WAALWIJK WORDT 84
WONINGEN RIJKER.
DE KOPERKONING
Sir Winston Churchill 80 jaar.
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 29 NOVEMBER 1954
Gemeenteraad maakt royaal gebaar
ten aanzien van Kleuteronderwijs
FEUILLETON
EEN BOEIEND FAR-WEST
VERHAAL
door
PIKE NORTON WILL'S.
1)
Larry ging hem voor naar het
slaaphuis, waar de cowboys van
Diamond-G, de gebeurtenissen van
de dag besprekend, bijeen zaten.
Op bevel van de voorman had nie
mand de ranch mogen verlaten na
de ontdekking van de moord, tot
dat de sheriff hen daartoe verlof
gaf.
De jongens begroetten hem met
ernstige gezichten, waarin spot-
lichtjes twinkelden. Aan het ge
zicht van de voorman hadden zij
reeds gezien hoe deze over de she
riff dacht.
Deze werd bij hen ook niets wjj-
zer en wendde zich al spoedig tot
Larry Joker, dat hij eerst nog even
de zoon van Bill Hustings spreken
wilde voordat hij weer terug ging
iiaar Humbercity.
Bill Hosting Jr. was een onver
schillig uitziende jongeman van
naar schatting 25 jaar. De jaren op
een kostschool in het Westen had
den hem onveranderd gelaten. Hij
voelde zich vóór alles veefokker
en liet zich bitter weinig gelegen
liggen aan de „goede manieren''
die men hem daar had pogen bij te
brengen. „Jonge Bill" was dan ook
zeer gezien bij de cowboys, die
hem liever mochten dan zijn va
der, die knorrig en wantrouwend
was.
De sheriff begroette hem met 'n
air van een autoriteit en Billy had
onmiddellijk een hekel aan hem.
Hij beantwoordde alle vragen kort,
maar weigerde in te gaan op de
vraag hoe de verhouding was tus
sen hem en zijn vader.
Nadat het vooronderzoek was
afgelopen, gaf sheriff Wilton als
zijn mening te kennen, dat de
moord op Bill Hosting als een ge
wone roofmoord moest worden
gezien.
Larry Joker, die hem een stuk
begeleidde, kreeg echter de indruk
dat dit slechts een voorwendsel
was, want zonder dat er reden voor
was, vroeg de sheriff hem kwasi-
onverschillig: „De verhouding tus
sen vader en zoon was niet erg
best de laatste tijd, is het wel?" en
hij voegde er onschuldig aan toe.
„Ik hoorde er tenminste iets van."
„Je deed beter je oren voor zul
ke bakerpraatjes te sluiten sheriff"
zei Larry grimmig. „En bovendien
wat doet het terzake?"
„Het kan van belang zijn", merk
te de sheriff peinzend op. ,In hoe
verre weet ik ook nog niet. Dat
zullen we nu eens uitzoeken."
HOOFDSTUK II.
Een van de aanwezigen stond op
Tordt vervolgd.
De opmerkingen van dhr Brou
wer beantwoordde de voorzitter met
er op te wijzen dat men de inschrij
ving als richtsnoer moest houden en
hieraan knoopte hij de opmerking
vast dat het toewijzen van de plaat
sen in vorige jaren geen sinecure
was; in de Stationsstraat had men
ieder jaar de grootste moeilijkhe
den; het was voor B en W. nooit
een benijdenswaardige opgave ge
weest. Dit jaar echter had de toe
wijzing op het Vredesplein geen en
kele moeilijkheid opgeleverd.
De heer Brouwer kreeg vervol
gens ten antwoord dat steeds een
vrije inschrijving werd gehouden;
ook nu zou die inschrijving weer
spoedig worden geannonceerd, daar
om moest het college tijdig weten
welke decisie de raad in dezen nam.
Tegenover de suggestie van dhr
Duyvelaar om de Markt te splitsen,
plaatste de voorzitter de opmerking
dat dan de sfeer helemaal verbro
ken zou worden; de vergelijking die
de heer Duyvelaar trok tussen het
brandgevaar tijdens de kermis en
tijdens de markt, ging mank, aldus
de voorzitter; op de markt betrof
het zeer eenvoudige kramen, die
heel spoedig te verwijderen waren,
terwijl het als er grote kermiseta-
blissementen stonden het voor de
brandweer onmogelijk was de ge
bouwen te benaderen.
INSTEMMINM MET HALVERING.
Toen de raadsleden in tweede in
stantie het woord kregen, stemde
de heer Mombers in met de sug
gestie van de heer Verdoorn de ker
mis te halveren, als zou over de
concretisering van dit idee nog wel
te praten zijn.
De heer Meijs ging in op de op
merkingen van de voorzitter en
wees er op dat dit jaar de grootste
kermisattractie de Liliputtersstad
was geweest; had men die niet ge
had, het bezoek zou nog aanmerke
lijk minder zijn geweest. Voorts
wees hij er op dat de kermis
's avonds zeer vroeg afgelopen was.
De dubbelen inschrijving zou aan
tonen, betoogde hij vervolgens,
waarmee de gemeente financiëel 't
meest gebaat zou zijn; het was niet
om de exploitanten te laten beslis
sen.
Typerend vond de heer Meijs het
ook dat er in de Stationsstraat za
kenmensen waren die nu weer
vroegen de kermis terug te brengen.
Tenslotte verklaarde hij te voe
len voor het idee van de halvering.
Dë heer v. Seters was van mening
dat een kermis op twee plaatsen
teveel moeilijkheden met de exploi
tanten zou opleveren om goed uit
voerbaar te zijn. Bovendien kreeg
men een hele verbrokkeling.
Het nadeel dat de middenstanders
ondervonden was ook heel betrek
kelijk; de café's hadden evenveel
bezoek gehad als andere jaren.
De opmerking van de heer Meijs
dat de kermis vroeg was afgelopen,
weerlegde de heer v. Seters door er
op te wijzen dat men vorige jaren
door de week 's avonds ook over de
kermis kon fietsen.
Ten aanzien van het geopperde
door de heer Verdoorn, meende de
heer v Seters dat het voorstel moest
komen uit het volk, uit het bedrijfs
leven; die moesten uitmaken hoe
zij hun vacantie wensten te rege
len. Hij wees naar Kaatsheuvel,
maar betoogde tevens dat hier het
geval anders lag. dat hier sprake
was van een traditie.
Mijn standpunt is wel bekend zei de
heer van den Hoven, ik ben het volko
men met de heer Verdoorn eens.
Hij bestreed de heer van Seters met
zijn eigen woorden, dat men ook deze
t'r.ditie gemakkelijk kon verbreken. Ben
splitsing van kermis en vacantie deed 't
bedrijfsleven niets en kwam de gezins-
ve.cantie ten goede.
De heer Pullens verduidelijkte zijn
eerder gemaakte opmerking, dat op een
regenachtige dag de bezoeker van het
Vredesplein nergens kon schuilen, er
was daar geen enkel café. Bovendien bij
goed weer zou het experiment van de
verplaatsing ook zijn mislukt.
Ten aanzien van de verkorting van de
kermis was hij van mening, dat het pu
bliek hier niets voor voelde.
Ben verkorting van de kermis verdien
de volgens de heer Duyvelaar zeer zeker
aanbeveling. Hij bestreed de mening van
de heer van Seters door te zeggen, dat
het initiatief uit moest gaan van het ge-
meenebestuur, dat echter overleg diende
te plegen met het bedrijfsleven.
Hij was het er niet mee eens wanneer
men zei, dat een verdeling van de ker
mis over twee plaatsen een versnippering
te weeg zou brengen, integendeel er zou
een goed intensief verkeer komen tussen
iviarkt en plein.
De verkorting, aldus de heer de Brou
wer is al meer ter sprake geweest; wie
zich aan een ander spiegelt, spiegelt zich
zacht; in Kaatsheuvel had men practisch
twee weken vacantie; 's Woensdags vóór
kermis legde men het werk stil en des
Maandags na de kermis was er ook geen
enkele fabriek die werkte; de mensen
daar konden zich de luxe van een snip
perdag door het jaar bijna niet permitte
ren; bovendien zou een verkorting de
waarde van de kermis voor de exploi
tanten zeer doen dalen. De heer Brouwer
wees er voorts op, dat het de mensen
nu twee keer geld zou gaan kosten, na
melijk tijdens de kermis en met de va
cantie.
Ik hecht sterk aan traditie, zei de heer
de Kort, ik zou het heel erg jammer vin
den als de kermis uit het centrum moest
verdwijnen.
Ook hij zag een verkorting van de ker
mis als een ideale toestand. Laat het aan
het bedrijfsleven over, zei hij, de vacan
tie op een andere datum te bepalen; dit
lag niet op het terrein van de gemeente,
en moest overgelaten worden aan 'het
overleg tussen het bedrijfsleven en de
bonden.
Ook de heer Eibers voelde voor de
suggestie van de heer Verdoorn; uit het
geringe bezoek op bepaalde dagen bleek
wel dat de kermis te lang duurde.
MET GENOEGEN
Met genoegen hoorde de heer Ver
doorn dat verschillende leden dezelfde
mening waren toegedaan als hij. Ten aan
zien van de opmerking van de heer van
Seters en in tegenstelling daarmee, meen
de de heer Verdoorn, dat het initiatief
moest uitgaan van het gemeentebestuur,
al moest er wel overleg zijn met het be
drijfsleven.
Ten aanzien van de opmerking van de
heer Brouwer zei de heer Verdoorn dat
men het goede van Kaatsheuvel moest
overnemen en het verkeerde niet; de
snipperdagen voor en na de kermis hoef
den niet te worden gebruikt.
Betreffende de besteding van het geld,
merkte hij op, dat het helemaal niet ver
keerd zou zijn als de mensen 'ns wat
gingen reizen, het hinderde helemaal niet
dat het geld allemaal niet op de kermis
werd besteed.
Andere tijden brengen andere zeden,
zei de heer Verdoorn en zoals op het ge
bied van de verlichting veel was veran
derd, zo ook hier. Vroeger was de va
cantie onlosmakelijk verbonden met de
kermis; gelukkig was het nu anders, nu
hebben we gelukkig geen acht dagen
kermis nodig om acht dagen vacantie te
hebben, betoogde de heer Verdoom.
Vroeger ook was het alleen maar met
kermis dansen, maar nu iedere week en
iedere week waren er tal van andere
vermakelijkheden, iedere week was het
nu kermis.
De heer van Seters poneerde als zijn
mening, dat het hier vanavond niet uit
gemaakt kon worden, of de kermis en de
vacantie niet dan wel samen zouden val
len. Met het bedrijfsleven moest overleg
worden gepleegd. In de CAO immers
was vastgelegd, dat er 8 dagen aaneen
gesloten vacantie moest zijn en dat de
overige snipperdagen over het hele jaar
moesten zijn verdeeld. In Kaatsheuvel
werd hiertegen gezondigd, en daar kwa
men nogal eens moeilijkheden uit voort.
Ook hij voerde als contra-argument
bovendien» nog aan, dat men nu twee
keer de kosten had, een keer van de ker
mis en een keer van de vacantie.
TOTALE MIDDENSTAND
GEEN SCHADE.
In zijn tweede beantwoording sprak de
voorzitter eerst over de verplaatsing van
de kermis en betoogde tegen de heer
Meijs: wie zegt dat er volgend jaar weer
niet zo'n grote gelegenheid zal zijn, als
nu de Liliputterstad.
Ten aanzien van de gedupeerde mid
denstand zei de voorzitter: Altijd zal het
zo zijn, dat een categorie er meer of min
der voordeel van ondervindt. Maar de
consumptie in haar geheel zal niet min
der worden, niemand zal minder sigaren
roken of minder drank drinken, omdat
de kermis is verplaatst; de totale midden
stand lijdt er geen schade mee.
In aanvulling op het betoog van de
heer van Seters verklaarde de voorzitter,
dat bij goed weer het bezoek bevredigend 1
was en juist door voldoende bezoekers
slaagde een kermis. Op de eerste dag bij
voorbeeld, toen het weer goed was, was
het enorm druk en het is zeer de vraag,
of, als het op de oude plaats was ge
weest, dit aantal bezoekers geherbergd
had kunnen worden. Waar de kermis
gehouden wordt, zei de voorzitter ver
der, doet er niet toe, de mensen komen
toch.
In aanvulling op zijn eerder gegeven
antwoord aan de heer Brouwer deelde de
voorzitter mee, dat er altijd een vrije
inschrijving werd gehouden, maar dat er
een paar inrichtingen waren die een
vaste plaats hadden gekregen; zoals de
draaimolen bijvoorbeeld, die zich een
soort burgerrecht had verschaft. De ker
misexploitanten uit de plaats zelf schre
ven ook niet openbaar in; die kregen
gelegenheid een offerte te maken.
Hier wees de heer Pullens er op, dat
er een exploitant was in Waalwijk, die
hiertoe niet in de gelegenheid was ge
steld, het afgelopen jaar. De voorzitter
ea wethouders Smolders antwoordden,
dat het hier een bepaalde familie betrof
die met meerdere inrichtingen wilde ko
men en B. en W. hadden geen reden ge
vonden om het getal uit te breiden, om
twee of drie van een familie een plaats
te geven.
Overigens moest men dit maar aan het
beleid van B. en W. overlaten.
VOLGENDE VERGADERING
VERKORTING KERMIS.
De voorzitter had geconstateerd, dat
'er 8 sprekers zich min of meer uitge
sproken hadden voor verkorting van de
kermis. Ten aanzien van dit onderwerp
kon thans natuurlijk ,geen besluit genomen
worden, maar B. en W. vonden in deze
gedachtenwisseling een gerede aanleiding
in de komende raadsvergadering een
voorstel te doen met betrekking hiertoe,
of mee te delen, dat zij het n5et nodig
achtten met een voorstel te komen.
Als zijn persoonlijke gedachte zou de
voorzitter willen stellen, dat bet initia
tief hiertoe altijd moest uitgaan van het
gemeentebestuur, waarbij uiteraard rdkfe-
ning moest worden gehouden met de ge
maakte opmerkingen.
Aan werkgevers en Werknemers moest
men het overlaten op welk tijdstip de
vacantie gehouden werd.
Maar over verkorting zou het ge
meentebestuur een uitspraak moeten
doen, en overleg met bet bedrijfsleven
ten aanzien van dit punt, ging al te ver.
Toen werd het voorstel om de kermis
definitief naar het Vredesplein te ver
plaatsen in stemming gebracht en de uit
slag van d'eze stemming was, dat op vier
na alle leden van de raad voor het voor
stel van B. en W. stemden; de vier te
genstemmers waren de heren van Oss,
Pullens, Meijs en de Kort.
Met de behandeling van het voorstel tot watervrijmaking van de buiten
polders en het voorstel tot verplaasing van de kermis was de raad van
Waalwijk er Donderdagavond nog niet, er restte nog een agenda van 28
punten, waaronder ook nog belangrijke vraagstukken voorkwamen.
Zo het voorstel tot de bouw van 84 woningen in de St. Antoniusparochie,
een voorstel tot wijziging van de subsidiëring van bijzondere kleuterscho
len, een zeer verstrekkend voorstel, dat door de raad met enthousiaste in
stemming werd begroet. 'Hier gaat de gemeente een gebaar maken, dat het
Rijk als lichtend voorbeeld kan dienen, wanneer de regeringsinstanties
eindelijk beginnen aan een zeer ongewenste en ongezonde toestand een
einde te maken. j
In dit verband is ook nog te vermelden het beschikbaar stellen van een
crediet ten behoeve van de bouw van een prot. chr. kleuterschool in Be-
soijen.
Alle besluiten die zeer belangrijk zijn en die bewijzen hoezeer ons ge
meentebestuur er naar streeft Waalwijk groot te maken op alle gebied, en
Waalwijk gelijke tred te doen houden met, of meer nog. Waalwijk de ont
wikkeling die overal wordt geconstateerd een stap voor te doen zijn.
INSTALLATIE VAN
NIEUW RAADSLID.
Alvorens de agenda van deze verga
dering werd afgewerkt, werd het nieuwe
raadslid, de 'heer M. van Leeven, die de
PvdA-zetel van de heer N. Talsma over
nam, geïnstalleerd; hij legde de gebrui
kelijke eden af en wordt welkom geheten
door de voorzitter, die hoopte dat de
gemeente daar waar mogelijk, profijt
mocht hebben van de wijze adviezen van
het nieuwe lid.
De notulen van de vorige vergadering
hadden de instemming van alle leden en
de ingekomen stukken gaven ook geen
aanleiding tot op- of aanmerkingen; de
voorzitter kon ten aanzien hiervan nog
mededelen, dat na het versturen van de
agenda G.S. hun goedkeuring nog had
den gehecht aan het raadlsbesluit tot ver
koop van grond aan de heer P. Lenglet
en de Bouwstichting H. Joannes de Do
per.
Zonder een enkel woord werd beslo
ten tot teruggaaf van vergunningsrecht
en tot het bouwen van 84 woningen in
de St. Antoniusparochie, nadat de wet
houder van Heeswijk, als voorzitter van
de commissie van bijstand van het wo
ningbedrijf had verklaard namens die
commissie dat het van belang was voor
dt gemeente, dat deze woningen zo
spoedig mogelijk werden gebouwd.
Hieraan vastgekoppeld werd het voor
stel tot de aanleg van twee straten in de
Antoniusparochie ten behoeve van deze
woningbouw, en de heer van den Hoven
juichte dit voorstel zeer toe, maar vroeg
hij, wanneer komt er 'ns gelegenheid om
in Besoijen straten aan te leggen.
De heer van Seters 'had het aange
naam getroffen dat B. en W. hier ook
alle aandacht hadden besteed aan het
aesthetische van deze stratenaanleg, die
de uniformiteit van de woningbouw zou
doorbreken.
Hoe hoog wordt de huurprijs,
vroeg de heer Brouwer, en: worden
deze woningen openbaar aanbe
steed, of komt alleen de aannemer
aan bod ,die indertijd deze wonin
gen zou hebben gebouwd.
Zeer spoedig zullen U voorscellen
bereiken, antwoordde de voorzitter
de heer v. d. Hoven, betreffende de
aanleg van zeven straten in de ge
meente Besoyen, en deze verspre
king bleef natuurlijk niet onopge
merkt.
De huur van de woningen zou
8.20 bedragen, kreeg dhr Brou
wers als antwoord, deze huur werd.
echter niet meer verhoogd. De hui
zen zouden openbaar worden aan
besteed.
SUBSIDIËRING KLEUTER
ONDERWIJS.
Met zeer (driemaal onderstreept)
grote voldoening had de heer v. d.
Hoven kennis genomen van dit
voorstel. Reeds enkele malen was
de subsidie voor het kleuteronder
wijs al verhoogd, maar telkens was
het initiatief hiertoe gekomen uit
de begrotingscommissie, nu was
hier gelukkig verandering in geko
men.
Wat we nu gaan doen, vervolgde
de heer v. d. Hoven, zou ik willen
noemen, een les geven aan de Rijks
instanties, om eindelijk eens voor
de dag te komen met een betere re
geling ook voor dit onderwijs. Hier
moet maar vlug een rijksregeling
van gemaakt worden.
Heel speciaal dankte de heer v. d.
Hoven het college namens het pro
testants christelijk volksgedeelte
van Besoyen, dat als eerste door 'n
zeer moeilijk probleem werd gehol
pen.
Ook de heer Brouwer. toonde zich
zeer ingenomen met dit voorstel;
we hebben de stappen voor het rijk
in de modder geëgaliseerd, zei hij.
De heer v. Seters deed het even
eens veel genoegen, het was wel
enigszins beschamend dat, zoals hij
uit de statistieken las, voor het
"an ..De Echo pan het Zuiden".
BUCK PALMER TREEDT OP.
In Humbercity was de moord op
Bil! Hosting het gesprek van de
dag. Sinds de grote veediefstallen
in het voorjaar was er niets bijzon
ders gebeurd. In de „Blue Bar'' za
ten de burgers van het stadje het
geval te bespreken. Iedereen meen
de dat de sheriff gelijk had met de
bewering dat de moord door een
struikrover gepleegd moest zijn,
die het had voorzien op Bill's
beurs. Waarom de man het waag
stuk zo dicht bij de ranch had uit
gevoerd, kon niemand verklaren.
Hij bleek er echter des te gevaar
lijker door te zijn.
Lars Andersen, een oude ver
droogde Noor, beweerde met klem
dat men alle vreemdelingen in de
streek moest arresteren. De dader
zou er vast en zeker wel bij zijn.
^ijn woorden werden door het
overgrote deel der bezoekers met
instemming begroet, doch enkelen
meenden het succes van een der
gelijke maatregel te moeten betwij
felen. Juist toen de Noor zich tot
de sceptici wendde met de vraag,
wat zij dachten dat er gebeuren
moest, werd de deur van de kroeg
geopend en stapte er een lange
cowboy binnen, gevolgd door een
zwarte hond.
Zonder zich iets van de nieuws
gierige gezichten en wat wantrou
wende blikken der overige bezoe
kers aan te trekken, zette hij zich
op een der barkrukken. Noncha
lant duwde hij zijn breedgerande
hoed achter op zijn hoofd en gesp
te zijn koppel met twee zware
Colts los.
Zijn blikken gleden door de bar,
maar de norse uitdrukkingen op
de gezichten schenen hem niet te
deren.
De gesprekken, die een ogenblik
verstomd waren, werden weer
hervat, zij het op veel zachtere
toon.
„Wie is die vent?" vroeg men el
kaar. „Aan zijn kleding te zien zou
je zeggen dat hij uit het Zuiden
komt, maar zijn ogen zijn blauw en
zijn haar is blond."
openbaar kleuteronderwijs meer
werd uitgegeven dan voor het bij
zonder, maar wel, meende hij, moét
men hier rekening houden met het
aantal leerlingen, terwijl er op ver
schillende manieren een aanvulling
werd gegeven op de tegemoetko
ming van het bijzonder onderwijs.
De heer Kemperman sloot zich bij
de woorden van de heer v. d. Ho
ven aan, maar hij drong er bij het
gemeentebestuur op aan er op tóe
te zien of met het groeien van de
openbare school, als gevolg ook van
de vestiging van steeds meer men
sen uit andere streken, de tijd nog
niet aangebroken was voor de ver
zorging van openbaar kleuteronder
wijs.
Ook de heer Verdoorn was zeer
verheugd over dit voorstel, dat hij
noemde: een schrede op de weg, die
gegaan moest worden om een einde
te maken aan de wanverhouding
tussen de steun aan het openbaar
en het bijzonder kleuteronderwijs.
De voorzitter nam deze bijvalsbe
tuiging met genoegen voor kennis
geving aan, echter wel er op wij
zend dat met dit besluit alles nog
niet in kannen en kruiken was; ook
anderen moesten hieraan nog hun
fiat geven.
De opmerking van de heer v. Se
ters weerlegde hij met er op te wij
zen dat het leerlingenaantal in deze
verhouding helemaal geen rol speel
de; het ging hier over het gemid
delde bedrag per leerling.
Ten aanzien van de opmerking
van de heer Kemperman, zei hij,
dat het openbaar kleuteronderwijs
de aanhoudende aandacht van het
gemeentebestuur had.
VAART
Toen kwam er vaart in de afhan
deling van de agenda; de Dunten 10
tot en met 18 leverden helemaal
geen moeilijkheden op; men kan in
onze vorige nummers lezen wat die
punten allemaal betroffen
Punt 18, een voorstel tot aankoop
van grond aan het zwembad, gaf de
heer Pullens gelegenheid op te mer
ken dat hij de vorige vergadering
bij een soortgelijk punt had ge
vraagd of de grond spoedig in ge
bruik genomen zou worden waarop
B. en W. hadden geantwoord dat zij
hieromtrent niets konden zeggen.
Nu had een van de eigenaren van
die grond de mededeling gehad om
zijn land maar niet meer in te zaai
en, en een van de huurders van de
grond, waarvan de aankooD thans
aan de orde was, had eveneens die
mededeling gekregen. Hieruit con
cludeerde de heer Pullens dat de
gemeente spoedig deze grond zou
gaan gebruiken; was dit niet het
geval, waarom liet men deze men
sen de grond dan nog niet zolang
bewerken?
Vast kwam te staan dat deze aan
zegging, zonder medeweten van B.
en W., door de dienst gemeentewer
ken was gedaan. Hier mocht echter
geen twijfel zijn, zei de voorzitter,
die zou zorgen dat de betrokkenen
spoedig een concreet antwoord kre
gen.
Het voorstel tot verkoop van een
woning aan de burgemeester Ver-
wielstraat, werd door de heer v.
Leeven zeer toegejuicht, omdat
hiervan het gevolg zou zijn dat de
dienst van de Rijkswaterstaat niet
zo gauw zou besluiten Waalwijk te
verlaten.
De voorlopige vaststelling van de
diverse rekeningen 1952 moest aan
gehouden worden, omdat nog niet
alle rapporten van het verificatie
bureau binnen waren.
In een goede eindsprint werden
tenslotte de voorstellen 23 tot en
met 29 voetstoots aangenomen.
Met de mededeling dat de vol
gende raadsvergadering gehouden
zou worden op Donderdag 23 Dec.
en het sluitingsgebed, kon de voor
zitter tenslotte deze zeer belangrij
ke en zeer vruchtbare openbare ver
gadering voor geëindigd verklaren.
Sir Winston Churchill, Knight of the Garter (Ridder van de Kousenband)
hoopt Dinsdag 30 November a.s. zijn 80ste verjaardag te gedenken. Slechts
zelden valt een burger een benoeming tot dit ridderschap ten deel. 'Dit be
tekent niet, dat deze eretitel speciaal voor de adelstand gereserveerd
wordt, doch dat zij normaal slechts 'heel zelden verleend wordt en veel
zeldzamer is dan verheffing in de adelstand.
Aan het einde van de oorlog, toen Churchill door zijn grote prestaties elke
eretitel had kunnen krijgen, die hij wenste, heeft hij verzocht deze onder
scheiding te mogen weigeren, omdat toen Ridders van de Kousenband op
aanbeveling van de eerste minister konden worden benoemd en omdat bo
vendien het volk, in wiens naam hij eerste minister was geweest, hem
juist bij de algemene verkiezingen als leider verworpen had.
Weinig mannen, men kan haast wel
zeggen geen enkele in de moderne Britse
geschiedenis, hebben over zoveel macht
beschikt als Churchill sinds 1940. En
weinigen hebben ronduit erkend, dat 'hun
macht op de steun van het Lagerhuis
rustte en daarachter op de algemene
opinie van het volk. Zij, die het parle
ment regelmatig bezoeken, hebben hem
meer dan eens horen verzekeren: „Ik ben
de dienaar van het volk".
Toén Winston zijn parlementaire loop
baan begon, was hij zich bewust van de
persoonlijke moeilijkheden, die hij zou
moeten overwinnen, van de inspannende
Voorbereidingen, die hij zich zou moeten
getroosten om zijn taak te kunnen ver
vullen.
Bekend is, dat hij zich als jong officier
in India aan het lezen zette en dan wordt
order dit lezen bedoeld een kennis uit
boeken vergaren, waartoe hij tijdens zijn
studiejaren nooit was gekomen. En van
wat en hoe hij toen gelezen heeft, kan
men nog steeds de sporen terugvinden in
de prachtige stijl, waarin hij naderhand
zijn beroemde boeken en redevoeringen
heeft geschreven.
De nadruk valt op het schrijven, meer
dan op het spreken. Want bijna al zijn
redevoeringen schrijft hij. Dit feit komt
al heel vroeg aan het licht in een mees
terlijk stukje werk, dat 'hij in het begin
van de dertiger jaren schreef over de
onderkoning van India, Viscount Cur-
zon, die 'hij als jonge man in 1896 ont
moette: „Ik heb het vermoeden", zo zei
Viscount Curzon, „dat het niet lang zal
duren, dat wij' u in het Lagerhuis zullen
horen spreken". „Hoewel zeer belemmerd
door mijn onvermogen om zo vlug de
juiste woorden te vinden als voor een
spreker in het openbaar nodig is, was ik
het zelf volkomen met hem eens".
Toch gevat.
Hoewel Churchill er nog steeds niet
van houdt om zonder voorbereiding te
spreken en 'het slechts zelden doet
is er dn feite niemand gevatter in gepaste
antwoorden, die in het Lagerhuis nodig
zijn om effect te sorteren.
Als iemand uit de oppositie hem b.v.
tijdens een zitting een vraag stelt, die
zelfs dit schrandere politieke brein niet
heeft voorzien, verheft hij zich heel lang
zaam uit zijn zetel. Men ziet zijn kaken
werken 'als inleiding tot zijn speech. Hij
wacht nog even en terwijl hij al weet,
wat hij gaat zeggen, kan men er zeker
van zijn, dat hij. bij zichzelf de beste
woorden overweegt om ze op de meest
doeltreffende wijze te formuleren. En
wat hij dan zegt, is helder en duidelijk,
doorspekt met een zekere ironie, warm
door zijn menselijkheid of scherp door
zijn verachting voor een geestesgesteld
heid, waarmede hij niet accoord gaat.
En dit alles wordt naar voren gebracht
in woorden, die op dezelfde langzame
manier geuit worden als waarop hij van
ziin zetel opstaat.
Zijn parlementaire techniek en ant
woorden zijn ongeëvenaard. Hij kan een
tegenstander door zijn woede verplette
ren. Hij kan zijn aanvaller door zijn zui
ver menselijk vernuft machteloos maken.
Hij kan ontroering in het Huis opwekken
en zelf door deze algemene ontroering
tranen in de ogen krijgen, zoals gedu
rende de oorlog meermalen voorgekomen
is, als hij om bevestiging van de trouw
en de steun van het parlement vroeg.
Man van karakter.
In hoeverre zijn politieke wijsheid nog
is toegenomen na zijn verwerping als lei
der door het Britse volk onmiddellijk na
een oorlog, waarin hij het aangemoedigd
en ging de deur uit. Twee mannen
stelden zich op bij de deur, waar
ze rustig gingen staan praten. Hun
handen waren echter opvallend
dicht bij hun heupen.
De vreemdeling scheen niets te
bemerken, maar 'n scherp waarne
mer zou iets in zijn houding ver
anderd zien. Zijn blauwe ogen wa
ren strak op zijn glas gericht; uit-
terlijk was hij onverschillig en zich
van niets bewust, doch innerlijk
was iedere vezel van zijn lichaam
gespannen. De reden van het wan
trouwen der overige bezoekers kon
hij bevroeden, doch dat men hem
ongunstig gezind was, bleek dui
delijk.
Dan werd de .«leur weer geopend
en sheriff Wilton trad met veel
vertoon binnen. Hij kwam regel
recht op de vreemdeling toe en
toonde hem zijn insigne.
„Ik ben de sheriff hier", zei hij
kort, „en wie ben jij?"
Door z'n oogharen zag de vreem
deling hem aan. Met 'n blik schat
te hij de capaciteiten van zijn te
genstander. „Niet veel bijzonders"
luidde zijn oordeel.
„Wat is de reden van je verzoek
sheriff?" vroeg hij rustig, terwijl
zijn vingers de kop van de zwarte
hond streelden.
Onomwonden verklaarde de she
riff „Er is hier 'n moord gebeurd
en vanzelfsprekend bekijken we
iedere vreemdeling een beetje
nauwkeuriger dan gewoonlijk."
De lange cowboy glimlachte. De
gedachte dat hij voor een moorde
naar werd aangezien, vermaakte
hem naar het scheen nog al.
De sheriff werd ongeduldig.
„Nou, hoe zit het?"
„Wat moet zitten?" vroeg de man
hem onschuldig.
Een der omstanders gaf hem een
stomp. „Hoor je niet wat de she
riff vraagt?" Meteen deed hij ech
ter verschrikt een stap achteruit,
want de hond was met een woeste
grauw opgesprongen en stond met
opgetrokken lippen voor hem. De
man greep naar zijn revolver, maar
de hond beet hem grommend in
de pols. Scheldend trachtte de man
zich te bevrjjden.
„Af", gebood de vreemdeling.
Ongaarne liet de hond los, doch
zijn ogen bleven op de man ge
richt.
„Het is gevaarlijk om mij aan te
raken, als Hunter er bij is, want
hij houdt niet van handtastelijkhe
den", merkte de eigenaar zoetsap
pig op.
