«lag-
VROOfl DREGIMAM
woens
prijzeei
OP ROLLETJES
i
ALLEEN GELDIG
WOENSDAG 26 SEPTEMBER
DEN BOSCH
TILBURG - HELMOND
VERBAZINGWEKKENDE WONINGBOUWPOLITIEK
van de Centrale Directie van Wederopbouw en Volkshuisvesting
te 's-Hertogenbosch.
1
WILDE VAART
53)
Wonderwit
Favoriet
Korengoud
Krentenbrood
HEERLIJKE TULBANDBOLLEN
C. PULLENS, Stationsstr. 90
WAALWIJK - Tel. 2465
LEO DE B0NDT, Hoofdstr. 82
KAATSHEUVEL - Tel. 2293
SCHRIFTELIJKE EN TELEFONISCHE
BESTELLINGEN WORDEN HIEROP
NIET AANGENOMEN.
Leuke uitrusting, voor de
kleine conducteur, bestaande
uit: stoffen pet, plastic tas,
kniptang, fluitje, spiegelei,
horloge en set ^95
kaartjes
Verpleegstersschorten, in
mooie kwaliteit graslinnen.
Zeer practisch; aan twee
kanten te dragen, *3 25
maten 40-54
Nu het weer kouder wordt,
zal Uw kindje veel plezier
hebben van deze gevoerde
wandelwagenzak, in zware
kwaliteit leerdoek, m. ster
motief, in wit met /«50
rood of bleu bies!">
Lederen laarzen, m. warme
voering en lederen zool.
Werkelijk een pracht aan
bieding, in de maten
40-46 15.75 36-39 13.50
32-35 11.50 4f%90
29-31 I V
Toile de soie, in nop- en
kleine mille-fleurs-dessins,
in wit, bleu, rose en champ.
Speciaal voor wiegbekleding
en lingerie, dj 40
80 cm. breed
Gestreept pyamaflanel,
in nieuwe heren- en kinder
dessins. Extra voordelige
kwaliteit, O C c
70 cm. breed
Nest schalen, in eerste
keus aardewerk, 6-delig, met
diverse frisse ^50
décors
Wij brengen U een 3-delige
toiletset, bestaande uit:
fraaie handspiegel, met bij
passende massageborstel en
kam, in rose, bleu en 50
wit; compleet voor
Gemengde biscuits, heer
lijk knappend, c
250 gram
Gevulde ananasblokjes,
bijzonder lekker, *1A c
250 gram
Door een transportongeval
werd een partij zware
blauwe „Jumbo" overalls
enigszins vuil, hetwelk na
éénmaal wassen verdwijnt.
Deze brengen wij nu niet
voor 15.75, 95
maar vnnr
Even vrij? Brei! Jumper-
wol, zuiver wol, keuze uit
8 verschillende tinten. Breit
zeer voordelig, 95
100 gram
Damespyama, van mooie
kwaliteit kepenianel, in div.
frisse ruitdessins, bleu,
groen, grijs en rose, ®50
maten 42 t/m 48
Moderne gekleurde ont-
bijtiakens, met ingeweven
satijnranden, smaakvol ver
pakt in celiophaan, A 50
120x150
monie bij aansluiting zelf kan kie
zen in welke afdeling zij geplaatst
wil worden. Daarna heeft zij drie
jaar de tijd om deze plaatsing te
rechtvaardigen op een concours.
De voorzitter vond deze termijn
alleszins redelijk en meende dat
het toch voijr elke serieus werken
de harmonie doenlijk moest zijn
dit te volbrengen.
De aap kwam echter uit de
mouw toen de heer Timmermans
zei dat de moeilijkheid lag in het
overtuigen van de leden, dat dit
inderdaad binnen het bereik lag.
Hij stelde voor dat het gemeente
bestuur nader overleg zou plegen
met het bestuur van de harmonie.
Daarvan wilde de voorzitter ech
ter niet weten. De regeling was
z.i. toch zodanig dat er toch wer
kelijk niets meer te wensen viel,
er was zelfs een zeer gunstige
overgangstermijn gesteld. De heer
Ros merkte naar aanleiding hier
van op dat een vereniging die de
consekwenties van een hogere
subsidie niet meende te kunnen
dragen, dit subsidie dan Ook niét
moest aanvragen.
De heer van Caem verklaarde
zich alleszins voorstander van de
organisatie-gedachte, doch meen
de in deze subsidie-verordening
een beperking van de vrijheid te
zien. Hij wilde de voorwaarde
van aansluiting bij de federatie
dan ook geschrapt zien. Er was
z.i. een andere oplossing mogelijk
voor het opvoeren van het muzi
kaal peil. Verder achtte hij de
benoeming van een directeur niet
tot de competentie van B. en W.
te behoren.
De voorzitter antwoordde dat
de federatie een organisatie van
de verenigingen zelf is met het
doel om het muzikaal peil op te
voeren. Er is geen sprake van be
perking van vrijheid. Bovendien
ligt de ware vrijheid in gebonden
heid. De vrijheid om het doel te
bereiken blijft aan elke vereni
ging. De aanwezigheid van een
bekwaam directeur achtte hij van
groot belang voor de culturele
ontwikkeling van de vereniging,
en hij vond het redelijk dat het ge
meentebestuur in deze een vinger
in de pap heeft, om te voorkomen
dat een ongeschikt persoon de
leiding in handen krijgt.
De heer Genuit meende dat de
aansluitingskosten bij de federa
tie en het directeurssalaris te zwa
re lasten zouden kunnen beteke
nen, waarop de voorzitter echter
kon antwoorden dat deze kosten
slechts f0.75 per jaar per lid be
dragen. Het subsidie ligt in dat
geval echter zodanig, dat deze
kosten daaruit gemakkelijk kun
nen worden bestreden.
Dr. Winkelman zeide, dat
de bezwaren vooral van Sprangse
zijde kwamen en belichtte nog
eens duidelijk de nota van wijzi
ging en wees er op dat het voor
I elke harmonie binnen drie jaar
■mogelijk moet zijn om een geko-
zen plaats waar te maken. Van
1 dwang was ook volgens hem geen
sprake. En wat de onkosten be
treft, deze kunnen niet alleen ge
makkelijk met het hogere subsidie
bestreden worden, daarnaast staat
ook nog dat leden van de federa
tie geen auteursrechten behoeven
te betalen.
De heer van Caem wenste niet
in te gaan op het z.i. misplaatste
gebruik door de voorzitter van
de uitspraak dat de ware vrijheid
in gebondenheil ligt en voerde
vervolgens aan dat in federatief
verband de concourskosten zeer
hoog zijn en hij stelde dan ook
voor om over te gaan tot het ge
ven van een gemeentelijke subsi
die in de vrije concoursen tot en
met de le afd. Zij die hoger wil
len gaan moeten dat dan maar in
federatief verband doen.
Terecht merkte de voorzitter op
dat dit onbillijk zou zijn tegen
over andere hard werkende ver
enigingen. Er moet ook een sti
mulans zijn. Overigens verbaasde
het hem wel dat deze zeer gun
stige subsidie-verordening nog zo"
veel tegenstand ontmoette.
De heer van Caem wilde zijn
standpunt echter nie prijsgeven en
eiste stemming, waarbij de heer
Maijers zich aansloot. Het voor
stel van B. en W. werd met 11
tegen 2 stemmen aangenomen.
Aan de stichting „Zonnebloem'
zal over 1956 een subsidie van
f 210.— en over 1957 een van
f 540.— worden verstrekt.
Het voorstel tot vaststelling
van een verordening op het in ex
ploitatie brengen van bouwter
reinen zal in een volgende ver
gadering ter tafel komen.
Voor het aanbrengen van open
bare verlichting aan de Sprangse-
vaart voteerde de raad een bedrag
van f 831.—, terwijl voor de ver
bouw van het voormalig postkan
toor aan de Heistraat tot kraam-
centrum f 4560.zal worden
uitgetrokken. Voor de aanleg
van een riolering in de Schrevel-
straat voteerde de raad teen be
drag van f 23.725.—.
Aan de minister van binnen
landse zaken zal een verzoek wor
den gedaan om de uitkering voor
1957 te brengen van f 26.02 op
f 40.71 per inwoner.
Met een goedkeuring van een
aantal wijzigingen in de gemeen
tebegroting voor het dienstjaar
1956 werd deze vergadering be
sloten.
In de vergadering van de raad
der gemeente Sprang-Capelle van
vrijdag j.l. kwam o.m. ter tafel
het voorstel tot intrekking van 't
raadsbesluit van 26 juli 1956 tot
de bouw van 38 woningen en tot
onderhandse aanbesteding van de
bouw van 12 woningwetwonin
gen.
Naar aanleiding van dit voor
stel gaf de voorzitter, burgemees
ter A. Smit, de volgende uiteen
zetting:
Mevrouw, Mijne Heren,
Alvorens ik het volgende punt
aan de orde stel, wil ik U een
overzicht geven van de lijdens
geschiedenis, welke aan dit uit
eindelijke voorstel voorafging.
U zult zich herinneren, dat ik
in het begin van dit jaar een
enquête heb ingesteld bij de plaat
selijke aannemers omtrent de
werkloosheid, welke toen in hun
bedrijven heerste.
De uitslag van die enquête
toonde aan, dat er van de 14
plaatselijke aannemers één was,
die nog voor ongeveer drie we
ken werk had, en dat de overige
zich drijvende moesten houden
met reparatiewerk en dergelijke
kleine werkjes. Niemand had een
bouwwerk onderhanden en de 55
knechts, die bij deze 14 aanne
mers in dienst waren, moesten
worden doorbetaald, omdat elk
der aannemers er prijs op stelde
zijn personeel te houden voor het
j geval er weer werk aan de win-
i kei kwam.
i Met de uitslag van deze en-
quête heb ik mij tot de autoritei-
i ten gewend, o.a. tot de Minister
van Wederopbouw en iVolkshuis-
j vesting, die mij zeide, dat deze
j zaak zijn aandacht had en dat
binnen korte tijd een circulaire
i omtrent deze aangelegenheid het
I licht zou zien.
Deze circulaire verscheen in-
i derdaad op 28 februari 1956 en
daarin werd duidelijk vermeld (ik
citeer);
„Daarentegen ben ik in afwij
king van het tot nu toe gevolgde
beleid in principe bereid de mo
gelijkheid te geven woningbouw
plannen te realiseren, welke bo
ven de contingenten uitgaan, in
dien de regionaal aanwezige
bouwcapaciteit dit toelaat".
Vol goede moed werd, na over
leg ter Provinciale Griffie, een
bespreking gevoerd bij de Cen
trale Directie van de Wederop-
opbouw en de Volkshuisvesting
te 's-Hertogenbosch.
Daar kwam de eerste teleur
stelling, omdat mij werd gezegd:
Uw gewone richtcontingent is
nog niet verbruikt.
Doordat er verschillende bouw
volumen waren uitgegeven aan
particulieren in deze gemeente,
die nog niet gereed waren met
hun tekeningen en plannen, was
dit formeel juist en, aangezien mij
werd verzekerd, „als Uw contin
gent is gerealiseerd kunt U terug
komen", werd er bij deze parti- 1
culieren op aangedrongen hun
plannen in te dienen, zelfs onder
bedreiging dat, als deze plannen
niet vóór 1 april 1956 waren inge
diend, de toegezegde bouwvolume
vervallen zou worden verklaard.
Toen dan alle plannen waren
verwezenlijkt en het richtcontin
gent verbruikt was, werd op
nieuw, vol goede moed en gezien
de gedane toezegging, gepoogd
extra volume te verkrijgen en na
overleg met de Provinciale Grif
fie plannen ingediend voor de
bouw van 39 woningen. Het uit
gebreide preadvies aan Uw raad
van 20 juli 1956 vertelt U uitvoe
rig daarover.
Wie dacht nu sukses te hebben,
vergiste zich.
Het aantal van 38 woningen
werd veel te hoog geacht en er
werd mij ten kantore van de Cen
trale Directie van de Wederop
bouw in overweging gegeven het
aantal woningen terug te brengen
tot 26.
Gedachtig aan de woorden „be
ter wat dan niets", werd opnieuw
verzocht een extra volume voor
26 woningen beschikbaar te stel
len, in de hoop dat hierna sukses
zou volgen.
Onze gegronde hoop werd ech
ter opnieuw de bodem ingeslagen,
Heel kort en laconiek luidde 't
antwoord dat ik hierbij citeer:
„In antwoord op Uw boven
vermeld schrijven deel ik Uw col
lege mede, dat bij een, dezerzijds
onderzoek is gebleken, dat in Uw
gemeente op dit moment geen
over-capaciteit aanwezig is.
Zodra de bouwcapaciteit toe
laat, dat in Uw gemeente, buiten
het normale richtcontingent, wo
ningen in uitvoering worden ge
nomen, zal ik U overeenkomstig
het gestelde in mijn rondschrijven
van 1 maart 1956 berichten."
Intussen was ons gebleken, dat
yan de zijde der Centrale Direc
tie in 's-Hertogenbosch een minu
tieus onderzoek was ingesteld bij
alle plaatselijke aannemers om
trent de bij hen in uitvoering zijn
de werken.
Sinds mijn vorengenoemde in
het begin van dit jaar ingestelde
enquête hadden, nu het intussen
FEU ILL ETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
door
ALLAN PENNING.
Zij voelden zich nu al een ge
degen stel oud-getrouwde men
sen en de kleine Peter, die al het
uiterlijk schoon van Pappie en
Mammie in zich verenigde, groei
de op tot een jonge man. „Bud
dy", zoals zijn bijnaam was, kon
reeds op meer dan vier jaar bo
gen en kwebbelde er lustig op los
in een ratjetoe van Hollands, En
gels, Maleis met een scheutje Ta
mil als een soort pikante saus.
Bovendien was hij, om het maar
met de juiste woorden te zeggen,
zo brutaal als de heul. Eve hield
bij kris en kras vol, dat hij dit
van haar wettige echtgenoot had
meegekregen, maar Peter liet het
niet op zich zitten en hield stijf
vol, dat Buddy die prettige ka
raktertrek zonder enige twijfel
van Opa Bornsen had geërfd,
want, zo had hij vermaand: „Er
staat geschreven: tot in het der
de en vierde geslacht... Van eer
ste geslacht wordt eenvoudig niet
gesproken, Eve!"
Maar, de dagen dat kapitein
Peter Wins zijn schuit bijna ver
gat en als een gezeten landrot ge-
j durende de koffie-uren in zijn
tuintje rondscharrelde en een re-
calcitrante heester met een snoei-
mes tot de orde riep of het gazon
t voor het huis maaide, waren zo
gelukkig en vreedzaam als een
gewoon mensenkind dat slechts
kan wensen.
Eve zat achter de half-neerge-
laten zonneschermen van de
voorgalerij in een leunstoel en
hield haar verstelwerk bij, terwijl
zij nu en dan een blik wierp in de
richting van het grote kind, dat
zij nog steeds maar in haar man
zag.
„Is dat nu", dacht ze, „de man,
waarvoor de gehele bemanning
van de „Ping Ho" in angst en be
ven kon zitten, de man, die vrees
zelfs' niet kent en alle gevaren
van weer en wind, van onbeken
de vaargeulen, van dreigende ko
raal-klippen en half verzande
haventjes durft te trotseren?"
Zoals hij daar nu, in dodelijke
ernst, achter de gras-maaimachi-
ne liep te zeulen, een werkje,
waarvoor tenslotte de tuinman
zijn salaris kreeg, leek hij inder
daad een groot kind, dat zich ge-
noegelijk met een nieuw stuk
speelgoed amuseerde. Stel je voor,
dat de djeremoedi of de bootsman
hem had aangeboden zijn eigen
dek eens voor zijn plezier zelf te
zwabberen. Moord en doodslag
zou er op gevolgd zijn, maar hier
vond hij het blijkbaar heel ge
woon, het werk van de kebon
eens voor een keer over te ne
men.
Het zweet liep hem tappelings
van het hoofd. Wie nimmer on
der de teisterende gloed van een
tropenzonnetje een grasmachine
heeft voortgeduwd, kan nog geen
juist begrip hebben van het werk
woord „transpireren". Rauwe,
harde werkelijkheid had Peter dit
begrip bijgebracht en het was dan
ook allerminst te verwonderen,
dat hij, halfweg het gazon, eens
even stopte om te trachten de
stroom van zweet, die van zijn
voorhoofd afgutste en die met een
vaart van een snel ruisend beek
je in zijn nek verdween in 'een
reeds kleddernatte zakdoek op te
vangen. Het was je reinste mon
nikenwerk! Zijn blik gleed even
naar de voorgalerij en ontmoette
het zachte, vertederde lachje van
Eve.
„Het is sappig, hoor kind, maar
gezondDan komt het luie zweet
er eens uit. Kan niks dan kwaad,
als ik hier thuis loop te lanter
fanten."
„Alles goed en wel, Peter, maar
overdrijf nu maar niet. Wil je een
heerlijke koude ajer djeroek voor
dat we gaan theedrinken?" riep
Eve terug, terwijl zij haar verstel-
boeltje begon op te ruimen.
„Prachtig", antwoordde Peter,
„maar ik weet nog iets beters...
een ijskoude whisky-soda!" en
hij stapte vastberaden over het
gazon in de richting van de voor
galerij, zich niet bekommerend
om de gras-maaimachine, die nu
plotseling, als een vergeten en
schijnbaar volkomen nutteloos
ding, daar midden in het grasperk
lag. Waar was nu kapitein Wins
gebleven, die een Lascaar of zelfs
de bootsman stijf kon vloeken,
wanneer een gebruikte zwabber
niet onmiddellijk werd opgebor
gen? Zo lijkt het, dat ieder mens
slechts een product van zijn om
geving is.
Een half uurtje later (de gras
machine was intussen door de
goede zorgen van de kebon op
geruimd) zaten pa, ma en de
kleine Peter Wins rond de gezel
lige theetafel op het gazon voor
hun huis. Eve, van wie een vre
dige rust uitstraalde, zat niette
min nimmer met lege handen. Zij
was een van die merkwaardige
vrouwen, die intuïtief weten wat
een man aangenaam aandoet. Het
verstelwerk had plèats gemaakt
voor eeh smaakvol borduurwerk
je, waarbij zij tijd kon vinden voor
een gezellig praatje met man en
kind. Buddy scharrelde af en aan
en rende zo nu en dan als een be
zetene door de tuin, gevolgd door
de luid blaffende terrier Bob.
„Buddy" riep Peter, „kom nu
eens hier mijn jongen en drink 'ns
rustig je thee uitMisschien
krijg je dan nog wel zo'n lekker
stuk cake van mammie".
„Moet jij ook cake, paps",
vroeg Peter junior gewichtig.
„Grote mannen eten geen cake,
niet waar mams
„Soms wel, Buddy", glimlach
te Eve.
„Ja maar", protesteerde Bud-
djy „zeemannen, mams, echte
zeemannen niet, hè mams Die
eten tabak! Dat heeft Bill zelf
gezegd, mams!"
„Bill is een poetslap", flapte
Peter er uit, maar hij werd ogen
blikkelijk door mams terecht
gewezen. „Peter tochdenk
toch aan het kind! Je weet, klei-
•zomer was geworden, uiteraard
de meeste aannemers een werk
onderhanden, waarvan velen bui
ten de gemeente. Dit bleek dus
ook uit het ingesteld onderzoek
door de Centrale Directie.
Nu hadden wij echter, zoals U
weet een aannemer gevonden,
die toch in de gemeente bezig was
met woningbouw, n.l. de fa. van
Kempen uit Tilburg, die zowel de
38 als de 26 woningen wilde bou
wen Voor een prijs, die de zgn.
curve-prijs niet zou overschrijden,
dus die acceptabel was en ten De
partement zou worden goedge
keurd, aangezien er voor die prijs
ook woningen in aanbouw waren,
uitgevoerd door dezelfde £irma.
Het behoeft U niet te verwon
deren dat burgemeester en wet
houders over deze gang van za-
gaat de verkoop van
verpakte en gesneden brood
soorten.
Breekt ook eens met de oude
gewoonte en probeert eens
verpakt en gesneden
witbrood
verpakt en gesneden
melkbrood
verpakt en gesneden
tarwebrood
in celiophaan verpakt.
Heerlijk.
Alleen 's woensdags,
bijzonder fijn van smaak voor
de reclame prijs van
2 stuks voor f0,25.
Verkrijgbaar in onze depóts:
ne potjes
„Nou ja", schamperde Peter,
„dat zal Bill een zorg zijn... Kom,
zullen we nog een klein eindje
omlopen, voor we aan tafel
gaan?"
En zo kuierden ze genoeglijk
een eindje rond over de heerlijk
belommerde wegen, die zich tus
sen de tuinen van de woonhui
zen doorslingerden. Daarna was
het eten geblazen, dan nog een
spelletje met de kleine Buddy,
voor hij naar z'n bedje verdween
en eindelijk kwam het zalige
moment, waarop Peter het on
betwist eigendom van Eve werd.
Rust, ongestoorde rust en geen
verdere beslommeringen van een
huishoudentje.
Het waren onvergetelijke da
gen en menigmaal kon Eve de
verzuchting niet weerhouden:
„Ach, was je toch maar altijd
thuis. De tijd duurt zo ontzettend
lang, wanneer je er niet bent."
Maar Peter lachte dan maar zo'n
beetje en zei: „Schaam jij je
niet? Ben jij de dochter van een
zeeman? Als jij je man thuis
wilt hebben, dan had je 'n kleer
maker moeten trouwenDie
zit de hele dag bij je thuis op de
tafel."
(Wordt vervolgd).