Waalwijkse en Langstra Courant 1 i 3tr (Doët en WBtSt, ttt Jüoorb en Zutö HET KERSTGESCHENK A, bonae voluntatis. MAANDAG 24 DECEMBER 1956 Uitgever: Waalwijkse Stoomdrukkerij Antoon Tielen Hoofdredacteur: JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week. 79e JAARGANG No. 99 Abonnement: 21 cent per week per kwartaal 2.70 f 2.95 franco p.p. Advertentieprijs: 10 cent per m.m. Contract-advertenties: speciaal tarief BureauxGROTESTRAAT 205, WA AL WIJK TEL. 2621 KAATSHEUVEL - TEL. 2002 Dr van BEURDENSTRAAT 8 OPGERICHT 1878 TELEGR.-ADRES: „ECHO" annacht zal de christen heid over de gehele wereld weer het Kerstlied zingen, dat in be trekkelijk korte tijd de wereld veroverde. Het werd geschreven door de Oostenrijkse kapelaan Joseph Mohr en getoonzet door Franz Griiber. De woorden zijn Zo in Engeland Peaceful night, Holy night All around is calm delight, See the Maid and Mother mild, Watching over her darling child, Where he lies asleep, where he lies asleep. Zo in Zuid-Afrika Stille nag, heilige nag, Alles rus, en hou wag, dis Maria, bevoorregte vrou, by haar Kindjie, met Josef so trou. Soete hemelse rus, soete hemelse rus. eenvoudig en de melodie is sim pel, maar het is doorgedrongen lot in de uithoeken der aarde en uitgegroeid tot het kerstlied van alle naties, tot een innige bede om de vrede, die zich steeds ver der van ons schijnt te verwijde ren. Ook deze nacht zal niet de vrede tussen de volkeren bren- Stille Nacht, heilige Nacht, Alles schlaft, einsam wacht nur das Traute Hochheilige Paar Holder Knabe im lockigen Haar, Schlaf in himmlischer Ruh, schlaf in himmlischer Ruh Zo in het geteisterde Boeda pest en de vluchtelingenkampen „Csendes éj, szentséges éj, Mindenek élma mély. Nines ébren mas, csak a szent szüle par Draga kisdeduk ülmainül, Szent Fiü aludjal, Szent Fiü aludjül." Zo in Frankrijk Voici Noël O douce nuit L'étoile est la, qui nous conduit. Allons done tous avec les Mages Porter a Jésus nos hommages... Car l'enfant nous est né, Le fils nous est donné. En zo bij ons Stille Nacht, Heilige Nacht, Wonderschoon, hoe vol pracht, Zie, deez' driewerf zalige stond, Morgenrood van het Nieuwe Verbond, Werd reeds eeuwen verwacht, Werd reeds eeuwen verwacht. gen, daarvoor zijn er te veel men sen die niet „van goede wil" zijn. Moge-hij echter wel brengen in het hart van ieder de vrede van Christus, die volkomen en on verdeeld is. Zo zingt men het lied in Duits land, waar het ontstaan is Zo in Spanje en Z.-Amerika Noche de Dios, noche de paz, Claro sol brilla ya, y los üngeles cantando estan Gloria a Dios, Gloria al Rey eternal Duerme el nino Jesüs, Duerme el nino Jesüs. Zo in Curacao Nochi di silencio, nochi santu Jiu di David, tantu tempu espera Kende millones lo bendiciona a^ naci den stal di Bethlehem E ku ta senor di criaturanan Senor di di tur e criaturanan. „Ze snelden er heen, en vonden Maria en Jozef met Kindje, dat in de kribbe lag". (Lukas 2 16) orgen zal het weer Kerst mis zijn. Voor de twaalfde maal sinds het einde van de tweede wereld oorlog. We zullen de verjaardag van de wonderbaarlijkste en heerlijk ste boodschap die ooit aan de wereld werd gebracht, vieren zo als we dat gewend zijn te doen de wijdingsvolle nachtmis met de sfeervolle oude kerstliederen en thuis het stalletje of de boom met de kaarsjes en het feestelijke kerstmaal, waar het hele gezin bij aanzit, dankbaar en tevreden. Voor de twaalfde maal sinds het einde van de tweede wereld oorlog. Maar ook ditmaal zullen we niet hebben waarop we al elf maal zo vurig hebben gehoopt de wereldvrede, de vrede tussen alle volken in Oost en West, in Noord en Zuid. Ditmaal minder dan ooit, mogen we wel zeggen, want sinds het einde van de oorlog hebben wij nog niet zo'n angstige Kerstmis gekend als thans; nog nimmer in al die jaren is de dreiging van een nieuwe wereldoorlog zo groot geweest als nu; nog geen enkele maal is de wereld zo verscheurd geweest en heeft zij zo halsbre kend gebalanceerd op de rand van een fatale afgrond; geen en kel kerstfeest sinds 1945 heeft zoveel leed gebracht aan een aan tal volken als Kerstmis 1956. De rechten van de mens worden ver trapt in golven van een onmense lijke terreur en de waarheid wordt besmeurd op een wijze die niemand voor mogelijk had ge houden. Minder dan ooit zijn er thans tekenen die wijzen op een werkelijke duurzame vrede. Eén ondoordacht schot kan de ge spannenheid in de internationale toestand doen springen, waardoor een onvoorstelbare chaos en ver bijstering zich van de wereld zuh- len meester maken. Met schrijnende tegenstellingen en bloedige strijd die de wereld de adem doen inhouden, vieren wij het feest van de Goddelijke boodschap want ziet, ik verkon dig u een grote vreugde, die voor het hele volk bestemd is; met Boedapest; met het onbeschrijfelijke leed van tienduizenden Hongaren die zijn gevlucht voor een mensont erend schikbewind; met de honderdduizenden ande ren in Oost-Europa, wier leven uitziet op de binnenplaats van gevangenissen en 't prikkeldraad van concentratiekampen; met de miljoenen bij wie de do delijke honger dagelijks op de drempel zit; met de Jodenvervolgingen in Egypte. Daarom heeft Kerstmis 1956 een bittere smaak en wordt de vreugde verduisterd door een on bestemde angst voor de dag van morgen. En als het alleen maar om het feestvertoon ging, zouden we beter geen kerstfeest kunnen vieren, want bij zoveel leed laat men het feesten achterwege. Maar Kerstmis is veel meer. Kerstmis is niet het midden in de nacht opstaan en naar de kerk gaan; niet het oprichten van een stalletje in de huiskamer of het volhangen van 'n denneboom met allerlei prullaria; niet het branden van gekleurde kaarsjes en niet 't goed eten en drinken. Kerstmis is voor alles de be zinning op het geheim van Chris tus' geboorte en de vredebood- schap van de Engel des Heren: et in terra pax hominibus bonae voluntatis". „Bonae voluntatis", het van goede wil zijn. Zonder deze voorwaarde zal ons geen vrede deelachtig wor den. Zonder goede wil zal de we reld steeds dichter die rand van de fatale afgrond naderen. Er zal geen vrede zijn zolang de perti nente boosheid regeert, zolang er een openlijke gerichtheid tegen God bestaat, zolang de menselijke waardigheid wordt vertrapt. We weten heel goed wie er niet van goede wil zijn en we wenden daarbij de blik naar Oost- Europa, waar een duivelse boos heid regeert en alles dreigt te overweldigen. En ook in onze naaste omgeving weten wij wel te wijzen naar mensen die het met de goede wil op een akkoord je hebben gegooid. Maar hoe is het met ons zelf? Wordt al ons denken en doen beheerst door de goede wil? Gaat het lot van anderen ons werkelijk ter harte? Of hebben ook wij in het mo derne, snelle en veeleisende leven nauwelijks tijd om aan ons zelf te denken? We kunnen daar ang en breed over denken en praten en ons zelf misschien een rad voor de ogen draaien met de verontschuldiging: ik wil wel, maar ik kan niet, maar ten slotte is de enig juiste conclusie toch deze: wij zijn al len schuldig! Schuldig aan de chaos Van de ze tijd! Aan de met tanks en atoom kanonnen bewaakte vrede! Aan het leed, de onderdruk king en de honger van miljoenen! Dat is de balans van Kerstmis 1956. Een balans die wij alleen nog naar de goede zijde kunnen doen doorslaan door onze goede wil; j door goedheid in al ons denken en doen; door de liefde voor de* naaste die de hoogste goedheid is. Alleen dan zal de wereld deel hebben aan de vredesboodschap van de eerste kerstnacht. Politieke foefjes en kuiperijen kunnen geen enkele vrede garan deren. Alleen de goede wil van elk van ons is een waarborg voor de vrede en een Zalig Kerstfeest, dat wij u allen van harte toewen sen. v door MONA FAASSEN. nke stond voor het raam en keek somber naar buiten naar een grijze kat, die op een grijze schut ting van een grijze tuin liep. Mor gen was het Kerstmis en ze had maar fl.75 om voor Fred een ca deautje te kopen. Maandenlang had ze elke cent die maar moge lijk was, opgespaard. Met dit re sultaat. Van f 40 in de week en een hoge huur doe je niet zo veel. De uitgaven waren hoger geweest dan ze uitgerekend had. Zo gaat het altijd. En nu had ze nog maar f 1.75 om voor Fred een cadeau tje te kopen. Haar Fred. Hoeveel uren had ze niet plezierig zitten verzinnen om iets leuks voor hem te kopen. Iets leuks of iets moois of iets zeldzaams, maar in elk ge- val iets dat het zich tot een eer zou mogen rekenen, om Fred als Heer en Meester te hebben. Er hing een spiegel tussen de ramen van de kamer. Geen ge wone spiegel van normale groot te, maar een miniatuur spiegeltje. Alleen een heel smal persoon zou, wanneer hij alle delen van zijn ge zicht apart aan een onderzoek zou onderwerpen en deze indrukken dan bij elkaar op zou tellen, tot een volledig oordeel over zijn uiterlijk komen. Aangezien Anke heel slank was, verstond zij deze kunst. Als een wervelwind rende ze plotseling naar de spiegel en ging ervoor staan. Haar ogen schitterden weer, maar de laatste twintig seconden was alle kleur uit haar gezicht getrokken. Ze begon haar haar los te maken en liet het in zijn volle lengte vallen. Nu bezaten de Blokland van Zanten's twee dingen, waarop ze ongelooflijk trots waren. Het ene was het gouden horloge van Fred, dat van zijn vader en zijn groot vader was geweest. Het andere was Anke's haar. Als de koningin van Saba in de andere flat aan de overkant had gewoond, dan zou Anke haar haar uit het raam hebben laten hangen om het na het wassen te laten drogen, al leen om hare majesteit met haar juwelen de ogen uit te steken Was koning Salomon zelve de schatbewaarder van het huis ge weest, met al zijn schatten opge stapeld in het sousterrain, dan zou Fred elke keer als hij langs hem kwam, zijn horloge te voorschijn halen alleen maar om hem aan zijn baard te zien plukken van af gunst. Dus nu liet Anke haar prach tige haar loshangen en het golfde en glansde als een gouden water val. Het kwam helemaal tot aan haar knieën en het was bijna als of ze een bruin kledingstuk aan had. En toen deed ze het weer vlug en zenuwachtig omhoog. Ze aarzelde en bleef even staan ter wijl er een paar tranen op het oude, versleten kleed vielen. Toen trok ze snel haar bruine mantel aan en zette haar bruine hoedje op en met haar kleren ach ter zich aan wapperend en met de stralende schittering nog in haar ogen, haastte ze zich de deur uit, de trap af en de straat op. Ze hield pas stil bij een bord, waar op te lezen stond: „Madame Du- vina. Alle haarsoorten". Anke rende een trap op. Ze hijgde als een renpaard en bleef even staan om op adem te ko men. Toen klopte Ze aan bij Ma dame Duvina. Zij was een grote, bleke, koele vrouw. „Wilt u mijn haar kopen?" vroeg Anke. „Ik koop haar, ja", zei Mada me. „Zet uw hoed maar af en laat me maar eens kijken." Daar golfde de goud-bruine waterval naar beneden. „Twintig gulden", zei Madame, terwijl ze de haarmassa met een vakkundige hand keurde. „Knipt u het maar af," zei An ke. Het was er uit De eerste twee uur was het als of ze vleugels had. Laten we de ontstellende metamorphose nog maar even vergeten. Ze rende langs en door alle winkels, op zoek naar een cadeautje voor Fred. Eindelijk had ze het ge vonden. Het was beslist alleen voor Fred gemaakt. Zelffs in geen warenhuis had ze zoiets gezien. En ze had ze allemaal uitgekamd. Het was natuurlijk ook niet meer zo modern, maar ze wist zeker, dat Fred het graag wilde hebben. Dit was het een pracht van een horlogeketting! Keurig en toch eenvoudig van uitvoering. Deze was het geld beslist waard DE ECHO 1M HEI ZUIDEN 'O—

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1956 | | pagina 1