BINNEN- EN BUITENLAND
Waalwijkse en Langstraatse Courant
tn wuokcnnzouden we.
DE EUROMARKT.
STASSAR
BRILLEN
WAALWIJK
Een praatje over E.H.B.O.
80e JAARGANG No. 53
Uitgever:
Waalwijkse Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
Hoofdredacteur:
JAN TIELEN
verschijnt 2 x per week.
VRIJDAG 5 JULI 1957
Abonnement:
22 cent per week
per kwartaal 2.85
3.10 franco p. p.
Advertentieprijs
10 cent per mm.
Contract-advertenties:
speciaal tarief
Bureaux GROTESTRAAT 205. W AALWUK
TEL. 2621
KAATSHEUVEL - TEL. 2002
Dr van BEURDENSTRAAT 8
OPGERICHT 1878
TELEGR.-ADRES: „ECHO"
Geldontwaarding moet worden gestopt
Het probleem van de overbesteding en de daaruit voort
vloeiende bestedingsbeperking, waarmee wij allen te ma-
ken hebben, vloéit voor een groot deel voort uit de on
voldoende besparingsdrang bij ons volk. De snelle groei
van de sociale verzekering moge voor de enkeling alleen
gunstige gevolgen hebben, voor de gehele volkshuishou
ding zijn er ook economische nadelen aan verbonden.
In de eerste plaats is de spaardrang bij de jeugd er door
verminderd. Men weet dat men op een bepaalde leeftijd en
bij een mogelijk onzeker voorval over een bepaalde uitke
ring zal kunnen beschikken en men kan derhalve gemak
kelijker een berekening maken van hetgeen voor aanvul
ling nodig is.
In de moderne tijd beschikt
men over uitgebalanceerde bere
keningen betreffende de gemid
delde leeftijd van de mens. Men
weet daarenboven hoeveel een
mens per jaar nodig heeft om op
een bepaald niveau te leven. De
grote onzekerheid, die er voor
heen bestond over de levensduur
en de mogelijke armoede, wan
neer men niet over voldoende re
serves voor de oude dag zou be
schikken, zijn inmiddels wegge
vaagd. Met een zekere basis als
uitkering voor de oude dag is bo
vendien de oudere burger gevrij
waard voor gebrek wanneer hij
65 jaar is geworden.
Hoewel door de vrijwillige en
gedwongen pensioenmaatregelen
enerzijds de aanvullende spaar
drang wordt bevorderd, stelt zij
daaraan ook een limiet. Voor
heen, zonder pensioen, was ieder
een gedwongen voor de oude dag
een onbepaald kapitaal te verza
melen, dat iedereen zo groot mo
gelijk trachtte te maken, omdat
men er geen notie van had hoe
lang men er mee zou moeten toe
kunnen. Ook de gevoelens om
trent de verplichting die men
vroeger meende te hebben om
aan de kinderen wat na te laten
na zijn dood, zijn in het nadeel
van de besparingsdrang veran
derd.
Lijders aan
brandend maagzuur
voelen zich geen half mens.
Kunnen geen eten zien - in 't
vooruitzicht van zo'n nieuwe aanval.
De nekslag.
De grootste vijand van het spa
ren is de geldontwaarding. Deze
is na de oorlog steeds voortge
woekerd, aanvankelijk nog ver
sterkt door een kunstmatig laag
gehouden rente, die ook de be
sparingen heeft afgeremd. Na
dien is de vraag naar gemaakte
besparingen zo toegenomen, dat
de rentestand wel omhoog moest
gaan.
Wie echter meent dat de rente
stand veel invloed uitoefent op
de spaardrang, komt bedrogen
uit. Zeer zeker wordt men bij
geldontwaarding in die verwach
ting teleurgesteld. Na de oorlog
is de koopkracht van de gulden
met ruwweg een derde gedaald.
Stelt men zich in op een spaar
bankrente, dan leidt een globale
rekening tot de conclusie dat een
gekweekte spaarbankrente in de
jaren na de laatste oorlog niet
opwoog tegen de geldontwaar
ding. Wie dus geld naar een
spaarbank heeft gebracht, is
daarmee in koopkracht nog ach
teruit gegaan, ondanks de winst
aan rente.
Het is duidelijk dat bij een
dergeliike gang van zaken de
liefhebberij tot vergroting van 't
percentage gespaard inkomen
niet bepaald groot is. Wil men de
besteding verminderen ten gun
ste van het sparen, dan moet in
de eerste plaats aan de geldont
waarding een halt worden toege
roepen. Is dit mogelijk
De bankbiljettenpers-
Daling van de geldswaarde
ontstaat in de eerste plaats wan
neer de verhouding goederen- en
geldvoorraad ten gunste van de
laatste wordt gewijzigd. Dit is de
meest bekende vorm, ons welbe
kend uit de oorlog, toen er steeds
meer bankbiljetten in omloop
kwamen, waar steeds minder
goederen tegenover stonden
Niet alleen de centrale bank
speelt hierbij echter een rol, ook
de particuliere banken bevorde
ren de geldontwaarding, wanneer
zii kredieten aan haar klanten
uitbreiden. Vooral in een tüd
van gunstise conjunctuur is de
verleiding hiertoe erg eroot. Door
afspraken tussen de banken en
de nationale bank kan aan dit
verschijnsel paal en perk worden
gesteld.
In de achter ons liggende jaren
heeft de moderne regeling van 't
internationale betalingsverkeer,
zoals in het kader van de Euro
pese Betalingsunie, de waarde
van het geld eveneens aangetast.
Elk land dat door een export
overschot vreemde betaalmidde
len zag toevloeien, concentreerde
deze deviezen bij de centrale
bank. De burgers, aan wie deze
deviezen eigenlijk toebehoorden,
kregen de tegenwaarde in eigen
geld. Hoe groter dus het devie-
zenbezit van een land wordt, hoe
meer geld er in omloop komt.
Dit werkt vanzelfsprekend prijs
verhogend en vermindert de
waarde van het betaalmiddel op
zijn minst nationaal.
Meer riksen, meer rust.
Het zijn daarenboven vooral
de gemeenten, die de laatste ja
ren ten behoeve van de woning
bouw schuldbekentenissen op
korte termijn hebben afgegeven.
Hierbij komt er niet meer geld
in omloop, maar .het bestaande
wordt alleen een keer extra voor
betaling aangewend. De gemeen
ten kregen tegen de schuldbe
kentenis een bepaalde hoeveel
heid geld ter beschikking en
wendden die onmiddellijk voor
betaling aan.
Niet de hoeveelheid, maar de
omloopsnelheid van het geld
neemt toe uiteraard met het
zelfde waardeverminderende ef
fect. Wanneer men tenslotte aan
dacht heeft geschonken aan de
vele loonsverhogingen, die na de
oorlog zijn afgedwongen of toe
gestaan zonder dat hier 'n even
redige verhoging van de produc
tie tegenover stond, dan zal men
begrijpen dat de hiermee verkre
gen sociale rust ten koste is ge
gaan van stabiliteit van de waar
de van de gulden.
Men kan hierbij buiten be
schouwing laten of een grotere
sociale onrust met minder loons
verhoging minder ongunstig zou
zijn uitgewerkt op de waarde .van
ons betaalmiddel, want bij groot
scheepse stakingen daalt de pro
ductie eveneens zeer sterk, ter
wijl de consumptie vrijwel gelijk
blijft.
Men kan trachten de geldont
waarding te verdedigen door te
wijzen op de bevordering der eco
nomische activiteit, die er van
uit gaat. Het tekort aan kapitaal,
dat na langere tijd ontstaat, doet
dit voordeel te niet, waarbij aan
de particuliere spaarlust een zo
danige deuk wordt gegeven, dat
er in geen jaren herstel mag wor
den verwacht en in dit stadium
bevinden wij ons thans.
Belastingverhoging.
Voor het stopzetten der geld
ontwaarding zijn harde maatre
gelen nodig. Allereerst de erken
ning dat een loonsverhoging geen
kwestie is van loven en bieden
tussen werkgevers en werkne
mers, maar alleen kan samen
gaan met toenemende productie.
In dit verband zou men de
vraag kunnen stellen, was het
noodzakelijk na de verschillende
loonronden de compensatie van
de huurverhoging met 2 toe
te staan, dan ware mogelijk een
deel van het „teveel" ingehaald.
Maar dat is niet geschied, zelfs
niet overwogen erj hebben we ons
te houden aan de realiteit, die
zegt dat we onherroepelijk belas
tingverhoging zullen krijgen, ten
zij de regering tot elke prijs
maatregelen neemt om haar uit
gaven in overeenstemming te
brengen met haar inkomsten,
waaraan ook de gemeenten zou
den moeten meewerken.
Al deze maatregelen kunnen
de welvaart van thans nog on
aangetast laten, mits men zich
bij gestegen productie voor uit
breiding daarvan hoedt, waar
door wij het tekort kunnen „in
halen". Mocht men besluiten tot
belastingverhogingen in de sfeer
van inkomsten- en loonbelas
ting, dan zal men, gezien de po
litieke verhoudingen, alleen dè
hogere groepen treffen en daar
mee de besparingen, niet de be
stedingen. Het besparingstekort
remt onvermijdelijk onze verdere
industralisatie. We kunnen d„u
nog enkele jaren eten uit de
hoorn des overvloeds, maar dan
zal de opgroeiende generatie ja
ren moeten zwoegen om 't groei
end kapitaaltekort aan te zuive
ren met het daaraan verbonden
tekort aan werkgelegenheid.
Voor de welvaart van morgen en
herstel van het spaarevenwicht
zal de geldontwaarding terstond
moeten worden stopgezet. Met
alle, ook impopulaire middelen.
Drs. M.
(Nadruk verboden).
DE WERELD ROND
Dit blad
Rennies herstellen prompt 't evenwicht -
neutraliseren alle overtollig maagzuur in
een wip.
Op 't moment dat ge Rennies neemt en
deze smelten op de tong, zakt de pijn, om
na enkele minuten geheel te verdwijnen.
Neem toch Rennies. Gemakkelijk in te
nemen - gewoon laten smelten op te
tong. En helemaal niet néér om in te ne
men. Integendeel: smakelijk en onopval
lend I
De voorzitter van de Vereniging van
Metaal-Industrieën, dr. J. C. Hooykaas,
heeft in een rede zijn ernstige bezorgdheid
uitgedrukt over de houding van de regering
ten aanzien van de economische integratie
in Europa. Wat men tot nu toe van het
verdrag weet - een officiële Nederlandse
vertaling is nog steeds niet beschikbaar -
is voldoende, aldus de heer Hooykaas, om
te beseffen, dat het industrialisatieprogram
ma hierbij allerminst is gebaat. We gaan
ons verbinden met landen die voor het me
rendeel over een omvangrijker en krachti
ger industrie beschikken dan Nederland.
Vrijwel al die landen hebben desondanks in
het ontworpen verdrag uitzonderingsposities
kunnen bedingen, die het hun mogelijk ma
ken zich aan verdragsbepalingen te ont
trekken. Nederland mist deze mogelijkheid
volgens de letter van het verdrag. De Euro-
markt, zoals deze nu is ontworpen, zal on
vermijdelijk leiden tot een verhoging van
het kostenpeil in de industrie, waardoor
de industrialisatie op een belangrijk punt
zal worden bemoeilijkt.
Want bij een onbeperkte concurrentie
en een te hoge kostenstructuur mag men
niet verwachten, dat de produktie van. de
metaalindustrie kan worden verdubbeld,
zoals nodig zal zijn onder meer om de
sterk groeiende bevolking van voldoende
werkgelegenheid te voorzien. Andere tak
ken van industrie zullen deze taak ten
gevolge van de Euromarkt ook niet op
zich kunnen nemen, zodat de heer Hooy
kaas tot de ernstige slotsom komt, dat de
regering met de bevordering van het tot
standkomen van het huidige ontwerpver
drag de werkgelegenheid van bijna een
miljoen landgenoten in de waagschaal
heeft gesteld.
De metaalindustrie is de grootste be
drijfstak in Nederland en als deze be
drijfstak redenen aanwezig acht om ern
stig bezorgd te zijn over de komende Eu
romarkt, zoals deze volgens het ontwerp
verdrag voor de dag zou komen, dan lijkt
ons dat er alle aanleiding bestaat om
hieraan de nodige aandacht te besteden.
De metaalindustrie zal een zeer belang
rijke bijdrage moeten leveren tot de ver
ruiming van de werkgelegenheid en als zij
zich hierin ernstig bedreigd weet, dan zou
het menen wij op de weg van de regering
liggen deze dreiging, indien mogelijk, weg
te nemen of althans tot nog aanvaardbare
proporties terug te brengen. De Euro-
markt zal immers gebaseerd moeten zijn
op een harmonische samenwerking van
werkgevers en werknemers in de zes lan
den. Deze samenwerking lijkt ons moeilijk
te bereiken, indien de Euromarkt reeds
bij voorbaat zou moeten worden gezien als
een bedreiging van de toekomst van onze
industrie.
De regering heeft destijds, hoewel in
een vrij laat stadium, enig overleg ge
pleegd met enkele vooraanstaande figu
ren uit het bedrijfsleven, maar blijkbaar
heeft dit gesprek in industriële kringen en
ook elders niet tot een voldoende mate
van vertrouwen geleid. Als straks de
volksvertegenwoordiging een beslissend
oordeel over de Euromarkt zal moeten
uitspreken, zal er nog wel gelegenheid
zijn om op dit punt en andere problemen
dieper in te gaan. Of er echter gelegen
heid zal zijn om het ontwerpverdrag te
wijzigen zonder dat de goedkeuring ervan
ernstige vertraging zal ondervinden, lijkt
ons zeer twijfelachtig. Beter en geruststel
lender voor vele sectoren van onze econo
mie zou het zijn geweest, indien men
vooraf voor ons land uitzonderingsposities
zou hebben kunnen bedingen in de trant,
waarin andere landen dit hebben weten te
doen. Maar ook voor de Euromarkt geldt
blijkbaar, dat het met grote heren kwaad
kersen eten is.
En wat hier in „De Tijd" geschreven
wordt ten aanzien van de metaal-industrie,
geldt evenzeer voor de schoen- en leder
industrie!
Ook de confectie-industrie in Nederland
verwacht volgens haar jaarverslag lagere
winst, door grotere-concurrentie in de Euro
markt, en het verslag besluit
Het overgrote deel van de omzet zal een
zwaardere concurrentie ondervinden en de
mogelijke nadelige gevolgen daarvan kun
nen slechts worden gecompenseerd door
vergroting van de export naar die landen,
welke thans 3 pet. van de omzet afnemen
en op welke markten de toegang vergemak
kelijkt zal worden. De grotere druk op de
buitenlandse markt ontstaat door het duur
der worden van het eigen produkt, door
stijging van het Nederlandse kostenpeil en
het goedkoper worden van het importpro-
dukt door het vervallen van de invoerrech
ten.
NASSER DE DICTATOR VAN
'T MIDDEN-OOSTEN.
Machtig leger enig middel.
„Egypte heeft het recht, alle Arabische
landen onder zijn vlag te verenigen. Deze
eenheid kunnen wij alleen afdwingen met
een machtig leger." Met deze duidelijke
woorden heeft de Egyptische president
Nasser het doel aangegeven van de po
litiek, waaraan hij al jaren werkt, en het
middel om zijn leidersaspiraties in wer
kelijkheid om te zetten: de ijzeren vuist
van het leger. Nassers openhartige taal
was niet voor het grote publiek bestemd.
De geheime rede, waarin hij zijn plannen
ontvouwde, werd voor een kleine groep
onvoorwaardelijk betrouwbare officieren
gehouden. Toch is die betrouwbaarheid
blijkbaar niet volledig geweest; door een
lek heeft het Iraakse dagblad „Al Sjaab"
maandag een uitvoerige weergave van de
tekst kunnen geven. Deze publicatie
vormt een sensatie in de politieke wereld
van het Nabije Oosten.
„Egypte is nu in staat", zo zei de
Egyptische dictator tot zijn getrouwen, „de
strijd die het nu al vijf jaar in eigen huis
tegen de vreemdelingen voert, naar de na
buurlanden over te brengen. De Soedan,
Libië, Tunesië en de landen van het Na
bije Oosten zijn nog niet volkomen vrij.
Het Nabije Oosten zit verstrikt in de net
ten van het Jordaanse imperialisme. Wan
neer Egypte deze landen onder zijn vlag
verenigt, betekent dat echter geen nieu
we vorm van imperialisme".
500 DODEN NA RAMP IN
LOUISIANA.
Maandag zijn de ramingen van de aan
tallen doden ten gevolge van de verschrik
kelijke orkaan, die de Amerigaanse staat
Louisiana geteisterd heeft, verhoogd tot
minstens 500. De droevige taak van de
berging der doden, wordt met spoed
uitgevoerd, omdat in het getroffen ge
bied langs de Golf van Mexico gevaar,
lijke epidemiën dreigen uit te breken.
Reeds op 125 kilometer van het cen
trum, waar onderweg de storm gewoed
heeft, begint de voorraad tyfusserum
angstwekkend klein te worden. Het serum
is een van de voornaamste geneesmiddelen
in de strijd tegen besmettelijke ziekten.
MR DR BOLKESTEIN
NAAR DEVENTER
Met ingang van 16 juli is benoemd tot
burgemeester van Deventer mr dr N. Bol-
kestein met gelijktijdig eervol ontslag als
burgemeester der gemeente Middelburg.
De nieuwe burgemeester van Deventer
is 46 jaar oud en niet bij enig kerkgenoot
schap aangesloten. Mr. Bolkestein volgt in
Deventer mr H. W. Bloemers op, die on
langs werd benoemd tot commissaris van
de Koningin in de provincie Gelderland.
TWEEHONDERD BELGEN GINGEN
IN STAKING BIJ BATA.
Maandagmorgen zijn bij de schoen- en
lederfabriek Bata te Best ruim 200 Belgi
sche arbeiders en arbeidsters in staking ge
gaan. Zij verlangen verhoging van de zo
genaamde compensatietoeslag op het maxi
mum van het C.A.O.-loon, welke toeslag
op het ogenblik tien procent bedraagt.
Het vorige jaar is van de zijde van het
ministerie van Sociale Zaken en Volksge
zondheid bezwaar gemaakt tegen doorbe
taling van deze toeslag. Er is toen op 18
december 1956 een bespreking gevoerd
tussen de Raad van Bestuur in Arbeidsza
ken en vertegenwoordigers van de Belgi
sche werknemersorganisaties, waarbij werd
overeengekomen de toeslagverlening te ver
lengen. Thans verlangen de Belgische ar
beidskrachten een verhoging van deze toe
slag. Daarover heeft een deputatie van het
district Turnhout van het Algemeen Chris
telijk Vakverbond een bespreking gehad met
de directie van de fabriek, welke laatste
zich echter strikt wil houden aan de over
eenkomst van december van het vorig jaar.
De bespreking leverde dan ook geen resul
taat op.
Maandag weigerden ruim 200 Belgen de
fabriekspoort binnen te gaan. Na een uur
staking meldden zij zich weer aan de fa
briek, doch nu werd hen de toegang ge
weigerd. Later op de morgen zijn de Bel
gen met autobussen naar huis teruggekeerd.
De stakers zijn merendeels ongeschoolde
arbeidskrachten in de rubberfabriek.
ROEIBOOT SLOEG OM.
5 kinderen verdronken.
Vijf kinderen zijn maandag verdronken,
toen hun roeiboot omsloeg in een vijver bij
Kautzen in beneden-Oostenrijk. Vier van
de kinderen - drie meisjes en een jongen
tussen de vier en de tien jaar - kwamen
uit één gezin. Een douanebeambte die in de
zelfde boot zat, wist drie kinderen te redden.
WEER VIER PERSONEN
VERDRONKEN.
Ook maandag zijn weer enkele mensen,
die in het water verkoeling zochten, door
verdrinking om het leven gekomen. In de
Wester-Schelde, bij Borsselen, is de 15-
jarige jongen M. Krijger door de sterke
stroom meegesleurd en verdronken. De
65-jarige J. Vermeulen zag de jongen in
moeilijkheden en begaf zich te water om
hem te redden. Hij mocht hierin niet
slagen en verdronk eveneens.
De 29-jarige J. H. uit Streefkerk is bij
het zwemmen in de rivier de Lek ver
dronken. Hij was, toen het al donker
was, met drie vrienden gaan zwemmen.
Te Onna (gem. Steenwijkerwoldis de
17-jarige W. P. met zijn hoofd in de
modder geraakt en gestikt. Toen militai
ren, die in de buurt waren, hem eindelijk
vonden, bleek de jongen reeds te zijn
overleden.
FRUIT KREEG VOOR 60 MILJOEN
SCHADE.
De schade die het afgelopen voorjaar
aan het Nederlandse fruit door de nacht
vorst is toegebracht, wordt geschat op
f 60.000.000.
BEZUINIGINGEN VAN 'T RIJK.
Minister Hofstra heeft aan de Tweede
Kamer een overzicht gegeven van de be
zuinigingen, die de Staat in haar eigen
uitgaven zal toepassen in het kader van
de bestedingsbeperking. De minister
noemt in een brief aan de Tweede Kamer
een bedrag van 52 miljoen voor consump
tieve uitgaven (in hoofdzaak lonen en sa
larissen) en 70 miljoen voor investerings
uitgaven. Hiervan komen 25 miljoen voor
rekening van de post weg- en waterbouw
kundige werken.
BEATRIX EN IRENE NAAR PARIJS.
De prinsessen Beatrix en Irene zijn
dinsdagmiddag naar Parijs vertrokken,
teneinde het huwelijk van de oudste zoon
van de Graaf van Parijs bij te wonen. Zij
stellen zich voor na afloop een korte va
kantie in Frankrijk door te brengen.
acht wenste te worden tegen te hebben
gestemd, omdat hij in het wetsontwerp een
versplinterde verantwoordelijkheid ont
dekt had. Minister Samkalden heeft de
Kamer duidelijk gemaakt, dat de burge
meester wel het hoofd is van de politie,
met name bij het handhaven van de open
bare orde, maar dat de minister van Jus
titie verantwoordelijk is voor zaken die het
Openbaar Ministerie betreffen (opspo
ren van strafbare feiten). De heer Mat-
ser (KVP) had veel waardering voor het
compromis, dat in dit wetsontwerp is ge
sloten en zag een periode van rust aan
breken, die de politie hard nodig heeft.
Voor de marechaussee blijven dezelfde
taken behouden als tot dusverre, hoewel
vele senatoren de positie van dit prima
wapen liever beter in de wet geregeld
hadden gezien.
POLITIEWET AANGENOMEN.
Ook de Eerste Kamer heeft het wets
ontwerp aangenomen dat een nieuwe rege
ling bevat voor het politiewezen. Ge
meenten met meer dan 25.000 inwoners
krijgen in ieder geval een eigen gemeen
tepolitie, terwijl er bij een inwonertal van
minder dan 10.000 Rijkspolitie zal zijn.
Voor gemeenten die tussen beide gren
zen inliggen is een keuze gemaakt naar
omstandigheden. De Eerste Kamer had
veel belangstelling voor de positie van de
burgemeester. De heer Reyers (C.H.), zelf
burgemeester, liet aantekenen dat hij ge-
IN MEI RUIM 8000 WONINGEN.
Volgens voorlopige tellingen van het Cen
traal Bureau voor de Statistiek zijn in mei
meer dan 8000 nieuwe woningen opgele
verd: een nieuw record in de huizenbouw
van na de oorlog.
Verwacht wordt, dat de stijgende lijn in
de produktie van de eerste vijf maanden
van dit jaar zich zal voortzetten. Van ja
nuari tot en met mei kwamen rond 34.000
huizen klaar, dat is ongeveer de helft van
de totale produktie in 1956: 68.284. Dit
wapenfeit in de strijd tegen de woningnood
is voornamelijk toe te schrijven aan het
soepeler goedkeuringsbeleid, dat minister
Witte (Volkshuisvesting) sinds verleden jaar
maart voert.
Omdat het geen weer is om hard
op te lachen, willen wij u ditmaal iets
verhalen dat tot nadenken en wellicht ook
tot een- traan zal leiden. Het is een stukje,
waarvan de jongeren onder u zullen zeg
gen hoe bestaat 't, maar waarboven gij
en wij, ouderen, wijs en alles-begrijpend
zullen zitten knikken. Een stukje zo uit
het leven gegrepen. Daar gaan we. Met
de Sibajak zijn 20 meisjes teruggekeerd
uit Australië en Nieuw Zeeland, waar
heen zij zich hadden begeven om zich bij
hun verloofden te voegen. Lang geleden
hadden zij de man harer keuze uitgeleide
gedaan bij zijn afreis naar het nieuwe
vaderland. Dag Wim, dag Henk, dag Ka-
rel! Wuivende zakdoekjes in de zilte wind,
handkusjes die een boog van genegenheid
spannen tussen de kade en het langzaam
wegdrijvende schip en misschien zelfs hier
en daar een traan, die zijn gezicht in een
regenboog vangt. Hou je taai Sjaan, Ali
en Corrie! Een paar jaar zijn zo voorbij!
Dan ligt het schip aan de einder, onbe
reikbaar, zelfs voor liefde. Een paar jaar
duren een eeuw voor een verliefd hart,
maar ze gaan toch voorbij en zo waren
ze dan onlangs op de boot gestapt, met
bonzende harten en in heur zondagse
jurkjes, en het oude vaderland bleef ach
ter onder de mooiste wolken ter wereld.
De Waterweg uit, de zee op tot vlak on
der de zon. En daar waren ze dan weer,
de Wimmen, de Henken, de Pieten en de
Klaasen, gebruind door de zon en al een
beetje gehard door het moeilijke leven in
een ver tropisch land. Maar Australië en
Nieuw Zeeland zijn vreemde landen en
dat niet alleen omdat er kangoeroes en
andere beesten voorkomen die je op de
Veluwe niet ziet. Een land en het leven
in dat land maken van een mens een
ander mens. En zo bemerkten de meisjes
dat het niet de oude Pieten, Henken en
Klaasen waren die ze daar aantroffen;
niet meer de wat schuchtere en voorzich
tige Hollandse jongentjes, maar veel har
dere mensen met gewijzigde inzichten en
geheel andere opvattingen en gebruiken.
Ze schrokken ervan, die meisjes uit het
oude vaderland en ze konden niet de
moed opbrengen die grote stap in een
ver en vreemd land te wagen. Ze waren
gekomen om iets te zoeken wat er niet
meer was. Toen zijn ze weer teruggegaan
naar het oude vaderland met de mooiste
wolken ter wereld, een droom armer,
maar een ervaring rijker.
Heel anders verging het Wasiliki George
Mastrogianolapoulus, een 18-jarige Griek
se, wier naam nu niet bepaald gemakke
lijk in het geheugen blijft hangen. Zij had
een penvriend, de 36-jarige Australiër
George Tsipiras, die blijkbaar in Austra
lië niet kon vinden wat ie nou net moest
hebben. Van de ene brief kwam de an
dere brief, zo weten wij zelf maar al te
goed en ten slotte kon Wasiliki haar hart
je niet langer binnen haar keursje hou
den. Ze kocht een kaartje, trippelde de
boot op en kwam op een goeie dag in
Melbourne aan. Terwijl het schip meerde
zochten haar ogen de kade af, waar George
alle meisjesgezichten op de boot stond te
vergelijken met een foto in zijn hand. Ja,
daar zag ze George, maar toen gebeurde
het verschrikkelijke, vrienden en vriendin
nen, er gebeurde niets. Het vetertje in
haar keursje zei niet pang, het vetertje
bleef heel. Maar ze zag wel de 28-jarige
Ignatiades en toen zei het vetertje wel
pang. George zag het en wist genoeg.
Schoorvoetend keerde hij huiswaarts, bij
zichzelf berekenend hoe groot de strop
aan postzegels en briefpapier was.
Zo is het leven, vrienden en vriendin
nen, wij zeggen het nogmaals. Gij zult
ons er nog eens ooit dankbaar voor zijn.
No. 20.
Vervolg „Vergiftigingen".
NIET BIJTENDE VERGIFTEN.
In ons vorig artikeltje werden, zoals U
zich nog wel zult herinneren, de „bijtende
vergiften" besproken.
We zullen het onderwerp vergiften ver
volgen met U nu iets over de „niet-bij-
tende vergiften" te vertellen.
Tot de niet bijtende vergiften rekenen we
allereerst de verdovende middelen, zoals
morfine, opium, cocaine en veronal (dit is
vaak het schadelijke bestanddeel van slaap
middelen)
Bij andere niet bijtende vergiften zoals
sublimaat, loodwit, nicotine en het vergift
uitbedorven levensmiddelen (vooral uit vlees
en vis) berust de schadelijke invloed niet
op de verdovende werking.
Hetzelfde geldt ook voor de giftstof uit
verschillende plantensoorten.
Heeft de patiënt een verdovend vergift
ingenomen dan zal dit hem zeer slaperig
maken.
Als het vergift de vereiste werkingstijd
gehad heeft, zal de patiënt in een diepe
slaap vallen, deze slaap kan dan overgaan
in bewusteloosheid, de hartwerking en de
ademhaling worden dan steeds zwakker,
tot een toestand van schijndood optreedt,
die na enige tijd door de dood gevolgd
wordt
De verschijnselen der niet-bijtende, en
I niet verdovende vergiften kunnen heel sterk
uiteen lopen.
i Wanneer we met iemand in aanraking
komen die aan vergiftiging lijdt, zullen we
allereerst moeten trachten vast te stellen,
welke soort vergift de stoornis teweeg ge
bracht heeft.
Hoe we dienen te handelen wanneer het
een niet-bijtend vergift betreft, weten we
reeds uit ons vorig praatje.
Is de patiënt het slachtoffer van een
niet-bijtend vergift, dan moeten we trach
ten dit zo snel mogelijk uit de maag te
verwijderen, door de patiënt te laten bra
ken.