WAALWIJK
VW MENING
DE ZWARTE RUITER
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 18 FEBRUARI 1957
Ir. H. VAN DER WAERDEN
OVERLEDEN.
in het betere
genre
kon worden gesproken; daar
voor was het samenspel te slor
dig en miste de nodige fantasie.
Er waren nog meer wijzigin
gen in het elftal van de thuisclub
door een knietje van spil Figee
en een nieuwe candidaat voor t
keepersvraagstuk.
Wijkmans heeft zijn doel niet
onverdienstelijk verdedigd en
rechtvaardigt wel een nieuwe
kans te krijgen.
Het is geen grote wedstrijd ge
worden in deze derby, waarbij
de scheidsrechter al het mogelij
ke heeft gedaan om de boel in 't
honderd 'te laten lopen, zonder
aanziens des persoons trouwens,
en het pleit voor de goede ver
standhouding tussen de spelers
onderling dat de match in een
prettige en sportieve sfeer werd
gespeeld tot het laatste fluit
signaal.
Bij RWB vonden we de verde
diging wel het beste gedeelte
van de ploeg.
Door het lichte overwicht dat
de RKC-ers bijna de gehele wed
strijd door hadden, kreeg zij be
hoorlijk wat werk te verzetten,
wat hen doorgaans heel goed ai
ging, en vele aanvallen van de
thuisclub werden in de kiem ge
smoord door deskundige terug
speelballen op de keeper.
De eindstand 11 geeft wel
ongeveer de verhouding weer,
want al waren de RKC-ers meest
al in de meerderheid, de onmacht
om dit in doelpunten uit te druk
ken, gaven hen geen recht op 'n
grotere beloning.
Al was het dan een veel betere
wedstrijd dan vorige zondag, de
cadans en de rust is in de ploeg
nog niet geheel teruggekeerd,
wat voor de ontmoeting van zon
dag a.s. toch wel nodig is om de
winst te behalen.
Na de eerste schermutselingen
is het RWB die zich het eerst
kansen weet te scheppen en al
vrij spoedig is het rechtsbuiten
Didden die met een fraai doel
punt de gasten de leiding geeft.
De RKC-ers weten zich te her
stellen, wat tot uitdrukking komt
in een serie aanvallen, die goed
door de verdediging van RWB
worden opgevangen.
Diverse «choten suizen langs
de verkeerde kant van lat en pa
len of worden door Schalken op
keurige wijze onschadelijk ge
maakt, terwijl de uitvallen van
RWB eveneens een paar doelrij-
pe kansen opleveren. Ook hier
falen de schutters, zodat de rust
ingaat met een kleine maar-nut
tige voorsprong voor RWB.
In de tweede helft zien we bij
RKC Kuijs vervangen door van
Ravenstein, wat geen beletsel is
om weer regelmatig in het straf
schopgebied van de gasten te ope
reren. Het wil maar niet lukken,
totdat eindelijk Corstanje zich
mooi vrij weet te maken en on
houdbaar de verdiende gelijkma
ker weet te scoren. Direct daarop
krijgt dezelfde speler weer een
geheide kans, maar hij ziet zijn
schot precies langs de uitlopen
de doelman en paal achter gaan.
Van weerszijden wordt er nog
hard gewerkt om de beslissende
stoot'te geven, wat echter met
meer lukt, zodat een puntenver
deling het uiteindelijke resul-
is»
Het 2e elftal behaalde in Vught
bij Zwaluw 2 een verdienstelijk
gelijk spel, terwijl het 4e elftal
net nog beter deed door met 3-2
van WSC 3 te winnen.
KAATSHEUVEL.
Zigo 2—DESK 3 5—4
Een 41 voorsprong van DESK
wist _Zigo in een 54 stand om
te zetten. In de aanvang was Zi
go in de meerderheid, doch het
eerste doelpunt was voor DESK,
toen na goed 20 minuten DESK
een vrije trap kreeg; v. d. Wouw
schoof de bal door naar G. Laros
en met een juweel van een schot
nam DESK de leiding. Twee mi
nuten later bracht Abe de stand
op 02 en nog geen 5 minuten
nadien weet P. Oerlemans uit 'n
voorzet van Fr. van Delft het 3e
doelpunt te scoren, 03. Even
voor de rust komt Zigo opzetten.
Uit een voorzet wist de midvoor
kalm te doelpunten, 13.
Na de rust was DESK weer 't
eerst in de aanval en na 5 minu
ten was de stand 14. Iedereen
dacht, dat Kaatsheuvel gemak
kelijk gewonnen zou hebben,
doch deze gedachte kwam niet
uit want binnen een half uur was
de stand reeds 44. De achter
hoede kwam onder zware druk
te staan en keeper de Kort had
heus zijn dag niet. Zeven minu
ten voor het einde scoorde de
thuisclub het winnende doelpunt
in een wedstrijd, die een over
winning had moeten worden.
DESK 3 weet nog niet dat een
wedstrijd 90 minuten duurt.
CAPELLE.
SSCChrislandia 41.
In de eerste thuiswedstrijd in
1957 heeft SSC met T1 gewon
nen van Chrislandia uit Heinin
gen, in een over het algemeen ge
nomen matig gespeelde wed
strijd.
Voor de rust was SSC overwe
gend in de meerderheid en wist
dit tot uitdrukking te brengen in
een tweetal doelpunten. Het eer
ste werd in de 15e minuut door
C. v. Zeist met een verrassend
hard schot van verre afstand ge
maakt en het tweede na een half
uur door M. v. d. Schans.
Diverse malen werd er naast
of rakelings over het doel ge
schoten en daar bovendien paal
en lat ook nog redding brachten
bij Chrislandia, was bij de rust
de stand nog 20.
De tweede helft kenmerkte zich
door een hevig offensief van
Chrislandia en moest de SSC-
verdediging alle zeilen bijzetten
om doelpunten te voorkomen, in
de laatste 20 minuten wist SSC
zich te onttrekken aan de druk
en uit een corner maakte A. v. d.
Schans met een fraaie kopbal 't
derde en tevens mooiste doelpunt
van de wedstrijd, 30.
Tien minuten voor het einde
maakte M. v. d. Mast het vierde
doelpunt voor SSC en enkele mi
nuten voor het einde wist Chris
landia de eer te redden met een
doelpunt, dat zij wel verdiend
hadden, 41.
Onmerkelijk is dat alle voor
hoedespelers één doelpunt maak
ten in deze wedstrijd, uitgezon
derd A. la Grauw, hoewel deze bij
SSC vooral voor de rust de besté
speler was.
De invaller doelman D. Spie-
rings kreeg niet veel werk te ver
zetten, maar voldeed verdienste
lijk.
De junioren hebben tevergeefs
gewacht op de junioren uit Dru-
nen, daar deze niet opgekomen
zijn.
DRUNEN.
DVCVES '35 1—2.
In een vrij tamme wedstrijd
met gelijk opgaand spel leed DVC
zondagmiddag een nederlaag op
eigen terrein van een nog vrij
onbekende tegenstander.
De rust ging in met 11 en
direct na de rust maakten de
gasten het tweede doelpunt. Hoe
DVC ook werkte, VES wist haar
voorsprong te behouden.
VLIJMEN.
Oirschot V. 1Vlijm. Boys 1 1-2.
Vlijm. Boys kampioen.
Door deze uitslag werd Vlijm.
Boys kampioen met 30 punten
uit 1(5 wedstrijden; een wedstrijd
werd verloren van TAC met 1-0.
Vele supporters waren in Oir
schot present, naar schatting
500, die voor de Boys in deze
wedstrijd een goede steun waren,
want telkens werden de Boys
luide aangemoedigd.
Om half drie stelden beide elf
tallen zich op. Oirschot won de
toss en Vlijmen trapte tegen de
wind in af. Oirschot neemt de
bal over en gesteund door de
wind zijn ze direct in de aanval.
De verdediging van de Boys
doorstaat deze aanvallen en met
flinke trappen wordt de voor
hoede aan het werk gezet. Bij de
eerste uitval hiervan heeft mid
voor v. Heivoort reeds sukses.
Hij krijgt de bal goed aange
speeld van de rechtsbinnen, van
Esdonk komt vrij voor het doel
en schiet onhoudbaar in, 01.
Oirschot gaat vanaf de aftrap op
het doel van Vlijmen af en de
verdediging van de Boys krijgt 't
even moeilijk, maar weer wordt
het spel verplaatst. Goed samen
spelend gaan de Boys telkens op
het doel van Oirschot af. Uit een
van deze aanvallen werkt de
linksbuiten de bal mooi vrij en
geeft prachtig door aan de mid-
voor, die weer raak schiet, 02.
Het publiek van Vlijmen moedigt
de Boys nog harder aan, maar
Oirschot geeft zich nog niet ge
wonnen. Uit een van de aanval
len werkt de doelman van Vlij
men de bal corner. Deze wordl
mooi voor doel geplaatst en de
midvoor schiet hoog en onhoud
baar in, 12. De Boys zien het
gevaar in en stopper Coensen,
die in goede vorm is, zet de voor
hoede weer aan het werk. Enkele
goede kansen van de Boys wor
den door de goede doelman van
Oirschot prachtig geweerd. En
met de stand 10 komt de rust.
Na de rust, met wind mee, zijn
de Boys direct in de aanval. Aan
val op aanval volgt, maar de
voorhoede krijgt geen kans tegen
de hard werkende verdediging
van Oirschot, die zich geheel in
de verdediging had teruggetrok
ken. Na 15 minuten dacht ieder
dat Vlijmen de voorsprong zou
vergroten, maar ditmaal schoot
de midvoor naast. Vlijmen bleef
aanvallen en de goed spelende v.
Engelen schoot prachtig in, maar
weer redde de doelman van Oir
schot. Oirschot kwam er na de
rust maar suoradisch aan te jias
en doelman Boom behoefde maar
enkele malen in te grijpen, wat
hem goed af ging. Het was steeds
een aanvallend Vlijmen en dat
er 17 corners moesten worden
genomen, was wel een bewijs dat
'Vlijmen de overwinning verdien
de. En tot groot genoegen floot
de scheidsrechter met de Boys in
de aanval het einde van deze
snannende strijd.
De supporters van de Boys
renden 't terrein op en de spe
lers werden naar het kleedlokaal
gedragen, waar bloemen door
Oirschot werden aangeboden.
Hierna sprak de heer C. Coen
sen namens de supporters van de
Boys en bracht hulde aan de spe
lers voor het behaalde sukses;
tevens bracht hij hulde aan het
ijverige bestuur en vooral aan
de trainer, de heer Ruitenburg,
die een leeuwenaandeel heeft in
deze mooie prestatie.
Daarna werden de Boys ge
lukgewenst door supporters en
supportsters. Intussen was Vlij
men opgebeld en daar werden
maatregelen genomen voor de
huldiging bij aankomst.
FAMILIKDRUKWEKK
HANDELSDRUKWERK
VERENIGINGSDRUKWERK
Waalwdjkse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN Waalwijk
In de ouderdom van 77 jaren is te
Amsterdam plotseling overleden de
heer Ir. H. v. d. Waerden, oud-direc
teur der Rijksvakschool voor Schoe
nen en Leder alhier.
De heer v. d. Waerden had vooraf
gaande week nog fit en gezond een
bezoek gebracht aan Waalwijk en is
woensdag, nadat hij zich een ogen
blik onwel gevoelde, plotseling over
leden.
De overledene werd in 1911 be
noemd tot scheikundige aan 't toen
malige Rijksproefstation en Voor
lichtingsdienst ten bate der Schoen
en Lederindustrie te Waalwijk.
Op 1 augustus 1919 volgde hij Ir.
van Gijn op als directeur van Rijks
vakschool en Proefstation, en deze
beide instellingen heeft hij onafge
broken gediend tot zijn pensioenge
rechtigde leeftijd, tot 30 september
1944, waarna hij nog een jaar heeft
waargenomen, zodat hij dus 34 jaar
aan deze instellingen was verbon
den.
In 1947 verliet hij Waalwijk, om
zich te vestigen in Amsterdam.
Onder zijn directoraat werd 't zil
veren jubileum der school met grote
luister gevierd.
Kenmerkend voor zijn ambtsperio
de was zijn vasthoudendheid, waar
door de combinatie Rijksvakschool
en Rijksproefstation ook in moeilij
ke jaren is blijven bestaan. Verder
kan hij zeker beschouwd worden als
een pionier op het gebied van het
wetenschappelijk onderzoek op het
gebied van de lederbereiding.
Mede door zijn medewerking en
doorzettingsvermogen is tegen^ grote
tegenstand in het Ledercontrólesta-
tion ontstaan, waarvan de waarde
ook in de tegenwoordige tijd nog
steeds erkend wordt.
Voor de school en T.N.O. (dat la
ter 't proefstation verving) heeft hij
ongetwijfeld vele verdiensten ge
had.
De heer v. d. Waerden heeft tot
z'n vertrek uit Waalwijk vele jaren
zitting gehad in de gemeenteraad,
eerst voor een zgn. neutrale partij,
later voor S.D.A.P. en P.v.d.A.
In de raad en in verscheidene
commissies deed hij verdienstelijk
werk.
RIJDEN MET GROTE LICHTEN
BIJ MIST.
De rijkspolitie vestigt er de aan
dacht op dat in deze streek door au
tomobilisten ernstig wordt gezondigd
'tegen de verplichting om bij mist,
met zicht van minder dan 200 meter,
met grote lichten te rijden (dus
geen gedempt licht), ook daar waar
stadslichten zijn voorgeschreven.
Men lette hier dus op in eigen en
anderer belang en de algemene vei
ligheid.
N.C.B. AFD. WAALWIJK.
Algemene jaarvergadering van de
N.C.B., .afdeling Waalwijk, op dins
dag 19 februari a.s., des namiddags
half 8 in het café van H. van Hees
been.
Agenda:
1. Opening - notulen.
2. Rekening en verantwoording over
1956.
3. Verkiezing van twee bestuursle
den, wegens periodiek aftreden
van de heren Arn. v. Huiten en
Nic. Klerx, die terstond herkies
baar zijn.
4. Spreekbeurt door de weled. heer
A. Kamp.
5. Mededelingen.
6. Rondvraag.
7. Sluiting.
„50 JAAR SCHILDERKUNST".
De tentoonstelling „50 jaar schil
derkunst" in het stadhuis alhier,
trekt grote belangstelling. Zaterdag
en zondag waren er reeds 250 be
zoekers.
Wij willen nog even de uren van
openstelling vermelden: van 1012
en van 25 uur. Maandag, woens
dag en zaterdag ook 's avonds van
79 uur. Voorts wijzen we er op
dat voor scholen (in groepsverband
en onder geleide) slechts 0.15 en-
trée per leerling behoeft te worden
betaald.
GIDSEN EN KABOUTERS
HOUDEN EEN OUDERSAVOND
EN KINDERVOORSTELLING.
De Gidsen en Kabouters van de
St. Oda-groep in de parochie St. Jan,
gaan weer een oudersavond geven.
Ze zullen dit onder leiding van hun
leidsters doen a.s. woensdag 20 fe
bruari in de grote zaal van de „Ge
croonde Leersse". Uiteraard zijn
daartoe de ouders van de kabouters
en gidsen uitgenodigd, maar onge
twijfeld zullen er nog vele gemeen
tenaren zijn die de verrichtingen
van de vrouwelijke tak in de katho
lieke jeugdbeweging willen gade
slaan. Daartoe bestaat gelegenheid,
waarvan zij gebruik kunnen maken
tegen bétaiine van de entree-prijs
van 1.De avond vangt aan om
half acht.
De Kabouters en Gidsen hebben
ook het plan opgevat om deel te ne
men aan de actie, die door de katho
lieke vrouwelijke jeugdbeweging in
Nederland onlangs is aangevangen,
een actie die tot doel heeft het bij
een brengen van gelden ten behoeve
van de z.g. onderontwikkelde gebie
den in de wereld. Ze zullen daarom
tijdens de pauze een verloting hou
den, waaraan waardevolle prijzen
zijn verbonden. De opbrengst van
deze verloting komt geheel ten goe
de aan een bepaald object van de
groep actie, n.l. een vliegtuig voor
Mgr. Stavermans op Nieuw-Guinea.
Uitvoeringen van de jeugdbewe
ging zijn over het algemeen zeer
aantrekkelijk voor alle andere jon
gens en meisjes, en daarom zal er
diezelfde woensdagmiddag een kin
dervoorstelling worden gegeven,
waarvoor de toegangsprijs 25 cent
bedraagt. Met dit geld hoopt de St.
Oda-groep de kosten van zaalhuur
etc. te kunnen bestrijden.
RIJ- EN JACHTVERENIGING
's-BOSCH-VUGHT HERDENKT
25-JARIG BESTAAN MET
DIVERSE HlPBiSCHE
EVENEMENTEN. OOK IN DE
OMGEVING VAN WAALWIJK.
Dit jaar herdenkt de Rij- en
Jachtverenigfng 's-Hertogen-
hosch-Vught het heugelijke feit
dat zij 25 jaar geleden werd oji-
gericht.
Daarom zal het gehele jaar
1957 in het teken staan van dit
jubileum en liggen al grootse
plannen klaar voor versclrillen-
de hippische evenementen, die de
hoogtepunten zullen vormen voor
een feestelijke en waardige her
denking van deze belangrijke ge
beurtenis.
De eerste wedstrijd zal gehou
den worden op zaterdag 9 maar!
aanstaande op het landgoed
„Plantloon". In voerleg met de
familie Timmermans, die 't voor
een military zo bij uitstek ge
schikte landgoed „Plantloon"
welwillend hiervoor ter beschik
king stelde, en met het bestuur
van district Zuid, terwijl deze
N.B.V.R., werd besloten deze sa
mengestelde wedstrijd open te
stellen voor deelname uit het ge
hele land, met dien verstande dat
ook aan de diverse onderdoen
afzonderlijk kan worden deffljjsc-
nomen. Tevens zal aan deze wed
strijd verbonden worden 't Kam
pioenschap Terreinrijden 1957
het district Zuid, terwijl deze
wedstrijd teygns bedoeld is als
vooroefening voor het Nationale
Kampioenschap Terreinrijden,
dat enige weken later elders in
den lande zal worden gehouden.
De wedstrijd zal bestaan uit de
onderdelen: dressuurproef, weg-
parcours (5000 m.), cross coun
try (3500 m.), wegparcours (7000
in.) en een springconcours.
Voor de cross country zijn als
DIERENBESCHERMING
EN DIERENVERNIELING.
Ik las in uw blad o.m. een stukje
„Asielfonds dierenbescherming" en
het pogen ook in Waalwijk een zo
noodzakelijk dierentehuis te hebben,
hetgeen zeer te prijzen valt, nuttig
en noodzakelijk is. Onder de verant
woorde gelden lees ik „jeugdclub
asielfondsbusje 55.-". Hieruit blijkt
mij - en zeker ook anderen - dat de
jeugd zich (wordt) inschakelt ter
bescherming, verpleging en verzor
ging der dieren. Het lijkt mij nodig
en nuttig de jeugd zodanig op te
voeden dat het beest, welk ook, zijn
nuttige plaats in de maatschappij
behoudt, dient te behouden en niet
op vaak zo beestachtige wijze door
ouderen wordt mishandeld en (of)
vernietigd. Natuurlijk treft dit ge
lukkig niet alle ouderen.
Er zijn er ook wier mentaliteit te
dien opzichte door mij niet kan wor
den bewonderd.
Bij onze woonplaats in de buurt -
ook van ons - verdwijnen de laatste
tijd in grotere mate regelmatig
meerdere poezen. Soms komen ze
thuis met klagende pijnen en ver
minkte lichaamsdelen; vaak ziet
men ze in het geheel niet terug.
Het is mij bekend dat een zoontje
van een volière-houder vertelde
„mijn vader maakt alle katten
dood die in de tuin komen". Op
zich bewijst dit nog niets, maar kin
deren en dronken mensen
Zelfs zouden er zich klemmen in de
grond bevinden waarin de poezen
zouden worden gevangen. Persoon
lijk stelde ik meerdere malen een
onderzoek in, om bewijs te verzame
len, hetgeen op een afstand moet ge
beuren, aangezien het niet mogelijk
is zich op particuliere grond te be
vinden, zonder verdacht te worden
verkeerde bedoelingen te willen
hebben. Ook zal het voor de politie
zeer moeilijk zijn een dergelijk feit
op heterdaad te constateren.
Ik meen daarom een beroep te
mogen doen - op wie dan ook - op de
intelligentie van het waarlijk mens
en heer zijn en op de gewetens der
zulken, door er op te wijzen dat die
ren van Gods schepping zijn, met
hun eigen aard en karakter, en dat
men ook rekenschap zal moeten af
leggen wat men met zijn dieren
heeft gedaan. Soms wordt op wrede
wijze een poes gedood. We hoorden
enkele jaren geleden een geval, dat
een poes met een schop door midden
werd gestoken. Kan men een goed
woord voor dezulken over hebben?
Nu is het wel zo, dat door de vaak
voortschrijding der evolutie, men
sen de dupe en vaak slachtoffer zijn,
wat vanzelf veel erger is, waar niets
tegen te doen schijnt, omdat zulks in
elk land voorkomt, waarom het niet
kan bevreemden dat dit ook over
slaat op dieren.
Niettemin dient een ernstig pro
test te worden gericht aan bedrijvers
dier euveldaden - en zo mogelijk
meer - aangezien ze zich schuldig
maken aan dierenmishandeling, al
zijn het dan maar poezen waaraan
men een hekel schijnt te hebben,
doch beslist lieve en vaak nuttige
(muizen en ratten) huisdiertjes zijn.
Natuurlijk kan iemand reageren:
doe niet zo sentimenteel, het zijn
toch maar waardeloze poezen, (al
brengt het huidje vaak aardig wat
op!) doch men vergete niet dat de
houders dezer dieren, die niet als
een hond bijv. kunnen worden vast
gehouden of teruggeroepen, gehecht
aan hen raken en tot de familie
gaan behoren en men bij vernieling
c.q. mishandeling tevens de houders
treft.
A. Rooze,
Winterdijk 29, Waalwijk.
wisselprijzen beschikbaar het
Bronzen Paard, aangeboden dooi
de N.V. „Noord-Braband" Le-
'vens verzekering Mij. te Waalwijk
en een Beker, aangeboden door
de vereniging „Waalwijks Be-
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
door
HENRIC VAN NORCH.
7.)
Schemering begon al in te val
len, toen de man en de hond
een dorp bereikten. Het bleek
Ruinen te zijn.
Voor een herberg bleef de man
even staan en bekeek het uit
hangbord. Volgens dit droeg de
taveerne de naam van „De Brui
ne Hengst". De dorpsschilder
had onder de naam een wild
steigerend paard in bruine verf
aangebracht. De roodbruine tint
deed wat vreemd aan en de pro
porties van de verschillende le
dematen van het beest ten op
zichte van elkaar en van de
romp waren wel enigszins in
strijd met de werkelijkheid,
maar wat deed dat er toe.
De beide wandelaars stapten
„De Bruine Hengst" binnen. De
gelagkamer bleek veel ruimer
en royaler te zijn dan die van
„De Mol". Er was een echte tap
kast aanwezig met flessen met
diverse vochten, in allerlei tin
ten en veel glas- en tinwerk. Er
hingen zelfs enige schilderijen
aan de wanden.
De man stevende direct op 'n
tafeltje af en ging daaraan zitten
De hond keek even wantrou
wend naar de drie personen, dis
zich reeds in de gelagkamer be
vonden en ging toen stijf tegen
de benen van zijn baas liggen.
Was het om deze eventueel te
beschermen of had hij nog een
onbestemde angst, dat ze hem
weer van zijn nieuwe meester
zouden afnemen.
De invallende duisternis ge
holpen door de dichte lindebo
men voor het huis en de kleine
ramen met de in lood gevatte
trekruitjes, maakte, dat het in
het vertrek reeds 'vrij donker
was. Een der drie personen, die
aan een ander tafeltje een druk
gesprek hadden gevoerd, maakte
bij het binnenkomen van de man
en de hond licht door een raap
olielampje aan te steken.
De pas aangekomene bestelde
bier en deed verder alsof de we
reld hem, niet aanging. Hij werd
scherp opgenomen door de drie
anderen, maar deze schenen
blijkbaar niets verdachts aan
hem te bespeuren. Twee van hen
die een glaasje voor zich had
den staan, dronken dit leeg en
vroegen nog een brandewijn, die
door de derde werd gehaald.
Hierop nam hun gesprek weer
voortgang.
De man Albrecht bleef slape
rig voor zich uit staren. Zo nu
en dan ving hij iets van het ge
sprek op. Het ging blijkbaar
over een beroving en het slacht
offer scheen nogal een man van
gewicht te zijn, een der Effen
van het dorp. Een der mannen
zei nu opeens flink luid „Het
moet nu maar eens uit zijn met
die struikroverijen. De andere
beide antwoordden hier iets op
wat de man Albrecht niet kon
verstaan. De man met de luide
stem zei daarop „Er moet een
klopjacht op die zwarte deug
niet worden gehouden. Hij moet
gejaagd worden als een vos."
Het gesprek ging daarop weer
met gedempte stemmen verder,
totdat opeens weer luid door '1
vertrek klonk „Er zwerft nog
veel te veel vreemd gespuis rond
in het land."
De man Albrecht bestelde
thans opnieuw een bier en vroeg
de waard hem brood met boter
en kaas en voor zijn hond brood
met reuzel of ander vet te bren
gen.
Toen de herbergier het ge
vraagde had gebracht, gingen de
twee andere bezoekers afreke
nen, waarna ze vertrokken.
De man van de hond vroeg nu
of hij hier kon overnachten.
De waard zag hem een ogen
blik onderzoekend aan en zei
toen glimlachend „Natuurlijk,
waarvoor heb ik anders m'n her
berg Voor Uw hond heb ik wel
een goed plaatsje in de schuur."
„Neen, die neem ik mee naar
mijn slaapvertrek. Hij is mijn
vriend, wij zijn onafscheidelijk."
„Zoals ge verkiest."
De man Albrecht dronk nog
een glaasje brandewijn en ver
dween toen met Vriend naar zijn
slaapkamer.
Onder het uitkleden mompel
de hij „De hemel sta mij bij.
Ook hier alweer de Zwarte Rui
ter. Als ik bijgelovig was, zou
ik moeten gaan denken, dat de
man nog eens een grote rol in
mijn leven zal spelen. Ik ben
bang, dat ik vannacht van die
sinjeur ga dromen, Vriend."
De hond, die zich reeds had
uitgestrekt op het stro, dat de
waard hem als nachtleger had
toebedacht, zag zijn baas even
met een dankbare blik aan, sloot
daarop zijn togen en was van
plan deze nacht van zijn nieuwe
meester te dromen.
III. De Prediker
De volgende dag hing er een
zware grijze lucht over het land
schap. Nu en dan viel er een
koude motregen.
De man Albrecht en zijn hond
liepen weer over de zandwegen,
die als een wirwarnet over het
land lagen.
„Ik begrijp niet, hoe al die
diep uitgeholde sporen toch in
de hei komen, Vriend. 'Alleen
tussen het dorp en de es kom je
een man of een vrouw of een
paard en een kar tegen verder
ligt het land als uitgestorven.
Vriend zag zijn baas even aan
en holde toen weer vrolijk voor
hem uit. Het was niet meer de
zelfde hond van gisteren. In zijn
ogen school niets meer van enige
heimelijke angst. Er waren
thans weer levensmoed en le
venslust in z'n lichaam gevaren.
De heidestruiken waren bijna
uitgebloeid en het vochtige weer
van deze morgen hield de bijen
dicht bij hun korf. De vogels
voelden de herfst reeds naderen,
enkele vroege trekkers waren
reeds zuidelijker uitgeweken, ds
kivieten vlogen in grote troepen
en ook ander soorten verzamel
den zich.
Als de hond weer eens even
naast zijn baas liep, begon deze
weer tegen hem te spreken.
„De koude tijd breekt spoedig
weer aan, voor velen de tijd van
honger en ontbering, Vriend.
Wij zullen dezer dagen een mooi
plekje opzoeken, waar we ons
een gezellige en eenvoudige wo
ning zullen bouwen. Half ver
scholen en beschut door enig
struikgewas en liefst aan een
waterplas. We willen ons hele
maal in de natuur verdiepen en
trachten meer toenadering tot
de dierenwereld te krijgen. Van
de wezens, die met twee benen
op de bodem rondwandelen hei)
ik voorlopig meer dan genoeg,
Vriend."
Maar Vriend had het slot van
de toespraak niet meer gehoord.
Hij had bespeurd, dat zich daar
ginds iets in hun richting voort
bewoog en was nu gaan kijken,
wat voor gevalletje dat was.
Het geval, nu voorafgegaan
door Vriend, en de man Albrecht
naderden elkaar langzaam en
al spoedig zag de laatste, dat het
bestond uit een man en een
vrouw en twee kleine kinderen
en een nog kleiner kind, dat in
'n karretje zat, dat door de man
werd voortgetroken.
De gehele stoet zag er meer
dan haveloos uit en op de ge
zichten van alle leden en vooral
op dat van de vrouw stond hon
ger en ontbering te lezen.
(Wordt vervolgd)
