KERSTMIS
«3
In Waalwijks Gemeenteraad
I I I
KERSTKRUISWOORDBOOM.
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 24 DECEMBER 1954
2
"A* Sportparkplannen.
•jt Wegen en andere voorzieningen
in buitenpolder
Zandwinning bij het Zwembad.
Verbetering trottoirs Grotestraat
da ge Sjaan van jullieë Sjef hele-
moal veur niks in jou huiske hebt
laten wonen", 't was Mina die het
zacht zei.
„Och, da is toch niks bijzonders",
glimlachte hij; d'r moet toch iemand
zijn om de boel bij te houden. Ik
ben blij dat ze 't goed maken; ik
hoor da ze gelukkig zijn, zij en d're
man en d'r kindjes".
Hij zweeg en de oude pijn trok
over z'n gezicht; niemand zei er iets.
„Ik moest mar 'ns naar hullie
gaan kijken", zei Gregoor. „Kom,
Merietje
„Drinkte geen koffie", vroeg Mi
na meewarig.
„Nee, dank u", 't kwam er af
wezig uit.
Janus was de eerste die wat zei,
toen de wind de deur dicht sloeg
achter de twee „Verdorie nee, ik
kan 't nie gelove, da hij 't hee ge-
doan".
Da konden de anderen ook nie
en stil gingen ze naar huis.
Het nieuws was de volgende
morgen bij iedereen bekend, 't Was
alsof de wind 't aan de vensters
had gefluisterd Gregoor is terug
Zwarte Gregoor is er weer
Men zag hem al vroeg mee Me-
riekes door 't dorp lopen, fier liep
hij recht op en hij was vriendelijk
tegen iedereen. Nee, zeiden de
mensen, zo doe nie iemand, die zo
iets ergs hee gedaon
En bij stilzwijgende overeen
komst werd Gregoor geaccepteerd
en men noemde hem geen Zwarte
Gregoor meer.
't Was niet meer de vrolijke Gre
goor van vroeger, die soms zo uit
gelaten kon doen en overal en te
gen iedereen opgeruimd was en
goedlachs. De tien jaren dat ie weg
was geweest de mensen spra
ken niet van de gevangenis wa
ren 'm aan te zien hij was ern
stiger geworden, stiller, maar in
z'n ogen was weer de oude vrien
delijkheid, het oude geluk, leek 't.
Nee, dat waren de ogen niet van
iemand, die zo iets ergs had ge
daan
't Zou Kerstmis worden dat
grote feest werd op het dorp altijd
zeer intens en zeer vroom gevierd;
de nachtmis was een hoogtepunt
in het jaar, misschien werd er nog
meer naar uitgezien als naar de
kermis. De kerk was dan stamp
vol, dan werden de schoonste ge
waden gebruikt en de zangers zon
gen de ontroerende kerstliedjes.
En kwam men dan weer thuis, hui
verig van de kou en van de ont
roering, dan was daar het stall eke
in de warme kamer en het geurige
worstenbrood, dan was er de sfeer
van een blijt vrede en een diep
geluk. Men bleef die dag dan thuis,
geen jongen ging er naar z'n meis-
ke, geen biljarter of kaarter naar
't café hij zou er trouwens niet
terecht kunnen. Dat was vroeger.
't Zou weer Kerstmis worden
voor alle mensen op heel de we-
held, voor alle mensen uit de stad,
voor alle mensen uit 't dorp.
Ja, voor alle mensen Had de
pastoor laatst niet gepreekt dat de
mensen goed moesten bidden voor
die mensen voor wie het dit jaar
geen kerstmis zou zijn
Ge kunt het de mensen niet kwa
lijk nemen, dat ze dachten ook aan
Gregoor, dat ze zich afvroegen hoe
't met hem geschapen stond men
had hem in de anderhalve week,
dat ie nu thuis was, nog niet in
de kerk gezien.
Men had .al 'ns geïnformeerd bij
Jans van de pastoor, en als die zei
dat ze er werkelijk niks van wist,
dan kon de gij er donder op zeggen
dat er ook niks aan de hand was
ook want Jans was op de hoogte
van alles wat er in en rond de kerk
gebeurde, ze was 'n pastoorsmeid
van het type „Wij horen vandaag
geen biecht", ge kent ze wel.
De mensen van het dorp fluister
den en maakten gissingen, dat is
geen bemoeizucht van de mensen
en zeker geen geroddel ge moet
dat zo niet beschouwen en zeker
in dit geval niet. Werkelijk, alle
mensen hadden met Gregoor te
doen, ze. hadden een groot meelij
den met 'm en niets liever wilden
ze, dan hartelijk zijn voor 'm en
vriendelijk, dan hem 't allerbeste
gunnen, en dat allerbeste was in
de ogen van ons goeie mensen, de
vrede en de vriendschap met On
ze Lieve Heer.
Ze zouden er Gregoor niet over
aanspreken, nee, dat niet en ook
Gregoor zelf repte er met geen
woord over. Hij ging kalm en rus
tig zijnen gang. Met Meriekes
woonde ie weer in zijn huiske, bij
z'n nichtje en d're man de
schoorsteen boven 't achterhuis
rookte weer. Gregoor, wisten de
mensen, was weer aan 't smeden
geslagen en de mensen waren daar
blij om.
Wat ie smeedde Och, dat zou
de wel weer kandelabers zijn en
mooi asbakken en meer zulke din
gen. Gregoor liet ze gissen.
„Hedde gij nog al te werke, Gre
goor vroeg Toon van Mina's,
toen Gregoor in zijn café op de
bus zat te' wachten hij ging de
laatste dagen heel veul naar de
stad mee z'n karrebies „hedde
weer werk genog
„Ik heb 't erg druk", zei Gre
goor. „ik heb iets onderhanden
dat mee Kerstmis nog klaar moet".
,,'n Groot werk, Gregoor
„Nee, nie zo groot", antwoordde
Gregoor vaag en de bus maakte een
einde aan Toon z'n vragen.
Gekke Willem kon er ook maar
niet achterkomen, waar Gregoor
mee bezig was. Hij mocht zelfs niet
eens in de smederij komen, en dat
vond gekke Willem heel vreemd.
Het zal nu immers spoedig weer gebeuren,
dat de kerstklok door het duister klinkt,
dat het goudbrokaat op 't altaar blinkt,
en rijk de blauwe wierookwalmen geuren.
En zwijgend zullen wij het zingen horen,
dat hoog en blij in de gewelven klimt;
ik weet dat heel het leven schoonheid wint,
wanneer het Kind weer voor ons wordt geboren.
Wanneer het Kind weer in ons wordt geboren,
wanneer ons hart de zoete vrede vindt,
en onze ziel de loutere vreugde vindt
in 't jubelend zingen van de engelenkoren.
O, Kind, gij waart ons allen weer verloren;
het leven jaagt om ons, een koude wind;
wij hebben 't leven totterdood bemind,
en waren, levend, voor de dood geboren.
Maar nu, nu juichen weer de engelenkoren.
Ik hoor het blije zingen en ik vind
in deze lichte nacht het kleine Kind,
dat, opdat wij leven, werd geboren.
Vroeger mocht ie altijd mee hel
pen, werken met Gregoor, hij
mocht mee 'n g'rote tang het ijzer
vasthouden als Gregoor er z'n
zware hamer op liet beuken hij
mocht de blaasbalg trekken, hij
was eigenlijk de enige met wie
Gregoor heel kameraadschappelijk
omging naderhand, toen ie niet
meer in de smederij kwam met
wie ie ing wandelen, ver door de
akkers en de bossen, ook toen Wil
lem nooit meer de blaasbalg hoef
de te trekken.
Wat bracht die twee verschillen
de mensen eigenlijk naar elkaar
toe "t Is erg moeilijk te zeggen,
maar 't was een feit, dat gekke
Willem Gregoor vergezelde als 'n
trouwe hond. En daarom vond
Willem 't zo vreemd, dat ie nou
Gregoor niet mocht helpen, dat ie
nie eens in de smidse mocht ko
men. Tien jaar was Gregoor nou
weg geweest en al die tien jaar had
Willem maar wat bij de Zusters in
't klooster, waar ie eigenlijk
tuinman was maar gelukkig was
er ook nog Dorus Geurtjes moe
ten rondscharrelen.
Niemand was zo blij geweest dat
Gregoor weer thuis was, als hij.
„Nou wordt ie helemoal gek",
hadden de mensen gezegd, toen ze
'm door het dorp zagen rennen,
de klompen in de hand en hij riep
„Gregoor is thuis, ik g'aoi naor
Gregoor", tegen iedereen die 't
maar horen wilde.
't Weerzien was bjjkans ontroe
rend geweest, 't was een weerzien
als van heel ouwe trouwe vrien
den. Maar in de smids mocht Wil
lem niet komen. Nog nie, zei Gre
goor, iedere keer, als ie kwam zeu
ren. 't Was gewoon zielig om te
zien, hoe die half idiote man hem
smeekte weer mee te mogen hel
pen.
'Ne keer schreide hjj zelfs, toen
Gregoor beslist bleef weigeren
„Nee, Willem, jongen, nee, gei zult
nog efkes geduld moeten hebben,
nee, helemaal nie lang meer", sus
te Gregoor.
Maar schreiend was Willem weg-
gestrompeld en Gregoor vond 't
bar zielig.
Was 't eigenlijk wel zo erg, als
Willem zag wat ie maakte. Hij zou
misschien niet eens weten wat T
voor iets was.
„Vooruit dan 1" had Gregoor ge
zegd, toen Willem de andere dag
weer kwam „vooruit, help me
dan mar weer mee En als een
kind op Sinterklaasmorgen rende
hij de smidse in, liep naar 't vuur
en 't was of ie 't te aanbidden
stond hjj streelde met z'n han
den het harde staal vari het aam
beeld, liep naar de werkbank, en
dan bleef ie heel plotseling als be
vroren staan. Z'n arm schokte naar
een prachtige ciborie van glan
zend goud, die daar op de bank te
stralen stond in al de rijkheid van
haar glanzende vormen.
„Hoe vinde gij ze, jongen
vroeg Gregoor zacht.
„Marmarstotterde de
idioot en dan schoot ie in 'nen he-
vigen schreeuw, dan lachte ie hoog
en schel, en ineens schoot ie naar
de bank, zijn grijpvingers klauw
den zich rond de ciborie, hij hief
ze hoog boven zijn misvormde
kop.... „Mag Willem deze ook in
de sloot gooien
't Was Gregoor of er 'n reusach
tige hamer op zijn kop sloeg, of 'n
geweldige hand hem greep om de
nek, en kneep, kneep.... „Willem,
hier mijn ciborie hij stootte het
uit en ook zijn grote handen gre
pen naar de kelk en wrongen de
klauwen van de gek van het goud.
„Mar hoef ik deze dan nie in 't
waoter te gooien...?"
„Willem", hijgde Gregoor, „hed
de gij de andere ook in 't water
gegooid
„Ja", zei gekke Willem, „ja, ik
docht da gü da gere had, da ik 't
moes doen van jou, da zou de pas
toor toch heel erg' veinde
„En waar hedde gij ze dan neer
gegooid, gek Gregoor's hand
greep de idioot, die als een schuw
vogeltje in mekaar kroop.
„In de vaart hierachter en hij
durfde niet te kijken in de harde
ogen van de smid.
„Allemaal
„Joa, allemaol, nee, nee, eentje
heb ik er weggedouwd die was
veul te mooi Mar ik heb 'm nooit
meer terug kanne veinden
„Witte gij, en Gregoors stem was
vreemd dreigend, da ik in 't ge
vang heb gezeten, omda gij da ge
daan het
„In 't gevang, gij de idioot
schoot in een harde lach, „gij zijt
toch veuls te sterk, ze douwen jou
toch nie in 't gevang, da zouen ze
nie durven. Nee, nou houde gij me
veur de gék ge zijt in de stad ge
weest, altijd, gij Zuster Emilia
zee 't zelf en ik moch nie mee, 't
was te wijd, zee ze
Daags voor Kerstmis hebben ze
gekke Willem naar de stad ge
bracht naar 't gesticht. Gregoor
was heel bedroefd toen ie 'm mee
weg ging brengen hij was de eni
ge door wie gekke Willem z'n eige
iets liet zeggen.
Om kwart voor twaalf in de
kerstnacht luidden de klokken. En
door de donkere straten gingen
stil de mensen naar de kerk, waar
't orgel hun tegenklonk en waar de
gouden blikkering van tientallen
kaarsen was, die flonkerden in de
goeie canonborden en die hun dar
tel licht warm deden stralen in 't
stalleke, dat naast het altaar stond.
Er was het geschuifel van veel
voeten en het gedempte hoesten
dat klonk doorheen de wonderlijke
orgeltonen.
Even was er iets heel bijzon
ders door de middenpad liep een
grote man met een zwarte baard,
fier liep hij en rechtop, in zijn
ogen was de vrede en het geluk.
De mensen durfden elkaar niet
aan te kijken, ze zouden in eikaars
ogen de tranen hebben gezien.
Gregoor kwam terug 't Is een
lange geschiedenis geweest, die
begon toen ie amper in de gevan
genis was. Pater Hendricus, de
aalmoezenier, zou er U meer van
kunnen vertellen, als ie 't deed,
maar dat zal wel niet.
„Ik ben er heel gelukkig gewor
den", is alles wat Gregoor u mis-
chien zal zeggen, als ge er over
komt te praten, maar meestal kijkt
ie u maar aan met z'n grote don
kere ogen, waarin de vrede en 't
geluk.
't Werd de schoonste nachtmis
die het dorp ooit heeft meege
maakt. De mensen waren even heel
verwonderd, toen de oude pastoor
de preekstoel op ging na het evan
gelie. Werd er gepreekt op eerste
kerstdag
Zijn stem was ontroerd toen ie
enkel zei „Vanavond werd er een
prachtige gouden ciborie gebracht
met een klein briefke er bij Laat
het een kribbe zijn voor het Kerst
kind, dat ik eeuwig zal danken".
De mensen hebben het begrepen
en even blij als de herders zijn zij
naar huis teruggekeerd.
Horizontaal
2. verlangen
4. Europeaan
5. smal stilstaand water
7. bijb. naam
8. geluid
IQ. voegwoord
11. doorn
13. bevel
14. gebogen been
15. klein persoon
16. waterhoogte
18. titel
19. onbarmhartig
21. reus
24. pers. vnw.
25. nobele
27. voorzetsel
28. zangnoot
29. nummer (afk.)
30. meetkundig figuur
33. iedere
34. gebaande grond
35. ind. winkel
37. bitter vocht
38. koor
40. electr. geladen deeltje
42. deel v. e. kopje
Bij een goede oplossing ontstaat op de nummers verticaal 1 en ho
rizontaal 43 een gedeelte uit een kerstliedje.
Tot en met Maandag 3 Januari kan men z'n oplossing inzenden
aan „Echo" Grotestraat 205, Waalwijk, met vermelding: Kerstrebus.
Onder de goede oplossers worden geldprijzen vaii 10.5.en
ƒ2.50 verloot.
Verticaal
2. aanzien
3. paar
5. onbewoonbare wonipg
6. deel v. e. schip
8. russisch heerser
9. ijzerhoudende aarde
12. getij
15 vaas
17. vrucht
18. kneedsel
19. pers.vnw.
20. jongensnaam
22. pl. in Drente
23. vogel
24. rare
26. zeer grote menigte
28. van geringe hoogte
29. wreede keizer
31. vulkaan
32. metaal
34. vragend vnw.
36. visnet
39. bijwoord
41. voorzetsel
NOOIT ZAL IK DIE
NACHTMIS VERGETEN.
Als de klokken van Kerstmis lui
den over stad en dorp, zullen veer
tigduizend van onze jonge militai
ren niet thuis zijn. Hun Kerstfeest
zullen ze vieren in de hospitalen,
op de grensposten, in het wacht
lokaal van de kazerne, in de als
kerk gebruikte cantine, bioscoop
of garage. Met veertigduizend zul
len ze zingen van „Stille Nacht" en
hun gedachten zullen gaan naar
huis, naar vader en moeder, naar
het meisjeZe zullen veel,
heel veel missen.
Want een Kerstmis in de kazer
ne mist alle kerkelijke luister en
telt vele uren van verveling. Het
zal kunnen voorbijgaan in wat
straatg'eslenter en wat bioscoop-
en cafébezoek. Maar het kan ook
zijn dat de jonge soldaat er juist
Hem vindt, door wie het Kerstfeest
bestaat Christus
Dit deed een soldaat een dezer
dagen schrijven Verleden jaar zat
ik in Den Haag. Toch ben ik blij
dat ik het Kerstfeest ook eens in
de kazerne heb meegemaakt. Nooit
zal ik die Nachtmis vergeten En
daarna die mooie koffietafel. Daar
voor zal ik Nationaal Katholiek
Thuisfront mijn hele leven dank
baar zijn. En met mij ongetwijfeld
velen. Wat zal Kerstmis dit jaar
worden Weer een onvergetelijke
herinnering voor velen Ongetwij-
felclmits Katholiek Thuis
front in de gelegenheid wordt ge
steld om iets voor die veertigdui
zend jongens te doen, en het Kerst
feest voor deze onze jongens te
redden.
Nu, rondom de dagen van Kerst
mis, mogen de gedachten wel gaan
naar de grote massa van de Ne
derlandse jeugd, die zonder Uw
hulp gedoemd is een Kerstmis te
hebben, dat niet de naam van een
Kerstféést mag dragen en voor hen
zal kunnen bestaan in straatslen
teren, verveling en cafébezoek.
Maar door Uw hulp zullen ook de
ze het Kind kunnen vinden. Rond
om onze kribbe moeten we het
voldoening-gevend gevoel hebben,
dat ook zjj zijn verzorgd. Stort
daarom nog in deze dagen een be
dragje op giro 520.000 van Katho
liek Thuifront, Den Haag'.
Geef de soldaten door Uw gave
liftde laatste lift van het
jaarnaar het Kerstkind. U
en het Kind en de veertigduizend
soldaten zullen er gelukkig mee
zijn. J.v.G.
In de gemeenteraadsvergadering van gisteravond heeft de raad naast de
voorstellen die we in ons vorig nummer al nader hebben toegelicht, nog
een aantal andere belangrijke punten behandeld.
Zoals daar zijnde zandwinning voor gemeentelijke werken op eigen ge
bied, de verbetering van de trottoirs in de Grotestraat, een lokaal voor
de gemeentelijke gezondheidsdienst, een lening aan het Wit-Gele Kruis
i.v.m. de bouw van het medisch centrum, en enkele reconstructies van het
rioleringsstelsel.
Voorts een voorstel tot benoeming van een commissie te,r bestudering van
de sportparkplannen, en tenslotte een zeer belangrijk voorstel tot het uit
voeren van werken in de buiten polder i.v.m. de aanleg van de nieuwe
provinciale weg.
In ons volgend nummer vindt U de behandeling van deze onderwerpen:
laten we ons nu bepalen tot de toelichting waarvan B. en W. hun voor
stellen hebben voorzien.
Zandwinning in d'e nabijheid
van het zwembad.
Op korte termijn zullen verschillende
straten, zowel in het uitbreidingsplan-
St. Antonius als in het uitbreidingsplan-
Besoijen, dienen te worden aangelegd,
wil de woningbouw niet betekenend
stagneren.
In dé vergadering van 25 {November
jl. werd reeds een crediet verleend voor
de aanleg van enige straten, nl. de Ge
neraal de Wetstraat, Generaal Botha-
straat, enz., in de St. Antoniusparochie,
in verband met de realisering van een
cieel van het uitbreidingsplan in dit deel
der gemeente. In dezelfde vergadering
werd het besluit genomen om aan de
genoemde straten, welke nog moeten
worden aangelegd, 84 woningen te bou
wen.
Weldra zullen de raad de nodige voor
stellen bereiken inzake de aanleg van
straten in het kader van het uitbreidings
plan Besoijen.
Voor de aanleg van al deze straten
zijn grote hoeveelheden zand benodigd
om het zogenaamde zand-lichaam van de
straten te kunnen vormen.
Tot heden werd het voor de straten
aanleg benodigde zand van buiten de
gemeente betrokken, doch de verkrijging
van dit zand zowel als de aanvoer van
het zand gaven steeds meer moeilijkhe
den.
B. en W. hebben zich afgescheiden
van deze steeds groter wordende moei
lijkheden afgevraagd of in eigen ge
meente het ene belang de zandwin
ning niet zou te combineren zijn met
het andere belang, nl. het door de zand-
uitgravingen en -afgravingen scheppen
van een voorziening van enigszins recrea
tieve aard. In verschillende andere ge
meenten in deze provincie is ook aldus
gehandeld.
B. en W. zijn op grond van meerdere
overwegingen tot het inzicht gekomen,
dat de hier bedoelde zandwinning voor
de aanleg van straten voortaan in leigen
gemeente dient te geschieden en wel in
de nabijheid van het zwembad, waar de
gemeente een complex gronden in eigen
dom bezit, welke gronden betekenende
hoeveelheden zand kunnen opleveren en
uitermate gunstig gelegen zijn om aldaar
t.z.t. deel uit te maken van een beschei
den recreatie-centrum.
Mochten gebruikers dezer eigendom
men voor vergoeding wegens bedrijfs
schade in aanmerking komen, dan zullen
B. en W. in een der komende vergade
ringen in de vorm van een ontwerp-be-
grotingswijziging een voorstel dienaan
gaande doen.
Ten opzichte van bet in de omgeving
van het zwembad in de toekomst tot
stand te brengen x'ecreatie-centrum kun
nen B. en W. op dit ogenblik slechts
mededelen, dat zij zich daaromtrent
oriënteren, ©en en ander bestuderen len
voorbereiden. Zodra mogelijk zullen zij
de raad van hun opvattingen op de
hoogte stellen en eventueel plannen en
voorstellen ter tafel brengen. Nu reeds
tekenen zij aan, dat zij er van overtuigd
zijn, dat onze sterk groeiende gemeente,
die steeds meer een uitgesproken indus
trieel karakter krijgt, ©en niet te mis
kennen behoefte heeft aan recreatie-mo
gelijkheden, niet het minst voor het wer
kende volk en dat het de taak is van
het gemeentebestuur om voor de eigen
bevolking deze recreatie-mogelijkheden
in het leven te roepen.
Verbetering trottoirs Grotestraat.
De toestand van de trottoirs aan beide
zijden van de Grotestraat is reeds jaren
lang minder goed geweest. De laatste
jaren is deze toesand echter dermate
verergerd, dat verbetering voor deze
hoofdstraat in het centrum der gemeente
dringend noodzakelijk is geworden. Ge
durende de oorlogsjaren hebben niet al
leen de trottoirbanden, maar ook de te
gels veel geleden van tanks en andere
militaire vervoermiddelen, van granaat-
insdag enz. Plaatselijk zijn de meest gro
ve vernielingen uiteraard hersteld, doch
de beschadigingen van geringere aard
zijn gebleven. IHet slijtingsproces wordt
hierdoor echter versneld.
Nadien zijn deze trottoirs herhaaldelijk
opgebroken geweest voor het leggen van
kabels e.d., zowel in de lengte-richting
van jde weg, :als voor en na op ontel-'
bare plaatsen loodrecht daarop, namelijk
voor particuliere aansluitingen aan tele
foon, gas, water, electriciteit of riolering,
en voor het systematisch onderzoek, in
gesteld in verband met het gasverlies,
dat optrad na de aansluiting aan het
gasnet der Staatsmijnen, waarvoor even
eens op zeer vele plaatsen de trottoirs in
Ceze dichtbebouwde straat moesten wor
den opgebroken. De toestand is langza
merhand werkelijk, desolaat geworden
voor deze drukke winkelstraat. Het ma
teriaal is slecht, terwijl de oppervlakte
zeer onregelmatig is geworden en het
uiterlijk beeld, als gevolg van de her
haaldelijk plaats gehad hebbende ver
nieuwingen van beperkte aantallen te
gels, verre van fraai.
B. en W. hebben gemeend, dat het
meest drukke gedeelte der Grotestraat,
vanaf de Hugo de Grootstraat tot en met
het Hoekeinde, dat ook in de slechtste
toestand verkeert, zo spoedig mogelijk
verbeterd dient te worden.
B. en W. houden zich er van over
tuigd, dat de raad het met het boven
staande eens zal zijn en tevens hun me
ning zal delen, dat naast dé reeds
plaats gehad hebbende verbetering van
het rijvlak ter plaatse, alsmede van de
straatverlichting een vernieuwing van
de trottoirs dringend noodzakelijk is. De
vrij komende trottoirbanden en tegels
welke nog bruikbaar zijn, zullen elders
in de gemeente nog worden benut.
Gemeentelijk© Gezondheidsdienst.
Op 1 April 1954 is door de Raad het
besluit genomen met ingang van die da
tum in te stellen een gemeentelijke ge
zondheidsdienst en als hoofd daarvan te
benoemen de heer Drs. W. Hordijk,
schoolarts bijl de districtsschool artsen-
dienst alhier. De onderscheiden aspecten
van de taak van de nieuwe dienst ken
schetsen B. en W. als het dienen van
advies in gemeentelijke aangelegenheden,
de volksgezondheid in ruimste zin betref
fende, het keuren van ambtenaren, enz.,
het verrichten van vaccinaties van de
bevolking.
Het spreekt vanzelf, dat de nieuwbe
noemde functionaris, wil de gemeente
lijke gezondheidsdienst naar behoren en
op de meest efficiënte wijze kunnen wer
ken, de beschikking moet kunnen krijgen
over een lokaliteit, welke qua ligging,
accessoires, enz. aan zekere minimum
eisen moet voldoen. Immers een gebrek
kige huisvesting kan niet anders dan
belemmerend werken op de aard en de
omvang van de verschillende activiteiten,
welke moeten worden ontplooid.
De huidige werkzaamheden worden
order zeer primitieve omstandigheden
verricht in een kleine kamer in de zij
vleugel van het gemeentehuis, tevens
spreekkamer van de Maatschappelijk
Werkster, met behulp van apparaturen
en accessoires, waartoe de Raad reeds
