Waalwijkse en Langstraatse Courant
Niet ve.Kg.ete*t.
BELANGRIJKER DAN HET WIJSJE-
25 Jaren geleden verscheen
Quadragesimo Anno.
Huidgenezing
F» U ROL
Bureau*GROTESTRAAT S»5, WAALWIJK - TEL, mi - KAATSHEUVEL - TEL. HM. Dr van BEUEDENSTEAAT 8,
OPGERICHT 1871
TELEGB.-AOBES „ECHO"
Katholiek zijn betekent katholiek stemmen.
Op 13 juni a.s, zal Nederland
ter stembus gaan voor de
verkiezing van de Tweede Kamer
der Staten Generaal. Deze verkie
zingen zullen de invloed der on
derscheidene partijen bepalen in
het totale beeld van 't regerings
beleid. Het uitbrengen van een
stem is dus een zeer belangrijke
aangelegenheid omdat elke stem
mer daardoor een bijdrage levert
tot de uiteindelijke vorming der
volksvertegenwoordiging. Een
uitermate vérstrekkende en ver
antwoordelijke taak ligt dus op
de schouder van elke kiezer, een
taak waarop men zich zal dienen
te bezinnen, omdat het er om
gaat of in de voor ons liggende
perlementaire periode een groot
aantal voor ons katholieke Volks
deel zo belangrijke-punten al dan
niet gerealiseerd zullen worden.
Stemmen is geen daad, waarbij
men zich op de eerste plaats moet
laten leiden door schoonklinken
de leuzen van een verkiezings
pamflet, omdat er wel eens „wat
)n zou kunnen zitten" Stemmen
is het onderschrijven van een le
vensbeschouwing gegrondvest op
onvergankelijke en onvervang
bare 'waarden. Stemmen is het
zich akkoord verklaren met een
werkprogramma, dat gebaseerd
is op deze M aarden. Van alle kan
ten lokken de vogelaars, maar
veel belangrijker dan het wijsje
is de manier waarop zij met de
vogeltjes omspringen zodra deze
gevangen zijn. En wat dat laat
ste betreft, moge de kiezer in ve
le gevallen in het ongewissever-
keren.
In vele. gevallendoch de
katholieke kiezer kan zich ten
aanzien van de KVP van de
grootst mogelijke zekerheid over
tuigd houden, omdat de KVP zich
met overtuiging heeft aangeslo
ten bij hetgeen in de eerste min
derheidsnota bij het rapport der
Staatscommissie-van Schaik be
treffende een algemene grond
wetsherziening tot uitdrukking
is gebracht de gedachte name
lijk, dat in de Grondwet op haar
plaats is deze inleidende bepa
ling: „Het Staatsbestel van het
Koninkrijk wordt gedragen door
de erkenning van God ais Schep
per en Bron van het Recht".
Het Werkprogram 1956 voor
Christendom, Vrijheid en Wel
vaart stelt dan ook de noodzaak
van het naderbij brengen van een
Christelijke Wereldorde. De KVP
wil haar politieke bijdrage leve
ren allereerst aan de mogelijk
heid van een betere beleving van
het Christendom, vooral door
wegen te banen naar een Chris
telijk Werkleven en een verster
king van het Christelijk gezins
leven.
lingen. Huren, die de huiseigena
ren geven wat hem toekomt'. Dan
kan en moet ook de huurder krij
gen wat hém toekomt. Verder be
vordering van het eigen woning-
bezit, dat een zichtbaar en tast
baar persoonlijkheidsrecht is ge
worden. Het is de burcht van de
persoonlijke verantwoordelijk
heid,
Christendom juist nu! Hierop
legt de KVP het volle accent,
want waakzaamheid blijft gebo
den en ook op economisch ter
rein staan grote geestelijke be
langen op het snel en eist het
Christendom beleving. Juist daar
waar het materiële zich zo sterk
opdringt en zich zo gemakkelijk
keert tegen 'n eerlijke welvaarls-
verdeling, moeten de Christelijke
beginselen met geestdrift en
kracht worden verdedigd er. uit
gedragen. Slechts wanneer de
Christelijke beginselen ook heer
sen op het wijde economische en
sociale gebied en recht\aardig
heid en menselijkheid daar de
wet zullen stellen, zal de Chris
tenheid in de moderne tijd haar
apostolische opdracht kunnen
volbrengen. Dan alleen zal er tus
sen de mensen die saamhorig
heid bestaan in hun leven van
alle dag, waarin de saamhorig
heid van een volk en die der na
ties wortelen. Dan alleen zal het
enige fundament aanwezig zijn
voor een duurzame vrijheid én
welvaart.
De KVP wil werken in Katho
heke geest, dus in de geest van
saamhorigheid tussen de men
sen. Zij stelt zich daarom open
voor samenwerking en wil deze
samenwerking bevorderen in het
belang van het land en van de
wereld: in supra-nationaal en
internationaal verband, in zaken
van het Koninkrijk en op natio
naal terrein,
En nu weten we wel dat men
in het bedrijfsleven niet zo erg
ingenomen is met de loonpoli
tiek der KVP, de ongeordende,
differentiële loonpolitiek, die
vooral prof. Romme heeft voor
gestaan en waardoor in hef be
drijfsleven vele moeilijkheden
zijn ontstaan en nog dreigen
wij moeten ten deze de grote
lijnen in het oog houden, die de
Christelijke politiek vormen, en
een offer willen brengen, voor
zover dit mogelijk is, om het al
gehele landsbelang te dienen. Het
is tenslotte het partij-program
ma van de KVP dat ons de waar
borgen geeft voor een christelijk
geregeerd land.
15 Mei 1931 deed Pius XI dit leidinggevend
werk het licht zien.
In het gezin groeit de mens op
de meest natuurlijke wijze op tot
.de twee-eenheid die hij moet
zijn van enkeling en gemeen-
schanswezen. Zonder dat de mens
werkelijk harmonisch die twee
plementen in zich verenigt, gaan
mens en maatschappij ten gron
de. De KVP wil vooral de weg
banen naar de kerstening van de
arbeid en komen tot hel schep
pen van waarborgen vpor de per
soonlijke rechten van de mens.
De geest, waarin de arbeid wordt
verricht, de waardering voor de
betekenis van de arbeid, de ver
houdingen tussen de betrokke
nen bij de arbeid op dit alles
moet het Christendom zijn stem
pel drukken van onbaatzuchtig
heid, rechtvaardigheid en mense
lijkheid. De sociale leer der Kerk
nioet in haar toepassing de rui
me, volle maat krijgen.
Er moet expansie mogelijk zijn
voor een economisch "ezonde
middenstand als levensbelang
van de natie. Er moet een boe
renstand zijn, die zijn nationale
taak kan vervullen, waartoe de
handhaving en versterking van
zijn kracht gewaarborgd dienen
te zijn. Doeltreffende, en dus ook
lonende, arbeid voor allen, die
werken kunnen, in het bijzonder
voor hen, van hoog tot laag, die
in dienstbetrekking werken, Het
gezinshoofd moet uit zijn ver
diensten kunnen voorzien in alle
redelijke behoeften van zijn ge
zin, geestelijke en stoffelijke. El
ke werker moet van de vrucht
van de arbeid het aandeel ont
vangen, dat hem toekomt. Hij
moet naar recht en billijkheid
delen in de welvaart.
De KVP eist opvoering van de
woningbouw tot het uiterste, om
dat de woningnood het Neder
landse volk heeft aangetast als
een kwaadaardige ziekte, de hu
welijkssluiting belemmert en het
gezinsleven kerkert. Verder her
zieningen in de financiële rege-
Op 15 mei herdenkt de .vercld,
in het bijzonder de Katholieke
wereld, het zilveren jubileum
van de Encycliek „Quadragesimo
Anno", de waardevolle aanvul
ling van de 40 jaar oudere Ency
cliek „Rerum Novarum". Beide
samen vormen de basis van de
sociale leer, die de H. Kerk als
grondslag legt vqor een christe
lijk geordende maatschappij, in
het bijzonder Van de industriële
wereld.
Het is merkwaardig, dat deze
beide Encyclieken, maar heel in
het bijzonder Quadragesimo An
no, hun grote actualiteit behou
den hebben, zij het dan in het ene
land minder dan in het andere,
ondanks het feit, dat de eigenlij
ke discussiepunten, waaruit de
Encycliek ontstond, van het to
neel verdwenen zijn, Onmiddel-
liike aanleiding tot het verschij
nen was de discussie rond een
groep katholieke sociologen in
Oostenrijk en Duitsland, de z.g.
Weense richting, Bezorgd over
de groei van het socialisme in de
Duitse landen en de daarmee ge
paard gaande geloofsafval onder
de arbeidersklasse, trachtten zij
aan te tonen hoe het socialisme
zich ip gematigde richting ont
wikkeld had en voor de Kerk
aanvaardbaar was geworden,
Zii walden teruggrijpen op de
sociale stellingen van de oude
Oostenrijkse school. Deze stond
vervanging voor van het kapita
listische stelsel door een corpo
ratieve organisatie van de maat
schappij. Vooral op het gebied
van de eigendomsleer werden
overdrijvingen begaan. Arbeids
loos inkomen werd als onrecht
vaardig beschouwd en rente als
uitbuiting van de arbeid verwor
pen.
Fel laaide de discussie on naar
aanleiding van het verschijnen
van het werk van Orel, Oecono-
mia Perennis (1930), waarin de
schrijver trachtte aan te tonen,
dat de opvattingen van de Ween
se richting inzake arbeid, eigen
dom en rente tot de traditionele
leer van de Kerk behoorden. Een
uitspraak van Rome was nood
zakelijk geworden In 1931 ver
scheen de encycliek Quadragesi
mo Anno, waarin het sociale ra-
dicalisme van de Weense rich-
ting werd afgewezen, doch tege
lijkertijd het sociaal karakter
van arbeid en eigendom tegen
over de individualistische opvat
tingen werd beklemtoond en de
corporatieve organisatie van de
maatschappij op het program
van actie werd gesteld.
In
Uw
huisapotheek
WELKE INHOUD GEEFT
Q. A. AAN ONS DENKEN?
Het is de moeite waard ons nog
even te bezinnen op de voor
naamste punten, welke de Ency
cliek behandelde. In het eerste
deel komen de vraagstukken,
welke verband houden niet de
eigendom aan de orde, w^aarbij in
net bijzonder Gematigde socialis
tische opvattingen worden afge
wezen.
Maar scherp stelt Pius XI daar
in de verschillende facetten van
de emendom vast: de individu
ele zowel als de sociale trekken.
De eigendom brengt en dit is
een zeer wezenlijke gedachte
sociale veruliphtingen mede De
rol die de staat daarin heeft te
spelen, dient naar christelijke
normen en naar staatssocialisti
sche opvattingen te worden op
gelost.
Q. A. neemt het op voor het
proletariaat en pleit voor recht
vaardig loon.
Maar dan komt het eigenlijke
herstel der maatschappelijke or
de ter sprake en wijst de ency
cliek de weg naar eén oplossing
die te vinden is in een corpora
tieve ordening der maatschap
pij. Gedacht wordt aan een vrije
organisatie in bedrijf- of beroep
sehappen, waarbij de mensen, in
plaats van uitsluitend te zijn ge
organiseerd volgens de positie
die zij op de arbeidsmarkt inne
men, dus in twee fronten, allen,
hoog en laag, in leidende of uit
voerende functie, overeenkom
stig de beroepen die zij uitoefe
nen, in een enkel lichaam samen
gaan. In deze bedrijf- of beroep-
scpsppen dienen de gemeenschap
pelijke belangen te worden be
handeld en dient tevens de me
dewerking van elk beroep aan
het algemene weizijn zo krachtig
mogelijk te worden bevorderd.
De verschillende groepen of klas-
sep dienen met andere woorden
de produktie als een zaak van
hen allen gezamenlijk te gaan be
schouwen gemeenschappelijk
dienen zij hun aller en hun eigen
welzijn in onderling overleg na
tes^rxv,ei?- Maar tegelijk inoet
ook hef leidende beginsel in de
volkshuishouding worden her
steld, wat mogelijk is als het or
ganische karakter van het maat
schappelijke lichaam wederom
hersteld wordt en juist daardoor,
maatschappelijke rechtvaardig
heid ep sociale liefde de kans
krijgen het gehele publieke leven
te gaan doordringen, zodat een
sociale rechtsorde ontstaat, die
een nieuwe gedaante geeft' aan
het economische leven.
In deze corporaties dient on
der supervisie van de staat het
zeli-doen zoveel mogelijk te wor
den gehandhaafd; ze verkrijgen
een publiekrechtelijk karakter
en vormen tezamen als het ware
hei lichaam van de samenleving
ledematen als zij zijn van het to
tale organisme.
eL ™e-°p de Publiekrechtelij
ke bedrijfsorganisatie heeft in
Nederland al een groot deel van
de pauselijke, de katholieke maat-
sehanpij-opvatting vastgelegd. De
verwezenlijking ervan t»\ t„
'ezenlij king ervan zal slechts
I" ,Z0Yeirre reëel zijn, als men de
gedachten van de Encvcliek 1p.
vend houdt.
DE WERELD ROND
Noch van de radio.
Geen televisiecamera.
Wij alleen op dat grote plein.
)Met onbereikbaar ver boven
ons de azuren zomerhemel.
De man van de K.V.P. gaf ons
een hand.
Er vloog een trage vogel over.
En wij dachten:
Ich wollt' ich war ein Huhn!
1 En nu wij dan weer met beide
benen op de grond staan, komen
wij vanzelf te spreken over het
boekje, dat wij al weer enige tijd
geleden kregen toegezonden van
de vereniging Nederland—USSR.
De 237 bladz. bevatten de rede
voeringen, die Boelganin en
Kroestsjew tijdens hun verblijf
in India, Birma en Afghanistan
in november en december van 't
vorig jaar hebben gehouden. Om
misverstand te voorkomen, moe-
ten wij u wel zeggen, dat wij dit
geschrift niet hebben ontvangen
als lid van genoemde vereniging,
want dit is nu juist de-vereniging
waarvan wij geen lid zijn en ook
nooit zullen worden. Men heeft
ons dit geschrift toegezonden -
zeer attent overigens in de
mening dat wij daar wel 'n stukje
^F1 \zouden willen schrijven. En
dat doen wij dan maar, want het
is een kostelijk werkje, vol met
klokslagen, en lacheffectjes zo
als Wim Kan ze niet kan 'beden
ken. Onze vrienden B en K zijn
kennelijk revuemannen, die bij
gebrek aan emjilooi de meubile-
hun boterham in de po
litiek hebben gezocht. Het boek
je bestaat voor het merendeel uit
schouderklopjes en hoerageroep
en verder uit grote en kleine leu
gentjes, waar de mensen daar
waarschijnlijk niet ingetuind zijn.
Wij geven u enkele citaten, die
er heus en echt in staan.
Op pag. 30 zegt vriend K.: „De
vrijheid van geloof (in Rusland
Kedj is alle burgers toege
staan. De gewetens- en geloofs
vrijheid worden nie't alleen ver
kondigd, maar ook door de staat
als een grondwettelijk recht van
de burgers van de Sow jet-Unie
strikt gewaarborgd." (Applaus).
Dit laatste tussen haakjes is van
de Amsterdamse vertalers. Wat
zegt ge daarvan, vriendenDat
nebt ge nooit gedroomd: vrijheid
van godsdienst in de Sowjet-
ume. Maar nu hoort ge het zelf
van vriend K. Al die mensen die
gevlucht zijn en de vreselijkste
verpalen ophangen over de kerk
vervolgingen (geruisloos en ge-
verigcnszijn je reinste
leugenaars. Als kapelaan in de
SowjeM'me hebt ge een voor
treffelijk en vrij bestaan!
dnnrijueins °ns r5izen en trekken
door dat vreemde wereldje van
u en van ons hebben wij niet al
te dikwijls gezelschap van Vrou
we fortuna. Meestal verdeelt zij
haar gunsten onder andere ster
velingen en schiet er voor ons
met meer dan een zuurzoet glim
lachje over, waarmee wij uiter
aard iedere keer de honderddui
zend en vele andere materiële
voorspoedigheden mislopen. Dit
miüw!!'!1'!1 zeer spijtig,'omdat
zonder geluk niemand wel vaart.
U ij geloven dan ook niet dat wij
gen minister zullen bren-
j„?e^..schüht evenwel, vrienden,
dat zij enige toenadering zoekt
t zondag tijdens het bezoek
van de mannen van de KVP
mfi n hel.ik°Pter heeft zij ons
dP? n'PP.ertie op de schou-
dp lanilt a ^aren namelijk
de laatste van de twaalf aehikki
gen, die met de K.V.P. de lucht
'"mochten. Bar veel vertrouwen
adden wi] eerlijk gezegd niet in
maar 8d PIuen> met molentjes,
maar desondanks stapten wij
toch samen met de heer J. v. d.
«In J 1 at e glazen neus. De zwij
gende Marsman naast ons frun
nikte aan handles en trapte od
pedalen, totdat wij statig oim
hoog rezen als de vogel Phoenix,
edereen wuifde alsof wij ver-
Hi9maFanJ'«°rFeen expeditie de
nimaiaya s. Lr waren er zelfs
trókken W1J' i]ie hun neusdoek
trokken om daarmee hun tra
nende ogen te betten. Zelfs de
burgemeester, de secretaris en
welWP i?,U wuifden ons vaar
wel, hetgeen toch wel iets zegt,
hoewel wij niet weten welké
emotie hun tot dit hartelijk ge
baar bewoog. Maar goed, we zijn
weer terug, de heer v. d. Wiel en
t/ónfn t(n nu toe is niemand in
tranen uitgebarsten.
Waalwijk, vrienden, ziet er van
boven beslist aantrekkelijker uit
dan. parterre. Het lag er zo stil
en vredig op deze zomerse zon
dagmiddag, dat wij, als wij On
ze Lieve Heer waren geweest, het
hadden willen laten sneeuwen
om maar meteen kerstmis te vie
ren. De huizen stovend en dro
mend in de namiddag-zon, met de
mensen in hun tuintjes en de
kinderen joelend op de straat.
Deftige wandelaars, schuifelend
door het park en de Burg. Moo-
nenlaan met hun prachtige nieu
we schoenen. Zondagsfietsers in
overhemd en zomerjurkje dooi
de Grotestraat en ver in het pol
derland, tegen de groene welige
rug van een dijk, een jongen én
een meisje, die de eerste kus -wis
selden. Wij hebben gauw de an-
d?,re kapt op gekeken, want van-
de lucht voelt men zich bij
dergelijke gelegenheden helemaal
onnup0ZPpSPneC!er' Een mijnheer
op de Parallelweg zat de Echo
tem V'dda.g te lezen, een moeder
trok haar jengelende zoon door
k«nS?nn Ses,traat' een meisje
kamde heur haar voor een ven
ster in Besoijen, een jongen
tnna t'u64 ket Puntje van zijn
tong uit de mond: „Lieve Betsy"
iele rest hebben wij maar niet ge-
lezen) en oma serveerde thee aan
hpn aFht,ertuin. Zelden heb
ben wij zo n hef stedeke gezien
?ÓpM £°ede Waalwijk vanuit de
lucht op deze warme zondagach-
Fmi?pp tag' 1 smipele strooisel
huizen tussen de kwikzilveren
serpentine van de Maas en de
donkere, koele bekoorlijkheid
van de bossen in het zuiden; dit
kleurige poppendorp op de grens
van de open oneindigheid der
cim u de geheimzinnige be
slotenheid van het woud, heeft
ons hart bekoord. Wij zouden 'n
touw met. een haak in 't plafond
van de hemel hebben willen slaan
om daar te kunnen blijven han-
met hpi;tnst e \aar' om dan
met helikopter en al door St Pe-
Iu„s ?aar binnen gehaald te wor
den. We zouden ons nooit verve-
rnné,,na!n We z.0l'den alles zien
en van alles genieten. We zouden
daarboven de Echo drukken en
hem dan gewoon naar beneden
gooien, voor allemaal een. We
zouden de burgemeester helpen
bet uitbreidingsplan, want
rr ,„m-VCn kl"lt «c het allemaal
prachtig overzien en we zouden
mfetn ne -4' zeSSen dat het
nu toch meer dan tijd wordt dat
ei nummers op de achterzijde
van de bussen worden aange
bracht, want zelfs vanuit de lucht
Kunt ge niet zien waar ge wel en
niet moet stappen om elders te
geraken.
Maar aan elke droom komt 'n
einde, vrienden, zodat wij na vijf
minuten weer voet aan de grond
zeir?n op ke* Vredesplein.
Niemand verwelkomde ons.
Geen bloemen.
Niemand van de krant.
Sprekend over de Amerikaan
se en Britse oorlogsstokers zegt
vriend K. weer: ,,Hoe kunt ge u
dan gekrenkt voelen, heren En
gelse journalisten, wanneer wij
ons zo het een en ander uit het
verleden herinneren?" (Vroliik-
heid in de zaal). En op pag."31
zegt hij„De grootste revolutie,
waarbij het minste bloed werd
vergoten, was de socialistische
oktober-revotuhe." (Applaus)
Nu moet ge u niet gekrenkt voe
len heer K„ wanneer wij ons ook
f° bet een en ander uit het ver
leden herinneren. De afslachtin-
-°P ^°!e, schaal, die emmers
tsanstisch bloed opleverden lie-
gen de wereld nog vers in het ge
heugen. Ge denkt toch niet dat
ons iets in het hoofd mankeert.
Op pag. 63 zegt kameraad K.:
„Men moet de dingen nuchter be-
zien en de toestand op de juiste
wijze beoordelen. Het is bekend
dcit ieder dier zijn eigen smaak
heett. Een tijger eet b.v. vlees
een buffel gras. Men kan de buf
fel niet dwingen vlees te eten,
zo min als men de tijger dwingen
kan gras te eten. (Beweging on-
der de aanwezigen). Ik'zal'deze
gedachte met verder ontwikkelen
opdat men mij niet van propa
ganda verdenkt. Ik denk dat het
u duidelijk is. (Applaus-bewe-
ging onder de aanwezigen). Het
is ons inderdaad duidelijk, ka-
meraad K., dat ge boordevol pro-
paganda zit en dat ge toch een
goed deel van Europa gedwongen
nebt de Sowjet-ideologie te slik
ken. ofschoon ze die bijna ner
gens lusten. Ze kokhalzen ervan
kameraad K„ heusLaat de Rus
maar eten wat hij lust, voor ons
part de ene beer na de andere,
maar laat andere volken eten
waar zij trek in hebben. En wij
Nederlanders eten kaas, wat een
zijdig misschien, maar voedzaam
en gezond. En dat het Russisch
menu onverteerbaar zal blijven,
moge blijken uit hetgeen ge zegt
op pag. 53„Daarom zeggen wij
tot de heren, die zitten uit te kij'-
ken ot de Sowjet-Unie haar pó-
itrnK program niet verandert
V\ acht maar tot Sint Juttemis
En wanneer het Sint Juttemis zai
znn dat weet u zelf wel." (Vro
lijkheid in de zaal). En of wij dat
M-eten, kameraad K„ deksels goed
zelfs. Het valt ons overigens mee
dat uw godsdienstvrijheid u ten-
mmste, één Sint geleérd heeft al
is het dan een rare. Maar nu iets
van ons. Als gij denkt dat wij
naast de eieren, die ons wel lig
gen, dat hele zware Russische
menu gaan verorberen, dan zeg
gen wij Wacht maar tot Pasen
en Pinksteren op één dag vallen
En weet gij ook wanneer dat is?
Zaterdag vierden wij voor de
elfde maal de nationale feestdag.
Van vieren en van een feestdag,
laat staan een nationale, is niét
bijster veel te merken. Daarvoor
ontbreken de uitwendige voor
waarden enigszins en óns volk
met de regering voorop, heeft
nog steeds niet voldoende eens
gezindheid kunnen opbrengen
om die voorwaarden te creëren
D ij geven toe, dat het ook niet
zo eenvoudig is. Koninginnedag
zit er zo vlak bij en zoals wij
vroeger al hebben betoogd spreekt
de vijfde mei het eerder bevrijde
zuiden nu eenmaal minder aan
dan het noorden en westen. Dat
neemt echter niet weg, dat het
zuiden zich er heler harte mee
kun verenigen, dat voor het hele
land vijf mei dè dag is. En dat
dit gemakkelijk een algemene en
door ons hele volk luisterrijk on-
dei houden traditie kan worden
is een jaar geleden bij de viering
vim de tiende verjaardag onzer
bevrijding voldoende gebleken.
Als de voorwaarden maar wor-
den geschapen en de overheid
daarbij voorgaat. Maar wij zijn
zo n nijver en zuinig volk
Zozeer zelfs, dat wij' wel eens
dreigen te vergeten, dat die vijf
de mei nu elf jaar geleden de
meest historische dag is in de
geschiedenis van ons volksbe
staan sedert zeer lange tijd in 't
verleden en waarschijnlijken
hopenlnk voor een lange peri
ode in de toekomst.
Daarom heeft het zin, ja zelfs
mie zin, te zorgen dat vijf mei
een bijzondere ereplaats houdt in
de rij der dagen. Wij en ons na
geslacht mogen niet vergeten wat
er op die dag werd afgesloten: de
periode waarin de hel scheen los
gebarsten over de wereld. Nooit
scherper dan in die jaren hebben
F* li gevoeld en aan den lijve on-
clei\ onden, hoeveel het leven met
al wat het ons schenkt voor ons
betekent en tegelijkertijd hoe be-
trekkehjk het toch ook weer al
lemaal is. Nooit hebben wij de
eigenlijke waarden in dit onder
maanse zuiverder leren onder-
^c,culen. Nooit hebben wij dui
delijker gedemonstreerd gezien
tot welk een satanische laagheid
de mens, niet alleen individueel,
maar bij hele massa's, kan ver
vallen en welk een mateloze el-
fende hij over het mensdom kan
uitstorten, wanneer hij de wet-
ten vmi zijn Schepper terzijde
stelt en zichzelf tot hoogste norm
verheit. Nooit hebben wij een
helderder beeld voor ogen gekre-
f??n niet alleen van de afschuwe
lijke ondeugden,maar tevens van
de nobele deugden die er in een
mens kunnen schuilen. En nooit
hebben wij beter geweten, hoe
zeer wij mensen op elkaar zijn
aangewezen, hoe node wij elkaar
Kunnen missen en in welke ma-
te ons bestaan beheerst wordt
door lotsverbondenheid. Het is
uitermate goed en nuttig de ge
dachte aan dit alles levend te
houden. En daarom moet er ie
der jaar een dag blijven, Waarop
wp er speciaal bij stil staan en
uiting geven aan onze vreugde en
dankbaarheid nadat wij de avond
tevoren eerbiedig diegenen heb
ben herdacht, die de zon niet
meer hebben zien opgaan op die
blijde dag in mei, die nu al elf
jaar achter ons ligt.
Aldus een artikel in „Het Huis
gezin dat we met instemming
hier overnemen.
Ja'u,Us £°ed dat de herinne
ring blijft voortleven en daarom
is de dodenherdenking zo van
belang, het doden-appèl, dat wij
ook ditmaal op zo treffende wij
ze hielden, gevolgd door 'n plech
tig Requiem, terwijl in de namid
dag de televisie ons de onthulling
XaiVx nali°naal monument op
de Dam zo treffend liet meema-
ken en 's avonds het hoorspel
van Dr. Schroder „Volk in boei
en ons zo intens de ellende
■waarin de bezetter en z'n helpers
ons vijf jaren hebben vastgehou
den, deed herleven.
Het is goed dat wij daar bij tijd
en wijle aan herinnerd worden,
want wij vergeten zo gauw
DRIE GETUIGEN HERRIEPEN
BEZWARENDE
VERKLARINGEN.
„Ik sta onder ede en men mag
dus niet veronderstellen dat ik
lieg!" Zo sprak maandag veront
waardigd officier van justitie
Soënarjo voor het landgerecht in
Djakarta bij de voortzetting van
het proces-Schmidt. De Neder
landse getuige Hofman had Soë
narjo beschuldigd dat hij bezwa
rende verklaringen had afge-
dwongen onder bedreiging van
mishandeling. Na Hofman trok
ken ook de getuigen De Braai en
Dumais de verklaringen in, die
zij voor de politie hadden afge
legd. Zij hadden toen bekend le
den te zijn geweest van een sub
versieve organisatie.
VRIJDAG 11 MEI 1956
Uitgever
Waalwijk» Stoomdrukkerij
Aatoon Tklen
Hoofdredacteuri
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week.
79e JAARGANG No. 37
Abonnement
19 cent per week
f 2.45 per kwartaal
f 2.70 franco p. p.
Advertentieprijs
IQ cent per m.n.
Contract-advertenties
speciaal tariel
Aan de vooravond der verkiezingen.
Huidzuiverheid Huidgezondheid
Puistjes verdrogen door Purol-poeder
horen Witte Kruispoeders.
Hoofd- en kiespijn, zenuw-
of rheumatische pijnen wor
den er direct mee bedwon
gen.
Ook in tableten
cachet-vorm
heerlijk
OM TE ROKEN
VOORNAAM
OM TE PRESENTEREN