rajó BOEKHOUDER Heropening DE GECROONDE Een zonderlinge menselijke geschiedenis. Bouwperceel H. Stassar DEMONSTRATIE van CONIMEX - RIJSTTAFELARTIKELEN ACCORDEON paftij jonge Hennen partij Stalmest. Kantoorbediende Coöperatie „BROEDERHULP" 1. Vr. Kantoorbediende, 2. Halfwas voor de banketbakkerij. 3. Werkster voor kantoor en winkel HAKKENSCHUURDER KANTENLIKKER 8 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN DINSDAG 22 MEI 1956 8 Andfé van Hi 1st Zelfbedieningwinkel Grotestraat 122, Waalwijk Mevrouw, wilt U iets meer weten van de overheerlijke rijsttafel c. vos, Wij zijn gespecialiseerd ff ff VRIJDAG 25 MEI A.S DE NEDERLANDSCHE HANDEL-MAATSCHAPPIJ N.V. SCHOENHERSTELLERSBEDRIJF geopend. Ervaring in Schoenindustrie noodzakelijk Zelfstandige vaste positie FIRMA M. BERGMANS ZONEN „LUXY" SCHOENFABRIEK Grotestraat 138a Tel. 2174 WAALWIJK ABONNEMENTEN en ADVERTENTIES \^7anneer is iemand een zon derling Een interessante vraag, waar- ij op het antwoord zo maar niet een-twee-drie te geven is, want: wat is normaal? Waar ligt de grens tussen het normale en het abnormale en waarom is iets ab normaal? Het ligt er toch maar i helemaal aan vanuit welke hoek je de dingen bekijkt. Een kruidenier, die bij 'n stuk zeep een pond kaas cadeau geeft, kan men, als men de winstgeven de intentie van zijn bedrijf voor op stelt, inderdaad een wat ei genaardige negotiant noemen, j Het is immers vrij zeker dat hij na een korte spanne tijds geen zeep, geen kaas en geen geld meer in huis zal hebben, als hij tenminste voordien niet door de Vakgroep „Kruideniers" in het cachot is gestopt. Evenzo is de man, die zijn fa milie uitmoordt omdat de rijst aangebrand is, een al te opvlie gende figuur, omdat de billijke verontwaardiging over aange- j| brande rijst ver vóór de moord behoort op te houden. En zo kan men eigenlijk ook zijn bevreemding uitspreken over de gedragingen van iemand, die II van 1 januari tot en met 31 de- 1 cember elke morgen om 8 uur on pad gaat om voor een wildvreem de man of vrouw te gaan wer ken. En toch, miljoenen mensen die zichzelf en de vrijheid boven alles liefhebben, doen dit. Opge wekt, tot aan het gouden horlo ge en de enveloppe-mot-inhoud toe. En toch noemt men hen ge wone mensen. Ik aarzel dus te zeggen, dat Fi- lip Holbus een zonderling was, vooral omdat ook hij altijd een bewoon mens heeft willen zijn. r maar het niet mocht zijn. Dat hij het tenslotte toch geworden is, is s te danken aan het zonderlinge gedrag van gewone mensen, zo dat men zich moet afvragen wie hier de zonderling is. Ik wil hier geen uitspraak doen, want hij lag mii nader aan het hart dan goed is voor een objectieve be- I oordeling. Ik geef u hel relaas van zijn leven, kort en onopge- ij smukt Blijft het antwoord op de vraag: Wat zijn gewone en wat zonderlinge mensen? Toen Filip Holbus anderhalf i jaar oud was, verloren zijn ou ders elkaar uit het hart en werd hij ondergebracht bij een tante, die in het verenigingsleven zat omdat zij niet getrouwd was. Zij noemde hem gewoon Holbus in plaats van Flip zoals zijn vader, jj Van het geld, dat haar werd toe gezonden voor zijn opvoeding, jj gaf zij hem brood met soms iets er op en liet ze hem een school j bezoeken, die wel buitengewoon II goedkoop maar ook buitenge woon slecht was, zodat hij van taai weinig en van rekenen zo j goed als niets af wist, toen hij haar doorloDen had. Op gezette I U;dc mocht hij met andere kin- deren spelen, maar omdat hij zo li lelijk en zwak was, was hij aitijd degene die zich de benen uit het lijf moest lopen en de klappen kreeg als er gevochten werd. j Voor de gescheurde kleren kreeg hij dan van zijn tante er nog een j flink pak slaag bovenop en geen I eten. Na verloop van tijd zag Holbus in dat het, cm wel eten fi "een slaag te krijgen, beter i was om niet meer te spelen. Zo I werd hij een stil en eenzelvig kin i, dat opgroeide zonder zon, zonder vreugde, zonder houvast. Zijn domheid en lelijkheid be zorgden hem een minderwaardig heidscomplex, dat door de pa troons aanvankelijk voor be scheidenheid werd gehouden, zo- dal hij voor weinig loon gemak kelijk een baantje kreeg. Maar hij j stond altijd heel gauw weer op straat, omdat hij niet de flair had zijn onkunde te camoufleren en door zijn verschijning en op treden grote hilariteit verwekte en daardoor het werk stagneerde. Zijn tante hield hem met giftige opmerkingen in leven en liet hem 't huishouden doen als hij werk loos was. Niemand vroeg ooit of hij zich eenazam voelde. 's Avonds wierp hij zich op de leerboeken van de lagere school en wist zich tenslotte nog enige kennis van taal en rekenen bij te'brengen en daaraan had hij 'i te danken dat hij op twintigjari ge leeftijd bij 'n semi-overheids- instelling verzeild raakte, waar op veel plekjes onbekwaamheid niet ooviel en waar men voor 'n minimaal salaris zelfs graag ie mand had, die de fouten van al le anderen kon dekken. Hij werd in buitengewone dienst aange steld voor genoemd salaris. Toen hij er vier dagen was, werd hij al ..Holle Bus" genoemd, waarom door iedereen buitengewoon har telijk werd gelachen. Behalve docr hem zelf. Zijn werkzaamheden waren van zo biutengewone aard, dat niemand er ooit achter kwam wat hij eigenlijk uitvoerde in 't muf ste kamertje van het kantoorge- bon .v, en soms wist hij het zelf ook niet. Maar 's avonds was hij doodmoe van het „Holle Bus dit" en Holle Bus dat"; van het ge kanker op hem over fouten, waaraan hij part noch deel had; van het gegichel der kantoor meisjes over zijn voorkomen en optreden, en van de grapjes die de heren met hem uithaalden en waarom buitengewoon hard ge bulderd werd. Eén keer beleefde hij iets heel goeds. Dat was toen er 'n nieuw meisje gekomen was. Toen er weer eens grapje met hem werd uitgehaald, stond ze op en riep: „Intens gemene ondieren zijn jullie!" Het gebulder hield plot seling op en iedereen keek naar haar, maar zij keek naar hem en glimlachte. Voor het eerst in z'n leven voelde hij zijn hart bonzen en hij wist zich plotseling de wijs van een liedje te herinneren. Maar na een week ging 't meis je weg en toen werd het voor hem erger dan het ooit geweest was. Hij moest ook weg bij zijn tante, omdat zij geen geld meer ontving van zijn ouders. In een nauwe, luidruchtige straat huur de hij een zolderkamertje, waar het 's winters erg koud en 's zo mers erg heet was. Toch vond hij het een vooruitgang, want nu was hij tenminste alleen. In het pensioenfonds werd hii nooit opgenomen, ofschoon hij wel een map vol daartoe strek kende verzoeken deed. Evenmin werden er ooit termen aanwezig geacht hem in vaste dienst aan te stellen, daar, zo luidde elk schriiven. zijn werkzaamheden wel dagelijks terugkeerden, maar toch niet een vast karakter droe gen in de zin der wet. Zodoende moest hij van zijn hongerloon geld opzij leggen voor ziin oude dag. Toen hij vijf-en-veertig jaar lang ambtenaar in buitengewone dienst was geweest, vijf-en-veer tig jaar lang op de wip gezeten had en vijf-en-veertig jaar lang een buitengewoon laag salaris genoten had, werd hem medege deeld, dat het dienstverband met het oog op reorganisatie als ge ëindigd beschouwd moest wor den. Op de laatste dag was zijn stoel versierd met aan elkaar geregen oude circulaires en tussen het vloeiblad op zijn tafeltje was een briefje gestoken. Aan onze lieve Holle Bus Van alle meisjes een dikke kus. 's|Middags om tien voor vijf werd hij in het grote kantoorlo kaal geroepen, waar het perso neel zich grinnikend en gieche lend in een halve cirkel om hem heen schaarde. Iets ergers had hij nog nooit beleafd. „Geachte Heer Holbus" sprak toen de chef. „Het is niet gemak kelijk en niet prettig om afscheid te nemen van iemand die zo lang in ons midden heeft vertoefd. En het is dan ook met tegenzin dat ik deze taak vervul. Mijnheer Holbus, ik zal het niet lang ma ken, want afscheid nemen is een pijnlijke zaak (gegiechel). Maar toch moeten mij enkele dingen van het hart. Wij hebben u in de loop der jaren leren kennen als een prettig mens en een plichts getrouw ambtenaar (gegrinnik). Vijf en veertig jaar lang hebt ge uw beste krachten gewijd aan de bloei van dit kantoor. Het zou mij te ver voeren alles op te som men wat hier door uw werk kracht tot stand gekomen is (ge grinnik). En ik ben er dan ook van overtuigd, dat ik uit aller naam spreek als ik zeg, dat wij u node zien vertrekken (gegrin nik en gegiechel). Uw dienstver band hier is van buitengewone aard geweest, deels door het ka rakter van uw werkzaamheden, deels door een leemte in de wet. Als chef is het mij bekend hoe gaarne u in vast dienstverband zou zijn overgegaan, en u weet dat geen moeite mij te veel is ge weest dit voor u te verwezenlij ken. Het heeft niet zo mogen zijn. Tot slot, geachte heer Holbus, dit. In elk ander bedrijf zouden uw vijf en veertig trouwe dienst jaren beloond zijn met een pas send geschenk. Deze instelling kent een dergelijke waardering helaas niet. Daarom hebben wii, collega's, gemeend u uit eigen middelen een klein, maar aange naam aandenken aan deze ge denkwaardige dag te moeten overhandigen. Mijnheer Holbus. mijn beste wensen op uw verdere levenspad." In het zakje zaten vijf sigaren met een rijmpje. Van die dag af brak er een nieuw leven voor Holbus aan, maar hij wist er geen raad mee. Hij was te lang in buiten gewone dienst geweest om nog aan de gewone vrijheid van doen en laten te kunnen wennen. Bo vendien hadden de woorden ge meenschap en gezelligheid geen enkele betekenis voor hem, daar voor was hij te vroeg in zichzelf teruggejaagd. Elke morgen stond hij om half acht op zoals altijd, en voelde dan lust om naar het kantoor te gaan en zijn plaats in te nemen in het mufste kamertje van het gebouw. Hij was zo ge wend aan „Holle Bus dit" 'en „Holle Bus dat", dat hij zich in zijn vrijheid moedelozer en weer lozer voelde dan ooit tevoren. Elke dag zat hij van tien tot twaalf en van twee tot vier in de leeszaal, want zijn hospita wilde hem niet de hele dag over de vloer hebben, ofschoon hij op zolder woonde, waar nooit ie mand kwam. Zij was een vinnig mens en hij maakte geen bezwaar, had hij trouwens nooit in zijn le ven gedaan. Toen hij acht jaar in de leeszaal gezeten had en pre cies wist in welke krant per week de meeste drukfouten voorkwa men, besloot hij op zekere dag voor zijn begrafenis te gaan zor gen. Hij had niets anders meer om nog voor te zorgen, en als hij eenmaal dood was zou niemand het voor hem doen. Bovendien, hij had nu nog wat spaargeld, waar nog wel een graf van af kon, als hij wat minder at. Want een eigen graf wilde hij beslist hebben. Een eigen plekje, waar hij rustig kon liggen en niemand hem kon opjagen, geen tante, geen kantoorchef, geen hospita. En een grafsteen met een oprech te inscriptie in gouden letters, zodat hij zich voor niemand be hoefde te schamen. Onder de naargeestige wit-emaille keuken lamp od zijn kamertje schreef hij zijn grafschrift. Hier ligt be graven Filippus Holbus. Geboren te Amsterdam op 3 februari 1880. Overleden op 12 maart 1953 o nee, hij was nog niet dood. Hij streepte die datum door en zette een aantal puntjes. En verder: Vijf en veertig jaar lang was hij voor een buitengewoon salaris werkzaam bij de semi-overheid als ambtenaar in buitengewone dienst. Hii werd niet in het pen sioenfonds en in vaste dienst op genomen. Daarna stierf hij op... Ja, dat laatste stond goed en hij streepte „overleden op..." door. Het graf was duur. Hij had niet verwacht, dat het zo duur zou zijn om onder de grond te mogen liggen. Maar hij betaalde blijmoe dig, tenslotte was het iets voor je hele dood. Daarna ging hij naar de zerkenmaker, die tegen Holbus' verwachtingen in een vrolijk man bleek te zijn. „En wat had mijnheer gehad willen hebben?" „Een grafsteen", antwoordde Hoibus, „maar niet zo'n dure." „Is het voor u zelf of „Voor mij zelf ja, maar nu nog niet." „Geduld, mijnheer, we komen allemaal aan de beurt", zei de man opgewekt. Aan de hand van een catalogus had de zerkenmaker spoedig be sloten. Een liggende zwart-mar- meren zerk met twee gekruiste palmtakken, naam en geboórte- en overlijdensdatum in goud, compleet voor 312.45. „En we leggen 'm ook nog op uw graf, mijnheer, u hebt er zeil' geen last mee." „Het wordt wel wat duur", merkte Holbus bedeesd op. „want er moet nog meer bij." De zerkenmaker krabde zich bedenkelijk op het hoofd, toen hij het grafschrift gelezen had. „Tja, dan komt er nog wel wat bij." „Jammer", zei Holbus, „dan ga ik maar weer." Hij vouwde het papier zorg vuldig op. „Wacht eens even", riep plot seling de zerkenmaker en griste het papier uit Holbus' hand. Hij begon weer opnieuw te lezen. „Eenvoud", riep hij toen. „Een voud, mijnheer, het publiek dat houdt niet van opgeblazen graf schriften. Kijk, dat „hier ligt be graven" deugt niet. Iedereen be grijpt dat u daar begraven ligt. Dat scheelt dus drie woorden. Verder kan het niemand iets schelen of u in Amsterdam gebo ren bent. En de datum hakken we in cijfers, net als dat vijf en veertig hier. Ja, en dan kom ik driemaal het woord buitenge woon tegen. Met alle respect voor uw positie, mijnheer, maar bescheidenheid siert de mens. Als u dood bent is het afgelopen met alle hoogheid. Botjes en benen is alles wat er van onze posities overblijft. Dus waarom niet ge zegd, dat u in gewone dienst voor een gewoon loon gewoon werk deed. Het is netter en 't scheelt woorden. Mijnheer, vierhonderd gulden, alles in het goud!" „Prachtig, maar dat is prach tig!" riep Holbus uit. Niet vanwege de prijs, maar omdat het plotseling met een schok tot hem doordrong, dat hij daar als gewoon mens kon lig gen, door niemand bespot en ach teruit gezet. Meer nog, zo lang als de wereld zou bestaan, zou het lijken alsof hij altijd een ge woon mens geweest was. En die gedachte liet hem niet meer los. Dag en nacht was hij er mee bezig. Het overspoelde hem met een geluk zoals hij nog nooit had gekend. Een gewoon mens te zijn! En zozeer verlangde hij er naar, dat hij twee maanden later inderdaad stierf. Toen de kantoorchef van het grafschrift hoorde, barstte hij in woede uit. „Wat zeg je nou van zo'n Hol le BusBuitengewoon brutaal Een buitengewone leugenaar Een buitengewone bedrieger! Hij griste pen en papier naar zich toe en schreef aan de mi nister. Drie en dertig instanties kwa men in beweging en tenslotte werd besloten in de voorlaatste zin het woordje „niet" weg te hakken, omdat de overledene toch geen nabestaanden had aan wie het pensioen zou moeten worden uitbetaald. tB. H.H. WIJDINGEN BISDOM DEN BOSCH. Mgr. W.. Mutsaerts, bisschop van 's-Hertogenbosch, zal op za terdag 20 mei in de kathedrale basiliek van St. Jan te 's-Herto genbosch de navolgende H.H. Wijdingen toedienen: H. Subsiaconaat aan de Eerw. Heren: W. Josephus, J. Adraan- se, P. Barenbrug, F. van den Boo- men, H. Broeren, H. van Doorn, A. van den Eijnde, J. van Gelo ven, G. Hoogbergen, W. Jansen, J. van Kessel, P. Konings, J. Kuij- pers, F. Lingg, G. Lukken, E. v. d. Mortel, N. van Munster, W. v. Oirschot, A. Pigmans, H. Schee pers, P. van Spijk, J. Versant- voort, J. Vorstermans, A. Vos, J. de Vries, H. van den Wijngaert, M. Zegers, allen theologanten van het Groot Seminarie te Haa- ren. H. Priesterschap aan de Eerw. Heren: C. van den Brand, Uden; W. Cornelissen, Nijmegen; A. v. Dijk, Oss; H. Dijkstra, Oss; E. v. Gastel, Eindhoven-Strijp; P. van Heeswijk, Breugel; C. van Hoorn, Boxtel; F. Janssens, Til burg; A. van Mensvoort, Boxtel; J. Peijnenburg, Boxtel; J. Rath, Veghel; Ph. Rooymans, Veghel; P. Ruijgrok, Oudenbosch; N. Rijniers, Helmond; B. van der Sande, Best; E. Scboonus, Uden- hout; Chr. Smeulders, Nüenen; FI. Smits, Heesch; J. van der Steen, Maria-Heide; C. de Vries, Waalwijk; J. van Roomhoven, Eindhoven, allen theologanten van het Groot Seminarie te Haa- ren. De pontificale H. Mis in de ka thedrale basiliek van St. Jan, waaronder de H.H. Wijdingen van subdiaconaat en priester schap worden toegediend op za terdag na Pinksteren, 26 mei, be gint om 8 uur. Mgr. Jos. Baeten, bisschop van Breda, zal tot priester wijden de Eerw. Heer Seb. van Beek uit Zevenbergen en tot subdiaken de Eerw. Heer H. de Bruyn, Raams- donksveer, die beiden hun oplei ding genoten hebben aan de bei de seminaries van het bisdom Den Bosch. DE TILBURGSE H. HART- STOET TREKT 10 JUNI. Zondag 10 juni, de zondag on der het octaaf van het feest van het H. Hart, trekt in Tilburg weer de H. Hartstoet, die het vo rig jaar allerwege een groot suc ces is geworden. De apotheose van de stoet wordt ditmaal niet alleen gecor rigeerd, maar ook aanmerkelijk uitgebreid. Het triomferend kruis zal op een wagen worden meege voerd, omgeven door de 12 apos telen, vele bazuinblazers, de vier evangelisten en verschillende symbolen, zodat een waarlijk grandioos slot de prachtige stoet zal besluiten. De artistieke leiding berust bij de ontwerper, de heer Lucas van Hoek, de organisatorische leiding bij de heer L. Kuitenbrouwer en de regie bij de heer J. van Erp. Men verwacht dit jaar 'n zeer groot aantal belangstellenden zo dat het aantal tribuneplaatsen aanmerkelijk zal worden uitge breid. Inlichtingen hierover ver strekt 't bureau van de H. Hart stoet. Willem Il-straat 70, tel. K 4250-22511. TE KOOP GEVRAAGD te Waalwijk. 400 a 500 ra2 Brieven onder no. 7617 aan het bureau van dit blad. ZONNEGLAZEN op Uw eigen sterkte geslepenIDEAAL Stationsstraat 88 Tel. 3037 Waalwijk Leverancier aan alle ziekenfondsen. j ,4 Dan nodigen wij U met deze uit om op VRIJDAG 25 en ZATERDAG 26 MEI a.s. van 10 12.30 en van 14 17.30 uur EEN PRIMA VERZORGDE aan onze zaak bij te wonen. Mogen w'ü op Uw bezoek rekenen De gewenste voorlichting wordt U door de demonstratrice gaarne verstrekt. icitaties \(i UI Voor de vele felicitaties en geschenken ontvan gen op de dag van de Eerste H. Communie brengt ANNETTE VESTERS op deze wijze hartelijk dank. Kaatsheuvel, 20 mei '56 jl( Hoofdstraat 91 Dankbetuiging. J. A. Oversteeg-Snijders en kinderen betuigen langs deze weg hun hartelijke dank voor de vele cadeaus, bloemen en geluk wensen, die zij mochten ont vangen bij hun 25-jarig Huwe lijksfeest. Vrijhoeve-Capelle, mei 1956. Raadhuisstraat 154. WIJ HEBBEN VLEKKENWATER verwijdert alle vlekken en krimpt niet, per flacon f 0.75, Drogisterij VAN AMELSVOORT op de Harkt, Tel. 2286, Kaatsheuvel. TE KOOP: „Super Scandalli" 80 bassen, 2 reg. Baardwjjksestraat 75 WAALWIJK. TE KOOP: 7 weken oud Oosteinde 66 SPRANG. WIJ HEBBEN MOTZAKKEN papier en plastic voor het motvrij bewaren van uw win- terkleding. Drogisterij VAN AMELSVOORT op de Markt, Tel. 2288. Kaatsheuvel* TE KOOP: 2 KALFVAARZEN 1 SCHOT bijna aan telling 4 PINKEN BERINI BROMFIETS. M. VAN NOOIJ, 2e Zeine 21 WAALWIJK. in Geboortekaart fes Visitekaartjes V erlovingskaart fes Ondertroawbrteven van zal plaats hebben op des namiddags om 3 uur. JAN DE NIJS. De heer JACQUES DE NIJS betuigt hier mede zijn dank aan allen, voor het in hem gestelde vertrouwen en beveelt gaarne de nieuwe exploitant bij U aan. Agentschap Waalwijk zoékt voor spoedige indiensttreding een mnl. of vr. Brieven met volledige gegevens aan het kantoor der bank, Grotestraat 180, Waalwijk. Waalwijkse Stoomdrukkerij ANTOON TIELEN. kan plaatsen leeftijd ongeveer 16 jaar. VereistMulodiploma, kennis van typen. (2 dagen per week). Aanmelden: Kantoor HOOFDSTRAAT 85. KAATSHEUVEL. GEVRAAGD op Schoenfabriek voor Herenwerk. Tevens plaats voor een ADMINISTRATIEVE vrl. of mnl. KRACHT. Brieven onder nummer 7618 aan bureau Jan Tuerlings, Kaatsheuvel. A TTENTIE VANAF HEDEN is op LAAGEINDE 105A ons Wij hopen door ons werk uw vertrouwen te winnen. Wjj halen en bezorgen uw schoenen geheel gratis. Beleefd aanbevelend, TH. VERBONK, Onder Rijkstoezicht gedipl. Schoenhersteller. GEVRAAGD ons bijkantoor ta KAATSHEUVEL en onze agenten In alle plaatsen van da Langstraat namen steeds gaarne ADVERTENTIES en ABONNEMENTEN aan

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1956 | | pagina 8