«lag- VROOfl DREGIMAM woens prijzeei OP ROLLETJES i ALLEEN GELDIG WOENSDAG 26 SEPTEMBER DEN BOSCH TILBURG - HELMOND VERBAZINGWEKKENDE WONINGBOUWPOLITIEK van de Centrale Directie van Wederopbouw en Volkshuisvesting te 's-Hertogenbosch. 1 WILDE VAART 53) Wonderwit Favoriet Korengoud Krentenbrood HEERLIJKE TULBANDBOLLEN C. PULLENS, Stationsstr. 90 WAALWIJK - Tel. 2465 LEO DE B0NDT, Hoofdstr. 82 KAATSHEUVEL - Tel. 2293 SCHRIFTELIJKE EN TELEFONISCHE BESTELLINGEN WORDEN HIEROP NIET AANGENOMEN. Leuke uitrusting, voor de kleine conducteur, bestaande uit: stoffen pet, plastic tas, kniptang, fluitje, spiegelei, horloge en set ^95 kaartjes Verpleegstersschorten, in mooie kwaliteit graslinnen. Zeer practisch; aan twee kanten te dragen, *3 25 maten 40-54 Nu het weer kouder wordt, zal Uw kindje veel plezier hebben van deze gevoerde wandelwagenzak, in zware kwaliteit leerdoek, m. ster motief, in wit met /«50 rood of bleu bies!"> Lederen laarzen, m. warme voering en lederen zool. Werkelijk een pracht aan bieding, in de maten 40-46 15.75 36-39 13.50 32-35 11.50 4f%90 29-31 I V Toile de soie, in nop- en kleine mille-fleurs-dessins, in wit, bleu, rose en champ. Speciaal voor wiegbekleding en lingerie, dj 40 80 cm. breed Gestreept pyamaflanel, in nieuwe heren- en kinder dessins. Extra voordelige kwaliteit, O C c 70 cm. breed Nest schalen, in eerste keus aardewerk, 6-delig, met diverse frisse ^50 décors Wij brengen U een 3-delige toiletset, bestaande uit: fraaie handspiegel, met bij passende massageborstel en kam, in rose, bleu en 50 wit; compleet voor Gemengde biscuits, heer lijk knappend, c 250 gram Gevulde ananasblokjes, bijzonder lekker, *1A c 250 gram Door een transportongeval werd een partij zware blauwe „Jumbo" overalls enigszins vuil, hetwelk na éénmaal wassen verdwijnt. Deze brengen wij nu niet voor 15.75, 95 maar vnnr Even vrij? Brei! Jumper- wol, zuiver wol, keuze uit 8 verschillende tinten. Breit zeer voordelig, 95 100 gram Damespyama, van mooie kwaliteit kepenianel, in div. frisse ruitdessins, bleu, groen, grijs en rose, ®50 maten 42 t/m 48 Moderne gekleurde ont- bijtiakens, met ingeweven satijnranden, smaakvol ver pakt in celiophaan, A 50 120x150 monie bij aansluiting zelf kan kie zen in welke afdeling zij geplaatst wil worden. Daarna heeft zij drie jaar de tijd om deze plaatsing te rechtvaardigen op een concours. De voorzitter vond deze termijn alleszins redelijk en meende dat het toch voijr elke serieus werken de harmonie doenlijk moest zijn dit te volbrengen. De aap kwam echter uit de mouw toen de heer Timmermans zei dat de moeilijkheid lag in het overtuigen van de leden, dat dit inderdaad binnen het bereik lag. Hij stelde voor dat het gemeente bestuur nader overleg zou plegen met het bestuur van de harmonie. Daarvan wilde de voorzitter ech ter niet weten. De regeling was z.i. toch zodanig dat er toch wer kelijk niets meer te wensen viel, er was zelfs een zeer gunstige overgangstermijn gesteld. De heer Ros merkte naar aanleiding hier van op dat een vereniging die de consekwenties van een hogere subsidie niet meende te kunnen dragen, dit subsidie dan Ook niét moest aanvragen. De heer van Caem verklaarde zich alleszins voorstander van de organisatie-gedachte, doch meen de in deze subsidie-verordening een beperking van de vrijheid te zien. Hij wilde de voorwaarde van aansluiting bij de federatie dan ook geschrapt zien. Er was z.i. een andere oplossing mogelijk voor het opvoeren van het muzi kaal peil. Verder achtte hij de benoeming van een directeur niet tot de competentie van B. en W. te behoren. De voorzitter antwoordde dat de federatie een organisatie van de verenigingen zelf is met het doel om het muzikaal peil op te voeren. Er is geen sprake van be perking van vrijheid. Bovendien ligt de ware vrijheid in gebonden heid. De vrijheid om het doel te bereiken blijft aan elke vereni ging. De aanwezigheid van een bekwaam directeur achtte hij van groot belang voor de culturele ontwikkeling van de vereniging, en hij vond het redelijk dat het ge meentebestuur in deze een vinger in de pap heeft, om te voorkomen dat een ongeschikt persoon de leiding in handen krijgt. De heer Genuit meende dat de aansluitingskosten bij de federa tie en het directeurssalaris te zwa re lasten zouden kunnen beteke nen, waarop de voorzitter echter kon antwoorden dat deze kosten slechts f0.75 per jaar per lid be dragen. Het subsidie ligt in dat geval echter zodanig, dat deze kosten daaruit gemakkelijk kun nen worden bestreden. Dr. Winkelman zeide, dat de bezwaren vooral van Sprangse zijde kwamen en belichtte nog eens duidelijk de nota van wijzi ging en wees er op dat het voor I elke harmonie binnen drie jaar ■mogelijk moet zijn om een geko- zen plaats waar te maken. Van 1 dwang was ook volgens hem geen sprake. En wat de onkosten be treft, deze kunnen niet alleen ge makkelijk met het hogere subsidie bestreden worden, daarnaast staat ook nog dat leden van de federa tie geen auteursrechten behoeven te betalen. De heer van Caem wenste niet in te gaan op het z.i. misplaatste gebruik door de voorzitter van de uitspraak dat de ware vrijheid in gebondenheil ligt en voerde vervolgens aan dat in federatief verband de concourskosten zeer hoog zijn en hij stelde dan ook voor om over te gaan tot het ge ven van een gemeentelijke subsi die in de vrije concoursen tot en met de le afd. Zij die hoger wil len gaan moeten dat dan maar in federatief verband doen. Terecht merkte de voorzitter op dat dit onbillijk zou zijn tegen over andere hard werkende ver enigingen. Er moet ook een sti mulans zijn. Overigens verbaasde het hem wel dat deze zeer gun stige subsidie-verordening nog zo" veel tegenstand ontmoette. De heer van Caem wilde zijn standpunt echter nie prijsgeven en eiste stemming, waarbij de heer Maijers zich aansloot. Het voor stel van B. en W. werd met 11 tegen 2 stemmen aangenomen. Aan de stichting „Zonnebloem' zal over 1956 een subsidie van f 210.— en over 1957 een van f 540.— worden verstrekt. Het voorstel tot vaststelling van een verordening op het in ex ploitatie brengen van bouwter reinen zal in een volgende ver gadering ter tafel komen. Voor het aanbrengen van open bare verlichting aan de Sprangse- vaart voteerde de raad een bedrag van f 831.—, terwijl voor de ver bouw van het voormalig postkan toor aan de Heistraat tot kraam- centrum f 4560.zal worden uitgetrokken. Voor de aanleg van een riolering in de Schrevel- straat voteerde de raad teen be drag van f 23.725.—. Aan de minister van binnen landse zaken zal een verzoek wor den gedaan om de uitkering voor 1957 te brengen van f 26.02 op f 40.71 per inwoner. Met een goedkeuring van een aantal wijzigingen in de gemeen tebegroting voor het dienstjaar 1956 werd deze vergadering be sloten. In de vergadering van de raad der gemeente Sprang-Capelle van vrijdag j.l. kwam o.m. ter tafel het voorstel tot intrekking van 't raadsbesluit van 26 juli 1956 tot de bouw van 38 woningen en tot onderhandse aanbesteding van de bouw van 12 woningwetwonin gen. Naar aanleiding van dit voor stel gaf de voorzitter, burgemees ter A. Smit, de volgende uiteen zetting: Mevrouw, Mijne Heren, Alvorens ik het volgende punt aan de orde stel, wil ik U een overzicht geven van de lijdens geschiedenis, welke aan dit uit eindelijke voorstel voorafging. U zult zich herinneren, dat ik in het begin van dit jaar een enquête heb ingesteld bij de plaat selijke aannemers omtrent de werkloosheid, welke toen in hun bedrijven heerste. De uitslag van die enquête toonde aan, dat er van de 14 plaatselijke aannemers één was, die nog voor ongeveer drie we ken werk had, en dat de overige zich drijvende moesten houden met reparatiewerk en dergelijke kleine werkjes. Niemand had een bouwwerk onderhanden en de 55 knechts, die bij deze 14 aanne mers in dienst waren, moesten worden doorbetaald, omdat elk der aannemers er prijs op stelde zijn personeel te houden voor het j geval er weer werk aan de win- i kei kwam. i Met de uitslag van deze en- quête heb ik mij tot de autoritei- i ten gewend, o.a. tot de Minister van Wederopbouw en iVolkshuis- j vesting, die mij zeide, dat deze j zaak zijn aandacht had en dat binnen korte tijd een circulaire i omtrent deze aangelegenheid het I licht zou zien. Deze circulaire verscheen in- i derdaad op 28 februari 1956 en daarin werd duidelijk vermeld (ik citeer); „Daarentegen ben ik in afwij king van het tot nu toe gevolgde beleid in principe bereid de mo gelijkheid te geven woningbouw plannen te realiseren, welke bo ven de contingenten uitgaan, in dien de regionaal aanwezige bouwcapaciteit dit toelaat". Vol goede moed werd, na over leg ter Provinciale Griffie, een bespreking gevoerd bij de Cen trale Directie van de Wederop- opbouw en de Volkshuisvesting te 's-Hertogenbosch. Daar kwam de eerste teleur stelling, omdat mij werd gezegd: Uw gewone richtcontingent is nog niet verbruikt. Doordat er verschillende bouw volumen waren uitgegeven aan particulieren in deze gemeente, die nog niet gereed waren met hun tekeningen en plannen, was dit formeel juist en, aangezien mij werd verzekerd, „als Uw contin gent is gerealiseerd kunt U terug komen", werd er bij deze parti- 1 culieren op aangedrongen hun plannen in te dienen, zelfs onder bedreiging dat, als deze plannen niet vóór 1 april 1956 waren inge diend, de toegezegde bouwvolume vervallen zou worden verklaard. Toen dan alle plannen waren verwezenlijkt en het richtcontin gent verbruikt was, werd op nieuw, vol goede moed en gezien de gedane toezegging, gepoogd extra volume te verkrijgen en na overleg met de Provinciale Grif fie plannen ingediend voor de bouw van 39 woningen. Het uit gebreide preadvies aan Uw raad van 20 juli 1956 vertelt U uitvoe rig daarover. Wie dacht nu sukses te hebben, vergiste zich. Het aantal van 38 woningen werd veel te hoog geacht en er werd mij ten kantore van de Cen trale Directie van de Wederop bouw in overweging gegeven het aantal woningen terug te brengen tot 26. Gedachtig aan de woorden „be ter wat dan niets", werd opnieuw verzocht een extra volume voor 26 woningen beschikbaar te stel len, in de hoop dat hierna sukses zou volgen. Onze gegronde hoop werd ech ter opnieuw de bodem ingeslagen, Heel kort en laconiek luidde 't antwoord dat ik hierbij citeer: „In antwoord op Uw boven vermeld schrijven deel ik Uw col lege mede, dat bij een, dezerzijds onderzoek is gebleken, dat in Uw gemeente op dit moment geen over-capaciteit aanwezig is. Zodra de bouwcapaciteit toe laat, dat in Uw gemeente, buiten het normale richtcontingent, wo ningen in uitvoering worden ge nomen, zal ik U overeenkomstig het gestelde in mijn rondschrijven van 1 maart 1956 berichten." Intussen was ons gebleken, dat yan de zijde der Centrale Direc tie in 's-Hertogenbosch een minu tieus onderzoek was ingesteld bij alle plaatselijke aannemers om trent de bij hen in uitvoering zijn de werken. Sinds mijn vorengenoemde in het begin van dit jaar ingestelde enquête hadden, nu het intussen FEU ILL ETON van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN" door ALLAN PENNING. Zij voelden zich nu al een ge degen stel oud-getrouwde men sen en de kleine Peter, die al het uiterlijk schoon van Pappie en Mammie in zich verenigde, groei de op tot een jonge man. „Bud dy", zoals zijn bijnaam was, kon reeds op meer dan vier jaar bo gen en kwebbelde er lustig op los in een ratjetoe van Hollands, En gels, Maleis met een scheutje Ta mil als een soort pikante saus. Bovendien was hij, om het maar met de juiste woorden te zeggen, zo brutaal als de heul. Eve hield bij kris en kras vol, dat hij dit van haar wettige echtgenoot had meegekregen, maar Peter liet het niet op zich zitten en hield stijf vol, dat Buddy die prettige ka raktertrek zonder enige twijfel van Opa Bornsen had geërfd, want, zo had hij vermaand: „Er staat geschreven: tot in het der de en vierde geslacht... Van eer ste geslacht wordt eenvoudig niet gesproken, Eve!" Maar, de dagen dat kapitein Peter Wins zijn schuit bijna ver gat en als een gezeten landrot ge- j durende de koffie-uren in zijn tuintje rondscharrelde en een re- calcitrante heester met een snoei- mes tot de orde riep of het gazon t voor het huis maaide, waren zo gelukkig en vreedzaam als een gewoon mensenkind dat slechts kan wensen. Eve zat achter de half-neerge- laten zonneschermen van de voorgalerij in een leunstoel en hield haar verstelwerk bij, terwijl zij nu en dan een blik wierp in de richting van het grote kind, dat zij nog steeds maar in haar man zag. „Is dat nu", dacht ze, „de man, waarvoor de gehele bemanning van de „Ping Ho" in angst en be ven kon zitten, de man, die vrees zelfs' niet kent en alle gevaren van weer en wind, van onbeken de vaargeulen, van dreigende ko raal-klippen en half verzande haventjes durft te trotseren?" Zoals hij daar nu, in dodelijke ernst, achter de gras-maaimachi- ne liep te zeulen, een werkje, waarvoor tenslotte de tuinman zijn salaris kreeg, leek hij inder daad een groot kind, dat zich ge- noegelijk met een nieuw stuk speelgoed amuseerde. Stel je voor, dat de djeremoedi of de bootsman hem had aangeboden zijn eigen dek eens voor zijn plezier zelf te zwabberen. Moord en doodslag zou er op gevolgd zijn, maar hier vond hij het blijkbaar heel ge woon, het werk van de kebon eens voor een keer over te ne men. Het zweet liep hem tappelings van het hoofd. Wie nimmer on der de teisterende gloed van een tropenzonnetje een grasmachine heeft voortgeduwd, kan nog geen juist begrip hebben van het werk woord „transpireren". Rauwe, harde werkelijkheid had Peter dit begrip bijgebracht en het was dan ook allerminst te verwonderen, dat hij, halfweg het gazon, eens even stopte om te trachten de stroom van zweet, die van zijn voorhoofd afgutste en die met een vaart van een snel ruisend beek je in zijn nek verdween in 'een reeds kleddernatte zakdoek op te vangen. Het was je reinste mon nikenwerk! Zijn blik gleed even naar de voorgalerij en ontmoette het zachte, vertederde lachje van Eve. „Het is sappig, hoor kind, maar gezondDan komt het luie zweet er eens uit. Kan niks dan kwaad, als ik hier thuis loop te lanter fanten." „Alles goed en wel, Peter, maar overdrijf nu maar niet. Wil je een heerlijke koude ajer djeroek voor dat we gaan theedrinken?" riep Eve terug, terwijl zij haar verstel- boeltje begon op te ruimen. „Prachtig", antwoordde Peter, „maar ik weet nog iets beters... een ijskoude whisky-soda!" en hij stapte vastberaden over het gazon in de richting van de voor galerij, zich niet bekommerend om de gras-maaimachine, die nu plotseling, als een vergeten en schijnbaar volkomen nutteloos ding, daar midden in het grasperk lag. Waar was nu kapitein Wins gebleven, die een Lascaar of zelfs de bootsman stijf kon vloeken, wanneer een gebruikte zwabber niet onmiddellijk werd opgebor gen? Zo lijkt het, dat ieder mens slechts een product van zijn om geving is. Een half uurtje later (de gras machine was intussen door de goede zorgen van de kebon op geruimd) zaten pa, ma en de kleine Peter Wins rond de gezel lige theetafel op het gazon voor hun huis. Eve, van wie een vre dige rust uitstraalde, zat niette min nimmer met lege handen. Zij was een van die merkwaardige vrouwen, die intuïtief weten wat een man aangenaam aandoet. Het verstelwerk had plèats gemaakt voor eeh smaakvol borduurwerk je, waarbij zij tijd kon vinden voor een gezellig praatje met man en kind. Buddy scharrelde af en aan en rende zo nu en dan als een be zetene door de tuin, gevolgd door de luid blaffende terrier Bob. „Buddy" riep Peter, „kom nu eens hier mijn jongen en drink 'ns rustig je thee uitMisschien krijg je dan nog wel zo'n lekker stuk cake van mammie". „Moet jij ook cake, paps", vroeg Peter junior gewichtig. „Grote mannen eten geen cake, niet waar mams „Soms wel, Buddy", glimlach te Eve. „Ja maar", protesteerde Bud- djy „zeemannen, mams, echte zeemannen niet, hè mams Die eten tabak! Dat heeft Bill zelf gezegd, mams!" „Bill is een poetslap", flapte Peter er uit, maar hij werd ogen blikkelijk door mams terecht gewezen. „Peter tochdenk toch aan het kind! Je weet, klei- •zomer was geworden, uiteraard de meeste aannemers een werk onderhanden, waarvan velen bui ten de gemeente. Dit bleek dus ook uit het ingesteld onderzoek door de Centrale Directie. Nu hadden wij echter, zoals U weet een aannemer gevonden, die toch in de gemeente bezig was met woningbouw, n.l. de fa. van Kempen uit Tilburg, die zowel de 38 als de 26 woningen wilde bou wen Voor een prijs, die de zgn. curve-prijs niet zou overschrijden, dus die acceptabel was en ten De partement zou worden goedge keurd, aangezien er voor die prijs ook woningen in aanbouw waren, uitgevoerd door dezelfde £irma. Het behoeft U niet te verwon deren dat burgemeester en wet houders over deze gang van za- gaat de verkoop van verpakte en gesneden brood soorten. Breekt ook eens met de oude gewoonte en probeert eens verpakt en gesneden witbrood verpakt en gesneden melkbrood verpakt en gesneden tarwebrood in celiophaan verpakt. Heerlijk. Alleen 's woensdags, bijzonder fijn van smaak voor de reclame prijs van 2 stuks voor f0,25. Verkrijgbaar in onze depóts: ne potjes „Nou ja", schamperde Peter, „dat zal Bill een zorg zijn... Kom, zullen we nog een klein eindje omlopen, voor we aan tafel gaan?" En zo kuierden ze genoeglijk een eindje rond over de heerlijk belommerde wegen, die zich tus sen de tuinen van de woonhui zen doorslingerden. Daarna was het eten geblazen, dan nog een spelletje met de kleine Buddy, voor hij naar z'n bedje verdween en eindelijk kwam het zalige moment, waarop Peter het on betwist eigendom van Eve werd. Rust, ongestoorde rust en geen verdere beslommeringen van een huishoudentje. Het waren onvergetelijke da gen en menigmaal kon Eve de verzuchting niet weerhouden: „Ach, was je toch maar altijd thuis. De tijd duurt zo ontzettend lang, wanneer je er niet bent." Maar Peter lachte dan maar zo'n beetje en zei: „Schaam jij je niet? Ben jij de dochter van een zeeman? Als jij je man thuis wilt hebben, dan had je 'n kleer maker moeten trouwenDie zit de hele dag bij je thuis op de tafel." (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1956 | | pagina 2