Waalwijkse en Langstra Courant
1
i
3tr (Doët en WBtSt, ttt Jüoorb en Zutö
HET KERSTGESCHENK
A,
bonae voluntatis.
MAANDAG 24 DECEMBER 1956
Uitgever:
Waalwijkse Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
Hoofdredacteur:
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week.
79e JAARGANG No. 99
Abonnement:
21 cent per week
per kwartaal 2.70
f 2.95 franco p.p.
Advertentieprijs:
10 cent per m.m.
Contract-advertenties:
speciaal tarief
BureauxGROTESTRAAT 205, WA AL WIJK TEL. 2621
KAATSHEUVEL - TEL. 2002
Dr van BEURDENSTRAAT 8
OPGERICHT 1878
TELEGR.-ADRES: „ECHO"
annacht zal de christen
heid over de gehele wereld weer
het Kerstlied zingen, dat in be
trekkelijk korte tijd de wereld
veroverde. Het werd geschreven
door de Oostenrijkse kapelaan
Joseph Mohr en getoonzet door
Franz Griiber. De woorden zijn
Zo in Engeland
Peaceful night, Holy night
All around is calm delight,
See the Maid and Mother mild,
Watching over her darling child,
Where he lies asleep,
where he lies asleep.
Zo in Zuid-Afrika
Stille nag, heilige nag,
Alles rus, en hou wag,
dis Maria, bevoorregte vrou,
by haar Kindjie, met Josef
so trou.
Soete hemelse rus,
soete hemelse rus.
eenvoudig en de melodie is sim
pel, maar het is doorgedrongen
lot in de uithoeken der aarde en
uitgegroeid tot het kerstlied van
alle naties, tot een innige bede
om de vrede, die zich steeds ver
der van ons schijnt te verwijde
ren.
Ook deze nacht zal niet de
vrede tussen de volkeren bren-
Stille Nacht, heilige Nacht,
Alles schlaft, einsam wacht
nur das Traute Hochheilige Paar
Holder Knabe im lockigen Haar,
Schlaf in himmlischer Ruh,
schlaf in himmlischer Ruh
Zo in het geteisterde Boeda
pest en de vluchtelingenkampen
„Csendes éj, szentséges éj,
Mindenek élma mély.
Nines ébren mas, csak a szent
szüle par
Draga kisdeduk ülmainül,
Szent Fiü aludjal,
Szent Fiü aludjül."
Zo in Frankrijk
Voici Noël O douce nuit
L'étoile est la, qui nous conduit.
Allons done tous avec les Mages
Porter a Jésus nos hommages...
Car l'enfant nous est né,
Le fils nous est donné.
En zo bij ons
Stille Nacht, Heilige Nacht,
Wonderschoon, hoe vol pracht,
Zie, deez' driewerf zalige stond,
Morgenrood van het Nieuwe
Verbond,
Werd reeds eeuwen verwacht,
Werd reeds eeuwen verwacht.
gen, daarvoor zijn er te veel men
sen die niet „van goede wil" zijn.
Moge-hij echter wel brengen in
het hart van ieder de vrede van
Christus, die volkomen en on
verdeeld is.
Zo zingt men het lied in Duits
land, waar het ontstaan is
Zo in Spanje en Z.-Amerika
Noche de Dios, noche de paz,
Claro sol brilla ya,
y los üngeles cantando estan
Gloria a Dios, Gloria al Rey
eternal
Duerme el nino Jesüs,
Duerme el nino Jesüs.
Zo in Curacao
Nochi di silencio, nochi santu
Jiu di David, tantu tempu espera
Kende millones lo bendiciona
a^ naci den stal di Bethlehem
E ku ta senor di criaturanan
Senor di di tur e criaturanan.
„Ze snelden er heen, en vonden Maria en Jozef met Kindje, dat
in de kribbe lag". (Lukas 2 16)
orgen zal het weer Kerst
mis zijn.
Voor de twaalfde maal sinds
het einde van de tweede wereld
oorlog.
We zullen de verjaardag van
de wonderbaarlijkste en heerlijk
ste boodschap die ooit aan de
wereld werd gebracht, vieren zo
als we dat gewend zijn te doen
de wijdingsvolle nachtmis met de
sfeervolle oude kerstliederen en
thuis het stalletje of de boom met
de kaarsjes en het feestelijke
kerstmaal, waar het hele gezin
bij aanzit, dankbaar en tevreden.
Voor de twaalfde maal sinds
het einde van de tweede wereld
oorlog.
Maar ook ditmaal zullen we
niet hebben waarop we al elf
maal zo vurig hebben gehoopt
de wereldvrede, de vrede tussen
alle volken in Oost en West, in
Noord en Zuid.
Ditmaal minder dan ooit, mogen
we wel zeggen, want sinds het
einde van de oorlog hebben wij
nog niet zo'n angstige Kerstmis
gekend als thans; nog nimmer in
al die jaren is de dreiging van een
nieuwe wereldoorlog zo groot
geweest als nu; nog geen enkele
maal is de wereld zo verscheurd
geweest en heeft zij zo halsbre
kend gebalanceerd op de rand
van een fatale afgrond; geen en
kel kerstfeest sinds 1945 heeft
zoveel leed gebracht aan een aan
tal volken als Kerstmis 1956. De
rechten van de mens worden ver
trapt in golven van een onmense
lijke terreur en de waarheid
wordt besmeurd op een wijze die
niemand voor mogelijk had ge
houden. Minder dan ooit zijn er
thans tekenen die wijzen op een
werkelijke duurzame vrede. Eén
ondoordacht schot kan de ge
spannenheid in de internationale
toestand doen springen, waardoor
een onvoorstelbare chaos en ver
bijstering zich van de wereld zuh-
len meester maken.
Met schrijnende tegenstellingen
en bloedige strijd die de wereld
de adem doen inhouden, vieren
wij het feest van de Goddelijke
boodschap want ziet, ik verkon
dig u een grote vreugde, die voor
het hele volk bestemd is;
met Boedapest;
met het onbeschrijfelijke leed
van tienduizenden Hongaren die
zijn gevlucht voor een mensont
erend schikbewind;
met de honderdduizenden ande
ren in Oost-Europa, wier leven
uitziet op de binnenplaats van
gevangenissen en 't prikkeldraad
van concentratiekampen;
met de miljoenen bij wie de do
delijke honger dagelijks op de
drempel zit;
met de Jodenvervolgingen in
Egypte.
Daarom heeft Kerstmis 1956
een bittere smaak en wordt de
vreugde verduisterd door een on
bestemde angst voor de dag van
morgen. En als het alleen maar
om het feestvertoon ging, zouden
we beter geen kerstfeest kunnen
vieren, want bij zoveel leed laat
men het feesten achterwege.
Maar Kerstmis is veel meer.
Kerstmis is niet het midden in de
nacht opstaan en naar de kerk
gaan; niet het oprichten van een
stalletje in de huiskamer of het
volhangen van 'n denneboom met
allerlei prullaria; niet het branden
van gekleurde kaarsjes en niet 't
goed eten en drinken.
Kerstmis is voor alles de be
zinning op het geheim van Chris
tus' geboorte en de vredebood-
schap van de Engel des Heren:
et in terra pax hominibus
bonae voluntatis".
„Bonae voluntatis", het van
goede wil zijn.
Zonder deze voorwaarde zal
ons geen vrede deelachtig wor
den. Zonder goede wil zal de we
reld steeds dichter die rand van
de fatale afgrond naderen. Er zal
geen vrede zijn zolang de perti
nente boosheid regeert, zolang er
een openlijke gerichtheid tegen
God bestaat, zolang de menselijke
waardigheid wordt vertrapt.
We weten heel goed wie er
niet van goede wil zijn en we
wenden daarbij de blik naar Oost-
Europa, waar een duivelse boos
heid regeert en alles dreigt te
overweldigen. En ook in onze
naaste omgeving weten wij wel
te wijzen naar mensen die het
met de goede wil op een akkoord
je hebben gegooid.
Maar hoe is het met ons zelf?
Wordt al ons denken en doen
beheerst door de goede wil?
Gaat het lot van anderen ons
werkelijk ter harte?
Of hebben ook wij in het mo
derne, snelle en veeleisende leven
nauwelijks tijd om aan ons zelf
te denken?
We kunnen daar ang en breed
over denken en praten en ons zelf
misschien een rad voor de ogen
draaien met de verontschuldiging:
ik wil wel, maar ik kan niet,
maar ten slotte is de enig juiste
conclusie toch deze: wij zijn al
len schuldig!
Schuldig aan de chaos Van de
ze tijd!
Aan de met tanks en atoom
kanonnen bewaakte vrede!
Aan het leed, de onderdruk
king en de honger van miljoenen!
Dat is de balans van Kerstmis
1956.
Een balans die wij alleen nog
naar de goede zijde kunnen doen
doorslaan door onze goede wil; j
door goedheid in al ons denken
en doen; door de liefde voor de*
naaste die de hoogste goedheid is.
Alleen dan zal de wereld deel
hebben aan de vredesboodschap
van de eerste kerstnacht.
Politieke foefjes en kuiperijen
kunnen geen enkele vrede garan
deren.
Alleen de goede wil van elk
van ons is een waarborg voor de
vrede en een Zalig Kerstfeest,
dat wij u allen van harte toewen
sen. v
door MONA FAASSEN.
nke stond voor het raam en
keek somber naar buiten naar een
grijze kat, die op een grijze schut
ting van een grijze tuin liep. Mor
gen was het Kerstmis en ze had
maar fl.75 om voor Fred een ca
deautje te kopen. Maandenlang
had ze elke cent die maar moge
lijk was, opgespaard. Met dit re
sultaat.
Van f 40 in de week en een
hoge huur doe je niet zo veel. De
uitgaven waren hoger geweest
dan ze uitgerekend had. Zo gaat
het altijd. En nu had ze nog maar
f 1.75 om voor Fred een cadeau
tje te kopen. Haar Fred. Hoeveel
uren had ze niet plezierig zitten
verzinnen om iets leuks voor hem
te kopen. Iets leuks of iets moois
of iets zeldzaams, maar in elk ge-
val iets dat het zich tot een eer
zou mogen rekenen, om Fred als
Heer en Meester te hebben.
Er hing een spiegel tussen de
ramen van de kamer. Geen ge
wone spiegel van normale groot
te, maar een miniatuur spiegeltje.
Alleen een heel smal persoon zou,
wanneer hij alle delen van zijn ge
zicht apart aan een onderzoek zou
onderwerpen en deze indrukken
dan bij elkaar op zou tellen, tot
een volledig oordeel over zijn
uiterlijk komen. Aangezien Anke
heel slank was, verstond zij deze
kunst. Als een wervelwind rende
ze plotseling naar de spiegel en
ging ervoor staan.
Haar ogen schitterden weer,
maar de laatste twintig seconden
was alle kleur uit haar gezicht
getrokken. Ze begon haar haar
los te maken en liet het in zijn
volle lengte vallen.
Nu bezaten de Blokland van
Zanten's twee dingen, waarop ze
ongelooflijk trots waren. Het ene
was het gouden horloge van Fred,
dat van zijn vader en zijn groot
vader was geweest. Het andere
was Anke's haar. Als de koningin
van Saba in de andere flat aan
de overkant had gewoond, dan
zou Anke haar haar uit het raam
hebben laten hangen om het na
het wassen te laten drogen, al
leen om hare majesteit met haar
juwelen de ogen uit te steken
Was koning Salomon zelve de
schatbewaarder van het huis ge
weest, met al zijn schatten opge
stapeld in het sousterrain, dan zou
Fred elke keer als hij langs hem
kwam, zijn horloge te voorschijn
halen alleen maar om hem aan
zijn baard te zien plukken van af
gunst.
Dus nu liet Anke haar prach
tige haar loshangen en het golfde
en glansde als een gouden water
val. Het kwam helemaal tot aan
haar knieën en het was bijna als
of ze een bruin kledingstuk aan
had. En toen deed ze het weer
vlug en zenuwachtig omhoog. Ze
aarzelde en bleef even staan ter
wijl er een paar tranen op het
oude, versleten kleed vielen.
Toen trok ze snel haar bruine
mantel aan en zette haar bruine
hoedje op en met haar kleren ach
ter zich aan wapperend en met de
stralende schittering nog in haar
ogen, haastte ze zich de deur uit,
de trap af en de straat op. Ze
hield pas stil bij een bord, waar
op te lezen stond: „Madame Du-
vina. Alle haarsoorten".
Anke rende een trap op. Ze
hijgde als een renpaard en bleef
even staan om op adem te ko
men. Toen klopte Ze aan bij Ma
dame Duvina. Zij was een grote,
bleke, koele vrouw.
„Wilt u mijn haar kopen?"
vroeg Anke.
„Ik koop haar, ja", zei Mada
me. „Zet uw hoed maar af en laat
me maar eens kijken."
Daar golfde de goud-bruine
waterval naar beneden.
„Twintig gulden", zei Madame,
terwijl ze de haarmassa met een
vakkundige hand keurde.
„Knipt u het maar af," zei An
ke. Het was er uit
De eerste twee uur was het als
of ze vleugels had. Laten we de
ontstellende metamorphose nog
maar even vergeten. Ze rende
langs en door alle winkels, op
zoek naar een cadeautje voor
Fred. Eindelijk had ze het ge
vonden. Het was beslist alleen
voor Fred gemaakt. Zelffs in geen
warenhuis had ze zoiets gezien.
En ze had ze allemaal uitgekamd.
Het was natuurlijk ook niet meer
zo modern, maar ze wist zeker,
dat Fred het graag wilde hebben.
Dit was het een pracht van een
horlogeketting! Keurig en toch
eenvoudig van uitvoering.
Deze was het geld beslist waard
DE ECHO 1M HEI ZUIDEN
'O—