De verachtelijke fooi BINNEN- EN BUITENLAND Waalwijkse en Langst Courant VRIJDAG 17 AUGUSTUS 1956 Uitgever: Waalwijkse Stoomdrukkerij Antoon Tielen Hoofdredacteur: JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2x per week 76e JAARGANG No. 64 Abonnement: 19 cent per week 2.45 per kwartaal 2.70 franco p. p. Advertentieprijs: 10 cent per m.m. Contract-advertenties speciaal tarief Bureaux GROTESTRAAT 205, WA AL WIJK TEL. 2621 KAATSHEUVEL TEL. 2002 Dr van BEURDENSTRAAT 8 OPGERICHT 1878 TELEGR.-ADRES„ECHO" DE WERELD ROND SI Het is er niet veel gezelli ger op geworden in de wereld sinds Herr Hitier en zijn trawan den, die deze daad ongeoorloofd achten (en welk land doet dat niet!), het standpunt innemen dat ten de laatste regel in het geschie- aan Indonesië geen enkele econo denisboek hebben gekregen. Dit is wel enigszins tegen de verwach tingen in want iedereen dacht destijds dat het eindelijk leuk en gezellig zou worden. Alras bleek echter dat iedereen zich vergiste. De strijd voor recht en menselijk heid heeft weliswaar het nazi gedrocht naar een andere wereld geholpen, maar ook een stel ge wiekste en sluwe regeringsleiders het vermeende recht in handen gespeeld om met de hand op het Handvest en met nazi-brutaliteit en ongemanierdheid de economi sche zedelijkheid de hals om te draaien en de internationale ver houdingen te vertroebelen tot de rand van oorlog. Niemand zal enig land het recht tot souverei- niteit willen ontzeggen, want het kolonialisme wordt zo langzamer hand iets dat we maar in de schuifla moeten opbergen. Men mag evenwel met alle recht eisen dat deze soevereiniteit verkregen wordt met de geldmiddelen die daartoe juist door het Handvest in ruime mate voorhanden zijn. De naasting van het Suezkanaal zoals die door kolonel Nasser is geschied, moet men dan ook zelfs met alle begrip voor de Egyptische onafhankelijkheidsge dachte veroordelen. Er waren toch zeker andere en prettiger middelen voorhanden geweest om het bestaande contract voortijdig te beëindigen. De weg die thans is gevolgd wekt sterk de indruk dat Nasser ook nog om andere dan nationalistische redenen tot deze verrassende zet, die tot de verbeelding van het volk moet spreken, is overgegaan. Het is immers maar al te be kend dat Nasser sinds zijn staats greep nog niets heeft gedaan dat hem tot nationale held en bevrij der van het volk zou kunnen stempelen. Het grootste kwaad waaronder Egypte gebukt gaat de verbijsterende armoede van het gewone volk, tiert nog welig en het is niet onwaarschijnlijk dat Nasser door deze geruchtma kende daad de aandacht van zijn falen op dat punt tracht af te lei den en zich op andere wijze „on sterfelijk" tracht te maken en daardoor het heft in handen te houden. Het is intussen te hopen dat deze persoonlijke ambitie niet zal leden tot een algemene ellen de, want dat is het standbeeld voor Gamal Abdel Nasser heus niet waard. De daad van de Indonesische regering het niet betalen aan Nederland van een schuld van 650 miljoen, is een daad van heel wat lager allooi. Het is het schel den van de straatjongen die pas moed krijgt als zijn vriendje al bezig is en daarbij nog bemerkt dat de grote kerel niets durft te doen, omdat er weer een andere grote kerel zit te kijken die het wel eens voor de vlegels zou kun nen opnemen. Van Nasser kan men nog ergens zeggen dat hij lef heeft, maar de lieden in Djakar ta gaan wel zeer geniepig te werk. Bij ons heeft deze daad overigens geen verbazing gewekt, gezien het feit dat de Indonesische regering de laatste jaren al niets anders heeft gedaan dan bestaande over eenkomsten negeren en met voe ten treden. Daar het hier echter het vertrappen van d'e economi sche zedelijkheid betreft, mag men zich terecht afvragen hetgeen de New York Times dan ook doet of het internationaal stel sel van krediet en vertrouwen daarmee niet op zeer losse schroe ven komt te staan. Het wil ons echter voorkomen dat het erge lijke optreden van de Indonesische regering gemakkelijk en afdoende te straffen is. Als alle andere lan er is ergens een strafcommissie die u voor eeuwig schorst en dan is Leiden voorgoed in last. Er zijn echter dingen, vrienden, waarin ge u niet kunt vergissen en die als lichtende bakens in de tijd staan verankerd, ten geleide voor ons wankelmoedigen. En hieronder mogen we ook de ooie vaars rekenen. De ooievaar, vrienden, is een vogel die ons aller sympathie verdient, niet al leen omdat hem dingen in de vleu gel warden geschoven waarmee hij niets te maken heeft, maar ook en vooral omdat hij zich nimmer vergist. Als de ooievaarskolonie zich gaat opmaken voor de grote trek, dan kunt ge er donder op zeggen dat het gepiept is met de zomer. De Bilt een instituut waarin ge u elk uur van de dag mische hulp meer zal worden verleend totdat genoemde schuld is betaald, dan zullen de wanbe talers uit Djakarta spoedig een toontje lager gaan zingen. Indo nesië heeft de andere krediteurs al bij voorbaat gesust met de me dedeling dat andere schulden wel zullen worden voldaan. De an dere krediteurs kunnen o.i. echter niet anders doen dan de partij van Nederland kiezen. Doen zij dat niet, dan kunnen ze wat ons betreft dat hele Handvest in de kachel gooien, en bovendien is dan het einde van de internatio nale economische flessentrekkerij niet te zien. Q En dan wendt ge u maar tot de sport omdat daar tenminste alles fair play :en „toffe jongens" is. Maar ook dan vergist ge u weer, want wat lazen wij in het jaarverslag 1955 van de K.N.V.B. afd. Noord-Brabant...? De straf commissie is in het afgelopen jaar 154 maal in actie geweest en als de strafcommissie dat doet dan kunt ge van ons aannemen dat er wel iets aan de hand geweest is Als ge zo uw maandagse krant je leest met de uitslagen en het mooie proza, dan denkt ge miS' schien dat het toch maar weer een leuke en vreedzame zondag is geweest. Niks ervan. In het jaarverslag staat dat er in 1955 in Noord-Brabant 16 voetballers zijn geweest die de scheidsrech ter barre dingen naar het hoofd hebben geslingerd en/of een op doffer of iets dergelijks in het vooruitzicht hebben gesteld. Ver der waren er 17 die het pertinent beter wisten dan de scheidsrech ter, 18 die de scheidsrechter poogden „af te drogen" of voor de bal hebben aangezien, 53 die de tegenstander met hand en tand en voet te lijf zijn gegaan, 30 die de tegenstander nog een flinke na-lel hebben verkocht, 8 die het beter achtten eerst de tegenstan der uit de weg te ruimen waarna de bal automatisch hun is, 3 die gaandeweg de vredelievende ver toning een dreigende houding hebben aangenomen, 16 die op andere wijze het sportieve karak ter der ontmoeting met voeten hebben getreden en 1 die zich heeft schuldig gemaakt aan een niet nader omschreven feit. Bij elkaar een lijstje van 154 onspor tieve voorvallen op zoveel vreed zame zondagen. En als ge dan aanneemt dat het in de andere provincies wel van hetzelfde la ken een pak zal zijn, dan komt ge tot de conclusie dat er deksels flink geknokt wordt op de beste dag der week. En ten slotte stelt ge dan vast dat de frisheid en vrolijkheid van het voetballen ook nog wel eens wat te wensen ovér- laten. j Ook in de sport kunt ge u deer- ren wercjen van kamp naar kamp lijk vergissen, bijna net zo erg als f gesleept. Hun persoonlijk bezit in de politiek. vergist mag dan zeggen dat er nog wat zomer voor de deur staat, voor ons staat het als een paal boven water dat het uit en af is met de zomer wanneer de ooievaars hun karbiesjes pakken. En dat doen ze nu, vrienden. In de Elzas zijn de goede dieren al druk bezig zich te verzamelen voor de grote reis. Het is bitter en hard, maar wij durven nu zeg gen er komt geen zomer meer, haal de gewatteerde dekens maar uit de mottenballen en zie of het schuifje van de kachel nog werkt. Bij al deze somberheden kunnen wij u slechts één troost geven. De ooievaars komen terug! En dat is toch al heel wat. In deze dagen van de eindeloze vergissingen. 20 cent per dag- Vier jaar tropenleed voor 300 iguldien. (van onze soc.-econ. medew.) Wanneer ben ik een vergeten mens? Deze vraag moet ieder wel eens bij zich voelen opkomen, wanneer hij leest van vergeten groepen. Ben ik vergeten wanneer ik in financieel opzicht de dupe ben geworden van de geldontwaarding? In zeker opzicht stellig. Ben ik vergeten wanneer het land waaraan men jaren zijn beste krachten gaf, weigert mijn belangen tot het uiterste te verdedigen wanneer 't gaat om een rechtvaardige zaak? in een ander opzicht evenzeer als in het eerste geval. Ben ik vergeten wanneer ik van huis en haard verdreven wordt zonder dat er die bijstand door land genoten wordt gegeven, die in een volkerengemeenschap noodzakelijk is? Van de gezichtshoek van recht en mense lijkheid uit is 'er alles voor te zeggen. Ben ik vergeten wan neer eer en goede naam worden verslingerd en aangetast zonder dat er iemand in de bres springt? Ja, ook dan is men vergeten. Ben ik vergeten wanneer ik naar lichaam en ziel jarenlang wordt gekweld, zodat het leven wordt gekort of zelfs genomen? Dan voelt men zich van allen verlaten en dan is men inderdaad als mens en als schepsel vergeten. schikte positie. Zij zijn beroofd van hun vermogen en hebben in Nederland niets aan die typische vakkennis, die hen in het oosten tot specialisten maakte. Deze felle tegenstelling in kan sen en omstandigheden maakt de aanpassing in Nederland tot een des te moeilijker probleem, waar de meesten zich met een bewon derenswaardige moed en een gro te zin voor de realiteit doorheen slaan of dit stadium reeds achter de rug hebben. Voor hen die minder snel de juiste accoorden in het maatschap pelijk concert kunnen vinden, dient men begrip en geduld te tonen. Wanneer men jarenlang j 0ns wettig gezag, dat het eilan- nielende gloed die van de Duitse bezetting op ons is afgestraald. Want hoe zijn de vele slachtoffers van de Duitse bezetting hier scha deloos gesteld voor de enorme vernieling aan lijf ;en goed toege bracht? Ook geestelijk En tussen dit alles speelt het Indonesisch probleem zijn siniste re rol. Velen die gewoon waren op Java, Sumatra en elders in dit vroegere rijksdeel te wonen en te werken, voelen zich verdreven van huis en haard. Al zijn zij terug in het moederland, deels voelen zij zich verbannen en vergeten door Er zijn veel vergeten groepen in Nederland. Er wordt over ge discussieerd en geschreven, maar tot de meest vergeten groep moe ten worden gerekend zij, die in de laatste oorlog in de indische archipel in- japanse gevangen schap geraakten en daar moesten boeten voor hun Nederlander schap. Er is practisch geen terrein te noemen, waarop zij niet in de steek werden gelaten. Zij werden in hun gezondheid geschaad. Dui zenden boetten een standvastige houding met hun leven, bijvoor beeld bij werkzaamheden aan de spoorweg in Birma, destijds de hel van het verre oosten. Ande- Stram en Rheumatisch? Doe dan toch eens een bloedzuiverende kuur. Bet Ernschen Salts. Al tientallen jaren was Kruschen over de hele wereld redder in de nood, in duizenden gevallen van Rheumatische Pijn. Dat komt om dat 't principe waarop Kruschen werkt, de oorzaak van de kwaal aantast en verdrijft. Rheumatische Pijnen vinden veelal hun oorzaak in de vertraagde wer king van de bloedzuiverende orga nen. Juist die komen door Kru- schens zes minerale zouten weer op gang. 't Bloed gaat weer sneller stromen en wordt gezuiverd van alles wat nu de pijn verwekt. Pro beer 't eens met Kruschen! BI En zo kunt ge doorgaan om ten slotte tot de bevinding te komen dat er maar bitter weinig is waarin ge u niet hebt vergist; dat er maar verdraaid weinig is dat zuiver beantwoordt aan het doel waarvoor het bestaat, want zelfs in u zelf hebt ge u vergist. Het is deksels pijnlijk dat te moe ten vaststellen ien het schaamrood stijgt u daarbij misschien wel naar de kaken, maar het is zo.Ge bent zelf lang niet altijd die ge meende te zijn. Op zich zelf is dat niet erg, want het zijn maar een hand jevol mensen die met vlag en wim pel de hemel binnenzeilen, de meesten komen er met hangen en werd telkens kleiner, omdat de vijand roofde waar hij kon. De meeste Nederlandse burgers die de Japanse gevangenschap heb ben meegemaakt, sleepten ten slotte niet anders meer met zich in een officiële publicatie van het ministerie van buitenlandse zaken zijn omschreven. Verachtelijk gebaar. Over het verstrekken van ge gevens kan men de lans niet bre ken. Men moet nu eenmaal kun nen controleren aan wie men uit keert. Wie echter hoge verwach tingen koestert omtrent de uitke ring komt zeker bedrogen uit. De ze zal ongeveer 300 gulden per persoon bedragen. Driehonderd gulden voor on zegbaar leed in vier lange jaren. Zes gulden slechts voor het offer van eer en goede naam in elke eindeloze maand op het altaar der politieke hartstocht verbrand; 20 cent pér dag voor de smart van een verloren leven en hetzelfde bedrag voor een levenslange li chamelijke of geestelijke invalid! teit. Het gaat er niet om te pleiten voor een volledige vergoeding in geld van het aangedane leed. Dat is niet te meten en nog minder in geld uit te drukken. Met een verachtelijk oosters gebaar gooien de vroegere rovers van de archipel een fooi op tafel, met de opmerking, dat we nu maar koest moeten zijn. En de be' trokkenen zijn koest, want er is niemand, die voor hen in de bres springt. Hun groep is te klein en er zijn allerlei onaangename ge dachten rond hen in omloop.... Te veeleisend? Een gedeelte van die gedach ten concentreert zich hierin dat men de vroegere vertegenwoordi gers van Nederland in het verre oosten te arrogant en veeleisend tot de eerste burgers van een ge meenschap heeft behoord, die wij allen in haar bestaan als deel van Nederland hebben gesteund, dan is de terugkeer naar lagere maat schappelijke regionen niet zo ge makkelijk. Verarmd en verpauperd. Daarnaast zijn velen der ge troffenen uit het verre oosten fi nancieel zeer welgesteld geweest. Van al hun bezittingen is het meeste, bij de meesten alles, ver loren gegaan. De schadevergoe dingen zijn gering geweest. En men bedenke dat de verliezen van deze groep vele malen groter wa ren, dan die van de ergste storm ramp. Ons begrip in Nederland voor de schade en het verlies aan eer, geld, macht en waardigheid van hen, die in de archipel hebben ge leefd en gewerkt, is gemeenlijk te beperkt. Ons voorstellingsvermo gen schiet tekort. Omgekeerd dient men eerlijk heidshalve ook te erkennen, dat de teruggekeerden uit de Japanse hel veelal onderschatten de ver- denrijk naar hun mening had kun nen behouden. Voor de smart hun aangedaan door de Japanse beu len worden zij thans na tien jaar afgekocht met 300 ontwaarde gul dens. De smart wordt in herinne ring geroepen, de wond der ge knakte trots weer opengereten. Nederland heeft in het inter nationale politieke spel van de wereld na de laatste wereldoor log niet gelukkig geloot. Temid den van alle klappen die Enge land worden toegedeeld of alle beroeringen in Franse gebiedsde len blijven wij de natie met de grootste verliespost: de schone onvergelijkelijke Insulinde. En als herinnering wordt ons gelaten een groep landgenoten, die goed en bloed verpand had aan het rood, wit en blauw dat wapperde in de tropenzon. In menig opzicht, vooral ook geestelijk, zijn zij meer vergeten dan wie ook. Driehonderd gulden smartègeld zijn daar het bewijs van. drs. HERMES. (Nadruk verboden) Tachtig omgekomen mijnwerkers geborgen. De speciale verslaggever van de „Volkskrant" schrijft o.m. aan z'n blad: Sinds negen uur maandagavond bestaat hier geen hoop meer. „Er zijn 80 lijken gevonden op ver dieping 835, tegen het, vuur op 907 zal van nu af met meer ener gieke middelen opgetreden wor den". Dit communique van de mijn op dat uur, door de heer Van den Heuvel met geknepen stem voor het hek der zuchten van de Bois du Cazier voorgelezen, be tekende voor die wie begrepen, een voorlopig doodsbericht over de nog 259 ingesloten kompels van Marcinelle. De 80 lijken, daarvan hadden de arme drom mels buiten wel horen verluiden, maar die „meer energieke" blus middelen, waarvan de mijnbaas sprak, die betekenden voor hen zoveel als het eind van een zes dagen lang vruchteloos wachten en hopen. Men had, zo weten ze, nog niet naar alle beschikbare blusmiddelen gegrepen, zolang er kans op leven in de mijn bestond. Het besluit de mijnramp nu „an ders" aan te grijpen, doofde voor hen zo goed als alle geliefde le ven, dat er onder in de mijn nog in hun hoopvolle verbeelding aan wezig mocht zijn. Egyptisch voorstel aan UNO over „Suez". De Egyptische regering heeft een voorstel bij de UNO inge diend een conferentie te houden zou hun nog worden ontnomen. De rekening aan Japan ligt voor ons. Krachtens een tussen Japan en ons land onlangs gesloten overeenkomst zal er een smarte- geld worden uitbetaald aan Ne derlandse burgers, die tijdens de Tweede Wereldoorlog door de wurgen. Erger wordt het pas als Japanners geïnterneerd zijn ge- ge u bij die vergissing in u zelf weest. Om dit smartegeld in han- gaat neerleggen. Dan is het zo den te krijgen, moet men aan een gezegd uitkijken geblazen, want aantal formaliteiten voldoen, die dan hun geloof in de rekening, die na de oorlog aan de Japan- j vindt. Zij zouden zich in veel op- over de herziening van de con- ners zou worden gepresenteerd, zichten boven hun landgenoten ventie van 1888 van Constantino- Het is bitter de conclusie te moe- verheven achten en van mening pel inzake het Suezkanaal. Deze ten trekken, maar ook dit geloof 1 zijn, dat hun belangen met voe- f conventie regelt de doorvaart van ten worden getreden. Zij zouden zich ten onrechte achter gesteld voelen bij de rest van ons volk. In het algemeen gezien is deze opvatting onjuist. Men moet zich ervan bewust zijn dat de meeste slachtoffers van Japan voorheen tijdens hun tropenjaren een lei dende functie bekleed hebben, Terug in Nederland moeten zij de rest van hun levensdagen meer dan eens slijten in een ónderge- het Suezkanaal. Het bevat de bepaling, dat het kanaal voor de schepen van alle landen open moet zijn en dat de verbindingsweg niet mag worden geblokkeerd, noch in vredes- noch in oorlogstijd. De conventie van Constantinopel werd onder tekend door Engeland, Oosten- rijk-Hongarije, Duitsland, Frank rijk, Italië, Spanje, Rusland, Tur- kijë en Nederland. Moordien op Cyprus. Gewapende overvallers hebben zaterdag nabij Famagusta de Griekse Cyprioot Polycarpos Theodosioe doodgeschoten. Hij was politieman in bijzondere dienst. Vrijdagavond zijn in Ni cosia in Limassol twee andere Grieks-Cyprioten vermoord. Zondag is een bezoeker van een koffiehuis bij Nicosia door twee gemaskerde mannen doodgescho ten. De andere bezoekers van het koffiehuis werden door de gemas kerde mannen gedwongen tegen de muur te gaan staan. In Limassol zijn zondag enkele tijdbommen ontploft, 57 Fransen gedood, vermist of gewond. Bij een overval uit een hinder laag hebben Algerijnse rebellen 22 Franse soldaten gedood. Vijftien anderen worden vermist en 20 militairen zijn gewond. Het was de vierde grote overval in het zelfde gebied bij Beni Himan, 65 km ten zuiden van Algiers binnen zes dagen. Aan Franse zij den werden in totaal 57 personen gedood; het aantal vermisten en gewonden bedraagt ongeveer het drievoudige. Weer aanvallen van Daroel Islam 15 mensen gedood. Zes burgers werden gedood en zeven gewond, toen een bende van de Daroel Islam een overval deed op Tjilimus in West-Java. Een bende van 100 gewapende terroristen plunderden 370 huizen in een dorpje nabij Garoet, zuid oostelijk van Bandoeng. Vijf inwoners van een dessa in dezelfde omgeving werden bij een overval gedood, 15 personen wer den gewond. Vrijdagavond staken opstande lingen van de Daroel Jslam een dorpje in brand op de helling van de Salak, 60 km ten zuiden van Djakarta. Honderden dorpelingen vluchtten naar dorpen in de om geving. Deze activiteiten vielen samen met de „herdenking van de pro- 1 HET ZUIDEN

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1956 | | pagina 1