pHlUf
Sfl6lsch6Bf9pV9fMt
laan in Ptlis
dank zij
enorme were
Idproduktie
all round bedrijfsleider
EEN TELEXISTE
WITTE KEESHOND
Jongedame
zelfstandige werkkring
Net meisje gevraagd
HAARDKACHEL
40 halfwas konijnen
nieuwe Agfa Glack
z.g.a.n. wandelwagentje
N. V. J. DE GOUW S ZN.
Prima handzwikker
GOUD en ZILVER
WINKELGALERIJ
Aan dn jongelui en nun ouders!
GRAFISCH BEDRIJF
Lederwarenfabriek J. Brok
meisjes en jongens
GEMEENTE WAALWIJK
Luxe Damesschoenfabriek te Waalwijk
0NDERTR0UWBR1EVEN -KAARTEN
VERLOVINGSKAARTJES
VISITEKAARTJES
GEBOORTEKAARTJES
Raadsel in Nijmegen
I
m
4
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 12 AUGUSTUS 1957
^"dt'Sriekwart van alle droogsc
Weggelopen
B. K. Meisje
Te koop
Draagt Elkanders LastenU.A.
FIJN LUX
DAMESWERK
St. Antoniusstraat 17 Waalwijk
VRAAGT
voor de stikkerg en pakkery
ZOEKT EEN
GEHEIMHOUDING VERZEKERD
Wij zijn gespecialiseerd in:
4
PHILIPS
Ned.rl.nd ^"^oescheerders een „Philish.ve
39"
DINY VAN DONGEN
en
JAN v. d. MEIJDENBERG
hebben de eer U kennis te ge
ven van hun voorgenomen
huwelijk, waarvan de inze
gening zal plaats vinden op
dinsdag 27 augustus a.s. om
9.30 uur in de parochiekerk
van St. Jan Baptist te Waal
wijk, waarna tot hun inten
tie een H. Mis wordt opge
dragen.
Waalwijk, augustus 1957
Grotestraat 173
Jan de Rooijstraat 15
receptie van 1-2 uur
Jan de Rooijstraat 15
toekomstig adres
Alberdinck Thijmstraat 9
Tegen beloning terug te bez.
Secret. Dierenbescherming
MARKT 11 WAALWIJK
WIJ HEBBEN:
Sassi-vlekkenwater
flacon a f,1. 50 en f.190
Drogisterij Van Amelsvoort
op de Markt Kaatsheuvel
Tel. 2266
algemeen ontwikkeld, zoekt
Brieven onder no. 161 aan het
bureau van dit blad
voor halve dagen of werkster
in gezin van twee personen
Kerkstraat 121 Waalwijk
zag zich gaarne geplaatst als
hulp in de huishouding
Brieven onder nr. 159 Bureau
van dit blad.
EEN PRIMA
Te bevragen
Beatrixstraat 11
DRÜNEN
TE KOOP;
met kooi, hooi en
stroovoorraad.
met lederen tas en
blitzappa^aat.
voor minder dan de heltt
Te bevragen
Groenstraat 7, Waalwijk
Donderdagavond 15 aug. 7'/2 u.
spreekt D.V.a/d Winterdijk 18
te Capelle
Ds O. TAVERNE
Herv. Pred. te Hoogeveen
WIJ HEBBEN:
Polycolor tuben haarverf
a. f. 1.90 In alle kleuren
Drogisterij Van Amelsvoort
op de Markt - Kaatsheuvel
Tel. 2286
Langs deze weg betuig ik mijn grote tevreden
heid aan de Coöp. Ver. voor het verzekeren en
verzorgen van Begrafenissen van Katholieken
voor de keurige wijze, waarop deze de uitvaart
en begrafenis van mijne geliefde echtgenote
Mevr. de Benis-van Boxtel verzorgd heeft.
M. de Benis
Kaatsheuvel 11 augustus 1957
73o.itu.ui on leden oan do loisclub aan do
J^aatshauoal tiengen aan do diloctio oan hot bedtijd
haitelijk dank oooi do toi/ale gaoan ooot do leis oan
3 augustus j.L ontoangon.
JK-aaisheuoel, 10 augustus 1957
LIPS N.V.
Drunen
VRAAGT
Candidate krijgt tot taak de telex te bedienen met
gebruikmaken van de drie moderne talen.
Bovendien zal zü moeten assisteren bfl het bedienen
van de telefooncentrale.
VEREISTEN
Tenminste Mulo-diploma
Behoorlijke kennis van Frans,
Duits en Engels,
Goede type-snelheid
Brieven met foto aan de Afd. Personeelszaken.
heeft nog tijd beschikbaar
voor het zwikken van
Brieven onder nr. 160aan het
bur. van dit blad.
Weldra breekt de tijd aan dat de jongelui de school gaan
verlaten en voor de keus staan, welk vak zij zullen kiezen
en in welke richting zij hun levenstaak zullen zoeken.
Mogen wij uwe aandacht vestigen op het
waarin zij als zetter, drukker of binder, een goede toekomst
kunnen vinden?
Voor jongelui met een goed of normaal rapport, voor jon
gelui met ambitie, ligt hier een interessante en variërende
werkkring, met goede lonen en arbeidsvoorwaarden volgens
de C.A.O., die een der beste in de lande is.
Niet alleen jongens, maar ook MEISJES, vanaf 16 jaar,
kunnen er een prettige en goed betaalde werkkring vinden.
Wij raden U aan eens tijdig met ons te komen praten, al is
uw zoon nog op school, dan kunnen de voorbereidende maat
regelen, als leerlingen-contract, reeds thans genomen worden.
Op ons bedrijf is thans plaats voor
EEN BEKWAAM DRUKKER,
EEN BEKWAAM ZETTER.
Waalwijkse Stoomdrukkerij Antoon Tielen,
Grotestraat 205 - Waalwijk.
Hiermede wordt ter kennis van belanghebbenden
gebracht, dat in verband met de viering van Maria
Hemelvaart op donderdag 15 augustus a.s. die dag
geen huisvuil zal worden opgehaald.
De route voor die dag wordt verschoven naar
woensdag 14 augustus a.s.
De Directeur van Gemeentewerken
J. H. W. KOBBEN
Brieven onder no. 162 bureau van dit blad
WAALWIJKSE STOOMDRUKKERIJ
ANTOON TIELEN - WAALWIJK
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
door
G. PLANTEMA.
28).
Haastig gingen zij nu, zo wei
nig mogelijk geluid makend, on
der de kerkboog door. Zij liepen
dicht tegen de muren van de
kerk gedrongen en het was hun
bedoeling, zich op het verhoogde
gedeelte te begeven, waar geen
mens kwam. Van die plaats kon
den zij goed het oog houden op
het straatje, zonder dat voorbij
gangers hen in het donker kon
den onderscheiden. Het kostte
enige moeite zich daar zonder
rumoer op te stellen, want er la
gen nogal wat losse steenklom
pen, die zij nauwelijks konden
zien. Verscholen tegen de hoge
muur belven zij zwijgend staan.
Ernst Verhagen stond naast
Sven. Voor de politiemannen
mocht een onderneming ats deze
geen ongebruikelijk tijdverdrijf
zijn, voor hem was het wel zo
en hij vond het niet plezierig.
De regen maakte hem weliswaar
niet meer nat, maar door al het
vocht, dat die dag was, gevallen,
bleek de temperatuur flink te
zijn gedaald, zodat hij af en toe
een rilling niet kon onderdruk
ken. Hij kon in de duisternis
van het pleintje, dat maar heel
schamel werd verlicht door een
enkele straatlantaarn, zijn zwa
ger aan zijn rechterkant en in-
spekteur Broekman links vaag
onderscheiden. Die twee stonden
met de handen in hun jaszakken
roerloos in de richting van de
huizen te kijken. Aan die huizen
was niet veel te zien. Als zwarte
schimmen stonden zij daar rond
het pleintje. Een enkel streepje
licht kwam uit een raam tussen
de kieren van een gordijn door.
„We moeten maar geduld oefe
nen", fluisterde Ohlquist mijn zwa
ger in het oor. „Misschien kan ik je
een beetje opvrolijken met de me
dedeling dat we hier wellicht een
paar uur helemaal voor niets zullen
staan. We kunnen boffen, we kun
nen pech hebben, dat valt nooit te
zeggen".
„Dat is inderdaad een mededeling
die moed geeft", antwoordde Ernst
wat sarcastisch. „Op wie wachten
we eigenlijk?"
„Zelfs dat is onzeker", hoorde hij.
„Ik heb wel een vermoeden, maar
het is best mogelijk dat er iemand
anders komt dan ik veronderstel".
Daarmee moest Ernst genoegen
nemen. Het bleef enige tijd doodstil
op de plaats, waar de zes stonden te
wachten. Ze hoorden na een kwar
tier voetstappen. Langs de steeg
Achter de Hoofdwacht kwam ie
mand; plotseling vernamen zij een
diepe zucht, gevolgd door een hik
kend geluid. Even later ontdekten
zij, dat een man met een pet op, zich
langs de huizen voortbewoog, zich
af en toe tegen de muur schrapzet-
tend, omdat hij kennelijk te veel
geestrijk vocht tot zich had geno
men. Deze man hoorde in een van
de woningen op het Stevenskerkhof
thuis, maar verderop dan de huizen
waarvoor de politie belangstelling
had. De dronkenman stond nu en
dan even stil. Hij maakte nog een
paar zonderlinge geluiden en stootte
eindelijk een deur open. Een schijn
sel van geel lamplicht viel op het
straatje en toen de deur was open
geklapt, kwamen uit de woning de
geluiden van een twist. De vrouw
des huizes onthaalde haar echtge
noot op een mals discours.
Na dit intermezzo duurde het ge
ruime tijd, doordat de stilte opnieuw
werd verbroken. Een politie-agent
deed zijn ronde. Ook hij merkte de
zes wachtenden niet op. Nadat hij
was verdwenen, kwam er 'n vrouw,
die een van de kerktrappen afging.
Een troepje van vier jongelui kwam
op datzelfde moment de andere
kerktrappen op, niet bepaald stil-
zwijgend. Twee meisjes en twee
jongens waren het, die vermoedelijk
een bioscoop hadden bezocht en in
een druk, lacherig gesprek waren
gewikkeld. Terwijl deze vier even
voor de kerkboog aan het stoeien
waren, verscheen plotseling 'n vrij
wel geruisloos lopende gestalte aan
de andere kant van de kerk. Het
was een vrouw; haar hoofd was met
een doek bedekt. De vrouw ging
met enige haast naar een van de
kerktrappen en liep naar beneden.
Maar even nadat zij uit het gezicht
was verdwenen, zagen zij haar te
rugkomen. Zij ging weer in de rich
ting van het bochtige steegje Ach
ter de Hoofdwacht en werd opnieuw
onzichtbaar. Toen kwam zij voor de
derde keer in zicht. Nog haastiger
dan eerst liep zij langs de huizen,
bleef een ogenblik voor de deur van
een vervallen woning staan en was
toen als een schim binnen. Ernst
Verhagen voelde, hoe de beide in
specteurs naast hem een nauwelijks
merkbare beweging maakten. Toen
verscheen in het steegje een man-
nengestalte. Zijn voetstappen waren
niet te horen. Hij leek langs de hui
zen te glijden en meteen was hij
verdwenen achter dezelfde deur als
de vrouw. De deur moest op een
kier hebben gestaan, en nu hoorden
zij hoe het slot zacht werd dichtge-
drukt.
Inspecteur Broekman haalde diep
adem.
„Wij zullen daar eens gaan kij
ken", merkte hij zachtjes op.
De zes mannen verlieten het ver
hoogde gedeelte van het pleintje bij
de kerkboog en liep snel door het
smalle straatje naar de woning,
waarin de twee vaag zichtbare ge-
stalten waren verdwenen. Voor de
verveloze deur bleven zij even
staan. Er zat een klink in, ook aan
de buitenkant, maar toen Broekman
er voorzichtig op drukte, bleek, dat
de deur niet zo gemakkelijk open
ging. De mensen, die naar binnen
waren gegaan, hadden vermoedelijk
een grendel dichtgeschoven. Broek
man haalde even de schouders op.
Dan trok hij resoluut aan een bel
en zij hoorden geklingel in de wo
ning.
j De deur werd niet geopend. Ze
wachtten enkele minuten en de in
specteur belde weer. Toen hoorden
ze schuifelende voetstappen in het
gangetje, dat zich achter de deur
moest bevinden. Er werd aan de
deur gemorreld door een aarzelende
hand. Toen ging een luikje open en
een klankeloze stem, het geluid van
een oude vrouw, informeerde: „Wie
is daar?"
„Politie", zei Broekman. „Vlug
open doen!"
De deur ging open en in 't gan
getje stond een gebogen, bejaarde
vrouw, in een oude jurk gehuld en
met het haar in slordige slierten
langs het hoofd. Zij steunde met de
linkerhand op een knoestige stok en
in het vage schijnsel van de tamelijk
ver verwijderde lantaarn op straat
leek zij een heks uit een sprookje.
„Politie?" vroeg zij op klagende
toon. „Wat moet u van mij, me
neer?"
„Dat is Rika met de stok", zei op
eens een van de rechercheurs. In
specteur Broekman kende haar ook.
„Jou zoeken we niet", zei hij.
„Woon je hier tegenwoordig?"
„Ja meneer", zeurde de oude
vrouw. „Ik heb hier een kamertje".
„En wie wonen hier nog meer?"
„Hier woont niemand", verklaar
de Rika met de stok. „Dit is een
pakhuis van meneer Simons en ik
j mag in een kamertje wonen, dat-ie
i toch niet nodig heeft".
„Zo", merkte Broekman op. „Maar
heb je dan bezoek?"
„Bezoek?" Rika deed verbaasd.
„O! U hebt mensen binnen zien
gaan? Dat kan. Die zijn in het pak
huis".
„Aha" riep de inspekteur vol
daan. „Eu komen die 's nachts
in het pakhuis werken
„Dat gebeurt wel meer", bevestig
de de oude vrouw.
„Laat ons er dan maar eens door",
zei inspecteur Broekman. „Wij zul
len dat eens gaan onderzoeken".