Het jaar der gemeenten BINNEN- EN BUITENLAND STASSAR is SERVICE Waalwijkse en Langs Courant 1 SPECIAAL VOOR UW BRIL MAANDAG 13 JANUARI 1958 Uitgever: Waalwijkse Stoomdrukkerij Antoon Tielen Hoofdredacteur: JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week 81e JAARGANG No. 4 Abonnement: 22 cent per week per kwartaal 2.85 3.10 franco p.p. Advertentieprijs: 10 cent per mm. Contract-advertenties: speciaal tamf Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621 KAATSHEUVEL - TEL. 2002 - Dr. VAN BEURDENSTR. 8 OPGERICHT 1878 TEL.-ADRES: „ECHO" (van onze soc.-econ. medewerker) j Het is juist een halve eeuw geleden, dat er voor de eerste keer m'eer eieren werden uitge voerd dan geïmporteerd. Tot 1907 overtrot de invoer steeds de uitvoer. Thans zijn er met een groot binnenlands verbruik van ongeveer 200 stuks per jaar per hoofd, 2700 miljoen eieren uit gevoerd. Import is er niet meer. In 1953 werd Denemarken voorbijgestreefd. Hierdoor was Nederland het grootste eieren- exporterende land geworden. In 1954 gingen voor het eerst meer dan twee miljard stuks de grens over. Met een uitvoer van meer dan een half miljard gulden aan geëxporteerde produkten heeft de pluimveehouderij 't gebracht tot twee derde van het bedrag voor zuivel. Ir. Tukker achtte dit een ge weldige prestatie, omdat dit alles op eigen kracht is bereikt. De pluimveehouderij ontvangt geen enkele subsidie van de overheid en heeft deze ook nimmer ont vangen. 1 VVest-Duitsland was ook in 1957 onze belangrijkste afnemer. We verkochten er 2153 miljoen eieren, een hoeveelheid, die van jaar tot jaar toegenomen is. Ook Italië, Frankrijk, Spanje en Zwitserland zijn belangrijke afnemers. De export naar Frank rijk is echter door de minder gun stige monetaire positie daar be duidend teruggelopen. De uit voer naar Spanje vertoont enige uitbreiding. Geslacht gevogelte gaat voor het grootste deel naar West Duitsland en voor wit-vlezige slachtkuikens is Zwitserland 'n goed afzetgebied. De concurren tie van Amerikaans gevogelte is echter groot, omdat' de Ameri kaanse prijzen aanzienlijk lager jiggen en de kwaliteit ook goed is. De binnenlandse consumptie van Nederlands slachtgevogelte is ofschoon nog laag in vergelij king met enkele jaren terug beduidend gestegen. INDONESIË WIJST UNCI- COMMISSIE AF. jA- (Bi- r» n »r~irr-rt-y—irr» to OP TERNATE EN ZUID-CELEBES WORDT GEVOCHTEN. LEVENSLANG VOOR SECRETARIS VAN KARD. MINDSZENTY. DE WERELD ROND drs. H. KONINGIN VIJF KWARTIER BIJ EVACUÉ'S UIT INDONESIË Vijf kwartier heeft koningin Juliana donderdagavond ver toefd tussen de evacué's uit In donesië. Toen de „Iion" van de KLM om kwart voor zeven op Schiphol neerstreek en vieren dertig moeders met hun twee-en- twintig kinderen de vliegtuigtrap afdaalden, stond Hare Majesteit reeds' op het winderige platform om de repatrianten welkom te heten in het vaderland, dat zij na een vermoeiende reis en na een geïmproviseerd verblijf in de vluchtelingenkampen te Sin gapore eindelijk bereikten. 110.000 WERKLOZEN, WAAR ONDER BIJNA DERTIG PCT. SEIZOENARBEIDERS. Het aantal werklozen in Ne derland is gestegen tot 110.000, dat is ongeveer 3,2 percent van uitgewezen. In (lit cij fer zijn zowel mannen als vrou wen opgenomen. Ook degenen, die op de zogenaamde aanvullen- de werken zijn te werk gesteld, vallen er onder. PAKJE SIGARETTEN 5 CENT DUURDER. Het is thans zo goed als zeker dat de prijs van de sigaretten met 5 cent per pakje zal worden verhoogd, wanneer de verhoging van de omzetbelasting met twee percent een feit wordt. Deze prijsverhoging geldt dan voorde groep van meest verkochte si garetten 85, 90 en 95 cent. NEDERLAND VOERDE IN 1957 MEER EIEREN UIT DAN OOIT. „Voor de pluimveehouders was 1957 in tweeërlei opzicht 'n recordjaar. Het aantal uitgevoer de eieren was groter dan ooit en de totale exportwaarde van de pluimveehouderijprodukten steeg tot 521 miljoen gulden". Deze gunstige geluiden liet de voor zitter van het produktschap voor pluimvee en eieren, ir. J. G. Tukker, horen op de te Utrecht gehouden vergadering van dit schap. Het verstand komt met de jaren, zegt een gulden woord, en daarmee is wel meteen verklaard waarom de nog zo jonge televi sie zich'bij tijd en wijle aan waanzinnigheden en onsmakelij ke vertoningen te buiten gaat. We hebben het niet zelf ge zien, maar wel in alle kranten gelezen met een mooi plaatje er ij van een geblinddoekte me neer. Op die blinddoek stond ge schreven „the consequences of truth", hetgeen wij vrij willen vertalen met „dat krijg je als je gek bent". De mieneer, die zich voor die idiote grofheid leende, was meneer Guth uit Amerika. Hij had deelgenomen aan een te levisie-quiz, maar er zo goed als niets van terecht gebracht. Hij kreeg niet alleen geen geld, maar ook nog „straf", omdat zijn in- telligentie-quotient beneden A.P. was. En wat voor een straf Guth moet een wereldreis ma ken zonder dat hij iets te zien krijgt van wat hij allemaal zou kunnen zien. Hij is namelijk ge blinddoekt. Om de kwelling nog groter te maken, wordt hij bege leid door een heer, die hem alle maal vertelt wat hij mist op de boulevard van Nice, in de beto verende tuinen van Rome, onder de zon van Kashmir, op de be sneeuwde hoogvlakten van Pa mir, langs de beboste berghel lingen van de Libanon, in de tropische wouden van India, Zuid-Amerika en Afrika, in de winkelstraten, slopjes en steeg jes van Parijs, Bagdad, Honolu lu en Finsterwolde. Misschien wordt meneer Guth wel helemaal krankzinnig onder dit sadisme, waarvoor de doortrapste dicta tor zich nog zou schamen, maar dat heeft hij dan te danken aan de hoge trap van „beschaving", - - jrjpnilw i.li .i r hebt om in 52 jaar zo stom te worden." Man weg. Deur dicht. Begrijpt u nu waarom de Ame rikanen zo ver achter zijn bij de Russen op het gebied van de ra- ketschieterij D'r was ook eens een Ameri kaanse zender, die een bijbels hoorspel in zoveel delen uitzond en het eerste deel besloot met de sensatie-stem van de omroeper „Wat zal Kaïn doen Zal bij Abel doden of... Dat hoort u de volgende week Zeker weten doen we het na tuurlijk niet, maar we geloven al z'n leven, dat Columbus bin nenkort Amerika zal ontdekken. vergrijp tegen de hedendaagse kuituur was een zo groot talent als Elvis voor iets zo banaals als de landsverdediging in te zet ten, terwijl anderen het helemaal niet' erg vonden en dat ze Elvis- the-Pelvis veel liever met een geweer in de hand zagen dan met een gitaar. Tot er op zekere dag een man het kantoor van de heer Bowers binnenstapte en met de vuist op tafel vroeg, waarom ze Elvis wel haddén Opgeroepen en Beethoven niet. Hoe oud bent u heer Bowers aan de burger. „52 „Dan vraag ik me af hoe u het in hemelsnaam klaar gespeeld vroeg de verbolgen die de Amerikanen hebben be reikt. Wij hebben nog maar zelden iets van een zo botte grofheid ontmoet en het zal de barbaarse Russen wel warm om het hart worden, wanneer zij middels het krantenplaatje kennis nemen van de fijne geest der vrije we reld. En zullen miljoenen in el lende levende mensen zich niet met bitterheid' afvragen waarom dit geld niet is besteed om hun te geven waarop zij recht heb ben een menswaardig bestaan. Deze „kostelijke" televisiegrap is uitermate grof en mensonterend. Over één ding zijn wij blij dat de blinden dit plaatje niet hebben kunnen zien. Nu beschuldigt u er ons mis schien van, dat wij in onze vrije tijd les krijgen op een Moskouse kaderschool om t.z.t., weidoor- kneed in de rode doctrine, in het vaderlandse regeringsapparaat geschoven te worden. Wij willen niet trachten u een betere indruk van ons te geven, omdat u dan nog niet zou weten hoe wij ei genlijk zijn. Met democratische vrijmoedigheid willen wij de ro de impressie van dit schrijfsel zelfs nog versterken, op het ge vaar af dat wij vannacht van ons bed gelicht worden door mannen met slappe deukhoeden. Daarom dit staaltje Amerikaanse intel ligentie. U weet allemaal, dat Elvis Presley, het hik-snikkende idool van talloze teenagers, een paar maanden uitstel van dienst ge kregen heeft. Deze beslissing heeit de baas van het aanmel dingsbureau, de heer Bowers, heel wat brieven in het laatje ge bracht. Sommige briefschrijvers waren van mening, dat het een BRILJANT CONCERT VAN „OEFENING EN VERMAAK". Slechte acoustiek deed weer veel schoons verloren gaan. Het concert, dat de liedertafel „Oefening en Vermaak" donder dagavond in! Musis Sacrum heeft gegeven, zal de operaliefhebbers nog lang in zeer prettige zin heu gen en mag zeker gelden als een van de meest geslaagde concer ten, die men van deze liedertafel heeft kunnen beluisteren. Het concert heeft zijn luisterrijke ka rakter uiteraard op de eerste plaats te danken gehad aan de medewerking van de twee gast- solisten van de Nederlandse Opera, de sopraan Marijke van der Lugt en de bas Siemen Jongs- ma, die met hun prachtige zang kunst de zaal tot intens luiste ren en frenetiek applaus brach ten. Met het optreden van deze groten in de zangkunst kwamen echter ook de acoustische man kementen van de zaal des te scherper aan het licht. Siemen Jongsma had vooral voor de pauze moeite zich in de twee veeleisende aria's „La callunia" uit Rossini's „Barbier van Se- villa" en „Elle giamai m'amo" nit Verdi's „Don Carlos" door de moordende acoustiek heen te zingen. Hij werd daardoor, ook in zijn overigens eminente en boeiende voordracht geremd. Het volumineuze stemgeluid van Marijke van der Lugt vond evenmin een klankbord in deze alles verstikkende ruimte, waar door haar stem veel meer scherp te kreeg dan zij van nature heeft. In het mezzo-voce kwam haar stem in deze zaal het best tot haar recht en daarmee wist zij in de briljant door haar gezon gen aria's de diepste ontroering te wekken. Voor de pauze zong zij „Madre,pietosa Vergine" uit „La Forza del Destino" van Ver di, „Voi lo sapete, o mamma" uit „Cavalleria Rusticana" van Mas- cagni en samen met het koor het kerkkoor uit dezelfde opera. In het gedeelte na de pauze, dat ge heel was gewijd aan fragmenten uit „Faust" van Gounod, schit terde Marijke van der Lugt in de hoge tonen toch niet altijd he lemaal zuiver en Siemen Jongsma resp. in de „Juwelen- aria" en de „Serenade van Me- phisto", en tezamen in het slot- terzet met slotkoor. Op Rinus Hesselberth en Jo- han v. d. Griendt rustte de wel zeer moeilijke taak om zich, tus sen deze twee groten te laten gelden. Daarom mogen hun pres taties hier bijzonder worden on derstreept. Na Marijke van der Lugt te moeten zingen en met Siemen Jongsma in een duet en met deze beiden in een terzet, dat zijn toch eigenlijk wel drie „griezelige" opgaven voor een amateur-zanger. Rinus Hessel berth heeft bet er voortreffelijk afgebracht. Hij zong onbevan gen met altijd echter nog een te weinig open stem - opval lend buigzaam en vast in de toon. We kunnen dan ook niet anders dan veel lof hebben voor zijn „Serenade" uit Donizetti's „Don Pasquale" en voor zijn samen zang met Siemen Jongsma en Marijke van der Lugt. Johan v. d. Griend bewees eens te meer over een volle en prachtig getim- breerde bariton te beschikken in „Avant de quitter ces lieux" en de „Dood van Valentijn" en le verde een voortreffelijke bijdra- te tot dit concert. Uit bet koor wamen Cis v. d. Griendt en Ine ke Mens nog even op goede wij ze als solisten naar voren. Het koor, dat ook nu weer on der de strakke en rustige leiding stond van Louis Sars, heeft ook nu weer aan de hoge verwach tingen voldaan en een wellui dend aandeel gehad in deze luis terrijke avond. Toch constateer den wij op enkele plaatsen een te weinig levende koorklank, die het gevolg moet zijn van niet voldoende bezieling. Zo misten wij in het kerkkoor uit „Caval leria Rusticana" een diepe in nigheid, de voordracht bleef te vlak. In de kermisscène ontbrak de sprankelende kermisvreugde, vooral in de voordracht van het mannenkoor. Daartegenover staat echter weer, dat het gehele koor zichi in het slotkoor uit „Faust" op voortreffelijke wijze van zijn begeleidende taak kweet en de innige sfeer van dit triomfale slot volkomen wist te realiseren. En dan komen we tenslotte aan de man, die de beoordeling van zijn prestaties altijd aan het staartje van de recensie moet zoe ken, n.l. de begeleider Fr. Wil- mont. Dat hij de rij altijd sluit wil echter nooit zeggen dat zijn prestaties van bescheiden allure zijn. En zij waren dat zeker niet in het concert van j.l. donder dag. De heer Wilmont heeft door de voortdurende concentratie de zwaarste en moeilijkste taak in dit concert gehad, waarvan hij zich op briljante wijze gekweten heeft. Zijn begeleiding was bij zonder attent zonder ooit te sterk op de voorgrond te treden. Hij heeft dit concert de basis gege ven om tot een zo groot succes te kunnen worden. De uitverkochte zaal dankte solisten, koor, dirigent en bege leider met een bijzonder harte lijk applaus. Voor Marijke van der Lugt was er nog een geurige dankbaarheid in de vorm van bloemen. CHR.-HIST. KIESVERENIGING „NEDERLAND EN ORANJE" Woensdagavond 1.1. kwam de ze kiesvereniging in ledenverga dering bijeen. Gelet op de be langrijke agenda van deze leden vergadering en de geringe op komst, mag wel de ernstige vraag gesteld worden of de democratie op z'n reour is. Na opening met gebed en schriftlezing komt de bespreking van de candidatenlijst voor de a.s. verkiezingen van de Prov. Staten ter sprake. /De thans zit tende leden Drs. Schouten en de heer D. V. Put hebben zich be reid verklaard een nieuwe can- didatuur te aanvaarden. Getracht zal worden op de komende ver gadering te Breda Drs. Schou ten, die ook voorzitter is van de Kamerkieskring 's-Hertogen- bosch, de hoofdstad van lira- bant, lijsttrekker te maken van de gemeenschappelijke lijst waar mede de prot. chr. partijen in deze provincie zullen uitkomen. 1958 is een druk en ook een kostbaar jaar voor de kiesvere niging. Naast de komende vei kiezingen van Prov. Staten en Gemeenteraad, die vanzelfspre kend extra geld kosten, hoopt de G.H.U. dit jaar zijn 50-jarig be staan te herdenken. Deze her denking gaat gepaard met de aanbieding van een som, geld, die bestemd wordt voor de verbrei ding van de C.H.U.-beginselen. Gehoopt en gevraagd wordt dat alle leden en zij die met de G.H.U. sympathiseren, ook bereid zul len zijn, zodra hun daartoe het verzoek bereikt, hun steen of steentje hieraan bij te dragen. Dan volgt de sluiting der ver gadering met dankgebed. DEEOraH Het nieuwe jaar is een verkiezingsjaar. Ons democratisch staatsbestel zal een ern stige vuurproef moeten doorstaan. Niet in die betekenis, dat er een grote kans is op een directe ommezwaai naar het totalitaire systeem. Wij willen er liever op wijzen dat onze democratie, zoals die thans nog reilt en zeilt, grotendeels drijft op de gemeenten. Niet omdat deze tot de lagere publiekrech telijke organen behorende kleinere gemeen schappen zoveel invloed kunnen uitoefenen op de gang van zaken in ons land. Integen deel, de invloed van de gemeenten op het geheel is slechts miniem en indirect. Zelfs de gemeentelijke zelfstandigheid is op me nig terrein gekort, vooral op het gebied van de financiën. Dit verlies van zelfstandigheid begon vooral na de eerste wereldoorlog, toen de gemeenten, evenals thans, vastgelopen wa ren met hun middelen. Nu staat opnieuw een deel van de zelfstandigheid der vroede vaderen op het spel. Of deze zover zal af brokkelen dat er praktisch niets meer overblijft, zal afhangen van de komende verkiezingen. En daarmee staat of valt ook de juiste gang van zaken in de democratie zoals wij die thans in Nederland beleven. Vreemd beleid. In het kader van de in gang gezette be stedingsbeperking is het wel en wee der gemeenten meer dan eens in discussie ge bracht. Niemand minder dan dr. Holtrop, de president van de Nederlandse Bank, verklaarde onlangs dat wanneer het bedrijfs leven sedert medio 1956 een beleid zou hebben gevoerd als de gemeenten, wij nu voor een depressie zouden staan. Ook prof. Groeneveld kon onlangs in een rede de gemeenten niet prijzen. Hij memo reerde dat hun uitgaven in de laatste zeven jaren met 34 procent zijn gestegen. Ver geleken met 1938 stegen de gemeente-uit gaven met 190%! Beide genoemde spre kers lieten de vraag in het midden of de gemeenten alle schuld treft dan wel of de staat het boetekleed zou moeten dragen voor de impasse. Gemeente-deskundigen hebben in de pers uiteenzettingen gegeven over de oor zaken die tot de financiële val van de ge meentebesturen hebben geleid. Zo kunnen wij een uitspraak ter tafel leggen van de wethouder van financiën uit Haarlem, die van mening is dat de gemeenten geen stap te ver zijn gegaan met hun uitgaven-po litiek. Hij rekende zijn gehoor voor dat in 1948 de gemeenten nog 11,7 van het nationaal inkomen uitgaven en dat dit per centage in 1956 tot 7,4 was gedaald. Daarmee wilde deze wethouder, de heer Bakker, de zorgelijke positie van de steden en dorpen geenszins camoufleren. Een vlot tende schuld van 1800 miljoen gulden, die nog verder stijgen zal, kan niet op korte termijn worden weggewerkt, terwijl de be perkingen, die men zich moest opleggen er toe zullen leiden dat vooral 1959 een zeer moeilijk jaar zal worden voor de gemeente besturen. Want dan pas zullen zich de na delige gevolgen van de hedendaagse in krimping doen gevoelen. Te weinig kapitaal. De heer Hasper, gemeente-secretaris van Rotterdam, wees ook de schuld der ge meenten af in een artikel in „Elseviers Wekblad". Naar zijn mening is het wel gemakkelijk om de gemeenten de schuld in de schoenen te schuiven, maar hij vraagt zich af of zij anders hadden kunnen han delen. De landsregering heeft naar zijn me ning een financieel klimaat geschapen, waar de lagere publiekrechtelijke organen de du pe van zijn geworden. Hij bewijst dan dat de gemeenten wel moeten investeren willen zij de economische ontwikkeling van de maatschappij niet ver storen. Om de nodige middelen te verkrij gen moesten de gemeentebesturen inflatoi re wegen gaan bewandelen omdat andere waren afgesloten. Hij wijst daarbij op het beruchte rentegamma. Ook hij komt tot de bekende conclusie dat er in 't algemeen voor de geweldige behoefte veel te weinig kapitaal wordt gevormd. Intussen zijn er enkele nationale woning bouwleningen uitgeschreven, waarmee men een deel van de gemeente-tekorten wil dek- ken. Het rijk en de Bank voor Nederlandse Gemeenten treden daarbij als verdelers op en in gedachten ziet men de wethouders van financiën van vrijwel alle gemeenten met de hoed in de hand op een rij staan om het hun toekomende deel te ontvangen. Hersens gevraagd. t Bij het toewijzen van de gelden zal de bekwaamheid van de verschillende gemeen tebesturen om de belangen van haar bur gers te verdedigen direct of indirect zeker een rol spelen. Die bekwaaheid komt even eens in het geding bij het opsporen van de oorzaken, die tot de impasse van thans geleid hebben. En van de capaciteiten van de gemeentebesturen zal het eveneens af hangen of men de te verwachten klippen van 1958 maar vooral van 1959 zal kunnen omzeilen. Ergo zijn de kunde en de wils kracht van de nieuwe in dit jaar te kiezen vroede vaderen beslissend voor de toekomst van de gemeenten. Het is in de kleine gemeenschap waar de democratie zich het beste kan uitleven. Daar kunnen de burgers nog geregeld contact op nemen met hun vertegenwoordigers. Het gaat dan weliswaar om kleinere belangen, maar zoals we in het voorgaande zagen zijn ze in hun totaliteit zo belangrijk dat 's lands financiële en economische positie er wel degelijk door beïnvloed wordt. Juist via de kleine en minder belangrijke problemen krijgt men een juist inzicht in de lands- vraagstukken. Het gemeentebestuur is op zichzelf be langrijk, maar is daarnaast barometer en leerschool voor het nationaal beleid. Indien men er toe overgaat de gemeenten geheel ondergeschikt te maken aan het rijk, ver nietigt men het direct contact tussen de burger en zijn vertegenwoordigers en sluit men de leerschool voor het rijksbeleid, met alle nadelige gevolgen van dien. College der ledepoppen Het is bittere noodzaak dat een ieder zich bewust wordt van het belang van de ge meentezaken. Is het niet zo, dat in vele gemeenteraden mensen voor een zetel be danken omdat zij niet als ja-broer of lede pop in de raadzaal willen-zitten? Het zou de moeite waard zijn eens na te gaan in hoeverre het peil van bekwaam heid der gemeenteraadsleden is achteruit gegaan, sinds men de gemeenten in de be voegdheid van plaatselijke regering heeft beknot. Bekwame mensen willen hun tijd wel geven voor een zaak mits hun inspan ning wordt beloond door dat hun adviezen in beraad worden genomen. Berooft men de gemeenten van alle zelfstandigheid, dan wordt een gemeenteraad een krachteloos lichaam van ja-knikkers en mensen die „niets anders te doen hebben". Dat moet worden voorkomen. Na alles wat in de laatste jaren op het gebied van gemeentebeleid en gemeente- financiering aan de oppervlakte is komen drijven en waarvan wij hierboven enige staaltjes gaven, is het duidelijk dat het cen trale zenuwstelsel van de democratie de in zet vormt van de op handen zijnde verkie zingen voor de gemeenteraden. Of college van leiders? Deze wetenschap geeft een opdracht aan allen die met de verkiezingen van doen i hebben. Laten bekwame en leidende figuren uit industrie, handel, vaktechnisch onder- i wijs of op welk ander terrein ook zich niet 1 afzijdig houden van het gemeentebestuur, maar laten zij toch ernstig overwegen welke belangen hier op het spel staan. Mogen wij voor het landsbestuur zoeken naar grote mannen, voor de gemeenten mag de roep niet minder zijn. Daarnaast hebben wij als kiezers in 1958 een niet minder belangrijke opdracht. Wij zullen moeten zorgen dat alleen bekwame figuren een kans krijgen voor de gemeente raad. Met verloochening van sympathie en partijbelangen zullen wij kritisch moeten zoeken naar hen, die het gemeentebestuur met vaste hand weer een goede koers kun nen geven. Alleen dan mogen wij hopen op een be houden voort voor de gemeenten in de toe komst. De woordvoerder van het Indonesische ministerie van buitenlandse zaken, Soeska, heeft donderdag verklaard, dat „er geen sprake is, dat Indonesië de „goede dien sten" van de U.N.C.I. - de commissie voor Indonesië van de Verenigde Naties - in het geschil van Indonesië met Nederland over West-Iran gunstig zal ontvangen". Soeska zeide dit, toen hem om commen taar werd gevraagd op een door de Neder landse minister-president, dr. Drees, afge- legdeverklaring, dat het de plicht van de Verenigde Naties is om handelend op te treden in het geschil tussen Indonesië en Nederland. „Het is een volkomen verrassing, dat Ne derland de UNCI wil doen herleven", aldus Soeska. „Sinds Nederland de souvereiniteit over het voormalige Nederlandsch-Indië in 1949 aan Indonesië heeft overgedragen, be stond er niet langer behoefte aan het doen herleven van deze commissie". Soeska zeide verder, dat inmenging door de UNCI in het geschil voor het Indonesi sche volk „onaanvaardbaar" is, daar dit daar dit „politiek niet verantwoord" zou zijn. In dit verband merkte hij op, dat de UN CI bestaat uit de Verenigde Staten, Austra lië en België. Twee van haar drie leden, Australië en België, steunden duidelijk Ne derland, terwijl de Ver. Staten „strikt neu traal" zouden zijn. Indonesische militaire leiders hebben donderdag toegegeven, dat er in de Noord- Molukken een gewapende opstand is uit gebroken tegen de centrale regering van Djakarta. Bij gevechten tussen eenheden van het leger en de politie op Ternate is een aantal doden gevallen. Juiste cijfers warden niet gegeven. Twee schepen met versterkingen voor de rebellen, die vanuit Noord-Celebes waren vertrokken, zijn on derweg opgevangen door een kanonneer boot van de Indische marine. In Noord- Celebes is eveneens een actie - los van Djakarta - aan de gang. Op Zuid-Celebes breidde de opstand, die daar al dagen aan de gang is, zich uit tot het zuidwesten, waar rebellen donderdag een aanval deden op Mamoedjoe. Politietroepen uit Parapare werden erbij gehaald om de rebellen te verdrijven. Meer dan 3000 inwoners van Mamoedjoe hebben de stad al verlaten en hebben in het zuiden een goed heenkomen gezocht uit angst voor gewapende acties van de Daroel Islam. Honderden vluchtelingen zijn op weg naar Parapare. Pater Egon Turesanyi, secretaris van kar dinaal Mindszenty, is volgens niet-officiële berichten in Boedapest tot levenslange ge vangenisstraf veroordeeld, wegens „contra revolutionaire activiteit" tijdens de Hon gaarse opstand. GESLAAGDE PROEF MET INTERCON TINENTALE AMERIKAANSE RAKET. De Amerikaanse luchtmacht heeft de tweede geslaagde proef genomen met het intercontinentale ballistische projectiel „At las". De raket heeft een bereik van bijna 800 kilometer, maar het betrof ook dit maal een proef voor beperkte afstand, naar officieus verluidt, ongeveer 1000 kilometer. Officieel is meegedeeld dat het projectiel zijn doel heeft bereikt. EIND DECEMBER RUIM 100.000 WERKLOZEN. Volgens een mededeling van het ministe rie van Sociale Zaken bedroeg het aantal werklozen eind december voor wat de man nelijke werknemers betreft, 104.000 tegen 61.000 per einde november. De arbeidsre serve in de vrouwelijke sector was van 5800 tot 7500 gestegen. BOELGANIN WIL TOPCONFERENTIE. Boelganin wil een topconferentie van re geringsleiders der Navo-landen, de landen va nhet Warschau-pact en enkele „neutra len". Het westen ziet eerst heil in zo'n con ferentie, wanneer verschillende brandende kwesties op diplomatiek niveau zijn bespro ken. Eerst moeten de ministers bijeen ko men, meent men daar. (Nadruk verboden) - S

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1958 | | pagina 1