij,
wie nooit iets weerhouden had zich
helemaal te geven, de gemeente nog
vele jaren dienen.
NAMENS DE COLLEGA'S.
De secretaris van de gemeente
Loon op Zand, de heer v. Nieuw-
stad, sprak namens de collega's van
de secretarissenkring de Langstraat,
waarvan de voorzitter, de Waal
wij kse secretaris, verhinderd was
koop, ja, voor een modeljurk.
Kind, toe, haak de knoop door,
je zult er voor duizend gulden plei-
zier van beleven.
Maar ik zei al, ik heb niet zo
veel
Ik leen het je en je betaalt het
me in Holland terug stelde Meta
voor en daar hoef je nog geen
haast mee te maken ook. Als 't je
schikt, krijg ik het wel. Of je be
taalt zelf wat je denkt nu te kunnen
missen, en ik leen je zolang de rest.
Carla weifelde. Enerzijds zou ze
niets liever doen dan die jurk ko-
l pen. Anderzijds stond ze gereser-
veerd tegenover Meta's royaal aan-
J bod. Kon ze dit doen? Wat kende ze
die vrouw? Ze was aardig, ze was
correct. Kon ze verplichtingen
scheppen? Haar voorzichtige aard
ontstak een waarschuwingssein.
Maar Els juichte het voorstel toe.
Dat moet je doen, Carl. Me
vrouw Perland, ik vind het 'n zeuze
idee. En Carla is heus goed voor het
geld voegde ze er lachend aan
toe het is een veilige belegging.
Ach jij malle weerde Carla
af. Ze stond in dubio.
Laten we eerst eens zien of die
jurk je werkelijk staat besliste
Meta Perland. Dat bindt je tot
niets. Het kan wel hard tegenval
len. Kom mee, Carla, die dames
daarbinnen zijn blij als ze iets te
doen hebben.
Carla liet zich meetronen. Het
radde Frans van de verkoopster
ging over haar heen. Ze stond er
wat bezorgd-afwezig bij, als een au
tomaat ging ze naar de paskamer.
Maar toen ze zichzelf in de grote
spiegels had gezien en over de dik
ke loper schreed naar de plek waar
Meta en Els wachtten, wist ze 't al.
Els klapte in de handen, de wat
bejaarde chef vertrok haar felrode
mond tot een glimlach. Meta knik
te met een beslist gezicht. Ze praat
te met de chef.
Carla zag er als een prinses uit,
vond Els in stilte. Als een Oosterse
prinses. Het leek of een begenadigd
kunstenaar deze jurk speciaal voor
haar ontworpen had. En ze wierp 'n
steelse blik op de meisjes, die na
derbij gekomen waren, die zoveel
prachtige gewaden moesten hullen
om hopeloze figuren en die nu goed
keurend en glimlachend zagen naar
het slanke, donkere meisje met de
fiere houding, dat in deze jurk op
eens een elegante, charmante Pari-
sienne geworden was.
Carla was verloren. Ze had zich
zelf gezien, ze wistdit was iets
heel bijzonders. En het stond haar
geweldig.
Wordt vervolgd.
