QRootse plechtigheden
in Rome
WAALWIJK
DE DRIE ANKERS
paóteltint
DB ECHO V-AN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 12 MAART 1956
2
DE WERELD ROND
Bü]i nier doorlopen
met die Rheumatisehe Pijnen.
Heuvelstraat
IN
K.L M. BESTELT TWAALF
„ELECTRA'S".
De KLM heeft thans bevestigd
bij de Lockheed-fabrieken in Ca-
lifornië een bestelling te hebben
geplaatst voor twaalf schroef-
turbinevliegtuigen van het type
L-188 „Electra". Ze zullen in sep
tember 1959 aan de KLM-vloot
worden toegevoegd en worden
gebruikt als aan- en afvoervlieg-
tuigen voor de intercontinentale
sneldiensten, die de KLM met
Douglas DC-8 straalvliegtuigen
gaat uitvoeren. De bestelling aan
Lockheed is voor een bedrag van
125 miljoen gulden.
VERMISTE MAN DOOD IN
KUIL OP VOETBALVELD
Op het voetbalveld van de
Rijnwijkse Boys, een Arnhemse
amateurvoetbalclub, dat gelegen
is achter de uitspanning „Val
kenhuizen" aan de grote weg van
Arnhem naar Apeldoorn, 'heef!
de Arnhemse politie donderdag
avond het lijk gevonden van dt
45-jange los-arbeider A. H. W
Klaassen uit Arnhem. Het stof-
ieh.ik overschot van de man, die
kennelijk om het leven gebracht
is, werd gevonden in een kuil op
ongeveer twee meter diepte on
der een hoeveelheid kalk en plan
ken Als verdacht van moord of
doodslag is nog dezelfde avond
gearresteerd de 56-jarige los-ar-
beider K. J., een der naaste bu
ren van het slachtoffer.
MAKARIOS VERBANNEN.
Aartsbisschop Makarios. de 42-
jarige leider der pro-Griekse be
weging op Cyprus en bisschop
Cyprianos van Kvrenia ziin van
het woelige eiland gedeporteerd.
De beide prelaten van de zelf
standige Grieks-orthodoxe kerk
werden vrijdagmiddag op bevel
van de Britse gouverneur, Har
ding, geruisloos gearresteerd en
per vliegtuig weggevoerd naar 'n
nog geheime bestemming (Mal
ta?). Tegeliik met Makarios en
zi.in eerste plaatsvervanger zijn
ook de secretaris van bisschop
Cyprianos en een invloedrijke
priester in ballingschap gedre
ven. Zodra het nieuws van de
deportatie bekend werd, begon
nen de klokken van alle Griekse
kerken op Cyprus te luiden. In
de straten van Nikosia patrouil
leerden met stenguns gewapende
parachutisten. Duizenden Engel
se soldaten staan in hoogste
alarmtoestand gereed om een
volksoproer op het eiland neer
te slaan, als dit mocht uitbreken.
AMERIKAANSE VLAG
VERBRAND.
Franse demonstranten zijn het
Amerikaanse consulaat in Tunis
linnengedrongen, wierpen het
meubilair en papieren naar bui
en en haalden de Amerikaanse
lag van- het gebouw. De vlag
verd verbrand. Ook de auto van
Je Franse hoge commissaris in
Tunis werd ondersteboven ge
worpen en verbrand.
DUITSLAND LEVERT
BORGERS UIT.
Borgers, een der zeven destijds
lit de gevangenis van Breda naar
Duitsland ontvluchte oorlogs-
nisdadiger, zal aan Nederland
.morden uitgeleverd. In een pers
communiqué heeft de Westduit-
se minister van buitenlandse za
ken dr. Heinrich von Brentano,
mededeling gedaan van een ge
vallen uitspraak van de bevoegde
Duitse rechtbank, dat Borgers
volgens de nationale wet geen
aanspraak kan maken op het
Duitse staatsburgerschap. Daar
om kan de Duitse Bondsregering
hem nu uitleveren.
I Dat ge u over de Moskouse com
munisten geen illusies hoeft te ma
ken, weet ge evengoed als de mil
joenen mensen in Rusland zelf. Ge
hoort maar een heel klein deel van
alles wat er achter het IJzeren Gor
dijn gebeurt, maar dat is voldoende
om te beseffen dat een mensenle
ven daar niet veel meer telt dan een
pluisje uit het kussen waarop ge
elke avond uw hoofd neerlegt, den
kend aan de zorgen en beslomme
ringen die u zwaar wegen. Wat ge
in de rode kranten leest, kunt ge
rustig beschouwen als de lijmstok
van de rode vogelaar, die pijpt en
pijpt tot hij u gevangen heeft en u
daarna glimlachend om hals brengt
wanneer ge bezwaar maakt tegen
de andere liederen van zijn reper
toire, dat ge nu helaas nog niet
kent. De rode Borgia's van 't Krem
lin verraden u bij het leven, dat
ziet ge wel aan de arbeiders van de
volksrepublieken die zich nu de
ogen uitwrijven inSiberië,
maar ook na uw dood spitten ze uw
graf nog om, hetgeen ge kunt con
stateren bij vadertje Stalin. Eens
was hij de rode patriarch van een
goddeloos regiem en het goede va
dertje aller Russen en mede-onder
drukten, maar nu is hij dood ver
klaard, volkomen geschrapt uit het
detunctorium der communistische
vaderen en leraren en tot een vij
and van het volk verklaard. Met dit
laatste zijn wij het natuurlijk van
harte eens, maar ge ziet hieraan
toch maar dat ze u verraden tot en
met. En als ze 't dode opperhoofd
al zo gauw in 't vergeetboek schrij
ven, wat denkt ge dat ze dan met
ons, Pietersen, en u, Jansen, zullen
doen, als ze hier ooit maar één
woord te zeggen zullen krijgen en
wij „ho-ho!" zullen zeggen
Hetzelfde waarschijnlijk wat de
Chinese Beria, Lio Tsjoe-tsjing, in
de laatste vijf jaar met 20.000.000
Chinezen heeft gedaan: liquideren!
Twintig miljoen moorden in 5 jaar!
Dat is 4.000.000 per jaar of 10.958
per dag! Daarvoor moet ge dag en
nacht het mes hanteren!
Maar het gaat gemakkelijk in die
landen waar een mensenleven mo
gelijk minder weegt dan een pluis.ie
uit het kussen waarop ge vanavond
uw hoofd neerlegt en denkt aan 't
geluk dat God ons zo overvloedig
heeft geschonken.
9 Ge moet echter maar niet al te
veel denken aan het grote verdriet
van deze tijd: de angst, want alleen
met de vreugde kunt ge van uw le
ven iets maken. Laat daarom uw
geest ook dikwerf verwijlen bij de
romantiek, die gelukkig ook in deze
dagen nog weelderig bloeit, alle ad
vertenties en huwelijksbureaus ten
spijt. Het is waar, er worden tegen
woordig veel minder harten-met-
pijlen-erdoor in bomen gesneden
dan vroeger en op schuttingen en
muren ziet men niet meer de ge
camoufleerde uitingen van de diep
ste roerselen des harten: „Marietje
is gek" en „Ik speel niet meer met
Kees", hetgeen in feite toch bete
kent dat Marietje een schat en Kees
een verrukkelijke jongen is. Men
ontmoet 's nachts ook geen mannen
met ladders meer, omdat de vaders
zich niet meer met hand en tand
kunnen verzetten tegen het huwe
lijk van hun dochter en de dochter
niet langer meer het gehoorzame
meisje is dat onder een pergola van
rozen de luit bespeelt" of bij de
klanken van het spinet de fraaiste
borduursels met blanke hand te
voorschijn tovert. Dat alles is ge
weest, vrienden, het meisje in lange
ruisende klederen en gij in uw kuit
broek. Als ge tegenwoordig een kus
wilt wisselen, moet ge eerst beiden
uw kauwgom op de vensterbank
leggen, waar er al vier liggen van
voorgaande geliefden, zodat ge bij
het opbreken het verkeerde bolletje
in uw mond steekt. Maar als ge ver
liefd bent, kauwt ge rustig door wat
het ook is, en ge voelt u gelukkig,
allebei in uw spijkerbroek in het
zachte gras (behalve in Tilburg).
Maar soms, als het meisje zich
halstarrig blijft verzetten tegen de
smachtende blikken van de man,
kan het gebeuren dat de aloude ro
mantiek herleeft en haar doeltref
fende mehoden bewijst, waarbij de
moderne techniek ver ten achter
blijft. Het weerspannige meisje
heette Anna Tripodi (ze had echter
zoals ieder normaal meisje maar
twee benen) en de tot het uiterste
gedreven jongeman Antonio Poli-
meni, en ze woonden in Reggio Ca
labria in Italië. Zoals ge weet is
daar niet alleen het klimaat, maar
ook de liefde enige graden warmer.
Antonio nam er dus geen genoegen
mee dat Anna haar neusje voor hem
optrok. Op zekere dag stelde hij
zich strategisch op, gewapend met
een zwarte mantel. En ja hoor, daar
kwam Anna aangetrippeld, zich van
geen onheil bewust. Op het juiste
ogenblik sprong Antonio in ouder
wetse stijl naar voren, wierp haar
de mantel over het hoofd, vatte
haar direct in de juiste greep en
sleepte haar naar zijn auto. Toen
bleek echter de onbetrouwbaarheid
van de moderne techniek: de motor
wilde niet op gang komen. Anna
slaagde er in uit de auto te ont
snappen en rende gillend weg. Toen
de politie kwam, stond Antonio nog
aan de motor te prutsen
Neem een ladder, vrienden, als
Marietje per sé niet wil!
Veel huiselijke onmin vindt haar
oorzaak in het zogenaamde snurken.
En ofschoon wij u, vrienden, zolang
mogelijk zullen verdedigen en
trouw blijven, moeten wij ons dit
maal achter uw vrouw scharen,
wanneer zij u 's nachts een glas
water in de nek giet, terwijl ge daar
de meest onwelgevoeglijke geluiden
ligt te maken in wat het zoetste der
mensen is: de slaap. Wij moeten
dan werkelijk tegen haar zeggen-
goed zo, nog een glas!
Zoals ge weet, bestaat het snur
ken uit het maken van ronkende,
blazende, piepende en zagende ge-
luiden. Het prettige van snurken is,
dat men er zelf niets van merkt.
Het nadeel: dat de ander wakker
wordt en u een tik geeft, zodat ook
gij wakker wordt. Men onderscheidt
neussnurkers, die wel het luidruch
tigst zijn, de keelsnurkers, die aller
lei macabere geluiden ten gehore
brengen en dan ten slotte de lip-
snurkers of zg. „blazers". Deze laat
ste categorie vindt men het meest
onder de bejaarde slapers. De oor
zaken van het snurken zijn velerlei,
van vuile neuzen tot etensresten in
de ademhalingsorganen toe. Een
goede remedie was tot nu toe niet
bekend. Sommigen raden een was
knijper op neus aan, anderen daar
entegen geven de voorkeur aan een
Roei 26 nit met wortel en tak.
Boom Kruscben Salts.
De zes minerale zouten, die Kruschei.
Devat, weKKen lever, nieren en ingewan-
aen weer tot nieuwe energie. Het bloed
worat weer gezuiverd èn zuiver gehou
den en zo is er dan geen oorzaak meer
voor stramheid, scheuten, steKen en pl)n.._
Koop vandaag Kruschen bij Uw apothe
ker ot drogist en begin morgenochtend
die heilzame kuur.
duikerhelm. Wij geloven echter dat
een Franse ingenieur dè oplossing
heeft gevonden. Hij heeft namelijk
een apparaat geconstrueerd dat rea
geert op snurkgeluiden. Het mecha
nisme stelt dan een gummihamer in
werking, die met een veer aan het
hoofdeinde van het bed verbonden
is en automatisch terugveert. De
snurker krijgt dus een tik en wordt
wakker.
Wilt ge niet wakker worden, dan
moet ge de hamer van iizer maken.
plus XII 17 AAR PAUS
7ondagmorgen knielden de kar-
L dinalen in de St Pieter neer
voor de troon van de Paus en brach
ten daar hun hulde door de vissers-
ring en de zoom van het pauselijke
gewaad te kussen. Dit nederig eer
betoon opende de plechtigheden ter
gelegenheid van de 17e verjaardag
van de pauskroning van de thans
80-jarige Paus PiusXII. Onmiddel
lijk daarna droeg de deken van het
H. College van kardinalen, Eugène
Kardinaal Tisserant, de z.g. Missa
Papalis op, d.w.z. een pontificale
H. Mis, waarbij de H. Vader op
plechtige wijze tegenwoordig is.
In de loggia's, die het pauselijk
altaar omringen, en in de rijke
koorbanken in de absis, namen de
genodigden plaats. Kardinalen in
vlammend purper, bisschoppen in
zwaar met goud geborduurde koor
kappen en mijter, de diplomaten bij
de H. Stoel in gala-uniform.
De Nederlandse regering was bij
deze plechtigheid vertegenwoordigd
door de scheidende gezant bij de H.
Stoel, Jhr Mark van Weede, en de
kerkelijke gezantschapsraad, Mgr
Dr Jos Damen. Veertig buitenge
wone missies in de St Pieter waren
verder aanwezig. Zelfs vier regerin
gen, die geen diplomatieke betrek
kingen met de H. Stoel onderhou
den, zonden een bijzondere missie,
nl. de regeringen van de Verenigde
Staten, Zwitserland, Canada en
Quebec, dat één der grootste pro
vincies van Canada is. De H. Vader
assisteerde bij de pontificale H. Mis
vanaf een in de absis van de aarts
basiliek opgestelde troon. De H. Mis
werd opgedragen aan het pauselijk
altaar boven de graftombe van de
Prins der Apostelen.
Voor de plechtigheden daalde de
H. Vader met de lift van het pau
selijk paleis af naar de direct daar
onder liggende Sacramentskapel,
waar de pauselijke paramenten voor
de Missa Papalis klaar lagen. Van
daar besteeg hij de draagstoel, de
sedes gestatoria, en werd vervolgens
in plechtige en kleurrijke stoet van
kerkelijke hoogwaardigheidsbekle
ders en Zwitserse gardisten in har
nas en bepluimde helm en door le
den van de Palatijnse gorde gedra
gen. De Paus verscheen bij deze ge
legenheid bekleed met alle tekenen
van zijn waardigheid, op 't hoofd,
de tiara, de drievoudige kroon, wel
ke hem op 12 maart 1939 door de
kardinaal-diaken werd opgezet.
262ste Paus van Rome.
Daus PiusXII is de 262ste Paus,
maar hij is de eerste Primaat,
die op zijn verjaardag van 6 maart
tot Paus werd gekozen. Pius XII be
hoort nu tot de Pausen, die zeer oud
werden en een zeer lang pontificaat
hadden.
Over de leeftijd van de eerste
Pausen zijn geen betrouwbare ge
gevens te vinden. Want tot aan de
H. Paus Ponzianus, die in het jaar
230 de stoel van Petrus besteeg,
geeft het Pauselijk jaarboek, het
„Annuario Pontificio" slechts bij
schatting de regeringsperiode aan.
Ponzianus is de eerste in dit jaar
boek wiens Pontificaat met vermel
ding van dag en maand wordt aan
gegeven.
In Rome luidt een bekend spreek
woord: „Nooit bereikt iemand de
jaren van Petrus". Het is de vraag
of dit gezegde historisch juist is.
Petrus was, volgens voorzichtige
tijdrekeningen, 25 jaar Paus van Ro
me, doch dat staat niet vast.
Noch de juistheid van onze tijd
rekening, noch de datum van Pe
trus dood kennen wij met zeker
heid, zodat de duur van zijn Ponti
ficaat in het onzekere hangt.
Vandaar dat slechts het Pontifi
caat van Pius IX met zekerheid als
het langste kan worden genoemd.
Pius IX regeerde van 1846 tot 1878,
dat is 31 jaar, 7 maanden en 22 da
gen. Dan zijn opvolger Leo XIII met
25 jaar en 5 maanden (1878-1903),
Pius VI (1775-1799) met 24 jaar en
diens opvolger Pius VII (1800-1823)
met 23 jaar.
Het kortste Pontificaat is onge
twijfeld dat van StephanH (752),
nl. drie dagen; toen hij de derde dag
na zijn Pauskeuze de bisschopswij
ding zou ontvangen, trof men hem
dood aan. UrbanusVII (1590) stierf
na 13 dagen, BonifatiusVI (896) na
15 dagen en Damasus II (1048) na
23 dagen. Tien Pausen waren kor
ter dan één maand Primaat, 44 kor
ter dan één jaar en 21 één jaar.
In 1276 waren er vier Pausen;
GregoriusX (1271), hem volgde In-
nocentius V op, die 5 maanden en
2 dagen Paus was, na hem Adria-
nus V met een maand en 9 dagen
en aan het eind van het jaar 1276
werd gekozen Johannes XXI, die 8
maanden en 5 dagen regeerde.
De meeste Pausen waren bij hun
keuze reeds 60 jaar of ouder.
De H. Agathus werd in de ouder
dom van 104 jaar Paus. De jongste
Pausen waren Johannes Xn (955-
964) achttien jaar en Gregorius V
vier en twintig jaar.
Onder de lange rij van Pausen
zijn er vele, die van grote betekenis
zijn geweest in de geschiedenis van
kerk èn van wereld. De huidige
Paus Pius XII zal ook blijken te
zijn een groot leider èn voor de kerk
èn voor de wereld. In de geschie
denis zijn vele voorbeelden te vin
den van heilige mannen, die een
wending gaven aan de loop der ge
beurtenissen. De wereld van nu kan
zich verheugen over Gods beleid,
die een groot man plaatste aan het
hoofd der Kerk om ons de verloren
weg naar Christus wederom te la
ten ontdekken.
VERGADERING K.O.B.
Op donderdag 15 maart a.s. om
half 7 wordt in Hotel Ver wiel te
Waalwijk een ledenvergadering ge
houden van de Kath. Onderwijzers
bond.
De agenda luidt als volgt:
1. Opening.
2. Notulen.
3. Ingekomen stukken en medede
lingen.
4. Vijf-minuten-woord van de Gees
telijk Adviseur.
5. Propaganda-woord voor de Paas-
retraites door de Zeereerw. Pater
v. Melick, S.J. 15 minuten).
6. Verkiezing van afgevaardigden
voor de Algemene Vergadering
van 3 april te Nijmegen, en voor
de K.O.B.-vergadering van 4
april te Utrecht.
7. Bespreking van voorstellen voor
de algem. vergadering en K.O.V.-
vergadering.
8. Vernieuwingscursus.
9. Rondvraag en sluiting.
De bekende publicist en spreker,
de zeergeleerde heer dr W. P. Theu-
nissen, zal een voordracht houden
onder de titel: „Het spel tussen
hemel en aarde". Een zeer dringen
de kijk op de tijd waarin wij leven.
Onderdelen van deze hoogst ac
tuele en boeiende voordracht zijn:
a) Het spel der contrastenen
toch een wonderlijke eenheid; 't
meest boeiende schouwspel in
ieders leven;
b) Oost en West: Moderne visie op
het wereldbeeld;
c) De Moeder Gods: Zij, die de weg
weet in twee werelden;
d) Visies van Z.H. de Paus over
onze tijd;
e) Onze eigen bijdrage aan het sti
muleren van geestelijke activi
teiten en daaronder aan de ver
heffing van de wereld.
De voordracht zal worden omlijst
door unieke muziek (vooral Russi
sche, religieuze muziek).
Tevens zal er een mooie tentoon
stelling te bezichtigen zijn van Rus
sische religieuze kunst (de Heilige
Ikonen), waaruit met name de Moe-
der-Gods-verering blijkt uit de lan
den achter het IJzeren Gordijn.
ONTWIKKELINGSAVOND K.A.B.
Woensdagavond 14 maart a.s.
houdt de K.A.B. afd. Waalwijk in
de bovenzaal van de Gecroonde
Leersse haar vijfde ontwikkelings
avond van dit seizoen. Spreker is de
heer J. Bechtold over het onder
werp: „Angst voor de wereld van
morgen". Aanvang 8 uur.
PROPAGANDA-AVOND
A.N.W.B.
Op vrijdag 16 maart a.s. zal de
Koninklijke Nederlandse Toeristen
bond A.N.W.B. in Hotel Verwiel 'n
propaganda-avond organiseren wel
ke zowel voor leden als voor niet-
leden vrij toegankelijk is. Kinderen
beneden de 18 jaar zonder geleide,
worden echter niet toegelaten.
Door middel van een gezellig
praatje, de vertoning van enkele in
teressante reis- en verkeersfilms en
een eenvoudige expositie van bonds-
uitgaven en -bladen, zal op prettige
wijze doel en werk van de ANWB
en de zo populaire wegenwacht na
der worden toegelicht.
Men zie ook de advertentie elders
in dit blad.
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden"
door: PIKE NORTON WILL'S
39)
Met driftige gebaren smeet de
inspecteur de hoorn op de haak
en greep hij zijn jas. Hij rende
naar beneden en enkele ogen
blikken later schoot een politic
auto met loeiende sirene door de
stad.
Verberne nam geen risico als
hij haast had. Voor de wagen
nog geheel tot stilstand gekomen
was voor het ziekenhuis, was de
inspecteur er al uit gesprongen.
Na zich bekend gemaakt te
hebben werd hij onmiddellijk tot
de patiënt toegelaten. Hij vond
Verduynen op een kleine kamer,
waarvoor een agent op wacht
stond. Men nam nu geen risico
meer. Rondom het bed van de
man stonden een dokter en een
verpleegster. Verberne wendde
zich onmiddellijk tot de genees
heer. „Hoe is het met 'hein
„Hij zal het vermoedelijk niet
lang meer maken. Een kogel
heeft heide longen doorboord.
De man heeft daarbij zeer veel
bloed verloren Er lag enig
verwijt in de stem van de dokter,
wat Verberne niet ontging. „Is
hij bij kennis?" De dokter knik
te. „Maakt u het niet te lang
Inspecteur Verberne boog zich
over het bed. Gerhard hoestte
even, een bloederig schuim
kwam hem op de lippen. „Ik ben
inspecteur Verberne. Heb je me
nog iets te zeggen Gerhard
lichtte even zijn oogleden op.
„Je bent te laat", zei hij nauw
verstaanbaar. „Ik heb alles al
verteld aan die man, die zo veel
op Niels Harsjange lijkt
Hijwas bij memet Jaap
en
Hij hoestte weer en de ver
pleegster schoot toe. „U moet
het maar niet langer maken",
zei de dokter dan. Inspecteur
Verberne knikte. „Ik weet al ge
noeg", zei hij en na nog een blik
op het bed geworpen te hebben,
verliet hij op zijn tenen de ka
mer.
Buiten wachtten hem enige re
chercheurs.
„Hoe is dat gebeurd?" vroeg
Verberne, de mannen met een
ernstige blik één voor één mon
sterend. De oudste man nam het
woord.
„We kregen een bericht, dat
hij gezien was in de binnenstad.
Een verklikker had hem zien
zitten in een jeep, toen die voor
een stoplicht stond. Vlak daarna
werd hij afgezet en die man wist
ongeveer aan te geven waar Ver
duynen vermoedelijk heen ge
gaan was. Wij gingen er op af
en vonden de man inderdaad. We
omsingelden het huis en daar
heeft hij de lucht van gekregen.
Hij trachtte over het dak te ont
vluchten. Na herhaalde somma
ties bleef hij nog niet staan en
hij werd aangeschoten. Het nood
lottige gevolg is reeds bekend".
Inspecteur Verberne gaf geen
commentaar. „Maak maar een
rapportje op", zei hij slechts.
Hij keerde weer terug naar de
politiewagen en liet zich terug
rijden naar het hoofdbureau.
Daar liet hij zich onmiddellijk
aandienen bij hoofdinspecteur
Willems, om verslag uit te bren
gen.
Terwijl de heren Willems en
Verberne druk confereerden, liep
Peter Moldering in de haven
buurt van Marseille rond op zoek
naar „Au Coin Bleu". Na een
vier-urige vlucht van Amsterdam
naar Nice, was hij om 3 uur in de
morgen in de luxe-badplaats
aangekomen. Verkwikt door een
korte doch goede nachtrust en
versterkt door een heerlijk ont
bijt aan boord van het vliegtuig
was hij weer vol "oede moed.
Wandelend door de badplaats,
die op dit uur nog geheel in rust
was, genoot hij van de lente, die
hier al volop heerste, terwijl in
Amsterdam nog slechts enkele
voorboden te bespeuren waren.
Het was wel wat fris, maar dat
deerde hem niet. De palmbomen
brachten hem in een vacantie-
stemming en hij zou rustig door
gewandeld zijn als hij zich niet
ineens gerealiseerd had, dat hij
hier waarlijk niet gekomen was
om vacantie te houden. Hij moest
naar Marseille en daar wachtte
hem nog een zware taak.
Uit zijn vorige bezoeken wist
hij zich nog te berinneren, waar
zich ergens een taxi-standplaats
moest bevinden. Hij sloeg die
richting in. Zijn aanvankelijk zo
opgewekte stemming had nu
plaats gemaakt voor een zeer
bezorgde. Nu hij zo vlak voor
zijn taak stond, leek hem die nog
eens zo zwaar. Hoe kon hij in
een stad als Marseille een meisje
vinden Het was bovendien nog
helemaal niet zeker, dat ze daar
nog was. De kans mocht zeker
niet gering geacht worden, dat
ze al weer verder gebracht was.
Dan schoof hij die sombere ge
dachten opzij. Kom, hij moest
nu vertrouwen hebben op zijn
goed gesternte. Tot nu was alles
aardig verlopen. Zwaarmoedige
overpeinzingen brachten hem
geen steek verder.
Eenmaal bij de taxi-stand-
plaats gekomen, vond hij onmid
dellijk een wagen. De chauffeur
keek wel wat verbaasd en onder
zoekend toen hij op dit uur een
vrachtje kreeg naar Marseille.
Peter liet echter veelbetekenend
wat bankpapier ritselen en de
chauffer was vertederd. Hij
noodde Peter met een simpel
gebaar uit tot instappen en start
te de wagen. Peter liet zich ach
terover vallen in de kussens en
ging de zaak nog eens overden
ken. Het eerste wat hij te doen
had, was „Au Coin Bleu" op te
zoeken. Dan moest hij nodig wat
Nederlands geld omwisselen te
gen Franse francs.
De chauffeur begon een praat
je. Peter had aanvankelijk wat
moeite met zijn provencaals ac
cent, doch het wende snel.
„Waar zou ik in Marseille wat
Nederlands geld om kunnen wis
selen tegen francs vroeg hij.
„Bij mij, bijvoorbeeld", ant
woordde de chauffeur doodleuk.
Peter keek zeer verbaasd. De
chauffeur legde uit, dat zijn col
lega's en hij zeer vaak vreemd
geld omruilden. In een toeris
tisch centrum als Nice was dat
zeer practisch en er viel boven
dien nog een kleine winst te ma
ken. Dankbaar maakte Peter van
deze mogelijkheid gebruik.
Na de rit stond hij in het cen
trum van Marseille, overwegend
hoe hij „Au Coin Bleu" zou kun
nen bereiken. De stad begon
langzamerhand wakker te wor
den en Peter besloot naar het
havenkwartier te wandelen, want
hij begreep dat hij ©r niet te
vroeg aan moest komen. Tegen
elven was de beste tijd, meen
de hij.
Hij vroeg de weg aan een po
litieagent en deze voorko
mend als bijna al zijn Franse
collega's, bracht hem zelfs nog
een eind op weg. Rustig wande
lend bereikte hij eindelijk de
havens. Peter, die als stedeling
toch wel wat gewend was, keek
zijn ogen uit op de drukte, die
hier in de morgenuren al heers
te. De meest uitzonderlijke ty
pen kwam hij tegen. Arabieren
in hun wijde klederen, negers in
bonte dracht, Grieken, Chinezen
en halfbloeden van alle denk
bare combinaties vormden een
bont conglomeraat, dat volko
men in deze on-Europese stad
paste. Hij klampte weer een po-
litie-agent aan en deze wees hem
hoe hij „Au Coin Bleu" kon be
reiken. Hij kwam nu in de straat
waar volgens zeggen van de
agent het établissement geves
tigd moest zijn. Zonder iets te
zien, dat in de verste verte maar
leek op de naam, liep hij de
straat uit. Twijfelend nam hij
een voorbijganger in de arm.
Met een vriendelijk gezicht en in
een stroom van woorden wees
de man hem de weg terug, waar
langs hij gekomen was. Zuch
tend maakte Peter rechtsomkeert
en met arendsblikken speurde
hij ieder huis af.
Hij moest de straat eerst weer
helemaal uitgelopen zijn voor hij
een groot bouwwerk opmerkte,
dat in blauwe letters het op
schrift „Au Coin Bleu" droeg.
Peter stond verstomd. „Wie
kijkt er ook naar zo'n gebouw
ajs hij denkt een kroeg te zullen
vinden", verontschuldigde hij
zich bij zichzelf.
(Wordt vervolgd)
