Is er weer succes weggelegd op het concours in Schijndel WRIGLEY DE MIN UIT CHICAGO voor ,,St. Crispijn kauw WA Helemaal alleen een solo zingen! 2 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 2 SEPTEMBER 1955 2 De prooi waar hij thans op jaagt wordt gevormd door drie trein- bandieten, die een jaar geleden ontsnapten met een buit van 100.000 dollar. Jim weet dat een van de bandieten gewond is en met behulp van een dokter en diens dochter Julie komt hij de bandieten op het spoor. Hij maakt ze onschadelijk en trouwt des dokters dochter Julie. Deze film, vol actie en avon tuur, is Maandag en Woensdag te zien voor personen boven de 14 jaar. MUSIS SACRUM. ..Tanganyika". Naar een verhaal van William R. Cox wordt de nogal bekende, in technicolor opgenomen film „Tanganyika" vertoond, een oer woudfilm met ongekende opna men en spanning van hoog vol tage. Het verhaal speelt zich af in de oerwouden van Brits Oost- Af ri ka, waar een zekere John Gale een houtconcessie wil gaan exploiteren. Het blijkt echter dat deze houtconcessie waardeloos is zolang de stam der Nukumbi's nog in opstand verkeert en deze stam wordt geleid door de En gelsman Abel McCraken, die zijn land ontvlucht is na een moord! Deze McCraken spoort de Nu kumbi's aan tot plundering en doodslag. Het is Gale's bedoeling om een einde te maken aan deze terreur. Na bijzonder veel span nende avonturen gelukt het Gale de gevreesde McCraken onscha delijk te maken. Zijn houtcon- ccssie is nu verzekerd en voor hem en zijn gezin gaat 'n mooie tijd aanbreken. Deze film is toe gankelijk voor personen van 14 jaar en ouder, en wordt vertoond Vrijdag, Zaterdag en Zondag. „Saskatchewan". De bekende filmster Alan Ladd speelt een van de hoofdrollen in de film, die Maandag en Woens dag in Musis Sacrum draait en waarvan de titel „Saskatchewan" is, naar een fort van de bereden politie in Amerika. Het zijn de beroemde „Roodjassen", de be reden politiemannen in het ge bied van wilde en krijgslustige Indianenstammen, waaromheen deze film werd gemaakt. In de rol van Grace Markey speelt ook Shelly Winters een belangrijke rol als 'n temperamentvol Ame rikaans meisje, dat door de rood- jassen van de Indianen is be vrijd. Zij wordt echter vervolgd voor moord. Deze beschuldiging is echter niet juist. Een happy end is weer hei slot van deze film in technicolor, die toegan kelijk is voor personen van 14 jaar en ouder. bijna geen dag of de mannen van St. Crispijn komen enkele uren bij elkaar om de te spelen wer ken door te nemen. We hebben hen bezig gehoord, terwijl de di rigent de vijl van zijn deskundig heid hanteerde, om het geheel zo gaaf mogelijk te maken. Nogmaals, we durven ons niet aan een oordeel te wagen, maar er zijn hoopgevende tekenen die het niet onmogelijk doen lijken, dat St. Crispijn volgende Zondag promoveert naar de afdeling Uit muntendheid. Het zijn geen ge makkelijke werken die men heelt in te studeren. 'I Verplicht num mer is de ouverture „Pace a La- voro" van G. Mantegazzi en als tweede werk koos men de „Petile Suite Moderne" van Francis Po- py; beide werken die veel vragen van de kundigheid van directeur en leden. Het zal niet gemakkelijk zün voor „onze" harmonie Sint Cris pijn, vooral wanneer men be denkt dat dit jaar nog geen en kel gezelschap in de eerste afde ling een eerste prgs heeft weten te behalen, lijkt de opgaaf dub bel zwaar. Maar de leden van St. Crispijn zijn heel enthousiast en zij mogen zich bovendien ge steund weten door het meeleven van de hele bevolking, die Zater dagavond in een openbare gene rale repetitie op het Raadhuis plein haar muzikale favorieten kan beluisteren en dat ook graag zal doen. Sint Crispijn, alle succes. 'N DIERENPRAATJE. Voor de tweede keer na de „wederopstanding" van de Waalwjjkse Harmonie Sint Crispijn zal men gaan deel nemen aan een concours, een muzikale krachtmeting, waarbij een aantal zich sterk en goed voelende muziekge zelschappen zich aan 't oor deel van een deskundige ju ry onderwerpen. En zal er, evenals vorig jaar, weer een eerste prijs behaald worden door Sint Crispijn, maar nu in de le afdeling Het is een vraag, die we niet durven en niet kunnen beant woorden; ook niet nadat we een dezer dagen een repetitie van de harmonie bijwoonden. Het oor deel is aan de jury te Schijndel, waarvan niet eens de samenstel ling bekend is, laat staan baai- opvatting van de te spelen wer ken en de eisen die zij zullen stel len. Dat zijn dus twee onzekere factoren; daar komt nog bij dc vraag: hoe zullen dc muzikanten zich voelen? Een andere vraag: Zal er nooit 'ns een kleine ver gissing zich dringen tussen de bedoelingen van directeur en exe cutanten en de ten gehore ge brachte muziek? Zullen er geen omstandigheden zich voordoen, die een helemaal gave- reproduc tie van de werken in de weg staan? Allemaal vragen, waarop geen antwoord is te geven, alle maal factoren die in grote mate een onzekerheid scheppen, die ons er van weerhoudt ook maar iets te voorspellen. We mogen tegen deze onzeker heden echter ook een aantal ze kerheden stellen. Feiten die veel goeds beloven. Daar is op de eerste plaats de kundigheid van de harmonie St. Crispijn; bet valt niet le ontken nen, dat het corps de laatste ja ren, na de „wedergeboorte" een prachtige vooruitgang heeft ge maakt; er kwamen gloednieuwe instrumenten en met die nieuwe instrumenten kwam de grotere ambitie; een ambitie die leidde tot goed repetitiebezoek en ijve rig studeren, vooral toen men zich ging voorbereiden op het concours in Groesbeek het vorig jaar. Rijk beladen met lauweren keerde men die feestelijke Zon dag in Waalwijk terug. Meer dan ooit werd de harmonie gedragen door 't enthousiasme van de be volking en was haar toekomst zekerder door de ambitie van de leden, die gezien hadden tot wel ke schone resultaten hun ijveren in staat was. Maar die lauweren betekenden tevens een overgaan naar de eerste afdeling van de Koninklijke Nederlandse Federa tie van Harmonie- en Fanfarege zelschappen. Noblesse oblige, zo luidt bet bekende adagium; in derdaad, een hogere stand legt grotere verplichtingen op. En wanneer het Waal wij kse muziekcorps thans zich voorbe reidt op de deelname aan 't Fede ratief Muziekconcours te Schijn del, liidens de grote muziekfees ten aldaar gehouden, dan vraagt die voorbereiding meer nog van directeur en leden dan het vori ge jaar. Wij hebben echter de overtui ging dat zowel de directeur, de beer G. Duijvèlaar, als alle leden, en niet in het minst ook de heren van het bestuur, graag die meer dere ambitie, die meerdere in spanning willen opbrengen. Er wordt hard, heel hard gere peteerd de laatste weken; er is zuivert mond en keel bevordert uw spijsvertering heerlijk - verfrissend VOETBALPROGRAMMA VOOR ZONDAG 4 SEPTEMBER 1955. Hoofdklasse A. DOSAmsterdam LimburgiaSCVVV '03 Roda SportNAC Fort una '54Sparta EindhovenVitesse ExcelsiorEBOH ADORigtersbleek AjaxHVC StormvogelsNOAI) Hoofdklasse B. Emma—De Volewijckers Willem II—BW AlkmaarSchev.-IIoll. Sp. Sportcl. EnschedeMVV De GraafschapPSV FeijenoordSittardia DFC—Rapid JC EDO—GVAV S V VEl i n k w ij k Eerste klasse A. VelocitasAGOVV Eerste klasse B. Be QuickLeeuwarden Eerste klasse C. ZwartemeerZFC OosterparkersKFC WilhelminaDOSKO Ook in de amateur-afdeling van de KNVB wordt a.s. Zondag een begin gemaakt met de com petitie. Het pro'gramma, dat nog bescheiden is, luidt: Tweede klasse A. GemertODC JVC '31—OSS '20 Derde klasse B. Cone. SVDZwaluw Derde klasse C. GudokHero RWBWSC KOMT ER WIJZIGING IN COM PETITIESYSTEEM VOOR HET ZATERDAGVOETBAL Opmerkelijk voorstel van The Gunners en Vrijh. Boys. Op de jaarvergadering van het Zaterdagvoetbal der afdeling N. Brabant, kwamen bij de rond vraag de afgevaardigden van The Gunners en Vrijhoevense Boys met het volgende voorstel: Er ziin nu twee eerste klasse afdelingen, zou er niet ter ver betering van het spelpeil en de attractieve sfeer van het com petitievoetbal, een mogelijkheid gevonden kunnen worden om de ze (lees de a.s. competitie) com petitie reeds een verscherpte de gradatie te doen plaats hebben van vijf of zes clubs, terwijl dan de bovonsle van de twee 'eerste klassen tesamen in de competi tie 195057 slechts één eerste klasse vormen? Eenzelfde maatregel zou ook getroffen kunnen worden voor de tweede klasse. De clubs krijgen dan ook op 't laatst van de competitie nog aan trekkelijke wedstrijden le spelen wat de belangstelling en de span ning ten goede komt. De Voorzitter L. Luchtenberg noemde dit een behoorlijk voor stel, dat zeker de overwegingen van de clubbestuurderen en het afdelingsbestuur verdient. Binnen een maand voor 15 September - aldus de beer Luch tenberg. krijgen alle clubs die bij de Zaterdagmiddagcompetitie zijn aangesloten, hierover een schrijven om hun mening ken baar te maken. Voor dc structuur van het Za terdagvoetbal zou deze ingrijpen de degradatie meer spanning en op de duur beter voetbal bren gen, doch ook de reiskosten zul len natuurlijk hoger worden. Voorzitter Luchtenberg ver zocht de afgevaardigden wanneer naar bun mening gevraagd zou worden, dit voorstel niet le vlug met een „afwijzing" terzijde te leggen. Concept-indeling KNVB Afdeling Noord-Brabant Zaterdagmiddag- conVpetitie seizoen 1955195G. Aan het bestuur van de KNVB al deling Noordbrabant is de vol gende concept-indeling voor het seizoen 1955-1956 ter goedkeu ring voorgelegd van de Zaterdag- midjiagcompetitie. Eerste klasse B. Vrijhoevense Boys Sprangse Bovs HN(£ Sprang 2 PTT (Breda) ONI Good Luck 2 The Gunners DEB Tweede klasse B. Zwaluwen Boys 2 Vrijh. Boys 2 PTT (Tilburg) HNC 2 ONI 2 The Gunners 2 Sprangse Boys 2 PTT (Breda) 2 Tweede klasse C. Zwaluwen Boys 3 DEB' 2 Wit Zwart 3 Good Luck 3 HNC 3 Vrijh. Boys 3 Sprang 3 Enkele clubs, welke automa tisch konden promoveren, heb ben dit na rijpe overweging niet gedaan; deze blijven dus in bun tlasse gehandhaafd. Dat deze indeling van groot be- Een verhaal vol verwikkelingen door T. LODEWIJK 23) De Watertoren van Meeldam draaide aan het portierraam voorbij, dc gasfabriek, het ran geer- emplacement. Dc reizigers stonden op, gereed om uit te stappen. Dikkenburg schudde de Amerikaan dc hand. „U stapt hier uit „Nee, ik logeer in Kwardam". „Kom morgenavond in Meel dam", noodde de burgemeester. „Dan hebben we het afscheids feest van Mr. Clarenbough. Mis schien zit er nog copij voor u in. Zorg, dat u om zeven uur op het gemeentehuis bent en vraag naaf mij. Ik zal zien, wat ik voor u kan doen, misschien lever ik het gewenste interview!" Toen de trein verder reed, hing Colverton uit het raampje en zwaaide tegen de burgemeester, die joviaal terugzwaaide. „Een fijne vent, een eerlijke vent", dacht bij. „Het zou toch wel leuk zijn als mr Clarenbough nu eens in zijn zak tastte en wat slordige dollars voor dat zieken huis neertelde In zijn hotel in Kwardam te ruggekomen, ontmoette Colver ton de gérant, die hem een brief je overhandigde. Colverton, die Clare's handschrift herkende, nam het meteen mee naar zijn kamer. „Spijt me, maar je zult een an dere secretaresse moeten zoeken. De zaak Clarenbough is op de flacon en ik zit er zelf tot over m'n oren in. Brief volgt. Clare". „De juffrouw heeft vanmor gen weer die Amerikaanse me neer op bezoek gehad", legde de ober, blakend van dienstijver en nieuwsgierigheid, uit. „Hij was met een grote auto, een Cadillac. Dc juffrouw heeft een koffer gepakt en is met hem meege gaan. Ze vroeg me dit briefje af te geven. Ze had erg veel haast". „Dat klopt", zei Colverton droogjes. „Het is goed, ober. Hier, dat is voor de moeite. Breng m'n eten maar op m'n ka mer". En in de sfeerloze hotelkamer zat hij en peinsde. lang kan zijn voor het nieuwe competitiebeleid van het Zater dagmiddagvoetbal, blijkt wel uit de te nemen maatregelen, welke wij elders in dit nummer ter be schouwing aan onze lezers voor leggen. SPRANG. DinteloordNEO. De eerste wedstrijd in dit sei zoen is voor NEO zeker een van de zwaarste, daar het voor iedere vereniging zeer moeilijk is Din teloord in eigen huis te kloppen. Hiervan heeft NEO zelf reeds Die zaak Clarenbough ging hem op de zenuwen werken. Stukje hij beetje paste hij alle feiten als een legkaart ineen. Die avond in Meeldam had hij Clarenbough gezien en terstond geweten, dat hij de echte niet was. Hij had sterk de indruk, dat Clare dat ook bemerkt had, maai er niet over wilde spreken. Dat laatste was te raadselachtiger geworden, sinds hem hekend was geworden, dat de zogenaam de Clarenbough en Clare elkaar hadden ontmoet en gesproken. Clare, hoewel ze daartoe hon derd kansen had gehad en hij haar zelfs opzettelijk de gelegen heid geboden had in de loop der gesprekken, had er nimmer een woord over gerept. En nu was Clare plotseling met die meneer vertrokken. De zaak is op de flacon, schreef ze. Dus Clarenbough had zich in de vingers gesneden. Waarmee Waren ze misschien te lang ge weest En Clare zat er ook in, tot over haar oren, schreef ze, Wat betekende dit alles Zo met die raadselachtige oplichter te vertrekken, hèm in de steek te latenbrief volgt, jawel. Hij verscheurde nijdig het briefje en wierp het in de prullemand. Die zaak Clarenbough moest tot klaarheid komen, er gebeurden daar vreemde dingen in Meel dam. En wie waren er debet aan? Die burgemeester Leek volko men ongevaarlijk, zo onschuldig als een lam. Mevrouw Boom Was er toe in staat. Riek Zijn mond- vertrok tot een glimlach. En hij nam een besluit. Hij zou deze zaak uitzoeken, maar niet zonder Riek er over gehoord te hebben. Veronderstel, dat zij er last door kreeg. Nee, dat mocht niet gebeuren, stelde mr. Colver ton vast, hij belde de ober en verzocht hem ervoor te zorgen, dat om twee uur een auto voor zou staan. En toen begon hij rus tig aan zijn lunch. Hij was nog niet gereed met het dessert, toen de kellner hem min of meer geagiteerd kwam meedelen, dat er beneden in het restaurant vier bezoekers op hem zaten te wachten, waaron der de burgemeester, jhr. De Graet van Magerhem. De ande ren \yaren heren uit Meeldam en een dame. „Ljjat het gezelschap maar in de spreekkamer", zei Colverton onverstoorbaar „en zeg maar dut ik dadelijk kom". Onder het schillen van een ap pel vroeg hij zich af, wat de be doeling van deze visite op dit on gewone uur wel mocht zijn. Iels zei hem dat ze verband hield met de zaak Clarenbough dat kwam omdat er (Meeldammers in hel gezelschap waren. Maar ter stond zette hij die gedachte van zich af. Wie weet waren het in dustriëlen, die plannen hadden, waarbij zij zijn advies en mede werking kwamen inroepen; mis schien waren ze iets van plan, waarbij propaganda in Amerika noodzakelijk was. Maar toen hij de spreekkamer binnenkwam en daar mevrouw Boom zag zitten, begreep hij aanstonds, dat zijn eerste veronderstelling juist ge weest was. Burgemeester De Graet, die journalisten nooit anders dan als persmuskieten placht te be titelen en hen eens parasieten op de gemeenschap had genoemd, was tegenover Colverton een en al wellevendheid, zoals hij dat kon zijn tegenover de mensen, die hij meende nodig te hebben en voor zijn karretje te kunnen spannen. Mevrouw Boom be- ondervinding. Het zal dus zeer moeilijk zijn a.s. Zaterdag een puntje in de wacht te slepen, te meer daar nog niet volledig kan worden uitgekomen. Wij hopen echter dat iedere speler het be lang van deze wedstrijd zal in zien en te proberen oiii de pun tjes mee te brengen. Dan zal er van het begin tot het einde moe ten worden gevoetbald met de vaste wil om te winnen. Vertrek per bus om half drie. Er wordt op gerekend dat een Hink aantal supporters de reis zullen meemaken. Indeling 4e klasse KNVB. NEO Wilhelmina NO AD IFC Zuidland De Zwerver Rijsoord Woudricheni Bolnes Zwal. Boys hoefde zich niet opnieuw voor te stellen, maar refereerde zeer charmant als waren ze oude ken nissen, aan de ontmoeting in Meeldam. En passant stelde ze haar zoon, de jonge mr. Boom, en dc heer Kruiderink, grondbezit ter uit Meeldam voor. Toen het gehele gezelschap ge zeten was, ontstond er een stil zwijgen. De bezoekers schenen het er niet over eens wie 't eerst zou beginnen en Colverton was helemaal niet van plan hen op dreef te helpen. Tenslotte hakte mevrouw Boom de knoop door. „U zult u afvragen mr. Colver ton, wat we hier komen doen. De kwestie is deze. U bent Ameri kaan. Amerika beschikt over 'n grote goodwill in ons land. (Wordt vervolgd). Copyright P. I. B. Box 6 Copenhogen Muziek en zang is het schoonste op aarde. Dat vonden de muizekinderen ook. Vooral de muizekinderen die naar de school gingen, waar meester Mulders muziekles gaf. En nu zullen er onder jullie een paar zijn, die zeggen, dat muizen helemaal niet zingen: dat ze zelfs niet eens zingen kunnen. Maar dat klopt niet muizen en vooral muizekinderen zing"en buiten gewoon mooi. Alleen, 't klinkt natuurlijk een beetje anders. Mijnheer Mulders stond op een groot stuk kaas en zwaaide met zijn stok, ik bedoel natuurlijk zijn dirigeerstok. „Wie is er bezig geneest in mijn wo- ten?, riep hij. En hij wilde hiermee zeggen: Wie is er bezig geweest in mijn noten! Maar de muizekinderen verstonden hem best; het bleef trouwens toch precies hetzelfde, want op de eerste plaats kon meester Mulders helemaal geen noten lez'en, en op de tweede plaats, hij had er niet een. Maar toch moesten en zouden ze zin gen! „Nu nemen we eerst ons strijdlied!" riep mijnheer Mulders weer. „Van wie?vroeg een muizekind. „Hoe zo van wie!" vroeg meester Mul ders. „U zei, dat we ons strijdlied moesten nemen, zei het muizekind, maar bij wie moeten we het dan wegnemen?" „Ja, en waar vroeg e'en ander muize- kind. 1 I i i Mijnheer Mulders sloeg met zijn stok op de kaas. „Zo, en nu stil! We nemen ons strijd- l:ed, zoals ik het jullie geleerd heb". En toen zongen ze Wij muizekens, wij muizekens, wij zingen schon' en zoete; wij muizekens, wij muizekens, omdat we zingen moeten... En hoe is de melodie van dit lied? vroeg een van de muizekinderen, toen ze uitgezongen waren. Maar dat natuurlijk alleen maar, om Mijnheer Mulders te plagen. „En nu, vind ik, moesten we maar 'ns zingen Moederke, moederke mijn lief klein muizemoederke. „Maar dat heb ik net al gezongen", zei een van de muizemeisjes. „Dat kan toch niet", antwoordde mees ter Mulders; we hebben juist toch ons strijdlied gezongen!" „O, ik dacht dat dat andere ons strijd lied was! zei het muisje. Ja, en zo hadden ze natuurlijk nog wel ee.i uur door kunn'en gaan, wanneer meester Mulders het debat niet afgebro ken had, door ineens te zeggen „Nou, goed... dan zingen we ze alle twee nog 'ns helemaal van voor af aan!" En wat gaf het ook, het waren alle twee mooie liederen. Toen het afgelopen was, zei de mees ter „Ik vind, dat het toch niet zo best klonk maar zijn jullie er wel allemaal heel zeker van, dat jullie zingen? Want jullie weten, zonder kaas in de mond kan men helemaal niet zingen!" En daar lag het natuurlijk aanl De muizekinderen moesfen zo vlug mogelijk al.emaal ne keer in de kaas bijten, waar op de meester stond. En daar hadden ze helemaal geen bezwaar tegen. Toen zongen ze weer door. „Zie je wel zei meester Mulders blij, zie je wel... nu gaat_het ineens veel be ter. Nou blijven we aan het zingen, tot het laatste kruimeltje kaas op is!" Grappig eigenlijk, dat ze kaas in hun mond moesten hebben, als ze zongen. Maar ja, zo is het nu e'enmaal gesteld met de muizenmuziek. En misschien klinkt het daarom alle maal ook heel anders, dan wij qewoon zijn. En zo ging het muziekuurtje voorbij met veel leut en gezelligheid, met kaas en lachen. En op het einde zong Mijn heer Mulders solo, helemaal alleen en heel hard. Dat stond eigenlijk niet in het program maar het kwam doordat een muizenjongen hem met een nijptang in de staart stond te nijpen. Ach... en toen moest de muizejongen solo zingen! FEUILLETON van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN'

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1955 | | pagina 2