dag.
VROOM a ÏMIEIXMAW
PERSONEEL
prajzen
FLINKE KRACHTEN
MAG. DE ZON UW MODEBRON
DE KOPERKONING
woens
Aindacht van Ged. Staten gevraagd
VISITEKAARTJES
Schoenfabriek C. HENDRIKS EN ZONEN
6
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VANMAANDAG 6 DECEMBER 1954
6
ALLEEN GELDIG
WOENSDAG 8 DECEMBER
36'
's-HERTOGENBOSCH
TILBURG - HELMOND
voor waterstaatkundige en verkeersproblemen
in de Langstraat.
Klachten over de B.B.A.
WEGWERKER 2e klasse
in grote verscheidenheid van model en prijs
met de nieuwste moderne lettertypen, kunt
U vinden in onze collectie.
Komt ze even inzien of laat ze U even tonen.
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANT00N TIELEN.
Voor direct gevraagd
VOOR DE SNIJDERIJ.
Fa. H. H. DE KOKT-WINGELS
St. Antoniusstraat 38 WAALWIJK
Grotestraat 286 b WAALWIJK
vraagt:
VOOR ALLE AFDELINGEN.
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden".
CuJ
Onze bekende vetlederen
werkschoenen met houtge-
pende dubb. lederen^ /\95
zolen, maten 39-46
Lederen veters,
per paar 43 c
Prima pyamaflanel,
in zeer moderne strepen,
extra breed 76 cm., QQc
per meter
Meisjeshemdje of -broek
je, in een sterke kwaliteit
confetti interlock, C Ac
maten 00-5, maat 00
10 cent stijging per maat
Handig boodschappentas-
je, opvouwbaar, in leuke
ruitdessins, met waterdichte
gummivoering 70
Sterke sajet werksokken,
met nylon versterkt, «f 95
in grijs en zwart
Jrima katoenen
:loop, 50 x 68 cm.
25
Cahiers, inhoud 36 blz.
primahoutvrij papier,OOc
per pakje van 4 stuks r*
Espolite knopen, 3 maten
op kaart, was-, Q c
kook- en strijkecht
Petit beurre, heerlijk
biscuitje, in vochtwerende
verpakking, E C c
2 pak a 200 gram
Boterhamworst,
uitstekende kwali
teit, 150 gram
Herenpyama, extra zware
flanel, met prima elastiek in
de band, 7'®
royale pasvorm
SCHRIFTELIJKE EN TELEFONISCHE
BESTELLINGEN WORDEN HIEROP
NIET AANGENOMEN.
Gootsteenvergiet, alumi
nium, hygiënisch en
gegarandeerd Q Cc
roestvrij
Citroenzeep, heerlijk ge
parfumeerd, in echt citroen
model, zeer geschikt voor
een gevoelige huid, JLQc
3 stukken voor
Dekschaal, vuurvast aarde
werk, grote maat, zeer han
dig voor gebruik in de oven
voor de komende O 95
feestdagen
memoreerde de successen die 'Concordia
te 's-Hertogenbosch, te Kerkrade en nu
in Utrecht behaald heeft, te weten twee
maal de kampioenswimpel en eenmaal
een mooie eerste prijs. En dit alles in
een tijdsbesek van nog geen jaar-! Ben
geweldige prestatie. Als blijk van dank
voor dit alles bood hij Frans van Abee-
len een radiotoestel aan.
Na het Lang zal hij leven aanhoord te
hebben, dankte de directeur ontroerd
voor deze mooie geste, die hij niet ver
wacht had, en tevens sprak hij de hoop
uit dat het hem nog lang gegeven
mocht zijn, voor zijn harmonie, Concor
dia, te mogen werken.
Dit Wenste hem ook toe de Bescherm
heer, de Weledelgeboren Heer G. A. M.
Verwiel, die deze successen voor een
groot deel toeschreef aan de bijzondere
samenwerking tussen bestuur, leden en
directeur. Met een vol élan gespeelde
mars, werd het officiële gedeelte van
deze avond besloten.
In het verslag dat uitgebracht is door de commissie van Rapporteurs in
zake algemene onderwerpen van de Provinciale Begroting 1955 wordt we
derom de aandacht gevraagd voor de problemen die in onze omgeving
spelen. Problemen van waterstaatkundige en verkeerstechnische aard.
Natuurlijk wordt de aandacht hiervoor gevraagd, omdat het deze vraag
stukken zijn, die een belangrijk industrieel gebied, zoals de Langstraat toch
is, in zijn ontwikkeling zeer belemmeren.
Zo wordt o.a. gewezen op het feit, dat de nieuwe provinciale weg door de
Langstraat gedeeltelijk onder water zal komente liggen in bepaalde tij
den van het jaar. Zoals bekend echter heeft de gemeenteraad van Waal
wijk onlangs het besluit genomen door verhoging van de vloeikade van
het Zuiderkanaal de polders van Waalwijk watervrij te maken, zodat de
weg ook watervrij zal komen te liggen.
Deze opmerking echter van het college van rapporteurs kan het klimaat
voor een volledig fiat voor het genomen besluit slechts gunstig maken.
AFSLUITING DONGE EN
OUDE MAASJE.
In het rapport wordt de vraag gesteld
of het juist is, dat er een onlosmakelijk
verband bestaat tussen uitvoering van
het zgn. Delta-plan en van de Biesbosch-
w erken en dat wat deze laatste be
treft er geen onlosmakelijk verband
blijkt te bestaan tussen afsluiting van de
Donge en het 'Oude Maasje enerzijds en
de overige Biesboschwerken anderzijds..
De voorzitter der Staten heeft in zijn
openingsrede op dit losmakelijk verband
reeds gewezen.
Bij bevestigende beantwoording van de
eerste vraag reeds naar het aanvankelijk
cordeel van de commissie, dadelijk een
tweede vraag en wel nopens de rechts
grond voor een eventuele provinciale
bijdrage in de kosten dier werken. Be
vestigende beantwoording van de hier
voor gestelde eerste vraag zou hun zeer
verheugen, zo daarvan het resultaat zou
zijn, dat daardoor het gebied ten Z. van
de Donge en het Oude Maasje nu ook
zeer spoedig zou kunnen worden gesa
neerd en voor industrialisatie openge
legd. De rapporteurs hoopten, dat Gede
puteerde Staten hieromtrent nu reeds be
vredigende inlichtingen zouden kunnen
verschaffen. Daarbij wensten verschillen
de leden in meerdere afdelingen toch wel
zeer nadrukkelijk op te merken, dat in
geval de Donge en het Oude Maasje niet
gelijktijdig kunnen worden afgesloten, dan
de afsluiting van het Oude Maasje in
ieder geval voorrang moet krijgen, om
dat daardoor de streekbelangen het best
worden gediend.
In een afdeling, werd opgemerkt, dat de
algemene economische, industriële en
verkeerstechnische ontwikkeling in de
Langstraat als gevolg van de water
staatkundige toestand reeds gedurende
decennia is achtergebleven bij de ont
wikkeling elders in de provincie. Hoewel
zéér verheugd over de aanleg van een
nieuwe provinciale weg door de Lang
straat, meenden deze leden toch er op te
moeten wijzen, dat een zeer groot ge
deelte van deze weg en aanstonds zal
dit reeds onder de gemeente Waalwijk
het geval zijn niet watervrij zal lig
gen. Een belangrijk traject zal zelfs een
groot gedeelte van het jaar onder di
recte invloed van het water staan en om
deze reden herhaaldelijk voor het ver
keer kunnen uitvallen. Deze leden zagen
de enige afdoende voorziening dn een af
sluiting van het Oude Maasje.
Deze opmerking is, zoals we reeds
zeiden, een reden te meer, om spoedig
over te gaan tot uitvoering van het
Waalwijkse raadsbesluit dat de vloei
kade wil verhogen, om zo het gebied ten
noorden van Waalwijk tenminste reeds
geheel watervrij te krijgen.
VERKEERSPROBLEMEN.
Elders in het rapport vragen de rap
porteurs aandacht voor de verkeerspro
blemen die in Brabant spelen en dat blij
ken er heel wat te zijn. Natuurlijk ont
snapt de verkeerssituatie in onze omge
ving ook niet aan hun aandacht. De
commissie wenst er nog eens op te at
tenderen, dat een nieuwe moderne ver
keersweg Tilburg Waalwijk Go-
rirchem voor de verkeersgeografische
ontsluiting onzer provincie van primair
belang ds, waarbij een vaste oeverver
binding over de Merwede te Gorinchem
onontbeerlijk is; een dergelijke verkeers
weg zou ook een beduidende verlichting
betekenen van het verkeer op de wegen
TilburgBreda en Tilburg's-Hertogen
bosch.
Met grote teleurstelling blijkt in de af
delingen te zijn vastgesteld, dat op de
Begroting te zijn vastgesteld, dat op de
voor 1955 geen gelden voor bedoelde
brug bij Gorinchem zijn beschikbaar ge
steld en de leden vonden daarin dan ook
aanleiding Gedeputeerde Staten uit te
nodigen wederom voor zover dit kor
telings nog niet is geschied de nodige
stappen te ondernemen om bij de betrok
ken instanties en personen begrip te
wekken voor dit desideratum, hetwelk
ongetwijfeld ook een in het oog vallend
Brabants facet heeft.
GRENSWIJZIGING.
Ook het vraagstuk van de op
handen zijnde grenswijziging Bra
bant-Gelderland is in de diverse af
delingen ter sprake geweest. Veel
leden waren niet overtuigd van de
noodzaak, Berne van dit gewest af
te scheiden: daar toch was eens de
bakermat van een roemruchte ab
dij, waaraan Brabant veel te dan
ken had. Te Heeswij k wordt nu niet.
enkel daaraan de herinnering le
vend gehouden, maar men houdt er
ook de schone traditie in hoge ere.
Op historische gronden zouden de
ze leden graag het gebied van Ber
ne bij Brabant zien behouden.
KLACHTEN OVER B.B.A.
In meerdere afdelingen kwamen
verschillende vragen en opmerkin
gen betreffende de N.V. B.B.A. aan
de orde. Daarbij was de algemene
klacht dat zéér vaak meer passa
giers met de bussen van de lijn
diensten worden vervoerd dan is
toegestaan. In geval van een ver
keersongeluk met een dezer volge
laden bussen is te verwachten dat
de gevolgen zeer ernstig zullen zijn.
Meerdere leden in deze afdelingen
wezen er op dat een regeling voor
de inschakeling van reserve-bussen
naar hun mening goeddeels ont
breekt. Zij zouden daarom graag
willen vernemen op welke plaatsen
in de provincie reserve-materiaal
van de N.V. B.B.A., onder opgave
van 't aantal reserve-bussen, voor
handen is en op welke wijze in ge
val een bus en route het maximum
toegelaten aantal passagiers is gaan
bevatten, de standplaatsen van re
serve-materiaal aanstonds worden
gewaarschuwd om reserve-mate
riaal te zenden.
Welke instructies hebben chauf
feurs en conductrices op dit punt
ontvangen?
Het bus-materiaal laat naar de
mening der leden te wensen over,
terwijl de nieuwe bussen te smalle
zitplaatsen hebben en de toegang
niet doelmatig is.
Enige leden hadden er ernstig,.be-
zwaar tegen dat de N.V. B.B A. ook
touringscars verhuurt en daardoor
indirect dus ook met door de
'provincie gefourneerd kapitaal
de bonafide middenstandsonderne-
minggn beconcurreert. In de zomer
maanden valt bovendien te consta
teren dat het beste "materiaal voor
de verhuur wordt gebezigd, terwijl
het mindere materiaal op de lijn
diensten wordt aangetroffen.
Algemeen werd bepleit om op al
le lijndiensten zo enigszins mo
gelijk een halfuur-dienst te on
derhouden en op diverse lijnen la
tere vertrektijden in te voeren dan
thans het geval is.
Gevraagd werd om voor scholie
ren, die inrichtingen van middel
baar onderwijs bezoeken, goedkope
re tarieven vast tè stellen dan thans
gelden. In één afdeling meende men
te moeten concluderen dat het mo
nopolie van de N.V. B.B.A. zeker
niet in het belang van de vervoers
voorziening is. In een andere afde
ling wees men er op dat de N.V.
B.B.A. in haar vervoerstaak in de
Langstraat nog steeds te kort schiet
omdat het nog geregeld voorkomt
dat de bussen te veel passagiers be
vatten, dan wel passagiers niet wor
den vervoerd.
In dezelfde afdeling werd ge-
bewerkstelligen dat de dienstrege
ling van de N.V. B.B.A. beter aan
sluit aan de dienstregeling van de
Nederlandse Spoorwegen.
Tenslotte geeft een ander hoofd
stuk de leden nog gelegenheid aan
te dringen op een spoedige aanleg
van vrijwillige rijwielpaden op de
weg LoonopzandTilburg.
De commissie die dit rapport uit
bracht bestond uit de heren F. J. C.
den Ouden, voorzitter, J. W. Hove
nier, J. L. Loeffen, A. L. A. Swin-
kels en C. J. de Wild, leden, terwijl
burgemeester J. L. P. M. Teijssen
als rapporteur fungeerde.
Burgemeester en Wethouders van SPRANG-CAPELLE
roepen sollicitanten op voor de betrekking van
in vaste dienst.
In diensttreding1 Januari 1955.
Salarisf 50.38 f 55.04 per week 6°/0, te bereiken
na 4 jaar, exclusief kinderbijslag.
De te benoemen functionaris zal worden opgenomen in
het Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds en in het Instituut
Ziektekostenvoorziening Ambtenaren.
Sollicitaties dienen te worden ingezonden bij de Bur
gemeester binnen 14 dagen na het verschijnen van dit blad.
Burgemeester en Wethouders van Sprang-Capelle,
De Secretaris, Dë Burgemeester,
M. VAN PROOIJEN. H. WINKELMAN, 1b.
I
EEN BOEIEND FAB-WEST
VERHAAL
door
PIKE NORTON WILL'S.
4).
Billy Hosting was rijk ,uit
Californië vertrokken en had hem
arm en berooid achtergelaten. Hij
zou echter wel met hem afrekenen
zo dreigde hij.
Niemand nam hem echter serieus
en „Crazy Jim" verliet na enkele
dagen weer het stadje om in de een
zaamheid van de bergen over de ver
dorvenheid der mensen na te den
ken. Hij werd nooit gestoord, want
iedereen vreesde de oude dwaas wel
een beetje in zijn eigen omgeving.
Op de morgen na de moord op
Bill Horsting verscheen er echter
een bezoeker: Buck Palmer.
Gezeten op „Flash" zijn bruine
volbloed en vergezeld door „Hun-
ter", de zwarte Newfoundlander,
reed hij de kloof binnen.
Vlak bij de blokhut steeg hij af
en liep de kloof verder in. De ver
waarloosde blokhut was gesloten en
niets deed de aanwezigheid van
mensen vermoeden. Buck Palmer
sloeg met de kolf van zijn revolver
enkele malen op de deur en wacht
te af. Zijn wens de oude goudzoe
ker te spreken, werd na enkele mi
nuten wel op een geheel onver
wachte wijze ingewilligd, toen hij
vanuit een raam plotseling de loop
van een geweer op zich gericht zag,
waarachter zich het gezicht van de
goudzoeker bevond.
„Ga weg, vreemdeling", voegde
de oude man hem met schorre stem
toe.
Buck lachte, koppelde zijn gordel
met de beide revolvers los en wierp
die een eind weg.
„Zie je nu dat ik niets kwaads
in de zin heb? Ik wil je alleen maar
even spreken". De loop bleef ech
ter op hem gericht en de oude zei
slechts:
„Ik wil niemand spreken, hoepel
op".
Buck trok zijn schouders op en
besloot een andere tactiek te vol
gen. Hij greep zijn revolver en
keerde terug naar zijn paard. Soe
pel wierp hij zich in het zadel en
reed de kloof uit. Buiten gezichts
afstand van de oude goudzoeker liet
hij zich weer van zijn paard glijden,
doch liet het beest doorlopen.
„Flash" wist wat er van hem ver
wacht werd. Hij draafde nog een
stuk verder, tot een zacht gefluit
hem bereikte. Toen hield hij stil en
wachtte.
Buck verkende intussen de om
geving. Hoge rotsmuren rezen lood
recht uit de vlakke prairie op.
Slechts de kloof waarin de oude
Jim woonde, vormde een opening
in de rotsmassa. Buck liep speu
rend rond tot hij een wonderlijk
krom gegroeide pijnboom ontdekte,
die zich wel een zonderlinge groei
plaats gevonden had in de spleten
en scheuren der rots. Zich optrek
kend aan de wortels en takken van
het gedrocht, klom hij omhoog.
Staande op een smalle richel kon
hij met de toppen van zijn vingers
juist de rand der rotsen aanraken.
Voorzichtig steun zoekend op de
oneffenheden, slaagde hij er in op
de rotsmuur te komen. Als een
gems klauterde hij verder, tot hij
op de hoogte van de blokhut was
aangeland. Hij ontdekte nu dat de
ze half tegen de rots aangebouwd,
half in de rots uitgehouwen was.
Hij liet zich zacht op het dak van
de blokhut zakken. Een ogenblik
hield hij zijn adem in en luisterde
of de bewoner iets van zijn komst
gemerkt had. Binnen bleef alles
echter stil.
Plat op het dak liggend, schoof
hij naar de rand. Uit het raam stak
nog steeds de loop van het geweer,
Oude Jim scheen er dus nog steeds
niet van overtuigd te zijn dat zijn
onwelkome bezoeker verdwenen
was. In stilte moest Buck glimla
chen om het idee dat de man nog
steeds op dé loer zat, terwijl hij
rustig op het dak zat en de situatie
in ogenschouw nam.
Hoe kon hij de man bij verras
sing overvallen?
De ongeveer een decimeter uit 't
raam stekende geweerloop bracht
bracht hem op een idee. Hij trok
zijn revolver en ging op de rand
van het dak zitten. Na de afstand
geschat te hebben, waagde hij de
sprong naar beneden, terwijl zijn
rechtervoet de loop van het geweer
wegtrapte. Onmiddellijk veerde hij
weer recht en keek verrast op. De
loop van het geweer wees naar be
neden, doch in de hut bleef het
merkwaardig stil. Een ogenblik
wachtte hij en deed daarna enkele
stappen in de richting van de deur,
revolver gereedhoudend om
onmiddellijk te kunnen schieten. Er
gebeurde niets.
Dan duwde hij de deur open
de hut was leeg.
„By Jove", mompelde Buck ver-
„waar is de oude nu geble-
i zijn
baasd,
ven?"
Speurend gleden zijn scherpe
ogen door het vertrek.
„Hé, wat is dat? Verse aarde?
Waar komt dat vandaan?"
Al gauw vond hij de oplossing,
toen hij voorzichtig een paar oude
zakken opzij schoof, die als vloer
bedekking fungeerden. Onder de
zakken bevond zich een ruwhouten
luik.
Buck floot tussen zijn tanden.
„Houdt hij er een geheime berg
plaats op na? Wat mag hij daarin
dan wel verstoppen? Die oude is
toch niet zo dwaas als men alge
meen aanneemt!!"
Hij legde zijn oor op het luik en
luisterde. Vanuit de verte klonken
doffe slagen, alsof iemand aan het
houthakken was.
„De oude is zeker aanmaakhout
jes aan het maken voor de koude
dagen", grinnikte Buck. „Toch ga
ik eens kijken".
Voorzichtig tilde hij het luik op.
Een vochtige, duffe aardlucht
kwam hem tegemoet. Nieuwsgierig
keek hij naar beneden. Onder hem
lag een diepe put, die in de aarde
was uitgegraven. Drie zijden wer
den gevormd door het lemige prai-
riezand, de vierde zijde werd ge
vormd door de rots. Aan twee ijze
ren haken hing een touwladder.
Buck klom langs de touwladder
naar beneden. Het was er stikdon
ker en het dreunen van daarnet
was nu veel duidelijker hoorbaar.
Tastend langs de wand schuifelde
Buck verder de gang in. Steeds lui
der werd het geraas. Plotseling
maakte de gang een draai en Buck
zag in de verte een licht. Zacht
sloop hij naderbij. Aan het eind van
de gang zag hij de figuur van de
oude goudzoeker, die bij het licht
van een petroleumlamp de rots
wand met een houweel bewerkte.
Met driftige, felle slagen hakte hij
er op los. De lamp wierp grillige
schaduwen in het rond en gaf een
koperkleurige glans aan het gezicht
van Crazy Jim. Wild wapperden
diens witte haren bij de driftige be
wegingen van de grijsaard. Met een
fanatisme en kracht die men zo'n
oude man niet toegedacht zou heb
ben, hanteerde hij de houweel, on
derwijl zacht in zichzelf mompe
lend. Het scheen Buck een toneel
uit Dante's hel.
Ineens liet de oude met een schel
le vreugdekreet zijn houweel vallen
en wroette met zijn handen in het
pas gehakte gat. Met een handvol
aarde keerde hij zich naar de lamp
enzag Buck. Hij uitte een
schreeuw van woede en maakte een
beweging alsof hij Buck aan wilde
vliegen. (Wordt vervolgd).
