TROONREDE
Waalwijkse en Langstraatse Courant
SOMBERE TOEKOMST
MET SOCIALE SPANNINGEN
VAN LANSCHOT BANKBOEKJES
R
[ROL
Is tekort van Vl2 miljard aanvaardbaar?
Huidgeneztng
De Staat verslindt miljoenen als
een baggermolen naast een lekke moddersehult
leen
koersrisicO
Gemakkelijk
beschikbaar
geven
rente
Geen
kosten
17J7
Storten en opnemen kunt
U aan onze kas, maar ook
zeer eenvoudig via de giro.
Vraag - telefonisch, schrif
telijk of aan onze kas de
folder „Bankboekjes".
y 'firma
BANKIERS
tfc 1J4
Tl ffITIOS 4e re huid?
ruwffes verdrogan «nr rntol»-po«a«T
i,uai en Hbdfu&atisch t
VRIJDAG 19 SEPTEMBER 1958
Uitgever:
Waalwijkse Stoomdrukkerij
Antoon Tieton
Hoofdredacteur:
JAN TIELEN
Uit blad verschijnt 2 x oer week
DE ECHO W HEI ZUIDEN
81e JAARGANG No. 73
22 cent per week
per kwartaal 2<83
f 3.10 franco p-p.
Advertentieprijs
10 cent per mm.
Abonnement:
speciaal tarief
Contract-ad verten ties
Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621
KAATSHEUVEL - TEL. 2002 - Dr. VAN BEURDENSTR. 8 OPGERICHT 1878
TEL.-ADRES: „ECHO"
H.M. de Koningin heeft dinsdag
in de verenigde zitting der beide
Kamers de navolgende rede uitge
sproken:
Het jaar, dat achter ons ligt, heeft
in de wereld geen ontspanning ge
bracht. Meer dan ooit heeft ieder
volk de plicht bij te dragen aan het
behoud van vrede en vrijheid op de
grondslag van het recht. Onze taak
is het ervoor te zorgen, dat Neder
land een gezonde partner is, zowel
in een hecht verband van het Ko
ninkrijk als in het wijdere kader
van de internationale samenwer
king.
De sociaal-economische ontwikke
ling in ons land vertoont zowel gun
stige als minder gunstige aspecten.
Het verstoorde evenwicht in onze
nationale economie is mede ten ge
volge van de getroffen maatregelen
in belangrijke mate hersteld. De
goud- en deviezenreserves hebben
een welkome versteviging onder
gaan, al blijft een verdere aanvul
ling gewenst. In het afgelopen jaar
zijn de kosten van levensonderhoud
niet gestegen.
De ontwikkeling van de werkgele
genheid wordt thans echter met na
me door de aarzelende internationa
le conjunctuur voelbaar beïnvloed.
In het algemeen is niettemin, nu
ook de in februari 1958 aangekon
digde maatregelen ter bestrijding
Van de werkloosheid hun uitwerking
doen gevoelen, de omvang van de
werkloosheid niet alarmerend. De
stijging is tot staan gekomen. Spe
ciale zorg blijft vereist voor een
aantal gebieden, waarop zich dan
ook in het bijzonder het industriali
satiebeleid en de politiek der aan
vullende werkgelegenheid richten.
Reeds getroffen en inmiddels aan
gekondigde fiscale maatregelen met
betrekking tot de investeringen,
zullen aan de werkgelegenheid ten
goede komen. Bevordering van de
exportontwikkeling is van vitaal
belang.
Al is de overbesteding voor het
moment tot staan gebracht, zo ziet
ons volk zich niettemin geplaatst
voor de oplossing van een aantal
moeilijke financiële, economische en
sociale problemen. De ontwikkeling
in Indonesië legt bijzondere lasten
op nationale economie en rijksbe
groting.
Belangrijke subsidieposten, met
name de huursubsidies en de zuivel-
Bubsidies, drukken zwaar op de be
groting en beperken daardoor zeer,
welhaast te zeer, de financiële be
wegingsvrijheid. De Regering heeft
besloten advies te vragen aan de
Sociaal-Economische Raad over de
vraag of, en zo ja op welke wijze
tot een verantwoorde beperking van
de subsidielast kan worden geko
men.
De Regering zoekt overigens in
overleg met het bedrijfsleven naar
middelen om het moeilijke vraag
stuk van de aanpassing der melk-
produktie aan de vraag naar zuivel-
produkten, zo mogelijk in samen
werking met andere landen, tot een
meer bevredigende oplossing te
brengen.
Een andere factor, die het huidige
uitgavenpeil in sterke mate beïn
vloedt, is de omstandigheid, dat het
Rijk in 1959 voor het eerst weer de
volledige last der financiering van
de woningwetbouw te dragen krijgt.
De hoge woningproduktie in het
achter ons liggende jaar was een
bemoedigende factor in de voort
durende strijd tegen de woningnood.
De teruggang van de economische
ontwikkeling heeft echter tijdelijk
een ongunstige invloed uitgeoefend
op het aantal in aanbouw genomen
woningen. Mede ten gevolge van de
maatregelen tot het herstel van het
economisch en financieel evenwicht
is de woningproduktie thans weer
■tijgende, zodat verwacht mag wor
den, dat zowel in 1958 als in 1959
met de bouw van 80.000 woningen
een aanvang zal worden gemaakt.
Ten slotte ondervindt het uitga
venpeil de gevolgen van onze snelle
bevolkingsgroei en de daarmede ge
paard gaande economische, sociale
en culturele activiteiten, met name
ook ten behoeve van investeringen
voor woningbouw, onderwijs, we
gen, kanalen, waterwerken, enz. Een
hoog niveau van besparingen voor
het welzijn van ons volk nu en in de
toekomst is dringend geboden. Het
beleid zal daarop dan ook gericht
blijven. Ook bij de uitwerking van
het bezitsvormingsbeleid op onder
scheidene terreinen, zal met deze
omstandigheid rekening worden ge
houden.
De begroting 1959 vertoont een te
kort. Dit is in de huidige situatie
van de conjunctuur binnen zekere
grenzen aanvaardbaar, al is grote
voorzichtigheid geboden. Ondanks 't
ten slotte toch hoge totaalbedrag
van de uitgaven, is bij de voorberei
ding van de begroting sterke beper
king betracht. Een beroep op de ka
pitaalmarkt ter financiering van het
mede door de genoemde factoren
veroorzaakte begrotingstekort is
noodzakelijk. Dit beroep en daar
mede de omvang van 't begrotings
tekort zal zijn grenzen dienen te
vinden in de eisen, die aan de ka
pitaalmarkt uit andere hoofde zul
len worden gesteld. Daarbij valt,
naast de behoeften van het bedrijfs
leven, meer in het bijzonder te den
ken aan die van de gemeenten, die
hun kapitaaluitgaven ook in de toe
komst slechts met langlopende le
ningen zullen mogen financieren en
bovendien nog staan voor de nood
zaak van een geleidelijke consolida
tie van hun vlottende schuld. Deze
noodzakelijke begrenzing van het
beroep van het Rijk op de kapital-
markt en dus ook van het begro
tingstekort, heeft het gevolg dat niet
te ontkomen valt aan een verlen
ging van de tijdelijke belastingver
hogingen.
Handhaving van onze concurren
tiepositie op de internationale mark
ten blijft een van de fundamen
tele voorwaarden voor een even
wichtige economische ontwikkeling,
vooral met het oog op de werkge
legenheid. Derhalve is ook in het
komende jaar een zo stabiel moge
lijk loonniveau noodzakelijk.
De steeds groter wordende onder
linge afhankelijkheid van landen en
werelddelen gebiedt een actief be
leid op het terrein van de interna
tionale samenwerking. Naast het
werk van de Verenigde Naties
steunt de Regering derhalve krach
tig alle pogingen tot nauwere sa
menwerking van de vrije wereld.
Historisch gezien, is in korte tijd
veel bereikt, maar nog steeds treden
de vrije landen onvoldoende eens
gezind op. Verdieping en uitbrei
ding der samenwerking is noodza
kelijk.
De Regering streeft met alle kracht
naar het tot stand komen van een
Vrijhandelszone, die in aansluiting
aan hetgeen op het gebied der eco
nomische samenwerking in Europa
reeds tot stand werd gebracht een
zo vrij mogelijk handelsverkeer over
een zo ruim mogelijk gebied zou
kunnen bevorderen.
De republiek Indonesië heeft met
de schending van alle rechtsregelen
een reeks van maatregelen tegen
Nederland en Nederlanders getrof
fen, waardoor het verblijf van onze
landgenoten in Indonesië vrijwel on
mogelijk is gemaakt. Bedrijven en
bezittingen zijn zonder enige ver
goeding in beslag genomen. Ver
plichtingen worden niet nagekomen,
zelfs indien zij voortvloeien uit de
na de soevereiniteitsoverdracht ver
leende kredieten en gesloten over
eenkomsten.
In het afgelopen jaar repatrieer
den 37.000 landgenoten. Velen span
nen zich op lofwaardige wijze in om
hen zich bij ons thuis te doen voelen
en nieuwe werkgelegenheid hier en
elders voor hen te vinden.
Voor de toekomst van Nederlands- j
Nieuw-Guinea hecht de Regering
grote waarde aan de samenwerking i
met Australië, welke tot uitdrukking j
is gekomen in de Nederlands-Austra
lische verklaring van november '57.
In gemeenschappelijk overleg gaan j
beide regeringen thans na welke
praktische maatregelen geboden zijn
om de doelstellingen van deze ver
klaring - waaronder het streven
naar zelfbeschikking - te verwezen-
lijken. Het afgelopen jaar is in me
nig opzicht moeilijk geweest. Toch
is er reden voor erkentelijkheid. De
grote spanningen, waaraan onze
volkshuishouding was onderworpen,
zijn voor een belangrijk deel vér-
dwenen. Daarmede is voor ons land
tenzij internationale ontwikkelin
gen dit onverhoopt doorkruisen - de
grondslag gelegd voor een hervat
ting van een opgaande lijn van pro
duktie en welvaart.
De ontwikkeling der kernenergie
voor vreedzame doeleinden, ten aan
zien waarvan ook de eigen activiteit
van Nederland groeiende is, kan
voor de toekomst van groot belang
zijn. Zij zal hoge eisen stellen met
betrekking tot investeringen, vor
ming van wetenschappelijke krach
ten en waarborgen voor de volks
gezondheid. Dat althans op dit ge
bied ook in wereldwijd verband
vruchtbaar overleg mogelijk blijkt,
is een verheugend element in de in
ternationale verhoudingen.
De wijze, waarop aan de tegen
slagen, die ons land hebben getrof
fen, het hoofd is geboden, was we
der getuigenis van de veerkracht en
het weerstandsvermogen van ons
volk.
Bij een goede samenwerking tus
sen Regering en volksvertegenwoor
diging zullen ook de nog bestaande
moeilijkheden kunnen worden over
wonnen. Terwijl de financiële toe
stand tot voorzichtigheid noopt ten
aanzien van nieuwe .overheidsuitga
ven en van kostenverhogende maat
regelen in het bedrijfsleven, zal het
ongetwijfeld mogelijk blijven een
beleid te voeren, dat de geestelijke,
economische en sociale ontplooiing
van onze volkskracht stimuleert.
Met de bede, dat God U wijsheid
moge schenken bij de vervulling
van Uw verantwoordelijke taak, ver
klaar ik de gewone zitting der Sta-
ten-Generaal geopend.
Niemand zal de rijksbegroting 1959 met veel hoop tegemoet gezien
hebben. Bij ons allen overheerste de vrees en die is metterdaad
bewaarheid. Er mag zelfs nog sprake zijn van verwondering, dat
er op de gewone rijksdienst nog een overschot wordt geraamd van
50.miljoen. Het venijn zit ditmaal wel zeer sterk in de staart
van de buitengewone dienst. Anderhalf miljard tekort!
Hoe is 't mogelijk, zal de leek zeggen, maar men kan met enkele
posten de oorzaken aanwijzen. Daar is de terugslag in Indonesië,
het ineenstorten van de zuivelmarkt, zoals de regering dit noemt,
en tenslotte het volkomen faillissement van onze nationale wo-
ningpolitiek, zoals wij het zoudden willen noemen.
DE ANGEL IN HET VLEES.
Vanzelfsprekend is de woningnood
een van de meest stekende angels
in het vlees der Nederlandse maagd.
Het kabinet en de volksvertegen
woordiging verschillen daarover niet
van mening. Denken wij ons deze
zorg even weg, dan zou onze be
groting met 500 miljoen tekort slui
ten. Dat was nog genoeg geweest en
dan zouden we kunnen zeggen dat
iedere burger zelf betaalt voor het
woongenot dat hij geniet. En dat
zou geen overdreven eis zijn.
De voorschotten van de volkswo
ningbouw worden het komende jaar
tot een bedrag van 670 miljoen gul
den door het rijk betaald. Maar
zelfs dan woont een groot deel van
ons volk te duur. Daarom betaalt 't
rijk ook nog eens 380 miljoen aan
subsidies op de huren. Van dit be
drag gaat 68 miljoen naar de par
ticuliere woningbouw ter dekking
van onrendabele bouwkosten, 168
miljoen wordt aangewend voor pre
mies en een 'kleine 132 miljoen is er
nodig om de gaten in exploitatie
tekorten van de gemeenten en wo
ningbouwverenigingen etc. te stop
pen. Wanneer alle particuliere hui
zenbezitters hier nog eens hun eigen
exploitatietekorten bij zouden tel
len, dan zou men beseffen welk een
verschil er bestaat tussen de wer
kelijke kosten van het woninggenot
en dat wat een groot deel van ons
volk er voor betaalt.
Noodrem gevraagd!
De regering zou o.i. met een huur
verhoging zijn gekomen, als zij niet
wist dat daarmee het loonfront zou
ineenstorten. Maar men blijft naar
een middel zoeken om aan deze
bankroetpolitiek een einde te ma
ken. Dat blijkt uit de woorden van
minister Hofstra in zijn slotbeschou
wing: „de verlichting van budget
taire lasten, welke uit een huurver
hoging voortvloeit, is belangrijk en
dit aspect van de noodzakelijke
huuraanpassing dient mede in het
oog te worden gehouden". Een
huurverhoging behoort tot een der
eerste economische noodzakelijkhe
den, waarvoor wij staan.
De overproductie op de zuivel
markt legde vervolgens een van de
fundamentele sttuctuurfouten onzer
economische politiek bloot. Wan
neer .de regering het economisch ri
sico overneemt op een bepaalde
markt, leidt dit tot verstarring met
alle kostbare nadelen daaraan ver
bonden. Wij zagen dit bij de huizen
bouw, we kunnen het evenzeer in
de landbouw- en zuivelsector geïl
lustreerd vinden. Ook daar is er
geen sprake van aanpassing van
aanbod aan behoefte.
Men produceert onder het motto:
de regering moet voor het tekort
opdraaien. Of men de boeren deze
politiek moet gunnen of niet, is
geen actuele vraag; een feit is dat
de regering de boerenstand zelf door
haar gedragslijn met die gedachte
heeft vertrouwd gemaakt.
Fiasco van een beleid.
Niet minister Vondeling, die zich
in alle bochten wringt om een nieu
we koers te vinden, is de schuldige,
maar het gehele kabinet. Het is geen
kwestie van bestuur maar van be
leid, dat wij in het komende jaar de
50 miljoen moeten bijpassen wan
neer de boeren het voedergraan ko
pen. Het is een fiasco van 't prijs
beleid, wanneer op de produktie
Van een overvloedig melkaanbod 350
miljoen moet worden toegelegd, ter
wijl consumenten van die melk nog
eens 110 miljoen in de schoot wordt
geworpen. Het betreft de produktie
van een kostelijk produkt, maar te
gen een redelijke prijs kan men het
zelfs aan de straatstenen momenteel
niet kwijt. Het landbouwbeleid zal
in de komende jaren een averechtse
richting moeten kiezen.
Wij willen er in deze begrotings
4
's-Hertogenbosch, Hoge Steenweg 27-31, Telefoon 8851*
Eindhoven, Keizersgracht 17, Telefoon 7442*
Tilburg, Stationstraat 17, (toekomstig adres).
beschouwing niet over spreken in
hoever de uitgaven ingevolge het
débacle in Indonesië voor rekening
van deze regering komen, maar kun
nen volstaan met het slaken van de
Zücht van verlichting, dat hier ten
minste een einde aan zal komen
binnen afzienbare tijd.
Geen sprake van besparing..
Wel eindeloos is de weg die naar
verlaging der staatsuitgaven leidt.
Van aanzienlijke besnoeiing daar
van is geen sprake. Vorig jaar wer
den we met een kluitje in het riet
gestuurd door de verklaring dat dit
in enkele maanden niet kan worden
geëffectueerd.
Een jaar lang heeft men nu de
tijd gehad om uit te denken dat een
besparing op de rijksdiensten nau
welijks zichtbaar wordt op een be
groting van miljarden. Daar moeten
we ons maar mee troosten. Geen
sprake van het elimineren van een
aantal takken van dienst. Geen
woord over stijgende kosten bij bui
tenlandse zaken, waar niets geen
produktie uit komt, alleen een toe
nemend aantal vertegenwoordigin
gen (acht!), vrucht van het gestegen
getal der internationale verbanden,
die ook voorlopig alleen z.g. aan
loopkosten afwerpen.
De oppositie in de, volksvertegen
woordiging kan weer naar hartelust
haar kritiek op de ambtenaren-le
gioenen naar de regeringsbanken
slingeren. Zij kan er eveneens op
wijzen dat de uitgaven voor 't grote
gebiedsdeel Nieuw-Guinea (ƒ70 mil
joen) even hoog zijn als die voor
internationale fondsen en onderont
wikkelde gebieden!
Goudvijvers worden leeg-
gebaggerd.
Een tekort van 1500 miljoen! Men
wil het gat stoppen door te begin
nen enige tijdelijke belastingverho
gingen te handhaven, waaronder die
op de vermogensbelasting. Of er nu
lang en breed in den lande en ver
daarbuiten wordt gesproken over
noodzaak tot belastingverlaging om
daarmee nieuwe industriële inves
teringen op te roepen, teneinde het
atoomtijdperk te financieren.
De heer Hofstra gaat voort de goud
vijvers van onze ondernemingen uit
te baggeren. De oogst van dit bag
gerbedrijf wordt overgeheveld naar
het schip van staat, dat steeds meer
lekken vertoont en eruit ziet als 'n
modderschuit. Bemodderd is ons
staatsschip door de kwestie Indo
nesië. Het is lek geslagen door het
woningprobleem. De zuivelcrisis
heeft een nieuwe lek veroorzaakt.
Men moet zich afvragen of de apo
theose van deze regeringsperiode
soms gevormd zal worden door het
failliet der staatslasten, die dit jaar
met enkele honderden miljoenen
zal worden gedekt. Het uitschrijven
Van staatsleningen moge de enige
uitweg zijn, zij zal de rentevoet op
een hoog peil houden, waardoor de
financiering van de huizenbouw
weer nadelig wordt beïnvloed.
Stoute droom.
Bij de verwezenlijking van haar
plannen, zoals de vergroting der ex
port, het doen uitvoeren van aan
vullende werken, het inhalen van 't
woningtekort en het raderen van
prijssubsidies, gaat de regering
steeds uit van een aantal stelregels,
waarvan zij veronderstelt dat zij
verwezenlijkt kunnen worden.
Voor het komende jaar bestaan
deze uitgangspunten uit: een bud
gettair defensieplafond van 1525
miljoen; (wie daaraan tornt, werpt
kennelijk de westerse defensie in
diggels!); een bouwprogramma van
80.000 woningen; een zekere stabi
liteit in de werkgelegenheid; beper
king van geldeisen voor gemeente
en provincie; een stabiel prijspeil en
tenslotte 't uitblijven van een loon-
ronde.
Wie om zich heen kijkt, weet dat
de afstand tussen lonen en prijzen
weer toeneemt. Voor de ouderdoms
voorziening staat een verhoging voor
de deur. De subsidies wil men ver
lagen. De huren moeten worden
verhoogd. Wanneer men deze ver
langlijst van vrome wensen leest en
overtuigd is van de beperkte moge
lijkheden, zal men met ons overtuigd
zijn van een toekomst met toene
mende sociale spanningen en afne
mende populariteit van het zittende
regiem.
vtJft-Ls f 8rm-z®ep
Met heldere stem heeft onze lands
vrouwe de vertegenwoordigers van
haar volk deelgenoot gemaakt van
de zorgen en de plannen van haar
regering. Menigeen zal een optimis
tische klank beluisterd hebben,
want hare majesteit sprak over het
HirlrfïolvBfhold HtjIdgereodhBid
herstel van onze tijdelijk verstoorde
economie, versteviging van de goud
en deviezenreserves en tot staan ge
komen stijging van de werkloosheid.
Zelfs een vonkje hoop gloeide op in
de harten der woningzoekenden,
die mochten beluisteren, dat de wo
ningproductie stijgende is en er zo
wel in 1958 als in 1959 80.000 hui
zen kunnen worden gebouwd.
Een volk dat leeft, bouwt aan zijn
toekomst. Dat geldt ook voor de fi
nanciële toekomst en als de regering
de spaarmogelijkheden wil verrui
men en al spreekt van een beleid
dat gericht is op bezitsvorming, zul
len velen de overtuiging krijgen
dat er komend jaar wat opzij gelegd
kan worden.
De moeilijkheden met Indonesië
zijn nu ook wel achter de rug, denkt
men dan. Met Nieuw-Guinea helpt
Australië wel en er blijft blijkbaar
nog genoeg geld over voor kostbare
kernenergieprojecten.
0—
Wie daartegenover het tekort ziet
op de begroting voor 1959 van zegge
en schrijven anderhalf miljard gul
den, vraagt zich toch even af hoe er
aan de Kneuterdijk dan wel gere
kend wordt.
„De begroting vertoont een tekort.
Dit is in de huidige situatie van de
conjunctuur binnen zekere grenzen
aanvaardbaar" zegt de hoogste au
toriteit in den lande volgens de ver
klaring van haar minister van fi
nanciën. Maar deze minister heeft
bij zijn miljardengegoochel nog geen
rekening gehouden met:
a) vergroting van het tekort indien
bij uitdijende werkloosheid meer
openbare werken zullen moeten
worden uitgevoerd;
b) extra noodzakelijke middelen
teneinde de gewenste „gezonde
concurrentie op de internationale
markten" baas te kunnen blijven
bij evt. prijsfluctuaties;
c) de noodzakelijke middelen als
de subsidies voor de landbouw
zouden moeten worden verhoogd
i.p.v. verlaagd, bijv. om 'n land
bouwcrisis te voorkomen;
d) te vergoeden schaden bij toe
komstige financiële maatregelen
van Indonesië of een andere „be
vriende mogendheid", want met
de regering in Djakarta zijn wij
er helaas nog niet;
e) onvoorziene klappen door inter
nationale verwikkelingen, con
flicten of dergelijke.
Wij zouden dat aanvaardbaar te
kort dan liever wat lager gezien
hebben dan anderhalf miljard. Het
zou zelfs gewenst kunnen zijn, dat
de regering zich ten aanzien van
haar plannen enige beperking op
legde en een sluitende begroting
produceerde.
—0—
Vreemd genoeg is er wel sprake
van handhaving der bestaande be
lastingen, maar niet van verdergaan
de verhogingen. De regering heeft
een dergelijke stap niet aangedurfd,
omdat de schroef reeds tot het ui
terste is aangedraaid. Er zijn dus
geen wegen gevonden om het grote
tekort weg te werken.
Gezien de sombere situatie, wordt
er ook niet meer gesproken van ver
dere sociale voorzieningen. Zijn de
ze voorlopig van de baan? Vermoe
delijk wel, omdat het kabinet wil
trachten een loonronde in 1959 te
vermijden; deze zou de becijferin
gen van de heer Hofstra geheel
doorkruisen.
Wij missen in dit staatsstuk ook
een verwijzing naar de BeNeLux,
waarvan de daadwerkelijke verwe
zenlijking is ingevroren in de ijs
kasten aan het Plein te 's-Graven-
hage en aan de Wetstraat te Brus
sel. Wel streeft de regering naar het
tot stand komen van een vrijhan
delszone, waarmee dan de „geleide-
economie" openlijk als ondoelmatig
en onbruikbaar in onze handelspo
litiek is gedoodverfd. De vraag is,
of andere regeringen ons nu vrij la
ten handelen.
Gezien de afhankelijke positie
van ons kleine landje, zien wij de
toekomst niet zo opgeruimd in. Op
timisme is goed, maar het optimis
me van onze regering vinden wij
onbehaaglijk.
Bce dan toch eens
een bloedzuiverende knttr.
Met Krnschen Salts.
Al tientallen jaren was Kruschen over de
hele wereld redder in de nood, in duizenden
gevallen van Rheumatische pijn. Dat komt
omdat Kruschen de oorzaak van de kwaal
aantast en verdrijft. Rheumatische pijnen
vinden veelal hun oorzaak in de vertraagde
werking van de bloedzuiverende organen.
Juist die komen door Kruschen's zes mine
rale zouten weer op gang.
AANSLAG OP
MINISTER SOUSTELLE.
Jacques Soustelle, de Franse mi
nister van voorlichting, is maandag
ochtend ternauwernood ontsnapt
aan een zorgvuldig voorbereide
moordaanslag door Algerijnse terro
risten. De kogels hebben hem van
alle kanten om de oren gefloten en
een van de kogels heeft zelfs zijn
colbertjasje ter hoogte van de hart
streek doorboord. Doch de minister
zelf werd niet geraakt. In het metro
station Etoile echter, waarheen de
plegers van deze aanslag poogden te
ontvluchten, heeft een volkomen
onschuldige passagier deze aanslag
met zijn leven moeten bekopen en
zijn drie andere Parijzenaars door
de vluchtende Algerijnen gewond.
De aanslag op het leven van mi
nister Soustelle was maandag het
hoogtepunt van een nieuwe golf van
terreur, die leden van het Algerijns
nationaal bevrijdingsfront in ver
schillende Franse steden, maar voor
al in Parijs hebben ontketend.
Een der aanslagplegers werd ge
dood, een andere gepakt en een der
de ontsnapte.