C.V. LEDERFABRIEK P. VAN LOON Gzn.
JAAR
Waalwijkse en Langsiraalse Courani
De Anti-Nederland-Actie in Indonesië.
Nieuws voor de weduwen.
NORBERT VAN LOON:
Het recht op uitkering van weduwenrente.
Norbert van Loon gouden jubilaris.
IpH.;' I
Bedrijf met grote naam en faam
in binnen- en buitenland
vTirrr,.
Portret van gouden jubilaris
MAANDAG 18 NOVEMBER 1957
Uitgever:
Waalwijkse Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
Hoofdredacteur:
JAN TIELEN
Dit blad verschijnt 2 x per week
v -■*-
DE ECHO ml HEI ZOTDEN
80e JAARGANG No. 87
Abonnement:
22 cent per week
per kwartaal 2.85
3.10 franco p.p.
Ad verten tieprij s
10 cent per mm.
Contract-advertenties
speciaal tarief
Bureaux GROTESTRAAT 206, WAALWIJK TEL. 2821
KAATSHEUVEL - TEL, 2002 - Dr. VAN BEURDENSTR. 8 OPGERICHT 1878
TEL.-ADRES: „ECHO"
Wanneer in enig ander land van
de wereld in volle vredestijd en zon
der enige concrete aanleiding de
burgers van een bepaalde natie met
welke men diplomatieke betrekkingen
onderhoudt, zouden worden gemo
lesteerd, hun huizen beklad en be
schadigd en dat alles onder leiding
van de regering van dat land - dan
zouden geen woorden (en daden)
scherp genoeg zijn om zulk een ge
drag te veroordelen en te bestraffen.
Dit gedrag veroorlooft zich Indo
nesië tegenover Nederland, maar de
laaiende verontwaardiging blijft uit.
Dit land schijnt zich straffeloos bui
ten alle regelen te kunnen stellen,
die gelden voor het verkeer tussen
beschaafde naties.
De Indonesische regering heeft
haar vordering op Nieuw-Guinea
aanhangig gemaakt bij de Verenigde
Naties. Het is een goede gewoonte,
dat men een zaak, die zich onder de
rechter bevindt, laat rusten totdat de
rechter zijn uitspraak heeft gedaan.
De Indonesische regering wil echter
ingrijpen in het proces. Zij werkt met
ongemotiveerde dreigementen, doelt
zelfs op het ontstaan van een derde
wereldoorlog en zij wendt alle mid
delen aan, om het proces te bespoe
digen.
Het is alles verbijsterend. En het
is goed dat het Nederlandse volk te
genover deze nieuwe Indonesische
agitatie de enig juiste houding heeft
aangenomen „dit gedoe is beneden
onze waardigheid; wij laten ons er
niet door meeslepen, wij houden ons
kalm". Die kalmte heeft haar effect
niet gemist. Grote groepen in Indo
nesië zijn beu van de kunstmatige
ophitsing, die op de Indonesische
volken wordt toegepast, de golf ebt
weg en de afleidingsmanoeuvre, die
de regering in haar anti-Nederland
actie aan het toepassen is om de al
zijdige verdeeldheid in het archipel-
rijk te verhullen, is tot mislukking
gedoemd.
- o -
Mag men, zo vragen wij ons af,
de bevolking van een half-ontwikkeld
gebied uitleveren aan een staat, die
de naam van staat nauwelijks ver
dient, omdat hij geen orde kan hou
den op het eigen terrein? Mag men
de bevolking van westelijk Nieuw-
Guinea, die nimmer gevraagd heeft
om door Indonesië te worden ge
annexeerd en die zich in een stadium
van rustige ontwikkeling bevindt,
prijsgeven aan de Indonesische cha-
Wij willen vandaag eens even stil
staan bij de weduwenrente. Dat is
dus de rente, die verkregen kan wor
den door de weduwe van een verze
kerde, die in het bezit was van een
rentekaart, waarop een voldoend
aantal zegels is geplakt. Per 1 sep
tember 1957 zijn namelijk de voor
schriften gewijzigd en is het de
moeite waarde deze eens nader on
der de loupe te nemen.
Vóór 1 september gold de bepa
ling, dat indien een man en een
vrouw van tafel en bed gescheiden
waren, zij ingevolge de invaliditeits
wet niet als gehuwd konden worden
beschouwd. Er was dan na het over
lijden van de man ook geen „wedu
we" en kon er derhalve evenmin
sprake zijn van „weduwenrente".
Wel had de weduwe van een ver
zekerde recht op weduwenrente als
zij óf blijvend invalide was of de
leeftijd van 60 jaar had bereikt. Nu
met de jongste wijziging is dit ver
anderd en kan ook de weduwe, die
aan bovenvermelde twee voorwaar
den voldoet en indien zij van tafel en
bed gescheiden is, in aanmerking ko
men voor weduwenrente.
Minimum aantal zegels.
Behalve de twee genoemde eisen,
waaraan de weduwe dus moet vol
doen, is er de eis waaraan de verze
kering van de overleden echtgenoot
moet voldoen en wel deze, dat er
minstens 40 premiën moesten zijn be
taald. Hierbij zij aangetekend, dat 't
bedrag der weduwenrente afhanke
lijk is van de totale waarde van de
betaalde premiën, dus van de ge
plakte zegels.
In dezelfde wet zijn verder enige
beperkingen opgenomen op het recht
van weduwenrente. In de eerste
plaats bestaat er GEEN recht, als de
overleden echtgenoot op het tijdstip
van zijn huwelijk in het genot was
van invaliditeitsrente. Ook bestaat
dit recht niet, wanneer de man ten
tijde van de huwelijksinzegening het
zestigste levensjaar was ingetreden,
hetwelk dus neerkomt op het bereikt
hebben van het 59ste jaar.
De hertrouwde vrouw.
Vroeger bevatte de wet de bepa
ling, dat geen rente kon worden toe
gekend aan de weduwe die is her
trouwd. Er lag de volgende uitleg
van deze bepaling aan ten grondslag:
na het overlijden van de echtgenoot
kon aan de weduwe geen rente wor
den toegekend indien zij vóór de
toekenning der rente opnieuw in
het huwelijk was getreden. Was de
rente echter eenmaal toegekend en
trad de weduwe daarna opnieuw in
het huwelijk, dan ging het recht op
rente door dit tweede huwelijk niet
verloren. Het bleek derhalve moge
lijk, dat een vrouw in het genot kwam
van verscheidene weduwenrenten, die
waren toegekend na het overlijden
van haar echtgenoten, met wie zij
eventueel achtereenvolgens was ge
huwd geweest
Thans is deze bepaling aldus ge
wijzigd, dat de weduwe die is her
trouwd, geen recht meer heeft op
rente tijdens de duur van haar huwe
lijk. Dit komt er op neer, dat die we
duwe geen rente meer ontvangen zal
als zij hertrouwt; echter verkrijgt zij
wel weer haar vroegere recht, als het
tweede huwelijk door overlijden ont
bonden wordt. De mogelijkheid be
staat, dat de vrouw echter terzake
os? Mag men voet geven aan het In
donesisch kolonialisme, terwijl de in
heemsen op Nieuw-Guinea volgens
de „mandaat"-gedachte worden ge
regeerd, dat wil zeggen volgens de
methode van opvoeding tot zelfstan
digheid? t
Arme Papoea's, indien zij binnen
de grijparmen van het Indonesische
imperialisme worden vernietigd!
Voor hun economische opbloei
hebben zij van Indonesië niets te
verwachten. Men aanschouwe het
beeld dat de Indonesische economie
sedert de souvereiniteitsoverdracht
vertoont! i
- o -
Tegenover de doldriftige daden
die Indonesië aan het bedrijven is,
heeft de Nederlandse regering een
kalm en verstandig beleid geplaatst.
Haar accoord met de regering van
Australië is het enig juiste antwoord, j
dat zij op de Indonesische opgewon-
denheid had kunnen geven. De coör
dinatie van Nederlandse en Austra
lische belangen houdt een beginsel in
zich besloten. Het beginsel van het
mandaat over onontwikkelde gebie
den, die tot zelfstandigheid worden
opgeleid en dat de tegenstelling
vormt van het veroordeeld kolonia
lisme.
Als de Verenigde Naties vasthou
den aan haar eigen principe, dan
kunnen zij niet anders dan de rechts
grond erkennen, die aan het gemeen
schappelijk Nederlands-Australisch
verweer tegen de Indonesische pre
tenties ten grondslag ligt.
Nederland heeft zijn positie ver
sterkt doordat het Australië bereid
heeft gevonden tot de gezamenlijke
verdediging van de gemeenschappelij
ke taak de half-ontwikkelde gebie
den te behouden tegen het kolonialis
me van het oostelijk blok. En het
Westen heeft aanleiding te meer tot
deze nieuwe combinatie, wanneer bin
nenkort Indonesië een satellietstaat
van Moskou zal zijn.
Onze bondgenoot in de 2e we
reldoorlog, onze bondgenoot in de
Navo, Amerika, heeft jammer ge
noeg, maar niet onverwachts, doen
weten, dat het „neutraal" zal blij
ven in het „geschil" tussen Neder
land en Indonesië. Droevig, maar
waar. Het had ons nog eens kunnen
bewijzen dat Amerika het recht
hoog houdt en niet van twee wallen
I wenst te eten! Maarrubber, tin,
koffie, thee
van het tweede huwelijk of later hu
welijk eveneens recht zou kunnen
doen gelden op weduwenrente, maar
dan wordt slechts de hoogste rente
toegekend.
Meldingsplicht.
Hier zijn in zekere zin de bepalin
gen overgenomen uit de pensioen
wet 1922.
Op de hertrouwde weduwe rust de
plicht binnen 14 dagen na het sluiten
van het huwelijk schriftelijk kennis
te geven aan het bestuur van de so
ciale verzekeringsbank te Amster
dam.
Tenslotte nog de mededeling, dat
de weduwenrente ingaat op de eerste
dag van de maand, waarin de ver
zekerde overleed, indien de weduwe
althans op die dag invalide is of 60
jaar. Is zij dat niet, dan gaat de ren
te in op de eerste dag van de maand,
waarin zij aan de bovenomschreven
vereisten voor het recht op rente vol
doet.
(Nadruk verboden).
BELASTINGVERHOGING -
AMBTENARENSALARISSEN.
Het overleg over een betere be
loning van de overheidsdienaren
wordt heropend. Dit is de conclusie
uit het feit, dat de minister van Bin
nenlandse Zaken, mr. Struycken,
verklaarde geen bezwaar te hebben
tegen een motie, die de heer Weij-
ters (Katholieke Volkspartij), voor
zitter van de KABO, een uur tevo
ren had ingediend. In de motie
Weijters, die met medewerking van
protestantse en liberale afgevaar
digden tot stand kwam, werd „een
dringend beroep" op de regering ge
daan te trachten door een nieuw
overleg tot overeenstemming te ko
men met de organisaties van het
overheidspersoneel over de ambte
narensalarissen. De motie Weijters
komt morgen in stemming en zal
dan, vrijwel zeker, worden aan
vaard. Minister Struycken deelde
deelde mee het invoeren van een
moderne loonmethode (waardoor,
op basis van functie en prestatie 'n
meer rechtvaardig loon kan worden
gegeven) veel sneller zal gaan dan
was verwacht: het zal niet zeven,
maar drie jaren duren. De bewinds
man verklaarde, dat de regering
heeft besloten voorlopig met de
prestatie-beloning te gaan tot een
maximum van acht percent.
Minister Hofstra heeft met kracht
betoogd in z'n repliek, dat beste
dingsbeperking en belastingverho
ging absoluut noodzakelijk zijn, wil
len we er weer bovenop komen.
x
P. VAN LOON Gzn. f
De oprichter van het bedrijf.
GERARD VAN LOON Pzn. f
Beherend vennoot
Op 28 november a.s. zal de
Waalwijkse C.V. Lederfabriek
P. van Loon Gzn. haar 75-jarig
bestaansfeest vieren. Op die
zelfde dag zal de heer Norbert
van Loon het feit herdenken,
dat hij vijftig jaar aan het be
drijf verbonden is.
De oprichting van een leder-
fabriek door de heer P. van
Loon Gzn. ligt niet geheel bui
ten de lijn van de familietradi
tie, zij het dan ook dat hij deze
meer aan de oppervlakte voort
zette. Zijn vader had namelijk
een zeer bekende slagerij en be
roepshalve dus een zeer „diepe"
belangstelling voor het koe
beest. P. van Loon Gzn. liet het
onderhuidse van de koe voor
wat het was en richtte zijn volle
belangstelling op de buitenkant,
daartoe geanimeerd door de vele
kleine looierijen, die Waalwijk
en Besoijen toen reeds kenden.
Als volontair deed hij bij Nor
bert Gragtmans de kennis en
liefde op voor het looiersvak,
en hierbij voegde zich al spoedig
de liefde voor de dochter van
zijn patroon, die in 1882 tot een
huwelijk leidde.
Het jaar 4882 was echter ook
in ander opzicht een bijzonder
belangrijk jaar, want in zijn hu
welijksjaar ging de heer van
Loon over tot de aankoop van
het dubbele pand Grotestraat
278 en 280, waarin een kleine
looierij was gevestigd. Het was
een bescheiden begin, maar
door zijn grote energie, toewij
ding en vakbekwaamheid wist
de heer van Loon het bedrijf
successievelijk meer betekenis
en bekendheid te geven.
Omdat het in die tijd bijna al
lemaal paardenleder was, wat
de klok sloeg, werd begonnen
met het looien van paardenhui
den volgens het schorslooiings-
systeem. Dit paardenleder werd
gebruikt voor de vervaardiging
van paardentuigen, maar vooral
ook voor 't overleder van schoe
nen en laarzen. Naast dit paar
denleder maakte de heer van
Loon toch ook in 1883 reeds een
begin met het looien van licht
zooileder, en toen na 1889 het
paardenleder meer naar de ach
tergrond werd gedrongen, scha
kelde men zelfs hoofdzakelijk
over naar de kuipzoollederloói-
ing.
IHet bedrijf groeide gestadig
en 7 jaar na de oprichting) werd
ca. 300 meter achter de bestaan
de panden een flinke looierij van
drie verdiepingen gebouwd. De
eerste steen hiervoor werd ge
legd door het 7-jarig zoontje Ge
ard van Loon. Elf jaar later, in
1900, werd deze uitbreiding ge
volgd door een nog grotere, om
dat de vraag naar de uitstekende
kwaliteit van van Loon's leder
steeds groter werd. In deze
nieuwe uitbreiding werd toen
ook de eerste stoomketel en -ma
chine in gebruik genomen. Het
aantal kuipen werd op 65 ge
bracht. Men krijgt een góed
beeld van het looiproces uit die
dagen als men weet dat daar
mee ongeveer 12 maanden ge
moeid waren. Thans neemt dit
3 a 4 weken in beslag.
In 1902 deed de oudste zoon
Gerard zijn intrede in het be
drijf, in 1907 gevolgd door de
tweede zoon Norbert. En „werk
zaam" zijn in het bedrijf bete
kende in die dagen heel wat
meer dan vandaag de dag. De
werkdag begon in die tijd om 6
uur en eindigde om 8 uur des
avonds en op zaterdag werd het
werk eerst om 7 uur beëindigd.
De oudste zoon Gerard ver
trok in 1909 naar Duitsland en
vertegenwoordigde daar beken
de Hamburgsè huiden- en looi-
stoffenfirma's. Hef doel van de
ze buitenlandse leertijd was ver
rijking van kennis en het speu
ren naar een systeem voor snel
lere looiing, dat reeds hier en
daar in practijk werd gebracht.
Gerard had succes en in 1913
kon reeds met de eerste looi-
proeven worden begonnen, die
voortreffelijke resultaten ople
verden.
Een snelle uitbuiting van dit
succes werd echter verhinderd
door de eerste wereldoorlog,
maar men ging toch door voor
zover dat mogelijk was. Er werd
geheel op de vachelooiing over
gegaan en men maakte hierbij
gebruik van het Duitse systeem,
waarbij het gebruik van- schors
werd behouden en op moderne
wijze werd toegepast. De zoons
Gerard en Norbert werden op 1
jan. 1917 in de topleiding van
het bedrijf opgenomen.
De jaren na de eerste wereld
oorlog werden gekenmerkt door
een snelle opbloei van het be
drijf. Het bedrijf onderging grote
en belangrijke uitbreidingen, zo
als: het overdekken van het
kuipenterrein en de nieuwbouw
van huidenmagazijnen, vaten-
NORBERT VAN LOON
Beherend vennoot i
huis, nathuis, droogzolders, ma
chinekamers en andere bedrijfs
afdelingen. Ook ging men over
tot het kiezen van een handels
merk voor de reparatiecrou-
pons. Hiervoor koos men de let
ter „L" en al spoedig kregen de
L-croupons door hun uitsteken
de kwaliteit zowel in binnen- en
buitenland een grote naam en
ook vandaag nog behoort het
zoolleder met dit handelsmerk
tot de bekendste en meest ge
vraagde merken.
In 1928 kreeg het bedrijf een
zwaar verlies te incasseren in 't
overlijden van zijn oprichter en
pionier, de heer P. van Loon
Gzn. De beide zonen zetten het
bedrijf in de geest ivan hun va
der voort en ook onder hun lei
ding groeide het naar steeds
groter naam en faam.
Een nieuwe slag trof het be
drijf op 9 jan. 1955, toen de oud
ste zoon Gerard kwam te over
lijden. Hij heeft het bedrijf tot
grote bloei gebracht in samen
werking mlet zijn broer Norbert,
die nu tegelijk met het 75-jarig
bestaan van het bedrijf hef feit
herdenkt, dat hij 50 jaar in het
bedrijf werkzaam is.
Na 1945 hebben ook André
van Loon, de zoon van wijlen
Gerard van Loon (die intussen
uit dit bedrijf is getreden), en
Berry van Loon, de zoon van
Norbert van Loon, hun intrede
in het bedrijf gedaan.
De grote specialiteit van C.V.
Lederfabriek P. van Loon Gzn.
is nog altijd het reparatie-zool-
Ieder, dat 90% van de produktie
uitmaakt. Sedert 2 jaar wordt
ook zooileder voor de schoenin
dustrie vervaardigde. Het bedrijf
verwerkt ca. 15.000 kg. huiden
per week en telt 40 arbeiders.
Van de omzet gaat 20% in ex
port naar België, de Scandina
vische landen en Noord-Afrika.
Wij bieden het jubilerende
echt Waalwijkse bedrijf onze
beste wensen met dit jubileum
en tevens voor zijn groei in de
toekomst.
STERKE PERSOONLIJKHEID IN BEDRIJFS-
EN MAATSCHAPPELIJK LEVEN.
Norbert van Loon, die op 28
november zijn gouden jubileum
bij C-V. Lederfabriek P. v. Loon
Gzn. herdenkt, heeft aan den lij
ve nooit iets gemérkt van de al
gemeen gangbare opvatting, dat
de zoons van bedrijfseigenaars
voorbestemd zouden zijn omu in
stofjas en met witte boord in
het bedrijf wat toezicht te hou
den totdat pa hun de leiding
overdraagt. Of hij daar van ge
schrokken is weten we niet,
maar in november 1907 werd
Norbert van Loon door zijn va
der, P. van Loon Gzn, in het be
drijf geplaatst, niet op een stoel,
maar in de looierij. Hij kreeg 'n
z.g. Turks lederen broek, een
blauwe kiel en klompen aan en
aldus uitgedost moest hij alle
werkzaamheden, hoe zwaar en
vuil ook, verrichten. Pech gehad?
Neen, bepaald niet, want dank
zij deze harde leerschool is hij
later een van de) mannen gewor
den, die het bedrijf groot hebben
gemaakt door grote vakkennis
en energie.
De heer van Loon heeft als
gevolg van deze leerschool al
tijd een grote belangstelling ge
had voor de looitechnische kant
van het bedrijf en het was ook
op deze sector dat hij zijn aan
dacht richtte, terwijl zijn broer,
wijlen Gerard van Looit, zich
meer m'et de administratie en in
kopen bezig hield.
Na het einde van de tweede
BERRY VAN LOON
Algemeen bedrijfsleider.
wereldoorlog deden ook de zoon
van wijlen Gerard van Loon, An
dré, en zijn eigen zoon. Berry,
hun intrede in het bedrijf, waar
door de heer Norbert van Loon
zich meer op de algemene lei
ding kon gaan toeleggen.
De algemeen erkende grote
vakbekwaamheid van de gou
den jubilaris kwam echter ook
buiten het bedrijf tot gelding.
Van 1945 tot 1950 is hij voor
zitter geweest van de Vakgroep
Lederfabrieken; van 1947. tot
1948 was hij lid van het bestuur
van de Federatie van Lederfa
brikanten en van 1948 tot 1950
hanteerde hij in dit bestuur de
voorzitershamer. In deze func
ties kon hij verder werken aan
de ideeën van zijn vader en zijn
broer, die resp. secretaris van
de Bond van Nederlandse Leder
fabrikanten en voorzitter van de
R.K. Bond van Lederfabrikan
ten waren geweest. Ook was hij
voorzitter van de Waalwijkse
Looiersvereniging.
Niet alleen echter in het be
drijfsleven is de heer Norbert
van Loon een op de, voorgrond
tredend man en een sterke per
soonlijkheid, ook het culturele
leven van de Waalwijkse ge
meenschap heeft altijd zijn grote
belangstelling gehad.
Op muzikaal terrein had voor
al de zangkunst zijn grote be
langstelling en hij herinnert zich
nog met veel genoegen de jaren
1924 tot 1930, toen onder zijn
voorzitterschap en onder leiding
van de heer G. Gerritsen door
de Waalwijkse zangvereniging
de oratoria „Die Schöpfung",
„Die Jahreszeiten" en „Elias"
e.a. met groot succes zijn uitge
voerd.
Op sportgebied had hij zijn
hart vgrpand aan de voetbal
sport, die hij zelf vele jaren ac
tief heeft beoefend. In 1908 sloot
hij zich aan bij de voetbalver.
„Waalwijk Vooruit", welke club
in de Brabantse Voetbalbond en
later in KNVB-verband diverse
kampioenschappen en promo
ties beleefde. Vele jaren lang is
hij secretaris van deze vereni
ging geweest. Ook voor de
schaatssport heeft hij grote be
langstelling en hij is dan ook
reeds vele jaren voorzitter van
de Waalwijkse IJsclub, die op
initiatief van Waalwijks Belang
was opgericht.
Maar ook op ander terrein
nog komen de belangstelling en
de werklust van de heer Norbert
van Loon tot uiting. Hij is se
cretaris van de Middelbare Vak
school voor de Schoen- en Le
derindustrie, meer dan 40 jaar
penningmeester van Waalwijks
Belang, penningmeester van het
college van Collectanten in de
parochie St. Jan en voorzitter
van de Sociëteit „de Gezellig
heid".
Zo ziet men dat de gouden ju
bilaris niet alleen in zijn bedrijf,
in de vakwereld, mlaar ook in de
Waalwijkse gemeenschap steeds
een figuur van grote betekenis
is geweest, iemand die men, zo
als men dat zo kernachtig uit
drukt: „m)et een kaarsje in iedere
plaats moet zoeken". Voor zijn
werk willen wij hem hier met 'n
