De verachtelijke fooi
BINNEN- EN BUITENLAND
Waalwijkse en Langst Courant
VRIJDAG 17 AUGUSTUS 1956
Uitgever:
Waalwijkse Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
Hoofdredacteur:
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2x per week
76e JAARGANG No. 64
Abonnement:
19 cent per week
2.45 per kwartaal
2.70 franco p. p.
Advertentieprijs:
10 cent per m.m.
Contract-advertenties
speciaal tarief
Bureaux GROTESTRAAT 205, WA AL WIJK TEL. 2621
KAATSHEUVEL
TEL. 2002 Dr van BEURDENSTRAAT 8
OPGERICHT 1878
TELEGR.-ADRES„ECHO"
DE WERELD ROND
SI Het is er niet veel gezelli
ger op geworden in de wereld
sinds Herr Hitier en zijn trawan
den, die deze daad ongeoorloofd
achten (en welk land doet dat
niet!), het standpunt innemen dat
ten de laatste regel in het geschie- aan Indonesië geen enkele econo
denisboek hebben gekregen. Dit is
wel enigszins tegen de verwach
tingen in want iedereen dacht
destijds dat het eindelijk leuk en
gezellig zou worden. Alras bleek
echter dat iedereen zich vergiste.
De strijd voor recht en menselijk
heid heeft weliswaar het nazi
gedrocht naar een andere wereld
geholpen, maar ook een stel ge
wiekste en sluwe regeringsleiders
het vermeende recht in handen
gespeeld om met de hand op het
Handvest en met nazi-brutaliteit
en ongemanierdheid de economi
sche zedelijkheid de hals om te
draaien en de internationale ver
houdingen te vertroebelen tot de
rand van oorlog. Niemand zal
enig land het recht tot souverei-
niteit willen ontzeggen, want het
kolonialisme wordt zo langzamer
hand iets dat we maar in de
schuifla moeten opbergen. Men
mag evenwel met alle recht eisen
dat deze soevereiniteit verkregen
wordt met de geldmiddelen die
daartoe juist door het Handvest
in ruime mate voorhanden zijn.
De naasting van het Suezkanaal
zoals die door kolonel Nasser is
geschied, moet men dan ook
zelfs met alle begrip voor de
Egyptische onafhankelijkheidsge
dachte veroordelen. Er waren
toch zeker andere en prettiger
middelen voorhanden geweest om
het bestaande contract voortijdig
te beëindigen. De weg die thans
is gevolgd wekt sterk de indruk
dat Nasser ook nog om andere
dan nationalistische redenen tot
deze verrassende zet, die tot de
verbeelding van het volk moet
spreken, is overgegaan.
Het is immers maar al te be
kend dat Nasser sinds zijn staats
greep nog niets heeft gedaan dat
hem tot nationale held en bevrij
der van het volk zou kunnen
stempelen. Het grootste kwaad
waaronder Egypte gebukt gaat
de verbijsterende armoede van
het gewone volk, tiert nog welig
en het is niet onwaarschijnlijk
dat Nasser door deze geruchtma
kende daad de aandacht van zijn
falen op dat punt tracht af te lei
den en zich op andere wijze „on
sterfelijk" tracht te maken en
daardoor het heft in handen te
houden. Het is intussen te hopen
dat deze persoonlijke ambitie niet
zal leden tot een algemene ellen
de, want dat is het standbeeld
voor Gamal Abdel Nasser heus
niet waard.
De daad van de Indonesische
regering het niet betalen aan
Nederland van een schuld van
650 miljoen, is een daad van heel
wat lager allooi. Het is het schel
den van de straatjongen die pas
moed krijgt als zijn vriendje al
bezig is en daarbij nog bemerkt
dat de grote kerel niets durft te
doen, omdat er weer een andere
grote kerel zit te kijken die het
wel eens voor de vlegels zou kun
nen opnemen. Van Nasser kan
men nog ergens zeggen dat hij lef
heeft, maar de lieden in Djakar
ta gaan wel zeer geniepig te werk.
Bij ons heeft deze daad overigens
geen verbazing gewekt, gezien het
feit dat de Indonesische regering
de laatste jaren al niets anders
heeft gedaan dan bestaande over
eenkomsten negeren en met voe
ten treden. Daar het hier echter
het vertrappen van d'e economi
sche zedelijkheid betreft, mag men
zich terecht afvragen hetgeen
de New York Times dan ook
doet of het internationaal stel
sel van krediet en vertrouwen
daarmee niet op zeer losse schroe
ven komt te staan. Het wil ons
echter voorkomen dat het erge
lijke optreden van de Indonesische
regering gemakkelijk en afdoende
te straffen is. Als alle andere lan
er is ergens een strafcommissie
die u voor eeuwig schorst en dan
is Leiden voorgoed in last.
Er zijn echter dingen, vrienden,
waarin ge u niet kunt vergissen
en die als lichtende bakens in de
tijd staan verankerd, ten geleide
voor ons wankelmoedigen. En
hieronder mogen we ook de ooie
vaars rekenen. De ooievaar,
vrienden, is een vogel die ons
aller sympathie verdient, niet al
leen omdat hem dingen in de vleu
gel warden geschoven waarmee
hij niets te maken heeft, maar ook
en vooral omdat hij zich nimmer
vergist. Als de ooievaarskolonie
zich gaat opmaken voor de grote
trek, dan kunt ge er donder op
zeggen dat het gepiept is met de
zomer. De Bilt een instituut
waarin ge u elk uur van de dag
mische hulp meer zal worden
verleend totdat genoemde schuld
is betaald, dan zullen de wanbe
talers uit Djakarta spoedig een
toontje lager gaan zingen. Indo
nesië heeft de andere krediteurs
al bij voorbaat gesust met de me
dedeling dat andere schulden wel
zullen worden voldaan. De an
dere krediteurs kunnen o.i. echter
niet anders doen dan de partij
van Nederland kiezen. Doen zij
dat niet, dan kunnen ze wat ons
betreft dat hele Handvest in de
kachel gooien, en bovendien is
dan het einde van de internatio
nale economische flessentrekkerij
niet te zien.
Q En dan wendt ge u maar
tot de sport omdat daar tenminste
alles fair play :en „toffe jongens"
is. Maar ook dan vergist ge u
weer, want wat lazen wij in het
jaarverslag 1955 van de K.N.V.B.
afd. Noord-Brabant...? De straf
commissie is in het afgelopen jaar
154 maal in actie geweest en als
de strafcommissie dat doet dan
kunt ge van ons aannemen dat er
wel iets aan de hand geweest is
Als ge zo uw maandagse krant
je leest met de uitslagen en het
mooie proza, dan denkt ge miS'
schien dat het toch maar weer
een leuke en vreedzame zondag
is geweest. Niks ervan. In het
jaarverslag staat dat er in 1955 in
Noord-Brabant 16 voetballers
zijn geweest die de scheidsrech
ter barre dingen naar het hoofd
hebben geslingerd en/of een op
doffer of iets dergelijks in het
vooruitzicht hebben gesteld. Ver
der waren er 17 die het pertinent
beter wisten dan de scheidsrech
ter, 18 die de scheidsrechter
poogden „af te drogen" of voor
de bal hebben aangezien, 53 die
de tegenstander met hand en tand
en voet te lijf zijn gegaan, 30 die
de tegenstander nog een flinke
na-lel hebben verkocht, 8 die het
beter achtten eerst de tegenstan
der uit de weg te ruimen waarna
de bal automatisch hun is, 3 die
gaandeweg de vredelievende ver
toning een dreigende houding
hebben aangenomen, 16 die op
andere wijze het sportieve karak
ter der ontmoeting met voeten
hebben getreden en 1 die zich
heeft schuldig gemaakt aan een
niet nader omschreven feit. Bij
elkaar een lijstje van 154 onspor
tieve voorvallen op zoveel vreed
zame zondagen. En als ge dan
aanneemt dat het in de andere
provincies wel van hetzelfde la
ken een pak zal zijn, dan komt
ge tot de conclusie dat er deksels
flink geknokt wordt op de beste
dag der week. En ten slotte stelt
ge dan vast dat de frisheid en
vrolijkheid van het voetballen ook
nog wel eens wat te wensen ovér-
laten. j
Ook in de sport kunt ge u deer- ren wercjen van kamp naar kamp
lijk vergissen, bijna net zo erg als f gesleept. Hun persoonlijk bezit
in de politiek.
vergist mag dan zeggen dat er
nog wat zomer voor de deur
staat, voor ons staat het als een
paal boven water dat het uit en
af is met de zomer wanneer de
ooievaars hun karbiesjes pakken.
En dat doen ze nu, vrienden. In
de Elzas zijn de goede dieren al
druk bezig zich te verzamelen
voor de grote reis. Het is bitter
en hard, maar wij durven nu zeg
gen er komt geen zomer meer,
haal de gewatteerde dekens maar
uit de mottenballen en zie of het
schuifje van de kachel nog werkt.
Bij al deze somberheden kunnen
wij u slechts één troost geven.
De ooievaars komen terug!
En dat is toch al heel wat.
In deze dagen van de eindeloze
vergissingen.
20 cent per dag-
Vier jaar tropenleed voor 300 iguldien.
(van onze soc.-econ. medew.)
Wanneer ben ik een vergeten mens? Deze vraag moet ieder
wel eens bij zich voelen opkomen, wanneer hij leest van
vergeten groepen. Ben ik vergeten wanneer ik in financieel
opzicht de dupe ben geworden van de geldontwaarding? In
zeker opzicht stellig. Ben ik vergeten wanneer het land
waaraan men jaren zijn beste krachten gaf, weigert mijn
belangen tot het uiterste te verdedigen wanneer 't gaat om
een rechtvaardige zaak? in een ander opzicht evenzeer als
in het eerste geval. Ben ik vergeten wanneer ik van huis en
haard verdreven wordt zonder dat er die bijstand door land
genoten wordt gegeven, die in een volkerengemeenschap
noodzakelijk is? Van de gezichtshoek van recht en mense
lijkheid uit is 'er alles voor te zeggen. Ben ik vergeten wan
neer eer en goede naam worden verslingerd en aangetast
zonder dat er iemand in de bres springt? Ja, ook dan is men
vergeten. Ben ik vergeten wanneer ik naar lichaam en ziel
jarenlang wordt gekweld, zodat het leven wordt gekort of
zelfs genomen? Dan voelt men zich van allen verlaten en
dan is men inderdaad als mens en als schepsel vergeten.
schikte positie. Zij zijn beroofd
van hun vermogen en hebben in
Nederland niets aan die typische
vakkennis, die hen in het oosten
tot specialisten maakte.
Deze felle tegenstelling in kan
sen en omstandigheden maakt de
aanpassing in Nederland tot een
des te moeilijker probleem, waar
de meesten zich met een bewon
derenswaardige moed en een gro
te zin voor de realiteit doorheen
slaan of dit stadium reeds achter
de rug hebben.
Voor hen die minder snel de
juiste accoorden in het maatschap
pelijk concert kunnen vinden,
dient men begrip en geduld te
tonen. Wanneer men jarenlang j 0ns wettig gezag, dat het eilan-
nielende gloed die van de Duitse
bezetting op ons is afgestraald.
Want hoe zijn de vele slachtoffers
van de Duitse bezetting hier scha
deloos gesteld voor de enorme
vernieling aan lijf ;en goed toege
bracht?
Ook geestelijk
En tussen dit alles speelt het
Indonesisch probleem zijn siniste
re rol. Velen die gewoon waren
op Java, Sumatra en elders in dit
vroegere rijksdeel te wonen en te
werken, voelen zich verdreven van
huis en haard. Al zijn zij terug in
het moederland, deels voelen zij
zich verbannen en vergeten door
Er zijn veel vergeten groepen
in Nederland. Er wordt over ge
discussieerd en geschreven, maar
tot de meest vergeten groep moe
ten worden gerekend zij, die in
de laatste oorlog in de indische
archipel in- japanse gevangen
schap geraakten en daar moesten
boeten voor hun Nederlander
schap.
Er is practisch geen terrein te
noemen, waarop zij niet in de
steek werden gelaten. Zij werden
in hun gezondheid geschaad. Dui
zenden boetten een standvastige
houding met hun leven, bijvoor
beeld bij werkzaamheden aan de
spoorweg in Birma, destijds de
hel van het verre oosten. Ande-
Stram en Rheumatisch?
Doe dan toch eens
een bloedzuiverende kuur.
Bet Ernschen Salts.
Al tientallen jaren was Kruschen
over de hele wereld redder in de
nood, in duizenden gevallen van
Rheumatische Pijn. Dat komt om
dat 't principe waarop Kruschen
werkt, de oorzaak van de kwaal
aantast en verdrijft.
Rheumatische Pijnen vinden veelal
hun oorzaak in de vertraagde wer
king van de bloedzuiverende orga
nen. Juist die komen door Kru-
schens zes minerale zouten weer op
gang. 't Bloed gaat weer sneller
stromen en wordt gezuiverd van
alles wat nu de pijn verwekt. Pro
beer 't eens met Kruschen!
BI En zo kunt ge doorgaan
om ten slotte tot de bevinding te
komen dat er maar bitter weinig
is waarin ge u niet hebt vergist;
dat er maar verdraaid weinig is
dat zuiver beantwoordt aan het
doel waarvoor het bestaat, want
zelfs in u zelf hebt ge u vergist.
Het is deksels pijnlijk dat te moe
ten vaststellen ien het schaamrood
stijgt u daarbij misschien wel naar
de kaken, maar het is zo.Ge bent
zelf lang niet altijd die ge meende
te zijn. Op zich zelf is dat niet
erg, want het zijn maar een hand
jevol mensen die met vlag en wim
pel de hemel binnenzeilen, de
meesten komen er met hangen en
werd telkens kleiner, omdat de
vijand roofde waar hij kon. De
meeste Nederlandse burgers die
de Japanse gevangenschap heb
ben meegemaakt, sleepten ten
slotte niet anders meer met zich
in een officiële publicatie van het
ministerie van buitenlandse zaken
zijn omschreven.
Verachtelijk gebaar.
Over het verstrekken van ge
gevens kan men de lans niet bre
ken. Men moet nu eenmaal kun
nen controleren aan wie men uit
keert. Wie echter hoge verwach
tingen koestert omtrent de uitke
ring komt zeker bedrogen uit. De
ze zal ongeveer 300 gulden per
persoon bedragen.
Driehonderd gulden voor on
zegbaar leed in vier lange jaren.
Zes gulden slechts voor het offer
van eer en goede naam in elke
eindeloze maand op het altaar der
politieke hartstocht verbrand; 20
cent pér dag voor de smart van
een verloren leven en hetzelfde
bedrag voor een levenslange li
chamelijke of geestelijke invalid!
teit.
Het gaat er niet om te pleiten
voor een volledige vergoeding in
geld van het aangedane leed. Dat
is niet te meten en nog minder in
geld uit te drukken.
Met een verachtelijk oosters
gebaar gooien de vroegere rovers
van de archipel een fooi op tafel,
met de opmerking, dat we nu
maar koest moeten zijn. En de be'
trokkenen zijn koest, want er is
niemand, die voor hen in de bres
springt. Hun groep is te klein en
er zijn allerlei onaangename ge
dachten rond hen in omloop....
Te veeleisend?
Een gedeelte van die gedach
ten concentreert zich hierin dat
men de vroegere vertegenwoordi
gers van Nederland in het verre
oosten te arrogant en veeleisend
tot de eerste burgers van een ge
meenschap heeft behoord, die wij
allen in haar bestaan als deel van
Nederland hebben gesteund, dan
is de terugkeer naar lagere maat
schappelijke regionen niet zo ge
makkelijk.
Verarmd en verpauperd.
Daarnaast zijn velen der ge
troffenen uit het verre oosten fi
nancieel zeer welgesteld geweest.
Van al hun bezittingen is het
meeste, bij de meesten alles, ver
loren gegaan. De schadevergoe
dingen zijn gering geweest. En
men bedenke dat de verliezen van
deze groep vele malen groter wa
ren, dan die van de ergste storm
ramp.
Ons begrip in Nederland voor
de schade en het verlies aan eer,
geld, macht en waardigheid van
hen, die in de archipel hebben ge
leefd en gewerkt, is gemeenlijk te
beperkt. Ons voorstellingsvermo
gen schiet tekort.
Omgekeerd dient men eerlijk
heidshalve ook te erkennen, dat
de teruggekeerden uit de Japanse
hel veelal onderschatten de ver-
denrijk naar hun mening had kun
nen behouden. Voor de smart hun
aangedaan door de Japanse beu
len worden zij thans na tien jaar
afgekocht met 300 ontwaarde gul
dens. De smart wordt in herinne
ring geroepen, de wond der ge
knakte trots weer opengereten.
Nederland heeft in het inter
nationale politieke spel van de
wereld na de laatste wereldoor
log niet gelukkig geloot. Temid
den van alle klappen die Enge
land worden toegedeeld of alle
beroeringen in Franse gebiedsde
len blijven wij de natie met de
grootste verliespost: de schone
onvergelijkelijke Insulinde. En als
herinnering wordt ons gelaten
een groep landgenoten, die goed
en bloed verpand had aan het
rood, wit en blauw dat wapperde
in de tropenzon.
In menig opzicht, vooral ook
geestelijk, zijn zij meer vergeten
dan wie ook. Driehonderd gulden
smartègeld zijn daar het bewijs
van.
drs. HERMES.
(Nadruk verboden)
Tachtig omgekomen mijnwerkers
geborgen.
De speciale verslaggever van
de „Volkskrant" schrijft o.m. aan
z'n blad:
Sinds negen uur maandagavond
bestaat hier geen hoop meer. „Er
zijn 80 lijken gevonden op ver
dieping 835, tegen het, vuur op
907 zal van nu af met meer ener
gieke middelen opgetreden wor
den". Dit communique van de
mijn op dat uur, door de heer Van
den Heuvel met geknepen stem
voor het hek der zuchten van de
Bois du Cazier voorgelezen, be
tekende voor die wie begrepen,
een voorlopig doodsbericht over
de nog 259 ingesloten kompels
van Marcinelle. De 80 lijken,
daarvan hadden de arme drom
mels buiten wel horen verluiden,
maar die „meer energieke" blus
middelen, waarvan de mijnbaas
sprak, die betekenden voor hen
zoveel als het eind van een zes
dagen lang vruchteloos wachten
en hopen. Men had, zo weten ze,
nog niet naar alle beschikbare
blusmiddelen gegrepen, zolang er
kans op leven in de mijn bestond.
Het besluit de mijnramp nu „an
ders" aan te grijpen, doofde voor
hen zo goed als alle geliefde le
ven, dat er onder in de mijn nog
in hun hoopvolle verbeelding aan
wezig mocht zijn.
Egyptisch voorstel aan UNO
over „Suez".
De Egyptische regering heeft
een voorstel bij de UNO inge
diend een conferentie te houden
zou hun nog worden ontnomen.
De rekening aan Japan ligt voor
ons. Krachtens een tussen Japan
en ons land onlangs gesloten
overeenkomst zal er een smarte-
geld worden uitbetaald aan Ne
derlandse burgers, die tijdens de
Tweede Wereldoorlog door de
wurgen. Erger wordt het pas als Japanners geïnterneerd zijn ge-
ge u bij die vergissing in u zelf weest. Om dit smartegeld in han-
gaat neerleggen. Dan is het zo den te krijgen, moet men aan een
gezegd uitkijken geblazen, want aantal formaliteiten voldoen, die
dan hun geloof in de rekening,
die na de oorlog aan de Japan- j vindt. Zij zouden zich in veel op- over de herziening van de con-
ners zou worden gepresenteerd, zichten boven hun landgenoten ventie van 1888 van Constantino-
Het is bitter de conclusie te moe- verheven achten en van mening pel inzake het Suezkanaal. Deze
ten trekken, maar ook dit geloof 1 zijn, dat hun belangen met voe- f conventie regelt de doorvaart van
ten worden getreden. Zij zouden
zich ten onrechte achter gesteld
voelen bij de rest van ons volk.
In het algemeen gezien is deze
opvatting onjuist. Men moet zich
ervan bewust zijn dat de meeste
slachtoffers van Japan voorheen
tijdens hun tropenjaren een lei
dende functie bekleed hebben,
Terug in Nederland moeten zij de
rest van hun levensdagen meer
dan eens slijten in een ónderge-
het Suezkanaal.
Het bevat de bepaling, dat het
kanaal voor de schepen van alle
landen open moet zijn en dat de
verbindingsweg niet mag worden
geblokkeerd, noch in vredes-
noch in oorlogstijd. De conventie
van Constantinopel werd onder
tekend door Engeland, Oosten-
rijk-Hongarije, Duitsland, Frank
rijk, Italië, Spanje, Rusland, Tur-
kijë en Nederland.
Moordien op Cyprus.
Gewapende overvallers hebben
zaterdag nabij Famagusta de
Griekse Cyprioot Polycarpos
Theodosioe doodgeschoten. Hij
was politieman in bijzondere
dienst. Vrijdagavond zijn in Ni
cosia in Limassol twee andere
Grieks-Cyprioten vermoord.
Zondag is een bezoeker van een
koffiehuis bij Nicosia door twee
gemaskerde mannen doodgescho
ten. De andere bezoekers van het
koffiehuis werden door de gemas
kerde mannen gedwongen tegen
de muur te gaan staan.
In Limassol zijn zondag enkele
tijdbommen ontploft,
57 Fransen gedood, vermist
of gewond.
Bij een overval uit een hinder
laag hebben Algerijnse rebellen 22
Franse soldaten gedood. Vijftien
anderen worden vermist en 20
militairen zijn gewond. Het was
de vierde grote overval in het
zelfde gebied bij Beni Himan,
65 km ten zuiden van Algiers
binnen zes dagen. Aan Franse zij
den werden in totaal 57 personen
gedood; het aantal vermisten en
gewonden bedraagt ongeveer het
drievoudige.
Weer aanvallen van Daroel Islam
15 mensen gedood.
Zes burgers werden gedood en
zeven gewond, toen een bende
van de Daroel Islam een overval
deed op Tjilimus in West-Java.
Een bende van 100 gewapende
terroristen plunderden 370 huizen
in een dorpje nabij Garoet, zuid
oostelijk van Bandoeng.
Vijf inwoners van een dessa in
dezelfde omgeving werden bij een
overval gedood, 15 personen wer
den gewond.
Vrijdagavond staken opstande
lingen van de Daroel Jslam een
dorpje in brand op de helling van
de Salak, 60 km ten zuiden van
Djakarta. Honderden dorpelingen
vluchtten naar dorpen in de om
geving.
Deze activiteiten vielen samen
met de „herdenking van de pro-
1
HET ZUIDEN