Een ongemeen rijk, gevarieerde collectie
Fa. CUNEN (KOFA) SHOWDE
voor rijk en arm, - jong en oud.
DE MAN UIT CHICAGO
Haute Couture hoeft niet duur te zijn
Gemeenteraad Raamsdonk
Waar is de
man
JDÜJ iUUHU VAN HUiT ZUIDEN VAIN
MAANDAG 26 SEPTEMBER 1955
2
(van onze medewerkster)
Toen de fa. Cunen (Kofa) Donderdagmiddag en -avond in zaal Thalia haar najaarsshow zou gaan
houden, waarvoor een zeer grote belangstelling was, meende zij zich te moeten verontschuldigen voor
het feit, dat zij, terwijl het zo'n stralend zomers weer was nog, toch reeds haar warme kleding moest
tonen.
Men zou met een variant op een oud gezegde hier de uitdrukking kunnen bezigen: bereid U in de
zomer voor op de winter.
De meesten van ons zulleh toch ook al wel kolen hebben opgedaan en petroleum hebben klaargezet;
ze zullen toch ook al wel hun wintergarderobe eens hebben nagekeken, kortom, zich hebben voorbe
reid op de koude dagen die onherroepelijk komen gaan, hoe mooi het weer nu ook is.
De winter hoeft echter voor ons niet koud te zijn en de winter hoeft niet saai en eentonig en kleurloos
te zijn, want de fa. Cunen kleedt ons warm en fleurig en haar collectie is zo uitgebreid, dat ieder er
wel iets van haar gading kan vinden, iets dat warm is en toch fleurig, iets voor de winter, dat herin
neringen inhoudt aan de zomer.
We hebben op deze show heel
veel gezien, dat bemerken we nu
vooral, nu we voor onze dames
lezers onze indrukken willen orde
nen en op papier zetten.
We zagen veel, heel veel wat zeer
de moeite van het vermelden waard
is, alles kunnen we nu eenmaal niet
noemen; vandaar deze bloemlezing
van modellen uit de rijke Cunen-
collectie.
We zagen yersey-pakjes, die nu
eens niet tde traditionele (en voor
de fietsende dames zo lastige) strak
ke rok hadden, maar een ruime
klokrok.
Er waren veel ingezette mouwen
volgens de Parijse mode.
Men toonde ons ook weer de mo
dellen voor grotere maten, die bij
Cunen steeds ale aandacht hebben,
evenals de modellen voor sweet
seventeen en voor de kleinere meis
jes.
We constateerden een bescheiden
toepassing van de gespgarnering op
een grijs yersey-jurk, n.l. drie gesp
jes op het voorpand bij de sluiting,
een zeer gedistingeerd modelletje.
Ook de practische combinatie jurk
met jasje was hier vertegenwoor
digd. Er waren heel mooie japon
nen van zijden met wol, waaronder
er een in staalblauw, een prachtige
metaalachtige glans had. Het grijze
hoedje deed het er uitstekend bij.
Zoals U weet, waren die hoedjes
die we op deze show zagen, ver
zorgd door Maison v. d. Sanden;
met heel veel smaak had deze fir
ma uit haar rijke collectie de hoofd
bedekking voor deze show gekozen.
Bijzonder fraai was het Haute
Couture ensemble, bestaande uit
rok, vest en los jasje. De kraag' van
het jasje was van beverlam, zodat
het geheel een zeer chique indruk
maakte. Het materiaal was beige en
zwart tweed.
Een chique bleu angora jurkje
met liefst 36 baantjes in de rok,
kreeg een extra applaus. De rok be
gon hier volgens de moderne stijl
ongeveer 10 cm. onder de taille.
Van de kindermannequin kregen
we een leuke rode bebop-trui te
zien met bijpassend gebreid mutsje.
Voor de teen-agers waren er
prachtige korte jacks, jasjes en jop-
pers, waaronder een model in gele
zeeduffel ons het meest opviel. De
broeken die er bij gedragen werden
waren donker geruit, de zgn. black
watch. Een ander pakje had ook
weer een bijzondere aantrekkelijk
heid. Het was van mooie dunne
blauwe tweed en de bijpassende
mantel was van hetzelfde materiaal
en in dezelfde kleur, maar grover
geweven. Het geheel maakte een
elegant effect.
Plotseling werd er nog al gela
chen om een hypermodern tuniek
model in een groenige ruit. Opval
lend was hoe prachtig het groene
hoedje er bij past, maar dat was
dan ook het enige dat in het geheel
te waarderen viel. Voor de manne
quin verdween, werd er nog eens
extra geapnlaudiseerd, maar ap
plaus hoeft niet altijd een teken van
instemming te zijn. Voorlonig zal
deze hypermoderne tunieklij n in
Waalwijk nog niet veel succes heb
ben, durven we voorspellen.
De kindermanneouin toonde ver
der een korenblauw popelinen jack,
met leuke witte garnering.
Een van de mooiste jersey-japon
nen was wel het gele model met de
eenvoudige halslijn en de garnering
van twee zakjes op het voorpand.
Prachtig van coupe. De mouwen
waren drie-kwart en de rok had 'n
mooi waaier-plissé.
Corduroy bleek ook nu weer een
mooi materiaal; we zagen een jurk
je in korenblauw voor het bakvisje
en een leuke rode overgooier. Of ze
kan ook een koningsblauwe jersey
jurk nemen met een mooie stiksel-
garnering; de strakke rok is geheel
doorgeknoopt, een fraai model ook
met de raglan mouwen en 't ronde
1 kraagje.
j Dat Cunen tal van chique model-
I len in haar collectie heeft, bewees
I ook weer het rode pakje met de
persianer strik; een zeer gedistin
geerde creatie (een mooi zwart
hoedje completeerde dit keurige toi
let).
Voor de grotere maten zagen we
een voordelig en toch elegant mo
del toen men ons een zibeline rayé
jurk showde, diepblauw van kleur,
eenvoudig van lijn.
We zouden U nog veel meer ja
ponnen kunnen noemen, waar we
minstens even enthousiast over zijn
(zoals bijvoorbeeld het teerbeige
(cacha) model), maar er is nog
meer dat op onze beschrijving
wacht.
CHIQUE MANTELS.
De mantels hadden over het al
gemeen een grote kraag, zoals de
mode dat voorschrijft.
Boxcoats waren er ook nog,
maar dan in een gemoderniseer
de vorm. Soms had de kraag een
plooi, zoals bij een rode mantel
in jacquard-weefsel, die met
zwart was geonduleerd.
Vooral voor de .grote maten
waren de jassen eenvoudig en
prachtig van coupe, ideaal dus
om er slank mee te lijken!
Wie speciaal voor haar win-
tervacantie een reisjas aan wil
schaffen, kan ook bij Cunen te
recht. Zij zijn gedekt van tint en
dus niet zo besmettelijk.
Opvallend chique was 'n man
tel van langharige zibeline met
een aparte knoopstelling.
Een kraagloze mantel, waar
hij een stukje Indisch lam was
ingezet langs de halslijn, zodat
het precies een kraagje leek,
liet zien hoe kunstig bont ver
werkt kan worden; de jas had 1
een lage mouwinzet en prach
tige knopen. De prijs net
over de 100.was heel
voordelig voor zo'n mooie cre
atie.
Er waren ook strakke getail
leerde mantels, ook voor de gro
te maat; maar mooi kleden ze
niet, vinden we, en slank maken
ze ook niet, daar is de stof te dik
voor.
Toen de regenjassen werden
geshowd, waren we het meest en
thousiast over een blauwe pope
linen mantel met stiksels op de
kraag en zakken van een lichte
kleur. Er hoorde een leuk kapje
bij.
Er waren enkele zwarte jassen
waarvan er een met een wel ty
pische imitatie luipaard garne
ring op kraag, zakken, manchet
ten en bijpassende wanten. Voor
degenen die er van houden.
Bij de fa. Cunen voor de teen
ager een mooie regenjas te vin
den, zal niet moeilijk zijn, ook
niet voor het jongere meisje; er
is keus te over in allercharmant-
ste modelletjes.
DE APOTHEOSE.
De apotheose vormden, zoals
bijna altijd, de cocktail-, avond
en bruidsjurken; en het was een
luisterrijke apotheose.
Bij de cocktailjurken zagen we
een snoezig jeugdig iurkje, wit
met rose bloempjes in organdie,
't Was hoog gesloten met 'n gro
te strik.
Er was verder bijvoorbeeld een
cocktailensemble in ottoman, 'n
jurk met jas, verwonderlijk bil
lijk in prijs.
Een avondjurk met lange eta
ge-rok en rugdecolleté werd en
thousiast ontvangen en met
recht. Het materiaal was zilver
kleurige zijde, doorweven met
rose en groon. Er werd 'n schat
tig wit kapje bij gedragen, dat
met pareltjes was gegarneerd.
En tot slot de knappe, slanke
bruid in een toilet van tule met
flockprint. zo mooi, dat de zaal
er even stil van werd. Ze had een
korte sluiter voor 't gezicht, het
kapje was rond en stond plat op
het hoofd; het mooie bruidsbou-
quet werd geleverd door de firma
van Dongen.
Zo kwam dus het einde van deze
mooie en op hel einde spro(>kjes-
achtige show; een show, die de
aansporing van de fa., om de an
dere dag allemaal maar gauw naar
de zaak t\e komen, eigenlijk over
bodig deed zijn; teen show, die ook
Maison van der Sanden een rijke
gelegenheid heeft gegeven te tonen
met hoeveel smaak en zorg haar
uitgebreide collectie hoedjes is sa
mengesteld.
Een show dus die aantoonde dat
men, kopend in Waalwijk, wel de
gelijk a la mode gekleed kan zgn.
Gemeentelijk huldeblijk bij het
jubileum van de Eerw. Zusters
De vroede vaderen van Raamsdonksveer die Vrijdagavond
in openbare vergadering bijeen waren, hebben weer met de
gebruikelijke snelheid een aantal voorstellen van B. en W.
goedgekeurd. De voorzitter, burgemeester Prinssen, ver
klaarde dan ook na afloop van de openbare vergadering,
dat hij weer zeer tevreden was over de gang van zaken.
Een achttiental voorstellen kreeg de raad te verwerken en
een daarvan was het voorstel van B. en W. tot hel beschik
baar stellen van een eenmalige bijdrage als huldeblijk bij
gelegenheid van 't dubbel jubileum van de Eerw. Zusters dat
morgen in Raamsdonksveer grotelijks gevierd zal worden.
De notulen van de vorige
raadsvergadering konden worden
vastgesteld en de mededelingen,
waarbij er een was betreffende 'n
kasgeldlening van 150.000.
bij de Bank van Nederl. Gemeen
ten, werden door de raadsleden
voor kennisgeving aangenomen.
Alle leden van de commissie
van advies, bedoeld in artikel 8
der Woonruimtewet 1947, wer
den herbenoemd. Dit zijn de he
ren H. J. de Bruijn, G. J. Knaap,
A. L. Rodenburg. W. van Seters
en A. A. Verschuren.
Vlot gingen onder de hamer
door de voorstellen tot wijziging
van de salarisverordeningen 1954
en 1955 en het voorstel tot toe
kenning van een garantieuitke
ring der kindertoelage. Hierdoor
werd verkregen dat ieder ambte
naar kinderbijslaguitkering kreeg
over een volledige 18-jarige pe
riode.
Ook niet de minste moeilijk
heden leverde op het voorstel tot
vaststelling van de „Organisatie-
verordening Brandweer" onder
intrekking van het raadsbesluit
van 13 Mei 1955.
Apart openbaar huldeblijk
voor de Eerw. Zusters.
B. en W. stelden vervolgens
voor een eenmalige bijdrage be
schikbaar te stellen als hulde
blijk bij gelegenheid van het 25-
jarig bestaan van hel St. Thcre-
sia-Ziekenhuis en de 75-jarige
vestiging der Eerw. Zusters in
R'veer. We moeten dit zien, al
dus de voorzitter, als een open
bare gemeenschapshulde voor 't
voortreffelijke werk dat de Eerw.
Zusters in de loop van al die ja
ren voor onze gemeente hebben
gedaan. De voorzitter stelde voor
een bedrag van 1000 beschik
baar te stellen,
De heer Vermeer betuigde spe
ciaal zijn instemming en vond
deze uitgave alleszins verant
woordt
Rioolgemaal met persleiding.
Aan de raad werd vervolgens
aangeboden 't ontwerpplan voor
het bouwen van een rioolgemaal
met persleiding te Raamsdonk-
Dorp en daarbij was het voorstel
met ontwerpbesluit tot machti
ging van Burgemeester en Wet
houders om alle voorbereidende
maatregelen te nemen die nodig
zijn om tot onmiddellijke uitvoe
ring van het plan als D.A.C.W.-
werk te kunnen overgaan. Dit
was nog slechts het ontwerpplan
aldus de voorzitter, en men kon
deze aanbieding beschouwen als
een laatste administratieve hand
die er aan gelegd moest worden.
Met het bouwen van dit riool-
emaal met de persleiding zal 'n
jedrag van 258.200 gemoeid
zijn. De raad ging met een en an
der accoord.
Weer volgden enkele kamer
stukken. Het voorstel tot waar
borging overeenkomstig de „Ge
meentelijke Bouwcredietregeling
1953" van de tijdige betaling van
rente en aflossing van een geld
lening door een derde te ver
strekken aan G. N. Hendrikx en
C. P. E. Goossens in verband met
de bouw van een woning.
Het voorstel tot verkoop van
grond nabij de Beatrixlaan aan
A. W. H. Kamp en A. R. B. Bou-
wens in verband met de bouw
van een woning.
De bouw van de betreffende
woningen is, naar de voorzitter
meedeelt, in het kader van het
uitbreidingsplan van de gemeen
te geschikt bevonden.
Vervolgens twee voorstellen
betreffende de heffing van op-
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
Een verhaal vol verwikkelingen
door,
T. LODEWIJK
30).
„Ik hoorde nog geen vijf minuten
geleden een van mijn kennissen
vertellen dat die mevrouw Meer-
bach een onverbeterlijke roddel
was. En op gevaar af dezelfde kwa
lificatie op je te horen toepassen,
lieve Els, zou ik je raden: stop die
kletspraat of steek je licht op bij ie
mand, die het absoluut weten kan."
„Wie moet ik daarvoor bellen?"
„Dikkenburg", meende mr. de
Raadt.
„Hoe kun je!" kreet Els gevoe
lig, „zo pijnlijk voor die mensen!'"
Haar man nam zonder een woord
de hoorn van de haak en sloeg een
nummer aan.
„Hier de RaadtO, Corrie, ben
jij het? Is je vader thuis? Op 't ge
meentehuis? Mooi! Dan bel ik hem
daar wel."
„Ze is weer terug", deelde mr. de
Raadt met onverholen sarcasme me
de aan zijn verbaasd luisterende
echtgenote. „De verbindingen met
Amerika worden met het uur snel
ler. Zwijg er verder maar over,
wat ik je raden mag, Elsekind"; zijn
toon kreeg iets metaligs. „Dikken
burg is mijn wekelijkse schaak
vriend en ik wil m'n partij schaak
niet verliezen terwille vanwij-
venkletspraat. Begrepen?"
Ze keek hem aan en begreep. Be
greep ook, waarom mr. de Raadt,
kantonrechter te Meeldam, onder de
wetsovertredende elementen in die
contreien zulk een slechte reputa
tie genoot. En ze droop af, als had
hij haar zojuist een week hechtenis
toebedeeld.
x-x-x-x-x-x
Maar niet iedereen was zo ver
standig als mr. de Raadt. Als op
vleugels ging het praatje door de
stad Meeldam, dat er iets mis was
met die Amerikaan, je weet wel, die
vanavond gehuldigd zal worden.
Dc leden van de zangkoren die
een serenade zouden brengen, de
muzikanten van de harmonie
„Utile Dulci" en van de Mando
linevereniging „Caecilia", de ou
ders van de padvinders die de
erewacht zouden vormen, zij al
len gevoelden opeens een drin
gende behoefte elkander aan te
spreken en te overleggen of men
vanavond wellicht voor niets op
de markt zou verschijnen en wat
er van de praatjes waar mocht
zijn. Een definitieve en betrouw
bare zegsman deed zich intussen
niet voor, ieder maakte 't voor
behoud, dat, als hij loog, hij dat
deed in commissie.
De vloedgolf van nieuwsgieri
ge sensatiezucht was bijna uitge
lopen, toen bode Akkermans met
zijn vrachtwagen in de stad te
rugkeerde en in „Het Wapen van
Meeldam", dat tevens als bestel
huis fungeerde, aan de daar ver
zamelde burgers mededeelde, dat
heel Kwardam al wist dat er iets
loos was met die Amerikaan.
Verschillende van zijn klanten
hadden er openlijk op gezin
speeld, 'n groepje schooljongens
had op zijn wagen onder het
woord „Meeldam" gekrast „Ver
enigde Staten". Akkermans wees
met een trots gebaar naar buiten,
daar stond de wagen, ze konden
het allemaal zien.
En Akkermans was het ook,
die tenslotte de burgemeester,
die, zoals dat meer gaat, het
nauwst hij de zaak betrokken
was en er het laatst van hoorde,
op de hoogte bracht. Want bij 't
afgeven van een pakket druk
werk aan zijn collega (zij 't ook
slechts in letterlijke zin), de bo
de Almekinders, weidde hij in
geuren en kleuren uit over het
Kwardamse incident en dies ook
over de geruchten, die in Meel
dam de ronde deden.
Toen Almekinders die middag
de post bij de burgemeester
bracht, vroeg hij instructies voor
wat er die avond moest gebeuren.
„Wat gebeuren?" vroeg Dik
kenburg een beetje knorrig, „ik
heb je toch al gezegd, wat er ge
beuren moest."
„Gaat het dan nog door?" in
formeerde Almekinders met goed
gespeelde onnozele verbazing.
„Door? Wat door? Waarom zou
het niet doorgaan?"
„Ja, ik vraag maar. In de stad
weet iedereen dat het geen zui
vere kofife is met die Ameri
kaan
„Zuivere koffie? Die Ameri
kaan? Wat vertel je me nou?"
„Ja, als de burgemeester er
niets van weet, zal het ook wel
niet waar zijn."
„Praat niet, man. Vertel me.
waar kletsen de mensen over?
Wat is geen zuivere koffie?"
„Ja, als de burgemeester het
De B.B. - Bescherming Bevol
king - is thans een organisatie,
welke voor haar taak is be
rekend. Overal in ons land is
ruimschoots uitstekend materiaal aanwezig.
Meer dan 160.000 B.B.-ers willen nu geregeld in een
stukje van hun vrije tijd oefenen om de handen uit de
mouwen te kunnen steken als hun hulp nodig mocht
zijn. Toch vertoont de organisatie nog open plaatsen.
Op elke twee noodwachters is nog een derde nodig.
Weest U die derde!
Vraagt U eens bij het Hoofd Bescherming Bevolking
in Uw woonplaats, aan Uw wijk- of blokhoofd, wat de
B.B. voor U zk\ doen en wat U in de B.B. kunt doen.
centen op de hoofdsom der per
sonele en grondbelasting.
De voorlopige rekening van de
Keuringsdienst van vee en vlees
en van de gemeente over het
dienstjaar 1953 kon worden vast
gesteld. Bij monde van de heer
Rodenburg verklaarde de com
missie van onderzoek de reke
ningen in orde bevonden te heb
ben.
Dan was aan de orde de goed
keuring van de rekening van de
Gemeentelijke Instelling v. Maat
schappelijk Hulpbetoon overliet
dienstjaar 1953.
Plannen voor 1956.
De gemeente Raamsdonksveer
zal ook gebruik maken van de
mogelijkheid tot het aanvragen
van verhoging der algemene uit
kering uit het gemeentefonds
voor het dienstjaar 1956 en de
volgende jaren. Dit zal zij doen
in verband met grote kapitaals
investering voor werken die in
voorbereiding zijn. De voorzitter
noemde o.a. de verbouw van het
gemeentehuis, het aanleggen van
het rioolgemaal en de perslei
ding, het dempen van een ge
deelte van de haven, de bouw of
verbouw van verschillende scho
len, het aanleggen van industrie
terreinen, het aanleggen van een
ligplaats voor binnenschippers.
Met deze werken zal een diepe
greep moeten worden gedaan in
de gemeentekas en men meende
daarom ook wel in aanmerking
te kunnen komen voor bedoelde
verhoging.
Half November weer röntge-
nologisch borstonderzoek in
de gehele gemeente.
De ontwerp-besluiten tot wij
ziging van de gemeentebegroting
hadden betrekking op de kosten
van het röntgenologisch borst
onderzoek. De voorzitter deelde
mede, dat men half November
weer een aanvang zal gaan ma
ken met een algemeen röntgeno
logisch borstonderzoek in de ge
meente.
Weer 10 huizen onbewoon
baar verklaard.
Een aanvullende agenda van
de raadsvergadering vermeldde
het voorstel van B. en W. tot on
bewoonbaarverklaring van een
tiental woningen, te weten: Gro
te Kerkstraat 10, Haven 44, Oude
Groenstraat 11 en 23, Ooster-
houtseweg 33, 59 en 61, Sandoel
75 en Wilhelminalaan 25 en 27.
De voorzitter hoopte dat op
korte termijn voor al de bewoners
van deze huizen een andere wo
ning beschikbaar zal zijn.
De raad ging volkomen accoord
met dit voorstel van B. en W.,
evenals met het laatste voorstel
van de agenda, tot 8e wijziging
van de Bouwverordening.
Rondvraag.
Slechts twee raadsleden maak
ten gebruik van de rondvraag en
daar was allereerst de heer Kie-
boom, die gaarne wilde weten
of de aanleg van riolering naar
een bepaalde woning voor de vol
le honderd procent door de eige
naar betaald moest worden, d.w.
z. van het huis tot aan de grens
van zijn eigendom.
De voorzitter moest dit beamen,
doch hij wees er op dat er een
maximum was gesteld.
De heer van Woerden zag
graag dat door de gemeente een
afrastering werd geplaatst bij ze
kere boerderij, vrijwel in 't cen
trum van de gemeente, daar de
tegenwoordige aanblik niet be
paald het aanzien van het cen
trum verhoogde.
De voorzitter vond dit geen ge
makkelijke aangelegenheid. Men
zou alles wel op geineentekosten
kunnen laten zetten doch dit was
niet de bedoeling. De voorzitter
beloofde contact op te nemen met
de eigenaar van bedoeld perceel.
De openbare raadsvergadering
werd hierna gesloten.
per se wil wetener wordt
verteld, dat die Amerikaan, die
meneer Clarenbough, er van tus
sen is en dat de huldiging vana
vond niet doorgaat."
„Wie vertelt die onzin?"
„Ja, ik hoorde het van bode
Akkermans
„Die kletsmeier!"
„Maar Akkermans vertelde ook
dat ze het in Kwardam al wisten
en de jongens hem hadden nage
schreeuwd en iets op zijn wagen
gekrast
De burgemeester wilde krach
tig en overtuigd stelling nemen
tegen de kletspraat en Almekin
ders eens goed de mantel uitve
gen voor zijn goedgelovigheid,
maar hij bedacht zich op 't laat
ste ogenblik.
„Luister niet naar praatjes, en
zorg maar dat de boel vanavond
netjes en op tijd in orde is", be
val hijdaarmee kon de nieuws
gierige bode vertrekken.
Maar nauwelijks was hij ver
trokken, of de burgemeester nam
de telefoon en draaide zijn privé
nummer. Weldra antwoordde de
stem van zijn vrouw hem.
„Zeg Anna, ik hoor rare ge
ruchten over dat feest van van
avond. Is jou daarvan iets bekend?"
„Nee", klonk verwonderd de
stem aan het andere eind, „ik
ben, toen ik thuis kwam, meteen
naar bed gegaan, want ik was zo
moe. En toen heb ik thee gezet en
eigenlijk zat ik net op jou te
wachten of je nog kwam thee
drinken. Wat zijn dat voor ge
ruchten?"
„Met een kwartiertje ben ik thuis.
Dan zal ik het je wel vertellen".
Maar toen hij een kwartiertje
later zijn vrouw het verhaal had
gedaan, bemerkte hij wel, dat ze
nog niets van het wonderlijke ge
rucht had gehoord. Ergens echter
moest het toch zijn oorsprong
hebben. Zouden ze misschien in
Kwardam uit kwaadwilligheid 'n
zenuwenoorlog zijn begonnen?
Hij zat, het hoofd in de handen,
het geval te overdenken, toen
I Corrie binnen kwam. De zorge
lijke houding van haar vader, het
verwonderde gezicht van haar
moeder, overtuigden haar er van
dat haar ouders alles reeds wis
ten. Ze snelde op haar vader toe.
„Vader, ik weet wel, het is ver
schrikkelijk, maar heus ik geloof
dat het wel terecht komt. Ik heb
er met de Gooyer over gepraat en
die heeft me beloofd
(Wordt vervolgd).
W*CAV/VlA<»'^IVV>/V-
