OUDEN VAN DAGEN
W,
ELECTRA
grootste keus
toonden hun
jeugdige kant
Unieke dag in
SCHEERAPPARATEN
Z
O
STOFZUIGERS
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 3 AUGUSTUS 1956
2
Jan Vermeulen nam de zaal op sleeptouw
en wat heeft die Hannes een stem
ie meent dat mensen van 65
jaar en ouder uitgerangeerd zijn
en er maar zo'n beetje bij lopen,
die moet eens het jaarlijkse uit
stapje van de Waalwijkse Ouden
van Dagen meemaken. Hij zal
dan niet alleen ervaren dat hij
zich nog nimmer in zijn leven zo
vergist heeft, doch tevens tot de
bevinding komen dat hij van deze
„uitgerangeerden" nog[ iets kan
leren op het gebied van echt ple
zier maken een middag van één
tot acht uitpeuren tot op de bo
dem.
Uw verslaggever heeft het uit
stapje naar Schijndel dinsdag j.l.
mogen meemaken en sindsdien is
hij minder dan ooit geneigd om
van „Ouden van Dagen" te spre
ken. Hij heeft het gezegde men
is zo oud als men zich voelt aan
de ervaring kunnen toetsen, en hij
zou nu bijna willen zeggen
Waalwijk heeft geen Ouden van
Dagen. Waalwijk heeft alleen
maar mensen van wie de een wat
langer op deze aarde rondwandelt
dan de ander, maar van allen zijn
de geesten nog zo jong als een
dartel lam in de voorjaarswei.
Onze „oudjes" weten de vreugden
en de versnaperingen van het le
ven nog deksels goed te savou
reren en de bloemen die zij buiten
weten te zetten mogen nog gezien
worden.
En omdat onze „wat oudere
dames en heren „het goede der
aarde nog liefhebben met geheel
hun hart en er dolgraag ook nog
eens een dagje op uittrekken om
bij ons jongeren die naar de
Rivièra en Capri gaan alsof het
het Galgenwiel is wat in de
pas te blijven, daarom is het zo
goed en fijn dat de Waalwijkse
burgerij ervoor zorgt dat zij dat
ook kunnen, eenmaal per jaar. In
de tijd van opa en oma was het
met de vakanties, zo zij er al wa-
ren, heel anders gesteld. Met de
paar harde guldens die toen voor
een uitstapje beschikbaar waren,
durfde je geen voet in een buiten
landse trein te zetten. De palmen
van Mallorca en de kobaltblauwe
Adriatische Zee waren toen even
ver weg als de vrijheid thans voor
de mensen achter 't IJzeren Gor
dijn. Oma heeft nooit jus d'orange
gedronken aan de zonnige kust
van Menton en de kaarten die
opa verstuurde droegén alle een
Nederlandse postzegel.
Maar goed, dank zij Waalwijk
zijn onze oudjes dinsdag naar
Schijndel geweest en daar was 't
ook zonder palmen en blauwe gol
ven opperbest.
Om half twee vertrok het ge
zelschap van 192 Ouden van Da
gen in 69 auto's vanaf het Vre-
desplein via Wilhelminastraat en
Grotestraat in de richting Heus-
den. Door het prachtige open
landschap, overkoepeld door een
herfstachtige zomerhemel met bij
zonder mooie wolkenpartijen trok
men in een rustig tempo over de
brug bij Hedel, over Orthen, Ber-
licum, Heeswijk (langs het rus
tieke, mooie kasteeltje) naar
Schijndel, waar men om goed drie
uur arriveerde. Een prachtige
tocht, die met grote zin voor na
tuurschoon bekwaam door de or
ganisatoren was uitgesippeld.
Het uitstappen bij café van
Veghel had een bijzonder vlot
verloop. Hier en daar waren de
benen wel wat stram, omdat auto
rijden nu eenmaal geen alledaags
werk is voor iedereen, maar na
enkele „gymnastische" bewegin
gen voelde men zich al spoedig
weer de oude. In de fraaie achter
zaal van café van Veghel stonden
de in lange rijen aaneengescho-
ven tafels keurig gedekt en het
duurde dan ook niet lang of
iedereen had zich een plaatsje ge
kozen, de heren voorzien van een
klein opwekkend glaasje (waar
voor kan men consumptiebonnen
beter gebruiken!) en een grote
sigaar en de dames bedachtzaam
proevend van een wat onschul
diger vocht en heerlijke sprits-
koeken, die door de Coöperatie
waren geschonken.
In deze feestelijke sfeer beklom
de heer A. Meijs het podium om
voor een microfoon, die steeds
halsstarrig een lager niveau op
zocht, namens het comité ieder
een hartelijk welkom, te heten bij
dit 11e uitgaansdagje en een har
telijk woord van dank te richten
tot allen die deze uizonderlijke
dag hadden mogelijk gemaakt. En
dat zijn op de eerste plaats de ge
hele Waalwijkse burgerij voor
haar spontane en royale bijdrage
tijdens de zaterdag j.l. gehouden
collecte, en de autobezitters van
Waalwijk, die bereidwillig hun
auto ter beschikking hebben ge
steld en daarmee een onmisbare
bijdrage hebben geleverd tot het
welslagen van deze dag. Het aan
bod was zelfs groter dan de
vraag, waaruit wel blijkt dat ook
dit jaar de medewerking weer
bijzonder groot en verheugend is
geweest. Dank ook aan 't Waal
wijkse politiecorps, dat onder lei
ding van inspecteur Hoog Antink
deze tocht weer voortreffelijk ge
leid heeft met radiowagen en mo
tor. Alles was prachtig getimed.
Bij alle belangrijke kruispunten en
op alle drukke hoofdwegen was de
plaatselijke politie present om de
indrukwekkende stoet zonder ha
peren doortocht te verlenen.
De Bossche verkeerspolitie was
's middags en 's avonds aanwezig
om de file door het drukke stads
verkeer te leiden. Kortom, een
nauwlettende en zeer prettige ver
zorging door het politieapparaat,
waardoor de reis een ongestoord
verloop kon hebben. In zijn dank
woord betrok de heer Meijs ook
de dames en heren van het Rode
Kruis voor hun gewaardeerde en
deskundige hulp bij het in- en
FEUILLETON
vaa
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
WILDE VAART
Door
ALLAN PENNING.
37).
„Mijn tijd is de uwe", ant
woordde Lauw Wong en hij
zonk in zijn meditaties terug.
De lading zilver kwam langs
zij, toen Peter Wins met Bill
McLeod in zijn hut zat. Lauw
Wong scheen in hoger sferen te
verkeren en merkte niets van 't
lawaai, dat met het laden samen
ging. De krani van de Chinese
zilveraflader was op de brug ge
komen, maar Peter vroeg hem
even bij zijn lading te wachten,
totdat Bill vrij was.
„Wel, Bill", zei Peter, nadat
hij het hele verhaal aan zijn
„meester" had oververteld, „wat
denk jij er van? Als we het doen
dan zal jij ergens anders moeten
opschieten, want ik kan geen
1500 dollar van die kerel aanne
men en hem met al zijn koelies
in het vooronder opbergen. Maar
het spreekt natuurlijk vanzelf
dat ik je hut huur en jij wordt
er dus ook beter van".
„Kap", antwoordde Bill Mc-
j Leod, „je weet hoe ik over die
spleetogen denk. Ik voel er na
tuurlijk machtig weinig voor om
zo'n gele smakker in mijn bedoe-
ninkje te laten grasduinen, maar
de „Ping Ho" moet d'r geld op
brengen, dus zal ik de laatste
zijn om moeilijkheden te maken.
Als er wat op een fatsoenlijke
i manier te verdienen is, dan moet
I het gebeuren. En mijn hut hu-
ren hoeft ook niet, want wat zou
ik, Bill McLeod, met de duiten
moeten beginnen. Alleen moet
ik, als het feest voorbij is, twee
man met zwabbers hebben om
mijn hut en mijn kooi uit te boe
nen. Maar dat zeg ik je, meer
dan een zo'n smakker wil ik er
niet in hebben. Als die andere
vijf niet aan dek willen maffen,
moet u ze maar aan een lijntje
achteraan slepen."
„Hoe kom je daarbij, Bill?
Dacht je een ogenblik, dat Ping
Yong Seng zich zou verwaardi
gen met een van zijn bedienden
in dezelfde hut te slapen? Ik ge
loof, dat hij nog net zo lief zelf
aan een lijntje ging hangen.
„Maar dat is niet het ergste...
Ik heb... ik weet 't niet... maar
uitstappen, de Waalwijkse Coö
peratie en de firma André van
Hilst, die op smakelijke wijze
voor de versterking van de in
wendige mens zorg droegen en
ten slotte aan de heren H. en J.
van Engelen, die een niet minder
belangrijk deel op zich genomen
hadden, n.l. de muzikale verzor
ging van deze middag.
En zij hebben dit op vakkundi
ge en aangename wijze gedaan,
waarbij wij vooral willen wijzen
op de voortreffelijke creatie van
Joop van Engelen als oud man
netje in „Vroeger en nu". Maar
overigens konden de heren van
Engelen de zaak rustig overlaten
aan de oudjes, die een aantal ca
baretnummers hebben weggege
ven die ons versteld hebben doen
staan. Het waren allemaal num
mers uit de „schuifla", maar ze
werden gebracht met een flair en
een spirit die menig jong caba
retier van de planken gevaagd
zouden hebben. Er werd een wed
strijd uitgeschreven en van de
vele deelnemers trad Jan Ver
meulen met „O m'n Ammelien"
ais winnaar uit het strijdperk.
Uw verslaggever gelooft niet dat
Jan tot de Ouden van Dagen ge
rekend kan worden, daarvoor is
hij z.i. dertig jaar te jong Hij
werd echter op de voet gevolgd
door Hannes v. d. Wiel, die een
lied zong met een zo volumineuze
basstem dat de muren ervan ston
den te schokschouderen. Deksels
wat een stem heeft Hannes! De
derde prijs ging naar Adriaan
Stokwielder met het uit 1903 da
terende lied „De Spoorwegsta
king". Hij deed dit perfect, het
geen wel bleek uit het klaterende
applaus dat hem ten deel viel.
De andere deelnemers vielen
niet in de prijzen, maar dat wil
nog helemaal niet zeggen, dat ze
onder de maat bleven. Daar wa
ren de heer Henkeiman (84 jaar,
ja, ja) met het lied „Ik stond
op Engelands stranden", Joske v.
d. Elshout met het bruisende
„Hiep, hiep, hoera!", de heer van
Es met het welbekende stemmige
lied „Het Hemelhuis" van Emiel
Hullebroeck, de heer van de
Griendt met de fraaie voordracht
„De Straatmuzikant" en ten slotte
ae heer Corstanje, die ook een
stemgeluid heeft dat er wezen
mag.
Onder al deze bedrijven door
werd er fris en vrolijk in de
glaasjes en glazen gekeken, zodat
de smakelijke koffietafel om half
zes zich uitstekend liet smaken.
En daarna was het helaas weer
opbreken geblazen, want om acht
uur zou de harmonie St. Crispijn
present zijn om de stoet met op
gewekte klanken op feestelijke
wijze binnen te halen. Om kwart
over zeven zette de politieauto
zich in beweging en via St. Mi
chielsgestel en Den Bosch ging 't
I huiswaarts en het was vijf over
acht toen de samengedromde me
nigte in de Grotestraat de eerste
auto's kon begroeten. Onder pit
tige marsmuziek van de Crispijn-
mannen stapvoetste de stoet en
toegewuifd door een honderd-
koppige menigte als gold het
192 dragers van de gele trui
naar het Raadhuisplein.
En daar lag het einde van een
unieke en zeer prettige dag,
waarvoor de Ouden van Dagen
het comité zeer dankbaar zijn (de
heer H. van Engelen had dit
's middags reeds gezegd). Dit co-
mité heeft in samenwerking met
j de Waalwijkse burgerij weer
prachtig werk verricht. Dank zij
deze activiteiten zullen de Ouden
van Dagen dit jaar en in de vol
gende jaren nog wel menigmaal
kunnen zeggen: weet je nog, toen
in Schijndel. En wat kon die Han
nes zingen hé!
En uw verslaggever is er dank
baar voor dat hij ook dit weer
heeft mogen meemaken, want het
was een schone dag.
Bij de ingekomen stukken was
het rapport van de gemeentelijke
technische dienst. De heer Wijk-
mans kreeg over dit geval het
eerst het woord en hij is de me
ning toegedaan, dat het werkelijk
hopeloos is met het aantal gebre
ken in bedoelde huizen. Hij wenst
een onderzoek naar deze klach
ten en ook de heer Vorstenbosch
is het er absoluut niet mee eens,
het rapport van de technische
dienst zonder meer te aanvaar
den. De heer van de Ven was 't
meest geërgerd door het feit, dat
een van de personeelsleden van
ik heb zo'n gevoel, dat het niet
helemaal zuivere koffie is... Het
wil er bij mij maar niet in, dat
Lauw Wong, de compradore van
Canton, zich zou verwaardigen
hier aan boord te komen, als het
er alleen maar om ging voor een
vriendje passage op de „Ping
Ho" te krijgen, vooral als het
voor een vriendje is, dat er blijk
baar zo dik in zit, een vriendje,
dat dubbele passage wil betalen,
zelfs voor de koelies... Daar zit
iets in, dat voor mijn gevoel niet
helemaal klopt."
„Nou ja, als die man nou per
se naar Shanghai moet. D'r is
toch zo maar niet een twee drie
een ander schip en bovendien
d'r is toch niks met de „Ping
Ho" aan de hand. Zo'n gele
smakker mocht willen, dat ie
elke dag de kans kreeg met een
schuit te varen, dat een karretje
heeft als onze „Ping Ho". Ik kon
u verzekeren, dat ik in mijn tijd
heel wat kwader gezien heb,
hoor
„Tja", zei Peter, „je kan wel
gelijk hebben... Ik weet niet wat
het is... misschien allemaal on
zin, maar je kan soms zo'n soort
van voorgevoel hebben, dat je
niet meer los laat... Enfin, laten
we vriend Lauw Wong dan maar
Vlijmense raad nog niet eens
over de kwestie Luijben.
De heer H. S. Ebben benoemd tot directeur
van Gemeentewerken
De kwestie, die de laatste tijd nogal wat stof heeft' doen
opwaaien, de kwestie namelijk in verband met de bepaling
in de overeenkomst met de heer Luijben, heeft weer een
groot deel opgeëist van de tijd, die de leden van de raad
van de gemeente Vlijmen nodig hadden tijdens de dinsdag
j.l. gehouden openbare vergadering.
Veel is er ook gesproken over de klachtenkwestie met be
trekking tot een aantal huizen aan de Mgr. van Kessellaan.
Men is in dit geval echter tot een oplossing gekomen; op
voorstel van B. en W. hebben de raadsleden het rapport
van de gemeentelijke technische dienst naar aanleiding van
de klachten uitgebracht, aanvaard.
de technische dienst had uitgela
ten, dat het „toch maar arbeiders
woningen waren".
De voorzitter betoogde dat aan
elke bouw klachten zijn, en zeker
aan bouw in de overheidssector.
Bovendien was de koopsom van
deze huizen zeer klein, misschien
wel al te klein en hij zegt, dat hij
de zaak niet graag zuiver zou
stellen, en dan spreekt hij over
registratiekosten, architecten-ho
norarium, het effenen en rijden
van de grond enz.
De heer Dekkers kon niet be
grijpen, waarom de kopers hun
zijn zin geven en als je de lading
hebt ingenomen die nu langszij
ligt, ruim dan je boel aan kant,
dan kan die mijnheer Ping Yong
Seng daar maffen. Laat de bunk
in de kaartenkamer klaar ma
ken, dan kan jij je daar opschie
ten."
Lauw Wong was zo verheugd
over het besluit van, de gezag
voerder, dat hij bijna zijn waar
digheid van compradore en van
mandarijn vergat. Zijn magere
handen met de gele sprieterige
vingers en de afschuwelijk lan
ge nagels kwamen, als bij tover
slag, uit de wijde mouwen te
voorschijn gevlogen en grepen
de beide handen van Peter Wins
met ongekende hartelijkheid.
Hij putte zich uit in dankbetui
gingen en nogmaals smeekte hij
alle zegeningen van de hemel
voor Peter af, in dit leven en in
het leven hierna. Het leek of een
enorme last, waaronder hij ge
bukt. was gegaan, van zijn schou
ders was afgegleden.
Maar al ras beheerste hij zich
en wederom „schreed" hij in al
le statigheid de trap van de com
mandobrug en daarna de valreep
af, om zijn vriend Ping Yong
Seng, die blijkbaar naar 't stof
felijk overschot van zijn broeder
klachten niet hadden geuit, voor
dat ze hun woningen betrokken.
Het is een komplete rel gewor
den, zegt de voorzitter en het is
niet aan ons, leken op dit gebied,
te oordelen over het feit of de
klachten al dan niet gegrond zijn
en daarom stelt hij voor het rap
port van de technische dienst op
te volgen en dienovereenkomstig
te werk te gaan. De raadsleden
gaan daar tenslotte mee accoord.
Bij de ingekomen stukken was
ook een schrijven van de heer
Luijben, met het verzoek, de boe
tebepaling, die in de overeen
komst met de gemeente voor een
tijdsduur van 10 jaar is gesteld,
terug te brengen tot 3 jaar.
Op voorstel van de heer van de
Ven wordt dan eerst punt 6 van
de agenda afgewerkt, n.l. de stem
ming over het voorstel inzake de
benoeming van een commissie,
die tot taak zal hebben na te gaan
de voorwaarden van het raads
besluit met betrekking tot de
overeenkomst met de heer Luij
ben, waaromtrent de vorige ver
gadering de stemmen hebben ge
staakt.
Door het feit, dat een van de
raadsleden niet aanwezig was,
staakten weer de stemmen met 6
tegen 6, waarna het voorstel werd
geannuleerd. Verschillende heren
voeren dan nog het woord over
deze kwestie; de heer van de Ven,
die pleit voor herziening van de
overeenkomst, zoals ook de heer
Dekkers doet en de heren Wijk-
mans en Vorstenbosch, die de
overeenkomst liever ongewijzigd
laten, maar toch de aanwezigen
ervan proberen te overtuigen, dat
het niet in de bedoeling van de
overeenkomst ligt de heer Luijben
ten gronde te richten.
Het voorstel van de heer Van
de Ven, om de boetebepalende
clausule van f0 jaar op 5 jaar te
brengen, waarmee de heer Luij
ben volgens zeggen van de heer
van den Meerendonk ook wel
accoord zal kunnen gaan, werd
wel gesteund, doch weer staakten
de stemmen met 6 tegen 6 en werd
het voorstel aangehouden tot de
volgende vergadering.
De voorstellen van B. en W„
die verder nog op de agenda
stonden vermeld, leverden niet
veel moeilijkheden meer op. De
gemeente Vlijmen zal voor maxi
maal f 500 garant blijven voor de
middenstandstentoonstelling, die
gedurende de eerste helft van ok
tober a.s. op het Plein door de
Vlijmense Middenstandsbond zal
worden gehouden. De voorzitter
noemde deze tentoonstelling van
betekenis voor de gemeente en
oordeelde een dergelijke garantie
alleszins verantwoord. De heer
Vorstenbosch vond het bedrag
niet bepaald hoog, waarop de
voorzitter antwoordde, dat het ge
val terdege was bekeken, en dat
G.S. er anders mogelijk niet mee
accoord zou kunnen gaan.
Aan een ingezetene van de ge
meente zal een vergoeding wor
den toegekend in de reiskosten
van een zijner kinderen, welke de
ulo-school te 's-Hertogenbosch zal
bezoeken.
Waterleiding naar Heidijk
en Heistraat. j
Een crediet van ca. f 21.000.—
zal worden beschikbaar gesteld
voor de uitbreiding van het wa
terleidingnet naar de Heidijk en
de Heistraat, alsmede naar de
nieuw gebouwde woning Heus-
denseweg nr. 13. In dit verband
wijzen de heren van den Meeren
donk en van Helvoirt op de nood
zakelijkheid van het uitbreiden
van het waterleidingnet naar de
boerderij van de heer Verboort.
Punt 7 van de agenda is een
voorstel van B. en W. tot be
schikbaarstelling van een bedrag,
gelijk aan de in artikel 2a van de
premie- en bijdrageregeling wo
ningbouw 1953 bedoelde toeslag
aan J. H. van de Wiel, in ver
band met afbraak van een krot
voor de bouw van een eengezins
woning. j
Vervolgens gaat de raad over
tot benoeming van een 7 tal le
den in de commissie tot wering
van schoolverzuim. In de com
missie werden (benoemd de heren
Janssen, Loonen, van der Plas,
van de Wiel, J. van Helvoirt, van
Rijswijk en Roestenberg. Naar
aanleiding van de opmerking van
de heer van Oijen, dat het spijtig
was, dat nu niet ieder kerkdorp
in de commissie vertegenwoor
digd was, verklaarden de raads
leden zich allen accoord met het
voorstel van de voorzitter de
commissie uit te breiden tot 9 le
den. Tijdens de volgende raads
vergadering zullen dus nog twee
leden worden bijgekozen.
De heer H. S. Ebben benoemd
tot directeur van
Gemeentewerken.
Ter behandeling van het negen
de punt van de agenda, de benoe
ming van een directeur van ge
meentewerken, trok de raad zich
een wijle in besloten vergadering
terug. Voor deze functie werden
door B. en W. een drietal perso
nen aanbevolen, t.w. de heren C.
J. Bisschop te Schijndel, L. Chr.
M. den Boer te Oud- en Nieuw
Gastel, en H. S. Ebben te Vlij
men. i i
Nadat het publiek weer was
toegelaten volgde een stemming,
j De uitslag hiervan was 8 stem-
men voor de heer Ebben en 4
stemmen voor de heer Bisschop.
O
oc
heeft de
Grotestraat 207
Waalwijk
co
co
in Shanghai smachtte, met het
goede nieuws in kennis te stel
len.
„Maar", had Lauw Wong nog
aan zijn dankbetuiging toege
voegd, „mijn vriend Ping Yong
Seng heeft kostbare bagage bfj
zich, die voor de begrafenis be
stemd is en die op een goed be
schutte, maar toch luchtige
plaats moet worden gestuwd. Ik
zou, indien u mij dit advies wilt
vergunnen, aanraden de bagage
tussendeks, bij luik 2, te plaat
sen. Zij staat daar veilig en ik
weet zeker, dat Ping Yong Seng
er prijs op stelt, dat een of twee
van zijn bedienden er bij kunnen
slapen. Zoals u ongetwijfeld be
kend is, zijn er bij onze begra
fenissen vele dierbare en soms
kostbare dingen, welke wij onze
gestoryenen medegeven en er
moet voor worden gewaakt, dat
zij niet door profane handen
worden aangeraakt".
„Profane handen is goed" had
Peter Bill in het oor gefluisterd.
„Nou moet je eens even aan zo'n
Chinese begrafenis denken. Voor
ons lijkt het meer op een men
gelmoes van een boerenkermis,
een progrom en een kampong,
waar amok gemaakt wordt
Maar enfin, Bill, wat mij aan
gaat is er geen bezwaar die pop
penkast bij luik 2 op te bergen
en laten zijn bedienden daar
hun matje maar spreiden, dan
zijn wij dat vuiltje ook al weer
kwijt."
Lauw Wong's sampan veb-
dween in de richting van de Chi
nese stad. Weer zat hij midden
op het bankje van de wiebelen
de sampan als een Chinees af
godsbeeld in diepe overpeinzing.
Er had een Joss-stick naast ge
plant moeten zijn.
Bill haalde de djeremoedi uit
zijn slaap en gaf hem order zijn
boeltje naar de kaartenkamer
over te brengen.
Een uur later kwam onder 'n
heidens spektakel een Chinese
prauw langszij. Op de achterste
ven stond een lange magere Chi
nees in een lange, zijden mantel.
Een grote hoornen bril omrand
de de spleetogen, een snor van
enkele los van elkaar staande
lange haren wuifde aan beide
zijden van zijn lip als een paar
lange penselen, waarvan het me
rendeel der haren was uitgeval
len. Aan zijn kin dartelde een
soortgelijk baardje, dat meer
aan een geit in de rui deed den
ken.
Wordt vervolgd.
Ontsmet uw huid met
de helder vloeibare
D.D.D. De jeuk be
daart, de ziektekie
men worden gedood
en de huid geneest.
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
VLOEISTOF - BALSEM - ZEEP
UI
PHILIPSHAVE UNIO BRATJN-REtVtINGTON
HOLL. ELECTRO RUTON EXCELSIOR