ME N V gj'jyM gSEBSl 10°lo korting begint de opruiming bu va DE MYSTERIEMAN WOENSDAG 2 JANUARI TOT 40°/. VERLAAGD. UyMHiHWM»— WOENSDAGMORGEN 9 UUR ü'lTl 9.75 Op alle overige artikelen, begint onze geweldige Balans 12 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 31 DECEMBER 1956 12 y van restanten kwalitelts- £gZ°'Zor ongelooflijk lege pr««n. Eon opruiming voor iedere beurs, dal brengt VAN DIJK. Grote partij h*md'^y"'oor 9^8 Restant partij •n rib van 4,8 129 Wollen, katoenen en interlook 5M NU voor 2.98 1-49 Restanten nylon liteit nylon in ble"^ g g5 voor 4.98 or Je voorjaars- Om plaat» t"»1' r.kke„ pullovers en collectie moeten vesten leeg. nullover, uitsluitend KOOPT NU een e» O„ge,ooflijk lage 1klas zuivere wol moderne linten apart, dessins, prijs, b.v. een pullover 6 „8 S*t'NU 19'98 Restanten en enkelingen bete. r*- n beste modellen van dit seizoen ruimen voor ongekend lage pr„- Gewatteerde peignoir, royaal mo^ 6ók o» 4» voortreffelijke Wola-oorsetten en beka's De populair, trioolboordpyama, Jansen Tilanos. De laatste serie van 14.75 voor 10.98 Op alle overige pyama I0*jo korting. ...mui „rniNMIItllfllUI \l FEUILLETON van DE ECHO VAN HET ZUIDEN Oorspronkelijke detectiveroman door d' ARGENTY. 18) Met een vriendelijke groet ver dween Peters in het gebouw en zocht Karper op. Deze vertelde de detective uitvoerig over het systematisch onderzoek in de •nachtclub, liet hem de inmiddels uitgetikte verslagen lezen van het verhoor der talrijke leden van het personeel, toonde hem de in be slag genomen hoeveelheid wa pens, gaf hem het verslag van brigadier Bel ter inzage, infor meerde naar Margarets beleve nissen en besprak de ontvoering van De Bas en Pollins. Karper presenteerde met een stalen gezicht van Schotens siga ren. Na ongeveer een uur kwam het gesprek op de aanslagen in het plantsoen bij de Voorstraat. Peters las het verhaal van de agent door. ,,Wie zou het slachtoffer ge weest zijn?" vroeg de rechercheur. „Daar hoeven wij niet lang over na te denken", antwoordde Peters, „er is maar één man in district tien, die in staat is een ko gelvrij vest te dragen en die wei gert om zijn naam op te geven". „Een bekend iemand?" „Jan Pijper". „Zou dat werkelijk waar zijn? Ja, nu u het zegt Peters haalde het zakboekje te voorschijn om een paar aanteke ningen te maken. Karper herken de verbaasd de initialen. „Is dat boekje van u? Heeft de commissaris het u teruggegeven?" „Ja, hij gaf het mij voor de in gang." „Hé", zei Karper, „ik dacht, dat het van Jan Pijper was." De detective beschouwde de twee zwarte letters: J. P., Jack Peters, Jan Pijper. „Inderdaad de zelfde letters, hé wat toevallig." De beide mannen lachten om de vergissing. De rinkelende te lefoon riep hen weer naar de werkelijkheid terug. „Bureau van politie, district tien", riep Karper in de hoorn. „Hier Willy Jones, mijn vader is daarnet op straat neergescho ten! Het gebeurde vlak voor de deur, ik hoorde het schot vallen en rende naar buiten, maar er was niets te zien. O, vader is vast dood, we hebben hem naar binnen gebracht en Margaret heeft een flauwte gekregen van schrik. Komt u toch dadelijk, ik weet niet wat ik beginnen moet. Hul- sters is weg om de dokter te ha len. Zal ik Peters opbellen?" „Die is hier", onderbrak Kar per. „O, is die bij u, brengt u hem dadelijk mee en Russ natuurlijk ook, als die er is." De rechercheur bracht Peters de boodschap over. Deze belde terstond zijn kantoor op. „Met Russ? Hallo Gerard, hier Jack. Pak even een taxi naar het huis van Jones, er is een tragisch ongeluk gebeurd. Ik kom met de politie mee. Troost Margaret, wil je. Haar vader is voor de deur neergeschoten." Karper kon niet horen wat Russ antwoordde. Peters legde de hoorn neer, stak het zakboekje in zijn zak en liep snel de rechercheur achterna, die een overvalwagen met vijf agen ten en een politie-arts liet starten. „Ik neem mijn eigen wagen, Karper", riep Peters. Achter elkaar stoven de auto's door het drukke verkeer. Toch duurde het nog zes minuten voor zij de laatste hoek omsloegen en met gillende remmen tot stilstand kwamen. De straat voor het huis afzetten was het werk van een ogenblik, de tientallen nieuwsgie rigen werden op 'n flinke afstand gehouden. Karper, Peters en de politie-arts betraden het huis. Russ arriveerde precies één mi nuut later, overzag de toestand en nam Margaret mee naar een zij kamer, waar hij het meisje wat op haar verhaal bracht. De huisdok ter verstrekte zijn officiële collega enkele inlichtingen, samen onder zochten zij de gestalte, die op een divan lag uitgestrekt. Karper begon heel kalm Willy Jones te ondervragen, hem onder wijl op zijn gemak stellend. Pe ters observeerde de aanwezigen. Het beknopt relaas van de zoon van de advocaat, zoals hij dit thans aan de rechercheur ver telde, luidde: „Mijn vader wilde nog even een luchtje scheppen, zoals hij va ker om deze tijd 's avonds doet. Hij was nauwelijks buiten toen er een schot klonk. Margaret en ik zaten aan deze tafel de krant te lezen en schrokken van het ge luid op. Ik rende naar buiten en zag vlak voor de deur een ge stalte liggen, ik hurkte er bij en ontdekte, dat het mijn vader was. Er was geen verdacht mens in da straat te zien, alleen de buren kwamen kijken. Nou, toen heb ik samen met Hulsters mijn vader binnengedragen en hier op de so fa gelegd." „Wie is Hulsters?" „De butler, die daar bij de deur staat". „Waar was hij, toen u naar buiten rende?" „Ik was met An, het dienst meisje, in de keuken,, meneer" viel Hulsters zelf in. „Hoorde u het schot of zag u het geloop?" „Het schot heb ik niet gehoord, meneer. Maar meneer Willem riep door de geopende voordeur om hulp." „Vermoedde u wat er gebeurd kon zijn?" „In 't geheel niet, het was een grote schrik voor mij, meneer." „Waar is het dienstmeisje?" „In de keuken, meneer, zij durft niet hier te komen." „Dan zal ik haar straks onder vragen", zei Karper. „Een ogenblikje, verzocht Pe ters. „Heeft één van u een ver moeden wie de dader geweest kan zijn?" Zowel de zoon als de butler zwegen. „Had meneer Jones geen per soonlijke of politieke vijanden?" „Absoluut niet", antwoordde Willy. De politie-arts méldde het ein de van zijn onderzoek: „Ik heb de kogel verwijderd, het schot is met een zwaar kaliber revolver gelost van ongeveer 2 meter afstand. De advocaat werd in de rug ge troffen, het hart werd geraakt en de dood moet onmiddellijk zijn in getreden." „Dus soortgelijk als de moord op VVellers", zei Karper. „Dan vergist u rich", sprak Peters tegen, „Wellers werd met een kleiner wapen neergeschoten en beróófd. Daar waren minstens twee personen, want het gebeur de op groter afstand. Meneer Jo nes is met een zware revolver door één persoon vermoord om en reden van angst of wraak, mis schien omdat hij te veel wist. Ik prefereer die laatste veronderstel ling, omdat we aan kunnen ne men, dat Margaret haar vader méér over de ontvoering heeft medegedeeld dan óns!" De rechercheur keek zeer ern stig, opende de tussendeur en vroeg Margaret: „Heeft u uw va der werkelijk de namen van uw ontvoerders medegedeeld?" Er kwam geen antwoord, maar een verschrikkelijke huilbui. Van de weeromstuit viel haar broer eveneens met 't hoofd in de han den op een stoel. (Wordt vervolgd) ONDANKS PRIJSSTIJGINGEN OP ALLE TEXTIEL- GOEDEREN HEBBEN WIJ ONZE VOORRADEN PROFITEERT VAN DEZE UNIEKE GELEGENHEID. U BESPAART NU NOG VELE GULDENS. Ziet onze speciale Opruimings-etalages. GROTESTRAAT 192 WAALWIJK. a IB'M™ yk. STA' XIONSSTBAAX WAM.WU* OPRUIMI

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1956 | | pagina 12