LEVEND GESCHENK
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 18 APRIL 1955
2
Burgemeester:
Bij de tijd blijven.
Het Havenplan.
De Woningbouw.
Culturele Raad.
Presentiegeld
W oningcommissie
Gemengd zwemmen
In tweede instantie.
Heuvelstraat 45 Tilburg
veer elegante taiileurv
Feuilleton
II
scholenbouw enz., alle werken, die
Waalwijk tot een centrumgemeen
te stempelden.
Sinds 1931 droeg Waalwijk met
trots in het poststempel de titel
„Centrum der Schoenindustrie"; na
mens die schoenindustrie wilde hij
wijzen op het tekort aan arbeids
krachten. Hij was er van overtuigd
dat het gemeentebestuur alles deed
wat mogelijk was; toch beval hij 't
bouwen van arbeiderswoningen
nog eens zeer in de aandacht van 't
gemeentebestuur aan, evenals het
aantrekken van zware industrie.
Ook hij wees op het ontstellend
gebrek aan zaalruimte in Waalwijk
an kwam dan te spreken over de
subsidie aan Waalwijks Belang.
Als bestuurslid van Waalwijks
Belang kon hij het gemeentebe
stuur verzekeren dat de vereniging
het gemeentebestuur zeer erkente
lijk was voor de financiële steun
en de samenwerking.
Nu bestonden er plannen om
meer dan in het verleden aandacht
te besteden aan het aantrekken van
touristen, waarmee ook het belang
van de gemeente wordt gediend.
Waalwijks Belang had de bedoe
ling voor 1956 een verhoogde sub
sidie aan te vragen en het leek de
tief antwoord willen geven, inte
gendeel, zij hebben het zo positief
mogelijk willen stellen. De sugges
tie die de heer Meijs gedaan had,
om bijvoorbeeld de vereniging een
programma te laten samenstellen
voor 1955, wees ook al enigszins in
deze richting. De weg lag open voor
de vereniging om tot het beoogde
doel te komen.
De heer Duyvelaar kreeg ten ant
woord op zijn vraag wat het ver
schil precies was tussen de beide
uitdrukkingen, dat men niet zo zeer
deze formulering op de letter moest
nemen. B. en W. hebben willen
zeggen dat de huidige subsidiere
geling voor de harmoniegezelschap
pen niet zozeer gezien moet worden
als een waardering in 't algemeen,
maar ook en vooral als een waar
dering voor al hetgeen deze mu
ziekgezelschappen verrichten in 't
belang van de gemeenschap. Ver
leende men een subsidie naar het
cultureel niveau, dan zou alleen 't
specifieke culturele peil alleen we
gen, dus de prestaties van de ver
enigingen in een bepaalde concours
afdeling.
Nu was de doorslaggevende fac
tor deze: de blijvende waardering
voor de plaats van de beide harmo-
heer de Kort aannemelijk een ver- I nieën in het gemeenschapsleven,
i terwijl de commissie het gewicht
enigszins wilden verleggen naar 't
kennen en kunnen der verenigin
gen; hierover zouden B. en W. zich
beraden.
Ten aanzien van de uitbreiding
van bestaande industrieën en de
aantrekking van nieuwe, door dhr
v. Seters ter sprake gebracht, ver
klaarde de voorzitter dat B. en W.
steeds in alle opzichten zeer dili
gent zijn. Het was een gelukkig
verschijnsel dat bestaande indus
trieën zich uitbreidden.
Bedriegen de voortekenen niet,
aldus de voorzitter, dan is er
zeer binnenkort weer een uit
breiding van een grote indus
trie te verwachten.
Bij het aantrekken van nieuwe
industrie dienen we er wel degelijk
rekening te houden met de voor
ziening van de arbeidsmarkt, die
een probleem vormt.
hoogde subsidie in overweging te
nemen.
Toen was het woord aan burge
meester Teijssen voor 't antwoord
op de algemene beschouwingen en
hij begon met ieder vriendelijk
dank te zeggen voor de waarderen
de woorden, gericht tot B. en W. en
het gehele gemeentepersoneel.
Het gemeentelijk beleid, ant
woordde hij de heer v. d. Hoven, is
er niet alleen op gericht de achter
stand op bepaalde gebieden in te
halen, maar ook „bij de tijd te blij
ven" en als het kan zelfs een stap
vooruit te zijn. In dit beeld paste de
suggestie van een overdekt zwem
bad en een grote turnzaal; ten aan
zien van het eerste, meende de
voorzitter dat men eerst eens wat
meer ervaring moest hebben met
de exploitatie van het openlucht
zwembad.
Ingaande op de suggestie van een
grote turnzaal, wilde de voorzitter
in het algemeen er op wijzen dat 't
gymnastiekonderwijs zeer binnen
kort een betere accomodatie zou
krijgen en wellicht was het moge
lijk dat ook verenigingen hiervan
profiteerden. Aan een grote zaal
echter hadden B. en W. ook reeds
verschillende malen de aandacht
besteed.
Namens het college sprekend, zei
de voorzitter omtrent het Haven
plan: B. en W. zijn er van overtuigd
dat het plan van zodanige betekenis
is voor de gemeente, dat er wegen
moeten kunnen worden gevonden
om op korte, als het kan zeer korte
termijn te komen tot een besluit in
deze vergadering, maar ook tot de
zekerheid, dat elders de plannen
zullen worden goedgekeurd.
De speciale commissie door Ged.
Staten in het leven geroepen om dit
plan te bestuderen, deelde de voor
zitter mee, zou de volgende dag
voor het eerst bijeen komen.
De financiële consequentie, deel
de hij de heer v. Leeven mee, moest
vanzelfsprekend worden overzien,
wilde dit plan worden gerealiseerd.
De financiën speelden een zeer be
langrijke rol, waren misschien wel
de tegenspelende factor. Hier was
sprake van een millioenenplan.
Over de exploitatievorm kon de
voorzitter uiteraard nog geen me
dedelingen doen; trouwens dit was
iets van secundair belang.
Dan sneed hij de kwestie Waal-
wiiks Belang aan en wees er op dat
de heren uit het antwoord van B.
en W. aan de commissie hadden
kunnen vernemen dat het college
van oordeel was dat de uitgetrok
ken subsidie gehandhaafd diende te
blijven, mede ook omdat de vereni
ging slechts ƒ500.— had aange
vraagd en omdat zij zich bij bijzon
dere activiteiten altijd tot het ge
meentebestuur kan wenden. Ook 't
bevorderen van het tourisme is zo'n
bijzondere activiteit en een reden
om zich hierover nader met B. en
W. te verstaan.
B. en W., antwoordde hij de heer
Meijs, hebben geenszins een nega-
Toen hij kwam te spreken over
de woningnood wilde de voorzitter
op de eerste plaats de aandacht
vragen voor de omstandigheid, dat
onlangs de bouw van 77 woning
wetwoningen is gegund, waarbij
niet mag worden verzwegen, dat
deze 77 woningen de eerste wo
ningwetwoningen zijn die in Bra
bant worden gegund in het kader
van het bouwvolume 1955.
Kunnen B. en W. nog meer doen?
Zij houden zich practisch dag aan
dag met dit vraagstuk bezig met
het gevolg, dat enige kleine con
tingenten reeds aan het volume
voor 1955 kunnen worden toege
voegd. Ook de halve premie-bouw
zou de belangstelling van de raad
dienen te hebben; hij tradt echter
niet organiserend op, m aar coör
dinerend, stimulerend en propage
rend.
ZEER spoedig zou de samen
stelling van de culturele raad
bekend zijn. Het college van
B. en W. had de burgemeester
verzocht te fungeren als voor
zitter van de culturele raad.
De voorzitter was van plan de
plechtige installatie van de cul
turele raad in tegenwoordigheid
van de gemeenteraad te ver
richten en dan ook nader in te
gaan op dê taak van de raad
De speeltuin in de Antoniuspa-
rochie, vervolgde hij, zal binnen
kort gereed zijn; enig uitstel was
er geweest, omdat het uitbreidings
plan enige verschuiving vergde.
Sprekend over de mogelijkheden
tot ontspanning en zeer bijzonder
m.b.t. de lokaliteiten, verwees de
voorzitter naar zijn nieuwjaarsrede
waarin werd gesteld, dat B. en W.
zich bezig houden met de vraag of,
en in hoeverre ook in andere delen
van de gemeente de behoefte be
stond aan een dergelijk wijkcen
trum als in Baardwijk werd inge
richt. Even wilde men afwachten
hoe de praktijk in Baardwijk zou
zijn, wat echter niet betekende, dat
B. en W. er geen aandacht aan be
steedden.
Om elk misverstand uit de weg
te ruimen, zei de voorzitter, dat het
centrum voor kunstuitingen, waar
over de heer van Leeven had ge
sproken, niet zou zijn, wat Baard
wijk in het klein was.
Een gemeenschapshuis was be
doeld, om de gemeenschap de ge
legenheid te geven het leven te
leven, dat iedere vereniging diende
te leven, om haar culturele taak te
kunnen verrichten.
Het culturele centrum echter
diende een geheel ander karakter
te dragen; het diende een grote
zaal met veel zitplaatsen te bezit
ten om allerlei kunstuitingen mo
gelijk te maken; daarnaast konden
er eventuele kleinere zalen zijn
voor vergaderingen, enz.
Sprekend over de subsidie aan
de sociale jeugdverenigingen, zei
de voorzitter dat het niet aanging
om ieder jaar de subsidie op te
voeren; dan immers zou men onder
ogen hebben te zien, of er niet een
andere vorm van subsidie wense
lijk was, zodat de gelden nïeer effi
ciënt konden worden besteed.
Het acheruitlopen van het be
zoek aan het badhuis moest men
niet al te dramatisch stellen; de
voornaamste oorzaak was het feit,
dat in de meeste nieuwe huizen
n douche- of badgelegenheid werd
aangelegd. Er waren verschillende
propagandamogelijkheden om het
bezoek te stimuleren.
De opmerkingen van de heer van
Seters met betrekking tot de poli-
tie-auto ontzenuwde de voorzitter
mensen waren die handelend en
alarmerend konden optreden. De
brand-preventie vergde dit.
Ook de controle op de vermake
lijkheidsbelasting aan de bron was
ook nodig. De intensiteit van de be
zoeken van de controleur was een
tweede vraag, die aan het oordeel
en de tact van de controleur diende
overgelaten te worden.
wordt bestudeerd; deze moet ech- j d°or er de aandacht op te vestieen
TPr nAAr 2 i 4 1 r-Jrt -C2 1 -
ter door particulieren tot stand
worden gebracht; B. en W. menen
dat ook op dit terrein wel wegen
te vinden zijn.
Ten aanzien van de woningbehoefte
en het contingent, dat er tegen
over staat, welk vraagstuk door de
heer van Leeven was ter sprake
gebracht, wees de voorzitter er op,
dat e r enkele factoren bepalend
waren voor de omvang van het
contingent; men werkte niet met
landelijke gemiddelden, maar met
het inwonertal van de gemeente,
het overschot door vestiging en
geboorte, het karakter van de ge
meente, het aantal gezinnen, enz.
De heer van Seters wilde hij er
op attenderen, dat onlangs beslo
ten was tot de bouw van twintig
woningen met een huur van 9.30
dus woningen met een behoorlijk
grote inhoud; dat deze woningen
ei ten behoeve van de gerepatrieer-
den waren betekende niet, dat er
uitsluitend gerepatrieerden in ge
huisvest moesten worden.
Duplexwoningen waren voor het
laatst gebouwd in de Trans vaal wijk,
nu waren er genoeg.
De voorzitter ging vervolgens in
op een aantal opmerkingen, die
ondergebracht kunnen worden on
der het Hoofdstuk cultuur, ont
spanning, enz. en wees er op dat
de taak van d e culturele raad in
de verordening was omschreven;
het culturele leven in het algemeen
'V.UU5CI1,
dat de jeep, toen hij gekocht werd,
al tweede-hands was; maar afge
zien daarvan, wanneer de jeep niet
versleten was, dan zou ook tot aan
schaffing van een wagen met mobi
lofoon moeten worden overgegaan:
hierop werd door het ministerie
aangedrongen. Andere gemeenten
van dezelfde omvang hadden ook
een dergelijke wagen; hij behoorde
tot de moderne uitrustingsmidde
len van een politiecorps.
B. en W., zei de voorzitter, die te
spreken kwamen over de verhoging
van het presentiegeld van de Wo
ningcommissie, waartegen de heer
v. Seters bezwaar had gemaakt,
hebben grote waardering voor de
activiteit en de werkzaamheden van
de woningcommissie. Het was een
zeer ondankbare taak en de betref
fende ambtenaar die aan de com
missie was toegevoegd, had slechts
een administratieve taak. De taak
van de woningcommissie was niet
te vereenzelvigen met het werk van
andere commissies, dat zo nu en
dan eens uit gemeenschapszin werd
verricht; dit werk keerde van week
tot week, in feite van dag tot dag
terug. De presentiegelden vormden
een zeer geringe beloning voor de
werkzaamheid gedurende vele uren
en de grote verantwoordelijkheid
die men droeg en wogen niet op
tegen het werk en het tijdverlies,
zodat altijd nog het dienen van de
gemeenschap voorop bleef staan.
Het voorstel betreffende het par
keerverbod was door B. en W. te
ruggenomen om enkele aspecten
nog nader te bezien, vervolgde de
voorzitter. B. en W. houden zich
zeer intensief met het probleem
bezig; door de politie had men een
enquête laten instellen naar het
parkeren in de Grotestraat.
Ten aanzien van de woningver
betering antwoordde de voorzitter
op de gemaakte opmerkingen, dat
het de raad bekend kon zijn dat er
regelmatig credieten beschikbaar
werden gesteld voor de verbetering
van een groot aantal woningen. De
verbeteringswerken waren precies
omschreven en van dag tot dag
werd er controle op uitgeoefend.
Dat het tentoonstellingsnieuws in
de aether kwam was slechts zeer
indirect een taak voor B. en W.;
eventueel echter zou men er de ge
noemde verenigingen op attende
ren.
B. en W., aldus de voorzitter de
kwestie van het gemengd zwemmen
aansnijdend, zijn in beginsel van
oordeel dat ook in deze gemeente
op dit ogenblik de mogelijkheid
hiertoe geboden moet worden.
Naast het aparte zwemmen moet
ook op bepaalde uren gemengd ge
zwommen kunnen worden.
De commissie ad hoe, die door de
Eindhovense gemeenteraad was in
gesteld ter bestudering van dit pro
bleem, had hierover een gefunda-
menteerd rapport uitgebracht, waar
in de mening van erkende moralis
ten, psychologen en baddeskundi-
gen was weergegeven.
Het gemengd zwemmen en 't ge
mengd oeververkeer was de conclu
sie, was geen gevaar voor moreel
en psychisch gezonde mensen.
De psychologen zagen er zelfs een
psychologisch goed in. En de men-
n t sen uit het bedrijf wisten dat goed
Keserve-politie en gereglementeerd zwemmen geen
wanordelijkheden teweeg brengt.
Brandweer ®ok in de naaste omgeving, in
Kaatsheuvel, Oisterwijk en Ooster
hout werd gemengd gezwommen.
B. en W. van Waalwijk overwe
gen nu ook of er een tijdrooster
De voorzitter was het met de op
vatting van de heer v. Seters over
de reserve-politie helemaal niet
eens; de reserve-politie, aldus de
voorzitter, dient thans wel degelijk
op te treden, al was het alleen
slechts om enige practische erva
ring te krijgen.
Het korps heeft echter ook reeds
zeer belangrijke diensten bewezen
se er niet veel voor voelden. On
langs was het besluit genomen in
het kader van de schoolartsendienst
een schooltanddienst in het leven
te roepen, waaraan de plaatselijke
artsen graag hun medewerking ver
leenden.
Op het programma van de Ge
meentelijke Instelling voor Maat
schappelijke Zorg stond reeds de
bespreking van de mogelijkheid van
een speciale uitkering aan de on
dersteunden bij gelegenheid van de
5 Mei-viering.
Het was niet mogelijk, vervolgde
de voorzitter, de gemeentelijke ge
zondheidsdienst en de schoolartsen-
dienst in één lokaal onder te bren
gen; de huur voor de twee benodig
de lokalen was overigens ook niet
hoog.
Het verlies van de vleeskeurings
dienst zou ook door andere gemeen
ten gedragen worden.
Het nevelapparat voor de brand
weer een suggestie van de heer
Verdoorn zou in het college ter
sprake gebracht worden.
Ten aanzien van de spoorwegver
binding kon de voorzitter slechts
meedelen dat er nog besprekingen
gevoerd worden; onlangs had hij
nog een zeer belangrijke bespre
king meegemaakt.
Ongetwijfeld was het toch ook
wel attractief wanneer het Museum
was ondergebracht in een van de
oudste huizen van Waalwijk, ge
bouwd in dezelfde stijl als de wo
ningen waarin de oude schoenma
ker zijn beroep uitoefende. Qua
huisvesting van het Museum was 't
inderdaad aan de primitieve kant,
terwijl het nu reeds overvol is en
het zich laat aanzien dat er nog
heel wat expositiemateriaal bij zal
komen.
Het gemeentebestuur hield zich
bezig met de vraag hoe en waar aan
het Museum een ruimere huisves
ting kon worden gegeven.
De baldadigheid van de jeugd,
moest de voorzitter de heer Ver
doorn toegeven, gaat inderdaad wel
eens wat al te ver; jammer is het
dit te moeten constateren, wanneer
de gemeente alle mogelijke moeite
doet. Dezer dagen was de voorzitter
nog ter ore gekomen dat in een be
paalde wijk, waar eertijds helemaal
geen plantsoenen of iets dergelijks
was, nu al vernielingen waren aan
gebracht.
Graag beaamde hij hetgeen de
heer Verdoorn zei over de rijke ge
schakeerdheid van het onderwijs in
Waalwijk. En speciaal vestigde hij
de aandacht op de Christelijke
School voor B.L.O. die in 1956 in
een eigen gebouw gehuisvest hoop
te te zijn en eveneens hoopte in
September van dit jaar in noodlo-
kalen te kunnen starten. Nog enige
besprekingen' desbetreffende waren
gaande.
Het aanstellen van een derde wet
houder, antwoordde hij de heer
Brouwer, zou niet mogelijk zijn. De
gemeentewet stelde een aantal van
20.000 inwoners voor het benoemen
van een derde wethouder als voor
waarde. In zeer bijzondere omstan
digheden werd hiervan wel eens af-
geweken, maar de practijk was dat
Ged. Staten dit bijna nooit goed-
beurden. B. en W. zelf hadden bo-
j vendien er nooit behoefte aan ge-
j yoeld het college uit te breiden; de
teamgeest in het college was zeer
goed en er werd vruchtdragend
werk verricht. Het was niet altijd
't aantal personen dat 't hem deed.
Ten aanzien van hetgeen de heer
Brouwer had gezegd over de com-
1 missie voor de sportparkplannen,
wees de voorzitter er op dat de
commissie slechts adviseerde; het
opnemen van eventuele contacten
standig de tippen van de befaama
sluier oplichten.
De stichting van een bejaarde*
centrum werd bestudeerd; enW?'
prntp Hnccior-o n,ovr,n *veie
grote dossiers waren er over
gelegd. Overigens was dit geen oh
maire taak voor de gemeente,
het initiatief moest komen uit
maatschappelijk leven zelf. De
meente kon hier stimulerend wi!"
ken, maar zeker niet beherend
exploiterend.
en
kan worden opgesteld om het ge- j laS.°P de weg van B. en W.; mis-
mengd zwemmen mogelijk te ma
ken.
De kwestie van het verkeerson-
derwijs hadden B. en W. ook in on
derzoek; aan de Inspecteur van het
L.O. was gevraagd om te bevorde-
schien zou dit samen met de com
missie kunnen gebeuren, maar de
commissie mocht zeker niet zelf-
Toen kregen de raadsleden
tweede instantie het woord in hl
kader der algemene beschouwin
gen.
De heer Meys maakte hiervan eo
bruik om mee te delen dat er reeds
contact was opgenomen met de ra!
dio en dat men dit binnenkort zon
kunnen bluisteren.
De heer Duyvelaar merkte ten
aanzien van de subsidiëring van
de harmonieën op, dat de commis
sie de aandacht niet wilde verleg!
gen naar het cultureel niveau ui|!
sluitend, maar, zei hij, de kosten
voor een harmonie worden zwaar
der naarmate zij in een hogere af.
deling komt; daarom achtte hij het
wenselijk dat er naast de bestaan-
de regeling ook hier aandacht aan
kon worden besteed.
Men moest, zei hij vervolgens
niet te veel de nadruk leggen op dé
presentiegelden voor de leden van
de woningcommissie; men moest
dit meer zien als een kleine ver
goeding voor de grote zorg, de ver
antwoordelijkheid van de leden.
Ieder weet toch hoeveel tijd en
moeite het lidmaatschap met zich
bracht. Op de Eerste Paasdag had
de heer Duijvelaar voor 12 uur al
drie mensen op bezoek gehad en
zo ging dat altijd maar door. Al
had men honderd huisbezoeken en
men kwam toevallig niet op de ver
gadering, dan kreeg men er niets
voor. Al kreeg men een kleine ver
goeding, er moest toch nog heel
veel gemeenschapszin bijkomen
ook.
De heer v. Seters pleitte om ook
111 Beoijen arbeiderswoningen te
bouwen, opdat de mensen van daar
niet elders hoefden te gaan wonen.
Hij was blij, dat er geen duplexwo
ningen meer werden gebouwd.
En, vroeg hij voorts, kon de huur
van de grote gezinswoningen niet
wat lager zijn.
Ook over het gemengd zwemmen
had hij zijn gedachten laten gaan;
het was misschien wel goed eens
met een voorstel in de raad te ko
men, 0111 het in zekere vorm toe te
laten.
Hij hoopte dat zijn uitlatingen
over de presentiegelden van de
woningcommissie niet verkeerd be
grepen werden. Zelf had hij vier
jaar in de commissie zitting gehad;
ook het fietsengeld zou vergoed
kunnen worden, want zelf had hij
ook heel veel bezoeken af moeten
leggen, 0111 geval voor geval te gaa/i
bekijken. En hij wilde niet zeggen
dat er niet heel veel werk aan ver
bonden was. Maar liy meende dat
het presentiegeld van die aard was
dat het toch een behoorlijke ver
goeding was. Zoveel sociaal werk
werd er verricht, waarvoor nie
mendal werd gegeven.
Hij wilde niets kwaads zeggen
van de reservepolitie, maar hy was
toch van mening dat deze niet zo
veel tact en invloed hadden als een
werkelijke agent.
Hij voelde ondanks alles niet zo
veel voor een scherpe controle van
de brandweer, zoals die hier werd
uitgeoefend.
De heer van Leeven, sprekend
over het culturele centrum, meen
de dat, wanneer er nog meer cen
tra werden gebouwd zoals in
en de voorzitter riep de dagen van j re^ dat het perSneë van de h" 1
de stadsfeesten en de SLEM in her- -----7.
t- "V-*; vw»- - v=
innermg, toen de reserve-politie ook
werd ingeschakeld; men had toen
een korps van eigen vertrouwde
mensen, inplaats van dat men er
anderszins in had moeten voorzien.
Ook de reserve-politie zelf had er
geen enkel bezwaar tegen.
De controle op de zalen, waar
uitvoeringen gegeven werden, zou
in elke gemeente toch wel zo zijn.
Men moest zorgen dat in die loka
len, waar veel personen bijeen zijn,
len hierin speciaal onderricht kon Jfjj
krijgen. Men stond namelijk op het
standpunt dat dit onderwijs niet
door de politie gegeven kon worden
om paedagogische redenen.
Aan de straatnaamborden, waar-£-
op de heer v. Leeven had geatten-
deerd, zou aandacht worden be-'.v."?
steed.
Betreffende de schooltandverzor-
ging bleek de heer v. Leeven niet
goed geïnformeerd, wanneer hij
meende dat de tandartsen ter plaat-
van „De Echo van het Zuiden
door
Bruno J. van Lheenke.
14)
Lady Chambricks kon niet we
ten, dat er die ochtend op 't nacht
kastje van lord Charles Bernhard
Chambricks een enveloppe had ge
legen, met als inhoud een kaartje.
-Niets dan één kaartje, waarop
slechts één krabbeltje: een weeg
schaal, die niet meer helemaal in
balans scheen te hangen.
„Het leven, Harrolds", zei John
die middag, toen hy na een wel
verdiend slaapje en een even wel
verdiend bad, iets warms naar bin
nen zat te werken, „het leven is
gelijk een pyp kaneel".
„Ongetwijfeld, meneer", beaam
de Harrolds en hy schonk 'n verse
kop koffie in.
j,\Veet je wat het allerberoerdste
is, Harrolds?" vroeg John.
„Ik weet veel beroerds, maar wat
het allerberoerdste isnee, dat
zou ik niet weten, meneer", beken
de de butler.
„Ik zal het je openbaren zei
John goedmoedig. „Het Allerbe
roerdste dan is, Harrolds, dat het
niet zo gaat als het gaan moet, dat
niet ieder die aan de pyp zuigt,
zyn deel krijgt, maar dat Kareltje
zulk een zuig heeft, dat hy 'n stuk
méér krygt dan zyn deel, en tot
slot, dat het stuk in kwestie de
jongedame is, waarmee ik van plan
ben te gaan trouwen."
„Trouwen, meneer?" zo echode
Harrolds.
„Mogelijk", zei John, „ik ga eens
kyken hoe 't met lord Chambricks
is." Hij stond op, rekte zich even
en maakte zich klaar om te gaan.
Nog diezelfde avond had John
succes: Chambricks ging uit. Hij
was lopende. John kon hem, be
schermd door een portie routine
en een dikke mist, volgen zonder
veel gevaar te lopen ontdekt te
worden.
Chambricks nam de ondergrond-
se en John volgde hem op de hie-
„Trouwen,^ Harrolds", bevestig- len. Daarna liep Chambricks nog
was. Na enige minuten kqerde John
naar het huis terug, met een instru
mentje in zyn hand, dat hy zelf
zeer plastisch „slotenmoerder"
noemde en waarmede hy altijd veel
succes had. Het vlotte dit keer ech
ter niet en er moesten meer instru
mentjes aan te pas komen.
Eindelyk klikte het slot en de
deur zwaaide open. John stapte
naar binnen en begon snel doch
grondig het huis te doorzoeken,
zonder dat hem dit echter iets bij
zonders opleverde. Het bleek een
de zolder onderzocht te hebben op de grond terecht kwam. Voor
zonder enig gunstig resultaat, ging zichtig gluurde hij om een hoekje.
Leen beelie mistroostig weer Dan een snelle sprong naar binnen
naar beneden. j en een schop tegen het vuurwapeI1(
„Onze lord is het huis binnen- dat uit de hand vloog van de man,
gegaan, dus liy moet hier iets te die languit op de grond la<* in een
zoeken hebben. De kelder is de
enige plaats waar ik niet geweest
ben, derhalve: naar de kelder",
sprak De Weger en hij daalde de
keldertrap af.
Nu gingen er belletjes in zijn
hoofd rinkelen, en John wist dat
fikse plas bloed.
De man was dood. In zyn borst
stak een groot dolkmes.
En het was niet Chambricks.
Buiten was nog' steeds de mist en
toen John een minuut of tien na-
de John. „Of dacht je dat zy géén haast twintig minuten, met John normaal woonhuis met als enTg weldurrtis6'"»81 ."°,?passen' kon' i dat hÜ de dode had gevonden, op
ja zou zeggen? Je bent 'n vry goed als een trouwe hond op enige af- abnormale dat hï i "b^ h« berend de
stond waar een ordentelijk woon- j tig verder. Hy kwam niet, zoals hy
ïuis niet hoort te staan, omdat 'n eigenlijk had gedacht, direct in de
mensenkenner, zie je."
„Ik denk, meneer, dat de juf
frouw in kwestie zeker „ja" zal
zeggen, behalve natuurlijk wan
neer zij onverhoopt niet van u zou
houden."
„Juist jaWel, dan dank ik
je voor je openhartigheid en ver
zoek ik je nu, onze beide gasten,
Diston en die andere opeter, te
gaan verzorgen. En mocht ik bin
nen een week niet boven water zijn
dan mag je wat my betreft heel
Londen de lucht in laten vliegen;
als je er maar voor zorgt dat Cham
bricks aan die destructie mede ten
onder gaat".
„U gaat dus voor enige dagen
weg, meneer?"
op enige
stand schuin achter zich. Zij wa
ren nu in het centrum van de stad
in een straat die op dit uur al vrij
stil was. Chambricks hield stil voor
een hoog huis en paste enige sleu
tels in het slot. Na korte tijd van
proberen kon hy naar binnen. Een
weinig verbaasd bleef John achter.
„Altyd wat nieuws en altyd wat
verrassends, is het niet, Mylord?"
mompelde John. Hij overwoog net
het slot te forceren, toen hy stap
pen achter zich hoorde, stappen,
die kennelijk genomen wei den door
een van de leden van het onover
troffen Londense corps d'Herman-
dad. Langzaam liep John door, tot
de surveillerende agent voorbij
ordentelijk mens er niet hoort te
wonen
Na een minuut of vyf waren de
kamers gelijkvloers en die op
de eerste verdieping doorzocht.
Nergens een teken van leven. Het
was doodstil in het huis. Licht was
nergens te zien. John klom de trap
op naar de tweede verdieping.
Ook hier kamers, maar deze wel
als kantoor ingericht. Er lag over
al dik stof en het was dus waar
schijnlijk, dat er al in lange tijd
niemand op dit kantoor geweest
was.
Na ook de derde verdieping,
waar ook kantoorlokalen waren, en
kelder, maar eerst in een portaal,
waar twee deuren op uitkwamen.
handen in zyn zakken.
„Chambricks, Chambricks" mom
pelde John, „wat ben jij een naar
mannetje".
Hij had de kelder onderzocht,
„Het voorgeborgte", mompelde maar geen andere levende wezens
De Weger, „en nu dan maar eens ontdekt dan een aantal cavia's.
De kelder bleek een uitstekend
in de hel geneusd. En „oppassen" j
is ons devies."
Oppassend opende hy een deur.
„BengEen kogel floot ra
kelings langs hem heen.
„Welkom in de hel en of je de
kanonnen per ongeluk niet verge
ten bent", sprak De Weger.
Binnen klonk een plofje en vlak
daarop ging er weer een schot af;
er werd kennelijk niet op John ge
schoten, want hij hoorde hoe bin
nen iets geraakt was en rinkelend
geoutilleerd laboratorium te zijn
en John kreeg al een vaag vermoe
den. Hij doorzocht een bureau, dat
hy in een afgeschoten hokje ont
dekte, maar kennelijk was iemand
hem voor geweest; alles lag in gro
te wanorde door elkaar en er was
niets van belang meer te vinden.
Toch had John de zaak meegeno
men in een enveloppe, die hy aan
zichzelf adresseerde.
(Wordt vervolgd).
