OUDEN VAN DAGEN W, ELECTRA grootste keus toonden hun jeugdige kant Unieke dag in SCHEERAPPARATEN Z O STOFZUIGERS 2 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 3 AUGUSTUS 1956 2 Jan Vermeulen nam de zaal op sleeptouw en wat heeft die Hannes een stem ie meent dat mensen van 65 jaar en ouder uitgerangeerd zijn en er maar zo'n beetje bij lopen, die moet eens het jaarlijkse uit stapje van de Waalwijkse Ouden van Dagen meemaken. Hij zal dan niet alleen ervaren dat hij zich nog nimmer in zijn leven zo vergist heeft, doch tevens tot de bevinding komen dat hij van deze „uitgerangeerden" nog[ iets kan leren op het gebied van echt ple zier maken een middag van één tot acht uitpeuren tot op de bo dem. Uw verslaggever heeft het uit stapje naar Schijndel dinsdag j.l. mogen meemaken en sindsdien is hij minder dan ooit geneigd om van „Ouden van Dagen" te spre ken. Hij heeft het gezegde men is zo oud als men zich voelt aan de ervaring kunnen toetsen, en hij zou nu bijna willen zeggen Waalwijk heeft geen Ouden van Dagen. Waalwijk heeft alleen maar mensen van wie de een wat langer op deze aarde rondwandelt dan de ander, maar van allen zijn de geesten nog zo jong als een dartel lam in de voorjaarswei. Onze „oudjes" weten de vreugden en de versnaperingen van het le ven nog deksels goed te savou reren en de bloemen die zij buiten weten te zetten mogen nog gezien worden. En omdat onze „wat oudere dames en heren „het goede der aarde nog liefhebben met geheel hun hart en er dolgraag ook nog eens een dagje op uittrekken om bij ons jongeren die naar de Rivièra en Capri gaan alsof het het Galgenwiel is wat in de pas te blijven, daarom is het zo goed en fijn dat de Waalwijkse burgerij ervoor zorgt dat zij dat ook kunnen, eenmaal per jaar. In de tijd van opa en oma was het met de vakanties, zo zij er al wa- ren, heel anders gesteld. Met de paar harde guldens die toen voor een uitstapje beschikbaar waren, durfde je geen voet in een buiten landse trein te zetten. De palmen van Mallorca en de kobaltblauwe Adriatische Zee waren toen even ver weg als de vrijheid thans voor de mensen achter 't IJzeren Gor dijn. Oma heeft nooit jus d'orange gedronken aan de zonnige kust van Menton en de kaarten die opa verstuurde droegén alle een Nederlandse postzegel. Maar goed, dank zij Waalwijk zijn onze oudjes dinsdag naar Schijndel geweest en daar was 't ook zonder palmen en blauwe gol ven opperbest. Om half twee vertrok het ge zelschap van 192 Ouden van Da gen in 69 auto's vanaf het Vre- desplein via Wilhelminastraat en Grotestraat in de richting Heus- den. Door het prachtige open landschap, overkoepeld door een herfstachtige zomerhemel met bij zonder mooie wolkenpartijen trok men in een rustig tempo over de brug bij Hedel, over Orthen, Ber- licum, Heeswijk (langs het rus tieke, mooie kasteeltje) naar Schijndel, waar men om goed drie uur arriveerde. Een prachtige tocht, die met grote zin voor na tuurschoon bekwaam door de or ganisatoren was uitgesippeld. Het uitstappen bij café van Veghel had een bijzonder vlot verloop. Hier en daar waren de benen wel wat stram, omdat auto rijden nu eenmaal geen alledaags werk is voor iedereen, maar na enkele „gymnastische" bewegin gen voelde men zich al spoedig weer de oude. In de fraaie achter zaal van café van Veghel stonden de in lange rijen aaneengescho- ven tafels keurig gedekt en het duurde dan ook niet lang of iedereen had zich een plaatsje ge kozen, de heren voorzien van een klein opwekkend glaasje (waar voor kan men consumptiebonnen beter gebruiken!) en een grote sigaar en de dames bedachtzaam proevend van een wat onschul diger vocht en heerlijke sprits- koeken, die door de Coöperatie waren geschonken. In deze feestelijke sfeer beklom de heer A. Meijs het podium om voor een microfoon, die steeds halsstarrig een lager niveau op zocht, namens het comité ieder een hartelijk welkom, te heten bij dit 11e uitgaansdagje en een har telijk woord van dank te richten tot allen die deze uizonderlijke dag hadden mogelijk gemaakt. En dat zijn op de eerste plaats de ge hele Waalwijkse burgerij voor haar spontane en royale bijdrage tijdens de zaterdag j.l. gehouden collecte, en de autobezitters van Waalwijk, die bereidwillig hun auto ter beschikking hebben ge steld en daarmee een onmisbare bijdrage hebben geleverd tot het welslagen van deze dag. Het aan bod was zelfs groter dan de vraag, waaruit wel blijkt dat ook dit jaar de medewerking weer bijzonder groot en verheugend is geweest. Dank ook aan 't Waal wijkse politiecorps, dat onder lei ding van inspecteur Hoog Antink deze tocht weer voortreffelijk ge leid heeft met radiowagen en mo tor. Alles was prachtig getimed. Bij alle belangrijke kruispunten en op alle drukke hoofdwegen was de plaatselijke politie present om de indrukwekkende stoet zonder ha peren doortocht te verlenen. De Bossche verkeerspolitie was 's middags en 's avonds aanwezig om de file door het drukke stads verkeer te leiden. Kortom, een nauwlettende en zeer prettige ver zorging door het politieapparaat, waardoor de reis een ongestoord verloop kon hebben. In zijn dank woord betrok de heer Meijs ook de dames en heren van het Rode Kruis voor hun gewaardeerde en deskundige hulp bij het in- en FEUILLETON vaa „DE ECHO VAN HET ZUIDEN" WILDE VAART Door ALLAN PENNING. 37). „Mijn tijd is de uwe", ant woordde Lauw Wong en hij zonk in zijn meditaties terug. De lading zilver kwam langs zij, toen Peter Wins met Bill McLeod in zijn hut zat. Lauw Wong scheen in hoger sferen te verkeren en merkte niets van 't lawaai, dat met het laden samen ging. De krani van de Chinese zilveraflader was op de brug ge komen, maar Peter vroeg hem even bij zijn lading te wachten, totdat Bill vrij was. „Wel, Bill", zei Peter, nadat hij het hele verhaal aan zijn „meester" had oververteld, „wat denk jij er van? Als we het doen dan zal jij ergens anders moeten opschieten, want ik kan geen 1500 dollar van die kerel aanne men en hem met al zijn koelies in het vooronder opbergen. Maar het spreekt natuurlijk vanzelf dat ik je hut huur en jij wordt er dus ook beter van". „Kap", antwoordde Bill Mc- j Leod, „je weet hoe ik over die spleetogen denk. Ik voel er na tuurlijk machtig weinig voor om zo'n gele smakker in mijn bedoe- ninkje te laten grasduinen, maar de „Ping Ho" moet d'r geld op brengen, dus zal ik de laatste zijn om moeilijkheden te maken. Als er wat op een fatsoenlijke i manier te verdienen is, dan moet I het gebeuren. En mijn hut hu- ren hoeft ook niet, want wat zou ik, Bill McLeod, met de duiten moeten beginnen. Alleen moet ik, als het feest voorbij is, twee man met zwabbers hebben om mijn hut en mijn kooi uit te boe nen. Maar dat zeg ik je, meer dan een zo'n smakker wil ik er niet in hebben. Als die andere vijf niet aan dek willen maffen, moet u ze maar aan een lijntje achteraan slepen." „Hoe kom je daarbij, Bill? Dacht je een ogenblik, dat Ping Yong Seng zich zou verwaardi gen met een van zijn bedienden in dezelfde hut te slapen? Ik ge loof, dat hij nog net zo lief zelf aan een lijntje ging hangen. „Maar dat is niet het ergste... Ik heb... ik weet 't niet... maar uitstappen, de Waalwijkse Coö peratie en de firma André van Hilst, die op smakelijke wijze voor de versterking van de in wendige mens zorg droegen en ten slotte aan de heren H. en J. van Engelen, die een niet minder belangrijk deel op zich genomen hadden, n.l. de muzikale verzor ging van deze middag. En zij hebben dit op vakkundi ge en aangename wijze gedaan, waarbij wij vooral willen wijzen op de voortreffelijke creatie van Joop van Engelen als oud man netje in „Vroeger en nu". Maar overigens konden de heren van Engelen de zaak rustig overlaten aan de oudjes, die een aantal ca baretnummers hebben weggege ven die ons versteld hebben doen staan. Het waren allemaal num mers uit de „schuifla", maar ze werden gebracht met een flair en een spirit die menig jong caba retier van de planken gevaagd zouden hebben. Er werd een wed strijd uitgeschreven en van de vele deelnemers trad Jan Ver meulen met „O m'n Ammelien" ais winnaar uit het strijdperk. Uw verslaggever gelooft niet dat Jan tot de Ouden van Dagen ge rekend kan worden, daarvoor is hij z.i. dertig jaar te jong Hij werd echter op de voet gevolgd door Hannes v. d. Wiel, die een lied zong met een zo volumineuze basstem dat de muren ervan ston den te schokschouderen. Deksels wat een stem heeft Hannes! De derde prijs ging naar Adriaan Stokwielder met het uit 1903 da terende lied „De Spoorwegsta king". Hij deed dit perfect, het geen wel bleek uit het klaterende applaus dat hem ten deel viel. De andere deelnemers vielen niet in de prijzen, maar dat wil nog helemaal niet zeggen, dat ze onder de maat bleven. Daar wa ren de heer Henkeiman (84 jaar, ja, ja) met het lied „Ik stond op Engelands stranden", Joske v. d. Elshout met het bruisende „Hiep, hiep, hoera!", de heer van Es met het welbekende stemmige lied „Het Hemelhuis" van Emiel Hullebroeck, de heer van de Griendt met de fraaie voordracht „De Straatmuzikant" en ten slotte ae heer Corstanje, die ook een stemgeluid heeft dat er wezen mag. Onder al deze bedrijven door werd er fris en vrolijk in de glaasjes en glazen gekeken, zodat de smakelijke koffietafel om half zes zich uitstekend liet smaken. En daarna was het helaas weer opbreken geblazen, want om acht uur zou de harmonie St. Crispijn present zijn om de stoet met op gewekte klanken op feestelijke wijze binnen te halen. Om kwart over zeven zette de politieauto zich in beweging en via St. Mi chielsgestel en Den Bosch ging 't I huiswaarts en het was vijf over acht toen de samengedromde me nigte in de Grotestraat de eerste auto's kon begroeten. Onder pit tige marsmuziek van de Crispijn- mannen stapvoetste de stoet en toegewuifd door een honderd- koppige menigte als gold het 192 dragers van de gele trui naar het Raadhuisplein. En daar lag het einde van een unieke en zeer prettige dag, waarvoor de Ouden van Dagen het comité zeer dankbaar zijn (de heer H. van Engelen had dit 's middags reeds gezegd). Dit co- mité heeft in samenwerking met j de Waalwijkse burgerij weer prachtig werk verricht. Dank zij deze activiteiten zullen de Ouden van Dagen dit jaar en in de vol gende jaren nog wel menigmaal kunnen zeggen: weet je nog, toen in Schijndel. En wat kon die Han nes zingen hé! En uw verslaggever is er dank baar voor dat hij ook dit weer heeft mogen meemaken, want het was een schone dag. Bij de ingekomen stukken was het rapport van de gemeentelijke technische dienst. De heer Wijk- mans kreeg over dit geval het eerst het woord en hij is de me ning toegedaan, dat het werkelijk hopeloos is met het aantal gebre ken in bedoelde huizen. Hij wenst een onderzoek naar deze klach ten en ook de heer Vorstenbosch is het er absoluut niet mee eens, het rapport van de technische dienst zonder meer te aanvaar den. De heer van de Ven was 't meest geërgerd door het feit, dat een van de personeelsleden van ik heb zo'n gevoel, dat het niet helemaal zuivere koffie is... Het wil er bij mij maar niet in, dat Lauw Wong, de compradore van Canton, zich zou verwaardigen hier aan boord te komen, als het er alleen maar om ging voor een vriendje passage op de „Ping Ho" te krijgen, vooral als het voor een vriendje is, dat er blijk baar zo dik in zit, een vriendje, dat dubbele passage wil betalen, zelfs voor de koelies... Daar zit iets in, dat voor mijn gevoel niet helemaal klopt." „Nou ja, als die man nou per se naar Shanghai moet. D'r is toch zo maar niet een twee drie een ander schip en bovendien d'r is toch niks met de „Ping Ho" aan de hand. Zo'n gele smakker mocht willen, dat ie elke dag de kans kreeg met een schuit te varen, dat een karretje heeft als onze „Ping Ho". Ik kon u verzekeren, dat ik in mijn tijd heel wat kwader gezien heb, hoor „Tja", zei Peter, „je kan wel gelijk hebben... Ik weet niet wat het is... misschien allemaal on zin, maar je kan soms zo'n soort van voorgevoel hebben, dat je niet meer los laat... Enfin, laten we vriend Lauw Wong dan maar Vlijmense raad nog niet eens over de kwestie Luijben. De heer H. S. Ebben benoemd tot directeur van Gemeentewerken De kwestie, die de laatste tijd nogal wat stof heeft' doen opwaaien, de kwestie namelijk in verband met de bepaling in de overeenkomst met de heer Luijben, heeft weer een groot deel opgeëist van de tijd, die de leden van de raad van de gemeente Vlijmen nodig hadden tijdens de dinsdag j.l. gehouden openbare vergadering. Veel is er ook gesproken over de klachtenkwestie met be trekking tot een aantal huizen aan de Mgr. van Kessellaan. Men is in dit geval echter tot een oplossing gekomen; op voorstel van B. en W. hebben de raadsleden het rapport van de gemeentelijke technische dienst naar aanleiding van de klachten uitgebracht, aanvaard. de technische dienst had uitgela ten, dat het „toch maar arbeiders woningen waren". De voorzitter betoogde dat aan elke bouw klachten zijn, en zeker aan bouw in de overheidssector. Bovendien was de koopsom van deze huizen zeer klein, misschien wel al te klein en hij zegt, dat hij de zaak niet graag zuiver zou stellen, en dan spreekt hij over registratiekosten, architecten-ho norarium, het effenen en rijden van de grond enz. De heer Dekkers kon niet be grijpen, waarom de kopers hun zijn zin geven en als je de lading hebt ingenomen die nu langszij ligt, ruim dan je boel aan kant, dan kan die mijnheer Ping Yong Seng daar maffen. Laat de bunk in de kaartenkamer klaar ma ken, dan kan jij je daar opschie ten." Lauw Wong was zo verheugd over het besluit van, de gezag voerder, dat hij bijna zijn waar digheid van compradore en van mandarijn vergat. Zijn magere handen met de gele sprieterige vingers en de afschuwelijk lan ge nagels kwamen, als bij tover slag, uit de wijde mouwen te voorschijn gevlogen en grepen de beide handen van Peter Wins met ongekende hartelijkheid. Hij putte zich uit in dankbetui gingen en nogmaals smeekte hij alle zegeningen van de hemel voor Peter af, in dit leven en in het leven hierna. Het leek of een enorme last, waaronder hij ge bukt. was gegaan, van zijn schou ders was afgegleden. Maar al ras beheerste hij zich en wederom „schreed" hij in al le statigheid de trap van de com mandobrug en daarna de valreep af, om zijn vriend Ping Yong Seng, die blijkbaar naar 't stof felijk overschot van zijn broeder klachten niet hadden geuit, voor dat ze hun woningen betrokken. Het is een komplete rel gewor den, zegt de voorzitter en het is niet aan ons, leken op dit gebied, te oordelen over het feit of de klachten al dan niet gegrond zijn en daarom stelt hij voor het rap port van de technische dienst op te volgen en dienovereenkomstig te werk te gaan. De raadsleden gaan daar tenslotte mee accoord. Bij de ingekomen stukken was ook een schrijven van de heer Luijben, met het verzoek, de boe tebepaling, die in de overeen komst met de gemeente voor een tijdsduur van 10 jaar is gesteld, terug te brengen tot 3 jaar. Op voorstel van de heer van de Ven wordt dan eerst punt 6 van de agenda afgewerkt, n.l. de stem ming over het voorstel inzake de benoeming van een commissie, die tot taak zal hebben na te gaan de voorwaarden van het raads besluit met betrekking tot de overeenkomst met de heer Luij ben, waaromtrent de vorige ver gadering de stemmen hebben ge staakt. Door het feit, dat een van de raadsleden niet aanwezig was, staakten weer de stemmen met 6 tegen 6, waarna het voorstel werd geannuleerd. Verschillende heren voeren dan nog het woord over deze kwestie; de heer van de Ven, die pleit voor herziening van de overeenkomst, zoals ook de heer Dekkers doet en de heren Wijk- mans en Vorstenbosch, die de overeenkomst liever ongewijzigd laten, maar toch de aanwezigen ervan proberen te overtuigen, dat het niet in de bedoeling van de overeenkomst ligt de heer Luijben ten gronde te richten. Het voorstel van de heer Van de Ven, om de boetebepalende clausule van f0 jaar op 5 jaar te brengen, waarmee de heer Luij ben volgens zeggen van de heer van den Meerendonk ook wel accoord zal kunnen gaan, werd wel gesteund, doch weer staakten de stemmen met 6 tegen 6 en werd het voorstel aangehouden tot de volgende vergadering. De voorstellen van B. en W„ die verder nog op de agenda stonden vermeld, leverden niet veel moeilijkheden meer op. De gemeente Vlijmen zal voor maxi maal f 500 garant blijven voor de middenstandstentoonstelling, die gedurende de eerste helft van ok tober a.s. op het Plein door de Vlijmense Middenstandsbond zal worden gehouden. De voorzitter noemde deze tentoonstelling van betekenis voor de gemeente en oordeelde een dergelijke garantie alleszins verantwoord. De heer Vorstenbosch vond het bedrag niet bepaald hoog, waarop de voorzitter antwoordde, dat het ge val terdege was bekeken, en dat G.S. er anders mogelijk niet mee accoord zou kunnen gaan. Aan een ingezetene van de ge meente zal een vergoeding wor den toegekend in de reiskosten van een zijner kinderen, welke de ulo-school te 's-Hertogenbosch zal bezoeken. Waterleiding naar Heidijk en Heistraat. j Een crediet van ca. f 21.000.— zal worden beschikbaar gesteld voor de uitbreiding van het wa terleidingnet naar de Heidijk en de Heistraat, alsmede naar de nieuw gebouwde woning Heus- denseweg nr. 13. In dit verband wijzen de heren van den Meeren donk en van Helvoirt op de nood zakelijkheid van het uitbreiden van het waterleidingnet naar de boerderij van de heer Verboort. Punt 7 van de agenda is een voorstel van B. en W. tot be schikbaarstelling van een bedrag, gelijk aan de in artikel 2a van de premie- en bijdrageregeling wo ningbouw 1953 bedoelde toeslag aan J. H. van de Wiel, in ver band met afbraak van een krot voor de bouw van een eengezins woning. j Vervolgens gaat de raad over tot benoeming van een 7 tal le den in de commissie tot wering van schoolverzuim. In de com missie werden (benoemd de heren Janssen, Loonen, van der Plas, van de Wiel, J. van Helvoirt, van Rijswijk en Roestenberg. Naar aanleiding van de opmerking van de heer van Oijen, dat het spijtig was, dat nu niet ieder kerkdorp in de commissie vertegenwoor digd was, verklaarden de raads leden zich allen accoord met het voorstel van de voorzitter de commissie uit te breiden tot 9 le den. Tijdens de volgende raads vergadering zullen dus nog twee leden worden bijgekozen. De heer H. S. Ebben benoemd tot directeur van Gemeentewerken. Ter behandeling van het negen de punt van de agenda, de benoe ming van een directeur van ge meentewerken, trok de raad zich een wijle in besloten vergadering terug. Voor deze functie werden door B. en W. een drietal perso nen aanbevolen, t.w. de heren C. J. Bisschop te Schijndel, L. Chr. M. den Boer te Oud- en Nieuw Gastel, en H. S. Ebben te Vlij men. i i Nadat het publiek weer was toegelaten volgde een stemming, j De uitslag hiervan was 8 stem- men voor de heer Ebben en 4 stemmen voor de heer Bisschop. O oc heeft de Grotestraat 207 Waalwijk co co in Shanghai smachtte, met het goede nieuws in kennis te stel len. „Maar", had Lauw Wong nog aan zijn dankbetuiging toege voegd, „mijn vriend Ping Yong Seng heeft kostbare bagage bfj zich, die voor de begrafenis be stemd is en die op een goed be schutte, maar toch luchtige plaats moet worden gestuwd. Ik zou, indien u mij dit advies wilt vergunnen, aanraden de bagage tussendeks, bij luik 2, te plaat sen. Zij staat daar veilig en ik weet zeker, dat Ping Yong Seng er prijs op stelt, dat een of twee van zijn bedienden er bij kunnen slapen. Zoals u ongetwijfeld be kend is, zijn er bij onze begra fenissen vele dierbare en soms kostbare dingen, welke wij onze gestoryenen medegeven en er moet voor worden gewaakt, dat zij niet door profane handen worden aangeraakt". „Profane handen is goed" had Peter Bill in het oor gefluisterd. „Nou moet je eens even aan zo'n Chinese begrafenis denken. Voor ons lijkt het meer op een men gelmoes van een boerenkermis, een progrom en een kampong, waar amok gemaakt wordt Maar enfin, Bill, wat mij aan gaat is er geen bezwaar die pop penkast bij luik 2 op te bergen en laten zijn bedienden daar hun matje maar spreiden, dan zijn wij dat vuiltje ook al weer kwijt." Lauw Wong's sampan veb- dween in de richting van de Chi nese stad. Weer zat hij midden op het bankje van de wiebelen de sampan als een Chinees af godsbeeld in diepe overpeinzing. Er had een Joss-stick naast ge plant moeten zijn. Bill haalde de djeremoedi uit zijn slaap en gaf hem order zijn boeltje naar de kaartenkamer over te brengen. Een uur later kwam onder 'n heidens spektakel een Chinese prauw langszij. Op de achterste ven stond een lange magere Chi nees in een lange, zijden mantel. Een grote hoornen bril omrand de de spleetogen, een snor van enkele los van elkaar staande lange haren wuifde aan beide zijden van zijn lip als een paar lange penselen, waarvan het me rendeel der haren was uitgeval len. Aan zijn kin dartelde een soortgelijk baardje, dat meer aan een geit in de rui deed den ken. Wordt vervolgd. Ontsmet uw huid met de helder vloeibare D.D.D. De jeuk be daart, de ziektekie men worden gedood en de huid geneest. GENEESMIDDEL TEGEN HUIDAANDOENINGEN VLOEISTOF - BALSEM - ZEEP UI PHILIPSHAVE UNIO BRATJN-REtVtINGTON HOLL. ELECTRO RUTON EXCELSIOR

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1956 | | pagina 2