Puistjes
D.D.D.
Met de Ouden van Dagen
naar Beek
WRIGLEY
DE MAN UIT CHICAGO
GEMEENTERAAD HEUSDEN
Gedenksteen slachtoffers Stadhuisraiïip. Stellingen e.d. waren behaald, nadat
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 1 JULI 1955
2
HET WERD EEN JUBILEUMTOCHT.
KApW
kAelneme
stadhuis, hetwelk door iemand uit
Oss was gebouwd en waarmee ver-
hpf. ann
De Raad der gemeente Heusden
kwam Maandag 27 Juni j.l., des
avonds om 8 uur in openbare ver
gadering bijeen.
Afwezig met kennisgeving de
heer Brink.
Bij de behandeling der ingeko
men stukken werd door de voorzit
ter een brief voorgelezen van de
Commissaris der Koningin, waar
mede deze de dank overbracht van
H. M. Koningin Juliana, voor de
gelukwensen welke aan Haar wer
den gericht bij de viering van Haar
verjaardag en bij de herdenking
van de 10-jarige bevrijding.
Van De Haan en Oerlemans,
Scheepswerf N.V. alhier, was een
schrijven ingekomen waarin deze
mededelen dat door een nog grotere
uitbreiding van hun industrieterrein
het hun beschikbare terrein te klein
is, waarom zij in dit schrijven ver
zoeken om van het industrieterrein
hetwelk de gemeente van de Do
meinen wil aankopen, een strook
van 50 meter breed aan hun te doen
verkopen. B. en W. stelden voor de
ze strook aan De Haan en Oerle
mans te verkopen, daar men dit be
drijf hierin tegemoet moet komen,
opdat zij hun uitbreiding ten volle
kunnen doen ontplooien.
Op een opmerking van een der
leden dat, wanneer dit industrieter
rein nog geen eigendom is van de
gemeente, de raad toch nog niet kan
besluiten om een strook hiervan te
verkopen, antwoordde de voorzitter
dat De Haan en Oerlemans recht
streeks contact op kan nemen met
de Domeinen en deze strook, wan
neer de Raad er zijn goedkeuring
aan kan verlenen, rechtstreeks van
de Domeinen kan kopen, waardoor
een dubbele verkoop kan worden
voorkomen.
Op e n vraag van de heer Ver
schuur, waarom dit industrieterrein
nog geen eigendom is van de ge
meente, daar tot de aankoop hier
van toch al lang is besloten, ant
woordde de voorzitter dat dit ter
rein eerst moet worden geschat.
Hiertoe waren door de Domeinen
reeds drie deskundigen aangezocht,
doch door ziekte van een hunner
is dit echter uitgesteld, maar 't zou
nu zeer binnenkort gebeuren.
Hierna «af de raad zijn goedkeu
ring aan het voorstel van B. en W.
Verder was er een verzoek inge
komen van de heer J. C. Winkel,
om een gedeelte van een perceel
bouwgrond te kopen onder Hedik-
huizen, om daarop een woning te
bouwen. B. en W. hadden hiertegen
geen bezwaar. De voorzitter deelde
nog mede dat dit hetzelfde perceel
betrof, waarvan enige tyd geleden
een gedeelte verkocht is aan de heer
G. de Hart te Oudheusden; deze
heeft het voorste gedeelte en dhr.
Winkel wenst nu het achterste ge
deelte te kopen.
De heer v. Herpt gaf als zijn me
ning te kennen dat hij het beter zou
vinden dat men eerst het tweede
gedeelte van dit perceel verkocht
en daarna pas 't laatste/daar zoals
nu is voorgesteld, een gedeelte van
een perceel ligt opgesloten tussen
twee woningen, wat men niet zo
gemakkeli'k zal kunnen verkopen
als wanneer het vrij zou liggen.
De voorzitter was echter van me
ning dat wie 't eerst komt, de voor
keur heeft welk gedeelte van het
perceel hy wil hebben.
Besloten werd het door de heer
Winkel gevraagde gedeelte van het
perceel aan hem te verkopen. De
heer Verschuur wilde er echter een
clausule aan verbinden dat men
binnen een bepaalde tijd aan het
bouwen moet zijn. De voorzitter zei
hiervan aantekening te zullen ma
ken.
Verder was er nog een schrijven
van de heer J. van Bommel te He
el ikhuizen, waarin deze mededeelde
dat door hem is aangekocht 'n woon
huis, gelegen aan de Singel alhier,
hetwelk thans bewoond wordt door
de heer J. Jonker. Dit woonhuis
staat echter op grond waarop een
erfpacht rust van 22.— per jaar-
daarom verzoekt de heer v. Bommel'
in zijn schrijven om deze grond van
de gemeente te kunnen kopen.
B. en W. stelden voor deze grond,
groot 220 m2, 2.75 per m2 aan
de heer v. Bommel te verkopen,
waarmee de raad accoord ging.
Van verschillende verenigingen en
instellingen waren verzoeken inge
komen tot toekenning van subsidies.
Op voorstel van B. en W. werden
deze alle aangehouden tot de begro
ting 1956.
In de vorige vergadering was een
commissie in het leven geroepen,
bestaande uit 5 leden van de raad,
welke commissie de verordening
vergoeding reiskosten schoolgaande
kinderen zou onderzoeken en zou
trachten hierin enkele verbeterin
gen aan te brengen, welke zij aan
de raad zouden voorleggen. In een
schrijven aan de raad deelde de
commissie thans mede, dat de ver
ordening in z'n geheel genomen,
hun wel kan bevredigen, alleen in
de tabellen van de gezinsinkomens
zag zij graag een kleine wijziging
aangebracht, n.l. de onderste (laag
ste) inkomens met 400 gulden op te
schuiven naar boven. Hiertoe werd
door de raad besloten.
Van de N.V. „Noord-Braband",
Maatschappij van Verzekering op
het Leven te Waalwijk, was een
verzoek ingekomen om een subsidie
toe te kennen voor de restauratie
van de oude kloosterput van de Ab
dij van Berne, welke in vervallen
toestand te Bern (gemeente Heus
den) staat. Op voorstel van B. en
W. besloot de raad hieraan een sub
sidie toe te kennen ad 262.50 (15%
der kosten).
Punt 4. Op voorstel van B. en W.
besloot de raad aan v. Wagenberg-
Festen een perceel grond op het
Burchtplein alhier te verkopen voor
4.per m2. Hieraan zal dan te
vens de voorwaarde worden ver
bonden dat binnen een jaar na het
uitreiken van de bouwvergunning
met de bouw moet zijn begonnen op
straffe van verval.
Punt 5. B. en W. stelden voor een
crediet groot 4500.— beschikbaar
te stellen voor het doen uitvoeren
van werken van decoratieve aard
aan het nieuwe gemeentehuis. De
voorzitter zei dat het hier een epi
taaf (epitaphe) betrof, welke aan
gebracht zou worden in de hal van
het nieuwe gemeentehuis en waar
op alle namen vermeld zouden wor
den van de slachtoffers welke bij de
stadhuisramp in de nacht van 4 op
5 November 1944 zijn omgekomen.
De heer Geerlings zag liever bui
ten een monument opgericht voor
de gevallenen. In de hal van het ge
meentehuis zien het maar enkelen
en buiten kan iedereen het zien.
De voorzitter zei echter dat de
architect dit wel zeker onder ogen
gezien heeft, maar een monument
buiten, wil het niet nietig zijn in
verhouding tot het gebouw zelf,
komt veel hoger in kosten, waar
voor zeer zeker geen crediet zal ver
kregen worden. Verder zei spreker
dat, wanneer straks het nieuwe ge
meentehuis klaar zal zijn, de inwo
ners het gebouw zullen mogen ko
men bezichtigen en hij hoopt dat
iedere inwoner daar zeker gebruik
van zal maken.
De heer Rijke meent dat deze ge
denksteen in de hal van het gebouw
best zal voldoen.
De heer v. Herpt zei met veel be
langstelling het schrijven over deze
gedenksteen gelezen te hebben,
maar hem was ook ter ore gekomen
dat men een model van het oude
het aan het gemeentebestuur van
Heusden ten geschenke was aange
boden, had afgewezen. Snreker be
treurde dit ten zeerste, daar èn de
gedenksteen èn dit model van het
oude stadhuis, hetwelk ook in de
hal geplaatst zou kunnen worden,
samen een prachtig geheel zouden
hebben kunnen vormen. Spreker
vroeg daarom waarom men dit had
afgewezen.
De voorzitter zei dat dit werkstuk
was afgewezen, omdat 't geen wer
kelijke afbeelding was van het oude
stadhuis. Wanneer wij dit werkstuk
hadden aanvaard, aldus spr., zouden
wij het nageslacht een valse voor
spiegeling hebben gegeven van wat
het in werkelijkheid was geweest.
Nadat hierover nog verder was
gediscussieerd, besloot de raad tot
beschikbaarstelling van het door B.
en W. voorgestelde crediet; alleen
de heer v. Herpt stemde tegen.
Punt 6. Op voorstel van B. en W.
werd een wijziging aangebracht in
de Gemeentelijke Bouwcredietrege-
ling 1954. De heer Verschuur vroeg
iheromtrent of van deze bouwcre-
dietregeling ook werkelijk gebruik
wordt gemaakt. Hierop antwoordde
de voorzitter dat dit nog niet het ge
val was, waarop de heer Verschuur
vroeg of het dan niet wenselijk was
om hieraan meer publiciteit te ge
ven en meer bouwterrein hiervoor
beschikbaar te stellen. Spr. meen
de te weten dat in andere gemeen
ten hiervan veelvuldig gebruik ge
maakt werd. Verder wilde spreker
weten of de bouwgrond in Oudheus
den nog steeds 6.95 per m2 kost of
dat daarin verandering was geko
men.
Dat er in andere gemeenten meer
gebruik wordt gemaakt van de
Gemeentelij ke Bouwcredietregeling,
zou wel kunnen zijn, zei de voorzit
ter, maar hier schijnen de mensen
er geen interesse voor te hebben;
er is immers nog geen enkele aan
vraag hiervoor ingekomen. Wat de
bouwgrond in Oudheusden betreft,
zei spreker dat daarin zeker veran
dering is gekomen. Deze grond kost
nu 8.50 per m2, maar hierover zijn
nog onderhandelingen gaande; ho
pelijk zal deze prijs verminderd
kunnen worden. Verder zegt spr.
voor wat het beschikbaar stellen
van bouwgrond betreft, wij deze
niet hebben.
De heer v. Herpt vroeg of er in
Herpt geen bouwgrond beschikbaar
was waarop de voorzitter antwoord
de dat, wanneer men in Herpt wil
bouwen, er moeilijkheden komen.
De heer v. Herpt zegt hierop dat
de voorzitter niet persoonlijk moet
worden, maar, zo ging spr. verder,
wanneer in Herpt bouwgrond be
schikbaar gesteld zou worden, zou
hiervan zeker gebruik worden ge
maakt.
Op een vraag hierover van dhr.
Rijke antwoordt de voorzitter dat
het uitbreidingsplan in Herpt alle
maal perceeltjes grond betreft los
van elkaar, met weer andere perce
len er tussen. Onteigening op grote
schaal kan daar niet volgens de
voorzitter; daar kunnen eventuele
bouwers het best met de grondeige
naars tot een minnelijke schikking
zien te komen.
Punt 7. Benoeming gemeente-ar
beider. Hiervoor waren enkele sol
licitaties ingekomen waarvan er een
zich heeft teruggetrokken. Bij stem
ming door de raad kreeg A. G. Cou-
wenberg uit Oudheusden 6 stemmen
en J. v. d. Griendt 3 stemmen, ter
wijl 1 blanco stem werd uitgebracht.
A. G. Couwenberg werd benoemd
op arbeidscontract met een proef
tijd van een jaar.
Punt 8. Op voorstel van B. en W.
werd een verordening vastgesteld
betreffende de organisatie en het
beheer van de gemeentelijke brand
weer.
Verder werden nog wijzigingen
aangebracht in het ambtenarenreg
lement, de begroting 1954 en de be
groting Godshuizen 1954.
Voor onderzoek van de rekening
Godshuizen 1955 werd een commis
sie samengesteld uit de heren Rijke,
Roza, Verschuur, Geerlings en van
Ooyen.
Hierna volgde sluiting door de
voorzitter.
Om kwart voor een kwamen de
eerste wagens het Vredesplein
op rijden en geleidelijk aan kwa
men alle wagens binnen. Alle
Op een gegeven moment kwam
er een noodkreet uit Baardwijk
Bende ons vergeten Nou, ver
geten waren ze niet, maar er
bleek een wagen niet te ziin ko
men opdagen. De ongerustheid
op het Hoogeinde was spoedig
de wereld uit en om halt twee
zette de stoet van 74 wagens zich
in beweging.
Voorop ging de kranige Waal
wij kse motorpolitie, die ons in
een behoorlijke vaart door
Waalwijk bracht, door Drunen,
Nieuwkuijk op Cromvoirt .en
Helvoirt. Daar konden we onge
hinderd de grote verkeersweg
passeren en verder ging het door
hel prachtige Brabantse land
schap naar Haaren en Oister-
wiik. Daar sneden de spoorweg-
bomen de karavaan in twee stuk
ken. die elk op eigen gelegenheid
en langs verschillende routes
naar Moergestel en verder naar
jubileum-tocht niet zonder meer
voorbij te kunnen laten gaan en
daarom kon hij de oudjes mee
delen, dat zij, vanwege het jubi
leum, een extra consumptiebon
zouden krijgen. En met graagte
werd natuurlijk deze mededeling
ontvangen.
Hij wenste allen een heel pret
tige, opgewekte en gezellige mid
dag en hoopte, dat deze jubi
leum tocht nog beter zou slagen
dan de voorgaande.
HET WAS ERG GEZELLIG.
1 Is moeilijk te zeggen 0f
deze tocht nog gezelliger is ge
worden dan de vorige 't is al
tijd ontzettend gezellig, maar
Dinsdag misschien toch nog wel
een beetje meer dan vorige ja
ren. Het weer was prachtig. Hil
varenbeek is een heel gezel lij»
dorpke, de mensen leefden erg
hartelijk mee de stemming zat
er meteen al goed in kortom
het ging allemaal zo het gaan
moest.
Spoedig ook kwamen de arlis-
Het is een echte jubileumtocht
eworden, de tiende tocht die de
Vaal wij kse Ouden van Dagen
Dinsdag maakten.
Het was reuze-gezellig in Hil
varenbeek, bij Concordia, bij de
Steef bij 't Zwaantje en in'alle
gezellige stamineekes rond het
Vrijthof. Ge blijft immers niet
gemakkelijk op één stoel zitteri
als ge voor uw plezier uit bent
^e maakt 'ns 'ne kuier, ge gaat
'ns ergens 'n potje biljarten en
ge probeert 'ns hoe ergens an
ders den borrel smaakt.
Zo zaagt ge in heel Hilvaren-
beek de Waal wij kse oudjes in 'n
heel plezierige stemming, waar
van de haard natuurlijk de zaal
Concordia was, waar gezongen
werd en voorgedragen, waar een
gezellig glaasje werd gedronken,
„n jubileumborreltje en goed
werd gegeten.
En toen de lange stoet wagens,
vier en zeventig in getal, met de
220 ouden van dagen om kwart
over 8, dus prachtig op tijd, in
heerlijk - verfrissend
verjaagt vermoeidheid
bevordert uw eetlust
Waalwijk terugkwam en achter
de drumband naar het Raadhuis
plein trok, zagen de duizenden
W aal wij kers die te hoop waren
gelopen, achter de autoruiten
niets dan heel vrolijke en heel
tevreden gezichten, gezichten van
mensen die allen die hun deze
prettige middag hadden mogelijk
gemaakt, erg dankbaar zijn.
EEN MOOIE REIS.
Er was al lang van tevoren
veel over te doen geweest over
deze reis. Al maanden van tevo
ren kwamen de oudjes vragen of
we al wisten waarheen de tocht
zou gaan en wanneer. Toen was
de inschrijving opengesteld en ze
haastten zich om zich op te ge
ven, bang te laat te komen. On
dertussen organiseerde het co
mité een nluim voor deze
mensen de tocht tot in de
"ertectie. Autobezitters werden
aangeschreven en gaven zich in
groten getale op. De oudjes kre
gen op een gegeven moment de
kaart met instructies thuis en ze
stuurden elkaar naar „de Sik
ker", daar kondt ge op vertoon
van de kaart een rijksdaalder
krijgen, zeiden ze. Er zijn er ver
schillende ingetrapt
Maar enfin, na dagen van pas
sen en meten om ieder in de be
schikbare wagens ondergebracht
te krijgen, van charteren van
nieuwe wagens, want tot op het
laatste moment werden er nog
wagens afgeschreven en dat ver
oorzaakt dikwijls heel wat moei
lijkheden, was Dinsdagmiddag
het grote moment aangebroken.
By deze delen wy U mede, dat met het oog op de vacantie van
ons personeel, ons bedryf zai GESLOTEN zijn op
15 en 16 JULI en op 12 en 13 AUGUSTUS a.s.
Wij vertrouwen dat U hiermee rekening zult willen houden.
Hoogachtend,
Waalwykse Stoomdrukkerij Antoon Tieten
De Echo van het Zuiden.
Hilvarenbeek reden en zo kon
het gebeuren, dat de laatste wa
gens daar het eerst aankwamen.
IN HILVARENBEEK.
De handige Beekse politie wist
wel raad met deze aankomst bui
ten de afspraak en het duurde
niet lang of alle wagens stonden
keurig geparkeerd en alle ouden
van dagen hadden een gezellig
plaatsje gevonden in de ruime
Ha
armoniezaal, die toch helemaal
niet te groot bleek voor 't Waal
wij kse gezelschap.
Weldoende werd er rond ge
gaan, met koeken, met sigaren
en consurnptiebonnen. De lepel
tjes rinkelden in de glaasjes en
de blauwe rookwolken paften
omhoog.
De heer Harry Bergmans ver
welkomde de oudjes en hij deed
dat namens de voorzitter, de
heer A. Meijs, die verhinderd
was de tocht mee te maken, maar
via een telegram zijn beste wen
sen aan de oudjes deed toeko
men. De heer Bergmans wees er
O'-» noe deze tocht een jubileum-
tocht was. Voor de tiende keer
was men er nu met de oudjes op
uit getrokken en in dit verband
dankte hii heel bijzonder de au
tobezitters, die ook al voor de
tiende keer hun wagen beschik
baar hadden gesteld. Ook jegens
de andere autobezitters toonde
hij zich zeer erkentelijk en nog
meer dankwoorden werden er
gesproken tot de dames en heren
van het Roode Kruis, die zoals
steeds hun onmisbare hulpvaar
digheid weer hadden getoond,
de agenten van de verkeerspoli
tie, die hun taak altijd zo keurig
verrichtten, de Coöperatie Broe
derhulp, André van Hilst en de
fa. Kolsteren-Lagarde, die gratis
versnaperingen en rookartikelen
beschikbaar hadden gesteld. En
tenslotte dankte hij „ons aller
Drik van Engelen" en, namens
de voorzitter, de leden van het
comité voor de grote en goede
zorgen die zij besteed hadden
aan de voorbereidingen van het
uitstapje.
Het comité had gemeend deze
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
Ontsmet uw huid met
de helder vloeibare
D.D.D. De jeuk be
daart, de ziektekie
men worden gedood
en de huid geneest.
VLOEISTOF
BALSEM
ZEEP
ten onder de ouden van dagen
I op de planken Drik van Enge-
len bracht eerst in een lied hulde
I aan hel comité en dan bestond
zijn taak in het inleiden van de
ouden van dagen, die met die
prachtige nummers op de prop
pen kwamen.
Van Geijn stond zo keurig voor
te dragen, dat een van de chauf-
leurs ons vroeg of het de burge
meester van Hilvarenbeek was.
De gebroeders van Leent zongen
samen „aan de Waterplas" en
de jeugd van Hilvarenbeek ver
drong zich voor de open deuren
om toch maar niets van dit scho
ne lied en dit schone zingen te
missen.
N?tu.¥r,i.jk ljet Hannes van der
W iel zijn prachtig basgeluid ho-
r,en,: 'Rl, zong „De Jongeling aan
beek en het zware nummer
„Mill ist die Nacht", 't Is wel
Duits, zei Hannes, maar ge zult
het toch wel begrijpen. Muziek
en Zang werd natuurlijk ook ge
zongen door het hele gezelschap.
Drik van Engelen zong „Als je
«0 bent geworden" en dacht met
heel veel weemoed aan de eerste
vrijerij en Jan Lombarts hield
een schone predicalie over Va
der Bacchus. En zo ging dat
maar door, daar in zaal Concor
dia.
i Hiar, "aast zaa' Concordia
heeft de heer Vermeulen ook
c.e" zaak en het is begrijpelijk
(lat heel veel mensen eens een
I)raatje gingen maken met deze
oud-W aalwijker en een glaasje
bij hem gingen drinken. Ook
daar was het heel genoegelijk en
ter ere van de kastelein zong v.
Corstanje een mooi lied over het
„gla-ha-sje".
Ergens anders zaagt ge weer
een stel chauffeurs met rode
hooiden gebogen staan over zo'n
spel met knikkers en lichten
hoe noemen ze dat ook weer
En zo ging dat leutige vertier
de hele middag door, tot het op
een gegeven moment tijd werd
voor de boterham. Ieder kreeg
een keurig pakket met broodjes
een een paar goei tassen koffie
en zo versterkt kon men zoetjes
aan weer de auto's op gaan zoe
ken.
Het ging allemaal weer heel
soepel en gemakkelijk en om
goed zeven uur kon de lange rij
wagens weer Hilvarenbeek uit
schuiven, nagekeken en gewuifd
door vele Bekenaren, die deugd
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN'
Een verhaal vol verwikkelingen
door
T. LODEWIJK
5)
„U zult zo langzamerhand toch
wel eens wat willen eten, mr. Cla-
renbough," vroeg hij glimlachend.
,U logeert bij mij, zoals u weet. We
hopen later nog wel eens met het
gehele comité een gezellig dineetje
te hebben, maar ik had zo gedacht,
de eerste dag, dat u hier bent, zijn
er al zoveel indrukkendat ik
het gezelliger zou vinden de eerste
maal eens „onder ons" te eten!"
„Burgemeester, u bent een man
naar mijn hart. Ik mag de dames en
heren dan wel groeten? We zullen
elkaar nog wel eens vaker zien, die
week dat ik hier ben!"
In de woning van de burgemeester
heerste een opgewekte stemming.
Mevrouw was vreselijk bly, dat die
„Amerikaan" zulk behoorlijk Hol
lands praatte, maar Corrie vond het
jammer, dat ze haar Engels niet
luchten en eventueel verbeteren
kon.
„Maar we zullen nog tijd genoeg
hebben voor een friendlijk chat met
elkaar," glimlachte Clarenbough
haar toe „en dan praten we alleen
Engels, of liever, Amerikaans."
Daarmee had hij de hele familie
Dikkenburg wel zowat ingepalmd.
Met de burgemeester was dat niet
moeilijk, die goedhartige dikzak
vond zijn Amerikaanse gast 'n jon
gen om mee uit vissen te gaan. Me
vrouw, nu ze over haar angst voor
het moeilijke Engels heen was, zat
met een vertederd gezicht toe te
zien, hoe hij zich haar zorgvuldig
toebereid maal liet smaken en de
oude begeerte naar een zoon kwam
weer bij haar op. Als haar jongetje
was blijven leven, overpeinsde ze,
terwijl ze nauwlettend haar ogen
over de tafel liet gaan om te zorgen
dat het memand aan iets ontbrak,
zou hij nu zo'n twintig jaar geweest
zijn. Clarenbough keek op en ont
moette haar blik, hij knipte even
met de ogen, als in verstandhou- j
ding. En daarmee nestelde hij zich
vaster dan ooit in het hart van de
burgemeestersvrouw.
De enige, die hem nog wat wan
trouwend, ondanks het toegezegde
gezellige praatje, bekeek, was Cor-
rie. Ze had het niet erg op Ameri
kanen. Die waren met zichzelf veel
te veel ingenomen. Die dachten, dat
succes maar alles was op de we
reld en dat je, wanneer je geld had,
in alles je zin kreeg. Ze had wel ge
hoord van die Amerikaanse meisjes,
die „gold-diggers", die er altijd op
uit waren een man met geld aan de
haak te slaan. Nu, haar vader was
niet rijk, maar Corrie zag zich iede
re morgen in de spiegel, kamde
zorgzuldig haar witte krullen en
poederde de eigenwijze wipneus
met de héél lichte sproetjes, en ze
besloot, dat ze nog altyd 'n flinke
Hollandse jongen kon krijgen, die
op geen stukken na zoveel verbeel
ding had als die Yankees. Hoewel,
déze Yankee viel nogal mee. Hij
kletste met vader over zaken als 'n
ouwe zakenvriend, hij deed moe
ders maal eer aan, als was hij uitge
hongerd en kijk ze vriendelijk la
chen tegen hem. Ja, bij de ouwelui
zat mr. Clarenbough er al geheid in.
Maar daarom bij haar nog niet
Aboe! En ze nam nog een saucijsje.
x-x-x-x-x-x
„Wat je mij niet verteld hebt,
vadertje," zei Clarenbough tegen
zijn vriend de Gooyer, „is, dat ik
hier een hele week moet blijven.
Kerel, hoe hou ik dat uit?"
„Heb je het zo slecht naar je zin
gehad
„O nee. Wat je me ook niet ver
telde, was, dat die burgemeester
van jullie een beste ouwe brombeer
is en een heel gezellige praatvaar.
En dat zijn vrouw verrukkelijk
kookt en met aandoenlijk moeder
lijke zorg over m'n welzijn waakt.
En wat je me óók niet verteld hebt,
is, dat hij ene schat van een dochter
heeft."
„Corrie?"
„Ja, vind je van niet?"
De Gooyer had Corrie altijd be
schouwd als de dochter van de bur
gemeester en de onverschillige, wat
koele houding van het meisje uitge
legd a|ls hoogmoedige verwaand
heid.
„Ben je gek!" lachte Wim. „Ze is
helemaal niet hoogmoedig, maar
dat kleine nest is alleen maar bang,
dat ze al te toeschietelijk is. Ze kent
haar waarde en houdt zichzelf op
waarde, zelfs tegenover een Ameri
kaanse millionair. Ik wou proberen
zo met een smoesje een kusje van
haar los te krijgen, haar moeder had
het wel goedgevonden. Maar ik heb
bij nader inzien de poging maar niet
gewaagd. Dat is precies het omge
keerde van gebakken ijs, mannetje,
maar als je daar doorheen bent.."
„Ben je in luilekkerland!" lachte
Jan.
„Maar ik bén er nog niet!" zucht
te Wim.
Hij was uit de koestering van de
burgeme-esterlijke welwillendheid
weggevlucht met de verzekering dat
hij zeer beslist mr. de Gooyer wilde
opzoeken in zijn pension. Dat vond
hij zo'n fidele vent en die had hem
in Rotterdam zo kranig terzijde ge
staan en zo al meer, dat hij absoluut
eens een uurtje met „die architect"
moest babbelen.
„Toch zal ik pas rust hebben als
het allemaal achter de rug is", ver
zuchtte de Gooyer.
„Jan", plaagde Wim, „verbeeld je
dat de echte Clarenbough komt op
dagen".
De Gooyer werd groen-bleek.
„Ja, dan ben ik fini!" constateer
de hij schor. „Dan kan ik mijn bie
zen wel pakken in Meeldam en ik
heb nog de kans, dat ik achter de
tralies draai ook".
„M'n goeie man", troostte Wim,
„wie niet waagt die niet wint. Dacht
je", zo lachte hij, „dat ik m'n Chain
Stores in Chicago cadeau gekregen
heb?"
„Dat heb je juist wel", antwoord
de de Gooyer.
„Kerel, je moet niet denken aan
een verkeerde afloop, maar aan een
goede. En als dit goed afloopt, zit jij
er hier prima voor. De burgemees
ter heeft geen woorden genoeg om
je lof te verkondigen, al is het, ge
loof ik, maar om die Kruiderink te
negeren
„Ja dat heb je goed bekeken.Maar
Dikkenburg is een beste vent."
„Enfin, ik stap weer eens op. Ik
moet nog een praatje maken in het
Amerikaans met die burgemeesters
dochter. Toch eens zien, of ik die
ijsberg niet kan laten smelten."
„Als je maar geen grappen uit
haalt! Bedenk, dat je onder valse
vlag vaart, mannetje!"
„Dat weet ik bestmaar het
boottochtje bevalt me best. Tenmin
ste, tot nog toevoegde hij er
voorzichtig aan toe.
x-x-x-x-x-x-
Op dat ogenblik ontvouwde in het
enig behoorlijke hotel, dat de nabu
rige stad Kwardam rijk was, een
jongeman met een grote uilenbril
op, de Provinciebode. Tegenover
hem zat een intelligente jongedame
in een onberispelijk tailleur. Zij
keek belangstellend en ook 'n beetje
hautain de restauratiezaal rond.
.wi t*-
I i.:.L r -
(Wordt vervolgd)
is.
ik
den.
.Q, (l,e daar
Jen en di
K }Vorden,
tornen t.
Inoel
emde peric
