ELECTRA
grootste keus
Waalwijkse en Langstraatse Courant
DE HONGER BLOKKEERT DE VREDE!
JAARVERSLAG 1955
Blijf meester
Pleidooi voor de stommen.
SCHEERAPPARATEN
STOFZUIGERS
„Een mens laat geen mens honger lyden
1.250.000.000 mensen lijden honger.
De schande van 60.000 kéttinggangers.
De grote drie
WITTE KRUIS
VAN DE NIJVERHEIDSSCHOOL VOOR
WAALWIJK EN OMSTREKEN.
over Uw zenuwen. Neem
Mijnhardt's Zenuwtabletten
DE WERELD ROND
i/»
in
LU
in
heeft de
Grotestraat 207
Waalwyk
t
VRIJDAG 9 MAART 1956
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
Antoon Tieien
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week.
DE ECHO HEI ZUID
79e JAARGANG No. 19
Abonnement
19 cent per week
f 2.45 per kwartaal
f 2.70 franco p. p.
Advertentieprijs
10 cent per m.m.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK
TEL. 2621 KAATSHEUVEL TEL. 2002.
Dr van BEURDENSTRAAT I,
OPGERICHT 1872
TELEGR.-ADRES „ECHO"
Sinds de rampzalige oorlogsjaren hebben wij, Nederlanders,
niet meer geweten wat honger was. Sinds het voedsel met
tonnen tegelijk uit de hemel viel, hebben wij niet meer te kam
pen gehad met de verschrikkelijkste aller plagen: de honger.
Dat is een zegen die we ons niet genoeg bewust kunnen zijn,
maar het is ook een geluk dat zo snel vervaagt in ons bewust
zijn, omdat het toch eigenlijk normaal is dat een mens geen hon
ger'lijdt. Honger is een verschrikking die in vredestijd bijna
niet denkbaar is. En daarom slaat het ons met verbijstering,
wanneer we nu horen dat 1.250.000.000 mensen honger lijden,
werkelijk honger! Geen trek, maar honger, knagende, verscheu
rende honger! In dit gezegende land lijdt zelfs geen djer honger,
maar wijd over de wereld leven of liever sterven één en een
kwart miljard mensen in honger.
Dit zijn geen verzinsels, geen propaganda-stunts, maar harde on
loochenbare feiten, die Pater W. Loop van de Bond Zonder
Naam ons voorlegt, en die een grootscheepse campagne in het le
ven hebben geroepen, die tot doel heeft de „wereldoorlog 1956
te verklaren aan de grootste vijand van de mensheid: de honger"
GEOGRAFIE VAN DE
HONGER.
J)e wereld telt thans ruim 2.5 mil
jard zielen. De meerderheid daar
van gaat elke avond hongerig naar
bed. Morgenochtend zijn er 85.000
mensen meer te voeden. In 1953 tel
de de wereld 2.574.000.000 zielen. In
de drie jaren sedertdien verstreken
zijn er weer ongeveer 93.000.000 bij
gekomen. Als het in dit tempo door
gaat, zal de mensheid over vijftig
jaar ongeveer 4.5 miljard zielen
sterk zijn. Tweederde der mensheid
leeft nu, vandaag, beneden het be
staansminimum, althans volgens de
Europese begrippen. Dit cijfer is of
ficieel medegedeeld door de desbe
treffende organisaties van de Vere
nigde Naties. Het komt ook voor in
de redevoering van Koningin Juli
ana op 18 Juni 1955 te Leiden uit
gesproken voor de Nederlandse
Jeugdgemeenschap en de Neder
landse Studentenraad.
De gebieden, waar de bevolking
in doorsnee licht tot zwaar onder
voed is, treft men voornamelijk aan
in Midden- en Zuid-Amerika, Afri
ka, maar ook in Europa. Want in
Spanje, Portugal, Italië en Grieken
land laat de voedselsituatie nog
steeds te wensen over.
De honger in zijn zwartste vorm
treft men aan in Honduras, Pakis
tan, India, Ceylon, Afghanistan, Ne
pal, China, Birma, Thaland, Indo-
China, Formosa, Philippijnen, Indo
nesië, Korea, Japan, Marokko, Al
gerije, Tunesië, Lybië, Frans West-
Rfrika en de Sahara.
Alleen de sterksten bereiken er
de volwassen leeftijd, die voor deze
arme landen gemiddeld tussen der
tig en veertig ligt, terwijl de mens
in Nederland gemiddeld een leeftijd
van boven de zeventig bereikt.
Van de zuigelingen sterven daar
ongeveer 50 vóór zij één jaar oud
zijn, en toch groeien al deze bevol
kingen nog steeds harder dan de
voedselproductie, zodat de toestand
in de hongerlanden zelfs nog slech
ter is dan vóór de oorlog. In India
sterven ondanks alle verbeteringen
nog altijd 124 jonge kinderen op de
duizend, terwijl in Nederland hoog
stens 23 kinderen op de duizend
sterven. In Egypte sterven er van
de acht doorgaans drie of vier voor
zij één jaar oud zijn.
In onze overbeschaafde wereld
'van vandaag geeft het toch wel
te denken dat er nog miljoenen
dieren door de mens op meer dan
ergerlijke wijze worden mishan
deld. Men zou zich kunnen afvra
gen of deze beschaving wel diepte
heeft, of zij wel meer is dan een
dun vernislaag je van goede om
gangsvormen, een zekere educatie
en een behoorlijke levensstandaard.
Iemand die zijn hond doodranselt of
zijn paard laat werken tot het dier
van uitputting neervalt, mogen we
gerust een gebrek aan beschaving
verwijten. Hij mag dan een brief
zonder taalfouten kunnen schrijven,
een auto, een televisietoestel en-
een landhuis bezitten, hij is en
blijft een onbeschaafd mens. En hij
is erger dan dat, want wie het weer
loze dier, dat hem alleen maar aan
hankelijkheid wil betonen, te lijf
gaat, opsluit, verminkt of martelt,
is een volkomen onbetrouwbaar
mens.
Een half jaar heeft de Bond Zon
der Naam het voedselgebrek in de
wereld bestudeert en men is daarbij
tot de verbijsterende conclusie ge
komen dat 52 percent van de we
reldbevolking honger lijdt en 12
percent licht tot zwaar ondervoed
is. Over 19 percent zijn geen gege
vens beschikbaar, zodat slechts 17
percent van de totale wereldbevol
king tot de goed gevoeden behoort.
ANTI-HON GERC AMP AGNE
Tegen dit grootste schandaal dat
zich op de wereld voordoet, is
Pater Loop zijn massale aniti-hon-
gercampagne begonnen. Het eerste,
en het laatste, het primitiefste, dat
een mens nodig heeft, is voedsel om
te leven. Een en een kwart miljard
mensen hebben dat niet. Zij zijn on
ze medemensen! Als wij ze in de
steek laten, leveren wij het bewijs
dat de naastenliefde een vrome hui
chelarij is. Kunnen wij nog wel het
Onze Vader bidden wanneer meer
dan de helft van de mensheid van
honger omkomt? De hongerwereld
heeft het recht ons aan te klagen,
omdat wij ons geen mensen tonen
tegenover mensen. Zij heeft 't recht
te grijnslachen met het Evangelie,
zoals wij dat verstaan en in prak
tijk brengen. Er kan geen werkelij-
j ke vrede heersen zolang deze ver
bijsterende toestanden bestaan. En
wij kunnen iets doen. Wij eten ook
brood en kunnen bij onze bakker
het speciaal verpakte roggebrood
kopen, dat met 15 opcenten ver
kocht wordt voor de anti-honger-
campagne. Dat is het brood dat wij
delen met diegenen, die honger lij
den, omdat wij de 15 opcenten beta
len, waardoor ook wat voedsel ge
geven kan worden aan één van die
1.250.000.000. Dit is een kleine bij
drage voor de vrede, die wij allen
zoeken.
De Bond Zonder Naam telt in de
Langstraat een groot aantal leden,
en al deze leden zullen er ongetwij- j
feld trots op zijn in deze grote we- -j
reldoorlog mee te vechten. Maar
ook anderen zullen zich gaarne in
slagorde scharen om de grootste
veldslag van alle tijden te winnen.
Breng nog vandaag dit roggebrood
op tafel, want een mens laat geen
mens honger lijden!
melijke toestanden op het gebied
van dierenmishandeling, want ons
land telt momenteel nog 60.000 ket
tinghonden. Zestigduizend honden,
die dag en nacht aan de ketting lig
gen, die een bewegingsvrijheid heb
ben van enkele meters. Dit is niets
meer en minder lan een levenslan
ge vrijheidsberoving. Uur na uur,
dag na dag, jaar na jaar houdt een
zware ketting hen geboeid op de
paar vierkante meter vuil, steen of
modder. Hun cel bestaat vaak uit
niet meer dan een stuk roestige
plaat, een lekke kist, of en dit is
geen sprookje helemaal niets. Als
eten krijgen ze meestal wat afval of
uitsluitend keihard roggebrood toe
geworpen. Om drinken wordt lang
niet altijd gedacht, ofwel het be
vriest 's winters.
Er heeft nog nooit een proces plaats gevonden waarbij een
hond als aanklager optrad en een mens als een geslagen hond
ineengedoken4in de beklaagdenbank zat. Een dergelijk proces
zal ook nooit plaats vinden, omdat een hond geen enkel recht
heeft, geen woord kan zeggen en het tenslotte nooit over zijn
hart zal kunnen verkrijgen zijn baas aan te klagen. De hond
blijft dus hond en. de baas een nette kerel, ook al behandelt
hij zijn hond op onmenselijke wijze. Toch zou een dergelijk pro
ces nieuwe belangrijke inzichten kunnen openen in de menselijke
psyche, want iemand die dieren mishandelt is een schurk van
de bovenste plank en heeft even hard een psychiater nodig als
een kleptomaan.
Maar waar de honden zelf niet kunnen aanklagen, zullen
mensen het pleidooi voor de stommen op zich moeten nemen,
omdat al het geschapene aan de zorg van de mens is toever
trouwd en lui eens verantwoording zal moeten afleggen van
zijn beheer.
NEDERLAND.
Hierenmishandeling valt niet zo
op, omdat het niet op grote
schaal gebeurt. Het beperkt zich tot
een geval hier en een geval daar.
En we zouden daarom kunnen me
nen dat het nog wel meevalt met
deze „menselijke schande" en dat
al die dierenacties ontspruiten aan
de geest van dames die voor hun
hond een compleet stel ondergoed
breien. Inderdaad, de overdreven
zorg die sommige mensen voor de
dieren aan de dag leggen en die zich
manifesteert in honden die zich van
dikheid nauwelijks meer kunnen
voortbewegen, heeft niets met die
renliefde te maken. Geen hond is er
op gesteld om als baby vertroeteld
of volgestopt te worden met toffees
en liflaf jes, en geen normaal behan
delde hond heeft op straat een jas
nodig. Maar ondanks deze evenzeer
ongewenste toestanden valt het in
Nederland niet mee met de erbar-
Het heilzame Witte Kruis-ge-
neesmiddel in 3 vormen.
Naast poeders ook cachets en
tabletten.
Witte Kruis helpt direct tegen
Uw pijnen.
Brengt geen maag
stoornissen teweeg.
FOLTERING.
Inwendig gefolterd door 'n harts
tochtelijk verlangen vrij te zijn,
en uitwendig geteisterd door ver
zengende hitte, regen, sneeuw of
snerpende kou, geplaagd door onge
dierte, honger en dorst, rukken ze
in wanhoop aan hun ketting en
blaffen zich schor. Na enkele jaren
wordt deze hel hen te machtig en
worden ze, zoals dierenartsen con
stateerden, krankzinnig ('t publiek
noemt dat „vals"). Vele tienduizen
den van die stakkers vindt men
vooral on de Veluwe, Overijssel,
Brabant en Limburg. In hetzelfde
Nederland, dat terecht prat gaat op
zijn vele wetten en instellingen, die
de mens vrijheid en bescherming
garanderen, liggen 60.000 verschop
pelingen aan de ketting.
In een radioreportage hebt u nog
niet zo lang geleden een Brabantse
boer horen vertellen dat zijn ket
tinghond na 10 jaar „versleten en
dus kapot geschoten zou worden"....
U hebt de Veluwse boerin onver
schillig horen lachen toen de jour
nalisten haar wezen op de 30 cen
timeter vuil, waarin haar ketting
hond dag en nacht moest liggen:
,,'t Is toch maar een béést!" U hoor
de het angstige blaffen van de die
ren, die tussen een paar vierkante
meter schrikdraad „leven".
De Anti Trek- en Kettinghonden-
bond, Jacob Catsstraat 129 te Voor
burg, voert momenteel een groot
scheepse actie om aan deze nationa
le schande een einde te maken, zo
als er ook voor een zeer groot deel
een einde is gemaakt aan 't gebruik
van de trekhond (van 33.000 is dit
getal teruggebracht tot 470).
Wie zal de kettinghond verlossen:
de dood of wij?
Het gironummer van de hierbo
ven genoemde bond is 13,01.84.
Verschenen is het jaarverslag
der Nijverheidsschool te Waal
wijk. Wij ontlenen er het vol
gende aan:
Het bestuur der school onder
ging geen wijziging.
Personeel
Op 31 December 1955 bestond
het personeel der school (dag-en
avondschool) uit 40 leraren.
Leerlingen:
Het totaal aantal leerlingen
der school bedroeg op 31-12-'55:
636, waarvan op de dagschool
386; avondschool 209 en VMTO-
cursus 59.
Dagschool: Per l-l-'55 bedroeg
het aantal leerlingen 364. Per
31-12-'55 was dit aantal toegeno
men tot 368, waarvan aan de ver
schillende opleidingen deelna
men: Electrotechniek 48; Met
selen 38; Schilderen 15; Schoen
maken 73; Smeden-bankwerken
119; Timmeren 75.
Op het einde van het school
jaar, resp. 31-3-'55 en 30-9-'55
konden 132 leerlingen een ge
tuigschrift vermeldende dat
zij de cursus met vrucht hadden
doorlopen in ontvangst ne
men, n.l.: Electrotechniek 20;
Schilderen 8; Schoenmaken 26;
Smeden-bankwerken 46; Timme
ren 32.
In October werd begonnen met
een 2e klas metselen, die voorlo
pig ondergebracht werd in een
leegstaande looierij.
Wegens plaatsgebrek moesten
vele leerlingen worden afgewe
zen, in totaal 94, verdeeld over
de diverse opleidingen als volgt:
Electriciens 5, Schoenmakers 20,
Smeden-bankwerkers 61 en Tim
meren 8.
Leerlingen. Avondschool
Het aantal leerlingen bedroeg
op l-l-'55 225, op 21-12-'55 209.
Hiervan namen de volgende aan
tallen aan de diverse afdelingen
deel:
Electrotechniek 16; Metselen
30; Schilderen 16; Schoenmaken
46; Smedan-bankwerken 53
Timmeren 48.
Voor de cursus lederwarenbe-
werking kwam per l~10-'55 der
mate weinige aanmeldingen bin
nen, dat deze helaas niet meer
kon doorgaan.
Aan het einde van de cursus,
in maart 1955, kon aan 94 leer
lingen een getuigschrift worden
uitgereikt, t.w. aan 32 leerlingen
het diploma A en aan 62 leerlin
gen het diploma B en wel:
Electrotechniek 12; Lederwa-
renbe werking 5; Metselen 12;
Schilderen 9; Schoenmaken 16;
Smeden-bankwerken 24; Tim
meren 16.
VMTO-cursus.
Per l-l-'55 waren er 50 leerlin
gen, die deze cursus volgden. Dit
aantal bedroeg op 31-12-'55: 59
leerlingen, n.l. in de le klasse 30
en in de 2e klasse 29 leerlingen.
Deze leerlingen waren afkom
stig uit de navolgende gemeen
ten: Dongen 1; Drunen 8; Eethen
1; Loonopzand 6; Raamsdonk2;
Sprang-Capelle 6; St. Oedenrode
1; Udenhout 3; Vlijmen 7; Waal
wijk 24.
Van de leerlingen die de cursus
met goed succes beëindigden,
gingen er enkele hun studie
voortzetten aan 't Instituut voor
opleiding leerkrachten NO ofwel
naar een MTS.
De belangstelling voor deze
cursus blijft nog steeds groeien
de. Ondanks de vele opofferin
gen welke vele leerlingen zich
moeten getroosten, bleef het aan
tal absenten toch nog vrij laag.
Gemeenten van herkomst van
de leerlingen van de dag- en
avondschool per 31-12-'55:
Dongen 4; Drunen 25; Eethen
c.a. 2; Heusden 2; Loonopzand
53; Sprang-Capelle 29; Vlijmen
12; Waalwijk 69; Waspik 8;
Wijk en Aalburg 5.
Voor de afdeling metselen
moest een nieuw onderkomen ge
zocht worden, omdat met een 2e
leerjaar werd aangevangen. Voor
de somma van 1.per maand
werd door de fa. Gompen een
niet gebruikt deel van de oude
looierij afgestaan. Dit lokaal, ge
legen aan de Burg. v. d. Klokken-
laan, werd in eigen beheer door
de leerlingen ingericht.
Onderwijs:
In het afgelopen jaar nam het
aantal leerlingen slechts weinig
toe, doordat vele jongens na het
voleinden van de leerplicht de
school verlieten. Dit was wel zeer
sterk het geval met de afdeling
schoenmakers. Bij deze jongens
wordt wel scherpe druk uitgeoe
fend door de industrie, terwijl 't
bestaan van de zogenaamde le
vensscholen hierin ook invloed
uitoefent. Het spreekt vanzelf
dat de vakopleiding, die, over 2
jaren verdeeld, toch al veel te
kort is, hierdoor sterk in het ge
drang komt.
Ook dit jaar wrerden weer door
verscheidene leerlingen zang- en
voordrachtskunst-bijeenkomsten
bezocht, welke in samenwerking
met andere onderwijsinstellingen
HBS, Mulo, Huishoudschool
werden georganiseerd.
Contact met de schoolartsen-
dienst had regelmatig plaats en
de jongens werden lichamelijk
onderzocht.
Avondschoolonderwijs
Hadden wij gehoopt dat in '55
een eind zou komen aan het te
kort aan lokalen, waardoor alle
klassen een avond per week vrij
konden hebben, deze verwach
ting kon helaas geen werkelijk
heid worden en moesten de les
sen gedurende vijf avonden per
week worden gegeven.
In de loop van dit jaar hadden
besprekingen plaats met de Di
rectie van een bedrijf om te ko
men tot een z.g. „part-time" op
leiding. Deze besprekingen leid
den niet tot een overeenkomst,
zodat de opleiding niet tot stand
kwam aan onze school. Dit had
ten gevolge dat verschillende
leerlingen in begin december de
lessen aan de Avondschool niet
meer mochten bezoeken, waar
door het aantal smeden-bank
werkers terugliep.
Bij gebrek aan belangstelling
kon de afdeling lederwarenbran-
che dit jaar niet doorgaan. Ook
in Amsterdam moest deze cursus
worden opgeheven.
De school telt een 27-tal be
gunstigers uit industrie en han
del, speciaal uit Waalwijk, wat
toch zeker te weinig genoemd
mag worden. Wij mogen er aan
herinneren, dat excursies, aan
moedigingsprijzen e.d. alle uit 'n
afzonderlijk fondsje moeten wor
den betaald, daar 't rijk en ge
meente alleen de kosten van het
onderwijs c.a. betaalt.
B Tot nu toe moesten wij u ver
over de grenzen voeren om u de
explosieve en breidelloze krachten
te laten ervaren die losbranden zo
dra een mens door de liefde wordt
gegrepen. Van eigen bodem hebben
wij u nimmer een dergelijk bericht
kunnen brengen, omdat wij Neder
landers zelfs met tien pijlen van
Amor in het lijf nog kundig blijven
van het feit dat er vijf ons kaas in
een pond gaan. Dit heeft ons altijd
niet weinig verdroten, omdat wij
niets liever hanteren dan de man
tel der liefde. Ons hart heeft altijd
een slag sneller geklopt voor hen
die uit liefdes naam het leven op
fleuren met de stoutste stukjes, om
dat zij begrijpen dat alleen de lief
de de moeite van het leven waard
is. Een man die de spoorwegen be
duvelt van hier tot Athene om daar
de Griekse neus van zijn geliefde te
kussen, heeft o.i. meer recht op on
sterfelijkheid dan van Schaffelaar,
die alleen maar van de Barneveldse
toren sprong om in het geschiede
nisboek te komen. En voor de
vrouw die de gevangenis in brand
steekt om haar lief naar buiten te
krijgen voor een flinke pakkerd,
voor zo'n vrouw kunt ge van ons
alle Lollobrigida's en Dorissen Day
cadeau krijgen met een plaat van
Johnny Jordaan er bij. Zoiets vindt
ge in dit land niet, van Waalwijk
tot Witmarsum. En als het dan eens
in de vijf jaar gebeurt, dan ziet men
zich gesteld tegenover een zó ger-
maanse gründlichkeit, dat de man
tel der liefde veel te kort blijkt en
de bedrijver van de crime passionel
zogezegd in zijn blote hemd komt
te staan. In Aalst, vlak bij u in de
buurt, vrienden, heeft 't dan plaats
gegrepen. Een jonge borst aldaar
van 16 jaar was zó in liefdes ban,
dat hij een dure breimachine tel
kenmale op non-actief stelde, bij
gelegenheid waarvan hij dan werd
overgeplaatst naar een andere afde
ling waar „zij" werkte. Nu eens
verknoeide hij het apparaat gron
dig, zodat er geen kous uit te voor
schijn kwam, dan weer molde hij
het maar een heel klein beetje, het
geen alleen maar te links geweven
kousen opleverde. Dit kostte de fa
briek waar hij werkte zwaar geld,
dat begrijpt ge, maar ook de firma
die het apparaat geleverd had, con
sumeerde aanzienlijke kilo's gebak
ken peren, want alom zelfs in
het buitenland ging het boze ge
rucht dat het apparaat alles deed
behalve breien.
Voor deze Romeo is zelfs onze
mantel der liefde enige maten te
klein.
Denkt er dus goed om, beste he
ren, niet praten en breien tegelijk.
0 Wij hebben duizend vrienden
die allemaal in* volle autobussen
met lollige vaderlandsche mensen
Parijs hebben gedaan. Ze kwamen
terug met monden vol ongewied
Frans en sloten d'ogen als ze spra
ken over het Pantheon, de Champs
Elysees, Montmartre, de Sacré
Coeur, Versailles en de Eifeltoren.
En als wij dan zachtjes spraken
over Giethoorn, Petten, de Holter-
berg en de Efteling, dan bezagen zij
ons met meewarige blikken, mom
pelden „pauvre garcon" en gingen
huns weegs. En als wij dan weer
vroegen of zij dan ook de mooie
meisjes van Folies en de Moulin en
van alle andere dure rose huisjes
van Parijs hadden gezien het
geen ons het allermooiste van Pa
rijs lijkt dan antwoordden zij dat
zij daarvoor hun goede geld nooit
hadden gegeven en er zelfs nimmer
naar hadden getaald een onderzoek
naar het culturele peil van een der
gelijke voorstelling in te stellen.
Wij hebben hen onvoorwaardelijk
geloofd, die duizend vrienden van
ons, al was het alleen maar omdat
wij geen bewijs voor het tegendeel
konden aanvoeren.
Geheel anders ligt de zaak met
een lid van de Braziliaanse ambas
sade. Deze meende dat hij de Fran
se geest niet beter kon leren ken
nen dan in de cabarets waarmee
Parijs de schuchtere buitenlander
overrompelt. Wij geloven dat deze
man met de beste etnologische be
doelingen bij Caroll's cabaret naar
binnen stapte om aldaar kunst en
moraal tegen elkaar af te wegen.
Maar iets anders is ook mogelijk,
want terwijl hij toezag bij de uit
voering van een wilde can-can, ver
loor een der balletmeisjes haar
hooggehakte schoentje, dat precies
op het oog van het ambassade-lid
terecht kwam en aldaar een ge
duchte blauwe plek achterliet. Wij
zeggen daar niets van, want als wij
in Parijs waren, zouden wij het
eerst naar Caroll's cabaret gaan,
maa rals deze Braziliaan ons zegt
dat hij van de Eifeltoren gevallen
is, dan geloven wij hem niet.
Als ge ooit met een lollige bus
naar Parijs gaat, vrienden, be
scherm dan uw ogen of ga anders
met ons naar de Bedriegertjes in
Arnhem.
B Amerika mag dan een zeer zon
derling land zijn, vrienden, de men
sen daar hebben toch één ding met
ons gemeen. Zij gaan namelijk even
schoorvoetend en met een zekere
weerzin naar het heiligdom van de
man die het afschrikwekkende be
roep van inspecteur der belastingen
uitoefent. En deze terughoudend
heid van de Amerikanen om hun
zuur verdiende centjes te gaan stor
ten, schijnt wel het sterkst in Los
Angeles. De mensen daar schijnen
met zeer norse gezichten voor de
loketten te verschijnen, terwijl de
ambtenaren blijkbaar genoeglijk
handenwrijvend toezien als er ie
mand uitgekleed wordt. Dit is
schrijnend, vrienden, voor iemand
met een gevoelvol hart, ook al weet
ge dan dat er geen goede sier ge
maakt wordt met het loon van zo
veel transpiratie. En als ge dit als
man van de belastingen inziet, dan
bent ge al een heel eind op weg om
een goed mens te worden. Als tolle
naar hebt ge natuurlijk de plicht
zoveel mogeliik gelden te garen,
omdat ge daardoor in staat gesteld
wordt van uw eigen loon de cijnzen
der staat af te nemen, maar ge
hoeft dit niet met een verheugd ge
zicht en een kwinkslag te doen.
Ge dient de burgers die voor u
verschijnen te zien als slachtoffers,
als weerloze kippen in de muil van
de loze vos. En het hoofd van de
belastingen in Los Augeles heeft dit
begrepen en is daarmee komen te
staan in ons boekje der duizend
vrienden. Hij deelde zijn onderge
schikten namelijk mede „U wordt
verzocht niet te glimlachen of blij
te kijken als u zich tegenover be
lastingbetalers bevindt."
Men glimlacht nu eenmaal niet
op een schavot.
PHILIPSHAVE UNIC BRAUN-REM.INGTON
HOLL. ELECTRO RUTON EXCELSIOR