4 Waalwijkse en Langsiraaise Courant LEVEND GESCHENK Uit Binnen- en Buitenland op Dr. MOLLERCOLLEGE Zeer bezienswaardige tentoonstelling Boeiend werk van leraren maar ook van leerlingen Feuilleton II euve atoen voor rokke uóeó DINSDAG 12 APRIL 1955 Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij Antoon Tielen Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week DE ECHO m HET ZUIDEN 78e JAARGANG No. 30 Abonnement 19 cent per week 2.45 per kwartaal S 2.70 franco p. p. Advertentieprijs 10 cent per m.m. Contract-advertenties speciaal tarief. Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621 KAATSHEUVEL TEL. 2002. Dr van BEURDENSTRAAT 8, OPGERICHT 1878 TELEGR.-ADRES „ECHO" Er blijkt veel veranderd, sinds de 'tijd dat wij op Lagere en Middelbare School ons moesten toeleggen op de kunst van het tekenen. Wann'eer het uur, aan deze kunst gewijd, aanbrak, werd ons meestal een zeer kleurrijke prent van een landschap of een zeegezicht, een vlinder of een bloem ter hand gesteld, en met de punt van onze tong tussen tie lippen geklemd, 'trachtten wij dan dit prachtige voorbeeld na te tekenen. Deden we het erg goed, dan mochten wc kleurkrijt gebruiken in plaats van kleurpotloden, en was het product van onze „copi'eerlust" een klein meesterwerk, dan mochten we de potloodlijnen zelfs overtrekken met inkt. Wij hebben nooit iets van tekenen terecht gebracht. En nu bezochten we dezer, dagen hei Dr Mollercollege, waar schilder en tekenwerk van leraren, oud-teraren en leerlingen was geëxposeerd. Toen we het werk van de leerlingen zagen, hebben we ons beklaagd, omdat wij nooit de kans hebben gehad tekenen te leren, resultaten te bereiken, zoals die op het Dr Mollercollege bereikt worden; want het was een openbaring, het leerlingenwerk, dat we daar zagen, niet zozeer om de enkelte zeer opmerkelijke uitblinkers die zich op het Dr Moller college aan het ontwikkelen zijn, als wel om de manier waarop bijkans iedere leerling 'rekentniet schools copiëren, gelijk wij dat moesten doen, maar een vrij en naar eigen inzicht zeggen, wat er te zeggen valt, in lijnen en kleuren. MEER DAN ÉÉN OPENBARING. Het behoeft eigenlijk geen verbazing te wekken de leerlingen tot verrass'ende prestaties te zien komen, wanneer men eenmaal het werk van leraren en oud leraren heeft gezien. Daa.r zijn namen onder van erkende kunstenaars, we hoe ven slechts de namen van Delft, Suer- mondt, Zeegers te noemen, om U dui delijk te maken, dat op deze expositie, die gedurende de Paasvacantie in het Dr Mollercollege wordt gehouden, heel veel moois is te zien. Daar zijn een aantal werken van Theo van Delft, oudleraar aan de Handels school en H.B.S.; zij vormen natuurlijk het Hoofdmoment van deze expositie; en zijn jongere broeders in de kunst zul len het ons niet kwalijk nemen, wanneer we hem de meester noemen, de meester van de Pioenroz'en' een warm schil derij, zeldzaam levend en schoon van kleur, tot in het kleinste detail van een boeiende artistieke gaafheiddaar is verder van Theo van Delft een fijn en raak geschilderd klein stilleven met fruit in een mooie toon een lief kinderportret ,Nike"; een gezicht op de Sprangse to ren in een sneeuwlandschap, een tafe reel uit Heusden, een schilderij van een weelderig bloeiende boomgaard, dat om meer dan alleen het onderwerp de naam „Lente" verdient, 'en tenslotte een groot stilleven met zeer knap geschilderd ge vogelte. Een openbaring was voor ons het werk van iDr W. Hordijk, waarvan we nooit eerder een specimen hadden ge zien en waarom, vrag'en we ons af, zijn we hiertoe nooit in de gelegenheid ge weest Waarom onttrekt. Dokter Hordijk zijn werk aan de belangstelling van ve len? Waarom blijven de duizenden reis schetsen in de talloze portefeuilles De expositie in het Dr Moller-college is alleen al als zeer welkom te begroeten, cmdat zij ons en vele anderën, in de ge legenheid heeft gesteld bekend te wor den met werk van deze geneesheer, die gelijk zovelen van zijn collegae medici do muze dient op een manier die de Muze zeer aangenaam moet zijn. Tientallen reisschetsen van Dr Hor dijk zijn er op deze tentoonstelling te bewonderen, geëxposeerd onder glas of op te slaan in enkele portefeuilles en mappen. En het zijn bijna alle uitste kende schetsen met ontegenzeggelijk veel plezier heeft deze „amateur" de prachtige plekken die landschap en stad hem toonden in Nederland 'en het bui tenland in vlugge, maar rake lijnen op het papier gebrachteen grote aandacht voor de schoonheid van het detail heeft hem er toch nooit van weerhouden van van De Echo uan het Zuiden door Bruno J. van Lheenke. 12 En waar hij ook rekening mee had gehouden, niet niet het stomme toeval. En het stomme toeval had 'ui juist het plan opgevat, in deze geschiedenis ook mee Ie spelen. let stomme toeval had- een au.o plotseling doen uitwijken en een voetganger doen aanrijden. Want daartoe is dat stomme toeval "og wel in staat. Als nu die aange- i edene een gewone aangeredene was geweest, dan had dit alles lord Chambricks niets, absoluut nieis fteien scljelen. Maar dat veran- 'e, nu de aangeredene de man was, die opdracht had voor de ontvoering van De Weger zorg te dragen. Natuurlijk veranderde dat. •Natuurlijk kon het Mvlord nu wel schelen wat het stomme toeval uil- spookte. Want nu was De Weger "•et ontvoerd en zat hij, lord Char les Bernhard Chambricks, met .le hrokken. Deuren heel hard achter zich dlcht trekken deed de lord alleen iedere schets een uitstekende compositie te maken prachtig, zoals hij het vlak weet te vullen, 'en zoals hij alles harmo nisch laat streven naar het hoofdmo ment van iedere schets, dat bijna altijd een schilderachtige toren is. Geen moment verveelt het, te kijken naar dit werk, ogenschijnlijk zijn al die schetsen die daar ligg'en eender van toon en idee, maar toch, iedere tekening heeft weer een apart leven, een aparte schoon heid, ook voor de artist zelf, die niet gauw moe is van een bepaald tafereel, want soms zien we het terugkeren in diverse technieken, in flo-master, in olieverf, in aquarel, maar toch boeit niets ons zo, als deze potloodtekeningen, die zo uitstekend een bepaalde sfeer gevangen weten te houden in hun sim pele middelen van zwart en wit. ,Wim Suermondt, thans leraar tekenen aan het Dr Mollercollege bracht van zijn reizen naar het Zuiden de zon mee hier exposeert hij een aantal reisschet sen, aquarellen, bijzonder licht en zonnig van toets. Ook hij weet tal van schilder achtige dingen te ontdekken in het land- s£^ap en deze te reproduceren in een vluchtige notitie. Deze aquarellen bèwij- zen een grote kleurgevoeligheid van deze jonge schilder, die zeer goed een be paalde stemming, een bepaalde sfeer weet te treffen, zodat op deze schetsen de hitte zindert soms boven het land schap. Van zijn hand zijn ook opvallen de specimina van grafisch werk en en kele rake pentekeningen. J. Zeegers, oud-leraar van het Dr Mollercollege, is ongetwijfeld een artist met een eigen stijl, een eigen, moderne kijk op de werkelijkheid. Niet altijd zijn de resultaten hiervan even aanvaard baar, hij loopt namelijk het gevaar, dat zijn schilderen te veel zweemt naar het „maniertje", zonder dat er sprake is van een waarachtige bezieling, zo althans zagen wij sommige voorbeelden van zijn werk maar daartegenover staan andere schilderijen, waarin hij de grenzen van zijn eigen beperktheid doorbreekt in een echte inspiratie en dan ontstaan werken gelijk no. 63 van de catalogus: „.Vissers", of het heel fijna no. 61 „Ibiza". Ook van hem zijn er een aantal reisstudies geëxposeerd uit Frankrijk en Spanje 'en verbazend interessant is het te zien hoe een zelfde landschap, een zelfde stad op twee schilders zo'n heel verschillende in- druk kan maken. Suermondt goot de zon over. zijn werk uit en hield alles in fel- lichte kleuren; Zeegers' kleuren zijn veel zwaarder, zijn atmosfeer is veel ge- drukter 'en dat geeft aan zijn schetsen iets sombers, soms iets zwaarmoedigs. Wij vinden die schetsen het beste waar in hij de lichtere verven van zijn palet gebruikt, waarin hij speelser wordt. dan wanneer hij allerverschrikke lijkst ontstemd was. Zo gezegd was hij dat en hij trok de deur van zijn studeerkamer dan ook heel hard achter zich dicht. Hij liep naar z'n bureau en knipte de bureaulamp •uan. „Verdomme, al twee uur en nog geen spoor van die ellendeling'van een Busion", mompelde Cham bricks en hij gaf een trap tegen de prullebak, die er echter hoege naamd niets aan kon doen dat de heer Buston er niet was. Chambricks liep even rusteloos heen en weer en ging toen achter zijn bureau zitten. Nerveus trom- melde hij een roffel op de brede leuning van zijn bureaustoel. „Zenuwtjes, Mylord?" zo klonk plotseling een vriendelijke stem. Met een ruk draaide Chambricks zich half om in zijn stoel. Sprake loos staarde hij daarop naar de fi guur, die in de deuropening slond van het aan de studeerkamer gren zende archief kamertje. „De Weger", stamelde Cham bricks. „Ja, ja, zo noemt men mij wel", teemde John, die een revolver in zijn rechterhand hield en met zijn linkerhand een dun sigaartje op stak. „Zie je, Chambricks, ik moest je j A. Carpay, een van de huidige leraren tekenen van het College, is vertegen woordigd met een aantal olieverfschilde rijen 'en enkele aquarellen. Niet altijd weet hij zijn juiste kleuren te kiezen, soms zijn ze bepaald hard en is zijn te kenen te scherp van contouren. Maar we zagen ook enkeleportretten, aqua rellen, namelijk „Marcel" en „Marjet", twee kinderkopkes, met een heel goede uitdrukking, die de aantrekkelijkheid van de expositie ongetwijfeld verhogen. Tenslotte is er nog kunstnaaldwerk van de lerares Mej. J. Verwielhierin zagen we Madonna, een voornaam hand werk en een Annunciatie naar ontwerp van Mevr. Hildegard Brom-Fischer een applicatie „St. Franciscus" naar een illustratie van Felix Timmermans in diens bekende boek, completeerde deze kleipe inzending, waarvan de schoon heid onevenredig is aan de omvang. KUNSTENAARS IN POTENTIE We moeten eerlijk bekennen dat we het kleinste gedeelte van de tijd die we zc.uden besteden aan het bezichtigen van deze tentoonstelling, hadden bewaard voor het bekijken van het werk dei- leerlingen dit werk boeide ons echter dermate, dat de tijd, die we voor de be zichtiging zouden besteden, aanmerkelijk werd uitgebreid. Het was verbazend interessant dit werk ns te bekijken en te meer was dit interessant omdat een van de leraren ons hierbij terzijde stond en ons herhaaldelijk wees op frappante bijzonderheden in 't ogenschijnlijk soms erg leerlingachtige werk. De leerlingen weten zich bij hun teke nen niet meer geholpen, neen, we kun nen beter zeggen belemmerd door de be ruchte voorbeelden uit een voorbije te- kenonderwijs-periode. Men geeft hun voortaan de vrijheid, men brengt hen de idee bij, dat iedereen tekenen kan, zoals iedereen ook schrijven kan. En dan gaan de leerlingen zich uiten op zoveel manie ren als er karakters zijn dan zijn er geen belemmeringen meer, dan is er geen sprake van niet te kunnen tekenen, maar iedereen brengt zijn ideeën op het pa- piei in een geheel eigen taal, en soms is die taal werkelijk schoon. Er zijn uitgesproken talenten onder de de jongens en meisjes van het college hun tekeningen hangen tussen de andere verspreid, maar ze vallen natuurlijk met een op door de perfecte techniek waar van sommige blijk geven, of door de zeer eigen uitdrukkingsmiddelen waarvan an deren gebruik maken. Wanneer we enkele namen mogen noemen dan vragen we u, bij uw bezoek te letten op het werk van Thea van Lier, een kunstenares in potentie, die van haar medescholieren portretten maakt, die meer zijn al dan enkel een weergeven van de uiterlijkheden. Het meest artist is ongetwijfeld Jan Huybregts, de zoon van do Vlijmense notaris, leerling van 2 H.B.S.; van hem zagen we bijvoorbeeld een karakteristiek zelfportret en een allegorie, gedurfd, maar ook getuigend van een zelfstandig doorleven van het onderwerp en een in staat zijn in een geheel eigen taal te zeggen, wat hem bezig houdt. Bewonde renswaardig en alles belovend, zo dit talent op de juiste manier kan worden ontwikkeld. Laten we nog noemen G. v. d. Hoeven, een romanticus in de keuze en de uit werking van zijn onderwerpen en zeer knap tekenaar, die met weinig middelen prachtige voorstellingen weet te geven cok Wies Kroot is het vermelden waard. En meer zijn er die het vermelden waard zijn, de een om de originaliteit van de uitbeelding, de andere om zijn rake lijnen, weer een ander (bijvoorbeeld Jan Pullens) om de uitstekende keus van zijn kleuren en gaat u zo maar door. Het boeide ons ongemeen, zoals we ook getr.offen werden door het artistieke handwerk, dat er geëxposeerd wordt door de meisjes van de M.M.S. PRACHTIGE EXPOSITIERUIMTE. De tentoonstelling is ondergebracht in de tekenzaal en op de bovengangen van het College en het College blijkt speciaal in zijn tekenzaal over een ideale exposi tieruimte te beschikken. Het licht valt er vanaf het Noorden prachtig binnen en de ruimte is ideaal voor het houden van dergelijke tentoonstellingen. Uw conclusie uït dit artikel moge zijn, dat wij u graag aanraden deze expositie te bezoeken. Er is zeer veel schoons en interessants te zien, waar onder ook het bekende door de firma Mombers aan de school geschonken werk van Lik!wig Kohl, dat thans, keurig gerestaureerd, een plaats heeft gekregen in het trappenhuis. Het zal hopelijk geen ijdiele wens zijn, wan neer wc de hoop uitspreken, dat er nog wel eens een betere plaats voor gevonden kan worden. WETSONTWERP OUDERDOMS- VERZEKERING Voorstel aan he't Kabinet PENSIOEN VOOR ALLE BEJAARDE NEDERLANDERS. Fiscus zal de premie innen. Pensioen gehuwden f 1.338; ongehuwden f 804. Minister Suurhoff is van plan bij de Sl aten-Generaal een voorstel in te dienen om alle gehuwde ingezetenen van 65 jaar en ouder e'en ouderdomspensioen te geven van 1.338 gulden per jaar. De on gehuwden krijgen 804 gulden per jaar. De definitieve ouderdomsverzekering, die de noodwet moet vervangen, zal alge meen verplicht worden gesteld. Ieder tussen 15 'en 65 jaar zal voortaan een premie moeten gaan betalen. Het voor stel gaat uit van een 50 jarige verzeke- ringsduur. De premie zal worden geind door de belastingdienst. De minister wil aan de nieuwe wet dus het karakter ge ven van een volksverzekering. Er zal geen inkomengrens worden gesteld, maar het gedeelte van het inkomen, dat boven de 6000 gulden ligt, zal premie-vrij zijn. Het ontwerp van de wet, dat minister Suurhoff thans heeft voorbereid en dat ook ondertekend zal worden door minis ter Van de Kieft (Financiën), zal bin nenkort in de ministerraad worden be sproken. Minister Suurhof heeft herhaal de malen beloofd, het wetsontwerp voor de definitieve ouderdomsverzekering nog vóór 1 Juli van dit jaar bij de Staten- Generaal te zullen indienen. In dit voor lopige ontwerp van de minister kunnen het kabinet en straks ook de volksver tegenwoordiging nog wijzigingen aan brengen. De uitkeringen stijgen of dalen dan met hetzelfde percentage als dat van het in dexcijfer van de lonen. Bovendien is nog een tussentijdse wijziging van de pen sioenuitkeringen mogelijk. Dat zal plaats vinden wanneer het hele loonpeil schoks gewijze stijgt. De minister heeft dit zo bepaald, om het ouderdomspensioen niet zo bepaald om het voor de weduwe ge makkelijker te maken zich aan de gewij zigde omstandigheden aan te passen. Hetzelfde geldt ook voor de weduwnaar. KONINKLIJKE FAMILIE VOOR HET EERST OP DE SKI'S. Onder de talrijke Zwitsers, die in de morgen van Goede Vrijdag onder het ge beier van de klokken der Evangelische Kirche in Klosters ter kerke gingen, was H.M. Koningin Juliana, die vergezeld werd door jonkvrouwe Roel. Door de overige kerkgangers onopgemerkt, namen zij hun plaatsen in op de galerij. Ds. Seiler hield een predikatie naar aanlei ding van het evangelie van Marcus. Prinses Margriet had haar moeder naar de kerk gebracht en stond na afloop van de dienst buiten weer te wachten. Later op de dag lieten Koningin en Prinses een foto maken voor het abon nement op de ski-lift. De vrouw van fotograaf Kampeer, mevrouw Kampeer- Van Giesel, die een in Den Haag gebo ren Nederlandse is, maakte een praatje met dc koninklijke klanten, die nadien dadelijk van hun abonnement gebruik maakten. In gezelschap van ski-leraar Christian Gulen daalden zij dc 2200 m hoge Gotscha af. Ook prins Bernhard en de beide oud ste prinsessen hebben in Oostenrijk vooi het eerst in hun vacantie de ski's onder gebonden. Met de drie door Rendieren getrokken sleeën arriveerden zij Vrijdag morgen in de met sneeuw bedekte Jan- talhütte. De Prins en de prinsessen Beatrix en Irene zullen in de Jantalhütte het op ruim 2100 m hoogte gelegen skihotel aan de Noordwestelijke kant van de Silvret- tabergen tot midden volgende week blijven. Dan trekken ze door de bergen naar Klosters in Zwitserland. MINDER WERKLOZEN. In Maart daalde het aantal werkloze mannen in ons land van 65.484 tot 46.596, terwijl de bezetting van de aan vullende werken toenam van 18.383 f vu* wuutiuviiioHt "oiucu mei *-• "v" wvhoiii van o.joj te laten achterlopen bij de ontwikkeling door weersomstandigheden zeer ge- van lonpn rina einnt.nl I tot IQ -rris\ne K/it van de lonen. Het wetsvoorstel tot definitieve rege- j ling van de ouderdomsverzekering, dat minister Suurhof na bespreking in de ministerraad zal aanbieden aan de volksvertegenwoordiging is van bijzon- der belang voor de gehuwden en met na- j me vooral voor de gehuwde v.rouw. Met betrekking hiertoe kan nog het volgende van de plannen worden medegedeeld. De gehuwde vrouw wordt of zij 1 aan het arbeidsproces deelneemt, of in haar eigen huishouden werkzaam is in de ouderdomsverzekering opgenomen. Dit betekent, dat zij, wanneer ze op haar ouden dag weduwe of gescheiden vrouw is geworden, zelfstandig op een uitkering aanspraak kan maken. In de tijd waar- In ze werkte, heeft ze immers een pen sioen opgebouwd. De gehuwde vrouw die geen inkomen geniet, hoeft uiteraard geën premie te betalen. In het systeem van het wetsontwerp neemt de gehuwde vrouw dus een volkomen zelfstandige po sitie in. Na het overlijden van een gehuwde man die ouderdomspensioen genoot, krijgt de vrouw nog vijf maanden lang het volle gehuwdenpensioen (dus 1,338 gulden per jaar). De minister heeft dit ring aantal) tot 19.346, zodat het aan bod van arbeidskrachten in totaal met 17.925 verminderde. Deze daling een gevolg van de intrede van het voorjaar kwam vooral tot uiting onder de bouwvakarbeiders, de landarbeiders, de losse arbeiders en de veenarbeiders. HOEVEEL RADIO LUISTERAARS TELT NEDERLAND? Het aantal aangegeven radio-ont vangtoestellen in Nederland be droeg per 1 April 1955 1.999.118 te gen 1.988.583 op 1 Maart 1955. Op 1 Maart 1955 waren er 511.465 aangeslotenen op het Draadomroep- net tegen 509.821 op 1 Febr. 1955. AARDIGE CIJFERS! Van Gelder en Zonen, papierfa brieken, hadden een ontzet in 1954 van 168 millioen. Winst 12% mil- lioen. Philips verkocht 50% meer tele visie-apparaten, had. in Nederland een personeel van 51500 mensen, over ae gehele wereld 123000. Er was een record-omzet van 1936 millioen; winst was 119 millioen. KINDERPOSTZEGELACTIE BRACHT f 1,2 MILLIOEN OP. De verkoop van kinderpostzegels en prentbriefkaarten met toeslag dc be kende actie van het kind voor het kind heeft in 1954 voor de in zo velerlei vorm geestelijk en lichamelijk misdeelde jeugd netto een bedrag van f 1,200,000 opgebracht; dat is bijna f 200,000 meer dan in 1953, toen juist de één millioen werd bereikt. De opbrengst der postzegels steeg met f 126.540.17 tot f 791.502.88 (verleden jaar was dit f 664.962.71). Ook de op- bi-engst der kaarten vertoonde enige stijging. BEVRIJDINGSLEGER VOOR WEST-IRIAN. President Soekarno heeft dezer dagen een delegatie ontvangen van het „Be- vrijdingsleger voor West-Irian (Nieuw- Guinea), een organisatie, die haar hoofd kwartier op Midden Java heeft. Zij heeft een ledenaantal van 72,502 personen, en is verdeeld in commando's en lelotons. Alle leden hebben zich bereid verklaard te vechten „tegen elke vijand die met geweld de republiek Indonesië omver zou willen werpen". De president sprak bij de ontvangst in het paleis te Djakarta zijn waardering uit voor hun bereidheid om „een kruis tochtte ondernemen voor de revoluti onaire nationale eenheid, teneinde de kracht te verkrijgën om de terugkeer van de West-Irian binnen het grondgebied der republiek Indonesië te verwezenlij- •ken. SPAAK KONDIGT AAN: SCHOOL- WETTEN WORDEN DOORGEVOERD. In een radiorede heeft de Belgische mi nister van Buitenlandse Zaken, Paul Henri Spaak, aangekondigd dat de re- gering de schoolhervorming zal door voeren ongeacht het verzet van de zijde der katholieke partij. Spaak verweet de ze partij dat zij respectabele godsdien stige gevoelens voor politieke doeleinden misbruikte. De regeringsvoorstellen voorzien, naar Spaak verklaarde in hogere subsidies voor de katholieke scholen dan het geval was in 1950, voordat de katholieke re gering aan haar vierjarige ambtsperiode begon. Hij merkte op dat de katholieke regering de subsidies met 80 procent had opgevoerd. Zij stonden nu op 3.200 mil- nog even spreken. Je zult wel moe zijn na dat pariijtje van vanavond tussen twee haakjes: 't wasvoor ons allemaal een verrukkelijke avond! maar ik beloof je, dat ik je niet lang zal ophouden", zei John vriendelijk. En grimmig" ver volgde hij, het pijltje uit zijn bin nenzak halend: „Ik denk, dat ik 't uiterst kort zal maken, waarde heer. Uiterst kort Chambricks lachte nerveus. „Doe niet zo melodramatisch", zei hij. „En laat je niet zo meesle pen door je woede. Dat schaadt je reputatie als koelbloedige weet je." John wist het. Hij was inderdaad woedend en had moeite zich te be heersen. Dat gebeurde hem niet vaak, maar het element „Liefde", LIEFDE met kapitale letters, was ook nog nooit in hel. spel geweest. De min of meer hevige verliefdhe den hadden hem in vroegere jaren wel eens beïnvloed, maar nooit zo sterk als nu. Hij realiseerde zich, dat hij moest oppassen en nuchter moest blijven. Niet dat hij vreesde zijn reputatie te verliezen, dat in teresseerde hem weinig of niets. Maar hij was er zich van bewust dat een man, die zich door woede laat meeslepen, minder voorzichtig is dan een man, die zijn zinnen bij elkaar heeft; en van het feit, dal i hij voorzichtig moest zijn, was hij terdege doordrongen. En toch was hij dit keer niet voor zichtig genoeg. Want hij had niet gehoord dat er na hem nog iemand de lang verwachte Buston 't archiefkamertje was binnen gegaan en hij kón eenvoudig niet weten, dat deze man Buston, met 'n gum miknuppel in de hand, geruisloos de kamer in kwam. Weten kon De Weger niets van Buston met de gummiknuppel, maar vermoeden deed hij wel iets, dit, doordat Chambricks' gezicht opeens zoveel emoties weergaf, dat zelfs een kind in de gaten gehad zou hebben, dat er iets aan het handje was. Het nare was alleen, dat John zich er te laat van bewust werd dat er gevaar was. Want eer hij iets had kunnen doen, daalde de gummiknuppel neer op zijn hoofd. De Weger was sprakeloos en zou dat de eerste vyf minuten nog wel blijven ook. Hij maakte 't zich gemakkelijk op de grond en sliep Chambricks beheerste de situatie nu weer volkomen, hetgeen, John's toestand in aanmerking' nemende, hem nu niet zo erg moeilijk viel. „Breng die vent waar hij al een paar uur had moeten zijn!" snauw de Mylord. Zwijgend keek Buston naar zijn ene arm, die hij in een om zijn hals hangende doek steunde. Nu eerst realiseerde Chambricks zich dat er iets met de man aan de hand was. Hoe Buston dan wel gewond kwam en waarom hij niet liever zijn opdracht naar behoren uitge voerd had. Of hij soms dacht, dat hij, Chambricks, hem voor niets met goud bekleedde Buston dacht niet dat Cham- t bricks dat helemaal voor niets deed. En Buston had inderdaad liever zijn opdracht uitgevoerd. Maar of Mylord soms vooruit voor zien had dat een auto Buston zou aanrijden? Nee, dat had Mylord niet. Hoe het ook zy, Buston was 'n rund en diende 'm nu zo snel mo gelijk te smeren met die bemoeial. Maar dat kon Buston immers niet met die ene lamme vleugel! My- word moest niet te veel van hein verwachten. Als Buston nu nog de gewone weg mocht nemenMy lord vloekte. Buston moest niet zo stom doen; de gewone weg door huis kon hij niet nemen, want op die gewone weg zou hij al het per soneel tegenkomen, omdat het per soneel nog bezig was de herrie op te ruimen. „En als we nu eens zeggen dat dit een dronken gast is?" zei Bus- ton. „Of nog beter, een zieke gast Mylord zuchtte en deed nog' wat anders, maar sanclionneerde uil- eindelijk het voorstel en hielp Bus- Ion op de voorgestelde wijze met slappe Dc Weger de deur uit. Het personeel vond een en an der kennelijk helemaal niet zo vreemd; het personeel overigens was niet zo erg gesteld op de rijke gasten en zag ze waarschijnlijk zelfs graag een beetje ziek. Maar dat realiseerden zij zichzelf nau welijks, laat staan dat zij het zeiden tegen Mylord. Trouwens, het personeel vond 'i het wijste om tegen Mylord maar helemaal niets te zeggen die nacht. Want de stemming van lord Char les Bernhard Chambricks werd toch al met het kwartier slccliler. „Het is", dacht De Weger, „een situatie, waarin de mens vooral be hoefte heefl aan koffie. Eerst dc vrijheid is gelyk blijheid natuur lijk, maar dan toch koffie. En ui teraard een beperking van het aan tal timmcrwinkels in de bol." (Wordl vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1955 | | pagina 1