BINNEN- EN BUITENLAND Waalwijkse en Langstraatse Courant tn wuokcnnzouden we. DE EUROMARKT. STASSAR BRILLEN WAALWIJK Een praatje over E.H.B.O. 80e JAARGANG No. 53 Uitgever: Waalwijkse Stoomdrukkerij Antoon Tielen Hoofdredacteur: JAN TIELEN verschijnt 2 x per week. VRIJDAG 5 JULI 1957 Abonnement: 22 cent per week per kwartaal 2.85 3.10 franco p. p. Advertentieprijs 10 cent per mm. Contract-advertenties: speciaal tarief Bureaux GROTESTRAAT 205. W AALWUK TEL. 2621 KAATSHEUVEL - TEL. 2002 Dr van BEURDENSTRAAT 8 OPGERICHT 1878 TELEGR.-ADRES: „ECHO" Geldontwaarding moet worden gestopt Het probleem van de overbesteding en de daaruit voort vloeiende bestedingsbeperking, waarmee wij allen te ma- ken hebben, vloéit voor een groot deel voort uit de on voldoende besparingsdrang bij ons volk. De snelle groei van de sociale verzekering moge voor de enkeling alleen gunstige gevolgen hebben, voor de gehele volkshuishou ding zijn er ook economische nadelen aan verbonden. In de eerste plaats is de spaardrang bij de jeugd er door verminderd. Men weet dat men op een bepaalde leeftijd en bij een mogelijk onzeker voorval over een bepaalde uitke ring zal kunnen beschikken en men kan derhalve gemak kelijker een berekening maken van hetgeen voor aanvul ling nodig is. In de moderne tijd beschikt men over uitgebalanceerde bere keningen betreffende de gemid delde leeftijd van de mens. Men weet daarenboven hoeveel een mens per jaar nodig heeft om op een bepaald niveau te leven. De grote onzekerheid, die er voor heen bestond over de levensduur en de mogelijke armoede, wan neer men niet over voldoende re serves voor de oude dag zou be schikken, zijn inmiddels wegge vaagd. Met een zekere basis als uitkering voor de oude dag is bo vendien de oudere burger gevrij waard voor gebrek wanneer hij 65 jaar is geworden. Hoewel door de vrijwillige en gedwongen pensioenmaatregelen enerzijds de aanvullende spaar drang wordt bevorderd, stelt zij daaraan ook een limiet. Voor heen, zonder pensioen, was ieder een gedwongen voor de oude dag een onbepaald kapitaal te verza melen, dat iedereen zo groot mo gelijk trachtte te maken, omdat men er geen notie van had hoe lang men er mee zou moeten toe kunnen. Ook de gevoelens om trent de verplichting die men vroeger meende te hebben om aan de kinderen wat na te laten na zijn dood, zijn in het nadeel van de besparingsdrang veran derd. Lijders aan brandend maagzuur voelen zich geen half mens. Kunnen geen eten zien - in 't vooruitzicht van zo'n nieuwe aanval. De nekslag. De grootste vijand van het spa ren is de geldontwaarding. Deze is na de oorlog steeds voortge woekerd, aanvankelijk nog ver sterkt door een kunstmatig laag gehouden rente, die ook de be sparingen heeft afgeremd. Na dien is de vraag naar gemaakte besparingen zo toegenomen, dat de rentestand wel omhoog moest gaan. Wie echter meent dat de rente stand veel invloed uitoefent op de spaardrang, komt bedrogen uit. Zeer zeker wordt men bij geldontwaarding in die verwach ting teleurgesteld. Na de oorlog is de koopkracht van de gulden met ruwweg een derde gedaald. Stelt men zich in op een spaar bankrente, dan leidt een globale rekening tot de conclusie dat een gekweekte spaarbankrente in de jaren na de laatste oorlog niet opwoog tegen de geldontwaar ding. Wie dus geld naar een spaarbank heeft gebracht, is daarmee in koopkracht nog ach teruit gegaan, ondanks de winst aan rente. Het is duidelijk dat bij een dergeliike gang van zaken de liefhebberij tot vergroting van 't percentage gespaard inkomen niet bepaald groot is. Wil men de besteding verminderen ten gun ste van het sparen, dan moet in de eerste plaats aan de geldont waarding een halt worden toege roepen. Is dit mogelijk De bankbiljettenpers- Daling van de geldswaarde ontstaat in de eerste plaats wan neer de verhouding goederen- en geldvoorraad ten gunste van de laatste wordt gewijzigd. Dit is de meest bekende vorm, ons welbe kend uit de oorlog, toen er steeds meer bankbiljetten in omloop kwamen, waar steeds minder goederen tegenover stonden Niet alleen de centrale bank speelt hierbij echter een rol, ook de particuliere banken bevorde ren de geldontwaarding, wanneer zii kredieten aan haar klanten uitbreiden. Vooral in een tüd van gunstise conjunctuur is de verleiding hiertoe erg eroot. Door afspraken tussen de banken en de nationale bank kan aan dit verschijnsel paal en perk worden gesteld. In de achter ons liggende jaren heeft de moderne regeling van 't internationale betalingsverkeer, zoals in het kader van de Euro pese Betalingsunie, de waarde van het geld eveneens aangetast. Elk land dat door een export overschot vreemde betaalmidde len zag toevloeien, concentreerde deze deviezen bij de centrale bank. De burgers, aan wie deze deviezen eigenlijk toebehoorden, kregen de tegenwaarde in eigen geld. Hoe groter dus het devie- zenbezit van een land wordt, hoe meer geld er in omloop komt. Dit werkt vanzelfsprekend prijs verhogend en vermindert de waarde van het betaalmiddel op zijn minst nationaal. Meer riksen, meer rust. Het zijn daarenboven vooral de gemeenten, die de laatste ja ren ten behoeve van de woning bouw schuldbekentenissen op korte termijn hebben afgegeven. Hierbij komt er niet meer geld in omloop, maar .het bestaande wordt alleen een keer extra voor betaling aangewend. De gemeen ten kregen tegen de schuldbe kentenis een bepaalde hoeveel heid geld ter beschikking en wendden die onmiddellijk voor betaling aan. Niet de hoeveelheid, maar de omloopsnelheid van het geld neemt toe uiteraard met het zelfde waardeverminderende ef fect. Wanneer men tenslotte aan dacht heeft geschonken aan de vele loonsverhogingen, die na de oorlog zijn afgedwongen of toe gestaan zonder dat hier 'n even redige verhoging van de produc tie tegenover stond, dan zal men begrijpen dat de hiermee verkre gen sociale rust ten koste is ge gaan van stabiliteit van de waar de van de gulden. Men kan hierbij buiten be schouwing laten of een grotere sociale onrust met minder loons verhoging minder ongunstig zou zijn uitgewerkt op de waarde .van ons betaalmiddel, want bij groot scheepse stakingen daalt de pro ductie eveneens zeer sterk, ter wijl de consumptie vrijwel gelijk blijft. Men kan trachten de geldont waarding te verdedigen door te wijzen op de bevordering der eco nomische activiteit, die er van uit gaat. Het tekort aan kapitaal, dat na langere tijd ontstaat, doet dit voordeel te niet, waarbij aan de particuliere spaarlust een zo danige deuk wordt gegeven, dat er in geen jaren herstel mag wor den verwacht en in dit stadium bevinden wij ons thans. Belastingverhoging. Voor het stopzetten der geld ontwaarding zijn harde maatre gelen nodig. Allereerst de erken ning dat een loonsverhoging geen kwestie is van loven en bieden tussen werkgevers en werkne mers, maar alleen kan samen gaan met toenemende productie. In dit verband zou men de vraag kunnen stellen, was het noodzakelijk na de verschillende loonronden de compensatie van de huurverhoging met 2 toe te staan, dan ware mogelijk een deel van het „teveel" ingehaald. Maar dat is niet geschied, zelfs niet overwogen erj hebben we ons te houden aan de realiteit, die zegt dat we onherroepelijk belas tingverhoging zullen krijgen, ten zij de regering tot elke prijs maatregelen neemt om haar uit gaven in overeenstemming te brengen met haar inkomsten, waaraan ook de gemeenten zou den moeten meewerken. Al deze maatregelen kunnen de welvaart van thans nog on aangetast laten, mits men zich bij gestegen productie voor uit breiding daarvan hoedt, waar door wij het tekort kunnen „in halen". Mocht men besluiten tot belastingverhogingen in de sfeer van inkomsten- en loonbelas ting, dan zal men, gezien de po litieke verhoudingen, alleen dè hogere groepen treffen en daar mee de besparingen, niet de be stedingen. Het besparingstekort remt onvermijdelijk onze verdere industralisatie. We kunnen d„u nog enkele jaren eten uit de hoorn des overvloeds, maar dan zal de opgroeiende generatie ja ren moeten zwoegen om 't groei end kapitaaltekort aan te zuive ren met het daaraan verbonden tekort aan werkgelegenheid. Voor de welvaart van morgen en herstel van het spaarevenwicht zal de geldontwaarding terstond moeten worden stopgezet. Met alle, ook impopulaire middelen. Drs. M. (Nadruk verboden). DE WERELD ROND Dit blad Rennies herstellen prompt 't evenwicht - neutraliseren alle overtollig maagzuur in een wip. Op 't moment dat ge Rennies neemt en deze smelten op de tong, zakt de pijn, om na enkele minuten geheel te verdwijnen. Neem toch Rennies. Gemakkelijk in te nemen - gewoon laten smelten op te tong. En helemaal niet néér om in te ne men. Integendeel: smakelijk en onopval lend I De voorzitter van de Vereniging van Metaal-Industrieën, dr. J. C. Hooykaas, heeft in een rede zijn ernstige bezorgdheid uitgedrukt over de houding van de regering ten aanzien van de economische integratie in Europa. Wat men tot nu toe van het verdrag weet - een officiële Nederlandse vertaling is nog steeds niet beschikbaar - is voldoende, aldus de heer Hooykaas, om te beseffen, dat het industrialisatieprogram ma hierbij allerminst is gebaat. We gaan ons verbinden met landen die voor het me rendeel over een omvangrijker en krachti ger industrie beschikken dan Nederland. Vrijwel al die landen hebben desondanks in het ontworpen verdrag uitzonderingsposities kunnen bedingen, die het hun mogelijk ma ken zich aan verdragsbepalingen te ont trekken. Nederland mist deze mogelijkheid volgens de letter van het verdrag. De Euro- markt, zoals deze nu is ontworpen, zal on vermijdelijk leiden tot een verhoging van het kostenpeil in de industrie, waardoor de industrialisatie op een belangrijk punt zal worden bemoeilijkt. Want bij een onbeperkte concurrentie en een te hoge kostenstructuur mag men niet verwachten, dat de produktie van. de metaalindustrie kan worden verdubbeld, zoals nodig zal zijn onder meer om de sterk groeiende bevolking van voldoende werkgelegenheid te voorzien. Andere tak ken van industrie zullen deze taak ten gevolge van de Euromarkt ook niet op zich kunnen nemen, zodat de heer Hooy kaas tot de ernstige slotsom komt, dat de regering met de bevordering van het tot standkomen van het huidige ontwerpver drag de werkgelegenheid van bijna een miljoen landgenoten in de waagschaal heeft gesteld. De metaalindustrie is de grootste be drijfstak in Nederland en als deze be drijfstak redenen aanwezig acht om ern stig bezorgd te zijn over de komende Eu romarkt, zoals deze volgens het ontwerp verdrag voor de dag zou komen, dan lijkt ons dat er alle aanleiding bestaat om hieraan de nodige aandacht te besteden. De metaalindustrie zal een zeer belang rijke bijdrage moeten leveren tot de ver ruiming van de werkgelegenheid en als zij zich hierin ernstig bedreigd weet, dan zou het menen wij op de weg van de regering liggen deze dreiging, indien mogelijk, weg te nemen of althans tot nog aanvaardbare proporties terug te brengen. De Euro- markt zal immers gebaseerd moeten zijn op een harmonische samenwerking van werkgevers en werknemers in de zes lan den. Deze samenwerking lijkt ons moeilijk te bereiken, indien de Euromarkt reeds bij voorbaat zou moeten worden gezien als een bedreiging van de toekomst van onze industrie. De regering heeft destijds, hoewel in een vrij laat stadium, enig overleg ge pleegd met enkele vooraanstaande figu ren uit het bedrijfsleven, maar blijkbaar heeft dit gesprek in industriële kringen en ook elders niet tot een voldoende mate van vertrouwen geleid. Als straks de volksvertegenwoordiging een beslissend oordeel over de Euromarkt zal moeten uitspreken, zal er nog wel gelegenheid zijn om op dit punt en andere problemen dieper in te gaan. Of er echter gelegen heid zal zijn om het ontwerpverdrag te wijzigen zonder dat de goedkeuring ervan ernstige vertraging zal ondervinden, lijkt ons zeer twijfelachtig. Beter en geruststel lender voor vele sectoren van onze econo mie zou het zijn geweest, indien men vooraf voor ons land uitzonderingsposities zou hebben kunnen bedingen in de trant, waarin andere landen dit hebben weten te doen. Maar ook voor de Euromarkt geldt blijkbaar, dat het met grote heren kwaad kersen eten is. En wat hier in „De Tijd" geschreven wordt ten aanzien van de metaal-industrie, geldt evenzeer voor de schoen- en leder industrie! Ook de confectie-industrie in Nederland verwacht volgens haar jaarverslag lagere winst, door grotere-concurrentie in de Euro markt, en het verslag besluit Het overgrote deel van de omzet zal een zwaardere concurrentie ondervinden en de mogelijke nadelige gevolgen daarvan kun nen slechts worden gecompenseerd door vergroting van de export naar die landen, welke thans 3 pet. van de omzet afnemen en op welke markten de toegang vergemak kelijkt zal worden. De grotere druk op de buitenlandse markt ontstaat door het duur der worden van het eigen produkt, door stijging van het Nederlandse kostenpeil en het goedkoper worden van het importpro- dukt door het vervallen van de invoerrech ten. NASSER DE DICTATOR VAN 'T MIDDEN-OOSTEN. Machtig leger enig middel. „Egypte heeft het recht, alle Arabische landen onder zijn vlag te verenigen. Deze eenheid kunnen wij alleen afdwingen met een machtig leger." Met deze duidelijke woorden heeft de Egyptische president Nasser het doel aangegeven van de po litiek, waaraan hij al jaren werkt, en het middel om zijn leidersaspiraties in wer kelijkheid om te zetten: de ijzeren vuist van het leger. Nassers openhartige taal was niet voor het grote publiek bestemd. De geheime rede, waarin hij zijn plannen ontvouwde, werd voor een kleine groep onvoorwaardelijk betrouwbare officieren gehouden. Toch is die betrouwbaarheid blijkbaar niet volledig geweest; door een lek heeft het Iraakse dagblad „Al Sjaab" maandag een uitvoerige weergave van de tekst kunnen geven. Deze publicatie vormt een sensatie in de politieke wereld van het Nabije Oosten. „Egypte is nu in staat", zo zei de Egyptische dictator tot zijn getrouwen, „de strijd die het nu al vijf jaar in eigen huis tegen de vreemdelingen voert, naar de na buurlanden over te brengen. De Soedan, Libië, Tunesië en de landen van het Na bije Oosten zijn nog niet volkomen vrij. Het Nabije Oosten zit verstrikt in de net ten van het Jordaanse imperialisme. Wan neer Egypte deze landen onder zijn vlag verenigt, betekent dat echter geen nieu we vorm van imperialisme". 500 DODEN NA RAMP IN LOUISIANA. Maandag zijn de ramingen van de aan tallen doden ten gevolge van de verschrik kelijke orkaan, die de Amerigaanse staat Louisiana geteisterd heeft, verhoogd tot minstens 500. De droevige taak van de berging der doden, wordt met spoed uitgevoerd, omdat in het getroffen ge bied langs de Golf van Mexico gevaar, lijke epidemiën dreigen uit te breken. Reeds op 125 kilometer van het cen trum, waar onderweg de storm gewoed heeft, begint de voorraad tyfusserum angstwekkend klein te worden. Het serum is een van de voornaamste geneesmiddelen in de strijd tegen besmettelijke ziekten. MR DR BOLKESTEIN NAAR DEVENTER Met ingang van 16 juli is benoemd tot burgemeester van Deventer mr dr N. Bol- kestein met gelijktijdig eervol ontslag als burgemeester der gemeente Middelburg. De nieuwe burgemeester van Deventer is 46 jaar oud en niet bij enig kerkgenoot schap aangesloten. Mr. Bolkestein volgt in Deventer mr H. W. Bloemers op, die on langs werd benoemd tot commissaris van de Koningin in de provincie Gelderland. TWEEHONDERD BELGEN GINGEN IN STAKING BIJ BATA. Maandagmorgen zijn bij de schoen- en lederfabriek Bata te Best ruim 200 Belgi sche arbeiders en arbeidsters in staking ge gaan. Zij verlangen verhoging van de zo genaamde compensatietoeslag op het maxi mum van het C.A.O.-loon, welke toeslag op het ogenblik tien procent bedraagt. Het vorige jaar is van de zijde van het ministerie van Sociale Zaken en Volksge zondheid bezwaar gemaakt tegen doorbe taling van deze toeslag. Er is toen op 18 december 1956 een bespreking gevoerd tussen de Raad van Bestuur in Arbeidsza ken en vertegenwoordigers van de Belgi sche werknemersorganisaties, waarbij werd overeengekomen de toeslagverlening te ver lengen. Thans verlangen de Belgische ar beidskrachten een verhoging van deze toe slag. Daarover heeft een deputatie van het district Turnhout van het Algemeen Chris telijk Vakverbond een bespreking gehad met de directie van de fabriek, welke laatste zich echter strikt wil houden aan de over eenkomst van december van het vorig jaar. De bespreking leverde dan ook geen resul taat op. Maandag weigerden ruim 200 Belgen de fabriekspoort binnen te gaan. Na een uur staking meldden zij zich weer aan de fa briek, doch nu werd hen de toegang ge weigerd. Later op de morgen zijn de Bel gen met autobussen naar huis teruggekeerd. De stakers zijn merendeels ongeschoolde arbeidskrachten in de rubberfabriek. ROEIBOOT SLOEG OM. 5 kinderen verdronken. Vijf kinderen zijn maandag verdronken, toen hun roeiboot omsloeg in een vijver bij Kautzen in beneden-Oostenrijk. Vier van de kinderen - drie meisjes en een jongen tussen de vier en de tien jaar - kwamen uit één gezin. Een douanebeambte die in de zelfde boot zat, wist drie kinderen te redden. WEER VIER PERSONEN VERDRONKEN. Ook maandag zijn weer enkele mensen, die in het water verkoeling zochten, door verdrinking om het leven gekomen. In de Wester-Schelde, bij Borsselen, is de 15- jarige jongen M. Krijger door de sterke stroom meegesleurd en verdronken. De 65-jarige J. Vermeulen zag de jongen in moeilijkheden en begaf zich te water om hem te redden. Hij mocht hierin niet slagen en verdronk eveneens. De 29-jarige J. H. uit Streefkerk is bij het zwemmen in de rivier de Lek ver dronken. Hij was, toen het al donker was, met drie vrienden gaan zwemmen. Te Onna (gem. Steenwijkerwoldis de 17-jarige W. P. met zijn hoofd in de modder geraakt en gestikt. Toen militai ren, die in de buurt waren, hem eindelijk vonden, bleek de jongen reeds te zijn overleden. FRUIT KREEG VOOR 60 MILJOEN SCHADE. De schade die het afgelopen voorjaar aan het Nederlandse fruit door de nacht vorst is toegebracht, wordt geschat op f 60.000.000. BEZUINIGINGEN VAN 'T RIJK. Minister Hofstra heeft aan de Tweede Kamer een overzicht gegeven van de be zuinigingen, die de Staat in haar eigen uitgaven zal toepassen in het kader van de bestedingsbeperking. De minister noemt in een brief aan de Tweede Kamer een bedrag van 52 miljoen voor consump tieve uitgaven (in hoofdzaak lonen en sa larissen) en 70 miljoen voor investerings uitgaven. Hiervan komen 25 miljoen voor rekening van de post weg- en waterbouw kundige werken. BEATRIX EN IRENE NAAR PARIJS. De prinsessen Beatrix en Irene zijn dinsdagmiddag naar Parijs vertrokken, teneinde het huwelijk van de oudste zoon van de Graaf van Parijs bij te wonen. Zij stellen zich voor na afloop een korte va kantie in Frankrijk door te brengen. acht wenste te worden tegen te hebben gestemd, omdat hij in het wetsontwerp een versplinterde verantwoordelijkheid ont dekt had. Minister Samkalden heeft de Kamer duidelijk gemaakt, dat de burge meester wel het hoofd is van de politie, met name bij het handhaven van de open bare orde, maar dat de minister van Jus titie verantwoordelijk is voor zaken die het Openbaar Ministerie betreffen (opspo ren van strafbare feiten). De heer Mat- ser (KVP) had veel waardering voor het compromis, dat in dit wetsontwerp is ge sloten en zag een periode van rust aan breken, die de politie hard nodig heeft. Voor de marechaussee blijven dezelfde taken behouden als tot dusverre, hoewel vele senatoren de positie van dit prima wapen liever beter in de wet geregeld hadden gezien. POLITIEWET AANGENOMEN. Ook de Eerste Kamer heeft het wets ontwerp aangenomen dat een nieuwe rege ling bevat voor het politiewezen. Ge meenten met meer dan 25.000 inwoners krijgen in ieder geval een eigen gemeen tepolitie, terwijl er bij een inwonertal van minder dan 10.000 Rijkspolitie zal zijn. Voor gemeenten die tussen beide gren zen inliggen is een keuze gemaakt naar omstandigheden. De Eerste Kamer had veel belangstelling voor de positie van de burgemeester. De heer Reyers (C.H.), zelf burgemeester, liet aantekenen dat hij ge- IN MEI RUIM 8000 WONINGEN. Volgens voorlopige tellingen van het Cen traal Bureau voor de Statistiek zijn in mei meer dan 8000 nieuwe woningen opgele verd: een nieuw record in de huizenbouw van na de oorlog. Verwacht wordt, dat de stijgende lijn in de produktie van de eerste vijf maanden van dit jaar zich zal voortzetten. Van ja nuari tot en met mei kwamen rond 34.000 huizen klaar, dat is ongeveer de helft van de totale produktie in 1956: 68.284. Dit wapenfeit in de strijd tegen de woningnood is voornamelijk toe te schrijven aan het soepeler goedkeuringsbeleid, dat minister Witte (Volkshuisvesting) sinds verleden jaar maart voert. Omdat het geen weer is om hard op te lachen, willen wij u ditmaal iets verhalen dat tot nadenken en wellicht ook tot een- traan zal leiden. Het is een stukje, waarvan de jongeren onder u zullen zeg gen hoe bestaat 't, maar waarboven gij en wij, ouderen, wijs en alles-begrijpend zullen zitten knikken. Een stukje zo uit het leven gegrepen. Daar gaan we. Met de Sibajak zijn 20 meisjes teruggekeerd uit Australië en Nieuw Zeeland, waar heen zij zich hadden begeven om zich bij hun verloofden te voegen. Lang geleden hadden zij de man harer keuze uitgeleide gedaan bij zijn afreis naar het nieuwe vaderland. Dag Wim, dag Henk, dag Ka- rel! Wuivende zakdoekjes in de zilte wind, handkusjes die een boog van genegenheid spannen tussen de kade en het langzaam wegdrijvende schip en misschien zelfs hier en daar een traan, die zijn gezicht in een regenboog vangt. Hou je taai Sjaan, Ali en Corrie! Een paar jaar zijn zo voorbij! Dan ligt het schip aan de einder, onbe reikbaar, zelfs voor liefde. Een paar jaar duren een eeuw voor een verliefd hart, maar ze gaan toch voorbij en zo waren ze dan onlangs op de boot gestapt, met bonzende harten en in heur zondagse jurkjes, en het oude vaderland bleef ach ter onder de mooiste wolken ter wereld. De Waterweg uit, de zee op tot vlak on der de zon. En daar waren ze dan weer, de Wimmen, de Henken, de Pieten en de Klaasen, gebruind door de zon en al een beetje gehard door het moeilijke leven in een ver tropisch land. Maar Australië en Nieuw Zeeland zijn vreemde landen en dat niet alleen omdat er kangoeroes en andere beesten voorkomen die je op de Veluwe niet ziet. Een land en het leven in dat land maken van een mens een ander mens. En zo bemerkten de meisjes dat het niet de oude Pieten, Henken en Klaasen waren die ze daar aantroffen; niet meer de wat schuchtere en voorzich tige Hollandse jongentjes, maar veel har dere mensen met gewijzigde inzichten en geheel andere opvattingen en gebruiken. Ze schrokken ervan, die meisjes uit het oude vaderland en ze konden niet de moed opbrengen die grote stap in een ver en vreemd land te wagen. Ze waren gekomen om iets te zoeken wat er niet meer was. Toen zijn ze weer teruggegaan naar het oude vaderland met de mooiste wolken ter wereld, een droom armer, maar een ervaring rijker. Heel anders verging het Wasiliki George Mastrogianolapoulus, een 18-jarige Griek se, wier naam nu niet bepaald gemakke lijk in het geheugen blijft hangen. Zij had een penvriend, de 36-jarige Australiër George Tsipiras, die blijkbaar in Austra lië niet kon vinden wat ie nou net moest hebben. Van de ene brief kwam de an dere brief, zo weten wij zelf maar al te goed en ten slotte kon Wasiliki haar hart je niet langer binnen haar keursje hou den. Ze kocht een kaartje, trippelde de boot op en kwam op een goeie dag in Melbourne aan. Terwijl het schip meerde zochten haar ogen de kade af, waar George alle meisjesgezichten op de boot stond te vergelijken met een foto in zijn hand. Ja, daar zag ze George, maar toen gebeurde het verschrikkelijke, vrienden en vriendin nen, er gebeurde niets. Het vetertje in haar keursje zei niet pang, het vetertje bleef heel. Maar ze zag wel de 28-jarige Ignatiades en toen zei het vetertje wel pang. George zag het en wist genoeg. Schoorvoetend keerde hij huiswaarts, bij zichzelf berekenend hoe groot de strop aan postzegels en briefpapier was. Zo is het leven, vrienden en vriendin nen, wij zeggen het nogmaals. Gij zult ons er nog eens ooit dankbaar voor zijn. No. 20. Vervolg „Vergiftigingen". NIET BIJTENDE VERGIFTEN. In ons vorig artikeltje werden, zoals U zich nog wel zult herinneren, de „bijtende vergiften" besproken. We zullen het onderwerp vergiften ver volgen met U nu iets over de „niet-bij- tende vergiften" te vertellen. Tot de niet bijtende vergiften rekenen we allereerst de verdovende middelen, zoals morfine, opium, cocaine en veronal (dit is vaak het schadelijke bestanddeel van slaap middelen) Bij andere niet bijtende vergiften zoals sublimaat, loodwit, nicotine en het vergift uitbedorven levensmiddelen (vooral uit vlees en vis) berust de schadelijke invloed niet op de verdovende werking. Hetzelfde geldt ook voor de giftstof uit verschillende plantensoorten. Heeft de patiënt een verdovend vergift ingenomen dan zal dit hem zeer slaperig maken. Als het vergift de vereiste werkingstijd gehad heeft, zal de patiënt in een diepe slaap vallen, deze slaap kan dan overgaan in bewusteloosheid, de hartwerking en de ademhaling worden dan steeds zwakker, tot een toestand van schijndood optreedt, die na enige tijd door de dood gevolgd wordt De verschijnselen der niet-bijtende, en I niet verdovende vergiften kunnen heel sterk uiteen lopen. i Wanneer we met iemand in aanraking komen die aan vergiftiging lijdt, zullen we allereerst moeten trachten vast te stellen, welke soort vergift de stoornis teweeg ge bracht heeft. Hoe we dienen te handelen wanneer het een niet-bijtend vergift betreft, weten we reeds uit ons vorig praatje. Is de patiënt het slachtoffer van een niet-bijtend vergift, dan moeten we trach ten dit zo snel mogelijk uit de maag te verwijderen, door de patiënt te laten bra ken.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1957 | | pagina 1