miWYR
LEVEND GESCHENK
5 doktoren
het misbruik van
laxeermiddelen
BIOSCOOP-PROGRAMMA" i
2
DE ECHO TAN HET ZUIDEN TAN VRIJDAG 18 MAART 1955
Feuilleton
II
waarschuwen tegen
PRACHTIGE LIGGING.
i.
Burgemeester Snels wees op de
ideale ligging van dit kampeercen-
trum in het hart van Midden-Bra
bant dat steeds meer in de sfeer
van het toerisme komt tussen de
Etteling, Oisterwijk en Heusden
(watersport). Wanneer het rijwiel-
padenpian, waaraan Drunen natuur
lijk ook deelnam, was uitgevoerd,
zou dit gebied geheel ontsloten zijn.
Binnen alzienbare tijd zou er een
goede veroinding zijn tussen Oister-
wijk en Drunen; de burgemeester
meende zelis dat dit fietspad het
eerste zou zijn dat in het kader van
het rijwielpadenplan in uitvoering
zou worden genomen.
Voor het kampeercentrum heeft
men niet de vorm van een particu
liere onderneming willen Kiezen;
daaraan zaten te veel (ook finan-
cieiej risico s. Alles heeft de ge
meente in eigen hand gehouden, zo
dat bijvoorbeeld ook het kampregle
ment kan samengesteld worden vol
gens de hier geldende ideeën daar
omtrent en men een ordelijk geheel
gewaarborgd ziet. Er kwam veel
kijken voordat men de plannen ver
wezenlijkt had. Dank zij de mede
werking van de PjNEM die de on
rendabele gebieden van Giersber-
gen en de Bosschen ook in het net
wilde opnemen, zou ook het kam
peercentrum van electriciteit kun
nen worden voorzien. De drinkwa
tervoorziening zou men ook zelf
moeten verzorgen; maar, aldus bur
gemeester Sneis, ook dit zou zeker
in orde komen.
De voortreffelijkheid van de lig
ging van het centrum wordt nog
groter wanneer we van de burge
meester vernemen dat er vlak in de
buurt, namelijk even ten Noorden
van het Afwateringskanaal 'n nieuw
zwembad zal worden aangelegd,
en ook dit plan is allerminst toe
komstmuziek.
Wanneer Ged. Staten hun goed
keuring aan het prachtige project
van het Kampeercentrum hebben
gegeven, dan wil men meteen be
ginnen aan de verwezenlijking van
de plannen; het hoofdgebouw zal 't
eerst worden gebouwd; dit wil men
zeifs dit jaar nog in exploitatie
brengen.
Het kamp zal gefinancierd wor
den door üe gemeente en beheerd
door een stichting, waarin het ge
meentebestuur uiteraard de meeste
stemmen heeft en waarin voorts
zitting hebben de Hoogeerw. Heer
Deken, een middenstander, een
werkgever en een werknemer.
HET SOCIAAL TOERISME.
De heer A. Spijkerman een
oud-Waalwijker, secretaris van
de Ned. Kampeerraad, vertelde ons
het een en ander over het sociaal
toerisme, zoals men het kamperen,
het bivakkeren en andere vormen
van vacantie waarbij de zelf
werkzaamheid het voornaamste cri
terium is noemt; dit sociaal toe
risme heeft de laatste jaren fantas
tische vormen aangenomen. Mo
menteel zijn er in Nederland'3800
geregistreerde kampeerterreinen; 't
vorige jaar waren er circa 20.000.000
overnachtingen in de sector van dit
sociaal toerisme; vooral het gezins
kamperen, of het gezinsbivakkeren
neemt geweldige afmetingen aan.
In dit licht bezien wordt het Dru-
nense kampeercentrum met een
uiteindelijke capaciteit van 1000 a
1200 mensen per dag niet alleen van
regionale, maar zeker ook van lan
delijke betekenis.
Het is gelegen in een van de mooi
ste gebieden van Brabant, van Ne
derland ook; en dat zei de heer
Spijkerman niet omdat hij er vroe
ger als Hopman met zijn Waalwijk-
se verkenners had gekampeerd,
maar het terein „de Klinkaert" was
ongelooflijk mooi. En het was ge
lukkig dat de gehele opzet en ex
ploitatie van dit kampeercentrum
in handen zou blijven van de ge
meente; nu zou het een van de kam-
peercentra gaan worden, waarheen
iedereen ging kijken hoe het moet.
EEN IDEAAL TERREIN.
Het enthousiasme waarmee men
ons tot nog toe had verteld over dit
plan, werd nog groter toen de ont
werper, architect Lentz uit Hengelo,
ons aan de hand van zijn kaarten
en plattegronden 'n duidelijk beeld
gaf van hetgeen er uiteindelijk op
„de Klinkaert" te zien zal zijn.
Wanneer men het terrein met zijn
van „De Echo van het Zuiden
door
Bruno J. van Lheenke.
5).
„Zie", verbrak John de stilte,
„zie, er is iets wat ik je vertellen
moe!.- Ik wilde het je eerst liever
niet zeggen, maar het lijkt me ge
wenst dat wy open kaart spelen."
„Ik had gisteren een ontmoeting
op je kamer".
„Een ontmoeting?"
Mieke veerde even op uit haar
atoel.
„Mmmmm.
Met wie
„O, met een oude kennis van mij.
Die knaap interesseerde zich ken
nelijk voor jou. Toch zeker geen
afspraakje gemaakt, wel?"
„Toe, John!"
„Nu, goed. Ik moet je een vraag
«tellen, die je me moet beantwoor
den, ook al is het een vraag, die 'n
beroerd iets ophaalt."
„Ja....???"
Mieke zat in gespannen afwach
ting.
beplanting, zijn wegen, zijn ruim
ten had moeten aanleggen, zou men
nooit zo'n prachtig resultaat hebben
bereikt als nu, nu de natuur daar
zelf te werk is gegaan en de men
senhand slechts een klein beetje
heeft geordend en gecultiveerd.
Het is voor de architect heel ge
makkelijk geweest, zegt hij. Alles
heeft gewoon zijn natuurlijke, voor
de hand liggende plaats gekregen;
hij heeft niet hoeven zoeken, niet
hoeven uitproberen.
De hoofdingang, gelegen precies
op het midden van de Duinweg tus
sen het Kanaal en Ten Eyck was
er, de weg naar het kampeerterrein
was er ook en de verbreding onge
veer in het midden van die weg
wordt gebruikt om er de oriëntatie
tafel neer te zetten. Midden in het
kamp ligt een volkomen natuurlijke
speelweide, in het Noorden waar
van, dus met het front naar het
Zuiden, het hoofdgebouw komt
dat kon eenvoudigweg nergens an
ders liggen, zei de architect speels
en vriendelijk wordt dit hoofdge
bouw, volkomen passend in zijn
omgeving.
Aan de andere kant van de speel-
wei staat nu nog de blokhut; deze
zal worden gerestaureerd en omge
bouwd worden tot een kapelleke,
dat prachtig beschut ligt door de
bossen.
Even buiten de Oostelijke rand
van de wei komen een aantal bun
galows, die zich later van daaruit
zullen verspreiden in Zuidelijke en
Westelijke richting. Voorlopig
bouwt men er een tiental, allemaal
van hetzelde type, om de prijs te
drukken; en dan kan men het vol
gend jaar misschien allemaal ver
schillende bungalows gaan bouwen,
zegt de architect die hiervoor al
ideale plaatsjes heeft ontdekt. In
de Zuid-Westhoek van het 20 hec
taren grote complex vindt men na
melijk een in vogelvlucht gezien
typisch gevormd bos en wegencom
plex, waarin de open plekjes als 't
ware als blaadjes zitten van de tak
ken, die dan de wegen zijn. Zoals
een tak, grillig en toch ook weer
regelmatig gevormd. Hier, in deze
kleine open ruimten, zou architect
Lentz zijn volgende bungalows wil
len plaatsen.
Rond de wei, met het Hoofd
gebouw en bungalows, liggen dan
de diverse kampen; het verst weg
vlak bij de ingang van het paspoor
tenkamp, waar alleen de „echte"
kampeerders verblijven, degenen
dus die van de ANWB een speciaal
paspoort hiervoor hebben gekregen;
er is voorts een groepskamp voor
meisjes en jongens, zo ver mogelijk
van het familiekamp, met het oog
(of het oor!) op het noodzakelijke
laweit dat de bewoners van kamp
plaatsen zullen veroorzaken; er zijn
individuele jongens- en individuele
meisjeskampen; ook deze natuurlijk
dicht genoeg bij het hoofdgebouw
om een goede controle mogelijk te
maken; en tenslotte is er dan naast
het gezinskamp, dat we al noem
den, nog een apart gedeelte voor
de caravans, die niet in het kamp
zelf hoeven komen, om de wegen
zo veel mogelijk te sparen.
Natuurlijk zijn er de nodige toi
lethuisjes, zinkputten e.d. die er
voor zuilen zorgen dat het kamp hy
giënisch en zindelijk blijft.
HET HOOFDGEBOUW.
Het hoofdgebouw is natuurlijk 't
pièce de millieu van het hele cen
trum „de Klinkaert". Architect
Lentz maakte hiervoor een plan dat
aantoont dat hij zich goed in deze
Als u geregeld laxeermiddelen slikt. Is er
nu een manier om er van af te komen. 83 van
de 10(1 personen lukte het; u kunt het ook.
En wel zo
Drink ln de loop van elke dag enkele
glazen water en bepaal een vast uur voor uw
stoelgang. Neem de le week elke avond twee
Carter s Leverpilletjes. "2e Week - elke avond
één. 3e Week - om de andere avond één. Daar
na niets meer. want Carter s Leverptlletjes
stellen uw Ingewanden In staat weer op eigen
kracht te werken, zonder laxeermiddelen
Wanneer zorgen, vermoeidheid of te veel
eten het tempo van uw Ingewanden tijdelijk
vertragen, neem dan tijdelijk Carter's Lever-
pi liet ies om u weer op gang te helpen. Zo raakt
u uw verstopping kwijt en vervalt u niet ln
de laxeermiddelen-gewoonte. Haal direct
Carter s Leverptlletjes, f 1.20 per flacon. 66
„Heb jij het idee, dat je vader en
moeder vermoord zijn?!"
„John!"
Mieke was bleek geworden en
stond met een ruk op.
„Toe, ga zitten Mieke. Het is
voor je eigen bestwil dat ik je dit
vraag", zei John.
„Hoe kom je aan dat idee?"
vroeg 't meisje met iets afwerends
in haar stem.
„Ach, met een beetje logica viel
het mij eerlijk gezegd niet zo erg
moeilijk je geheim te raden."
„En als ik nu eens geen ogenblik
de gedachte had gehad dat vader
en moeder vermoord zijn?"
„Kom, m'n lieve Geschenk! La
ten wü geen verstoppertje met el
kaar spelen."
Geschenk liep de kamer op en
neer. Dan ging zy zitten, kennelijk
besloten John in vertrouwen te
nemen. „Ja", zei ze, „ik geloof
stellig dat vader en moeder niet
door een ongeluk, te wijten aan 't
stomme toeval om het leven zijn
gekomen",
„Mmmm, dat vermoedde ik al.
Zie je, ik heb een paar bladen in
mijn bezit, die waarschijnlijk uit
je vader's dagboek komen, 'n Paar
bladen, waarop geschreven staat
over een uitvinding, die je vader
toevallig deed en die hij niet wil
de vernietigen."
„Heb jij die?! John, heb jij myn
kamer doorzocht?!" Mieke was
eerlijk verontwaardigd.
„Ook ja. Maar die papieren heb
ik afgenomen van m'n beste vriend
„le Flaneur" of, zoals hij in werke
lijkheid heet, Bernhard Verhoef.
Die had de kamer namelijk al
doorzocht."
„O!"
Geschenk was kennelijk biij, dat
John niet zo maar uit louter
nieuwsgierigheid haar kamer had
doorzocht.
„Vertel me alles, wil je?" vroeg
zij. „Die beste vriend is natuurlijk
helemaal geen vriend van je?"
John gïynsde.
„Nou vooruit. Dan zal ik wel
eerst mijn kaarten open leggen. Je
bent dus al bezig met echt vrou
welijk! my onder de duim te
krijgen. Nou, meisje, dat zal je toch
nooit lukken, al worden we als ge
lukkig getrouwd paar honderd
jaar."
Mieke kuchte even en deed alsof
zij het niet gehoord had. Geamu
seerd keek John haar aan. „Wel,"
zei hy dan, „er is eigenlijk niet zo
erg veel te vertellen. Ik ben hier
niet alleen om vliegen te vangen,
maar ook om wat zaken te regelen.
Ik heb namelijk zo'n flauw vermot
den dat er iets met vals geld aan
de hand is en het kon dan nog wel
eens een keer zijn, dat er nog heel
wat meer loos is, iets van interna
tionale betekenis."
„Wat is je beroep eigenlijk? De
tective?" interrumpeerde Geschenk
hem.
John was een beetje verlegen
met deze vraag, die hij echter toch
wel verwacht had.
„NoudetectiveAch ja,
zo'n beetje eigenlijk ook wel. Ik j
werk niet in opdracht van anderen
maar doe mijn werk zuiver uit be
langstelling. Uit roeping misschien
wel. Of misschien ben ik er aan
verslaafd, of zijn er andere min of
meer duistere redenen. Enfin, ik
doe zulk soort werk."
„Ik ben niet zo erg veel wijzer
van je geworden", lachte Mieke.
„Werk je samen met de politie of
ben je zelf van de politie of zo?"
„Gunst nee. Nee, dat nil niet be
paald", lachte John. „Maar goed,
daar hebben we het later nog wel
eens over. Ik was dus hier met hec
oog op die valsemunterij, 'n zaak,
die uitstekend samenviel met een
andere, ietwat vuilere affaire, een
die, samen met de valsemunterij en
weet ik wat, misschien nog wel
meer en nog wel eens van politieke
aard kon zijn ook. Toen ik voor
deze zaak in Spanje was, nu drie
weken geleden, ontdekte ik dat 'n
zekere Bernhard Verhoef met die
geldkwestie te maken had. Ik ken
de die Bernhard Verhoef, die beter
bekend is onder de naam Flaneur
en die 'n internationaal figuur is in
de „betere" onderwereld, al een
paar jaar en ben voor hem nu ook
niet bepaald een onbekende. Deze
knaap nu volgde ik naar Parijs en
acht dagen geleden van Parijs naar
Amsterdam. En laat ik hem nu gis
teren in jouw kamer weer ontmoe
ten!"
„Hoe ziet die man er uit?"
„Wel, middelgroot, een vrij bleek
gezicht, fletse ogen, donkere bril,
vrijwel kaal spitse neus, vrij zwak
ke mond en ietsje ronde rug."
„Dat is de man van de Ceintuur
baan", riep Mieke opgewonden.
„Maar ga verder!"
„Voorlopig is er niet veel meer
te vertellen. Flaneur en ik maak
ten samen een babbeltje, stoeiden
wat en gingen, nadat ik wat pa
pier van zijn borst had geplukt,
als relatief goede vrienden van el
kaar. Die papieren heb ik hier."
John liep naar de koffer, die on
der zijn bed stond, haalde er een
paar papieren uit en ging er mee
terug naar de zitkamer, waar hij
5 een z<
HULDEBLIJK VOOR irurg e
GOUDEN PAAR e nog h:
l hu zit
Het echtpaar J. de Ruijier j? Hooide
sen in de Grotestraat was v?-lde (H'
week 50 jaar getrouwd. On ^tiieden
drukkelijk verzoek van de kqiÏ den mc
bruid en bruidegom werd du k m opdi
gelijke feit alleen in de ei!>en ,SslweK
miiiekring' gevierd. De buiuthJ n zyn
ners hebnen gemeend dat ZG tocn
daarbij toch me.. konden laten )et bre
hebben de koppen bij elkaar 1 öera
stoken en besloten om het «0U(f roem
paar nog te verrassen. Een
latie van de buurtbewoners hc Allem
de gouden echtelieden een fn!
mand aangeboden, een g'ro.e k Gok M
menmand en een geschenk |a 'mitse fi
vorm van een geldbedrag 0J nd5e ti
couvert. Het echtpaar de iw^trefi h
Freyssen was met deze bijzorJ,1611180*1'
sympadiieke geste zeer ingenoJu nu h
igen ba
DANS- EN CABARETAVOND wil d
STATIONSSTRAAT. yke ooi
rv moesje
De ter voorbereiding van de,oor zyi
tionale feestdag op 5 Mei, met oor g"
me van de grote optocht, gevo^ke ooi
de buurtvereniging Stationsstriuikt, m
Burgem. v. d. Kiokkenlaan to.icnung
Mr. van Coothstraat, zal a.s. Zweemt n
dagavond ter verkrijging vanension
nodige middelen in zaal Thalia verz
dans- en cabaretavond houd;eüsen
waarvan de voorbereidingen r«!ns eer
doen vermoeden dat het een geZtordt
lige avond zal worden. )or gee
Veel bewoners van deze wirzoeK
maar ook vele andere belangd si.uat
lenden, zullen ongetwijfeld Za.t eAin8 I
dagavond van de party zijn, m- en aai
alleen om een gezellige avond nutuatie
te maken, maar ook om liierdo1
het deze buurt mogelijk te mair1 #eld
op een waardige wyze deel te ntsSt en
men aan de grote optocln op 5N|Éiszieke
HET IS MIDDERNACHT,De s<
DOCTOR SCHWEITZER Van
In het kader van de VPRO-tour1 *".ux'
née zal Maandagavond in hoitraaid:
Verwiel te Waalwijk de bekend:8 ee
fiun „Het is Middernacht, Docic'n,ï S'
Schweitzer" worden vertoond. en*
Wü hoeven U niet te vertelletederZ£
wie Doctor Albert Schweitzer iiMi
hü is bekend en zal het blyven a]<
een unzonderiyk begaafd en begc-
nadigd man, medicus, musicui
theoioog, die een prachtige carriè
re in Europa opgat om de stemvai
zyn hart te voigën. Zyn hart et
zyn geloof riepen hem naar h«
duistere Afrika, waar hy ais zend!-
nng en als arts on.zettend veel en
ontzettend goed werk deed en noi
steeds doet, en waar de muziti
van Bach's orgelkoralen z'n Küow
gebed is.
Dit uitzonderlyke leven is ver
filmd door André
bekende Pierre Fresnay (Afytór
Vincent!) speelt de rol van
Schweitzer.
Een deel van de baten van deze
film zal volgens overeenkomst met
Dr Schweitzer worden besteed
voor zyn hospitaal in Larabarene,
Er zal veel belangstelling be
slaan voor deze film, waarvoor de
beschikbare plaatsen naar we ver-
nemen al zyn uitverkocht. J
MUSIS SACRUM.
Het dubbele leven van Dr. Gei-
brand.
Dieter Borsche en Ruth Leuwerik
vertolken de hoofdrollen in de op- 4
merkelyke Duitse film, die van
Vrydag t.m. Zondag in Musis Sa
crum wordt ver.oond onder de Ne
derlandse titel: „Het dubbele leven
van Dr Gerbrand".
Dieter Borsche speelt de rol van
een medisch student, die tydensde
oorlog met heel veel succes veranl-
woordelyk medisch werk heeft
verricht, maar wie nu de middelen
ontbreken zyn studies te voltooi
en. Een plaatselyke autoriteit wieib
leven hy in de oorlog door 'n ope
ratie redde, zorgt da., hy, tegen z'n
wil want hy beschikt niet over de
diploma's, wordt benoemd als clii-
materie heeft ingewerkt en dat hij
weet aan welke voorwaarden al de
onderdelen van zo'n kamp moeten
voldoen; we zien dat aan de ont
werpen voor de bungalows, voor
de toilethuisjes, we zien dat vooral
aan zijn ontwerp voor het Hoofdge
bouw; een gebouw met een zeer le
vendige gevelpartij, dat daar niet
statig en voornaam zal staan in die
uitbundige natuur, maar dat zich
speels en gemakkelijk zal voegen
naar het decor en dat geen wereld
op zich zal vormen, maar enkel een
beschut verlengstuk je van de vrije
wereld daarbuiten.
Er is een zeer ruime zaal in met
veel ramen en glazen deuren aan
de voorkant; deze cantine neemt 'n
groot deel van de voorgevel in be
slag. Daarnaast, een beetje terug
wijkend, zien we de hoofdingang en
daarnaast, ver naar voren sprin
gend, vooral ook ter beschutting
van het voor de cantine liggend ter
ras, de winkelvleugel, waarlangs 'n
pergola loopt, die men 's avonds
eventueel ook als terras kan gebrui
ken. De hal heeft toegang tot de
trap, tot de garderobe, de toiletten
en douches, welke laatste ook ge
bruikt kunnen worden door de be
woners van de bungalows en de
kampeerders. De hall geeft ook toe
gang tot een slaapzaal met 28 bed
den, terwyl boven deze zaal een
andere even grote slaapzaal gelegen
is, zodat het Hoofdgebouw plaats
biedt aan 50 personen. Op de boven
verdieping is ook de woning van de
kampleider en zijn gezin. In de
ruime cantine is een hoekje afgezet
door middel van een bloemenwand,
waarachter de keuken gelegen is;
daaronder is de kelder met een gro
te bagageruimte.
Het hoofdgebouw zal worden ver
warmd met buta-gas, zodat het ook
in de herfst en in de winter ge
bruikt kan worden voor conferen
ties, congressen, schoolwerkweken
enz.
U ziet, men is daar in Drunen
heel wat van plan en we hopen U
ook de overtuiging te hebben ge
geven dat men de planhen er dege
lijk en serieus heeft aangepakt.
Sociaal toerisme noemt men het
kamperen en bivakkeren; de ge
meente Drunen de heer Spijker
man wees er op wil de mensen
helpen bij het doorbrengen van hun
vacantie, wil de mensen zoveel mo
gelijk tegemoet komen. Onze dicht
bevolkte steden, speciaal de rand
stad Holland, vraagt om recreatie
mogelijkheden en recreatiegebie
den; Brabant kan die mogelijkhe
den bieden vooralsnog, maar Bra
bant zal er wel verstandig aan doen
die ontspanning zo veel mogelijk in
eigen hand te houden. Het niet zo
te laten zijn dat er Hollandse ko
loniën gevestigd worden in onze
provincie.
Drunen heeft dit goed verstaan.
Heel wat liever zien we dit prach
tige kampeercentrum hier tot stand
komen, dan een nederzetting van
de gemeente Dordrecht, al waren
die plannen dan honderd keer gro
ter en luxueuzer.
OUDHEIDKUNDIG MUSEUM
VOOR DE SCHOEN- EN
LEDERINDUSTRIE.
Ons museum mag zich de laatste
tyd in grote belangstelling van
verschillende zyden verheugen,
waardoor zyn collectie schoenen
aanzienlyk wordt ui.gebreid. Na
een verzameling uit het Stedelyk
Museum te Amsterdam werd het
thans weer verrast met een 22 paar
historische en speciale schoenen
van he. Leder-Instituut T.N.O., die
voor onbepaalde tyd in bruikleen
werden omvangen. Hierby zyn
schoenen van 18201880 en exem
plaren uit Zwitserland, Scandina
vië, Saksen, Java, N.-Afrika, Al
giers, Egypte, Japan, China, Voor-
lndtë, Groenland, Mexico, enz.
Het is een mooie collectie, die
het museum, dat zo langzaamaan
uit z'n jas begint te putten, zeer
verrykt en aamrekkelyk maakt.
in dit verband zouden wy de
Waalwykers en allen dte betrok
ken zyn by de schoen- en leder
industrie, op het hart willen bin
den de museum-stich.ing ook fi-
nanciëel te steunen door een gift
ineens van 100.of een jaar-
lykse bydrage van f 12.50 of 10.-.
Du is noouzakelyk voor de be-
siaansmogeiykheid en het behoud
van dit unieke museum.
ONTWIKKELINGSWERK KAB:
„Waarom een katholieke
culturele taak."
Toen in plaats van de heer Piet
Coppes, zoals was aangekondigd,
Maandagavond de Eerw. Rater van
Geloven sprak in het kader van het
ontwikkelingswerk van de KAB,
was zoals gewoonlyk de belang
stelling gering.
Niettemin was het onderwerp
dat Paier van Geloven te behande
len had gekregen belangryk genoeg
om de arbeiders hoogstens eens
per maand naar de Gecroonde
Leersse te doen gaan, om hun ken
nis van en hun inzicht in de be
paalde problemen te vergroten.
Pater van Geloven sprak over 't
onderwerp: Waarom een eigen
culturele taak?
Cultuur is een moeilyk begrip en
de geleerden zijn het er nog lang
niet over eens wat dit begrip alle
maal inhoudt. Pater van Geloven
definiëerde het: veredeling van de
natuur overeenkomstig de eigen
schappen van die natuur.
Cultiveert men een bepaald pro
duct, dan heeft men uitsluitend te
doen met de materie, de stof; wil
men echter de mens veredelen dan
moet men .echter vooral ook zyn
aandacht gericht houden op het
geestelyke, zonder het verwaarlo
zen evenwel van zijn stoffelijke ei
genschappen. Het gaat dan 0111 de
menselyke eigenschappen in hun
totaliteit, dus èn stoffelijke èn
geestelyke in een hecht onderling
verband.
Het is niet gemakkelyk algemeen
geldende voorschriften te geven
voor de opvoering van het cultu
rele peil, omdat de eigenschappen
van iedere mens, op de veredeling
waarvan immers de cultuur is ge
richt, zo verschillend zyn.
Door zelfbeheersing en verster
ving dient de mens zyn wil te trai
nen, tengevolge van de erfzonde
immers is zyn geestelyke weer
stand verzwakt. En daarby, even
als by alles, dient de mens het doel
van het leven voor ogen te houden,
daar hy anders het gevaar loopt
dat de middelen hoofdzaak worden
en het doel langzamerhand uit het
oog wordt verloren.
De spreker had talrykc voor
beelden by de hand om dit te ver-
duidelyken en te bewyzen.
Pater van Geloven kwam nog te
spreken over 't Mandement, waar
in de Nederlandse Bisschoppen
hebben aangegeven, hoe het open
baar leven, voor een groot gedeelte
verheidenst, weer gekerstend kan
worden en in verband hiermee be
sprak de spreker het grote belang
van het zelf kiezen van de levens
weg en het veredelen hiervan. Dit
moet niet gebeuren in, niet over
gelaten worden aan het grote
verband van instellingen, organi
saties en instituten.
De spreker besprak tenslotte in
dit verband ook de grote invloed
van radio, film, televisie en lectuur.
HELÈNE OOSTHOEK IN
„ELCKERLYC".
Helène Oosthoek vertolkte Dins
dagavond in solotoneel voor een
niet al te talryk Kunstkringpubliek
in Musis Sacrum het middeleeuw
se spel: „Den Spyeghel der Salic-
heyt van Elckerlyc"; zy deed dit
met behulp van maskers naar haar
eigen ideeën uitgevoerd door de
beeldhouwer Hans Melis en de
kunstschilder Jan Valentyn.
De uitvoering heeft ons slechts
ten dele bevredigd, voor een klein
gedeelte, wel te verstaan.
De opvatting die Mevr. Oosthoek
van „Elckerlyc" bleek te hebben,
leek ons niet de juiste.
Men noemt het een allegorisch
spel en dat is het ook, nademaal
we geen levensechte, aan de wer-
kelykheid ontleende personen er
in zien optreden, geen bepaalde
mensen, maar types, maar grootste
gemene delers van een eigenschap,
karaktertrek, deugd, of ander ab
stract iets.
T
nr»- 1
Dit middeleeuwse spel verdraagt
het niet, wanneer men de figuren
die ten tonele verschijnen, een al
le romantisch-realis.ische gestalte
geeft. „Elckerlyc" vraagl, juist om
dat het een allegorie is, sterk ge-
stylecrdc toneelfiguren, met een
sober gebaar; geen figuren die zo
veel mogelijk de werkelijkheid wil
len benaderen, die in alles op een
werkelijke mens willen gelijken.
Mevr. Oosthoek streefde hier ons
inziens te veel naar; niet zozeer
en niet alleen door het feit, dat zij
maskers gebruikte, als wel door
haar spel als zodanig, dat ook van
de figuur van Elckerlyc zonder
masker gespeeld een te bepaald
iemand maakte.
Dan zijn er de maskers; we heb
ben ons afgevraagd waarom?
Waarom gaat men nu met deze
maskers nog eens te meer de na
druk lesgen op een al te bepaalde
uiterlijkheid van het type? Figuren
als Mage en Neve byvoorbeeld le
ken zo gestapt uit een of andere
hedendaagse persiflage. De =feer
van Elckerlyc verdroeg dit niet.
Bovendien was vooral na de pau
ze het nemen en het ophangen van
de maskers zeer hinderlyk en wei
nig bevorderlyk voor een vloeiend
verloop van het stuk. Toen Vroed
schap, Schoonheid, Vyf Zinnen en
Kracht moesten worden voorge
steld, was het „poppenkast".
Wat er met de uitbeelding van
Vijf Zinnen werd bedoeld, kan ons
maar niet duidelyk worden.
Bleef de voordracht van Mevr.
Oosthoek, die soms een versregel
ons inziens verkeerd zegde, soms
een toon aanloeg, die niet klinkt in
„Elckerlyc", welk spel een groie
soberheid vraagt, gelyk we zeiden,
in klank en gebaar; „Elckerlyc"
mag geen gebed storten met gewel
dige verheffingen van stein en met
drukke, daardoor vaak onbezielde
gebaren. Men doet dan afbreuk aan
de weergaloze schoonheid van dc
tekst.
Overigens waren er momenten
die zeer boeiden. Mevr. Oosthoek
speelt dit wondere spel met een
groot, bezield enthousiasme; en
dat doet weldadig aan, al is het
natuurlyk niet voldoende om een
spel goed te vertolken.
Last van zenuwen
Mijnhardt's Zenuwtabletten
helpen U er overheen.
NIEUW ORGEL IN DE NED.
HERV. KERK TE BAARDWIJK.
Maandag 21 Maart a.s. zal het
voor de Ned. Herv. Gemeenten in
Baardwyk een belangryke dag zyn.
's Avonds n.l. zal dan het lang ge
wenste en lang verwachte nieuwe
kerkorgel op waardige wijze in ge
bruik worden genomen. Het orgel
zal op deze avond worden inge
speeld door de WelEd. Heer Onck,
adviseur-organist, terwyl mevrouw
Onck enkele zangsoli ten gehore
zal brengen met begeleiding van 't
nieuwe orgel. Ook het Ned. Herv.
Kerkkoor Baardwyk-Drunen zal
medewerking aan deze avond ver
lenen, terwyl tevens de jongste so
praan van het koor, mejuffrouw
C. Schoondermark, een soli zal
zingen.
Mede met het nieuwe orgel zal te
vens de vernieuwde galery, die 'n
belangryke uitbreiding en verfraai
ing heeft ondergaan, in gebruik ge
nomen worden. Al met al 'n grote
verbetering voor Baardwyks kerk.
ze Mieke liet zien.
„Ja, ja, dat zyn zei"
Geschenk zuchtte en keek D(
Weger een beetje beteuterd aan.
„Ik ben, geloof ik, niet voor de
tective in de wieg gelegd", zuchttf
ze. „Eerst laat ik my ontdekker
als ik een vergadering ongenoo:
wil bywonen en dan weer ben i
zo stom waardevolle papieren oe
beheerd op myn kamer achter t'
laten."
Ze slaken een verse sigaret op
Dan vertelde Mieke.
„Ruim een half jaar geleden ont
dekte ik deze papieren in de boe
kenkast van ons landhuisje te Ep
som. Ik bladerde wat boeken door
en toen vielen deze papieren uit
een van die boeken. Ik wist, dat
vader een dagboek bad bijgehou
den. Het was een losbladig klem-
bandsysteem, dat boek, en vader
schreef er haast iedere avond >n
Deze bladen hoorden kennelijk 'n
dat boek thuis. Toen ik las wat er
op stond, ging er een schok door
my heen. Vader schreef over een
uilvinding, die hy gedaan had toen
hy naar iets heel anders zocht, een
uitvinding, die zo verschrikkeHjl»
was, dat hij deze niet bekend wild*
maken.
(Wordt vervolgd)-