Is er weer succes weggelegd
op het concours in Schijndel
WRIGLEY
DE MIN UIT CHICAGO
voor ,,St. Crispijn
kauw
WA
Helemaal alleen een solo zingen!
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 2 SEPTEMBER 1955
2
De prooi waar hij thans op jaagt
wordt gevormd door drie trein-
bandieten, die een jaar geleden
ontsnapten met een buit van
100.000 dollar. Jim weet dat een
van de bandieten gewond is en
met behulp van een dokter en
diens dochter Julie komt hij de
bandieten op het spoor.
Hij maakt ze onschadelijk en
trouwt des dokters dochter Julie.
Deze film, vol actie en avon
tuur, is Maandag en Woensdag
te zien voor personen boven de
14 jaar.
MUSIS SACRUM.
..Tanganyika".
Naar een verhaal van William
R. Cox wordt de nogal bekende,
in technicolor opgenomen film
„Tanganyika" vertoond, een oer
woudfilm met ongekende opna
men en spanning van hoog vol
tage. Het verhaal speelt zich af
in de oerwouden van Brits Oost-
Af ri ka, waar een zekere John
Gale een houtconcessie wil gaan
exploiteren. Het blijkt echter dat
deze houtconcessie waardeloos is
zolang de stam der Nukumbi's
nog in opstand verkeert en deze
stam wordt geleid door de En
gelsman Abel McCraken, die zijn
land ontvlucht is na een moord!
Deze McCraken spoort de Nu
kumbi's aan tot plundering en
doodslag. Het is Gale's bedoeling
om een einde te maken aan deze
terreur. Na bijzonder veel span
nende avonturen gelukt het Gale
de gevreesde McCraken onscha
delijk te maken. Zijn houtcon-
ccssie is nu verzekerd en voor
hem en zijn gezin gaat 'n mooie
tijd aanbreken. Deze film is toe
gankelijk voor personen van 14
jaar en ouder, en wordt vertoond
Vrijdag, Zaterdag en Zondag.
„Saskatchewan".
De bekende filmster Alan Ladd
speelt een van de hoofdrollen in
de film, die Maandag en Woens
dag in Musis Sacrum draait en
waarvan de titel „Saskatchewan"
is, naar een fort van de bereden
politie in Amerika. Het zijn de
beroemde „Roodjassen", de be
reden politiemannen in het ge
bied van wilde en krijgslustige
Indianenstammen, waaromheen
deze film werd gemaakt. In de
rol van Grace Markey speelt ook
Shelly Winters een belangrijke
rol als 'n temperamentvol Ame
rikaans meisje, dat door de rood-
jassen van de Indianen is be
vrijd. Zij wordt echter vervolgd
voor moord. Deze beschuldiging
is echter niet juist. Een happy
end is weer hei slot van deze
film in technicolor, die toegan
kelijk is voor personen van 14
jaar en ouder.
bijna geen dag of de mannen van
St. Crispijn komen enkele uren
bij elkaar om de te spelen wer
ken door te nemen. We hebben
hen bezig gehoord, terwijl de di
rigent de vijl van zijn deskundig
heid hanteerde, om het geheel zo
gaaf mogelijk te maken.
Nogmaals, we durven ons niet
aan een oordeel te wagen, maar
er zijn hoopgevende tekenen die
het niet onmogelijk doen lijken,
dat St. Crispijn volgende Zondag
promoveert naar de afdeling Uit
muntendheid. Het zijn geen ge
makkelijke werken die men heelt
in te studeren. 'I Verplicht num
mer is de ouverture „Pace a La-
voro" van G. Mantegazzi en als
tweede werk koos men de „Petile
Suite Moderne" van Francis Po-
py; beide werken die veel vragen
van de kundigheid van directeur
en leden.
Het zal niet gemakkelijk zün
voor „onze" harmonie Sint Cris
pijn, vooral wanneer men be
denkt dat dit jaar nog geen en
kel gezelschap in de eerste afde
ling een eerste prgs heeft weten
te behalen, lijkt de opgaaf dub
bel zwaar. Maar de leden van St.
Crispijn zijn heel enthousiast en
zij mogen zich bovendien ge
steund weten door het meeleven
van de hele bevolking, die Zater
dagavond in een openbare gene
rale repetitie op het Raadhuis
plein haar muzikale favorieten
kan beluisteren en dat ook graag
zal doen.
Sint Crispijn, alle succes.
'N DIERENPRAATJE.
Voor de tweede keer na de
„wederopstanding" van de
Waalwjjkse Harmonie Sint
Crispijn zal men gaan deel
nemen aan een concours,
een muzikale krachtmeting,
waarbij een aantal zich sterk
en goed voelende muziekge
zelschappen zich aan 't oor
deel van een deskundige ju
ry onderwerpen.
En zal er, evenals vorig jaar,
weer een eerste prijs behaald
worden door Sint Crispijn,
maar nu in de le afdeling
Het is een vraag, die we niet
durven en niet kunnen beant
woorden; ook niet nadat we een
dezer dagen een repetitie van de
harmonie bijwoonden. Het oor
deel is aan de jury te Schijndel,
waarvan niet eens de samenstel
ling bekend is, laat staan baai-
opvatting van de te spelen wer
ken en de eisen die zij zullen stel
len. Dat zijn dus twee onzekere
factoren; daar komt nog bij dc
vraag: hoe zullen dc muzikanten
zich voelen? Een andere vraag:
Zal er nooit 'ns een kleine ver
gissing zich dringen tussen de
bedoelingen van directeur en exe
cutanten en de ten gehore ge
brachte muziek? Zullen er geen
omstandigheden zich voordoen,
die een helemaal gave- reproduc
tie van de werken in de weg
staan? Allemaal vragen, waarop
geen antwoord is te geven, alle
maal factoren die in grote mate
een onzekerheid scheppen, die
ons er van weerhoudt ook maar
iets te voorspellen.
We mogen tegen deze onzeker
heden echter ook een aantal ze
kerheden stellen.
Feiten die veel goeds beloven.
Daar is op de eerste plaats de
kundigheid van de harmonie St.
Crispijn; bet valt niet le ontken
nen, dat het corps de laatste ja
ren, na de „wedergeboorte" een
prachtige vooruitgang heeft ge
maakt; er kwamen gloednieuwe
instrumenten en met die nieuwe
instrumenten kwam de grotere
ambitie; een ambitie die leidde
tot goed repetitiebezoek en ijve
rig studeren, vooral toen men
zich ging voorbereiden op het
concours in Groesbeek het vorig
jaar. Rijk beladen met lauweren
keerde men die feestelijke Zon
dag in Waalwijk terug. Meer dan
ooit werd de harmonie gedragen
door 't enthousiasme van de be
volking en was haar toekomst
zekerder door de ambitie van de
leden, die gezien hadden tot wel
ke schone resultaten hun ijveren
in staat was. Maar die lauweren
betekenden tevens een overgaan
naar de eerste afdeling van de
Koninklijke Nederlandse Federa
tie van Harmonie- en Fanfarege
zelschappen. Noblesse oblige, zo
luidt bet bekende adagium; in
derdaad, een hogere stand legt
grotere verplichtingen op.
En wanneer het Waal wij kse
muziekcorps thans zich voorbe
reidt op de deelname aan 't Fede
ratief Muziekconcours te Schijn
del, liidens de grote muziekfees
ten aldaar gehouden, dan vraagt
die voorbereiding meer nog van
directeur en leden dan het vori
ge jaar.
Wij hebben echter de overtui
ging dat zowel de directeur, de
beer G. Duijvèlaar, als alle leden,
en niet in het minst ook de heren
van het bestuur, graag die meer
dere ambitie, die meerdere in
spanning willen opbrengen.
Er wordt hard, heel hard gere
peteerd de laatste weken; er is
zuivert
mond en keel
bevordert uw spijsvertering
heerlijk - verfrissend
VOETBALPROGRAMMA VOOR
ZONDAG 4 SEPTEMBER 1955.
Hoofdklasse A.
DOSAmsterdam
LimburgiaSCVVV '03
Roda SportNAC
Fort una '54Sparta
EindhovenVitesse
ExcelsiorEBOH
ADORigtersbleek
AjaxHVC
StormvogelsNOAI)
Hoofdklasse B.
Emma—De Volewijckers
Willem II—BW
AlkmaarSchev.-IIoll. Sp.
Sportcl. EnschedeMVV
De GraafschapPSV
FeijenoordSittardia
DFC—Rapid JC
EDO—GVAV
S V VEl i n k w ij k
Eerste klasse A.
VelocitasAGOVV
Eerste klasse B.
Be QuickLeeuwarden
Eerste klasse C.
ZwartemeerZFC
OosterparkersKFC
WilhelminaDOSKO
Ook in de amateur-afdeling
van de KNVB wordt a.s. Zondag
een begin gemaakt met de com
petitie. Het pro'gramma, dat nog
bescheiden is, luidt:
Tweede klasse A.
GemertODC
JVC '31—OSS '20
Derde klasse B.
Cone. SVDZwaluw
Derde klasse C.
GudokHero
RWBWSC
KOMT ER WIJZIGING IN COM
PETITIESYSTEEM VOOR HET
ZATERDAGVOETBAL
Opmerkelijk voorstel van
The Gunners en Vrijh. Boys.
Op de jaarvergadering van het
Zaterdagvoetbal der afdeling N.
Brabant, kwamen bij de rond
vraag de afgevaardigden van The
Gunners en Vrijhoevense Boys
met het volgende voorstel:
Er ziin nu twee eerste klasse
afdelingen, zou er niet ter ver
betering van het spelpeil en de
attractieve sfeer van het com
petitievoetbal, een mogelijkheid
gevonden kunnen worden om de
ze (lees de a.s. competitie) com
petitie reeds een verscherpte de
gradatie te doen plaats hebben
van vijf of zes clubs, terwijl dan
de bovonsle van de twee 'eerste
klassen tesamen in de competi
tie 195057 slechts één eerste
klasse vormen?
Eenzelfde maatregel zou ook
getroffen kunnen worden voor
de tweede klasse.
De clubs krijgen dan ook op 't
laatst van de competitie nog aan
trekkelijke wedstrijden le spelen
wat de belangstelling en de span
ning ten goede komt.
De Voorzitter L. Luchtenberg
noemde dit een behoorlijk voor
stel, dat zeker de overwegingen
van de clubbestuurderen en het
afdelingsbestuur verdient.
Binnen een maand voor 15
September - aldus de beer Luch
tenberg. krijgen alle clubs die
bij de Zaterdagmiddagcompetitie
zijn aangesloten, hierover een
schrijven om hun mening ken
baar te maken.
Voor dc structuur van het Za
terdagvoetbal zou deze ingrijpen
de degradatie meer spanning en
op de duur beter voetbal bren
gen, doch ook de reiskosten zul
len natuurlijk hoger worden.
Voorzitter Luchtenberg ver
zocht de afgevaardigden wanneer
naar bun mening gevraagd zou
worden, dit voorstel niet le vlug
met een „afwijzing" terzijde te
leggen.
Concept-indeling KNVB Afdeling
Noord-Brabant Zaterdagmiddag-
conVpetitie seizoen 1955195G.
Aan het bestuur van de KNVB
al deling Noordbrabant is de vol
gende concept-indeling voor het
seizoen 1955-1956 ter goedkeu
ring voorgelegd van de Zaterdag-
midjiagcompetitie.
Eerste klasse B.
Vrijhoevense Boys
Sprangse Bovs
HN(£
Sprang 2
PTT (Breda)
ONI
Good Luck 2
The Gunners
DEB
Tweede klasse B.
Zwaluwen Boys 2
Vrijh. Boys 2
PTT (Tilburg)
HNC 2
ONI 2
The Gunners 2
Sprangse Boys 2
PTT (Breda) 2
Tweede klasse C.
Zwaluwen Boys 3
DEB' 2
Wit Zwart 3
Good Luck 3
HNC 3
Vrijh. Boys 3
Sprang 3
Enkele clubs, welke automa
tisch konden promoveren, heb
ben dit na rijpe overweging niet
gedaan; deze blijven dus in bun
tlasse gehandhaafd.
Dat deze indeling van groot be-
Een verhaal vol verwikkelingen
door
T. LODEWIJK
23)
De Watertoren van Meeldam
draaide aan het portierraam
voorbij, dc gasfabriek, het ran
geer- emplacement. Dc reizigers
stonden op, gereed om uit te
stappen. Dikkenburg schudde de
Amerikaan dc hand.
„U stapt hier uit
„Nee, ik logeer in Kwardam".
„Kom morgenavond in Meel
dam", noodde de burgemeester.
„Dan hebben we het afscheids
feest van Mr. Clarenbough. Mis
schien zit er nog copij voor u in.
Zorg, dat u om zeven uur op het
gemeentehuis bent en vraag naaf
mij. Ik zal zien, wat ik voor u
kan doen, misschien lever ik het
gewenste interview!"
Toen de trein verder reed, hing
Colverton uit het raampje en
zwaaide tegen de burgemeester,
die joviaal terugzwaaide.
„Een fijne vent, een eerlijke
vent", dacht bij. „Het zou toch
wel leuk zijn als mr Clarenbough
nu eens in zijn zak tastte en wat
slordige dollars voor dat zieken
huis neertelde
In zijn hotel in Kwardam te
ruggekomen, ontmoette Colver
ton de gérant, die hem een brief
je overhandigde. Colverton, die
Clare's handschrift herkende,
nam het meteen mee naar zijn
kamer.
„Spijt me, maar je zult een an
dere secretaresse moeten zoeken.
De zaak Clarenbough is op de
flacon en ik zit er zelf tot over
m'n oren in. Brief volgt. Clare".
„De juffrouw heeft vanmor
gen weer die Amerikaanse me
neer op bezoek gehad", legde de
ober, blakend van dienstijver en
nieuwsgierigheid, uit. „Hij was
met een grote auto, een Cadillac.
Dc juffrouw heeft een koffer
gepakt en is met hem meege
gaan. Ze vroeg me dit briefje af
te geven. Ze had erg veel haast".
„Dat klopt", zei Colverton
droogjes. „Het is goed, ober.
Hier, dat is voor de moeite.
Breng m'n eten maar op m'n ka
mer".
En in de sfeerloze hotelkamer
zat hij en peinsde.
lang kan zijn voor het nieuwe
competitiebeleid van het Zater
dagmiddagvoetbal, blijkt wel uit
de te nemen maatregelen, welke
wij elders in dit nummer ter be
schouwing aan onze lezers voor
leggen.
SPRANG.
DinteloordNEO.
De eerste wedstrijd in dit sei
zoen is voor NEO zeker een van
de zwaarste, daar het voor iedere
vereniging zeer moeilijk is Din
teloord in eigen huis te kloppen.
Hiervan heeft NEO zelf reeds
Die zaak Clarenbough ging
hem op de zenuwen werken.
Stukje hij beetje paste hij alle
feiten als een legkaart ineen.
Die avond in Meeldam had hij
Clarenbough gezien en terstond
geweten, dat hij de echte niet
was. Hij had sterk de indruk, dat
Clare dat ook bemerkt had, maai
er niet over wilde spreken. Dat
laatste was te raadselachtiger
geworden, sinds hem hekend
was geworden, dat de zogenaam
de Clarenbough en Clare elkaar
hadden ontmoet en gesproken.
Clare, hoewel ze daartoe hon
derd kansen had gehad en hij
haar zelfs opzettelijk de gelegen
heid geboden had in de loop der
gesprekken, had er nimmer een
woord over gerept.
En nu was Clare plotseling
met die meneer vertrokken. De
zaak is op de flacon, schreef ze.
Dus Clarenbough had zich in de
vingers gesneden. Waarmee
Waren ze misschien te lang ge
weest En Clare zat er ook in,
tot over haar oren, schreef ze,
Wat betekende dit alles Zo met
die raadselachtige oplichter te
vertrekken, hèm in de steek te
latenbrief volgt, jawel. Hij
verscheurde nijdig het briefje en
wierp het in de prullemand. Die
zaak Clarenbough moest tot
klaarheid komen, er gebeurden
daar vreemde dingen in Meel
dam. En wie waren er debet aan?
Die burgemeester Leek volko
men ongevaarlijk, zo onschuldig
als een lam. Mevrouw Boom
Was er toe in staat. Riek Zijn
mond- vertrok tot een glimlach.
En hij nam een besluit. Hij zou
deze zaak uitzoeken, maar niet
zonder Riek er over gehoord te
hebben. Veronderstel, dat zij er
last door kreeg. Nee, dat mocht
niet gebeuren, stelde mr. Colver
ton vast, hij belde de ober en
verzocht hem ervoor te zorgen,
dat om twee uur een auto voor
zou staan. En toen begon hij rus
tig aan zijn lunch.
Hij was nog niet gereed met
het dessert, toen de kellner hem
min of meer geagiteerd kwam
meedelen, dat er beneden in het
restaurant vier bezoekers op
hem zaten te wachten, waaron
der de burgemeester, jhr. De
Graet van Magerhem. De ande
ren \yaren heren uit Meeldam en
een dame.
„Ljjat het gezelschap maar in
de spreekkamer", zei Colverton
onverstoorbaar „en zeg maar dut
ik dadelijk kom".
Onder het schillen van een ap
pel vroeg hij zich af, wat de be
doeling van deze visite op dit on
gewone uur wel mocht zijn. Iels
zei hem dat ze verband hield
met de zaak Clarenbough dat
kwam omdat er (Meeldammers in
hel gezelschap waren. Maar ter
stond zette hij die gedachte van
zich af. Wie weet waren het in
dustriëlen, die plannen hadden,
waarbij zij zijn advies en mede
werking kwamen inroepen; mis
schien waren ze iets van plan,
waarbij propaganda in Amerika
noodzakelijk was. Maar toen hij
de spreekkamer binnenkwam en
daar mevrouw Boom zag zitten,
begreep hij aanstonds, dat zijn
eerste veronderstelling juist ge
weest was.
Burgemeester De Graet, die
journalisten nooit anders dan
als persmuskieten placht te be
titelen en hen eens parasieten
op de gemeenschap had genoemd,
was tegenover Colverton een en
al wellevendheid, zoals hij dat
kon zijn tegenover de mensen,
die hij meende nodig te hebben
en voor zijn karretje te kunnen
spannen. Mevrouw Boom be-
ondervinding. Het zal dus zeer
moeilijk zijn a.s. Zaterdag een
puntje in de wacht te slepen, te
meer daar nog niet volledig kan
worden uitgekomen. Wij hopen
echter dat iedere speler het be
lang van deze wedstrijd zal in
zien en te proberen oiii de pun
tjes mee te brengen. Dan zal er
van het begin tot het einde moe
ten worden gevoetbald met de
vaste wil om te winnen.
Vertrek per bus om half drie.
Er wordt op gerekend dat een
Hink aantal supporters de reis
zullen meemaken.
Indeling 4e klasse KNVB.
NEO
Wilhelmina
NO AD
IFC
Zuidland
De Zwerver
Rijsoord
Woudricheni
Bolnes
Zwal. Boys
hoefde zich niet opnieuw voor te
stellen, maar refereerde zeer
charmant als waren ze oude ken
nissen, aan de ontmoeting in
Meeldam. En passant stelde ze
haar zoon, de jonge mr. Boom, en
dc heer Kruiderink, grondbezit
ter uit Meeldam voor.
Toen het gehele gezelschap ge
zeten was, ontstond er een stil
zwijgen. De bezoekers schenen
het er niet over eens wie 't eerst
zou beginnen en Colverton was
helemaal niet van plan hen op
dreef te helpen. Tenslotte hakte
mevrouw Boom de knoop door.
„U zult u afvragen mr. Colver
ton, wat we hier komen doen. De
kwestie is deze. U bent Ameri
kaan. Amerika beschikt over 'n
grote goodwill in ons land.
(Wordt vervolgd).
Copyright P. I. B. Box 6 Copenhogen
Muziek en zang is het schoonste op
aarde. Dat vonden de muizekinderen
ook. Vooral de muizekinderen die naar
de school gingen, waar meester Mulders
muziekles gaf.
En nu zullen er onder jullie een paar
zijn, die zeggen, dat muizen helemaal
niet zingen: dat ze zelfs niet eens zingen
kunnen. Maar dat klopt niet muizen
en vooral muizekinderen zing"en buiten
gewoon mooi. Alleen, 't klinkt natuurlijk
een beetje anders.
Mijnheer Mulders stond op een groot
stuk kaas en zwaaide met zijn stok, ik
bedoel natuurlijk zijn dirigeerstok.
„Wie is er bezig geneest in mijn wo-
ten?, riep hij.
En hij wilde hiermee zeggen: Wie is
er bezig geweest in mijn noten! Maar de
muizekinderen verstonden hem best; het
bleef trouwens toch precies hetzelfde,
want op de eerste plaats kon meester
Mulders helemaal geen noten lez'en, en
op de tweede plaats, hij had er niet een.
Maar toch moesten en zouden ze zin
gen!
„Nu nemen we eerst ons strijdlied!"
riep mijnheer Mulders weer.
„Van wie?vroeg een muizekind.
„Hoe zo van wie!" vroeg meester Mul
ders.
„U zei, dat we ons strijdlied moesten
nemen, zei het muizekind, maar bij wie
moeten we het dan wegnemen?"
„Ja, en waar vroeg e'en ander muize-
kind. 1 I i i
Mijnheer Mulders sloeg met zijn stok
op de kaas.
„Zo, en nu stil! We nemen ons strijd-
l:ed, zoals ik het jullie geleerd heb".
En toen zongen ze
Wij muizekens, wij muizekens,
wij zingen schon' en zoete;
wij muizekens, wij muizekens,
omdat we zingen moeten...
En hoe is de melodie van dit lied?
vroeg een van de muizekinderen, toen ze
uitgezongen waren. Maar dat natuurlijk
alleen maar, om Mijnheer Mulders te
plagen.
„En nu, vind ik, moesten we maar 'ns
zingen
Moederke, moederke
mijn lief klein muizemoederke.
„Maar dat heb ik net al gezongen",
zei een van de muizemeisjes.
„Dat kan toch niet", antwoordde mees
ter Mulders; we hebben juist toch ons
strijdlied gezongen!"
„O, ik dacht dat dat andere ons strijd
lied was! zei het muisje.
Ja, en zo hadden ze natuurlijk nog wel
ee.i uur door kunn'en gaan, wanneer
meester Mulders het debat niet afgebro
ken had, door ineens te zeggen
„Nou, goed... dan zingen we ze alle
twee nog 'ns helemaal van voor af aan!"
En wat gaf het ook, het waren alle
twee mooie liederen.
Toen het afgelopen was, zei de mees
ter
„Ik vind, dat het toch niet zo best
klonk maar zijn jullie er wel allemaal
heel zeker van, dat jullie zingen? Want
jullie weten, zonder kaas in de mond
kan men helemaal niet zingen!"
En daar lag het natuurlijk aanl De
muizekinderen moesfen zo vlug mogelijk
al.emaal ne keer in de kaas bijten, waar
op de meester stond. En daar hadden ze
helemaal geen bezwaar tegen.
Toen zongen ze weer door.
„Zie je wel zei meester Mulders blij,
zie je wel... nu gaat_het ineens veel be
ter. Nou blijven we aan het zingen, tot
het laatste kruimeltje kaas op is!"
Grappig eigenlijk, dat ze kaas in hun
mond moesten hebben, als ze zongen.
Maar ja, zo is het nu e'enmaal gesteld
met de muizenmuziek.
En misschien klinkt het daarom alle
maal ook heel anders, dan wij qewoon
zijn.
En zo ging het muziekuurtje voorbij
met veel leut en gezelligheid, met kaas
en lachen. En op het einde zong Mijn
heer Mulders solo, helemaal alleen en
heel hard. Dat stond eigenlijk niet in het
program maar het kwam doordat een
muizenjongen hem met een nijptang in
de staart stond te nijpen.
Ach... en toen moest de muizejongen
solo zingen!
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN'