r\e \/Aru
1 BANKSTELLEN
üb VULH
II S 1
YUNINblNN
;ILHTINv7
KAATSHEUVEL
Nederland in vreemde ogen
MOOIE BRIL
IT'- V
i/AkJILIA IMD
ll^*UTIKiA
Raadsel in Nijmegen
H. P. DEKKERS-V. d. VLIET
Grotestraat 270
WAALWIJK
Telefoon 2291
10
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 26 JULI 1957
10
8 MODERNE EN KLASSIEKE
Zie étalage
haarden en kachels voor
gas, kolen en olie.
Men ziet het interessante, daar waar wjj het niet vermoeden
Waalwijk
m m
Ouderavond op de
Huishoudschool,
Een flinke groep ouders was
op 16 juli j.l. in onze school aan
wezig om daar te luisteren naar
een korte uiteenzetting over de
nieuwe opleiding Assistente in
de huishouding.
Af te leiden uit het aandachtig
gehoor van de aanwezigen mo
gen wij wel vaststellen dat de be
langstelling voor deze zo echt
vrouwelijke opleiding groot is.
Daarom dan ook dit verslag, zo
dat iedereen weet wat deze op
leiding geeft.
De verschillende vakken, die
zullen worden gegeven, werden
naar voren gebracht en duidelijk
weergegeven, als zijnde niet al
leen vakken waar men een be
paalde kennis opdoet 0111 verder
te kunnen leren, maar ook en
dat is veel voornamer als vak
ken waardoor het meisje wordt
gevormd en klaar gemaakt voor
naar eigen toekomst, voor haar
plaats in het leven.
In het kort volgt hier dan een
overzicht van de vakken
Godsdienst.
Niet 't van huiten leren van
een les, maar 't godsdienstig
vormen van de meisjes en
het godsdienstig opvoeden.
Zorg voor de kleding.
Niet alleen het maken van
kleding is belangrijk, maar
ook het kiezen van de juiste
stof, het juiste model en
niet te vergeten het onder
houden van de kleding.
Zorg voor de voeding.
Koken is voornaam en is
natuurlijk een eerste ver
eiste. Maar het weten hoe je
zuinig moet koken en wel
ke voedingsstoffen er nodig
zijn voor het lichaam, is nog
voornamer. En denk dan
eens aan feestdagen, aan
zieken, aan bejaarden, aan
kinderen van allerlei leeftij
den. Ieder meisje zal dat la
ter nodig hebben. Nu is er
de kans om het te leren,
laat deze dus niet voorbij
gaan.
Zorg voor de woning.
Het goed leren bewonen van
een huis. Het leren besteden
van het inkomen. De zorg
voor het huisraad, linnen
kast, werkmateriaal, enz.
enz. En niet te vergeten de
hygiëne, de zorg dus voor
de gezondheid.
Kinderverzorging en opvoeding.
In deze lessen wordt ge
tracht de meisjes enig in
zicht te1 geven in de verzor
ging, het bezig houden en 't
opvoeden van kinderen.
Beroepsoriëntatie.
Een algemeen inzicht in de
beroepsmogelijkheden is in
deze opleiding zeker op zijn
plaats. Maar een algemene
voorbereiding, die gericht is
op het aankweken van lief
de voor het werk, het bij
brengen van verantwoorde
lijkheidsbesef en sociaal ge
voel getuigt weer van de ge
richtheid van deze lessen op
het meisje.
21)
door
G. PLANTEMA.
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
Ohlquist nam een vlug be
sluit. Hij had tennisschoenen aan
omdat hij vroeger in de avond
met zijn zwager een paar sets
had gespeeld op een nabijgelegen
baan. Hij juichte inwendig, want
de rubberzolen veroorloofden
hem een bijna geluidloze tred.
Dit kwam hem van pas, nu hij,
aan de overkant van de weg ach
ter de nog steeds rennende ge
stalte aan ging. De vluchteling
had nu het bosgedeelte bereikt,
dat villa Estella voorafging. Een
ogenblik meende de inspekteur,
dat de donkere figuur van plan
was naar het huis van Van der
Zuyden te gaan, maar hij zag dat
hij zich vergiste. Even voordat
de vluchteling het hek van villa
Estella bereikt, stak hij snel de
daar heel duistere weg over, zo
dat hij aan dezelfde kant liep als
de Deense politieman.
Het pad slingerde zich eerst
tientallen meters door het bos,
daar steeds dieper in voerend.
Culturele en maatschappelijke
vorming.
De bedoeling van deze les
sen is de ontwikkeling van
het gevoel voor het mooie,
voor muziek, voor film,
voor lectuur en vooral het
leren beoordelen van al de
ze dingen.
V.AV.O.
dat wil zeggen Voortgezet
Algemeen Vormend Onder
wijs. In deze lessen leren de
meisjes aandacht schenken
aan actuele gebeurtenissen.
VOOR EEN
(ook een zonnebril)
voor een PRIMA HORLOGE met
volle garantie, naar het adres van
VERTROUWEN
PIET VAN ROOIJ,
Gasthuisstraat
KAATSHEUVEL
Voorts zijn er ook nog enige
uren gewijd aan zang en muziek
en ook aan lichamelijke opvoe
ding en sport, goede houding en
beweging.
Dit is dus in het kort de in
houd van de opleiding. Als ver
standige ouders zult u zeggen
dit jaar moet ook onze dochter
meemaken. Niet alleen om alles
wat ze er leert, maar vooral om
dat ze hier krijgt wat ze nodig
heeft op deze leeftijd. Wacht nu
j niet langer meer, bel op, kom
1 persoonlijk even naar de school
S of stop een briefje in de brieven-
i bus.
Onze overtuiging is dat u ze
ker blij zult zijn met dit besluit,
ook al is dit misschien voor u
een opoffering.
UITREIKING DIPLOMA'S
R.K. HUISHOUDSCHOOL.
Op woensdag 24 juli om 4 uur
werden door de heer Reynen,
als afgevaardigde van hef Be
stuur van de R.K. Huishoudschool,
j de diploma's aan de leerlingen uit-
j gereikt.
De ouders van de meisjes waren
ook hierbij tegenwoordig, alsmede
de Weleerw. Heer Verheyen en de
dames docenten.
Na een kort woord van welkom
door Mej. Gedden, sprak de heer
Reynen de ouders, de meisjes en de
leerkrachten toe. In het kort bracht
spr. naar voren de bedoeling van
deze opleiding, n.l. het klaar maken
van de meisjes voor 't latere leven.
Voor de leerlingen, alsook voor de
leraressen, is dit moment van diplo
ma-uitreiking toch even iets van ge-
't Is nog geen winter, maar
wel is het nu de t(jd, om eens
rustig aan de winter te denken.
Wij hebben een
ENORME KEUZE in
Ook voor fabriek en grote zalen
Wfl demonstreren doorlopend
KAATSHEUVEL
Het adres waar reeds Uw
voorouders kochten.
wicht. Voor de meisjes, omdat dit
voor hen betekent het beëindigen
van hem schooltijd en voor de lera-
i ressen omdat er weer opnieuw een
groep van meisjes de school verlaat,
waaraan zij hun beste krachten
hebben gegeven.
Als eerste werden naar voren ge
roepen: Antoinette v. d. Velden en
Nelleke Smits, die beiden met lof
zijn geslaagd, dat wil zeggen met
een gemiddelde van 8 punten. Een
hartelijk applaus voor deze kranige
jongedames was zeer zeker op zijn
plaats. Namens de docenten werd
j aan d'eze leerlingen een klein ca
deautje aangeboden.
Voorts werden diploma's uitge
reikt aan de volgende leerlingen:
i Tiny Brouwers, Sjaan Brekelmans,
Ria Brok, Rici Creutz, Joke Din-
1 gemans, Ria Hamers, Tiny de Jong,
Anny Koenen, Ria Kemmeren,
Leny van Laarhoven, Rici v. Laar
hoven, Nelly Vastré. Jopie van de
Velden, Truusje Versteeg.
Aan drie meisjes werden ge
tuigschriften van de practische
vakken uitgereikt en wel aan: Sjaan
van Gorkum, Wies je Laros, Henny
Snoeren.
Afgewezen werden 8 candidaten
waaronder jammer genoeg meisjes
waren die het diploma niet konden
halen doordat zij te vaak lessen
hadden verzuimd. Hopenlijk is dit
een aansporing voor de andere leer
lingen en ook voor de ouders om
de lessen trouw te volgen.
Met een leerling wordt het examen
nog voortgezet hopenlijk ook met
goed gevolg.
Hierna werden de diploma's uit
gereikt aan d'e leerlingen van de
middagcursus naaien. Ook twee van
hen hebben het getuigschrift weten
te bemachtigen met lof en wel An
ny van der Zanden en Joke van
Mensfoort.
Verder werden diploma's uitge
reikt aan: Toke Molenschot, Ria
Spr angers van de derde jaars, An-
nemieke van Braght, José van Riel
van de tweede jaars en Rici Boelen,
Sjaan van Beers, Joke Hendriks,
Rina Mutsaers, Joke Rozenbrand, en
José Vesters van de eerste jaars.
Daarna werd er door enkele le
raressen met behulp van eerste
jaars leerlingen thee geserveerd.
Kap. Verheyen sprak de ouders
en leerlingen toe. Spr. spoorde de
meisjes aan toch vooral niet op te
houden met leren maar toch zeker
weer terug te komen op school om
zo mogelijk nog een of andere cur
sus te volgen. De kap. spoorde de
ouders aan vooral de meisjes de
kans te geven thuis in praktijk te
brengen wat zij op school geleerd
hebben, omdat zij juist daardoor
nog zoveel meer kunnen leren en
zich een grotere vaardigheid kun
nen eigen maken, hiervoor moeten
de ouders hun de kans geven. Spr.
besloot zijn woord met de verzeke
ring dat school en docenten gaarne
bereid zijn tot alle medewerking.
VOLKSCONCERT EUPHONIA.
Zondagavond geeft de Harmonie
van het Kon. Muziekgezelschap
Euphonia op de Markt te Kaats
heuvel een groot volksconcert onder
leiding van Kapelmeester Gowie.
Programma:
1. Death or Glory, march R. B. Hall
2. Tancrède, ouverture Rossinni
3. Ceplale et Procris, suite Gretry
4. Cassacione, Ger. Boedijn
5. Trafalgar, March W. Zehle
Pauze
6. Triumfmarsch uit Aïda, Verdi
7. Suite Ballet, F. Popy
8. American Patrol, Meacham arr.
Delhaye
De eerste abt van
„Mariënkroon".
Woensdagmorgen heeft 't kloos
terkapittel van de abdij „Mariën
kroon" te Nieuwkuik onder voor
zitterschap van Dom Albericus
Steiger, praeses te Val-Dieu (B.)
gekozen tot eerste abt van deze
enige Cisterciënser-abdij in Ne
derland, Dom Johannes van
Engelen.
Dom Johannes v. Engelen werd
geboren te Haarsteeg op 22 aug.
1897. Hij deed zijn intrede in het
klooster op 11 okt. 1914 en werd
geprofest op 17 okt. 1915. Zijn
priesterwijding volgde op 30
sept. 1923. Van 1929 tot 1935 was
hij prior van „Mariënkroon" en
daarna subprior, lector in de mo
raaltheologie en magister van de
fraters-studenten.
9. Mars van de 7e Divisie met Clai-
rons et Tambours, J. Laro
Wilhelmus.
Tussen 88 en 9 uur medewerking
van de Euphonia Drumband met
Tambour „Mon Beppie-mars" met
Bazuinen, ,.De Hoop" Fratini met
Bazuinen, Franse marsen „Caval-
lerie" met Bazuinen, Batterie.
GESLAAGD.
Voor het toelatingsexamen Gym
nasium te Tilburg slaagde Franca
Holman van de Theresitschool al
hier.
CHARITATIEVE SPORT.
De kegelsport stelde zich in de
afgelopen maanden ten dienste van
de Missie. Voor de Eerw. Paters
v. d. Wee en Vesters, die hun va-
cantietijd in hun geboorteplaats
doorbrachten, organiseerde de heer
Jan Kemmeren op de banen van het
Kegelhuis Euphonia een Missie-ac
tie, die door de vijf kegelclubs bij
Euphonia thuis spontaan gesteund
werd. De totale opbrengst bedroeg
ruim 734.De milde schenkers
van ere-prijzen hebben het resultaat
van deze schitterende recette niet
weinig bevorderd. De grote promo
tor van d'eze actie, de heer J. Kem
meren, ontving als blijk van grote
waardering van de Paters Missio
narissen, als initiatiefnemer een in
lands kunstproduct aangeboden.
iZONDAG-DOKTERSDIENST.
De praktijk van dokter Wijtenburg
te Kaatsheuvel en van dokter De
Vries te Loon op Zand wordt zondag
waargenomen door dokter Raayma-
kers, Hoofdstraat 68, Kaatsheuvel;
tel. 04167 - 2050.
AGENDA.
78 uur n.m. inmanden wedvlucht
Neufvilles, café „De Sportwereld".
Zaterdag 8 uur n.m. Apollo-Thea-
ter: Bioscoopvoorstelling.
Zondag 6 uur n.m. en 8.30 uur
maar op de duur toch min of
meer evenwijdig aan de weg, die
zij even tevoren hadden verla
ten. Plotseling hoorde de inspek
teur, dat de voetstappen meer
van rechts kwamen. Het pad
moest daar een scherpe bocht
maken of er moest een zijpad
zijn. Dit laatste bleek het geval.
Ohlquist stond op de samen
komst van beide bospaden even
roerloos te luisteren. Ja, de voet
stappen waren er nog, maar de
vluchteling liep minder snel. Hij
betreurde dit volstrekt niet,
want de achtervolging vergde
veel van zijn adem, omdat de
donkere gestalte eerst een ver
rassende snelheid had ontwik
keld. Nu begon de vluchtende
blijkbaar buiten adem te raken
en een tikje vermoeid te worden.
Langzaam, met bijna slepende
tred, ging de donkere gestalte, in
dit nachtelijke uur nauwelijks te
j onderscheiden, vl'ak langs een/
j boom. Even steunde hij er met
de hand tegen. Toen zag de in-
j spekteur tot zijn verrassing dat
de vluchteling ging zitten. Hij
moest wel erg moe zijn! Daar zat
hij, zo zwaar ademend dat het op
j zuchten leek. En hij keek niet
j achter zich, terwijl Ohlquist na-
I derde, als een schaduw over de
verende bodem.
Met het hoofd in de handen
steunend, zat de vluchteling in
eengedoken. Ohlquist stond ach
ter hem, zonder dat zijn komst
was opgemerkt. Zwijgend keek
hij op de donkere gestalte neer.
Even aarzelde hij, toen zat hij,
voordat de ander had kunnen
opschrikken, naast de vluchte
ling op de grond. „Wel, made
moiselle Ilescu zei hij zachtjes
op vragende toon.
Er ging een schok door de ge
stalte. Ineens, zat hij rechtop, van
schrik een geluid uitstotend, dat
meer op een snik dan op iets an
ders geleek. Zelfs in de duister
nis zag de inspekteur, dat twee
donkere ogen hem verschrikt
aanstaarden. Daarna bleef het
stil, enkele sekonden lang.
„Een vreemde ontmoeting,
midden in de nacht", ging <je in
spekteur op fluisterende toon
verder. „U bent wel haastig uit
het huis van Uw gastheer weg
gegaan
Het was mej. Ilescu inder
daad. Maar Sven, zag, dat zij ge
kleed was in een donkere overall
terwijl een ceintuur zorgde dat
dit wat ongewone kledingstuk
niet als een zak om haar gestalte
hing. Verder droeg zij over haar
zwarte haren een nauw kapje
van donkere stof en vooral dit
had hem aanvankelijk op de ge
dachte gebracht dat hij een man
achtervolgde. Reeds dadelijk in
het bos had een vage impressie
van een hem bekend parfum de
inspekteur verrast. Nu hij naast
haar zat kon hij dit parfum goed
bemerken, hoewel mej. Ilescu 't
heel bescheiden had gebruikt.
Zijn opmerking lokte geen ant
woord uit. Het Roemeense meis
je bleef roerloos zitten. Haar
eerste schrik was voorbij. Zij
staarde hem niet meer aan, maar
had 't gezicht afgewend en keek
naar de grond
„Is er iets, dat niet in orde is?"
informeerde hij.
Op dat ogenblik hoorden zij
beiden, hoe over de weg zware
voetstappen gingen. Even later
vernamen hun scherp luisterende
oren een vlug hijgend geluid.
Daar liepen mensen die een hond
aan een riem hadden. En meteen
begreep Ohlquist dat dit mensen
waren, die het meisje achter
volgden, want plotseling kraak
ten takjes en bladeren, toen de
[naderbij komenden de weg ver
lieten. De hond volgde het pad,
Waarover het meisje gevlucht
was, maar de mannen, die het
Wij zijn eens op stap gegaan om
de vreemdelingen hun oordeel over
Nederland te horen uitspreken. On
ze vraag luidde: „Waarin ligt het bi-
zondere van Nederland?"
Wij bezochten de buitenlanders,
die hun vakantie in Nederland door
brengen. En het is geen wonder dat
wij onze aandacht daarbij vooral ge
richt hebben op de Amerikanen, die
het verst komen en dus met geheel
aparte blik in hun ogen onze bodem
betreden. Zij verschillen in zoveel
opzichten hemelsbreed van ons, dat
zij juist de moeite waard zijn om
mee te spreken. En hun antwoorden
hebben ons bevestigd, dat de inwo
ners der oude en nieuwe wereld
twee geheel verschillende soorten
wezens zijn.
De hoofdstad blijkt wel bizondere
aantrekkingskracht uit te oefenen
en dat is begrijpelijk. Amsterdam is
een stad met wereldnaam. De musea,
haven, grachten en oude geveltjes
brengen zelfs ons Nederlanders tel-
kens weer in verrukking en wan-
neer de statistieken dan aanwijzen
dat 40% der Amerikaanse toeristen
in de Amstelstad toeft, wekt dit
geen verbazing. Merkwaardig ge
noeg is hun mond niet zo vol van
geveltjes en grachten als men wel
zou denken, want de Amerikaan
zoekt naar de grappige zijde van 't
leven, vooral als hij vakantie heeft.
WAT ZOEKEN ZE?
Het aantrekkelijke van ons land
ligt in de vele dingen, die „funny"
zijn. Laat men de familie van „Un
cle Sam" een mooie fabriek zien of
onze moderne luchthaven, dan prijst
hij ons uit beleefdheid', maar zegt er
dan bij, dat Amerika er zo wel hon
derden heeft en zo hij zijn mond
houdt, dan denkt hij het zéker. Niet
overdreven is het verhaal van een
argeloos meisje, dat 'n inwoner van
New York meenam naar de „Am
sterdamse wolkenkrabber" en toen
de Amerikaan dat gebouw wel een
aardig schuurtje vond, diep veront
waardigd was.
Een specialist in het rondleiden
van overzeese gasten meende dat
men ze het best kan meenemen naar
de musea, daar voelen ze veel voor.
Maar onderweg doet men soms de
eigenaardigste ervaringen op. Wan
neer j;e alle moeite doet om ze de
schoonheid en de fraaie architectuur
van bijvoorbeeld het Centraal Sta
tion te laten zien, dan komt 't voor
dat er gasten zijn di5e met hun rug
naar je toe staan en vol stille aan
bidding kijken naar iets heel won
derlijks voor hen, dat wij heel ge
woon vinden, namelijk de brieven
bus op de Amsterdamse tram, die na
elke rit wordt gelicht. Dat is voor
hen iets aparts, omdat ze zoiets in
hun land van onbegrensde mogelijk
heden niet kennnen.
„LOOK HERE!"
U
In een grote fabrieksstad in ons
land, deed een directeur zijn best
om in zijn fraaiste school-engels de
Amerikaanse gasten het productie
proces uit te leggen, toen zijn ge
hoor plotseling tot enkelingen werd
gereduceerd.omdat de fabriek
uit ging. Tientallen Amerikanen
waagden hun veelbelovend leven,
door drie hoog uit de ramen te han
gen en foto's te maken van de dich
te drommen fietsende arbeiders, die
door de nauwe straat naar huis ver
trokken. Zoiets hadden ze nog nooit
beleefd
Bij een autorit door Neerlands
schone dreven, schoten enkele
Amerikanen in een lachbui bij het
zien van een gezin, dat een fiets
tocht maakte. Onze auto moest wel
tien minuten langzaam voortkrui
pen om de toeristen de gelegenheid
te geven een voor ons alledaags ta
fereeltje te aanschouwen: pa en ma
op de fiets, ieder een kwart van hun
nakomelingschap voor en achter op
hun tweewielig voertuig met zich
voerend.
Uiteraard is de belangstelling voor
klederdrachten groot en een tocht
door Volendam en Marken heelt
dikwijls veel van de wond der te
leurstelling, dat iedere Nederlander
nu eenmaal niet in een wijde broek
met klompen loopt. Vooral die
klompen zijn een zeer gewild en ge
liefd artikel.
DE FOTO.
Zo vertelde ons een prominente
figuur in het vreemdelingenwezen
van een Amerikaanse journalist, die
ergens in Zuid-Holland een foto
maakte van een klompenmaker,
werkend aan een grote klomp, ter
wijl zijn dochtertje naast hem zit
met het tweede exemplaar van ons
nationaal schoeisel aan haar voet.
Deze foto ging naar Amerika en
werd in tientallen kranten gepubli
ceerd. De gevolgen waren verras
send'. Ontelbare lezers vroegen naar
de naam van het meisje, dat nadien
karrevrachten cadeaus kreeg met 't
verzoek de afzenders toch 'n klomp
te willen sturen. De vader plukte de
vruchten en vele export-orders wa
ren zijn deel.
De haringkar in de hoofdstad is
een ander toeristisch object en me
nige dollarkoning laat heel plechtig,
als ware het een grote eer, een door
uien gewentelde haring langzaam in
zijn keelgat glijd'en, daarbij de tra
ditionele houding aannemend.
De Nederlandse samenleving waar
genomen door een vreemde bril,
trekt de aandacht juist op punten
waar wij dat niet verwachten. Daar
om stellen de buitenlanders ons da
gelijks voor verrassingen in positie
ve en negatieve zin. Het is moeilijk
de toeristenbranche daarop af te
stemmen!
n.m. Apollo-Theater: Bioscoopvoor
stelling.
Maandag 8 uur n.m. repetitie Kon.
Erk. Harmonie Apollo
8 uur n.m. repetitie Kon. Erkende
Harmonie St. Jan.
Vrijdag 8 uur n.m. officiële Slui
tingsavond Cursus Levensschool,
zaal Gildenbond.
ZIEKENTRIDUUM.
Op 23, 24 en 25 juli is in de
kapel van de Eerw. Zusters aan
de Grotestraat het jaarlijkse zie-
dier vast hielden, namen niet de
moeite hun komst geheim te
houden.
„Help mij
Sven Ohlquist schrok er even
van. Mej. Ilescu had plotseling
zijn arm gegrepen, die zij met
beide handen krampachtig vast
hield. Hij voelde, dat zij beefde.
Zij had waarschijnlijk grote angst
voor de mensen, die daar kwa
men.
„Help mijDe stem smeek
te nu. „Zij achtervolgen mij. Zij
willen mij doden
Inspekteur Sven Ohlquist vraagt
Ien vertelt.
Inspekteur Sven Ohlquist
was nog een jonge man, maar
zijn politieloopbaan had hem
toch een en ander doen meema
ken. Niettemin, wat hij nu deed,
had hij nooit gedaan. Om de een
of andere reden hij wist zelf
niet eens duidelijk wat hem be
woog voelde hij zich gedron
gen mej. Ilescu voor haar ach
tervolgers in veiligheid te bren
gen. Toen zij met doodsangst in
haar stem had gezegd dat zij ge
vaar liep, had Ohlquist haar on
middellijk geloofd. Hij handelde
zonder de minste aarzeling.
kentriduuw gehouden, dat dit
maal werd gegeven door rector
Heere. Er werd door ca. 60 zie
ken, aan deelgenomen, die dank
zij het feit, dat weer vele parti
culieren hun auto ter beschik
king hadden gesteld, telkenmale
van hun woning naar de kapel
vervoerd konden worden.
Gistermiddag werd dit bijzon
der geslaagde triduum gesloten
met een rondrit door de gemeen
te, waardoor ook de zieken eens
kennis konden nemen van de
snelle uitbreiding welke Waal
wijk ondergaat.
„Houd me vast", beval hij
fluisterend.
Zij begreep 't niet goed, maar
de inspekteur bukte zich, nadat
hij was opgestaan, en tilde haar
op. Een slanke, atletische ge
stalte was Sven zeker niet, maar
wie meende dat hij over weinig
lichaamskracht beschikte, ver
giste zich. Hij begon voorzichtig
over de bosgrond te lopen. Daar
bij maakte hij weliswaar wat ge
druis, maar dat hinderde niet,
want de naderende mannen, er
van overtuigd, dat de vluchtelin
ge nog vrij ver weg was, of dat
zij toch niet kon ontkomen,
maakten veel meer rumoer.
Ohlquist liep door het bos,
evenwijdig aan het pad, waar
over zij gekomen waren, maar
juist in tegenovergestelde rich
ting. Op een gegeven ogenblik
waren de mannen met hun hond
alleen maar van hem gescheiden
door een aantal struiken, terwijl
hij met zijn last half achter een
boom bleef staan. De mannen
trokken voorbij, terwijl het hij
gen van de speurhond nu duide
lijk hoorbaar was. Toen ging de
inspekteur verder, terug naar 't
zandpad, waarop de achtervol
gers in de andere richting liepen.
(Wordt vervolgd)
