INDONESIË
BINNEN- EN BUITENLAND
LwuLï
1
loeh
Waalwijkse en Langstraaise Courani
PRATEN MET
De ontwikkeling van de werkgelegenheid
„STASSAR is SERVICE
VRIJDAG 24 JANUARI 1958
Uitgever:
Waalwijkse Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
Hoofdredacteur:
JAN TIELEN
Dit blad verschijnt 2 x per week
81e JAARGANG No. 1
Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621
KAATSHEUVEL - TEL. 2002 - Dr. VAN BEURDENSTR. 8 OPGERICHT 1878
TEL.-ADRES: „ECHO'
Terwijl Nederlands bezit in In
donesië wordt gestolen, Neder
landse onderdanen, die bij de on
dernemingen onontbeerlijk zijn,
door de Indonesiërs tot slaven
diensten worden geprest, Neder
landse schepen in volle zee door
Indonesische oorlogsvaartuigen
worden aangehouden, zijn er nog
hele groepen van Nederlanders
(het Eerste Kamerlid In 't Veld
is een vertegenwoordiger van
hen)i die op een of andere wijze
een gesprek met Indonesië bege-
Met wie wil men praten? Met
de wereldreiziger Soekarno? Met
de tegenregering op Sumatra, op
Celebes? Met de komende com
munistische machtshebbers?
Waarover wil men praten
Over 'n Nederlands-Indonesisch
conflict? Er bestaat geen Neder
lands-Indonesisch conflict. Want
de huidige schendingen van het
Nederlands belang, door Indone
sië gepleegd, zijn niet een sanctie
op een door Indonesië formeel
aan Nederland gestelde eis tot
overgave van Nieuw-Guinea
neen, zij vormen een reactie op
en aan Indonesië onwelgevallig
besluit van de Verenigde Naties,
een daad van geweld tegen de
volkerenorganisatie, maar waar
van Nederland alleen de zonde
bok werd.
Er is 'n verwarring van denk
beelden ontstaan, doordat de
Nederlandse regering op aver
echtse wijze aan de Indonesische
geweldplegingen is tegemoet ge
treden. Wanneer onze minister
president een beroep doet op de
Verenigde Naties, dan bedoelt
hij daarmee te apelleren aan een
instantie, ^lie zal ingrijpen, nu de
internationale rechtsorde ge
stoord is door een mogendheid
(Indonesië) die een nooit tevo
ren vertoonde rechtsschennis
pleegde door in het wilde weg
gewelddaden te ondernemen te
gen een willekeurige natie. Maar
men heeft bij de Verenigde Na
ties gevraagd „Waartoe dit be
roep? Indonesië heeft zijn vor
dering bij ons aanhangig ge
maakt en wij hebben haar afge
wezen in overeenstemming met
het inzicht van Nederland. Het
adres voor een gesanctioneerd
protest wegens de schade aan
Nederland toegebracht, is niet
Washington, maar Djakarta."
Als zoiets Amerika of Enge
land was overkomen, al was het
maar een duizendste deeltje, dan
waren er aL lang dreigende oor
logsschepen of vliegtuigen ver
schenen en de wereld zou dat
heel gewoon vinden.
Inderdaad, de Nederlandse po
litiek in het Indonesische schan
daal heeft gefaald. Wij hadden
middelen te over om Indonesië s
wandaden te wreken en zijn ver
nietigingsijver te temperen. Een
collectie uitzetting der in ons
land aanwezige Indonesiërs ot
een collectief gijzelaarschap wa
re zachtmoedig geweest in ver
gelijking tot hetgeen de Indone
siërs ons hebben aangedaan. En
het zenden van enige oorlogs
schepen ter beveiliging der re-
patriatie van onze mensen zou
niet als wapengekletter kunnen
zijn aangemerkt.
'Men gaat thans verder dan de
onbegrijpelijke indulgentie, wel
ke men tot dusver heeft ver
toond. Men heeft de slapheid
doorgezet tot over de grenzen
der nationale waardigheid. De
Nederlandse diplomatieke verte
genwoordiger te Djakarta is op
Nieuwjaar de hand gaan druk
ken van de macht, die ons foltert
en aan ons misdoet. En thans
wil men gaan „praten", ofschoon
er geen gespreksinst.antie is en
geen onderwerp van gesprek.
Want Nederland zou niet an
ders dan zich blameren, door on
der de pressie der Indonesische
gewelddaden ziin rechten op
Nieuw-Guinea prijs te geven, die
het immer heeft gevindiceerd en
huiten de kwestie Nieuw-Guinea
is er voor Indonesië geen ge
sprek mogelijk.
Het denkbeeld van een thans
te houden gedachtenwisseling is
praematuur. Gespreksmogelijk-
heid is pas aanwezig, wanneer
er een betrouwbare partner aan
de horizon zou verschijnen en
indien er over alles gesproken
wordt behalve over Nieuw-Gui
nea. Het is volstrekt niet on
denkbaar, dat een dergelijke si
tuatie uit de huidige chaos te
voorschijn komt en daarom is
gespreks-overijldheid dubbel ge
vaarlijk.
(Nadruk verbaden).
De ontwikkeling van de werk
loosheid stemt tot nadenken. Op
31 december j.l. hadden we ruim
110.000 werklozen, een aantal
dat we sinds 1953 niet meer ge
kend hebben. En aangezien de
seizoenwerkloosheid in de win
termaanden altijd het grootst is,
mag men verwachten, dat het
aantal werklozen de eerstkomen
de maanden zelfs nog wel zal
stijgen. Het zou ons niet verba
zen als de arbeidsreserve op het
ongunstigste moment ongeveer
150 tot 170.000 personen zou be
vatten.
Op dit moment is het aantal
werklozen nog niet zo veront
rustend. De snelle stijging van
'n Bloedzuiverend* kuur
met Kruschen Salts drijft de
oorzaak van die ondragelijke
Rheumatisehe Pijnen ernit.
de werkloosheid is ernstiger. Dit
betekent, dat de Regering iets
zal moeten gaan doen. Dat zij
een correctie op het bestedings-
beperkingsbeleid zal moeten
aanbrengen. Gelukkig is zij daar
mede reeds bezig.
Vorige week isj het bericht af
gekomen, dat Minister Witte de
afgifte van bouwvergunningen
heeft verruimd. Wie (beneden
de 100.000) wil bouten, kan
zijn gang gaan, als hij daarvoor
tenminste het geld heeft. Boven
dien zal Minister Suurhof de uit
voering van aanvullende werken
versnellen. Dit is noodzakelijk
omdat er in Drenthe momenteel
8 van de beroepsbevolking
werkloos is en in Groningen en
Friesland 5 In deze percen
tages is geen rekening gehouden
met de normale seizoenwerk
loosheid. Doet men dit vQor het
gehele land, dan komt men tot
een aantal werklozen van 80.000.
Dit getal heeft natuurlijk weinig
zin, want het feit is niet weg te
redeneren dat er 110.000 arbei
ders momenteel werkloos zijn.
Of dit nu komt door seizoen
werkloosheid of door conjunc-
tuurwerkloosheid speelt voor
deze slachtoffers nu eenmaal
geen rol.
Men kan ook verwachten dat
Minister Hofstra nog maatrege
len zal nemen om de industriële
bedrijvigheid weer te doen toe
nemen. In dit verband herinne
ren wij aan een uitspraak van
de Minister van Financiën, eni
ge weken geleden in de Tweede
Kamer gedaan, dat hij momen
teel het probleem van de export
financiering aan het bestude
ren is.
Het is echter de vraag of al
deze maatregelen wel voldoende
zullen zijn om de stijging van de
werkloosheid binnen de perken
te houden. De komende maanden
zullen moeten leren of de Rege
ring daarin inderdaad slaagt.
Gelukkig hebben Regering en
Kamer reeds uitgesproken bereid
te zijn de nodige financiële mid
delen voor de bestrijding van de
werkloosheid uit te trekken.
Toch zal men moeten oppassen
dat men dit niet doet met infla
toire middelen. Want dat zou op
de duur voor onze werkgelegen
heid zeer ernstige gevolgen heb
ben..
Dit betekent dat het huidige
algemene financiële en econo
mische beleid in grote trekken
gehandhaafd moet blijven. Ook
al, omdat het niet onmogelijk is
dat de ontwikkeling in Indonesië
onze schatkist enige tientallen
miljoenen zal kosten. Het is
merkwaardig hoe ons econo
misch beeld in enige maanden
tijd volledig is gewijzigd.
In 1957 het begon eind 1956
zaten we met een overspan
nen arbeidsmarkt, met een ge
brek aan kapitaal en met een
steeds: ongunstiger wordende be
talingsbalans.
Bestedingsbeperking was no
dig, want gezamenlijk verteerden
we meer dan we konden opbren
gen. Niet alleen de consument,
maar ook de Overheid, de Ge
meenten, de Provincies en het
Bedrijfsleven gaven meer uit
dan verantwoord was.
Nu blijkt dat het bestedings-
beperkingsbeleid succes heeft.
De arbeidsmarkt is inderdaad
ontspannen, de krapte op de ka
pitaalmarkt neemt iets af en on
ze betalingsbalans wordt zien
derogen beter. Vooral dit laatste
is van het grootste belang. Het
betekent, dat we er in geslaagd
zijn onze export op te voeren.
Het Nederlandse bedrijfsleven
heeft kans gezien de kleiner wor
dende binnenlandse markt op te
vangen. Wat het binnenland niet
meer opnam, door de bestedings
beperking, kon (in het algemeen
gesproken ^geëxporteerd worden.
Dit betekent ook, dat er geluk
kig van een omslag van de in
ternationale conjunctuur nog
geen sprake is. De bestedings
beperking was een nationale
zaak. Onze nationale economie
was verstoord, niet door buiten
landse, maar door binnenland
se invloeden. Als de internatio
nale conjunctuur niet omslaat,
kunnen we verwachten, dat we
de nationale economie ook op
eigen kracht weer kunnen her
stellen.
Daarom is juist de vergroting
van onze export van zo'n groot
belang. Dit wijst er dus op, dat
er in de landen om ons heen nog
volop bedrijvigheid is. Ook kan
men verwachten dat de bedrij
vigheid in de Verenigde Staten
van Amerika weer zal toenemen.
Het feit dat President Eisenho
wer zijn militaire inspanning
gaat vergroten, zal voor de na
tionale Amerikaanse economie
van groot gewicht zijn.
Er is dus alle reden om, al
thans nog op dit ogenblik, het
bestedingsbeperkingsbeleid voort
te zetten. We zetten daardoor
de tering naar de nering en bin
nen niet al te lange tijd zullen
we daarvan de vruchten kunnen
plukken. Soberheid blijft dus 'n
eerste vereiste. Dat is de beste
methode om de werkloosheid te
bestrijden. Maar dit alles neemt
niet weg, dat we de ontwikkeling
van de werkgelegenheid niet op
de voet moeten volgen. Het lot
der werklozen kan en mag ons
niet onverschillig laten. Sociale
bewogenheid moet een onderdeel
zijn van economische theorieën.
Daarom mag men van de Rege
ring verwachten, ook al hand
haaft zij dan ook haar algemene
beleidslijn, dat zij ter bestrijding
var de werkloosheid optreedt
waar dit maar noodzakelijk en
mogelijk is. Met spanning wach
ten wij dan ook het verloop van
de werkloosheidscijfers in de ko
mende maanden af.
beschermt Uw mond en keel
Dit dagboekblad is alleen maar
Waalwijks voor zover er enkele al
hier geconstateerde feitjes in worden
genoemd. Voor de rest kan het in zijn
algemeenheid overal van toepassing
zijn.
De moderne pedagogiek is er een
van vrijheid. Je moet de jeugd zoveel
mogelijk in haar wezen laten, zeggen
de jongens op de meest vooruitge
schoven posten van de diepte-psycho-
logie. D'r niks aan doen en gewoon
rijp laten worden, net als peren; al
leen zo af en toe - om nog maar
even bij de peren te blijven - wat
bespuitingsmiddelen hanteren tegen
al te funest ongedierte. Maar zoveel
mogelijk handjes af van het zieltje,
want ga je psychisch aan zo'n kind
zitten friemelen, dan loop je alle
kans, dat er onherstelbare schade in
zo'n zieltje wordt aangericht, waar
mee het schaap dan z'n hele leven
opgescheept zit.
In Amerika, waar massa's ouders
meer armslag heel welkom zou zijn).
We zijn maar een heel pietepeuterig
landje, dat bij de grote broer Ame
rika in alles achterop komt, ook in
de moderne pedagogie. Dit laatste
moeten we vooral zo zien te houden.
Bij ons is wat we zo graag het „jeugd
probleem" noemen dan ook niet zo
nijpend als ginds. De meeste ouders
hier geven hun kinderen nog steeds
stevig een hand, zonder dat ze daar
bij het gevaar lopen doodgeschoten te
worden, en van terroriserende jeugd
benden hebben we nog geen last. Er
zijn echter ook ouders, die bij de op
voeding de peren-methode volgen,
want deze is en blijft lekker makke
lijk. En nu is het eens een keer niet
zo, dat die ouders dat zelf moeten
weten, want de goêgemeente plukt de
helemaal niet smakelijke vruchten
van deze tactiek. En nu gaat het hier
niet om een voetbal, die per ongeluk
door de ruiten van meneer Pietersen
vliegt, of om de pruimen van boer
speciaal voor UW BRIL
Stassar, Statïonsstr. 88, Waalwijk
zich deze „opvoedings"-wijze hebben j
eigen gemaakt, omdat ze zo lekker
makkelijk is, heeft men hiermee re
sultaten bereikt, waarop men nooit
heeft durven hopen. Men vindt deze
resultaten op grappige wijze geëta
leerd en gecamoufleerd in mopjes
over „junior", die vader en moeder
thuis de wet voorschrijft. Op minder
grappige wijze ontmoet men ze in be
richten, die vermelden dat junior zijn
vader heeft doodgeschoten, omdat hij
een pak voor zijn broek heeft ge
had, en in de jeugdige gangsterben
den, die in de States als paddestoe
len uit de grond rijzen en hele stads
wijken terroriseren met scheermessen,
ploertendoders en revolvers. De op
voeding van de jeugd is in Amerika
een beangstigend probleem geworden,
waarvan de films, die over dit onder
werp in omloop zijn, maar een heel
zwak beeld geven. En de mensen in
de V.S., die gelukkig nog over vol
doende „mens sana" beschikken en
hun stem verheffen tegen de schun
nige en perverse beeldromans en an
der ontuig, waarmee gewetenloze uit
gevers miljoenen om zich heen sta
pelen, deze mensen vechten tegen de
bierkaai, want de staat treedt veel te
slap op tegen dit onkruid en veel
ouders kijken er niet eens naar wat
hun kinderen lezen. Vrijheid voor de
jeugd, vrijheid om zich te ontplooien
tot een sterke en eigen persoonlijk
heid! Prachtig, daar kunnen we het
helemaal over eens zijn, maar het kan
alleen maar in het belang van de
jeugd zijn, wanneer zij daarbij een
hand, desnoods een dwingende, krijgt
om door de viezigheid heen te stap
pen, waarmee ze door grote mensen
wordt geconfronteerd. Is het niet de
scfierpste en meest wrange typering
van deze tijd, dat we moeten
cqnstateren, dat het opvoeden van
kinderen een probleem is geworden?
We leven hier echter niet in Ame
rika - gelukkig niet hoewel wat t
Harmsen die Jantje heeft zien han
gen of om de groene zeep die op de
scheer stoel van de barbier is ge
smeerd. Het mag natuurlijk wel niet,
maar „dit is leven" zouden wij pater
Piet Wesseling willen nazeggen. De
bruisende vitaliteit van de jeugd moet
eruit, soms in kattekwaad, een knies
oor die daarover valt. Wanneer deze
jeugd-activiteit zich echter gaat uiten
in botte, moedwillige vernielingen,
zoals het systematisch kapot schieten
van straatlantaarns met katapulten,
het domweg doorsnijden van
fietsbanden, het opzettelijk ruïne
neren van in aanbouw zijnde
woningen, het vertrappen van
van ruiten van een wachthuisje dat er
pas enkele weken staat, (hier in
Waalwijk geconstateerde feiten), dan
wordt de zaak anders en kan men
spreken van ergerlijke baldadigheid
en domme vernielzucht. Daar moeten
de politie en de onderwijzers maar
naar kijken, wordt er dan misschien
gezegd door de ouders, die „geen tijd
hebben om zich met hun kinderen te
bemoeien"Afgezien van het feit, dat
de heldhaftige daders meestal op een
ver verwijderd kerkhof liggen, wat
kunnen politie en onderwijzers doen,
wanneer de ouders het wel geloven?
Strafregels laten schrijven of een
paar uur op het bureau laten zitten?
Nee, het zit 'm in die peren-metho
de, die wel heel modern is en onge
twijfeld ook haar goede zijde heeft,
maar er is nog nooit een peer niet
rijp geworden door een flinke storm
of regenbui.
Waarmee ik maar zeggen wil, dat
een flink pak voor de broek geen
enkel zieltje zal ruïneren. U zult de
mensen de kost moeten geven, die
ondanks of beter dank zij dat zijn
opgegroeid tot voortreffelijke man
nen en vrouwen.
Geschoten zal er heus niet worden.
HANNIBAL.
DE ECHO m HEI ZUIDEN
Abonnement:
22 cent per week
per kwartaal 2.85
3.10 franco p.p.
Advertentieprijs
10 cent per mm.
Contra ct - advertenties
speciaal tariaf
rel1- x O UI X
Onzuiver bloed is inderdaad veelal de oor
zaak van veler lijden aan Rheumatisehe
Pijnen. Kruschen's zes minerale zouten
voeren de bloedzuiverende organen nieuwe
krachten toe, maken ze weer jeugdig. En
zo - naarmate het bloed weer krachtig
gaat stromen - verdwijnen de pijnverwek-
kende onreinheden langs natuurlijke weg.
Vraag Kruschen bij Uw apotheker of dro
gist.
NEDERLAND IN DE VERDRUKKING.
Elders in dit blad schreven we dat Neder
land zich, als kleine mogendheid en mis
schien ook wel omdat men hier al te tolle-
rant is, in de wereld-politiek heel wat laat
welgevallen.
We hebben dat gezien in de jaren na de
oorlog in Indonesië, toen Amerika en En
geland hun bondgenoot niet alleen in de
steek lieten, maar zelfs tegenwerkten,
waardoor thans Indonesië en Japan als tri-
omfaters hun gang gaan.
We hebben dat gezien bij de behande
ling der Nieuw-Guinea-kwestie in de Ver
enigde Naties, waar Amerika zich braaf
neutraal hield en we hebben het ook gezien
bij de hemeltergende wandaden in Indone
sië thans, waar Amerika, Engeland en
Duitsland schromen om iets van hun neu
traliteit te verliezen, laat staan op een of
andere wijze hulp verlenen.
Maar 't laatste staaltje zien we thans
dicht bij huis! Algemeen was de mening
ook in Euratoomkringen, dat dr. Mansholt
voorzitter zou worden van Euratoom, maar
mis hoor! Op 't scheiden van de markt
schoven de Duitsers gauw hun professor
Halstein er tussen en weg Mansholt; de
Duitser werd benoemd en de rest der voor
zittersplaatsen toegewezen aan een Frans
man en een Belg en Nederland mag zich
met een paar vice-presidenten of leden te
vreden stellen.
Men krijgt zo de indruk dat men in de
politieke wereld, ook in de Benelux, gaat
denken, dat men met Nederland ongestraft
alles mag doen en we vragen ons af, of het
geen tijd wordt dat wij een beetje op onze
tellen gaan passen en wat minder met ons
laten sollen. Een beetje krachtiger buiten
lands beleid schijnt niet overbodig.
sen zich spoedig geheel thuis voelen en.
hun passend werk vinden..
GOEDKOOP GELD VOOR
ARBEIDERSWONINGEN.
Minister Witte heeft richtlijnen doen
toekomen aan de gemeentebesturen over de
verstrekking van bouw- en grondvoorschot-
ten voor woningwetwoningen. Onder voor
behoud van goedkeuring door de Staten-
Generaal zullen de voorschotten, waarvoor
540 miljoen gulden is uitgetrokken, tegen
een rentevoet van 4 percent, ter beschik
king van gemeenten en woningbouwvereni
gingen worden gesteld.
Met deze lage rente beoogt de regering
de 'e bouwen woningwetwoningen binnen
het*bereik te houden van diegenen, waar
voor zij in beginsel bestemd zijn. In ver
band hiermee zal worden bepaald, dat ten
minste 80 percent van die woningen be
trokken moet worden door gezinnen met 'n
inkomen, dat niet groter is dan dat van een
geschoolde arbeider. De voorschotten zul
len bij voorrang beschikbaar worden ge
steld voor de bouw van normale en een
voudige arbeiderswoningen. De grondvoor-
schotten zullen in 75 en de bouwvoorschot-
ten in 50 jaar moeten worden afgelost.
Mr. Kolfschoten heeft maandagavond
over de radio een ernstig beroep gedaan op
't Nederlandse volk van hoog tot laag, om
mee te werken aan de afbouw der onder
handen zijnde woningen, die nu vrijwel stop
staat en daarmee de afschuwelijke woning
nood te lijf te gaan, door het deelnemen
aan de woningbouw-certificaten van f 25,
f 100 en f 500, die daarenboven een prach
tig beleggingsobject vormen, en welker be
drag voor 60 kan worden bestemd voor
woningbouw in eigen gemeente. Tot 1 fe
bruari heeft men hiertoe de gelegenheid!
i/u~
DE INDISCHE NEDERLANDERS
IN ONS LAND.
Zoals wij reeds meldden zijn zondag, be
groet door H. M. de Koningin, de eerste
evacué's uit Indonesië in Rotterdam aange
komen en maandag volgde in Amsterdam
de Generaal Cook met ongeveer 1000 eva-
*cué's. Ook deze ontscheping ging vlot in
zijn werk en ook H. M. de Koningin en
Z.Exc. minister Klompé waren weer pre
sent om deze mensen welkom toe te roepen
en moed in te spreken. Deze arme vluchte
lingen hebben dit ten zeerste gewaardeerd.
Degenen die bij familie of kennissen onder
dak vonden en die reeds plaats vonden in
contract-personen waren daarheen al ver
trokken; de overigen een 1000-tal, werden
met 25 bussen vervoerd naar de legerplaats
van Budel.
Aan boord was wel gebleken dat men
wat sceptisch stond tegenover dit „kamp",
maar toen men aan deze moderne leger
plaats aankwam, was alle angst verdwenen;
prachtige moderne gebouwen met alle com
fort, prachtige zalen en aparte kamers,
voorzien van prima bedden voor groten en
kleinen, van baby-wiegjes en wat men
maar denken kan. Een hartelijke ontvangst,
een prima Indische maaltijd, speelgoed voor
de kinderen, dit alles bracht deze opge-
jaagden tot grote rust en tevredenheid. Zij
lieten niet na hun dank te betuigen voor de
prima regeling en verzorging. Zij blijven
slechts enige dagen in Budel, om dan naar
pensions of particulieren te vertrekken en
plaats te maken voor komende evacué's.
Moge alles zo vlot verlopen en moge door
medewerking en steun van allen, deze men-
ECHTGENOTE VERDWEEN MET
GELD EN JUWELEN.
De vrouw van een bekend conferencier
zou, met 30 duizend gulden aan juwelen en
8 duizend gulden aan contanten, naar Mi
laan zijn vertrokken. De vrouw, 43 jaar
jonger dan de conferencier, stapte zaterdag
op Schiphol in een vliegtuig, dat haar naar
Italië bracht. De politie te Zandvoort, waar
de conferencier aangifte heeft gedaan van
diefstal (het echtpaar is zes jaar geleden op
huwelijksvoorwaarden getrouwd), heeft de
medewerking in Interpol ingeroepen.
De conferencier, die enige maanden ge
leden zijn hotel te Haarlem aan een Gro
ningse hotelier verkocht, moest zaterdag
optreden. Toen hij bij zijn thuiskomst niet
alleen zijn vrouw, maar ook de sieraden
en het geld miste, heeft hij direct de politie
gealarmeerd. Rechercheurs kwamen er toen
achter waarheen mevrouw C. D. was ver
trokken. De conferencier woont nu tijdelijk
bij zijn schoonzoon te Doorn in.
VOOR 109 MILJOEN AAN
SPAARBRIEVEN GEPLAATST.
De N.V. Bank voor Nederlandsche Ge
meenten deelt mede, dat de verkoop van
rente-spaarbrieven 1957 tot en met 15 janu
ari j.l. reeds heeft opgeleverd ca. 109 mil
joen gulden. Als gevolg van de bepaling in
het prospectus, dat vanaf 16 januari j.l.
rente moet worden bijbetaald, is de verkoop
gedurende de dagen aan die datum voor
afgaande zeer groot geweest.
9 iedere b ilreparatie in één uur klaar
iedere nieuwe bril in een halve dag
(uitgezonderd dubbele glazen)
ziekenfondskortingen worden onmiddellijk ingehouden
HET MODERNSTE optiekbedrijf der Langstraat
KWART MILJOEN TV TOESTELLEN
GEREGISTREERD.
Bij de Dienst Luister- en Kijkgelden is de
aangifte van het 250.000ste televisietoestel
binnengekomen. De registratie van het
200.000ste vond plaats op 16 oktober 1957.
In 1957 wérden voor het eerst meer TV-
apparaten dan radiotoestellen geregistreerd,
n.l. 139.553 resp. 127.421. Als gevolg van
deze snelle aanwas beschikt thans acht pro
cent van alle huishoudingen in Nederland
over een TV-toestel.
Het aantal aangegeven radiotoestellen
bedroeg op 1 januari 1958 2.362.473 (1
december 1957 2.352.048) tegen 239.019
TV-apparaten (1 december; 227.357).
Op dezelfde datum waren er 526.145
aangeslotenen op het draadomroepnet.
HET GAAT GOED
President Soekarno vliegt en confereert
en feest. Met stralende glimlach laat hij zich
de hulde van in vreemde landen opgetrom
melde menigten welgevallen. Hij heeft ken
nelijk plezier in zijn tocht. Het gaat hem
goed. Op Oost-Borneo lijdt de bevolking
honger. Duizenden mensen hebben al hun
hebben en houden van de hand moeten
doen om wat rijst te kopen. Met de goud
reserves van de bank van Indonesië gaat
het nog steeds bergafwaarts. Op de zwarte
markt is de roepiah nog maar een krats
waard. De uitvoer is gehalveerd en erger.
Het bankroet van de Republiek komt na
derbij. Maar Soekarno gaat het goed. Hij
heeft kennelijk plezier in zijn reizende le-