ELECTRA grootste keus Waalwijkse en Langstraatse Courant DE HONGER BLOKKEERT DE VREDE! JAARVERSLAG 1955 Blijf meester Pleidooi voor de stommen. SCHEERAPPARATEN STOFZUIGERS „Een mens laat geen mens honger lyden 1.250.000.000 mensen lijden honger. De schande van 60.000 kéttinggangers. De grote drie WITTE KRUIS VAN DE NIJVERHEIDSSCHOOL VOOR WAALWIJK EN OMSTREKEN. over Uw zenuwen. Neem Mijnhardt's Zenuwtabletten DE WERELD ROND i/» in LU in heeft de Grotestraat 207 Waalwyk t VRIJDAG 9 MAART 1956 Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij Antoon Tieien Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week. DE ECHO HEI ZUID 79e JAARGANG No. 19 Abonnement 19 cent per week f 2.45 per kwartaal f 2.70 franco p. p. Advertentieprijs 10 cent per m.m. Contract-advertenties speciaal tarief. Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621 KAATSHEUVEL TEL. 2002. Dr van BEURDENSTRAAT I, OPGERICHT 1872 TELEGR.-ADRES „ECHO" Sinds de rampzalige oorlogsjaren hebben wij, Nederlanders, niet meer geweten wat honger was. Sinds het voedsel met tonnen tegelijk uit de hemel viel, hebben wij niet meer te kam pen gehad met de verschrikkelijkste aller plagen: de honger. Dat is een zegen die we ons niet genoeg bewust kunnen zijn, maar het is ook een geluk dat zo snel vervaagt in ons bewust zijn, omdat het toch eigenlijk normaal is dat een mens geen hon ger'lijdt. Honger is een verschrikking die in vredestijd bijna niet denkbaar is. En daarom slaat het ons met verbijstering, wanneer we nu horen dat 1.250.000.000 mensen honger lijden, werkelijk honger! Geen trek, maar honger, knagende, verscheu rende honger! In dit gezegende land lijdt zelfs geen djer honger, maar wijd over de wereld leven of liever sterven één en een kwart miljard mensen in honger. Dit zijn geen verzinsels, geen propaganda-stunts, maar harde on loochenbare feiten, die Pater W. Loop van de Bond Zonder Naam ons voorlegt, en die een grootscheepse campagne in het le ven hebben geroepen, die tot doel heeft de „wereldoorlog 1956 te verklaren aan de grootste vijand van de mensheid: de honger" GEOGRAFIE VAN DE HONGER. J)e wereld telt thans ruim 2.5 mil jard zielen. De meerderheid daar van gaat elke avond hongerig naar bed. Morgenochtend zijn er 85.000 mensen meer te voeden. In 1953 tel de de wereld 2.574.000.000 zielen. In de drie jaren sedertdien verstreken zijn er weer ongeveer 93.000.000 bij gekomen. Als het in dit tempo door gaat, zal de mensheid over vijftig jaar ongeveer 4.5 miljard zielen sterk zijn. Tweederde der mensheid leeft nu, vandaag, beneden het be staansminimum, althans volgens de Europese begrippen. Dit cijfer is of ficieel medegedeeld door de desbe treffende organisaties van de Vere nigde Naties. Het komt ook voor in de redevoering van Koningin Juli ana op 18 Juni 1955 te Leiden uit gesproken voor de Nederlandse Jeugdgemeenschap en de Neder landse Studentenraad. De gebieden, waar de bevolking in doorsnee licht tot zwaar onder voed is, treft men voornamelijk aan in Midden- en Zuid-Amerika, Afri ka, maar ook in Europa. Want in Spanje, Portugal, Italië en Grieken land laat de voedselsituatie nog steeds te wensen over. De honger in zijn zwartste vorm treft men aan in Honduras, Pakis tan, India, Ceylon, Afghanistan, Ne pal, China, Birma, Thaland, Indo- China, Formosa, Philippijnen, Indo nesië, Korea, Japan, Marokko, Al gerije, Tunesië, Lybië, Frans West- Rfrika en de Sahara. Alleen de sterksten bereiken er de volwassen leeftijd, die voor deze arme landen gemiddeld tussen der tig en veertig ligt, terwijl de mens in Nederland gemiddeld een leeftijd van boven de zeventig bereikt. Van de zuigelingen sterven daar ongeveer 50 vóór zij één jaar oud zijn, en toch groeien al deze bevol kingen nog steeds harder dan de voedselproductie, zodat de toestand in de hongerlanden zelfs nog slech ter is dan vóór de oorlog. In India sterven ondanks alle verbeteringen nog altijd 124 jonge kinderen op de duizend, terwijl in Nederland hoog stens 23 kinderen op de duizend sterven. In Egypte sterven er van de acht doorgaans drie of vier voor zij één jaar oud zijn. In onze overbeschaafde wereld 'van vandaag geeft het toch wel te denken dat er nog miljoenen dieren door de mens op meer dan ergerlijke wijze worden mishan deld. Men zou zich kunnen afvra gen of deze beschaving wel diepte heeft, of zij wel meer is dan een dun vernislaag je van goede om gangsvormen, een zekere educatie en een behoorlijke levensstandaard. Iemand die zijn hond doodranselt of zijn paard laat werken tot het dier van uitputting neervalt, mogen we gerust een gebrek aan beschaving verwijten. Hij mag dan een brief zonder taalfouten kunnen schrijven, een auto, een televisietoestel en- een landhuis bezitten, hij is en blijft een onbeschaafd mens. En hij is erger dan dat, want wie het weer loze dier, dat hem alleen maar aan hankelijkheid wil betonen, te lijf gaat, opsluit, verminkt of martelt, is een volkomen onbetrouwbaar mens. Een half jaar heeft de Bond Zon der Naam het voedselgebrek in de wereld bestudeert en men is daarbij tot de verbijsterende conclusie ge komen dat 52 percent van de we reldbevolking honger lijdt en 12 percent licht tot zwaar ondervoed is. Over 19 percent zijn geen gege vens beschikbaar, zodat slechts 17 percent van de totale wereldbevol king tot de goed gevoeden behoort. ANTI-HON GERC AMP AGNE Tegen dit grootste schandaal dat zich op de wereld voordoet, is Pater Loop zijn massale aniti-hon- gercampagne begonnen. Het eerste, en het laatste, het primitiefste, dat een mens nodig heeft, is voedsel om te leven. Een en een kwart miljard mensen hebben dat niet. Zij zijn on ze medemensen! Als wij ze in de steek laten, leveren wij het bewijs dat de naastenliefde een vrome hui chelarij is. Kunnen wij nog wel het Onze Vader bidden wanneer meer dan de helft van de mensheid van honger omkomt? De hongerwereld heeft het recht ons aan te klagen, omdat wij ons geen mensen tonen tegenover mensen. Zij heeft 't recht te grijnslachen met het Evangelie, zoals wij dat verstaan en in prak tijk brengen. Er kan geen werkelij- j ke vrede heersen zolang deze ver bijsterende toestanden bestaan. En wij kunnen iets doen. Wij eten ook brood en kunnen bij onze bakker het speciaal verpakte roggebrood kopen, dat met 15 opcenten ver kocht wordt voor de anti-honger- campagne. Dat is het brood dat wij delen met diegenen, die honger lij den, omdat wij de 15 opcenten beta len, waardoor ook wat voedsel ge geven kan worden aan één van die 1.250.000.000. Dit is een kleine bij drage voor de vrede, die wij allen zoeken. De Bond Zonder Naam telt in de Langstraat een groot aantal leden, en al deze leden zullen er ongetwij- j feld trots op zijn in deze grote we- -j reldoorlog mee te vechten. Maar ook anderen zullen zich gaarne in slagorde scharen om de grootste veldslag van alle tijden te winnen. Breng nog vandaag dit roggebrood op tafel, want een mens laat geen mens honger lijden! melijke toestanden op het gebied van dierenmishandeling, want ons land telt momenteel nog 60.000 ket tinghonden. Zestigduizend honden, die dag en nacht aan de ketting lig gen, die een bewegingsvrijheid heb ben van enkele meters. Dit is niets meer en minder lan een levenslan ge vrijheidsberoving. Uur na uur, dag na dag, jaar na jaar houdt een zware ketting hen geboeid op de paar vierkante meter vuil, steen of modder. Hun cel bestaat vaak uit niet meer dan een stuk roestige plaat, een lekke kist, of en dit is geen sprookje helemaal niets. Als eten krijgen ze meestal wat afval of uitsluitend keihard roggebrood toe geworpen. Om drinken wordt lang niet altijd gedacht, ofwel het be vriest 's winters. Er heeft nog nooit een proces plaats gevonden waarbij een hond als aanklager optrad en een mens als een geslagen hond ineengedoken4in de beklaagdenbank zat. Een dergelijk proces zal ook nooit plaats vinden, omdat een hond geen enkel recht heeft, geen woord kan zeggen en het tenslotte nooit over zijn hart zal kunnen verkrijgen zijn baas aan te klagen. De hond blijft dus hond en. de baas een nette kerel, ook al behandelt hij zijn hond op onmenselijke wijze. Toch zou een dergelijk pro ces nieuwe belangrijke inzichten kunnen openen in de menselijke psyche, want iemand die dieren mishandelt is een schurk van de bovenste plank en heeft even hard een psychiater nodig als een kleptomaan. Maar waar de honden zelf niet kunnen aanklagen, zullen mensen het pleidooi voor de stommen op zich moeten nemen, omdat al het geschapene aan de zorg van de mens is toever trouwd en lui eens verantwoording zal moeten afleggen van zijn beheer. NEDERLAND. Hierenmishandeling valt niet zo op, omdat het niet op grote schaal gebeurt. Het beperkt zich tot een geval hier en een geval daar. En we zouden daarom kunnen me nen dat het nog wel meevalt met deze „menselijke schande" en dat al die dierenacties ontspruiten aan de geest van dames die voor hun hond een compleet stel ondergoed breien. Inderdaad, de overdreven zorg die sommige mensen voor de dieren aan de dag leggen en die zich manifesteert in honden die zich van dikheid nauwelijks meer kunnen voortbewegen, heeft niets met die renliefde te maken. Geen hond is er op gesteld om als baby vertroeteld of volgestopt te worden met toffees en liflaf jes, en geen normaal behan delde hond heeft op straat een jas nodig. Maar ondanks deze evenzeer ongewenste toestanden valt het in Nederland niet mee met de erbar- Het heilzame Witte Kruis-ge- neesmiddel in 3 vormen. Naast poeders ook cachets en tabletten. Witte Kruis helpt direct tegen Uw pijnen. Brengt geen maag stoornissen teweeg. FOLTERING. Inwendig gefolterd door 'n harts tochtelijk verlangen vrij te zijn, en uitwendig geteisterd door ver zengende hitte, regen, sneeuw of snerpende kou, geplaagd door onge dierte, honger en dorst, rukken ze in wanhoop aan hun ketting en blaffen zich schor. Na enkele jaren wordt deze hel hen te machtig en worden ze, zoals dierenartsen con stateerden, krankzinnig ('t publiek noemt dat „vals"). Vele tienduizen den van die stakkers vindt men vooral on de Veluwe, Overijssel, Brabant en Limburg. In hetzelfde Nederland, dat terecht prat gaat op zijn vele wetten en instellingen, die de mens vrijheid en bescherming garanderen, liggen 60.000 verschop pelingen aan de ketting. In een radioreportage hebt u nog niet zo lang geleden een Brabantse boer horen vertellen dat zijn ket tinghond na 10 jaar „versleten en dus kapot geschoten zou worden".... U hebt de Veluwse boerin onver schillig horen lachen toen de jour nalisten haar wezen op de 30 cen timeter vuil, waarin haar ketting hond dag en nacht moest liggen: ,,'t Is toch maar een béést!" U hoor de het angstige blaffen van de die ren, die tussen een paar vierkante meter schrikdraad „leven". De Anti Trek- en Kettinghonden- bond, Jacob Catsstraat 129 te Voor burg, voert momenteel een groot scheepse actie om aan deze nationa le schande een einde te maken, zo als er ook voor een zeer groot deel een einde is gemaakt aan 't gebruik van de trekhond (van 33.000 is dit getal teruggebracht tot 470). Wie zal de kettinghond verlossen: de dood of wij? Het gironummer van de hierbo ven genoemde bond is 13,01.84. Verschenen is het jaarverslag der Nijverheidsschool te Waal wijk. Wij ontlenen er het vol gende aan: Het bestuur der school onder ging geen wijziging. Personeel Op 31 December 1955 bestond het personeel der school (dag-en avondschool) uit 40 leraren. Leerlingen: Het totaal aantal leerlingen der school bedroeg op 31-12-'55: 636, waarvan op de dagschool 386; avondschool 209 en VMTO- cursus 59. Dagschool: Per l-l-'55 bedroeg het aantal leerlingen 364. Per 31-12-'55 was dit aantal toegeno men tot 368, waarvan aan de ver schillende opleidingen deelna men: Electrotechniek 48; Met selen 38; Schilderen 15; Schoen maken 73; Smeden-bankwerken 119; Timmeren 75. Op het einde van het school jaar, resp. 31-3-'55 en 30-9-'55 konden 132 leerlingen een ge tuigschrift vermeldende dat zij de cursus met vrucht hadden doorlopen in ontvangst ne men, n.l.: Electrotechniek 20; Schilderen 8; Schoenmaken 26; Smeden-bankwerken 46; Timme ren 32. In October werd begonnen met een 2e klas metselen, die voorlo pig ondergebracht werd in een leegstaande looierij. Wegens plaatsgebrek moesten vele leerlingen worden afgewe zen, in totaal 94, verdeeld over de diverse opleidingen als volgt: Electriciens 5, Schoenmakers 20, Smeden-bankwerkers 61 en Tim meren 8. Leerlingen. Avondschool Het aantal leerlingen bedroeg op l-l-'55 225, op 21-12-'55 209. Hiervan namen de volgende aan tallen aan de diverse afdelingen deel: Electrotechniek 16; Metselen 30; Schilderen 16; Schoenmaken 46; Smedan-bankwerken 53 Timmeren 48. Voor de cursus lederwarenbe- werking kwam per l~10-'55 der mate weinige aanmeldingen bin nen, dat deze helaas niet meer kon doorgaan. Aan het einde van de cursus, in maart 1955, kon aan 94 leer lingen een getuigschrift worden uitgereikt, t.w. aan 32 leerlingen het diploma A en aan 62 leerlin gen het diploma B en wel: Electrotechniek 12; Lederwa- renbe werking 5; Metselen 12; Schilderen 9; Schoenmaken 16; Smeden-bankwerken 24; Tim meren 16. VMTO-cursus. Per l-l-'55 waren er 50 leerlin gen, die deze cursus volgden. Dit aantal bedroeg op 31-12-'55: 59 leerlingen, n.l. in de le klasse 30 en in de 2e klasse 29 leerlingen. Deze leerlingen waren afkom stig uit de navolgende gemeen ten: Dongen 1; Drunen 8; Eethen 1; Loonopzand 6; Raamsdonk2; Sprang-Capelle 6; St. Oedenrode 1; Udenhout 3; Vlijmen 7; Waal wijk 24. Van de leerlingen die de cursus met goed succes beëindigden, gingen er enkele hun studie voortzetten aan 't Instituut voor opleiding leerkrachten NO ofwel naar een MTS. De belangstelling voor deze cursus blijft nog steeds groeien de. Ondanks de vele opofferin gen welke vele leerlingen zich moeten getroosten, bleef het aan tal absenten toch nog vrij laag. Gemeenten van herkomst van de leerlingen van de dag- en avondschool per 31-12-'55: Dongen 4; Drunen 25; Eethen c.a. 2; Heusden 2; Loonopzand 53; Sprang-Capelle 29; Vlijmen 12; Waalwijk 69; Waspik 8; Wijk en Aalburg 5. Voor de afdeling metselen moest een nieuw onderkomen ge zocht worden, omdat met een 2e leerjaar werd aangevangen. Voor de somma van 1.per maand werd door de fa. Gompen een niet gebruikt deel van de oude looierij afgestaan. Dit lokaal, ge legen aan de Burg. v. d. Klokken- laan, werd in eigen beheer door de leerlingen ingericht. Onderwijs: In het afgelopen jaar nam het aantal leerlingen slechts weinig toe, doordat vele jongens na het voleinden van de leerplicht de school verlieten. Dit was wel zeer sterk het geval met de afdeling schoenmakers. Bij deze jongens wordt wel scherpe druk uitgeoe fend door de industrie, terwijl 't bestaan van de zogenaamde le vensscholen hierin ook invloed uitoefent. Het spreekt vanzelf dat de vakopleiding, die, over 2 jaren verdeeld, toch al veel te kort is, hierdoor sterk in het ge drang komt. Ook dit jaar wrerden weer door verscheidene leerlingen zang- en voordrachtskunst-bijeenkomsten bezocht, welke in samenwerking met andere onderwijsinstellingen HBS, Mulo, Huishoudschool werden georganiseerd. Contact met de schoolartsen- dienst had regelmatig plaats en de jongens werden lichamelijk onderzocht. Avondschoolonderwijs Hadden wij gehoopt dat in '55 een eind zou komen aan het te kort aan lokalen, waardoor alle klassen een avond per week vrij konden hebben, deze verwach ting kon helaas geen werkelijk heid worden en moesten de les sen gedurende vijf avonden per week worden gegeven. In de loop van dit jaar hadden besprekingen plaats met de Di rectie van een bedrijf om te ko men tot een z.g. „part-time" op leiding. Deze besprekingen leid den niet tot een overeenkomst, zodat de opleiding niet tot stand kwam aan onze school. Dit had ten gevolge dat verschillende leerlingen in begin december de lessen aan de Avondschool niet meer mochten bezoeken, waar door het aantal smeden-bank werkers terugliep. Bij gebrek aan belangstelling kon de afdeling lederwarenbran- che dit jaar niet doorgaan. Ook in Amsterdam moest deze cursus worden opgeheven. De school telt een 27-tal be gunstigers uit industrie en han del, speciaal uit Waalwijk, wat toch zeker te weinig genoemd mag worden. Wij mogen er aan herinneren, dat excursies, aan moedigingsprijzen e.d. alle uit 'n afzonderlijk fondsje moeten wor den betaald, daar 't rijk en ge meente alleen de kosten van het onderwijs c.a. betaalt. B Tot nu toe moesten wij u ver over de grenzen voeren om u de explosieve en breidelloze krachten te laten ervaren die losbranden zo dra een mens door de liefde wordt gegrepen. Van eigen bodem hebben wij u nimmer een dergelijk bericht kunnen brengen, omdat wij Neder landers zelfs met tien pijlen van Amor in het lijf nog kundig blijven van het feit dat er vijf ons kaas in een pond gaan. Dit heeft ons altijd niet weinig verdroten, omdat wij niets liever hanteren dan de man tel der liefde. Ons hart heeft altijd een slag sneller geklopt voor hen die uit liefdes naam het leven op fleuren met de stoutste stukjes, om dat zij begrijpen dat alleen de lief de de moeite van het leven waard is. Een man die de spoorwegen be duvelt van hier tot Athene om daar de Griekse neus van zijn geliefde te kussen, heeft o.i. meer recht op on sterfelijkheid dan van Schaffelaar, die alleen maar van de Barneveldse toren sprong om in het geschiede nisboek te komen. En voor de vrouw die de gevangenis in brand steekt om haar lief naar buiten te krijgen voor een flinke pakkerd, voor zo'n vrouw kunt ge van ons alle Lollobrigida's en Dorissen Day cadeau krijgen met een plaat van Johnny Jordaan er bij. Zoiets vindt ge in dit land niet, van Waalwijk tot Witmarsum. En als het dan eens in de vijf jaar gebeurt, dan ziet men zich gesteld tegenover een zó ger- maanse gründlichkeit, dat de man tel der liefde veel te kort blijkt en de bedrijver van de crime passionel zogezegd in zijn blote hemd komt te staan. In Aalst, vlak bij u in de buurt, vrienden, heeft 't dan plaats gegrepen. Een jonge borst aldaar van 16 jaar was zó in liefdes ban, dat hij een dure breimachine tel kenmale op non-actief stelde, bij gelegenheid waarvan hij dan werd overgeplaatst naar een andere afde ling waar „zij" werkte. Nu eens verknoeide hij het apparaat gron dig, zodat er geen kous uit te voor schijn kwam, dan weer molde hij het maar een heel klein beetje, het geen alleen maar te links geweven kousen opleverde. Dit kostte de fa briek waar hij werkte zwaar geld, dat begrijpt ge, maar ook de firma die het apparaat geleverd had, con sumeerde aanzienlijke kilo's gebak ken peren, want alom zelfs in het buitenland ging het boze ge rucht dat het apparaat alles deed behalve breien. Voor deze Romeo is zelfs onze mantel der liefde enige maten te klein. Denkt er dus goed om, beste he ren, niet praten en breien tegelijk. 0 Wij hebben duizend vrienden die allemaal in* volle autobussen met lollige vaderlandsche mensen Parijs hebben gedaan. Ze kwamen terug met monden vol ongewied Frans en sloten d'ogen als ze spra ken over het Pantheon, de Champs Elysees, Montmartre, de Sacré Coeur, Versailles en de Eifeltoren. En als wij dan zachtjes spraken over Giethoorn, Petten, de Holter- berg en de Efteling, dan bezagen zij ons met meewarige blikken, mom pelden „pauvre garcon" en gingen huns weegs. En als wij dan weer vroegen of zij dan ook de mooie meisjes van Folies en de Moulin en van alle andere dure rose huisjes van Parijs hadden gezien het geen ons het allermooiste van Pa rijs lijkt dan antwoordden zij dat zij daarvoor hun goede geld nooit hadden gegeven en er zelfs nimmer naar hadden getaald een onderzoek naar het culturele peil van een der gelijke voorstelling in te stellen. Wij hebben hen onvoorwaardelijk geloofd, die duizend vrienden van ons, al was het alleen maar omdat wij geen bewijs voor het tegendeel konden aanvoeren. Geheel anders ligt de zaak met een lid van de Braziliaanse ambas sade. Deze meende dat hij de Fran se geest niet beter kon leren ken nen dan in de cabarets waarmee Parijs de schuchtere buitenlander overrompelt. Wij geloven dat deze man met de beste etnologische be doelingen bij Caroll's cabaret naar binnen stapte om aldaar kunst en moraal tegen elkaar af te wegen. Maar iets anders is ook mogelijk, want terwijl hij toezag bij de uit voering van een wilde can-can, ver loor een der balletmeisjes haar hooggehakte schoentje, dat precies op het oog van het ambassade-lid terecht kwam en aldaar een ge duchte blauwe plek achterliet. Wij zeggen daar niets van, want als wij in Parijs waren, zouden wij het eerst naar Caroll's cabaret gaan, maa rals deze Braziliaan ons zegt dat hij van de Eifeltoren gevallen is, dan geloven wij hem niet. Als ge ooit met een lollige bus naar Parijs gaat, vrienden, be scherm dan uw ogen of ga anders met ons naar de Bedriegertjes in Arnhem. B Amerika mag dan een zeer zon derling land zijn, vrienden, de men sen daar hebben toch één ding met ons gemeen. Zij gaan namelijk even schoorvoetend en met een zekere weerzin naar het heiligdom van de man die het afschrikwekkende be roep van inspecteur der belastingen uitoefent. En deze terughoudend heid van de Amerikanen om hun zuur verdiende centjes te gaan stor ten, schijnt wel het sterkst in Los Angeles. De mensen daar schijnen met zeer norse gezichten voor de loketten te verschijnen, terwijl de ambtenaren blijkbaar genoeglijk handenwrijvend toezien als er ie mand uitgekleed wordt. Dit is schrijnend, vrienden, voor iemand met een gevoelvol hart, ook al weet ge dan dat er geen goede sier ge maakt wordt met het loon van zo veel transpiratie. En als ge dit als man van de belastingen inziet, dan bent ge al een heel eind op weg om een goed mens te worden. Als tolle naar hebt ge natuurlijk de plicht zoveel mogeliik gelden te garen, omdat ge daardoor in staat gesteld wordt van uw eigen loon de cijnzen der staat af te nemen, maar ge hoeft dit niet met een verheugd ge zicht en een kwinkslag te doen. Ge dient de burgers die voor u verschijnen te zien als slachtoffers, als weerloze kippen in de muil van de loze vos. En het hoofd van de belastingen in Los Augeles heeft dit begrepen en is daarmee komen te staan in ons boekje der duizend vrienden. Hij deelde zijn onderge schikten namelijk mede „U wordt verzocht niet te glimlachen of blij te kijken als u zich tegenover be lastingbetalers bevindt." Men glimlacht nu eenmaal niet op een schavot. PHILIPSHAVE UNIC BRAUN-REM.INGTON HOLL. ELECTRO RUTON EXCELSIOR

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1956 | | pagina 1