Waalwijkse en Langsiraaise Courant Indonesische tragedie Overspannen arbeidsmarkt wekt ernstige bezorgdheid PROVINCIALE ASPECTEN DE WERELD ROND 1955 een economisch gunstig Jaar DE JUISTE WEG Af A AREN JUISTE B BIL! Brillenspecialist VAN MAANDAG 5 MAART 1956 Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij Antoon Tielen Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week. 79e JAARGANG No. 16 Abonnement 19 cent per week f 2.45 per kwartaal f 2.70 franco p. p. Advertentieprijs 10 cent per m.ai. Contract-advertenties speciaal tarief. Bureaux GROTE STRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621 Dr van BEURDENSTRAAT 8, KAATSHEUVEL TEL. 2082. OPGERICHT 1878 TELEGR.-ADRES „ECHO J)e voorspellingen van hen, die gewaarschuwd hebben tegen de overijlde afstand door Neder land van de Indische Archipel, komen thans uit. Het gezag werd overgenomen door een rechtsop volger, die geen orde kan hou den in eigen huis en die in zijn buitenlandse betrekkingen de spot drijft met alle begrippen van internationaal fatsoen en inter nationaal recht. De eenzijdige opzegging van tractaten, die bij de Verenigde Naties zijn geregistreerd, zonder dat de onderhandelingen over be twiste punten zijn afgelopen, is een zo buitensporige daad, dat men mag vaststellen: geèn an dere rechtsstaat (en Indonesië beweert dat het een rechtsstaat zou zijn) zou zich tot zulk een handeling laten verleiden. En middelerwijl, ten tijde waar in beide partijen met haar be sprekingen aan de conferentieta fel bezig zijn, heft Indonesië de stok op, die het achter de deur heeft staan. Nederlandse levens worden bedreigd. Een strafpro" ces is op touw gezet, dat alle te kenen vertoont van een rechts geding met politieke toeleg. De eerste voorwaarden voor een be hoorlijke rechtsbedeling ontbre ken daarbij. De getuigen, die voor de verdachten opkomen, worden gediskwalificeerd, aan de moedi ge verdedigster wordt vuil toege worpen en men spuwt haar in 't gelaat. Onder martelingen wor den getuigen gedwongen tot val se mededelingen. 't Gevoerde proces tegen Jung-, schleger en Schmidt vertoont al le overeenkomst met het inder tijd tegen de Franse kapitein Dreyfus opgezet geding, die klas sieke rechtsverkrachting, waar over de hele wereld op haar ach terste benen heeft gestaan. 'Perwijl de hoofden van twee Nederlanders hingen onder 't zwaard van Damocles, hebben de Indonesiërs aangedrongen op 'n conferentie over de tussen de beide landen bestaande moeilijk heden. De Nederlandse regering heeft daarin bewilligd, ofschoon er alle aanleiding was voor een diplomatiek uitstel, totdat wij ons zouden verzekerd weten van een wederpartij, die vast in het zadel zit. Het is een conferentie geworden onder druk. De Indonesiërs hebben de situ atie, waarin de Nederlanders in Indonesië verkeren, eenvoudig uitgebuit om hun verlangens vervuld te krijgen. Zij beoogden economische belangen, die Ne derland nog in hun land heeft, eenzijdig te beheersen, zij beoog den Nieuw-Guinea te annexeren en toen Nederland niet bereid bleek zich terstond te buigen voor de Indonesische wil, gingen zjj over tot vijandige handelin gen. Men koos de vorm van het overleg, maar in wezen kan deze politiek als revolverpolitiek aan gemerkt worden. Men heeft de mond vol gehad van verbetering der Nederlands- Indonesische verhouding, maar deze kan in Indonesische ogen alleen tot stand komen wanneer Nederland op korte termijn aan alle Indonesische eisen voldoet. En feitebik kunnen al onze in Indonesië woonachtige landgeno ten als gijzelaars voor dit doel worden beschouwd. Wij schrijven deze bittere woorden niet neer omdat wij haat willen zaaien. Het Neder landse volk heeft zich bij de sou- vereiniteitsoverdracht, het gevolg van een onberaden diplomatie, neergelegd. De regeringen heb ben tot aan de mislukte confe rentie tegenover Indonesië altijd de weg van de minste weerstand gevolgd. De ners is gematigd ge bleven, zelfs toen op uitdagende wijze de Nederlandse rechten en onze nationale waardigheid wer den weerstreefd. Niemand hier droomt van een terugkeer van Indonesië tot ons rijk, hoe schrijnend wij in ons binnenste de afscheuring van 'n gebied, waar wij welvaart en so ciale verbeteringen brachten, hebben ervaren. Ook nu staat de deur nog open voor normaal overleg tussen ons en onze suc- cessiestaat. In Nederland wenst ieder alleen maar vrede met volken, waaraan wij eeuwen lang waren verbon den. Maar nu gaat de wederpar tij zo ver, dat zij Nederlandse rechten met voeten treedt en dat zij Nederlandse burgers mishan delt en voor hen de doodstraf eist. Men ziet thans tot welke ge volgen ons beleid van eindeloze tegemoetkoming heeft gevoerd. Onze Regering heeft zich, als antwoord op de onbehoor lijke internationale gedragingen van een staat, die zich rechts staat noemt, bepaald tot de ken nisgeving van de eenzijdige op zegging der verdragen aan de Verenigde Naties. Men kan zien er over verwon deren, dat zij elk protest over de schending van de rechten van de mens, die in Indonesië tegenover Nederlanders heeft plaats gehad, achterwege heeft gelaten. Zij wil afwachten, zij neemt een lijdelij ke houding aan. Men kan zich voorstellen, dat zij geleid wordt door humanitaire overwegingen. Indonesië heeft mensenlevens in handen. En het kan een spel drij ven met economische belangen van Nederland, die nog in het ge ding zijn. Maar zonder krachti ger weerstand zullen die belan gen niet worden gered. Het is moeilijk denkbaar, dat men enig vertrouwen kan heb ben in de steun der Verenigde Naties. Dit college oordeelt niet volgens rechtsbegrippen, het han delt volgens politieke overwegin gen. Een groot gedeelte van de vertegenwoordigers aldaar be hoort tot het oostelijke blok en de houding van onze angelsaksi- sche bondgenoten, speciaal van Amerika, bracht een reeks van teleurstellingen. Waarom dan deze Nederlandse gelatenheid Qns volk heeft de reeks van smartelijke ondervindingen, die het met Indonesië ervaren heeft, gedragen met het flegma, dat tot zijn kenmerkende eigen schappen behoort, 't Was slechts een dappere minderheid, die zich van de aanvang af tegen het be leid inzake Indonesië der opeen volgende regeringen heeft verzet. Maar wat een reeks van neder lagen niet vermocht, dat heeft de doodseis tegen Jungschleger ver richt. Brede lagen van onze be volking zijn tot kookhitte geko men, nu zij het Indonesische on recht tastbaar vóór zich zien in de persoon van een slachtoffer. Kookhitte kunnen wij niet ge bruiken. Wij moeten, ondanks onze laaiende verontwaardiging en de felle smart over de waar- schijnliike moord op een schul deloos landgenoot, ons hoofd koel houden. Wij staan, onbe schermd, tegenover een gevaar- I"ke tegenstander. Maar een krachtiger houding is noodzake lijk, na' al wat men ons heeft aangedaan. (Nadruk verboden) Aan het verslag over het 4de kwartaal 1955 van het Economisch Technologisch Instituut voor Noord-Brabant ontlenen wij 't vol gende: Wanneer wij onze gedachten laten gaan over het sedert enige weken verstreken jaar 1955, dan is stellig de hoofdindruk, die 1955 op ons achterliet, die van een in economisch opzicht gezegd jaar. Onbetwistbaar was 1955 een jaar van practisch volledige werk gelegenheid, ja zelfs meer dan dat Voor zover voorlopige cijfers ter beschikking zijn, nam de industriële productie in haar totale omvang, evenzeer als per werknemer, belangrijk toe. De industrie- Ie uitvoer gaf een voortgaande ontwikkeling te zien, terwijl de in vesteringen in de verschillende industriële bedrijfstakken stegen tot boven hetgeen waarschijnlijk werd geacht. Niet te ontkennen valt, dat wij in ons economisch leven op een niveau zijn gekomen, waarop voor enkele jaren terug niemand durfde, ja zelfs niemand kon rekenen, hoe zeer men ook alle maatregelen trof om de in dustriële productie en industriële uitvoer blijvend te vergroten. Hoezeer wij thans in de gelukki ge omstandigheid verkeren, dat ie der die wil werken, thans ook kan werken en hoe weinig recfen er op het eerste gezicht lijkt te bestaan de aandacht voor het werkgelegen heidsvraagstuk te vragen, toch zijn er op het stuk van de werkgelegen heid verschillende symptomen, sa mengevat onder de niet geheel fraaie, maar gebruikelijke term „overspannen arbeidsmarkt", die ernstige bezorgdheid wekken. Ten einde het algemeen belang in dit opzicht recht te doen wedervaren, is het nodig dat hiervoor een stand punt wordt bepaald en eventueel maatregelen worden genomen. Naar onze overtuiging neemt het personeelsverloop in het bedrijfs leven thans afmetingen aan, die het algemeen belang ernstige schade be rokkenen. Het is een bekend feit, dat onder de meest aanlokkelijke voorwaar den werkgevers trachten werkne mers over te halen om bij hen in dienst te treden. De cijfers omtrent het personeelsverloop bewijzen, dat werknemers daar al te gemakkelijk op ingaan en aangevangen of vol tooide opleidingen en bindingen aan het oorspronkelijk bedrijf vrij gemakkelijk prijsgeven, soms om wille van schijnvoordelen of gerin ge verhogingen van de geldelijke beloning. Inderdaad moet hier van een be nauwende toestand worden gespro ken. Niet alleen omdat vele indus triële bedrijven de plaatselijke ar beidskrachten ontvallen, doordat deze aan het werken elders, in een gemeente met èen hogere loonklas- se de voorkeur geven (mede omdat veelal hun reistijd als werktijd wordt vergoed en achter de vergoe ding van hun reiskosten veelal nog een steekloon schuil gaat). Ook moet het waarschijnlijk worden ge acht, dat dit dagelijks werken op vaak zeer grote afstand van de woongemeente meerdere voor 't ge zinsleven minder gunstige gevolgen heeft. Voor zover er werk ter plaat se of meer in de onmiddellijke om geving aanwezig is, kan men daar om stellen, dat door de lange af standspendel niet alleen de belan gen van het plaatselijk bedrijfsle ven, maar ook de belangen van het gezinsleven onnodig worden opge offerd, zeker wanneer dit werken in milieu's plaats heeft, waartegen me nig Brabander van het platteland niet is opgewassen. Voor zover er werk te vinden is in de meer nabije omgeving van de woongemeente, groeit de aanvaar ding van werk op vaak zeer grote afstand van onze overtuiging op de duur tot een moeilijk oplosbaar so ciaal vraagstuk. De aanpassingsvra- geri, waarvoor deze mensen komen te staan, zijn ontegenzeggelijk groot, en zij worden veelal opgeroepen door wat grotere vrijheden en een tijdelijk wat meer aantrekkelijke beloning. Afgezien van deze redenen, die op zich al voldoende zouden zijn om zich op deze situatie ernstig te be zinnen, heeft deze aantrekkelijkheid van het in een hogere loonklasse beloonde werkmilieu, voor de klei nere en middelgrote industriecen tra in deze provincie, het gevolg, dat deze gemeenten hun taak op 't gebied van industrialisatie eenvou digweg moeten staken. De middelgrote gemeenten, op wier schouders een taak Van indus triële werkgelegenheidsbevordering is gelegd, om te bereiken dat. daar op de duur de werkgelegenheid en welvaart gelijke tred houdt met de groei dier gemeenten en hun om geving, zien zich in de huidige si tuatie voor de onmogelijkheid ge plaatst deze taak te vervullen. Zij moeten lijdelijk aanzien dat de werkgelegenheid, die de aan hun overheidszorg toevertrouwden kie zen, een tijdelijke is en zijn ge dwongen bij enige teruggang van de conjunctuur, de voor dezen on afwendbare werkloosheid t.e aan vaarden. Het komt ons voor, dat door het handhaven van de verschillen in de loonclassificatie, alsmede door be rekening van de loonklasse van de werkgemeente, ook voor hen die daar feitelijk niet woonachtig zijn, de loonpolitiek ernstig wordt door kruist. Dit geldt nog te meer wan neer de hoogte van de reisvergoe- dingen de normale proporties te bo ven gaat en de reistijd bovendien als werktijd wordt gerekend. De hiermede gepaard gaande gevolgen op economisch en, niet het minst, op sociaal terrein, vragen om maat regelen. Een beroep op 'de werkgevers en hun organisaties om de loonvoor- schriften reëel in acht te nemen, lijkt ons hier op zijn plaats even zeer als op de werknemers om een zekere kortzichtigheid plaats te doen maken voor datgene dat meer op de lange duur toch als hun eigen belang moet worden beschouwd. lie reeks van beschouwingen over de economische situaties, wel ke in ons land rond de jaarwis seling plegen te verschijnen, heb ben ditmaal voor een groot deel ge meen, dat zij de aandacht vestigen op de spanningen op de arbeids markt, welke welhaast in het ge hele land optreden. Een aanduiding hiervan is niet al leen te vinden in de werkloosheids cijfers, welke maandelijks door de Directie van de Arbeidsvoorziening van het Ministerie van Sociale Za ken worden gepubliceerd, maar te vens in de ontwikkeling die 't aan tal bij de arbeidsbureaux openstaan de aanvragen van werkgevers te zien geeft. Terwijl gemiddeld over de laatste 3 kwartalen van 1955 de vraag naar personeel in ons land ruim de helft meer was dan het aanbod, overtrof in Noord-Brabant de vraag het aan bod met ongeveer 140%. Het aan tal werkzoekenden in Noord-Bra bant bedroeg over de laatste drie kwartalen van 1955 resp. 4.400, 3.400 en 4.900, terwijl het aantal open staande aanvragen over deze perio den de cijfers: 9.200, 11.300 en 9.300 te zien gaf. Hieruit kan dus worden afgeleid, dat de metaalnijverheid een steeds meer belangrijke plaats gaat inne men in de industriële structuur der provincie. Bovendien is het gerecht vaardigd de verwachting uit te spre ken zeker wanneer de in onze provincie traditionele bedrijfstak ken als textiel- en lederbewerking ook in de naaste toekomst nog slechts een kalme werkgelegen- heidsuitbreiding zullen bewerkstel ligen dat de betekenis van de me taalsector in ons gewest nog zal toe nemen. Juist in de metaalnijverheid staan binnenkort nog zeer belang rijke nieuwe vestigingen te ver wachten, terwijl eerst sinds kort ge vestigde en reeds langer bestaande bedrijven hun personeelsbezetting nog steeds vergroten. Men denke aan de vestiging van Excelsior-bui- zenfabriek, Nickelson File, de regel matige uitbreiding van bedrijven als Tornado, Thomassen Drijver en Verblifa, alsmede van Philips, DAF, Asselbergs e.d. j n het licht van de ontwikkeling doet het op zijn zachtst uitge drukt toch wel vreemd aan, hoe het Centraal Plan Bureau bij zijn „Ver kenning der economische toekomst mogelijkheden van Nederland 1950 1970", de provincie Noord-Brabant kan rekenen tot de z.g. „expulsie gebieden", waarvan wordt verwacht dat zij bevolking naar andere delen van ons land zal afstoten. Men kan immers vaststellen dat het groeitempo van de werkgelegen heid in ons gewest duidelijk sterker is dan in het gehele land, terwijl de binnenlandse vertrekoverschotten uit onze provincie niet alleen op droogden, maar zelfs omsloegen in hun tegendeel, zodat Noord-Brabant thans reeds jarenlang als „vesti- gings"-provincie in het binnenlands migratieverkeer fungeert. Wij zijn er van overtuigd, dat 't Brabantse volk zich allerminst on gerust behoeft te maken over de in deze „verkenningen" gesuggereerde herhaling van de „trek naar 't Wes ten" waarvan de deprimerende ge volgen nog vers in het geheugen lig gen. Wanneer wij uitgaan van de veronderstelling die ook 't Cen traal Plan Bureau als uitgangspunt kiest dat de conjunctuur gemid deld over de gehele periode 1950 1970 „redelijk gunstig is", dan zal dit gewest, onder de leiding van het Provinciaal Bestuur, er ongetwij feld in slagen zodanige werkgele- genheidsuitbreidingen binnen de grenzen van de provincie te verwe zenlijken, dat deze in overeenstem ming zal zijn met de groei van de beroepsbevolking. Het Provinciaal Bestuur houdt zich permament bezig met de ont sluiting van de provincie met goede verkeersverbindingen, om aldus de unieke ligging van dit gewest mid den in het economisch krachten veld van Benelux, volledig te be nutten. De scholing der in ruime mate aanwezige arbeiders neemt sterk toe; goedkope en bouwrijpe industrieterreinen zijn in ruime ma te beschikbaar, alles wordt dus ge daan om de ontwikkeling van de be staande nijverheid te bevorderen en naar ruimte zoekende nieuwe on dernemingen huisvesting te ver schaffen. De dichtheid van de industriële werkgelegenheid. Onder dichtheid van de industrië le werkgelegenheid verstaan we 't aantal arbeidsplaatsen in de indus trie uitgedrukt per 1000 inwoners. Van het sterk geïndustrialiseerde gebied en Langstraat kan worden opgemerkt, dat het op normale wij ze in de provinciale industriële ont wikkeling meespeelden, aangezien het aandeel van de gebieden in de provinciale industriële werkgelegen heids-expansie van 1950/1955 vrij wel overeenkomt met het aandeel van de gebieden in de provinciale bevolking. Het cijfer der industriële dicht heid van de Langstraat steeg van 188 op 31-12-'49 naar 194 op 21-12- 1954. Daling werkloosheid. De werkloosheid in het rayon van 't Gewestelijk Arbeidsbureau Waal wijk is van 0.7% der totale be roepsbevolking gedaald tot 0.5%, in het tijdvak van 31-12-'54 t/m 31-12- 1955, het laagst van allen met Don gen. Telkens weer komen wij tot de conclusie dat wij het verkeer de beroep gekozen hebben en dat wij altijd maar achter ons ideaal blijven aanhollen als een hond achter de worst. En daaruit xnoogt ge dan wel opmaken dat wij nog lang niet volwassen zijn en het misschien ook nooit zul len worden, want vandaag willen wij dit, morgen dat. Daarom had den wij het best in de politiek kunnen gaan om met Evert Ver meer van steeds weer andere ge dachten te wisselen. Maar wij hebben dat nooit kunnen berei ken, en dat is bijna ons grootste verdriet, dat moogt ge ook nog van ons weten. En nu hebben wij weer iets anders. Nu zouden wij de schrij verij de rug willen toewenden en het aan u overlaten om de krant te vullen met alles was er ge beurt van Tiètjerksteradeel tot Montevideo toe. Wij zouden ons niet meer willen bemoeien met het Binnenhof, met W.S.C. en de Cyprioten, waarover ge toch nooit uitgepraat raakt. Wij zou den willen zien wat gij er van maakt en zelf achter de jury-ta fel gaan zitten als vrouwensor teerder, een beroep dat zich met rasse schreden omhoog heeft ge werkt. Naast andere, dikke man netjes met mollige handjes en knotsen van glimmende ringen en gepommadeerde hoofdjes en donkere brillen, die veel te groot zijn voor hun gepatenteerde ge zichtjes. Om te kijken naar meis jes in cocktailjurken en nog be ter naar de meisjes in badpak ken, die langs ons heen parade ren. Wij zouden dit iedere dag doen, van hier tot ginder, en geen pukkeltje, geen krom been tje en geen scheef neusje zouden ons ontgaan, daar kunt ge wel zeker van zijn. Elke Miss zouden wij kiezen en met alle gepom madeerde mannetjes zouden wij stiekem zitten lachen achter on ze sigaar. Wij zouden dan in het Amster damse Casino gezeten hebben om „Miss Holland 1956" te kiezen, en daarna met de 20-jarige Rita, die de Miss geworden is, in een sche merig hoekje bij Lido, met de sluijxende obers glimlachend om ons heen. Zij in haar cocktail jurkje wij met een cocktail glaasje. Wij hadden dan met haar gepraat over dit belangrijk ste ogenblik van haar leven, en over de ansichtkaarten, die ze toch vooral moet sturen vanuit Parijs, Londen en Long Beach, en over de tranen die ze niet moet vergieten als ze toch niet de mooiste van allemaal blijkt te zijn, zelfs niet in badpak. Wij hadden haar dan gezegd dat wij elke dag aan haar zullen denken. Elke dag en tijdens elke reis van ons naar de keuring van een nieuw assortiment. televisie? Niet met hetgeen mi nister, Drees u geeft en ook niet voor niets, want de radioman ziet u aankomen. Uw enige kans is de duvel, die misschien ook wel eens een keer iets op een kleine hoop doet. En dat heeft hij gedaan, vrien den, die goeie ouwe duvel! In het bejaardentehuis „Aonnehof" te Koedijk is de 50.000 gevallen op een half lot. De oudjes waren er beduusd van. De moedertjes zeiden: gut, gut, en de pijpjes van de Krasse mannetjes scho ven van links naar rechts. En al le koeien op de dijk in Koedijk stonden te loeien. En toen de eerste schrik voorbij was, heb ben ze de grijze hoofden bij el kaar gestoken en gezegd: wij kopen een televisietoestel. Wij geven de duvel (voor deze keer) een hand en de oudjes van de „Aonnehof" ook en wij zullen ons beste beentje voorzetten, nu we ons bespied weten vanachter een jury-tafel in Koedijk. Naast de vele bespiegelingen die wij telkenmale ten beste ge ven (en waaraan ge tenslotte niet veel hebt) voelen wij toch ook wel de noodzaak de praktijk des dagelij ksen levens niet uit het oog te verliezen. Naast bezonken wijsheid zult ge toch ook over een dosis parate kennis moeten beschikken, wilt ge het in uw leven verder brengen dan ge nu bent. Bij de „tip" die wij u nu gaan geven, zijn wij uitgegaan van het feit dat de mens van na ture ten kwade geneigd is. Dit moet uiteraard de basis van elk advies zijn. Het zal ons derhalve niet verbazen wanneer ge u bin nenkort op het inbrekersvak gaat werpen, enerzijds omdat het min of meer uw roeping is, an derzijds (en dat is belangrijker) om uw beslist ontoereikend in komen aanzienlijk te vermeerde ren. En wellicht zult ge u dan naar Amerika begeven, waar dit vak nog in aanzien staat en goe de perspectieven opent. En ge gaat dan natuurlijk naar Chica go, het Mekka der onderwereld. Ï2n op een goede dag zult ge dan komen te staan voor de winkel van mej. Hellen Rejlik en ge stapt naar binnen voor de poen. Als Hellen uw filmgezicht ziet, valt ze flauw, en dat is nu iets wat ge net niet hebben kunt. Ge mag dan een rover zijn, 'n flauw gevallen dame snelt ge ter hulp. Ge buigt u over het meisje heen, maar op hetzelfde ogenblik treft de knie van Hellen u als een mo ker in 't gelaat, en gij valt flauw, maar dan echt. De nolitie komt en neemt u mee, met het gevolg dat ge voorlopig werkloos zuil zijn. Hellen heeft deze truc nu al viermaal uitgehaald, daarbij steunende op het spreekwoord: naar de le 'n ver wasbriefje van Uw buisarts 2e 'n recept van Uw oogarts 3e De juiste BRIL van Secuur en niet duur DEN BOSCH TILBURG BREDA Vughterstr- 25 Markt 32 Nwe. Ginnekenstr. 23 Leverancier voor alle Ziekenfondsen. Als ge de morgen en de mid dag van het leven achter de rug hebt, dan bent ge niet meer haan tje de voorste bij alles en uw glimlach heeft de verstilde glans van een herfstbos. De dagen zijn stiller. Ge maakt uw wandeling door het laantje met de oude bo men, die u vertrouwd zijn als goede vrienden, of ge zit wat in de zon op een bank in het park of voor uw huis en ge praat met de herinneringen, die ge meer hebt dan geld, maar ge vecht er ook wel eens mee, want er zijn ook felle vogels bii. Aan touwtje springen komt ge dan niet meer toe en de voetbal blijft in het schuurtje, leeg, oud en beschim meld. Ge hebt zogezegd achter de jurytafel plaats genomen om te zien wat wij er van terecht bren gen, want belangstelling voor de jeugd hebt ge om de bliksem nog wel. En ook zonder touwtje en "voetbal bent ge nog jong ge noeg om te genieten van al het goede der aarde, van al de gloed- nieuwigheden die de jeugd u voorzet. Van de bioscoop waar ge uw ogen uitkijkt aan Vista- Vision en aan de televisie, die de hele wereld in uw huiskamer brengt. Maar hoe komt ge aan een vrouw in nood is der dieven dood. Gaat dus niet naar Hellen Rej lik, want gij zult de vijfde zijn. En niet naar ons, want meer dan 0.83 zult ge niet vinden. Er zijn heel veel dingen waar aan ge maar beter niet denken kunt. Dingen die ge maar moet laten voor wat ze zijn, omdat het u toch niet helpt wanneer ge uw vreugde prijsgeeft aan bittere verontwaardiging en angst en verdriet. Ge kunt u beter niet af vragen wat er allemaal gebeuren kan en wat gé nog allemaal zult moeten beleven voordat ge bent waar ge wezen moet. De toe komst is een vreemde vlinder die zich niet vangen laat, en ge moet u daar niet druk over ma ken, want dan zult ge een soort Don Quichote worden en een klap van de molen krijgen. En wat hebt ge daar aan, niets me nen wij. Ge kunt nog zoveel krij gen, van een kunstgebit tot de 100.000 toe. Maar de vreugden die ge hebt, zijn veel belangrij ker, en daarop moet ge u bezin nen om het leven goed te leven. Gij en wij, met onze rommelige bol en ons begerig hart. Ge hebt de vreugde dat ge er bent, dat ge

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1956 | | pagina 5