VIJF DAGEN NAAR PARIJS BIOSCOOP-PROGRAMMA Een Gouden Bruiloft in Baardwijk. POPENT "POOT RME? M u,t 2 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 19 NOVEMBER 1954 2 HOEST, GRIEP... ging met muziek TOON DE HAHT door het leven". Uit de Provincie ~s>-_ BAARDWIJKS TONEEL SPEELT „GASLICHT". We vestigen met genoegen nog eens de aandacht op de toneeluit voering, die Baardwijks Toneel Zaterdag- en Zondagavond zal ver zorgen in de zaak van de Gecroon de Leersse. Opgevoerd zal worden het be kende toneelslpel ^„Gaslicht", een thriller van de beste soort, die niet na zal laten op het publiek, dat, naar we met Baardwijks Toneel wensen talrijk zal zijn, grote in- j druk te maken. Baardwijks Toneel heeft zijn beste krachten voor een verzorgde uitvoering voorbereid en dit alles doet ons een uitvoering' verwach- j ten, die wel ver boven het middel- matige zal uitreiken. SINTERKLAASBAL IN BAARDWIJK. A.s. Zaterdagavond zal in het café van de heer Lambert v. Crom- voirt een Sinterklaasbal worden georganiseerd door het Baardwijk- se Sint Nicolaascomité, de instan tie, die zorg draagt voor het jaar lijks bezoek van de Heilige Man aan de lagere scholen én zijn trac- tatie voor de kinderen van die scholen. Wie dus dit bal bezoekt, maakt het 't comité mogelijk, de kinderen van Baardwijk weer eens extra te bedenken, terwijl hij zich tevens verzekert van een gezellige avond, met tal van aantrekkelijkheden die natuurlijk de nodige baten moeten opleveren, maar daarnaast een ge noeglijke stemming garanderen. SCHOORSTEENBRAND. Maandagmiddag werd de Waal- wijkse brandweer gealar,mefcrd voor een schoorsteenbrand bij de schoenfabriek Pulles-van Gerwen N.V. Er was een zeer sterke rook ontwikkeling en daarom liet de zaak zich nogal ernstig' aanzien. De brandweer was spoedig ter plaatse en onder commando van de heer Pot wisten de spuitgasten met brandblus-apparaten het gevaar spoedig te bedwingen. De slangen, die in een minimum van tijd wa ren uitgerold, behoefden niet te worden gebruikt. MUSIS SACRUM. Martina. Deze Duitse na-ooriogse film, die van Vrijdag t.m. Zondag in Mu sis wordt vertoond, behandelt zo als zoveel rolprenten van tegen woordig, het probleem van de door de oorlog ontredderde en losgesla gen mens. Een meisje, dat op het verkeerde pad is, ontmoet, wanneer zij in een wanhopige situatie verkeert, haar zuster, een dokter, die meende dat zjj dood was. We vernemen dan hoe het meisje Martina in haar de solate toestand is gekomen tenge volge van de oorlog en heel de el lendige nasleep hiervan. De dokter tracht haar zuster weer een normaal leven te laten leiden, hetgeen heel moeilijk blijkt, vooral wanneer Martina weer on der invloed komt van een laaghar tig individu. Tenslotte zien we echter hoe zij weer een normaal menselijk leven gaat leiden en zelfs het geluk vindt in een echte liefde. De film is toegankelijk voor per sonen die een behoorlijke dosis on derscheidingsvermogen hebben. De hel van Korea. Maandag en Woensdag een oor logsfilm, de hel van Korea, 'n film die vertelt van de heldhaftige strijd die de verenigde volkeren voerden tegen het communisme. De dap perheid van de soldaten krijgt een concrete gestalte in de figuur van sergeant Zack, die met een Kore- aans vondelingetje, Rondje, en een kleine patrouille, een observatie post in een Boeddhistische tempel heeft te verdedigen. De moed van deze mannen grenst aan het won derbaarlijke, maar even groot ook is de verschrikking van deze vre selijke oorlog, die gevoerd wordt om het behoud van menselijkheid en vrede. „Zolang deze vrede niet is bereikt, is er geen einde aan dit verhaal", luidt de laatste zin uit de film. Toegang 14 jaar. LUXOR THEATER. Eindelijk. Audrey Hepburn in „Roman Holiday". Er is geen twijfel mogelijk: Vrij dag, en Zaterdag en Zondag zal het storm lopen op het Luaor Theater, waar de bekende, de zeer bekende film Roman Holiday wordt ver toond. Echter niet zozeer de film is het die de stormloop zal ontke tenen als wel het optreden van de star Audrey Hepburn, al enige tijd om haar Nederlandse afkomst en haar charme de lieveling van het publiek, maar vooral sinds haar laatste bezoek aan Nederland, ten bate van de oorlogsinvaliden, de werkelijk verafgode actrice. Men is verrukt van haar, in één woord. Ontegenzeggelijk is zij een goede actrice, niet voor niets immers kreeg zij de Oscar, speciaal voor haar rol in deze film. Gaan velen dus om deze actrice aan het werk te zien in al haar lieftalligheid, zij zullen tevens kun nen genieten van een werkelijk goede film, een gezellige, zorgeloos makende film, die ons laat zien hoe een prinsesje (Audrey Hep burn) tijdens een staatsiebezoek aan Rome, er tussenuit glipt, het stijve protocol ontvlucht en met 'n vlotte journalist (Gregory Peck) 't avontuur van haar leven begint, le vend, gedurende een dag, als een zorgeloos meisje, dat kan genieten waarvan ze maar wil, en dat aller lei sensaties kan ondergaan, waar toe ze anders nooit de kans zou hebben gehad. Meer hoeven we over deze film niet te zeggen; de roep is haar al vooruitgesneld en met ongeduld is haar komst verwacht. Toegang alle leeftijden. Pony Express. Een geheel ander soort film is Pony Express, die Maandag en Woensdag wordt vertoond. Een echte Wild Westfilm, die ons ken nis laat maken met Buffalo Bill- Cody en Wild Bill Hickok, twee legendarisch befaamde mannen, onverschrokken, meesters op alle wapens, die de opdracht krijgen een postverbinding tot stand te brengen door een woest' gebied, waar nog wilde Indianenstammen rondzwerven. De gerechten met deze Indianen en degenen die hen ophitsen, en de avonturen ook op het gebied van de liefde van de grootste aller wild west-helden krijgen in deze film gestalte. Toegang 14 jaar. BI O VAC ANTIEOORD. Ieder, die de bioscoop bezoekt, zal steeds getroffen worden door de aardige filmpjes van het Bio- Vacantieoord, welke Stichting 2 maal per jaar in de Nederlandse bioscooptheaters ten behoeve van het zwakke Nederlandse kind col lecteert. Ook het bioscoopbezoe kend publiek in onze gemeente is steeds gaarne bereid voor 't goede doel een steentje bij te dragen. De Stichting Bio-Vacantieoord, waar van de bestuursleden geheel be langeloos hun functies waarnemen, zendt zwakke kinderen uit geheel Nederland in de leeftijd van 614 jaar op aanbeveling van de school artsen naar het Bio-Vacantieoord „Russenduin" te Bergen aan Zee. Het enige doel, hetwelk door het bestuur der Stichting wordt nage streefd is, dat deze kinderen nieu we krachten en nieuwe levens vreugde zullen opdoen. De weldadige warmte van Ther- mogène stilt de pijn in keel en borst en verjaagt de aanval. Ook uit onze gemeente worden regelmatig kinderen in het Bio-Va cantieoord verpleegd en op Don derdag 18 November a.s. vertrek ken wederom 5 kinderen voor een verblijf van zes weken naar 't ide ale vacantieoord. Deze kinderen zullen dus zowel het St. Nicolaas- al$ het Kerstfeest in het Bio-Va cantieoord vieren en wij hebben reeds vernomen, dat deze feesten ook daar niet ongemerkt voorbij zullen gaan. Wij twijfelen er niet aan of ook deze kinderen zullen t.z.t. gesterkt en vol nieuwe energie terugkeren. Dinsdag zal er feest zijn in Baardwijk, een zeer bescheiden feest weliswaar, maar toch een feest, en wel bij gelegenheid van de gouden bruiloft van Antonius de Hart en Regina de Hart-van Koolwijk, zoals ze in de registers van de burgerlijke stand .staan genoemd. In die registers staat ook, dat ze op 23 November 1904 in het huwelijk zijn getreden. Maar deze offi ciële feiten zullen voor velen nog niet voldoende zijn om te weten wie we bedoelen, want het gouden paar woont pas twee jaar in Baardwijk, waar ze een liefderijk onderkomen hebben gevonden bij hun neef en nicht, de heer en mevrouw J. Ver- meer-Kerkhofs. Maar zeer zeker zijn er muzikanten, die Toon de Hart uit Herpt, Ome Toon noemden ze hem daar, goed kennen, want hij ging „met muziek door het leven". We zeiden al dat het een heel bescheiden feest zal worden. Och, de gouden bruidegom en bruid zijn in Baardwijk niet zo erg bekend, hjj is al 88 en zij 82 en dan hebt ge niet zo heel veel gelegenheid meer U onder de mensen te mengen. Op doktersadvies moet de feestvie ring ook heel kalm verlopen en mén heeft het bijvoorbeeld ook be ter geacht hun een moeizame tocht naar de kerk te besparen. Maar een gouden bruiloft blijft een gouden bruiloft en het zal toch feest zijn voor de familie, en de buurt zal zich niet onbetuigd laten en zeker ook niet de fanfare „De Eendracht" uit Herpt en Berne. En ook wij kunnen niet stilzwij gend aan dit bijzondere feit' voor- bengaan, juist omdat het zo'n bij zonder feit blijft, een gouden echt verbintenis, maar ook, omdat Toon de Hart t warempel wel verdiend heeft dat er eens iets over hem geschreven wordt. -Herpt heeft hem altijd gekend ais de bekwame Meester Timmer- mhn, als de vakkundige wagenma ker en als de man die beter dan wie ook de eggen kon fabriceren. Maar Herpt kent hem vooral als de muzikant met hart en ziel, als de grote man van de harmonie „De Eendracht". Vijfenzestig jaren is hij lid van deze harmonie geweest; 50 jaren was hij onafgebroken secretaris van het korps, en toen dit bijzon dere feit werd gevierd, kreeg hij van Hare Majesteit de Koningin de zilveren eremedaille, verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau. Het is zijn grote trots. Hij was de muzikant die 't niet lajen kon te musiceren, die iedere gelegenheid aangreep om de gave tonen aan zijn geliefd instrument, de clarinet, te ontlokken. Hij speel de bij de harmonie als jongeman, maar hij vormde met enkele kame raden ook een klein ensemble dat od de kermissen de vrolijke dans- nuiziek verzorgde. Nog kan hjj op plechtige toon letterlijk de woor- dén herhalen, waarmee de predi kant in de Mis hun Optreden aan dé kaak stelde Vijfenzeventig jaar was hij, toen hij nog naar het solistenconcours in Vlijmen ging, en toen de harmo nie St. Jan enige jaren geleden een festival gaf, zat Toon de Hart bij „De Eendracht" nog op de voorste rij en blies hij nog de solo-clarinet. Al die jaren heeft Herpt hem ge kend als de echte verenigingsman, als de altijd vrolijke, maar zeer be scheiden muzikant, als de man die niet de minste moeite er mee had wanneer hij het woord moest voe ren, die er op los rijmde dat het een lieve lust was, als het reken wonder, die het g'erust tegen de „mister" op durfde nemen. Toon de Hart kan daar nog met veel plezier over vertellen en als hij eenmaal aan het vertellen is, dan rollen de rijmen als vanzelf weer uit zijn mond. Hjj moet wel zeer gezien zijn ge weest bij zijn dorpsgenoten en ook vooral bij zijn muzikanten, want Toon is éen schone mens, niet al len uiterlijk, maar ook innerlijk; ik kan wel een paar mensen noe men die even goed zijn, zegt zijn neef, maar geen betere. Hij is ie mand die het leven neemt zoals 't is; toen de oorlog heel zijn huis in puin gooide, heeft men hem daar nooit over horen klagen en haalde hij eerst onder een regen van gra naten zijn kanarievogeltje, waar van hij 22 jaar lang plezier had, en enkele dagen later dacht hij ook nog' wel eens aan andere dingen, die ook gered dienden te worden. Die hem kennen, weten hoezeer hfj gehecht was aan zijn dorp Herpt; het heeft hem twee jaren geleden heel veel moeite gekost zijn dierbaar dorp te verlaten; een maal er weg, heeft men nooit meer iets van hem gehoord hierover. Neen, het is, geen wonder dat hij populair was in Herpt en omge ving en zijn vrouw, de gouden bruid van Dinsdag, is ook de vrien delijkheid zelÜ, even goed op de hoogte van aljes wat er gebeurt is en nog gebeurt als haar man. Het is een schoon gouden paar, dat Dinsdag in de bloemetjes gezet zal worden; hun gezondheid is wel niet al te goed meer, maar wat wilt ge als ge al naar de negentig loopt. Daarom zal men er ook geen al te groot feest van maken; het zal voornamelijk beperkt blijven tot de familie. Maar toch zal ook de buurt zich niet onbetuigd laten en een klein comité uit die buurt heeft het op zich genomen het gouden paar een sympathiek cadeau aan te bieden als een blijvende herinnering aan deze mooie dag. En ook de harmonie „De Een dracht" uit Herpt en Berne laat dit feest van het trouwste en meest verdienstelijke lid dat ze ooit heb ben gehad, niet zo maar voorbij gaan. Ze zullen Dinsdagavond naar Baardwijk komen om hun oud-se cretaris een klinkende serenade te bereiden. En natuurlijk zal ook de harmo nie St. Jan van de partij zijn en haar-broeder-in-de-kunst en zijn vrouw huldigen zoals het behoort en zoals hij het zelf het liefst zal hebben. En ook op de receptie, die van half 12 tot half 1 wordt gehouden, zullen ongetwijfeld velen nog hun gelukwensen komen aanbie den, zodat het voor de beide fees telingen ongemerkt nog een heel feest gaat worden, en niemand zal hpn dat misgunnen. Wij wensen het gouden paar graag een zeer gelukkige en tevre den levensavond toe, zoals hun hele leven steeds is geweest, en dat zij dan een eeuwig'htud lang mogen genieten van de hemelse muziek. „DE OUDE WARANDE" TE TILBURG WORDT VERBOUWD Sinds de tijd dat het gemeente bestuur van Tilburg het landgoed „De oude Warande" als recreatie gebied heeft opengesteld voor het publiek, wordt daarvan een zeer druk gebruik gemaakt. In verband daarmee is de behoefte aan een theehuis-restaurant voor de bezoe kers aan het licht getreden. Reeds eerder is er sprake van geweest de villa, die in het centrum van dit landgoed gelegen is, tot dat doel te bestemmen. B. en W. van Tilburg' hebben thans, na zich te hebben laten voorlichten door een deskun dige, aanbevolen door de Bedrijfs- horeca, aan de gemeenteraad voor gesteld genoemde villa en 't daar bij behorende koetshuis te doen verbouwen, zodat zij geschikt zul len worden zowel voor consump- tiegebruik als in beperkte mate ook voor het gebruik van maaltij den en het houden van recepties en ontvangsten voor gezelschap pen. Met een en ander zal een be drag gemoeid zijn van 136.500. De aantrekkelijkheid van het zeer fraaie en in bepaalde opzichten zelfs unieke landgoed en recreatie oord, zal naar men verwacht door deze voorzieningen nog verhoogd worden. SOCIËTEIT PHILHARMONIE TE TILBURG KOOPT DE BREMHORST. Enkele maanden geleden heeft de gemeente Tilburg, ten behoeve van de op te richten schouwburg, gebouwen en terreinen der socië teit „Philharmonie", gelegen aan de Kloosterstraat, aangekocht Het lag aanvankelijk in de be doeling van het sociëteitsbestuur zjjn zetel te verplaatsen naar het landgoed „De oude Warande" een gemeentelijk recreatieoord aan de Bredaseweg en er mede enkele ten nisbanen aan te leggen. De toe stemming daartoe was bereids ver kregen. Thans vernemen wij dat de So ciëteit dit plan heeft opgegeven en door aankoop eigenares is gewor den van het bekende restaurant „De Bremhorst'' aan de Goirlese- weg. Met de restauratie en de aan leg van tennis-accomodatie zal zo spoedig mogelijk begonnen wor den. dering in als een bom. Toen er over gestemd moest worden, bleek dat er vijf landen voor en negen tegen waren en vijf landen stem den blanco. Daar ziet U het beeld van de huidige wereld getekend. Men heeft God niet nodig bij maat schappelijke vraagstukken. Waar leidt die weg heen? En wat is ons doel? Wel samenwerking, maar in vrijheid. Anders is die samenwer king overbodig. Vrijheid en over leg voor de chr. vakbeweging. Dat is ons doel. De mens is geschapen naar Gods beeld, daarom zal die mens een afspiegeling moeten zijn van zijn Maker. Wat een onrecht is er in deze wereld al niet geschied. De vakorganisatie moet strijden voor rechtvaardige beloning. De lonen moeten in, overeenstemming zijn met de economische wereld. Spr. wees ook op de stakingen, die veel schade berokenen en aan de economische toestand. Neem En geland b.v. en zoveel andere lan den, waar telkens het werk wordt neergelegd. Wie de ontwikkeling in ons land gadeslaat, zal merken dat ons land omgevormd wordt tot 'n industrieland. Als landbouwen de natie kunnen we ons niet meer handhaven. De industrie eist ook vakbekwaamheid van de arbeider. Spr. verheugt er zich over dat vele jonge mensen, ook in Waalwijk, zich bekwamen op de Nijverheids scholen, om straks hun plaats in de industrie in te nemen. Tenslotte wijst spreker op de verhouding tot de naaste. „God liefhebben boven alles, maar de naaste als onszelve". Elke arbeider moet zijn medearbeider beschou wen als zijn naaste, zijn kameraad. En daar ontbreekt 't nogal eens aan. Waarom zeggen wij dat vana vond op een propaganda-avond? Omdat dat nodig is, vooral in deze tijd. Men wil de ondernemingen brengen aan de Staat. Zijn dan de sociale vraagstukken opgelost. Ons ideaal en ons'doel moet zijn om de ondernemingen weer terug te bren- ben tot samenleving. Niemand mag achterblijven bij die opdracht. Meewerken en meebidden. De enig juiste weg die de Chr. Vakbewe ging gaat.' Omdat ze gaat de weg, die Gods Woord ons wijst. Nu krijgt Ds. M. Verweij gelegen heid om een slotwoord te spreken. Spr. begint met te zeggen, dat er gesproken is over „weg en doel". Over sociale arbeid. Getoond is de geestelijke achtergrond. Nu wil Z.Eerw. besluiten met het geeste lijk element te onderstrepen en wel met een tekstwoord uit Math. 6 33: „Maar zoek eerst het Ko ninkrijk Gods en Zijn gerechtig heid en al deze dingen zullen U toegeworpen worden. Spr. wijst op een gevaar dat vooral in deze tijd op de voorgrond treedt. De hoog moed. Dat komt uit in het leven bo ven de stand. Los: worden van de naaste. Zie het Woord van Jezus. De heidenen vragenwat zullen we eten en waarmee zullen we ons kleden. De Christen moet eerst het Koninkrijk Gods zoeken, met inge spannen krachten, waarvan God de Koning is. Van voor de grondleg ging der wereld. Dat Koninkrijk kunnen we alleen vinden door we dergeboorte. Dat Koninkrijk wordt niet uitgebreid met geweld, dat Koninkrijk moeten we zoeken, „eerst zoeken", want de ziel is het voornaamste. Heil ons als: we ge leerd hebben het Koninkrijk Gods eerst te zoeken. Na dit slotwoord worden alle sprekers dank gebracht voor het geen zij in 't midden van' de ver gadering hebben neergelegd en de voorzitter spreekt de wens uit dat we hetueen we gehoord hebben, ook zullen uitdragen als we deze plaats verlaten. De vergadering wordt beëindigd met dankgebed door Ds. Verweij. Ontsmet uw huid met SlU'ainV'üflIfl <ïe helder vloeibare Pillet D.D.D. De jeuk be- daart, de ziektekie- men worden gedood en de huid geneest. GENEESMIDDEL 1EGEN OM B| HUIDAANDOENINGEN HgP. li.lf. VLOEISTOF - BALSEM ZEEP FEUILLETON van „De Echo van het Zuiden". door Tom Lodewijk. 29). Als. 't moetik bleef er net zo lief nog een half uurtje in. Kan dat? Tjadat kan. Carla ver maakte zich met dit gesprek, de deur en de nieuwsgierige Madame als een ijzeren gordijn tussen hen beiden in. Nou ja, kom er maar even in. Ik zal de lakens wel tot m'n neus optrekken, laat monsieur maar even binnenkomen, madame. Madame probeerde geschanda liseerd te kijken, wat haar niet al te best lukte, en haar gezicht toon de aan dat ze in ieder geval te we ten zou komen wat er precies aan de hand was. - Je moet me maar excuseren Carla stak Frans haar hand toe dat ik je zo onceremonieel ont vang, maar nou ja, we kennen el kaar langer dan vandaagze bloosde, .de herinnering aan die kennismaking was wel een beetje verwarrend. Ook Frans was dui delijk niet op zijn gemak. De rus tige verzekerdheid waarmee hij gisteren was opgetreden, was van hem afgegleden. Luister eens, Carla, als je zorgt over anderhalf uur klaar te zijn en ontbeten te hebben, kunnen we op ons gemak de trein naar Holland halen. Dan zijn we om half zeven in Haarlem, lijkt je dat? Of wou je hier nog wat rond spa zieren? O nee weerde Carla af nee, ik zal er wel uitkomen, Frans. Ben je weer helemaal oké? Ja, gelukkig wel, die nare hoofdpijn is over. Madame hier is bijzonder hartelijk voor me ge weest. Enne -nu trok een don kere blos over haar gezicht Frans, ik moet jé nog wel bedan ken dat jedat je me niet in de steek hebt gelatenik had me geen raad geweten Het was mijn plicht als reis leider zei Frans afgemeten. O.juist haar stem kreeg een andere klank, haar ogen ver loren hun glans. O ja, natuur lijk. Nou dan, in ieder geval toch bedankt, Frans, ik kom er direct uit. Wil jij vast m'n ontbijt bestel len? Daar valt niet zoveel aan te bestellen zei hij moeilijk glim lachend 't is 't gewone, je weet welmaar ik zal in iéder geval zorgen dat er croissants bij zijn, daar hou jij toch zo van? Weg was hij. Hoe wist hij dat, dacht ze. Voor zover ze wist had ze hem nooit ingewijd in haar ontbijtvoor- keuren. In gedachten waste ze zich, kleedde zich met zorg in haar ge liefde donkerblauwe tailleur. Ze keek in de spiegel. Ja, ze was weer geheel de oude. Al het voorbije leek een boze droom. Toch was de opgewektheid van zo even verdwe nen. Ze stapte de ontbijtzaal in. Hier als in Parijseen beetje rom melig, ouderwetse meubels, een bordje met mes: en vork, een lik jam, een lik boter, een grote witte kom en een potje koffie, 'n schaal tje met croissants en een stuk van 1 dat befaamde, hard gebakken stok brood. Frans was nergens te zien. Eenzaam at ze haar ontbijt, groette "verstrooid het kamermeisje, dat 'nieuwsgierig oog'de naar de knap pe Hollandse dame. Ze liet haar bagage zolang in de hal staan, ze wilde even de omtrek gaan verken nen en wou net order geven om Frans te zeggen als: hij kwam, dat ze met een kwartiertje terug was, toen de lange gedaante van de reis- leider opdoemde in de halfdustere hijd. Zo. ben je daar al? Ontbeten? Ja, ik wou net even 'n straatje rondlopen. Als je 't goed vindt, loop ik zover met je mee, dan kan ik je een en ander vertellen. Ik vindt het goed. Wou hij een hark zijn, zij kon het ook zijn. Al haar vriendelijke gevoelens voor hem verdwenen weer, het speet haar dat ze verplichting aan hem had.... Luister Carla zei Frans - ik heb gisteravond met Stollenga gepraat en hij laat je vragen (ja, hij is al naar Parijs terug), of je gewoon volgens afspraak de doos op de post wilt doen - De doos? - Ja, die zit weer in je koffer, keurig ingepakt, niets aan te zien. Alleen de diamanten zitten er niet in, maar een stelletje glazen kra len. Dus of ge die gewoon poste restante Amsterdam wilt verzen den, geadresseerd aan mevrouw Perland. Ik moet haar nog geld sturen ook bedacht Carla. Zoveel te beter, twee redenen voor haar om zich te melden. Dus je stuurt de doos en de postwissel aan mevrouw Perland. Dan zoeken ze daar in Amsterdam uit wie en wat ze is. Verder heb je er geen last mee, ik heb nog even met Stol lenga gepraat en hij kuchte hem er van overtuigd dat jij in geen geval iets te doen kon hebben met dit smerge zaakje. Dank je zei ze koeltjes. Hij keek op zijn polshorloge. We moeten terug, de bagage halen. Ik heb een taxi besteld voor het station. Dan zijn we mooi op tijd. Ze gingen terug naar het hotel. Ze stapten in de taxi. Carla gaf 'n extra grote fooi, bedankte Madame hartelijk voor alle goede zorgen. -—C'est rien, c'est rienbe toogde de goede vrouw au re- voir, Mademoiselle. Als ik ooit nog eens in St. Quentin terug kom, dacht ze, logeer is weer in l'Euro- pe Op het kale platform van het grote station wachtten ze op de trein. Een luidsprekersstem kon digde de expresse naar Holland aan. Weldra zagen ze de rookpluim van de locomotief en schoven de groene wagens langs hen heen. Frans hielp haar met haar ba gage. De trein was niet vol, ze von den makkelijk een lege coupé. Car la stapte aarzelend naar binnen, ze had liever gezelschap gehad. Met Frans samen reizen, wanneer hij zo harkerig deednee, zo pret tig was het vooruitzicht ook weer niet. Het leek of Frans haar gedach ten geraden had. j Zit je liever alleenof in een ander compartiment? vroeg hij vlak. Maar er was iets in zijn ogen, dat haar weerhield de vraag bevestigend te beantwoorden. - Nee zei ze beslist. Ik zit hier goed. Of wou jij liever Als jij er geen bezwaar teg'en hebtze voelde hoe de trein aanzette. Frans barstte ze uit als je zo officiéél blijft, ga ik liever in de goederenwagen zitten. Doe as jeblieft gewoon en spaar me je ijzi ge hoffelijkheid. Als je dan niet normaal tegen me kunt zijn wat heb ik) je gedaan, dat je zo. ze eindigde de zin niet. Neem me niet kwalijk sta melde Frans. Al zijn zelfverzekerd heid was nu van hem afgegleden. Ik dacht dat je me niet meer zien wou. Het was ongelukkig dat het zo trof... ik kon je niet in de steek laten, zeg nou zelf.en daar door zit je met mijn gezelschap op gescheept. Ik wil maar zeggen ik wil me niet opdringen.... hij raakte in de war. (Slot volgt).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1954 | | pagina 2