WAALWIJK
BILJARTEN
In Amerika floreert handel in kinderen
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 14 MEI 1956
De Zuivelfabriek verwerkte in
1955 7.239.172 kg. melk. Het gem.
vetgehalte bedroeg 3.5%. Hiervoor
werd uitbetaald 1.634.987.20 of
22.58% per kg.
Door de Zuivelfabriek werden de
monsters gecontroleerd van de in 't
gebied der zuivelfabriek werkende
controle-verenigingen en werden de
melklijsten bijgehouden. In totaal
werden afgesloten 1078 melklijsten
met een gemiddelde opbrengst van
4155 kg. melk, met een vetgehalte
van 3,53s vet.
Boerenleenbank.
Deze telde 431 leden en behaalde
een totaal-omzet van 43.257.038.94.
Het nieuwe gebouw in de Station
straat nadert zijn voltooiing.
Vee-centrale.
Aan de Vee-centrale te Boxtel
werden door de afdeling Drunen-
Elshout geleverd: 602 varkens, 73
kalveren en 38 stuks groot vee voor
een totaal-bedrag van 154.018.67.
Verzekeringen.
In de afdeling Drunen-Elshout
werden uitgegeven 486 polissen van
brandverzekering. Het totaal ver
zekerde bedrag was 9.507.400.
Het jaarverslag maakt ook mel
ding van de W.A. verzekering, de
hagelverzekering en diverse andere
verzekeringen.
De onderlinge paardenverzeke-
ring telt momenteel 219 leden. Het
aantal verzekerde paarden was 252
st. voor 'n waarde van 201.740.
In 8 gevallen moest dit jaar wor
den uitbetaald, totaal ƒ6640.
De onderlinge vee-verzekering be
haalde een record-aantal verzekerde
dieren, nl. 1303 gemiddeld. Men had
26 sterf- of ongevallen, waarvoor
moest worden uitbetaald 11.704.-.
Er kon worden volstaan met 3 x
premie.
De K.I.-vereniging Drunen-Els
hout en omstreken.
Deze vereniging telde 813 leden,
waarvan 206 in Drunen en Elshout.
Het gemiddelde drachtigheidsper-
centage was 84,42%.
De Controlevereniging „De Toe
komst" telde 96 leden, waarvan in
totaal 672 koeien werden gemon
sterd. Men had 6 monsternemers in
dienst en 192 kalveren werden ge
schetst.
Tot besluit wees de secretaris in
zijn jaarverslag op de vele activi
teiten op alle terreinen; op het cul
tureel terrein, het sociale terrein, 't
onderwijs en het economisch ter
rein, en deed een beroep op de le
den hun eigen organisatie te blij
ven steunen tot welzijn van de Boe
renstand.
Op steeds kleiner terrein wordt
de boer teruggedrongen en veel
kostbare cultuurgrond moet worden
afgegeven. En zoals voor alle be
drijfstakken, geldt dit ook voor de
boer en tuinder: vakbekwaam te
zijn. Verheugend noemde het jaar-
venslag dan ook de activiteit van de
R.K.J.B., Boerinnenbond en Tuin-
bouwbond en sprak de hoop uit dat
de goede onderlinge samenwerking
bestendigd moge blijven tot heil
van allen.
JAARLIJKE REIS
LANDIS EN GYR.
Op 9 mei j.i. hield het perso
neel van de fa. Landis en Gyr
zijn jaarlijkse reis. Om 7.15 uur
vertrok het gezelschap in drie
autobussen in de richting Lage
Zwaluwe. In de speeltuin „Drie-
vliet" te Rijswijk werd een kopje
koffie gebruikt, waarna men
langs de prachtige bollenvelden
reed en een bezoek bracht aan
de „Keukenhof". In Noordwijk
werd in café-restaurant „Sein
post" de koffiemaaltijd gebruikt,
waarna men van de gelegenheid
gebruik maakte om de benen wat
te strekken en de intocht van de
Tulpenrally bij te wonen.
Vanuit Noordwijk ging de reis
via Leiden en Utrecht naar Den
Bosch, waar in café-restaurant
„Metropole" een voortreffelijk
diner werd aangeboden. Een zeer
gezellig samenzijn besloot deze
bijzondere dag, waarvoor 't per
soneel zijn royale directie onge
twijfeld dankbaar zal zijn.
DE LANGSTRAAT BLIJFT
ZONDER PERSONENTREIN.
In de Eerste Kamer heeft mi
nister Algera verklaard, dat hij
op het verzoek de spoorlijn in de
Langstraat weer voor personen-
verover open te stellen, weigerde
in te gaan.
„De Nederlandse Spoorwegen
kunnen niet iedere onrendabele
lijn exploitren" aldus de argu
mentatie van de minister.
Men zou zich afvragen of er
geen krachtiger argumenten
„vóór" pleiten voor deze toch al
zo geïsoleerde industriële streek,
maar argumenten baten hier niet.
Lage Zwaluwe-'s Bosch exit
CHARME EN SENSATIE IN
BOLTINI'S STADION.
Drie dagen lang heeft Waal
wijk weer kunnen proeven van
de typische sfeer, die elk circus
met zich meebrengt. Eigenlijk
was het geen circus, want het ge
zelschap, dat van vrijdag tot en
met zondag het Vredesplein be
volkt heeft, noemde zich Bolti-
ni's Sensatie Stadion.
Die sensatie kwam overigens
pas in het tweede deel van het
programma. Voor de pauze had
den de afwisselende nummers 'n
i lichter en charmanter toon, en
J velen zullen ongetwijfeld hiervan
hebben genoten. De leeuwen
nogal nijdige dieren naar het ons
voorkwam en de beren van
de heer Althoff gaven enkele
staaltjes van knappe dressuur te
zien. En dan was daar August,
het rekenpaardje, dat ons braaf
de uitkomst van eenvoudige som
metjes voortelde en op de minuut
af wist te vertellen hoe laat het
was. De Les Rosia's gaven fraaie
parterre-acrobatiek te zien en de
Hartung Rolling Stars demon
streerden wat men alzo op rol
schaatsen kan doen. En verder
natuurlijk ook de steunpilaren
van elk circusprogramma de
paarden. Tony Althoff presen
teerde zijn prachtige Arabische
volbloeds en Peter Althoff zijn
acht volgzame pony's. Een vro
lijke dierencocktail, bestaande
uit twee honden, twee pony's en
een bok en een geit, oogstte een
bijzonder waarderend applaus.
De Cavallino's, twee hartverove-
rende clowns, gaven een boks-
partijtje weg, waarbij elke klap
een rijksdaalder waard was. Het
eerste deel van dit aantrekkelijke
programma sloot met een knap
pe rijwielact van de drie Renel-
Iy's en jockey- en voltige-werk
van de Bellini's.
Na de pauze stond het pro
gramma in het teken van griezel
en sensatie. Na de opening met
een Amerikaanse motor-rodeo en
knappe luchtacrobatiek door de
twee Stanley's, legden de gebroe
ders Bossle beslag op het verdere
programma, dat kon wedijveren
met hetgeen op dit gebied in Ne
derland te zien is geweest. Draad
lopen door Willy en Alois Boss
le, maarbij Alois over zijn broer
heenstapte; geblinddoekt draad
lopen door Captain Bossle; de
dodenrit per motor naar de nok
van het stadion met een drierub-
bele salto-mortale. Het program
ma sloot met een aantal halsbre
kende toeren van Captain Bossle
in de 40 meter hoge scheepsmast
vóór het stadion.
HEEMKUNDIG GENOOTSCHAP
„MIDDEN-LANGSTRAAT E.cT"
In het Parkpaviljoen aan het
Wandelpark alhier hield de Ver.
voor Heemkunde een werkverga
dering. Bij afwezigheid van de
voorzitter opende de secretaris
de vergadering en heette de leden
en het zevental ouden van dagen
uit Waalwijk hartelijk welkom.
Deze bijeenkomst werd gehou
den om de complete vragenlijst
van begrafenisgebruiken van
Brabants Heem door te nemen en
in te vullen. Vele waardevolle
antwoorden kwamen door mid
del van deze 70-80 jarige inwo
ners op het papier, welke voor
Waalwijk toch nog iets traditio
neels inhouden. Al is Waalwijk
arm aan overleveringen, toch
wordt er nog wel iets gehand
haafd van wat vroeger gebruike
lijk was. De indeling van buur
ten en de burenplichtgebruiken
zijn langzaam uitgestorven. De
opkomst van de stoomtijd is
hieraan wel zeer schuldig, als
mede de daardoor ontstane in
dustrialisatieperiode.
De burenplicht bij het bedie
nen, het sterven, rondzeggen, be
graven etc. werd behandeld. Het
vervoer van de lijken per kar van
sterfhuis naar de kerk, het bid
den, het luiden, de bekendmaking
door middel van het „lijkestro-
tje", het lantaarntje, het begra
ven van ouderen (gehuwd of on
gehuwd) of kinderen, 't omkeren
van spiegels, het dodenmaal en
de begrafenis van gildebroeders
of diens vrouwen, waren alle on
derwerpen die besproken werden.
De avond was heemkundig be
zien van belang en men kreeg 'n
goede indruk van wat er in Waal
wijk nog bestaat aan deze gebrui
ken. Het is echter weinig, maar
toch heeft het zijn tradities ge
had.
De opkomst van de leden van
de heemkundekring was allerbe
droevendst. De ernst van dit on
derwerp zal toch niet de oorzaak
er van zijn? Dat veronderstellen
we niet. Maar meer liefde voor
eigen streek door middel van de
vereniging is wel gewenst. Voor
de Stichting „Brabants Heem"
zijn de verkregen inlichtingen
wèl van belang. Het is daarom
niet overbodig de leden op te
wekken voor het bijwonen van
een vergadering of bijeenkomst
per maand.
ONZE BRANDWEER NAAR
PARIJS.
Onze brandweer zal rnet de
Pinksterdagen een bezoek bren
gen aan Parijs om aldaar een
congres bij te wonen van het
Franse brandweerwezen.
BILJARTBOND
WAALWIJK EN OMSTREKEN.
Uitslagen en eindstanden per
soonlijke kampioenschappen.
Hoofdklasse.
Eindstand:
Jos MaasJ. v. Helvoirt 20
W. PullesA. v. d. Wiel 02
gesp. gew. gem.
Jos Maas
J. v. Helvoirt
J. Blom
A. v. d. Wiel
W. Pulles
4
4
4
4
4
4
3
2
1
7.00
7.00
6.87
4.66
4.03
Kampioen is hier geworden
Jos Maas, die zijn laatste partij
tegen J. van Helvoirt op sublie
me wijze gewonnen heeft, al
heeft het nog even aan een zijden
draadje gehangen. Na 13 beurten
was de stand 121 om 59 in het
voordeel van Jos Maas. Zes beur
ten waren er nog nodig om de
resterende 29 vol te maken. In
deze zes beurten wist J. v. Hel
voirt op te lopen t<jt 123. In zijn
nabeurt kon hij met een serie van
18 en een misser op een te sterk
geconcentreerde bal Maas niet
meer bereiken. Langs deze weg
willen wij Jos Maas nogmaals
van harte feliciteren met zijn op
zo'n correcte wijze gespeelde wed
strijden, waaruit zijn kampioen
schap voorkwam. Het is dubbel
gegund, omdat wij Jos hebben
leren kennen als een sportieve
speler en lid van onze bond, die
ten alle tijde, zo dit nodig was,
paraat was.
In de le klas is L. Kuis prac-
lisch niet meer te benaderen.
Mocht hij zijn laatste partij win
nen, dan kan de opvolgende niet
hoger komen dan min 2 punten.
Het is wel jammer dat zijn naas
te concurrent door een ongeval
verstek heeft moeten laten gaan.
De stand is hier
Senator Kefauver„Allertreurigste situatie"
L. Kuis
Corstanje
Ammersdorffer
M. Kuis
v. Veldhoven
L. Pulles
gsp. gw.
pt.
8
4
4
2
2
2
gem.
4.30
3.35
3.09
3.47
3.11
4.00
In de 2e klas A wordt de strijd
hetzelfde als in de le klas. Hier
gaat het om Jo v. Delft (10 punt
ten uii 5) en Timmermans (4 uil
3 wedstriiden). Als candidaat
kan ook nog in aanmerking ko
men Wies Pulles met 2 punten
uit 2 wedstrijden.
De stand is hier:
gsp. gw.
pt.
gem.
Jo v. Delft
5
5
10
2.64
Leenheers
4
2
4
2.21
Timmermans
4
2
4
1.98
J. v. d. Velden
4
1
2
2.42
C. v. Delft
4
1
2
2.05
M. Knuist
4
1
2
2.24
W. Pulles
2
1
2
1.85
In de 2e klas B is na een be
slissingspartij de kampioen naar
voren gekomen in de persoon
van onze secretaris de heer P. v.
Veldhoven. Ook hier in een spon
tane gelukwens zeer zeker op z'n
plaats, vooral omdat in de be
slissende partij v. Veldhoven
W. Pulles de stand 71 om 70 in
het voordeel van Pulles was, dus
hierom is toch zeker wel gestre
den. De eindstand is:
P. v. Veldhoven
W. Pulles
IJpelaar
Kootkar
G. v. Veldhoven
Peijnenburg
Wegens onvolledige
geen gemiddelde geplaatst.
Beslissingsnartij P. v. Veldhoven
W. Pulles 2--0.
gsp. gw.
gl.
pt.
5 4
1
9
5 4
1
9
5 3
0
6
5 2
1
5
5 1
1
3
5 0
0
0
opgave
5
5
0
10
5
3
1
7
5
2
1
5
5
1
2
4
5
1
0
2
5
1
0
2
In de 3e klas A is Smid van
OOG met vlag en wimpel kam
pioen geworden. Ook hier van
harte gefeliciteerd met de be
haalde titel. De eindstand is als
volgt
gsp. gw. gl. pt.
Smid
Kerkhof
Van Oers
Pelders
Merks
Van Engelen
In de 3e klas B is Zijlmans on
geslagen kampioen geworden.
Zijlmans, van harte gefeliciteerd,
vooral ook als debutant in onze
bond. De eindstand is hier:
Zijlmans 6 gesp. 6 gew. 12 punten
De overige uitslagen konden
wegens onvolledige gegevens niet
gepubliceerd worden.
Nogwaals willen wij al onze
kampioenen van harte gelukwen
sen en hopen dat zij in de komen
de wedstrijden wederom voor de
volle honderd procent hun krach-
en aan de biljartsport zullen wij
den. De plaats en datum van de
prijsuitreiking zal nader worden
bekend gemaakt.
In de Maasbode van 21 april
j.l. troffen wij een artikel aan,
dat een schril licht werpt op een
van de meest betreurenswaardige
verschijnselen die het moderne
Amerika kent: de zwarte handel
in baby's. Het is een diep tragi
sche toestand, waartegen men
door het ontbreken van tegen de
verkoop van kinderen gerichte
wetten niet afdoende kan optre
den. De New Yorkse correspon
dent van de Maasbode geeft bet
volgende relaas.
Er is een zwarte markt aan
deze zijde van de oceaan, die niet
uitroeibaar schijnt, n.l. de zwar
te handel in baby's. Meer dan 1
miljoen Amerikanen trachten
jaarlijks kinderen te adopteren.
Van tien huwelijken blijft er on
geveer één kinderloos. Voor die
1 miljoen aanvragers zijn onge
veer 80.000 tot 100.000 kinderen
voor adoptie beschikbaar, die
langs legale weg worden aange
nomen. Maar ruim 20.000 baby's
worden jaarlijks „verkocht" en
geplaatst door onverantwoorde
lijke zwarte handelaars. De ge
middelde prijs voor het „werk"
van die handelaars tezamen met
hun handelswaarde is gemiddeld
2.500 dollar. Het kan natuurlijk
variëren, al naar gelang het in
dividuele geval, van 1 dollar tot
5000.
Deze zwarte markt opereert
effectief, zakelijk, en alleen nu en
dan valt deze of gene door de
mand. Zoals onlangs een Cana
dese grootmoeder van 64 jaar.
die door Amerikaanse immigra
tie-autoriteiten werd gesnapt en
die voor een ongeboren kind,
welks moeder zicb in haar gezel
schap bevond, al bezig was 2500
dollar op te strijken. De toekom
stige afneemster, verwikkeld in
de affaire, was eveneens 'n vrouw
op leeftijd, die voor haar kinder
loos gebleven dochter onderhan
delde.
Het is, een tragische toestand.
Maar er kan niet voldoende
scherp en afdoende tegen worden
opgetreden, want 34van de 48
staten in Amerika kennen geen
wetten tegen de verkoop van
kinderen en zo'n verkoop is der
halve niet strafbaar. Geen won
der dat de zwarte kinderhandel
kan floreren. Amerikanen zijn
erg dol op kinderen en jonge kin
derloos blijvende echtparen, die
in deze tijd van voorspoed van
het land, makkelijk een paar kin
deren zouden kunnen onderhou
den, voelen zich haast sociaal
minderwaardig, wanneer ze niet
als andere mensen ook kinderen
hebben. De kinderlozen hebben
gewoonlijk de beste bedoelingen:
n.l. een ongewenst kind of een
kind waarvoor de moeder niet
kan zorgen of wiens ouders on
vindbaar zijn, een goed tehuis en
behoorlijke opvoeding te geven.
Jammer genoeg echter zullen
maar heel weinig van die kinder
loze echtparen ooit een van de
vele kinderen willen opnemen,
die van een gekleurd ras zijn of
die een lichamelijk defect heb
ben. Overigens zijn de emoties
van deze paren gewoonlijk zo
sterk, dat een sobere, nuchtere
redenatie over de problemen -
Heuvelstraat
voor zonnige zomeróto]l
altijd aan adoptie verbonden
vaak geen vat op hen heeft. Daar
is de reden waarom vele van hen
niet het geduld kunnen opbren
gen voor de maanden- en soms
jarenlange procedures die speci
ale organisaties voor te adopte
ren kinderen nodig hebben, in
dien adoptie op wettige wijze ge
schiedt.
TE LANGE WEG.
Deze organisaties, die de kin
deren gewoonlijk alleen plaatsen
bij echtparen, die van hetzelfde
geloof zijn als de moeder van het
Kind of het geloof hebben van
de waarschijnbike ouders van het
kind, kunnen alleen al om die
reden kinderen niet zonder meer
in een of ander gezin onderbren
gen. Een wettige adoptie-organi
satie kan omwille van het kind
maar ook omwille van de toe
komstige stiefouders zeif niet
haastig te werk gaan. Deze orga
nisaties letten niet alleen op fi
nanciële draagkracht van het
echtpaar, hun maatschappelijke
standing, maar bestuderen ook
de stiefouders qua temperament
en karakter, bekijken hun per
soonlijke levenshistorie. Al dit,
om de te plaatsen kinderen zo
veel mogelijk in overeenstem
ming te brengen met de behoef
ten van het karakter van het
kind en dat der ouders. Een ge
wone Amerikaanse adoptie-orga
nisatie inviteert aanvragende
echtparen meestal eerst voor een
bijeenkomst met andere aanvra
gers. Wanneer dan blijkt dat de
leeftijden de vereiste zijn (de
vrouw niet ouder dan 35 en
de man onder de 40), begrip van
goed gedrag kan worden gegeven,
behoorlijk inkomen verzekerd
blijkt, gezondheid goed is en de
redenen voor de adoptie normaal
en niet ziekelijk, zoals b.v. wan
neer een echtpaar, dat het slecht
met elkaar kan vinden, alleen 'n
kind wenst in de hoop dat daar
door het huwelijk wordt gered,
dan kunnen ze op de wachtlijst
worden geplaatst. In het volgen
de half jaar vullen ze allerlei in-
vulformulieren in, worden her
haaldelijk tezamen en gesepa
reerd ondervraagd, moeten vijf
referenties opgeven (die allemaal
door de medewerkers van de or
ganisatie een bezoek krijgen),
terwijl de a.s. stiefouders zelf
tweemaal thuis worden opge
zocht. Maar het kind, dat na een
goed jaar wachten aan zo'n echt
paar wordt getoond voor eventu
ele adoptie, is zelf ook intussen
bestudeerd; zijn gezondheid, in
telligentie en de achtergrond van
zijn ouders zijn zo ver mogelijk
onderzocht. Bovendien zorgt de
organisatie er voor dat het zeker
is, dat de echte moeder of na
tuurlijke ouders van het kind
werkelijk 't kind willen afstaan.
En soms tracht men ook nog eni
ge gelijkenis kleur van haren,
ogen of fysiek type met dat
der stiefouders overeen te laten
komen.
AFGEDWONGEN VAN DE
NATUUR.
Dit alles neemt tijd en vele ver
langende paren vragen: waar om
zo lang wachten als we het veel
vlusger zouden kunnen arrange
ren? Maar ongelukkigerwijze be
seffen die ongeduldigen veel te
weinig dat de kinderen waarvoor
ze aan gewetenloze handelaren
een paar duizend dollar betalen,
vaak on een onverantwoorde ma
nier van de moeders zijn afge
dwongen. Vaak zal gen ongehuw
de moeder b.v., die de geboorte
yan het kind tegenover baar fa
milie wil geheim houden, al voor
de geboorte het kind afstaan,
omdat de zwarte handelaars dan
voor hun onderkomen en verzor
ging gedurende de bevallingstijd
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
WILDE VAART
Door
ALLAN PENNING.
10).
Peter en Eve hadden de weige
ring evenwel geenszins serieus
genomen en dachten zelfs zeer
oneerbiedig over de uitspraak
van pipa.
Nu naderde Venus, de droom
van Peter's leven.
Om eenvoudig te zeggen, dat
Eve Bornsen een mooie vrouw
was, zou gelijk staan met van de
koningin van Sheba te beweren,
dat zij een los duitje had. Eve
had van moeder Natuur alles
meegekregen wat moeder Natuur
te geven had en het resultaat was
kort en goed overweldigend.
Slank en elegant met krullende
haren, als het goud van rijp ko
ren, ogen als het azuur van een
zomerse hemel, parelblanke tan
den, die waren omlijst door het
kersrood van haar lippen, alles
tintelend van levensvreugde en
sprankelend van jeugd.
Met een handigheid, waarop
zelfs een kapiteinsdochter trots
mocht zijn, wipte ze van de
sleepboot op de valreep en rende
ze lachend naar boven. Bill, die
de charme en de bekoorlijkheid
van Eve al evenmin kon weer
staan, maar bovendien wist dat
de baas, al was hij dan ook in
de wilde vaart, de hand aan de
discipline wist te houden, had
fluks zijn jas aangeschoten en
zijn upniformpet opgezet. Cor
rect wachtte hij haar op de val
reep. Hij salueerde.
„Hoogheid", begroette hij haar
lachend en Eve gaf hem speels
een tik op zijn zongebrande zee
manswang. „De kapitein wacht
u boven".
„Ik heb hem al gezien, Eer
waarde", grapte hare Hoogheid
terug. „Ga maar weer naar je
vetlappen terug, hoor, ik vind de
weg wel."
Met een paar vlugge sprongen
wipte ze de trap naar de com
mandobrug op.
„Hallo Peter", zei ze, terwijl
ze haar lokkende mond naar hem
ophief, „ik ben maar even geko
men, omdat ik je anders niet zou
zien. De ouwe heeft me namelijk
de eer aangedaan me voor tiffin
te vragen en daar het tegen het
einde van de maand loopt en de
schatkist beduidende llemten be
gint te vertonen, moet ik hem te
vriend houden."
„Ai, ai", zei Peter, „waar heeft
het feest plaatsin Raffles...?
En als ik je misschien tijdelijk
van dienst kan zijn......"
„Mannetje, begin daar niet
aan, want dat zal je toch voor de
rest van je leven moeten doen,
dus hoe later je daarmee begint,
hoe gezonder voor jouw schat
kistNee, het feest is niet in
Raffles, maar in l'Europe
„Dan ga ik mee", decideerde
Peter, „ik heb de ouwe in lange
tijd niet gezien en met het oog
op de toekomstige relatie moeten
we niet van elkaar vervreemden".
„Mij best hoor", lachte Eve,
„maar het bloed zij op uw eigen
hoofdZullen we dan maar
ineens gaan, want hoe sneller de
eerste boksronde voorbij is hoe
beter... Bovendien kosten sleep
bootjes ook geld."
De oude Bornsen zat in de
voorgalerij van Hotel de l'Euro
pe te wachten, toen Eve en Peter
uit de rickshaw stapten. Hij keek
lelijk zuur, toen hij Peter aan zag
komen en wipte uit nijd zijn Gin
and Orange in één hap naar bin
nen. Maar hij bleef correct en
reikte Peter de hand. Zelfs noem
de hij hem „kapitein Wins".
„U vindt het niet erg, hoop ik,
dat ik meegekomen ben, maar
Eve en ik zien elkaar zo weinig.
Vanavond licht ik weer anker."
„Zo, zo", bromde Bornsen,
„weer op avontuur uit."
„Dat is hoe je het bekijkt. Ik
geloof dat ik betere vrachten
maak dan menige geregelde lijn,
die dood geconcurreerd wordt."
„Nou ja, ieder zijn eigen opvat-
j ling. Je weet hoe ik er over denk
en ik ben niet van plan mijn oor
deel te wijzigen."
„Kom, kom, kapitein, niet zo
somber. Als toekomstige schoon
zoon moest u me toch met een
beetje meer welwillendheid be
handelen. Varen is tenslotte va
ren."
„Varen is soms geen varen zo
als ik het zie", nijdigde Bornsen,
„en over schoonzoon hoef je me
niet te spreken, want ik heb dui
delijk gezegd dat daar eenvoudig
geen kwestie van is, zolang je
geen behoorlijk commando hebt.
Ik wil geen „tramp" in mijn fa
milie hebben. Nu niet en nooit".
„Zullen jullie 'ns uitscheiden",
klonk het van Eve, „mij is een
behoorlijke lunch beloofd en
geen ruzieDus uit!"
„Groot gelijk hoor Eve", zei
Peter, „wij zullen er maar niet
meer over spreken. Alleen zeg
ik: kapitein Bornsen, Iet op mijn
woorden, ik wordt je schoon
zoon en laten we nu nog een Gin
and Orange nemen, dan drink ik
op de „Geregelde Vaart" met een
grote V."
Vier maanden later sneed de
gladde witte boeg van de „Ping
Ho" door het spiegelvlakke wa
ter van de Indische Oceaan.
De zon stond loodrecht boven
het schier onbewogen watervlak
en de horizon trilde van de hitte.
Peter Wins had een goede lading
in en was op weg naar Hong
kong, waar zijn agent een re
tourlading voor Singapore had
geboekt.
Van Shanghai tot Rangoon had
Peter overal agenten gevonden,
vooral in de kleinere tussenha
vens. Handige kerels, die goed op
de hoogte van de locale markten
waren en als regel beste ladingen
wisten te vinden. Wins was niet
karig met zijn provisie en kon
er daardoor als regel op rekenen
dat hij tot de waterlijn zou lig
gen wanneer hij afvoer. En ook
nu had hij weer geboft. Op het
laatste nippertje had zijn agent
nog een 200 ton voor Hongkong
op de kop weten te tikken, die
zijn schip vol maakten.
Het leven lachte. Peter Wins,
met de djeremoedi op de brug,
zat in het kaartenhuis en werkte
zijn logboek bij. Achter hem
klikte de nimmer zwijgende ra
dio berichten, die ditmaal langs
Peter heen gingen, maar door de
schepen voor wie ze bestemd wa
ren, met smart werden verwacht.
Pen heerlijke rust, een weldadige
stilte, slechts verbroken door het
gezoem van een electrische ven
tilator, heerste alom. Maar aan
dek hing de benauwde tropen-
hitte en het enkele vleugje wind
dat van tijd tot tijd waaide, ge
leek de lekkende hitte uit een vu
rige oven. Even verscheurde de
scheepsklok de vreedzame stilte.
Twee glazen en Peter wist, dat
de kok, die tevens als steward
dienst deed, binnen enkele minu
ten zijn ontbijt zou komen bren
gen. Al was de verstandhouding
met Bill McLeod nog zo goed.
Peter had er niettemin de hand
aan gehouden zijn maaitijden al
leen in zijn eigen hut te gebrui
ken. Kapitein was kapitein en de
discipline op de „Ping Ho" was
minstens even streng als aan
boord van de grootste mailsto
mer.
