rajó
BOEKHOUDER
Heropening
DE GECROONDE
Een zonderlinge menselijke geschiedenis.
Bouwperceel
H. Stassar
DEMONSTRATIE van CONIMEX - RIJSTTAFELARTIKELEN
ACCORDEON
paftij jonge Hennen
partij Stalmest.
Kantoorbediende
Coöperatie „BROEDERHULP"
1. Vr. Kantoorbediende,
2. Halfwas voor de banketbakkerij.
3. Werkster voor kantoor en winkel
HAKKENSCHUURDER
KANTENLIKKER
8
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN DINSDAG 22 MEI 1956
8
Andfé van Hi 1st Zelfbedieningwinkel Grotestraat 122, Waalwijk
Mevrouw, wilt U iets meer weten van de overheerlijke rijsttafel
c. vos,
Wij zijn gespecialiseerd
ff
ff
VRIJDAG 25 MEI A.S
DE NEDERLANDSCHE HANDEL-MAATSCHAPPIJ N.V.
SCHOENHERSTELLERSBEDRIJF geopend.
Ervaring in Schoenindustrie noodzakelijk
Zelfstandige vaste positie
FIRMA M. BERGMANS ZONEN
„LUXY" SCHOENFABRIEK
Grotestraat 138a Tel. 2174 WAALWIJK
ABONNEMENTEN en ADVERTENTIES
\^7anneer is iemand een zon
derling
Een interessante vraag, waar-
ij op het antwoord zo maar niet
een-twee-drie te geven is, want:
wat is normaal? Waar ligt de
grens tussen het normale en het
abnormale en waarom is iets ab
normaal? Het ligt er toch maar
i helemaal aan vanuit welke hoek
je de dingen bekijkt.
Een kruidenier, die bij 'n stuk
zeep een pond kaas cadeau geeft,
kan men, als men de winstgeven
de intentie van zijn bedrijf voor
op stelt, inderdaad een wat ei
genaardige negotiant noemen,
j Het is immers vrij zeker dat hij
na een korte spanne tijds geen
zeep, geen kaas en geen geld
meer in huis zal hebben, als hij
tenminste voordien niet door de
Vakgroep „Kruideniers" in het
cachot is gestopt.
Evenzo is de man, die zijn fa
milie uitmoordt omdat de rijst
aangebrand is, een al te opvlie
gende figuur, omdat de billijke
verontwaardiging over aange-
j| brande rijst ver vóór de moord
behoort op te houden.
En zo kan men eigenlijk ook
zijn bevreemding uitspreken over
de gedragingen van iemand, die
II van 1 januari tot en met 31 de-
1 cember elke morgen om 8 uur on
pad gaat om voor een wildvreem
de man of vrouw te gaan wer
ken. En toch, miljoenen mensen
die zichzelf en de vrijheid boven
alles liefhebben, doen dit. Opge
wekt, tot aan het gouden horlo
ge en de enveloppe-mot-inhoud
toe. En toch noemt men hen ge
wone mensen.
Ik aarzel dus te zeggen, dat Fi-
lip Holbus een zonderling was,
vooral omdat ook hij altijd een
bewoon mens heeft willen zijn.
r maar het niet mocht zijn. Dat hij
het tenslotte toch geworden is, is
s te danken aan het zonderlinge
gedrag van gewone mensen, zo
dat men zich moet afvragen wie
hier de zonderling is. Ik wil hier
geen uitspraak doen, want hij
lag mii nader aan het hart dan
goed is voor een objectieve be-
I oordeling. Ik geef u hel relaas
van zijn leven, kort en onopge-
ij smukt Blijft het antwoord op de
vraag: Wat zijn gewone en wat
zonderlinge mensen?
Toen Filip Holbus anderhalf
i jaar oud was, verloren zijn ou
ders elkaar uit het hart en werd
hij ondergebracht bij een tante,
die in het verenigingsleven zat
omdat zij niet getrouwd was. Zij
noemde hem gewoon Holbus in
plaats van Flip zoals zijn vader,
jj Van het geld, dat haar werd toe
gezonden voor zijn opvoeding,
jj gaf zij hem brood met soms iets
er op en liet ze hem een school
j bezoeken, die wel buitengewoon
II goedkoop maar ook buitenge
woon slecht was, zodat hij van
taai weinig en van rekenen zo
j goed als niets af wist, toen hij
haar doorloDen had. Op gezette
I U;dc mocht hij met andere kin-
deren spelen, maar omdat hij zo
li lelijk en zwak was, was hij aitijd
degene die zich de benen uit het
lijf moest lopen en de klappen
kreeg als er gevochten werd.
j Voor de gescheurde kleren kreeg
hij dan van zijn tante er nog een
j flink pak slaag bovenop en geen
I eten. Na verloop van tijd zag
Holbus in dat het, cm wel eten
fi "een slaag te krijgen, beter
i was om niet meer te spelen. Zo
I werd hij een stil en eenzelvig
kin i, dat opgroeide zonder zon,
zonder vreugde, zonder houvast.
Zijn domheid en lelijkheid be
zorgden hem een minderwaardig
heidscomplex, dat door de pa
troons aanvankelijk voor be
scheidenheid werd gehouden, zo-
dal hij voor weinig loon gemak
kelijk een baantje kreeg. Maar hij
j stond altijd heel gauw weer op
straat, omdat hij niet de flair
had zijn onkunde te camoufleren
en door zijn verschijning en op
treden grote hilariteit verwekte
en daardoor het werk stagneerde.
Zijn tante hield hem met giftige
opmerkingen in leven en liet hem
't huishouden doen als hij werk
loos was. Niemand vroeg ooit of
hij zich eenazam voelde.
's Avonds wierp hij zich op de
leerboeken van de lagere school
en wist zich tenslotte nog enige
kennis van taal en rekenen bij
te'brengen en daaraan had hij 'i
te danken dat hij op twintigjari
ge leeftijd bij 'n semi-overheids-
instelling verzeild raakte, waar
op veel plekjes onbekwaamheid
niet ooviel en waar men voor 'n
minimaal salaris zelfs graag ie
mand had, die de fouten van al
le anderen kon dekken. Hij werd
in buitengewone dienst aange
steld voor genoemd salaris. Toen
hij er vier dagen was, werd hij al
..Holle Bus" genoemd, waarom
door iedereen buitengewoon har
telijk werd gelachen. Behalve
docr hem zelf.
Zijn werkzaamheden waren
van zo biutengewone aard, dat
niemand er ooit achter kwam wat
hij eigenlijk uitvoerde in 't muf
ste kamertje van het kantoorge-
bon .v, en soms wist hij het zelf
ook niet. Maar 's avonds was hij
doodmoe van het „Holle Bus dit"
en Holle Bus dat"; van het ge
kanker op hem over fouten,
waaraan hij part noch deel had;
van het gegichel der kantoor
meisjes over zijn voorkomen en
optreden, en van de grapjes die
de heren met hem uithaalden en
waarom buitengewoon hard ge
bulderd werd.
Eén keer beleefde hij iets heel
goeds. Dat was toen er 'n nieuw
meisje gekomen was. Toen er
weer eens grapje met hem werd
uitgehaald, stond ze op en riep:
„Intens gemene ondieren zijn
jullie!" Het gebulder hield plot
seling op en iedereen keek naar
haar, maar zij keek naar hem en
glimlachte. Voor het eerst in z'n
leven voelde hij zijn hart bonzen
en hij wist zich plotseling de wijs
van een liedje te herinneren.
Maar na een week ging 't meis
je weg en toen werd het voor
hem erger dan het ooit geweest
was. Hij moest ook weg bij zijn
tante, omdat zij geen geld meer
ontving van zijn ouders. In een
nauwe, luidruchtige straat huur
de hij een zolderkamertje, waar
het 's winters erg koud en 's zo
mers erg heet was. Toch vond hij
het een vooruitgang, want nu
was hij tenminste alleen.
In het pensioenfonds werd hii
nooit opgenomen, ofschoon hij
wel een map vol daartoe strek
kende verzoeken deed. Evenmin
werden er ooit termen aanwezig
geacht hem in vaste dienst aan
te stellen, daar, zo luidde elk
schriiven. zijn werkzaamheden
wel dagelijks terugkeerden, maar
toch niet een vast karakter droe
gen in de zin der wet. Zodoende
moest hij van zijn hongerloon
geld opzij leggen voor ziin oude
dag.
Toen hij vijf-en-veertig jaar
lang ambtenaar in buitengewone
dienst was geweest, vijf-en-veer
tig jaar lang op de wip gezeten
had en vijf-en-veertig jaar lang
een buitengewoon laag salaris
genoten had, werd hem medege
deeld, dat het dienstverband met
het oog op reorganisatie als ge
ëindigd beschouwd moest wor
den.
Op de laatste dag was zijn stoel
versierd met aan elkaar geregen
oude circulaires en tussen het
vloeiblad op zijn tafeltje was een
briefje gestoken.
Aan onze lieve Holle Bus
Van alle meisjes een dikke kus.
's|Middags om tien voor vijf
werd hij in het grote kantoorlo
kaal geroepen, waar het perso
neel zich grinnikend en gieche
lend in een halve cirkel om hem
heen schaarde. Iets ergers had
hij nog nooit beleafd.
„Geachte Heer Holbus" sprak
toen de chef. „Het is niet gemak
kelijk en niet prettig om afscheid
te nemen van iemand die zo lang
in ons midden heeft vertoefd. En
het is dan ook met tegenzin dat
ik deze taak vervul. Mijnheer
Holbus, ik zal het niet lang ma
ken, want afscheid nemen is een
pijnlijke zaak (gegiechel). Maar
toch moeten mij enkele dingen
van het hart. Wij hebben u in de
loop der jaren leren kennen als
een prettig mens en een plichts
getrouw ambtenaar (gegrinnik).
Vijf en veertig jaar lang hebt ge
uw beste krachten gewijd aan de
bloei van dit kantoor. Het zou
mij te ver voeren alles op te som
men wat hier door uw werk
kracht tot stand gekomen is (ge
grinnik). En ik ben er dan ook
van overtuigd, dat ik uit aller
naam spreek als ik zeg, dat wij
u node zien vertrekken (gegrin
nik en gegiechel). Uw dienstver
band hier is van buitengewone
aard geweest, deels door het ka
rakter van uw werkzaamheden,
deels door een leemte in de wet.
Als chef is het mij bekend hoe
gaarne u in vast dienstverband
zou zijn overgegaan, en u weet
dat geen moeite mij te veel is ge
weest dit voor u te verwezenlij
ken. Het heeft niet zo mogen zijn.
Tot slot, geachte heer Holbus,
dit. In elk ander bedrijf zouden
uw vijf en veertig trouwe dienst
jaren beloond zijn met een pas
send geschenk. Deze instelling
kent een dergelijke waardering
helaas niet. Daarom hebben wii,
collega's, gemeend u uit eigen
middelen een klein, maar aange
naam aandenken aan deze ge
denkwaardige dag te moeten
overhandigen. Mijnheer Holbus.
mijn beste wensen op uw verdere
levenspad."
In het zakje zaten vijf sigaren
met een rijmpje.
Van die dag af brak er een
nieuw leven voor Holbus
aan, maar hij wist er geen raad
mee. Hij was te lang in buiten
gewone dienst geweest om nog
aan de gewone vrijheid van doen
en laten te kunnen wennen. Bo
vendien hadden de woorden ge
meenschap en gezelligheid geen
enkele betekenis voor hem, daar
voor was hij te vroeg in zichzelf
teruggejaagd. Elke morgen stond
hij om half acht op zoals altijd,
en voelde dan lust om naar het
kantoor te gaan en zijn plaats in
te nemen in het mufste kamertje
van het gebouw. Hij was zo ge
wend aan „Holle Bus dit" 'en
„Holle Bus dat", dat hij zich in
zijn vrijheid moedelozer en weer
lozer voelde dan ooit tevoren.
Elke dag zat hij van tien tot
twaalf en van twee tot vier in de
leeszaal, want zijn hospita wilde
hem niet de hele dag over de
vloer hebben, ofschoon hij op
zolder woonde, waar nooit ie
mand kwam. Zij was een vinnig
mens en hij maakte geen bezwaar,
had hij trouwens nooit in zijn le
ven gedaan. Toen hij acht jaar in
de leeszaal gezeten had en pre
cies wist in welke krant per week
de meeste drukfouten voorkwa
men, besloot hij op zekere dag
voor zijn begrafenis te gaan zor
gen. Hij had niets anders meer
om nog voor te zorgen, en als hij
eenmaal dood was zou niemand
het voor hem doen. Bovendien,
hij had nu nog wat spaargeld,
waar nog wel een graf van af
kon, als hij wat minder at. Want
een eigen graf wilde hij beslist
hebben. Een eigen plekje, waar
hij rustig kon liggen en niemand
hem kon opjagen, geen tante,
geen kantoorchef, geen hospita.
En een grafsteen met een oprech
te inscriptie in gouden letters,
zodat hij zich voor niemand be
hoefde te schamen. Onder de
naargeestige wit-emaille keuken
lamp od zijn kamertje schreef hij
zijn grafschrift. Hier ligt be
graven Filippus Holbus. Geboren
te Amsterdam op 3 februari 1880.
Overleden op 12 maart 1953
o nee, hij was nog niet dood. Hij
streepte die datum door en zette
een aantal puntjes. En verder:
Vijf en veertig jaar lang was hij
voor een buitengewoon salaris
werkzaam bij de semi-overheid
als ambtenaar in buitengewone
dienst. Hii werd niet in het pen
sioenfonds en in vaste dienst op
genomen. Daarna stierf hij op...
Ja, dat laatste stond goed en hij
streepte „overleden op..." door.
Het graf was duur. Hij had niet
verwacht, dat het zo duur zou
zijn om onder de grond te mogen
liggen. Maar hij betaalde blijmoe
dig, tenslotte was het iets voor
je hele dood. Daarna ging hij
naar de zerkenmaker, die tegen
Holbus' verwachtingen in een
vrolijk man bleek te zijn.
„En wat had mijnheer gehad
willen hebben?"
„Een grafsteen", antwoordde
Hoibus, „maar niet zo'n dure."
„Is het voor u zelf of
„Voor mij zelf ja, maar nu
nog niet."
„Geduld, mijnheer, we komen
allemaal aan de beurt", zei de
man opgewekt.
Aan de hand van een catalogus
had de zerkenmaker spoedig be
sloten. Een liggende zwart-mar-
meren zerk met twee gekruiste
palmtakken, naam en geboórte-
en overlijdensdatum in goud,
compleet voor 312.45.
„En we leggen 'm ook nog op
uw graf, mijnheer, u hebt er zeil'
geen last mee."
„Het wordt wel wat duur",
merkte Holbus bedeesd op. „want
er moet nog meer bij."
De zerkenmaker krabde zich
bedenkelijk op het hoofd, toen
hij het grafschrift gelezen had.
„Tja, dan komt er nog wel
wat bij."
„Jammer", zei Holbus, „dan ga
ik maar weer."
Hij vouwde het papier zorg
vuldig op.
„Wacht eens even", riep plot
seling de zerkenmaker en griste
het papier uit Holbus' hand.
Hij begon weer opnieuw te
lezen.
„Eenvoud", riep hij toen. „Een
voud, mijnheer, het publiek dat
houdt niet van opgeblazen graf
schriften. Kijk, dat „hier ligt be
graven" deugt niet. Iedereen be
grijpt dat u daar begraven ligt.
Dat scheelt dus drie woorden.
Verder kan het niemand iets
schelen of u in Amsterdam gebo
ren bent. En de datum hakken
we in cijfers, net als dat vijf en
veertig hier. Ja, en dan kom ik
driemaal het woord buitenge
woon tegen. Met alle respect
voor uw positie, mijnheer, maar
bescheidenheid siert de mens. Als
u dood bent is het afgelopen met
alle hoogheid. Botjes en benen is
alles wat er van onze posities
overblijft. Dus waarom niet ge
zegd, dat u in gewone dienst voor
een gewoon loon gewoon werk
deed. Het is netter en 't scheelt
woorden. Mijnheer, vierhonderd
gulden, alles in het goud!"
„Prachtig, maar dat is prach
tig!" riep Holbus uit.
Niet vanwege de prijs, maar
omdat het plotseling met een
schok tot hem doordrong, dat hij
daar als gewoon mens kon lig
gen, door niemand bespot en ach
teruit gezet. Meer nog, zo lang
als de wereld zou bestaan, zou
het lijken alsof hij altijd een ge
woon mens geweest was.
En die gedachte liet hem niet
meer los. Dag en nacht was hij
er mee bezig. Het overspoelde
hem met een geluk zoals hij nog
nooit had gekend. Een gewoon
mens te zijn!
En zozeer verlangde hij er
naar, dat hij twee maanden later
inderdaad stierf.
Toen de kantoorchef van het
grafschrift hoorde, barstte
hij in woede uit.
„Wat zeg je nou van zo'n Hol
le BusBuitengewoon brutaal
Een buitengewone leugenaar
Een buitengewone bedrieger!
Hij griste pen en papier naar
zich toe en schreef aan de mi
nister.
Drie en dertig instanties kwa
men in beweging en tenslotte
werd besloten in de voorlaatste
zin het woordje „niet" weg te
hakken, omdat de overledene
toch geen nabestaanden had aan
wie het pensioen zou moeten
worden uitbetaald. tB.
H.H. WIJDINGEN BISDOM
DEN BOSCH.
Mgr. W.. Mutsaerts, bisschop
van 's-Hertogenbosch, zal op za
terdag 20 mei in de kathedrale
basiliek van St. Jan te 's-Herto
genbosch de navolgende H.H.
Wijdingen toedienen:
H. Subsiaconaat aan de Eerw.
Heren: W. Josephus, J. Adraan-
se, P. Barenbrug, F. van den Boo-
men, H. Broeren, H. van Doorn,
A. van den Eijnde, J. van Gelo
ven, G. Hoogbergen, W. Jansen,
J. van Kessel, P. Konings, J. Kuij-
pers, F. Lingg, G. Lukken, E. v.
d. Mortel, N. van Munster, W. v.
Oirschot, A. Pigmans, H. Schee
pers, P. van Spijk, J. Versant-
voort, J. Vorstermans, A. Vos, J.
de Vries, H. van den Wijngaert,
M. Zegers, allen theologanten
van het Groot Seminarie te Haa-
ren.
H. Priesterschap aan de Eerw.
Heren: C. van den Brand, Uden;
W. Cornelissen, Nijmegen; A. v.
Dijk, Oss; H. Dijkstra, Oss; E.
v. Gastel, Eindhoven-Strijp; P.
van Heeswijk, Breugel; C. van
Hoorn, Boxtel; F. Janssens, Til
burg; A. van Mensvoort, Boxtel;
J. Peijnenburg, Boxtel; J. Rath,
Veghel; Ph. Rooymans, Veghel;
P. Ruijgrok, Oudenbosch; N.
Rijniers, Helmond; B. van der
Sande, Best; E. Scboonus, Uden-
hout; Chr. Smeulders, Nüenen;
FI. Smits, Heesch; J. van der
Steen, Maria-Heide; C. de Vries,
Waalwijk; J. van Roomhoven,
Eindhoven, allen theologanten
van het Groot Seminarie te Haa-
ren.
De pontificale H. Mis in de ka
thedrale basiliek van St. Jan,
waaronder de H.H. Wijdingen
van subdiaconaat en priester
schap worden toegediend op za
terdag na Pinksteren, 26 mei, be
gint om 8 uur.
Mgr. Jos. Baeten, bisschop van
Breda, zal tot priester wijden de
Eerw. Heer Seb. van Beek uit
Zevenbergen en tot subdiaken de
Eerw. Heer H. de Bruyn, Raams-
donksveer, die beiden hun oplei
ding genoten hebben aan de bei
de seminaries van het bisdom
Den Bosch.
DE TILBURGSE H. HART-
STOET TREKT 10 JUNI.
Zondag 10 juni, de zondag on
der het octaaf van het feest van
het H. Hart, trekt in Tilburg
weer de H. Hartstoet, die het vo
rig jaar allerwege een groot suc
ces is geworden.
De apotheose van de stoet
wordt ditmaal niet alleen gecor
rigeerd, maar ook aanmerkelijk
uitgebreid. Het triomferend kruis
zal op een wagen worden meege
voerd, omgeven door de 12 apos
telen, vele bazuinblazers, de vier
evangelisten en verschillende
symbolen, zodat een waarlijk
grandioos slot de prachtige stoet
zal besluiten.
De artistieke leiding berust bij
de ontwerper, de heer Lucas van
Hoek, de organisatorische leiding
bij de heer L. Kuitenbrouwer en
de regie bij de heer J. van Erp.
Men verwacht dit jaar 'n zeer
groot aantal belangstellenden zo
dat het aantal tribuneplaatsen
aanmerkelijk zal worden uitge
breid. Inlichtingen hierover ver
strekt 't bureau van de H. Hart
stoet. Willem Il-straat 70, tel. K
4250-22511.
TE KOOP GEVRAAGD
te Waalwijk.
400 a 500 ra2
Brieven onder no. 7617 aan
het bureau van dit blad.
ZONNEGLAZEN
op Uw eigen sterkte
geslepenIDEAAL
Stationsstraat 88 Tel. 3037
Waalwijk
Leverancier aan alle
ziekenfondsen.
j ,4 Dan nodigen wij U met deze uit om op VRIJDAG 25 en ZATERDAG 26 MEI a.s.
van 10 12.30 en van 14 17.30 uur
EEN PRIMA VERZORGDE
aan onze zaak bij te wonen.
Mogen w'ü op Uw bezoek rekenen
De gewenste voorlichting wordt U door de demonstratrice gaarne verstrekt.
icitaties \(i
UI Voor de vele felicitaties
en geschenken ontvan
gen op de dag van de
Eerste H. Communie
brengt
ANNETTE VESTERS
op deze wijze hartelijk
dank.
Kaatsheuvel, 20 mei '56
jl( Hoofdstraat 91
Dankbetuiging.
J. A. Oversteeg-Snijders
en kinderen
betuigen langs deze weg hun
hartelijke dank voor de vele
cadeaus, bloemen en geluk
wensen, die zij mochten ont
vangen bij hun 25-jarig Huwe
lijksfeest.
Vrijhoeve-Capelle, mei 1956.
Raadhuisstraat 154.
WIJ HEBBEN
VLEKKENWATER
verwijdert alle vlekken en
krimpt niet, per flacon f 0.75,
Drogisterij VAN AMELSVOORT
op de Harkt, Tel. 2286, Kaatsheuvel.
TE KOOP:
„Super Scandalli"
80 bassen, 2 reg.
Baardwjjksestraat 75
WAALWIJK.
TE KOOP:
7 weken oud
Oosteinde 66 SPRANG.
WIJ HEBBEN
MOTZAKKEN
papier en plastic voor het
motvrij bewaren van uw win-
terkleding.
Drogisterij VAN AMELSVOORT
op de Markt, Tel. 2288. Kaatsheuvel*
TE KOOP:
2 KALFVAARZEN
1 SCHOT
bijna aan telling
4 PINKEN
BERINI
BROMFIETS.
M. VAN NOOIJ, 2e Zeine 21
WAALWIJK.
in
Geboortekaart fes
Visitekaartjes
V erlovingskaart fes
Ondertroawbrteven
van
zal plaats hebben op
des namiddags om 3 uur.
JAN DE NIJS.
De heer JACQUES DE NIJS betuigt hier
mede zijn dank aan allen, voor het in hem
gestelde vertrouwen en beveelt gaarne de
nieuwe exploitant bij U aan.
Agentschap Waalwijk
zoékt voor spoedige indiensttreding een
mnl. of vr.
Brieven met volledige gegevens aan het kantoor der bank,
Grotestraat 180, Waalwijk.
Waalwijkse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN.
kan plaatsen
leeftijd ongeveer 16 jaar.
VereistMulodiploma, kennis van typen.
(2 dagen per week).
Aanmelden: Kantoor HOOFDSTRAAT 85.
KAATSHEUVEL.
GEVRAAGD
op Schoenfabriek voor Herenwerk.
Tevens plaats voor een ADMINISTRATIEVE vrl.
of mnl. KRACHT.
Brieven onder nummer 7618 aan bureau Jan Tuerlings,
Kaatsheuvel.
A TTENTIE
VANAF HEDEN is op LAAGEINDE 105A ons
Wij hopen door ons werk uw vertrouwen te winnen.
Wjj halen en bezorgen uw schoenen geheel gratis.
Beleefd aanbevelend,
TH. VERBONK,
Onder Rijkstoezicht gedipl. Schoenhersteller.
GEVRAAGD
ons bijkantoor ta KAATSHEUVEL en onze agenten In alle
plaatsen van da Langstraat namen steeds gaarne ADVERTENTIES
en ABONNEMENTEN aan