Dl LENGSimi
De Priester-Arbeider
JAARVERGADERING GROENE KRUIS
GAPELLE
ELSHOUT
DE KOPERKONING
GEERTRUIDENBERG
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 20 DECEMBER 1954
2
Boeiende causerie van Prof. H. Bogers
Veelzijdige activiteit in 1953
verpleegprijzen gaan
aanzienlijk omhoog
Toen professor H. Bogers van het
Klein Seminarie van ons Bisdom
op uitnodiging van het Katholiek
Vrouwengilde Donderdag in Hotel
Verwiel sprak over De Priester-
Arbeider, was er een zeer grote be
langstelling voor zijn boeiende cau
serie.
Twee grote problemen, aldus stel
de prof. Bogers, kent onze moderne
samenleving: het humanisme van de
arbeid en het humanisme van de
arbeider. De arbeid is thans een
harde realiteit geworden, in tegen
stelling met vroegere toestanden; ze
drukt haar stempel op onze tijd. Hij
sprak over de evolutie ten aanzien
van de bewustwording van de ar
beider en over de verschillende
stromingen die hiervan het gevolg
waren. En in dit verband citeerde
hij de Paus, wanneer die zegt dat 't
de grote schande is van de 19de
eeqw dat de arbeider is losgeraakt
van de kerk.
Nader ging de inleider in op de
gevolgen van de scheiding van kerk
en staat in Frankrijk, een scheiding
die er de oorzaak ook van was dat
de Encycliek Rerum Novarum, die
toch de problemen van de arbeid
trachtte op te lossen, in Frankrijk
weinig weerklank vond.
De klassenstrijd was daar reeds
in volle hevigheid ontbrand en de
arbeiders keerden zich tegen de
Kerk, die deze klassenstrijd ver
bood. De arbeider, aldus prof. Bo
gers, is in Frankrijk een vreemde
geworden voor de Kerk en voor de
natie; alleen de vakbond heeft voor
hem betekenis; daardoor is 't beeld
van de kerk in Frankrijk allesbe
halve rooskleurig; de kerk had te
laat gereageerd op de veranderde
toestanden
Prof. Bogers bracht de Memoires
van Abé Diar ter'sprake, die tijdens
de oorlogsjaren in Duitsland werd
te werk gesteld tussen gewone ar
beiders en daar tot de bevinding
kwam dat de arbeider een eigen
natuur heeft, dat er een aparte ar-
beidershierarchie bestaat, maar ook
ontdekte hij dat het christendom
onder de arbeiders dood was. Deze
memoires vormden o.m. de aanlei
ding tot het pogen de arbeidende
stand in Frankrijk te herkerstenen
door middel van de priester-arbei
ders.
In 1943 werd de „Mission de
France" opgericht door Kardinaal
Suhard en er werd een speciaal se
minarie voor geslicht. Deze Mis
sion de France werd gevolgd door
de „Mission de Paris", waarbij aan
7 priesters verlof werd gegeven on
der de arbeiders te gaan vVerken.
Er verscheen een boekje van Abbé
Godin, waarin werd geconstateerd
dat Frankrijk verheidenst was door
het proletariaat, en dit was een
nieuwe stimulans voor deze vorm
van missionering in eigen land.
Tien millioen Fransen kennen geen
normaal bestaan, 7 millioen leven
in een woning die niet geschikt is
voor een normaal gezin, het waren
enkele voorbeelden van de treuri
ge toestanden die in Frankrijk voor
kwamen en waaruit voor een groot
gedeelte ook de verheidensing te
verklaren valt.
Kardinaal Suhard gaf zijn pries
ter-arbeiders de boodschap mee
vooral getuigenis te geven van het
geloof; en langzamerhand groeide
de waardering voor hun werk.
Op bevattelijke wijze wist Prof.
Bogers vervolgens uit te leggen
hoe het te verklaren was dat ver
schalende priester-arbeiders te ver
gingen, dat zij meer werkzaam wa
ren als arbeider met de arbeiders
en deelnamen aan hun politieke
strijd, dan als priester.. Hun boven
natuurlijke roeping stelde bepaalde
eisen, vroeg bepaalde waarborgen
waaraan zij niet meer voldeden; er
kwamen enkele incidenten voor,
waarbij priesters waren betrokken
en die een gerede aanleiding waren
voor bepaalde persorganen om hun
mening te zeggen, en zo ontstond
het befaamde conflict. De heftigheid
waarmee 78 priester-arbeiders hun
protest kenbaar maakten, heeft aan
de zaak geen goed gedaan en het is
pijnlijk, aldus prof. Bogers, te moe
ten constateren hoe zij niet begre
pen dat de Paus de priester-arbei
ders tegen grote gevaren wilde be
veiligen.
Thans is de toestand zo, dat deze
protesterenden op 5 of 6 na zich
allemaal aan het Kerkelijk gezag
hebben onderwQrpen, dat nooit de
bedoeling heeft gehad zich té keren
tegen het instituut van de priester
arbeiders als zodanig.
Onlangs is een nieuw seminarie
voor de prêtres-ouvriers opgericht;
thans echter moeten deze aalmoe
zeniers van de arbeid leven in com-
munauteit, zij mogen geen tijdelij
ke verplichtingen meer aangaan en
mogen ook niet heel de dag in de
fabriek werkzaam zijn.
Het gaat er niet om, besloot de
inleider, abé Pierre citerend, te zijn
Waar men hef mieest nuttig is, maar
wel om te zijn waar men moet zijn.
God vult het verschil wel bij.
Het dankwoord dat de presidente
van het Kath. Vrouwengilde, Mevr.
v. Loon-de Jongh, richtte tot prof.
Bogers, was ongetwijfeld allen uit
het hart gegrepen.
Het Groene Kruis kwam Woens
dag van de vorige week in z'n
eigen wijkgebouw in een algemene
jaarvergadering bijeen, een jaar
vergadering die een zakelijk en
formeel karakter droeg, daar on
langs met het nodige vertoon het
jubileum van deze Kruisvereniging
was gevierd. Daarom was ook het
aantal leden ter vergadering niet
bijster groot.
Enfin, de gewone voorkomende
zaken werden afgehandeld, er was
een hartelijk welkomstwoord van
de voorzitter de heer C. v. d. Ho
ven, er waren no tulen, en-er waren
natuurlijk de jaarverslagen van se
cretaris en penningmeester.
Uit het eerste jaarverslag bleek
hoe een gezonde activiteit de ver
eniging in '53 weer had ontplooid,
een activiteit, waarvoor meerdere
malen in het jaarverslag de wijk
verpleegster Mej. Zuster van Veen,
hartelijke dank werd betuigd.
Het bleek, dat het aantal leden
met 19 was. gegroeid en nu 522 be
draagt. 334 keer werden er ver-
pleegartikelen uitgeleend en dan
was er een staat die een beeld gaf
van de activiteiten van Zr. v. Veen;
I om enkele getallen te noemen: 2564
ziekenverplegingen, 21 kraamver-
zorgingen, 692 bezoeken voor zui
gelingenzorg, 172 voor de kleuter
zorg, 164 voor de kleuterbestrijding
e.n dan waren er nog de andere ac
tiviteiten, zoals de praenatale zorg,
de schoolartsendiensit, de geeste-
j lijke volksgezondheid, de gebrek-
kig'enzorg, de rheumatiekbestrij-
ding, de maatschappelijke bezoe
ken en het bevolkingsonderzoek.
Twintig patiënten maakten gebruik
van de hoogtezon-apparatuur in 't
wijkgebouw; zestien keer begeleid
de de zuster een ziekentransport
of een uitzending van kinderen
naar een vacantiekolonie.
In 1953 werd ook een cursus in
Huiselijke ziekenverpleging geor
ganiseerd onder leiding van Zr. v.
Veen. Deze cursus werd weer een
zeer groot succes; door niet min
der dan 50 dames werd er regel
matig aan deelgenomen.
Ook het consultatiebureau voor
zuigelingen mag zich in een gesta
dige groei verheugen. In 25 zittin
gen konden 444 consulten worden
gegeven. Het aantal nieuwe inge
schrevenen bedroeg 41.:
Evenzo ging het met het consul
tatiebureau voor kleuters. Ook hier
een aanzienlijke vooruitgang. Het
aantal zittingen bedroeg elf, waar
in 198 consulten werden verstrekt,
tegenover llo in '51 en 147 in '52.
Het jaarverslag spreekt ook zijn
verheugenis uit over het bezit van
een eigen wijkgebouw; thans kan
geprofiteerd worden van de voor
uitziende blik van de vroegere be-
stuurderen. Voor alle mogelijke
nuttige en goede doeleinden wordt
het gebouw gebruikt.
De financiën bezorgden de pen
ningmeester veel hoofdbrekens.
Net op tijd is de contributie ver
hoogd. Dank zij de hierdoor met
500.gestegen post en een uit
kering van de provinciale vereni
ging als tegemoetkoming in de be
moeiingen bij de uitzending van
kinderen, konden de uitgaven door
de inkomsten nagenoeg worden
gedekt.
De uitzending van kinderen ver
liep weer naar wens. In totaal kon
den er 9 in de gelegenheid worden
gesield in een gezonde omgeving
nieuwe levenskracht op te doen.
De secretaris, de heer W. Hoo-
gendoorn, besloot zijn verslag o.m.
met de woorden: Het Groene Kruis
heeft dus ook zijn „bezit" en nu
denk ik niet alleen aan de materi
ële kant. Neen, het „bezit" reikt
veel verder, ik zou zeggen veel die
per. In cijfers is dit geestelijk bezit
niet uit te drukken. Het is juist dit
cijferloze bezit dat leven geeft aan
het bezit in cijfers. Die rijkdom
dreigt echter meer en meer te ver
vlakken en te worden opgeslorpt
door de geest van onze tijd. De
Kruisverenigingen zijn echter van
oudsher de dragers geweest van 'n
hoger ideaal. Aan dat geestelijk ge
bouw nieuwe stenen toe te voegen
moge onsi aller taak zijn.
Uit het jaarverslag dat de pen
ningmeester, de heer J. Bonis, ver
volgens uitbracht, bleek, dat de in
komsten van de vereniging hadden
bedragen: 7079.75 en de uitgaven
7091.27, hetgeen dus een nadelig
saldo betekent van 11.52.
Het financieel verlag van het
wijkgebouw gaf te kennen een be
drag aan ontvangsten van 1203,53
en een bedrag aan uitgaven van
996,88, hetgeen een batig saldo
opleverde van 206.65.
Er was in deze jaarvergadering
ook nog een bestuursverkiezing
aan de orde, nodig gemaakt door
de ontslagname van dhr. S. Ver
steeg' wegens vergevorderde leef
tijd. Door de voorzitter werd hij
allerhartelijkst bedankt voor de ve
le diensten die hij zich voor het
Groene Kruis had verworven; van
af de oprichting, dus langer dan
40 jaren, was de heer S. Versteeg
lid geweest en daarom werd hem
bij de jubileumvergadering in het
begin van dit jaar ook al 'n spon
tane hulde bereid.
De voorzitter gaf te kennen dat
het de wens was van de' Provinci
ale vereniging en ook van gemeen
telijke instanties, dat het bestuur
aangevuld zou worden met een
vrouwelijk lid; daarom kwam het
bestuur met een vrije voordracht,
waaruit Mevr. Schouten met meer
derheid van stemmen in 't bestuur
werd gekozen.
De voorzitter hoopte dat deze
keuze een versterking zou beteke
nen van het bestuur, hetgeen hij
ook verwachtte. Tot nog toe had
het bestuur uit louter mannen be
slaan, terwijl het practische werk
door een zuster gebeurde, en de
aard van het werk zodanig was
dat een vrouw er eigenlijk beter
over kon oordelen.
De voorzitter deelde voorts nog
mee, dat er in het voorjaar een
speciale ledenvergadering zou ge
houden worden, die middels een
spreker, een film of anderszins at
tractief zou worden gemaakt.
Hij wees er op dat de vereniging
in moeilijke omstandigheden was
komen te verkeren, dat zij eigenlijk
zoals hij zei, zeilde in de mist, om
dat de gemeentelijke subsidie nog
niet was verstrekt, daar de ge
meentebegroting nog niet door G.
S. was goedgekeurd.
Van de nieuwe subsidieregeling,
ontworpen door het Waalwijk.se
gemeentebestuur, dat zeer veel
waarde hechtte aan een goede ge
zondheidszorg, verwachtte het be
stuur zeer veel goeds.
bij het Borgstellingsfonds en de
daarin geboden mogelijkheden voor
boer en tuinder, om tot bedrijfsver-
beterin? te komen door aanschaf
fing van machines, uitbreiding vee
stapel, drainering, enz. enz., om be
drijven rendabel te maken en de
eigenaar een behoorlijk bestaan te
verzekeren. Door talrijke voorbeel
den gaf hij duidelijk, de grote voor
delen aan en de mogelijkheden die
dit fonds biedt.
Deze uiteenzetting besloot hij met
de slagzin: „Ga op tijd met Uw tijd
mee". Daarna gaf hij nog een over
zicht van de betalingsgewoonten in
de loop der eeuwen, om duidelijk te
maken het grote voordeel van het
girale geldverkeer. Hoever zich dat
al ontwikkeld had, bewees de Cen
trale Bank uit Eindhoven, waar
men per uur IV2 mill, verwerkt.
Tijdens de pauze werd koffie ge
serveerd.
Na de pauze werden er twee films
gedraaid over het Boerencrediet,
die de emigratie van de Hollandse
kolonie in Brazilië behandelden, en
een film over de Belgische ruiter
sport.
De voorzitter sloot de vergade
ring met een bijzonder woord van
dank aan de heer Hendriks voor
diens leerzame uiteenzetting en de
vertoonde films, en met dank aan
de leden voor hun opkomst en het
vertrouwen dat het bestuur geniet.
De Boerenleenbank in 1955 in een
eigen modern ingericht kantoorge
bouw met safes-loketten.
In de zaal van het parochiehuis
hield de Boerenleenbank, afdeling
Drunen-Elshout, een algemene le
denvergadering.
Om half 8 opende de voorzitter,
de heer C. v. Drunen, de bijeen
komst met de christelijke groet,
heette allen welkom, zeer speciaal
de heer Hendriks uit Eindhoven, de
propaganda-leider van de Centrale
Bank.
Na een globaal overzicht van de
werkzaamheden van de Bank,
Waarvan de omzet van de lopende
rekening gestegen is van 200.000
in 1944 tot 12.000.000 in 1953 (de
totale omzet bedroeg in 1953
ƒ31.000.000), zodat thans drie man
personeel een volledige dagtaak aan
de Bank hebben, deed de heer v.
Drunen mededeling van het door
het bestuur en de Raad van Toe
zicht genomen besluit om binnen
kort te komen tot de bouw van een
eigen, aan de eisen des tijds inge
richte kantoorruimte. Hij dankte
nog het kerkbestuur en met name
de Hoogeerw. Heer Deken voor hun
welwillende houding inzake de ge
huurde lokaliteiten, en zelfs ten
aanzien van een eventuele verbou
wing daarvan, maar de hoge kosten
van verbouwing, met als noodzake
lijk gevolg hogere huurprijs, leken
het bestuur minder verantwoord
dan een geheel nieuwe kantoor
ruimte. Reeds was een bouwterrein
aangekocht van de Kinderen Van
Venrooy in de Stationsstraat, en op
dracht gegeven aan architect Van
Huiten uit Waalwijk. De globaal
geraamde kosten zullen ongeveer
50.000 belopen, een bedrag dat ab
soluut verantwoord is, gezien de
behoefte aan meer kantoorruimte,
archiefruimte en ook de drang die
door de inspectie-dienst wordt uit
geoefend.
De bedoeling is ook dat er safes
loketten bijgebouwd worden, waar
van de huur voor leden ƒ5.en
voor niet-leden 6.per jaar zal
bedragen.
De heer A. Kamp, voorzitter van
de Raad van Toezicht, roemde het
genomen bestuursbesluit en onder
streepte nog eens de belangrijkheid
van de Bank, niet alleen voor de
agrarische bevolking van de ge
meente, maar ook voor de midden
stand en industrie. Aan de hand
van cijfermateriaal was dit gemak
kelijk aan te tonen.
Geen enkele stem verhief zich dan
ook tegen het bestuursbesluit, zodat
waarschijnlijk in 1955 de Bank zal
ondergebracht zijn in een modern
en geheel aan de eisen des tijds in
gericht gebouw.
Degenen die belang stellen in een
safe, kunnen zich na verloop van
enkele dagen opgeven aan 't kan
toor.
Daarna gaf de heer Hendriks een
uiteenzetting over het „Borgstel
lingsfonds voor de landbouw en wat
daarmee samenhangt".
Na een geschiedkundig overzicht,
waarbij hij memoreerde de land
bouwcrisis van 1880 tengevolge van
de concurrentie van Amenka, de
oprichting van de boerenleenban
ken, de werkzaamheden van Pater
v. d. Elzen, de regeringssteun in de
vorm van land- en tuinbouwonder-
wijs en voorlichting, belandde spr.
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden".
EEN BOEIEND FAR-WEST
VERHAAL
door
PIKE NORTON WILL'S.
9)
„Vooruit, Buck, we leggen hem
de duimschroeven aan. En als hij
dan nog niets zeggen wil, dan
Een veelzeggend gebaar beëindig
de de zin.
Buck schoot in de lach. „Niet zo
bloeddorstig, vriendje, als hij dood
is dan kan hij zeker niets meer ver
tellen".
„Gaan we of niet?"
„We gaan", zei Buck plechtig.
De beide mannen bestegen hun
paarden en sloegen de richting van
Colorado Mountains in. De blokhut
van de oude goudzoeker lag nog
precies zo als bij het vorige bezoek,
dat Buck er gebracht had.
Billy gaf een schop tegen de deur
en wachtte af. Er volgde geen teken
van leven. Nogmaals bewerkte Bil
ly de deur.
Geen van beiden zag achter hen
de figuur van een man die zijn ge
weer richtte. Hij talmde echter met
schieten, hoewel zijn kansen gun
stig waren. Ineens wierp hij zijn ge
weer weer over de- schouder en
sloop weg. Eerst voorzichtig, om
A Tempo-uitvoering
in Stationskoffiehuis.
De mandoline-vereniging A Tem
po, welke reeds een tweetal opvoe
ringen in het gebouw van de Chr.
Volksbond te Sprang heeft gege
ven, gaf Woensdagavond in Sta
tionskoffiehuis Pruijssers te dezer
plaatse een reprise van haar te
Sprang gegeven uitvoering. Voor de
pauze werd onder leiding van de
heer P. C. v. Iersel uit Waalwijk
een gevariëerd programma van
muziek en zang uitgevoerd, waar
mee directeur en leden veel eer in
legden en veel bijval oogstten. Met
eigen krachten werd tot besluit van
oeze avond het blijspel in drie be
drijven „Freule Josephine" voor 't
voetlicht gebracht, met welks op
voering de A Tempo-leden bewezen
nog meer in hun mars te hebben
dan muziek en zang, want de rollen
werden goed vertolkt en het vlotte
spel amuseerde de aanwezigen wel,
hetgeen bleek uit het applaus na
ieder bedrijf, dat bij het halen voor
het laatste bedrijf tot een ware ova
tie aanzwol. A Tempo kan op een
m alle opzichten goed geslaagde
uitvoering terugzien.
Nutsdepartement Langstraat.
In het Stationskoffiehuis van de
heer Pruijssers, trad 1.1. Donderdag
avond voor de leden van het depar
tement Langstraat van de Maat
schappij tot Nut van 't Algemeen
de békende humoristische gooche-
A Pr°G Langini uit Amsterdam
op. Na een inleidend woord van de
voorzitter van 't Nut, de heer Pol
dervaart, bracht de heer Langini
een van het begin tot het eind boei-
end programma, kunstvol en afwis-
selend met frappante staaltjes van
goochelkunst, en dat wel op een
zeer onderhoudende wijze, zich
daarbij tevens ontpoppende als een
beschaafd causeur, die blijk gaf over
een flinke dosis mensenkennis te
beschikken. Het viel dan ook niet
te verwonderen dat de aanwezigen,
waaronder meerdere Nutsleden uit
omliggende plaatsen, zich kosteliik
vermaakten, waarvan zij door een
waarderend applaus gedurig blijk
gaven. In zijn slotwoord vertolkte
de voorzitter ongetwijfeld aller ge
voelens, toen hij hartelijke woorden
van waardering tot de heer Langini
sprak.
Het eerste gedeelte van het Nuts-
programma seizoen 1954/'55, waar
op het bestuur met het grootste ge
noegen kan terugzien, werd met
deze avond, welke zeker niet de
minste was van de drie, afgesloten.
Voor de eerste maanden van het
komende jaar zijn nog een drietal
avonden gepland, welke allen de
volle belangstelling van de zijde der
leden waard zijn, want degenen die
op deze avonden hopen op te tre
den, zijn goede vertrouwden, niet
enkel in Nutskringen, doch ook
daarbuiten en ieder van hen heeft
op eigen gebied een reputatie op
gebouwd. De data dezer Nutsavon-
den zijn in een vorig nummer reeds
vermeld, waardoor ieder lid in de
gelegenheid is geweest hiervan aan
tekening in zijn (haar) agenda te
maken.
Uitvoering „Hallelujah".
Dinsdag 21 December 's avonds
kwart voor 8 zal de Chr. Gemengde
zangvereniging „Hallelujah" onder
leiding van de heer M. C. Rijken en
met medewerking van de onder lei
ding van de directeur staande twee
Jeugdkoren in de Geref. Kerk aan
't Bruggetje te Vrijhoeve-Capelle
een uitvoering geven. Voor deze
uitvoering, waarvan het accompag
nement verzorgd zal worden door
de organist der Ned. Herv. Kerk
alhier, de heer H. Spierings Adrz.,
is een gevariëerd programma inge-
studeerd, afwisselend uit te voeren
door gemengd-, dames-, meisjes- of
jongenskoor. Ds. C. de Kruyk van
de Geref. Kerk, die de uitvoering
zal openen, hoopt eveneens een slot
woord te spreken
Burgemeester Bianchi begraven.
Donderdagmorgen is oud-burge
meester J, Bianchi van Geertruiden-
berg begraven. Onder het belang
stellend meeleven van velen heeft
hij zijn laatste toch door zijn dier
bare gemeente gemaakt.
Het stoffelijk overschot stond die
morgen m de hal van het gemeen
tehuis, die als chapelle ardente was
ingericht, opgebaard en werd ge
flankeerd door leden van het ge
meente-personeel; velen kwamen
hier de overledene de laatste eer be
wijzen.
Tegen tien uur vertrok de lijk
stoet vanaf het gemeentehuis naar
de kerk, en in die stoet vergezelden
velen de dierbare overledene: o a.
familieleden van de heer Bianchi
burgemeester en wethouders van
Geertruidenberg, raadsleden, veel
burgemeesters uit de omtrek, ver
tegenwoordigers van garnizoen, po
litie en vele anderen.
Diverse kransen en bloemstukken
werden in de stoet meegedragen.
Bij de ingang van de kerk was een
ere-haag van meisjes van de Gym
nastiekvereniging Right 'Oh.
De plechtige H. Mis van Requiem
met assistentie werd gecelebreerd
™r„.de Zeereerw. Heer Pastoor
Lpv'/a?ïna de stoet trok "aar
het R.K. Kerkhof; aan de voet van
de kruisberg was het graf gedolven
Namens de familie werd 'n woord
van dank gesproken door een broer
van de overleden oud-burgemeester,
die allen dankte voor het hartelijk
medeleven, dat zeer door de familie
werd gewaardeerd; speciaal het
meeleven van het gemeentebestuur
werd zeer op prijs gesteld.
r J™ a *ula Yan het gemeentehuis
nam de familie vervolgens de con
doleances van veel medelevenden in
ontvangst.
Naar verwachting zullen de ver- r
pleegprijzen der ziekenhuizen met
ingang van 1 Januari stijgen met
o0 cent tot f 1.60 per dag, en de
premie van de vrijwillige zieken
fondsverzekering met 20 tot 25
De Verhoging der verpleegprijzen
kunnen voor verschillende zieken
huizen, die onder bijzondere lasten
gebukt gaan (b.v. tengevolge van
salarisverhoging voor 't verpleeg-
personeel en door „dure" nieuw
bouw), zelfs aanzienlijk meer be
dragen. Een ziekenhuis in Tilburg
zal bijvoorbeeld zijn prijzen ver
hogen van 8,05 gulden tot 11 80
gulden De verhoging, welke vast
gesteld is voor de derde klas ver-
pleging, zal gelden voor iedereen
dus ongeacht of men voor rekenin«
van een ziekenfonds, een particW
liere verzekering, dan wel op eigen
kosten wordt verpleegd. Waar
schijnlijk zullen de verpleegprijzen
voor de eerste en tweede klas af
delingen met tenminste dezelfde
bedragen omhoog gaan.
niet de aandacht te trekken, doch
spoedig versnelde hij zijn tempo en
holde naar zijn paard. Spoorslags
reed hij de prairie in.
Intussen wachtten Buck en Billy
nog steeds voor de deur. Eindelijk
verscheen de oude, overdekt met
stof en steengruis.
Hij groette Buck, maar bekeek
Billy argwanend.
„Wie is dat", vroeg hij, wijzend
op Billy.
„Een vriend van mij", antwoord
de Buck noch voor Billy iets had
kunnen zeggen.
„Wat komen jullie doen?"
Buck besloot om alles op één
kaart te zetten.
„Ik wil eerlijk tegenover je zijn",
begon hij. „De zaak zit zo. Ik heb je
al gezegd dat de oude Bill Hosting
plotseling vermoord is. Ik ben nu
deze zaak aan het uitzoeken. [Er
hangt veel van af. Jij vertelde me
dat je Wonn Cortilla verdenkt, maar
je weigerde me hem te beschrijven.
Het enige wat je zei te weten, was:
Wonn woonde vroeger in Arizona.
Maar daar heb ik niets aan. Wil ik
iets kunnen doen, dan moet ik we
ten hoe hij er uit ziet, waar je hem
het laatst ontmoet hebt, enzovoorts.
Jij alleen kunt me helpen deze zaak
tot een oplossing te brengen. Oude
Jim keek van de een naar de an
der.
„Ik verraad geen vrienden", zei
hij dan.
„Aha, je spreekt van verraden,
dus dan moet je wel iets weten, an
ders kun je niets verraden".
„Jij praat niet gek, Palmer, maar
van mij krijg je toch niets te horen"
„Dat zou ik ook niet doen, Jim, 't
zijn gevaarlijke lieden, die twee.
Handen omhoog en kom naar bui
ten".
Een vreemde stem had zich in
hun gesprek gemengd en de drie
mannen kieken elkaar verbaasd aan.
Waar kwam die stem vandaan?
„Nu, gebeurt er nog wat?"
Nu zag Buck de man. Hij stond
voor het raam en de loop van zijn
geweer zwierf tussen de mannen en
liet hen weinig keus. Langzaam hie
ven zij hun armen op.
„Kom naar buiten".
Buck liep voorop. Vlak bij de
deur zou hij juist even buiten
schootsveld komen. Van die gele
genheid maakte hij gebruik. Hij
maakte plotseling een zijsprong en
trapte de deur dicht. Bijna gelijk
tijdig had hij zijn beide revolvers in
de handen. De man aan het venster
zocht ijlings een goed heenkomen,
doch een schot deed hem in 't zand
bijten.
Door het raam kon Buck het ter
rein overzien. De blokhut was om
singeld door een grote groep man
nen. Overal zag hij de glinstering
van wapens, doch de belegeraars
hadden zich goed verstopt.
Billy en Jim kwamen naast hem
staan.
„Wat betekent dit?" jammerde
de oude. „Geven jullie je toch over
en laat mij met rust".
„Doe niet zo stom, Jim. Wat moe
ten ze van ons? Niets! Ze hebben
het op jouw goud voorzien en wij
zullen helpen het te verdedigen".
Als bij toverslag was de houding
van Jim veranderd. Haastig zocht
hij zijn wapen, een splinternieuw
repeteergeweer, dat in een kist ver
borgen lag.
„Je hebt je een beter geweer aan-
geschaft dan dat je de vorige keer
had", merkte Buck op. „Je rekende
zeker op een overval".
Jim sloeg geen acht op deze op
merking, doch zei: „We behoeven
alleen de voorkant der hut te ver
dedigen, de achterzijde is in de rots
uitgehouwen, dus daar kan niemand
bij komen".
Buck tuurde naar buiten.
„Hé, mannetje, niet zo onvoor
zichtig", mompelde hij, toen hij ie
mand zag die zich te veel bloot gaf.
Hij mikte even nauwkeurig en
schoot dan.
De man bleef liggen, een stomme
getuige van Buck's schietvaardig
heid. Het bleef nu rustig. De tegen
standers schenen te overleggen hoe
zjj de mannen in de hut het beste
konden aanpakken.
Ook Buck overdacht de toestand.
Erg rooskleurig zag het er niet
uit. Alleen konden zij het niet lang
uithouden. Er moest hulp gehaald
worden en gauw ook.
„Luister eens, jongens. We kun
nen het hier niet lang houden. We
moeten versterking hebben. Ik zal
pogen uit te breken en hulp halen
op Diamond-G-ranche".
„Waarom kunnen we niet met z'n
drieën een uitval wagen?" vroeg
Jim gemelijk. „Wij zitten als ratten
in de val, en jij laat ons in de
stëek".
Buck keek hem scherp aan. „Ik
ben niet van plan te vluchten. Jul
lie moeten hier blijven om de aan
vallers bezig te houden tot ik te
rugkom met versterking. Dan kun
nen we die lui inrekenen".
Billy lachte. „Ik zal ze warm hou
den" beloofde hij, maar hoe wil je
hier uit?"
„Door het dak en dan langs de
rotsen verder. Ik heb die weg wel
eens meer gevolgd. Jim, jij houdt
ze in de gaten en Billy geeft me een
duwtje".
Buck klom op de schouders van
Billy en rukte aan het dak.
„Het is niet te best meer, Jim,
Maar ik ben blij dat je het nooit
vernieuwd hebt".
Voorzichtig, om de belegeraars
niet te alarmeren, wrikte hij een
paar planken opzij, tot hij een ope
ning had die groot genoeg was om
hem door te laten.
„Houd je taai, jongens" fluisterde
hij.
„So long".
Hij hees zich op en werkte zich
door het gat naar buiten. Eenmaal
op het dak, gleed hij als een scha
duw verder langs de rotsen, tot hij
uit het gezicht van de mannen rond
de hut was gekomen.
Nu kwam het op snel handelen
aan. De mannen zouden ongetwij
feld het paard horen en een achter
volging inzetten. Het was jammer
dat hij nu „Flash" niet tot zijn be
schikking had.
Hij liep naar de twee paarden die
bij de ingang van de kloof stonden
te wachten. Hij slingerde zich in 't
zadel en gaf het dier de sporen. In
galop reden ze naar de prairie. Ach
ter hem verraadde 't gekletter van
paardenhoeven dat de achtervol
ging was ingezet. Het gefluit van
een kogel, die gevaarlijk dichtbij in
de grond sloeg, toonde aan dat het
ernst werd. Buck boog zich voor
over en spoorde zijn paard tot het
uiterste aan. De hoeven sloegen een
driftig staccato op de rotsige grond.
Straks bereikten ze de prairie en
dan zouden de achtervolgers afla
ten.
Het geweervuur werd heviger. De
bandieten, ziende dat de man hen
zou ontsnappen, zetten alles op al
les om hem te beletten hulp te ha
len.
Wordt verv»lgd.
