Waalwijkse en Langstraatse Courant
Victorie der Verblinding
BINNEN- EN BUITENLAND
GROTE VRAAG VAN INDUSTRIE
NAAR GEDIPLOMEERDEN
Zelerfrie-
&h.iêêen
JtassaK
I
WAALWIJK
Het onrecht heeft gezegevierd
Diploma-uitreiking M.V.L.S.
MAANDAG 22 JULI 1957
ryi
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
80e JAARGANG No. 56
Dit blad
verschijnt 2 x per week.
Abonnement:
22 cent per week
per kwartaal f 2.85
3.10 franco p.p.
Advertentieprijs;
10 cent per mm.
Contract-advertenties:
speciaal tarief
Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK - TEL. 2621 - KAATSHEUVEL - TEL. 2002 - Dr. VAN BEURDENSTR. 8 - OPGERICHT 1878
TEL.-ADRES: „ECHO"
Zijne Excellentie C. E. L. Helfrich, luit.-admiraal b.d., voor
malig bevelhebber geallieerde zeestrijdkrachten ABDA-area voor
malig bevelhebber Nederlandse zeestrijdkrachten, heeft Neder
land en de wereld zeer verplicht door het schrijven van een in
teressante en kundige brochure onder de titel „De militair-stra
tegische positie van de Republiek Zuid-Molukken".
Het boekje opent met een kort levensbericht over de thans 70-
jarige Conrad Emile Lambert Helfrich, zelf op Java geboren, en
geeft dan het woord aan de admiraal.
is georganiseerd, dat rond 't Sovjet
blok op het vasteland van Europa,
nog versterkt door het Chinese com
munistische blok op het vasteland
van Azië, twee stalen gordels wor
den gesmeed".
Tot de eerste, de continentale
gordel, behoren West- en Zuid-Eu
ropa, Klein-Azië, het Midden-Oos
ten, India, Pakistan enz., tot Korea
toe. Tot de tweede, de maritieme
gordel, behoren de Noordelijke IJs
zee, de Atlantische Oceaan, de Mid
dellandse Zee, de Rode Zee, de In
dische en de Stille Oceaan, Canada,
Noord- en Zuid-Amerika, Groen
land, IJsland, Engeland, Afrika, In
donesië, Australië, Nieuw-Zeeland,
Nieuw-Guinea, de Philippijnen, For
mosa, Japan en talloze eilanden die
in die zeeën liggen.
In zijn „Woord vooraf" vestigt ad
miraal Helfrich onze aandacht op 't
veelvuldige onrecht, dat door Ne
derland en de wereld jegens het
voormalige Nederlands-Indië en spe
ciaal jegens de Republiek Zuid-Mo
lukken is bedreven.
Was het zelfbeschikkingsrecht der
deelstaten niet gewaarborgd? En
heeft de zogenaamde eenheidsstaat,
de Republiek Indonesia, desondanks
niet, in strijd met de duidelijk uit
gedrukte wil der Zuid-Molukken,
getracht dit gebied ten spoedigste
bij zich „in të lijven?" En heeft Ne
derland toen door woord en door
daad krachtig geprotesteerd? En
hebben de Verenigde Naties initia
tief betoond, toen de verdragen,
nota bene tot stand gekomen met
medewerking van haar zogenaamde
commissie van goede diensten, door
de Republiek Indonesia op flagran
te wijze werden geschonden?
Het antwoord op al deze vragen
kan niet anders dan teleurstellend
zijn en daardoor tevens beschamend
voor Nederland èn de wereld beide.
POLITIEK EN STRATEGIE.
Onder strategie in de ruimste be
tekenis van het woord verstaat de
schrijver in vredestijd de voorberei
ding tot de oorlog en in oorlogstijd
het vaststellen der richtlijnen, vol
gens welke de oorlog, in zijn geheel
genomen, moet worden gevoerd'.
Uiteraard is een en ander in grote
mate afhankelijk van de doelstellin
gen der buitenlandse politiek, welke
men wenst te voeren. Strategie en
politiek zijn nauw met elkaar ver
bonden, van elkaar afhankelijk en
moeten zich zo volledig als maar
mogelijk is op elkaar instellen. He
laas ontbreekt hier dikwijls zeer
veel aan en zo ontstond de veel ge
hoorde stelling: de politiek bederft
de strategie.
De grote fout van de z.g. Westerse
d'emocratiën in 1945 is geweest, dat
men een groot aantal landen (Oost-
Duitsland, Polen, Tsjechoslowakije,
Oostenrijk, Hongarije, Roemenië en
Bulgarije) aan de Sovjet-Unie heeft
prijsgegeven. Doel was weliswaar 'n
voorlopige bezetting, maar de Wes
terse politici hebben niet voorzien
dat de Sovjet-Unie, eenmaal vaste
voet gekregen hebbend in deze
„randstaten", zich daar niet uit zou
terugtrekken, maar veeleer ze vol
ledig binnen haar machts- en in
vloedssfeer zou houden en steeds
meer brengen. Alleen Oostenrijk
heeft op het laatst de vrijheid her
kregen.
TWEE GORDELS, j
De Sovjet-Unie, aldus ad'miraal
Helfrich, heeft zich ontpopt als een
belager van onze persoonlijke vrij
heid, als een antichrist.
„Tegenover dit dodelijke gevaar
kon en kan slechts een heohte poli-
tieke, economische en strategische
concentratie helpen, welke zodanig
WEERSTANDSSTROKEN
EN ZUID-MOLUKKEN.
Nadat de schrijver heeft uiteenge
zet, dat de Westerse politiek stelsel
matig haar eigen strategie heeft on
dermijnd, gaat hij over tot een be
spreking van de strategische positie
van het Nederlands-Indië van voor
dë oorlog. En momenteel, zo betoogt
admiraal Helfrich, is Indonesië stra
tegisch bezien nog altijd even be
langrijk als in 1941 en 1942.
Hij onderscheidt een drietal weer
standsstroken in dit gebied. Uit-
j gaande van Manilla op de Philippij
nen, loopt de eerste ten Westen
langs Borneo en tussen Java en Su
matra door. De tweede gaat van Ma
nilla zuidwaarts naar de Westkust
van Australië. De derde loopt van
Manilla, via Morotai en Halmahera
over Ambon naar Darwin op de
noordkust van Australië.
HET CENTRALE AMBON.
Uit een kaartje, overgenomen uit
een Australisch dagblad, blijkt dui
delijk hoe centraal Ambon gelegen
is ten opzichte van tal van omrin
gende gebieden als Australië, Bor
neo, de Philippijnen en Nieuw-Gui
nea. Bij eventueel noodzakelijke
luchtaanvallen zou hier een schitte
rende operatie-basis gevestigd kun
nen worden. Heeft de vrije Wester
se wereld voor dit alles geen oog ge
had?
Er is grof onrecht gepleegd.- Er
zijn grove fouten gemaakt. „Er is
geen enkele reden tot optimisme",
zo besluit de schrijver. „Het is een
slechte tijd voor de Republiek der
Zuid-Molukken. Het is een gevaar
lijke tijd voor Nieuw-Guinea". Zijn
enige hoop is gevestigd op een on
verwachte gebeurtenis, die de ver
blinde ogen eindelijk zou kunnen
doen opengaan.
Geve God, dat deze gebeurtenis
spoedig kome. Dan zal, naar wij ho
pen, ook voor Ambon en de Zuid-
Molukken, thans tegen hun wil met
de banden van 'n zogenaamde een
heidsstaat gebonden, de vrijheid
weer dagen.
ALS GEVOLG VAN
BESCHULDIGINGEN
PELLENAARS BREEKT MET
WIELERSPORT.
Kees Pellenaars, de Nederlandse ploeg
leider, is boos, boos op de mensen, die
hem in Nederland, terwijll hij in Frankrijk
is en terwijl de Tour draait, hebben be
schuldigd van manipulaties bij de afreke
ning van de renners na vorige ronden en
van machtsmisbruik. Pellenaars vindt de
wijze, waarop dat allemaal naar voren is
gebracht, laf en onwaarachtig. Hij ziet het
als een methode van mensen, die hem zijn
successen niet hebben gegund en die zich
om allerlei persoonlijke redenen op de te
nen getrapt voelen, als een poging om hem
tegenover het publiek zwart te maken.
Pellenaars wil er meer niet van zeggen
voorlopig. „Maar als het me straks ver
keerd schiet, dan zal ik eens een boekje
opendoen over wat ik heb meegemaakt. Het
is per slot van rekening een kleine moeite
om iets kapot te maken. Ik zal eerst volgen
de week in Den Haag eens met de heren
van de K.N.W.U. gaan praten. Tot zo lang
van mij geen commentaar".
Nader vernemen wij nog dat Pellenaars
heeft besloten dat hij nooit meer als ploeg
leider zal optreden en geheel met de wie
lersport wenst te breken. Dit besluit nam
hij naar aanleiding van publikaties in Ne
derlandse dag- en weekbladen, waarin hij
wordt beschuldigd van malversaties met
gelden van de tourrenners.
2Vi TON VERDUISTERD.
Onder verdenking ruim 250 duizend
gulden te hebben verduisterd is de Amster
damse makelaar J. N. G. door de politie
aangehouden. De arrestatie geschiedde on
der meer op grond van het feit, dat acht
personen, allen uit Amsterdam-West, op
het politie-bureau aan de Lodewijk van
Deysselstraat dezer dagen aangifte hebben
gedaan, dat zij door G. voor een totaalbe
drag van ruim 130 duizend gulden zijn be
nadeeld. Bovendien heeft G., die penning
meester is van het kerk- en schoolbestuur
der parochie „De Boom" aan de Admi
raal de Ruyterweg, 120 mille verduisterd
ten nadele van kerk en school. Dit bleek
uit een accountantsonderzoek, ingesteld in
opdracht van de kerkelijke overheid.
EEN BIJZONDERE VLIEGTOCHT.
Een hoogbejaard gezelschap is over de
Atlantische Oceaan gevlogen. De vlucht
vond een dezer dagen plaats. De jongste
passagier was 64 jaar, de oudste 84, terwij!
de gemiddelde leeftijd 72 jaar was. Het
gezelschap bestond uit 45 Brabantse boe
ren en boerinnen, die een bezoek van ruim
een maand brengen aan hun naar Canada
geëmigreerde kinderen. Ongeveer de helft
van hen was nooit eerder buiten de gren
zen van de provincie Brabant geweest.
OLIFANT IN RHENEN AT TASJE,
VEST EN BADPAK OP.
De directie van Ouwehands Dierenpark
te Rhenen, stelt zich de vraag of plastic
verteerbaar is, nadat een leerlinge van de
Prins Mauritsschool uit Delft met een sip
gezichtje kwam vertellen wat haar was over
komen.
Toen de leerlingen bij de twee olifanten
kwamen, die binnen een afgebakende ruim
te vrij kunnen rondlopen, wilde zij evenals
de andere kinderen de dieren op wat ape
nootjes tracteren. Daarom legde zij haar
plastic tasje op de stenen muur, die de af
sluiting vormt tussen het olifantenverblijf
en de rest van het park.
Een van de olifanten, Elma, kreeg het
tasje in de gaten en meende te begrijpen,
dat hier een lekker hapje voor haar was
gedeponeerd.
Zonder zich een seconde te bedenken
greep Elma het plastic tastje met haar
slurf en bracht het naar haar mond. En
kele ogenblikken later waren tasje en in
houd verorberd. Sinds dit ongebruikelijke
etentje vraagt de directie van het dieren
park zich af, hoe een olifantenmaag kans
ziet een plastic tasje, een wollen vest, een
badmuts en een badpak alsmede een hand
doek te verwerken. Mochten onverhoopt de
opgepeuzelde goederen sterker blijken dan
de ingewanden van Elma, dan zou dit een
strop van 15.000 gulden betekenen.
UIT VREEMDELINGENLEGIOEN
ONTVOERD.
In Heerlen is dezer dagen een 20-jarige
jongeman teruggekeerd die door zijn va
der „ontvoerd" is uit het Franse Vreem
delingenlegioen. De knaap die twee jaar
geleden naar Frankrijk trok en via een wer
vingsbureau bij het vreemdelingenlegioen
belandde, schreef enkele dagen geleden uit
Afrika, waar hij als legionair dienst deed,
aan zijn ouders in Heerlerheide, dat zijn
compagnie_ zou terugkeren naar Frankrijk,
om in Parijs deel te nemen aan een parade.
Deze brief is voor de vader en de moe
der van de jongeman aanleiding geweest de
trein te nemen naar deze Frans hoofdstad,
waar zij, toen de legereenheden daar para
deerden, temidden van een compagnie le
gionairs hun zoon ontdekten. Op korte af
stand volgden zij de troep en op enkele
tientallen meters van de kazerne wisten de
ouders de aandacht te trekken van hun
zoon, die door een koene sprong en een
flinke sprint zijn vrijheid wist te herove
ren.
In een zijstraat verwisselde de jongeman
zijn legionairsuniform voor het burger
pakje, dat zijn ouders hadden meegebracht.
En moeder en zoon in de bus en vervol
gens in de trein naar de vrijheid.
HOGERE VERGOEDING VOOR
BESCHIKBAARSTELLING VAN
WOONRUIMTE.
De vergoeding, die gegeven wordt wan
neer men zijn huis geschikt laat maken
voor inwoning, zal binnenkort gebracht
worden op ten hoogste 800 gulden. Tot nu
toe bedroeg deze vergoeding hoogstens 400
gulden. Degenen, die in een kleiner huis
gaan wonen om een groter gezin te helpen,
zullen hun verhuiskosten geheel vergoed
krijgen. De thans reeds bestaande vergoe
ding voor het opnieuw inrichten van de
kleinere woning zal belangrijk worden ver
hoogd. Daarnaast zal men voor de opslag
van overtollig geworden meubelen een be
drag ineens ontvangen. Voor al deze ver
goedingen moet men zich wenden tot de
gemeentelijke woningdienst in zijn woon
plaats.
Deze belangrijke verbetering van de-„Re-
geling vrijwillige beschikbaarstelling van
Woonruimte" is vervat in een beschikking
Van minister Klompé (Maatschappelijk
Werk), die binnenkort zal worden uitge
vaardigd.
Het stuk is de ministerraad reeds gepas
seerd. De bedoeling van deze nieuwe rege
ling is, het voor de bezitters van overtol
lige woonruimte aantrekkelijker te maken
een deel van hun huis af te staan of klei
ner te gaan wonen. Hierdoor kan een aan
zienlijk volume woonruimte beschikbaar
komen. Zodra de beschikking officieel be
kend is gemaakt, zullen de gemeentelijke
woningdiensten aan gegadigden uitsluitsel
kunnen geven.
MEISJÈ VERLIEST RUIM 50 MILLE.
Donderdagavond heeft het 21-jarige
meisje Van der Berg, in dienst bij de N.V.
Nieuwenhuizen, graanhandel en oliefabrie-
ken te Amersfoort, een aktetas met niet
minder dan 51.400 gulden verloren. Twee
employés van de Nederlandse Spoorwegen
bij de spoorwegovergang aan de Kleine
Koppel nabij de Koppelpoort, vonden de
tas en stonden perplex van de grote in
houd. Zij waarschuwden onmiddellijk de
politie, waar even later het meisje totaal
overstuur, zich kwam melden. De twee em-
ployées ontvingen als beloning voor hun
eerlijkheid van de directeur van de graan
handel een bedrag van f 500.
DE LAATSTE OGENBLIKKEN IN DE
„NEUTRON".
Een der overlevenden van de ramp met
de „Neutron", de heer H. Wagenaar -
donderdag met zijn negenjarig zoontje Henk
uit het ziekenhuis op Biak ontslagen -
heeft in een telegram aan het ANP verslag
uitgebracht van zijn ervaringen. Uit de te
legramstijl in leesbaar Nederlands ver
taald luidt zijn relaas
Na een normale start volgde de gebrui
kelijke toespraak van de gezagvoeder van
de „Neutron", R. de Roos, via de omroep
installatie van het vliegtuig tot de passa
giers. Toen de lichten van de startbaan uit
het oog waren, was er door de ramen van
de kajuit niets meer te zien. De steward
deelde kranten uit, toen over de boord-
radio werd gezegd: „Dames en heren, over
ongeveer één minuut kunt u de lichten
van Biak nog zien en dan gaan we door
naar Amsterdam". De microfoon werd op
vallend haastig afgesloten.
Direct daarop volgde een schok als bij
een botsing (toen waarschijnlijk de linker
vleugel iets raakte) met een droog en bre
kend geluid. Na deze duidelijk fatale be
schadiging volgden voor de inzittenden
vreselijke seconden, toen het vliegtuig over
de linkervleugel kantelde en met de neus
omlaag scheen te vallen. Het vallen ging
zeer snel. De schattingen variëren van 1
tot 15 seconden. Daarna de „crash".
Mijn enige herinneringen zijn „het des
integreren van alles, het snijden van buik
riem in lichaam en direct vuurstorm." Toen
raakte ik beklemd tussen wrakstuken. Ik
slaagde er in, achteruit kruipend los te ko
men en lag toen in zee met rondom bran
dende benzine. Aanvankelijk was ik er van
overtuigd dat ik de enige overlevende was.
Toen werd het vuur minder en ontdeed ik
me van mijn bovenkleding.
Op wonderlijke manier vond ik mijn
vrouw en later ons kind terug. Tussen de
lijken, waarvan de meeste geheel ontkleed
waren, zocht ik naar drijfmiddelen die zeer
6chaars waren. We deden een langdurige
en uitputtende poging om de wal te be
reiken. Dit zou onmogelijk geweest zijn, als
niet juist op tijd de vier prauwen van de
papoea's waren verschenen.
Familieleden naar Biak
met onderzoekploeg.
De commissie van deskundigen, die een
onderzoek zal instellen naar de ramp met
de „Neutron" is donderdagavond na enkele
uren oponthoud met de super-constellation
PH-LKV „Meson" onder commando van
gezagvoerder Arriens naar Biak vertrok
ken. Aan boord bevonden zich 76 passa
giers, onder wie de familieleden van enkele
overlevenden.
De ouders van de geredde stewardes, de
heer en mevrouw Klein Klouwenberg, de
heer en mevrouw J. de Boer, ouders van
de heer S. M. de Boer van de KPM te
Biak, mevrouw G. Leiker, moeder van de
gouvernementsarts D. L. Leiker, wiens
echtgenote en kinderen werden gedood en
de heer F. R. de Vries, vader van de om
gekomen mevrouw D. Leiker, werden uit
geleide gedaan door de KLM-directeuren
Aler en Bach. De familieleden maken de
reis op uitnodiging van de Kon. Lucht
vaartmaatschappij
BAKKERS RISKEREN PRIJSSTOP.
Het bestuur van de Nederlandse Bakke
rijstichting heeft per brief aan minister
Zijlstra (Economische Zaken) laten weten,
niet bereid te zijn thans de bakkers te ad
viseren de prijs van het blanke brood met
één cent per 800 gram te verlagen. Over
ongeveer twee maanden half september
- zou deze broodprijs wel verlaagd kun
nen worden.
NOG 150 VLUCHTELINGEN NAAR
NEDERLAND.
De minister van Justitie heeft toestem
ming gegeven voor de vestiging in Neder
land van max. nog 150 vluchtelingen van
achter het ijzeren gordijn. De eerste groep
uit kampen in Oostenrijk, Zuid-Duitsland
en Italië zal waarschijnlijk in de tweede
helft van september arriveren.
De Nederlandse Federatie voor Vluchte
lingenhulp had vorig jaar reeds deze plan
nen, doch door de onverwachte gebeurte
nissen in Hongarije kwamen ze voorlopig
op de achtergrond. De regionale comités
van de vluchtelingenhulp hebben de gelden
destijds bijeengebracht. Uit dit fonds is eind
vorig jaar geput voor de Hongaren. ^Het
bedrag is thans uit de „Hongaren-pot" te
ruggestort, zodat er voor het rijk geen fi
nanciële consequenties verbonden zijn aan
de komst van de nieuwe groep. Dat was
ook de uitdrukkelijke voorwaarde van mi
nister Samkalden.
SPOORWEGRAMP IN FRANKRIJK.
Met een vaart van 120 kilometer per
uur is in de nacht van donderdag op vrij
dag om kwart over 1 de nachttrein van
Nice naar Parijs vol vakantiegangers ont
spoord bij het station van Bollène, tussen
Orange en Montélimar. Zeventien doden
en 91 gewonden, van wie er 19 in levens
gevaar verkeren, zijn-de tol, die deze spoor
wegramp hebben geëist. De catastrofe is
veroorzaakt door een misverstand van een
spoorwegwachter, die opdracht had gekre
gen een goederentrein bij het station van
Bellène op een zijspoor te leiden teneinde
de sneltrein Nice Parijs te laten passé»
ren. In plaats van de goederentrein kwam
echter de sneltrein het eerst bij het station.
Door de mist schijnt de machinist van de
locomotief de signalen, die hem beduidden
vaart te verminderen, niet gezien te heb
ben. Het gevolg was, dat de trein met een
daverende vaart het zijspoor opreed.
OOSTDUITSE EXPORT
JAREN ACHTER.
De Oostduitse staatsbedrijven, die
zware machines maken, zijn jaren
achter in de export naar de Sovjet
unie; aldus de Oostduitse minister
van handel, Rau. „Bestellingen, die
dit jaar uitgevoerd hadden moeten
worden, kunnen niet vóór 1960 wor
den afgeleverd. Ik kan geen woor
den vinden voor deze onverant
woordelijke „achterstand", zo heeft
Rau verklaard op een vergadering
van de centrale commissie van de
partij.
EISENHOWER ACHT GESPREK
MET ZJOEKOF „NUTTIG".
President Eisenhower verwacht
wel enig nut van een ontmoeting
tussen de ministers van defensie van
Amerika en Rusland, Wilson en
maarschalk Zjoekof. Hij zei dit op
zijn wekelijkse persconferentie, toen
hem een vraag over een dergelijke
ontmoeting werd' gesteld.
UITBREIDING VAN SCHOOLGEBOUW IN 1958 GEREED.
Met de uitreiking van de diploma's wer
den donderdag j.l. in de Middelbare Vak
school voor de Leder- en Schoenindustrie
de dagcursussen van dit schooljaar afgeslo
ten. Deze bijeenkomst werd geopend door
de directeur -der school, de heer ir. J,
Roelofs-Heijrmans, die de navolgende toe
spraak hield.
„Het is mij een groot genoegen U allen
hartelijk welkom te heten op deze bijeen
komst, welke dient om de leerlingen, die
geslaagd zijn voor het eindexamen van de
school, in het bezit te stellen van het daar
aan verbonden getuigschrift. Speciaal richt
ik mij daarbij tot de Voorzitter en enige
leden van het bestuur van de school, die
door hun aanwezigheid van hun voortdu
rende belangstelling voor de school doen
blijken en daarnaast wil ik ook gaarne de
heer Pelckmans in het bijzonder verwel
komen, want hij is tezamen met de heer
Mannaerts bij dit examen opgetreden als
Rijksgecommitteerde en zij beiden hebben
er in deze laatste weken veel tijd aan be
steed, om met ons tot een goede beoor
deling van de prestaties van de candidaten
te komen. Door hun werk wordt wel in
het bijzonder geaccentueerd, dat de indu
strie het op deze 6chool gegeven onderwijs
belangrijk acht en zich daarom zo volledig
mogelijk van de resultaten op de hoogte wil
stellen.
ALLE VAKKEN BELANGRIJK.
Aan de andere kant acht de school, wel
ke dit onderwijs zoveel mogelijk aan de be
hoefte en wensen van de industrie wil la
ten aansluiten hun eventuele kritiek op het
onderwijs of op de resultaten daarvan al
evenzeer van belang en daarom moet hier
nu direkt worden medegedeeld, dat de bei
de gecommitteerden in de slotvergadering
naar voren hebben gebracht, dat zij tijdens
het eindexamen hebben geconstateerd, dat
een vrij groot gedeelte van de candidaten
niet voldoende belangstelling hadden voor
die vakken, die niet direkt met de eigen
lijke looi- en schoentechniek te maken heb
ben. Zij hebben de indruk ontvangen, dat
dat gedeelte van de leerlingen tijdens de
cursus vakk.en als bijv. bedrijfsadministra
tie en electrótechniek stiefmoederlijk behan
delt en misschien wel naar een voldoende,
maar zeker niet naar een zo goed mogelijk
resultaat in die vakken streeft.
De heren Mannaerts en Pelckmans zijn
echter van mening, dat dergelijke vakken
voor iemand, die in de toekomst een lei
dende functie in een leder- of schoenbe-
drijf wenst in te nemen, vrijwel even be
langrijk zijn als de looi- en schoentechniek
zelf en zij verzochten de school daarom
maatregelen te treffen, waardoor de be
langstelling voor die vakken wordt gesti
muleerd, of de eisen voor die vakken ho
ger te stellen. De school is het geheel met
de beide heren eens en zal dus overeen
komstig handelen, waarom zowel de tegen
woordige als toekomstige leerlingen deze
mening van de beide gecommitteerden nu
reeds ter overweging gegeven wordt.
UITBREIDING.
Hierna zou ik van deze gelegenheid ge
bruik willen maken er mijn vreugde over
uit te spreken, dat de bduw van de uitbrei
ding van de praktijkruimte van de afd. Ma
chinale schoenfabricage nu eindelijk is be
gonnen. Het heeft lang geduurd, voordat
dit plan werd goedgekeurd, maar nu men
eindelijk aan de gang is kan toch vrijwel
met zekerheid gezegd worden, dat de
school bij het begin van het leerjaar 1958/
'59 ook voor deze afdeling over volledig
gemoderniseerde praktijkruimten, zowel
voor wat betreft die ruimten zelf als de
outillage, zal kunnen beschikken. Deze
ontwikkeling zal het onderwijs van die af
deling zeker ten goede komen en ik meen
dan ook all reden te hebben het bestuur
van de school hartelijk dank te zeggen voor
alle moeite, welke het zich heeft willen ge
ven om dit te bereiken.
GROTE VRAAG.
Verder moet mij hier toch ook nog eens
van het hart, dat de vraag van de industrie
naar gediplomeerden van deze school nog
steeds veel groter is dan het aantal bezit
ters van het eindgetuigschrift dat de school
aflevert. Dat geldt voor de afd. Machinale
Schoenfabricage, maar veel sterker nog
voor de afd. Lederbereiding, omdat de
aanmeldingen voor deze laatste afdeling
kleiner in aantal zijn. De oorzaak van dat
kleiner aantal aanmeldingen is zeer waar
schijnlijk wel, dat verscheidene lederfabri
kanten in de afgelopen jaren nogal eens
geklaagd hebben, dat deze jaren van hoog
conjunctuur voor hun bedrijven lang niet
zo gunstige resultaten hebben opgeleverd
als dat bij andere industrieën het geval is
geweest.
Hierdoor begonnen de ouders van de
jongelui, die het diploma 3 jaar H.B.S. in
hun zak hadden eraan te twijfelen of zij in
die branche wel een behoorlijke toekomst
zouden kunnen opbouwen, waardoor men
al gemakkelijk zijn keuze in een andere
richting, bijv. M.T.S. of textielschool resp.
het aannemen van één van de vele in ad
vertenties aangeboden betrekkingen voor
jongelui bij verschillende grote maatschap
pijen, liet gaan. Dat is zeker jammer, want
de lederindustrie heeft krachten, die het
onderwijs van deze school hebben gevolgd,
hard nodig en zij hebben dan zeker gele
genheid zich in die bedrijven verder tot
een goede functie, te ontwikkelen.
Hun toekomstmogelijkheden kunnen dus
wel goed genoemd worden en ik meen alle
reden te hebben dat hier nog eens te zeg
gen, omdat het wijzen op deze goede toe
komstmogelijkheden in de lederindustrie
zowel belangrijk is voor de jongelui, die
hun richting nog moeten kiezen, als voor
de betrokken industrie.
ZEKERE BASIS.
Hierna zou ik willen overgaan tot het
uitreiken van de getuigschriften, maar al
vorens dat te doen zou ik tot de geslaagden
nog het volgende willen zeggen: In de af-
verkrijgbaar bfl
gelopen weken hebt ge zeker in spanning
gezeten over de afloop van het eindexamen
en daarbij zeker veel gezucht over al het
geen aan kennis op dat eindexamen van U
geëist werd. Die spanning is nu van U af
gevallen en daardoor hebt ge nu waar
schijnlijk wel een beetje het gevoel gekre
gen, dat ge er nu bent. Daarom wil ik
graag van deze gelegenheid gebruik ma
ken om hier er nog eens op te wijzen, dat
het getuigschrift alleen betekent, dat zij een
zekere basis aan kennis hebben ontvangen,
die hen in de gelegenheid zal stellen zich in
een bedrijf gemakkelijker tot een goede
kracht in een leidende functie te ontwik
kelen. Zij moeten er dus van uitgaan, dat
zij, wanneer zij in een bedrijf werkzaam
zijn, daar van iedere ervaren goede vak
man nog zeer veel kunnen leren en ik ge
loof, dat hun houding in dat opzicht, zowel
voor hun eigen ontwikkeling als voor het
betrokken bedrijf van groot belang zal zijn.
Daarnaast zullen zij merken, dat het
werkzaam zijn in een bedrijf in vergelijking
met hun opleidingstijd ook in een ander
opzicht een grote overgang betekent. Im
mers tijdens die opleidingstijd was men er
altijd op uit hun te steunen en daarbij te
trachten alles uit hen te halen, wat er in
zat, en ik meen te kunnen zeggen, dat zij
die steun sterk zullen missen. Van nu af
aan komt het alleen op hen zelf aan. Zij
zullen dus veel problemen tegenkomen, zo
wel vaktechnische als persoonlijke, waarbij
zijn nog steeds voor de oplossing daarvan
gaarne enige steun zouden ontvangen.
Daarom wil ik hier gaarne eens duide
lijk zeggen, dat de leraren van de school
altijd bereid blijven hen bijv. door een per
soonlijk gesprek een advies te geven wan
neer zij dat wensen. En daarnaast wijs ik
hun er dan nog op, dat zij in dat opzicht
ook veel steun aan elkaar kunnen hebben,
Bij de tegenwoordige ontwikkeling van de
industrie zijn er vele problemen, welke al
leen door samenwerking tot een oplossing
kunnen worden gebracht en die samenwer
king dient toch allereerst van de jeugd uit
te gaan. De jeugd immers kan van het
begin af aan van deze samenwerking met
collega's (en dan toch zeker met de vrien
den, die zij tijdens hun opleidingstijd op de
M.V.L.S. hebben gemaakt) uitgaan en ik
ben er van overtuigd, dat deze neiging tot
samenwerking zowel voor hen zelf als voor
de industrie grote voordelen kan brengen.
Aldus de directeur ir. Roelofs-Heyrmans.
Hierna werden de getuigschriften uitge
reikt; de namen van de geslaagden publi
ceerden wij reeds in ons vorig nummer.
De voorzitter van het schoolbestuur, bur
gemeester Teijssen, zei dat het schoolbe
stuur telkenjare gaarne van zijn belangstel
ling bij de prijsuitreiking blijk geeft om
daarmee zowel zijn aandacht voor de gang
van zaken op de school alsook voor de
studie der leerlingen nadrukkelijk te accen
tueren. Het feit dat dit jaar slechts aan één
leerling het diploma moest worden gewei
gerd, noemde de voorzitter een verheugend
resultaat. Het is een bewijs van een grote
ijver, toewijding en studiezin bij de leer
lingen. Spr. richtte zijn gelukwensen zowel
tot de geslaagden als tot de directeur en de
docenten, dit dit resultaat hebben mogelijk
gemaakt
Met dankbaarheid stelde spr. vast dat de
uitbreiding van de praktijkruimte van de
afd. Machinale Schoenfabricage thans in
volle gang is. Weldra zal dus naast de afd.
Looierij ook deze afdeling een moderne
huisvesting hebben gekregen. Spr. bracht
dakn aan de directeur der school voor zijn
vele bemoeiingen in deze. Verder on
derstreepte ook de voorzitter de betekenis
en het belang van wat hij noemde de „ne
venvakken" in het kader van een zo ruim
mogelijke oriëntering.